 ღვთის სიტყვა ჩვენს ცხოვრებაში, რამდენად ვასრულებ და როგორ? |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
მართლმადიდებლური ფორუმი > საუბრები რელიგიური საკითხების გარშემო > ზოგადი რელიგიური საუბრები და სიახლენი  |
| დეკ. ირაკლი |
 Nov 29 2007, 09:01 PM
პოსტი
#1
|
|
Member  ჯგუფი: მოძღვარი პოსტები: 608 რეგისტრ.: 10-August 07 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 2,589  |
აქ ბევრი საუბრობს სხვადასხვა საინტერსო თემაზე,ღვთისმეტყველებაზე და .ა .შ უფრო საინტერესოა ცხოვრებაში ვინ როგორ ასრულებს უფლის სიტყვებს,თუ ეს მხოლოდ აქ ნათქვამ სიტყვებად რჩება. ერთია იცოდე ქრისტიანობა და მეორე ცხოვრობდე ქრისტიანულად! ხშირ შემთხვევაში ზოგმა არც იცის ქრისტიანობა , და არც ცხოვრობს ქრისტიანულად.
ამიტომ მისი სახელით მართლაც მრავალია ცრუ! |
   |
 
|
| თათარაშვილი |
Nov 29 2007, 09:13 PM
პოსტი
#2
|
 გამვლელი მემბერი ჯგუფი: Members პოსტები: 5,533 რეგისტრ.: 2-June 07 მდებარ.: ზურგიანი სკამი წევრი № 2,083 |
ციტატა(მამა ირაკლი @ Nov 29 2007, 09:01 PM)  აქ ბევრი საუბრობს სხვადასხვა საინტერსო თემაზე,ღვთისმეტყველებაზე და .ა .შ უფრო საინტერესოა ცხოვრებაში ვინ როგორ ასრულებს უფლის სიტყვებს,თუ ეს მხოლოდ აქ ნათქვამ სიტყვებად რჩება. ერთია იცოდე ქრისტიანობა და მეორე ცხოვრობდე ქრისტიანულად! ხშირ შემთხვევაში ზოგმა არც იცის ქრისტიანობა , და არც ცხოვრობს ქრისტიანულად. ამიტომ მისი სახელით მართლაც მრავალია ცრუ! დამლოცეთ მამაო  რამდენა ვასრულებთ უფლის სიტყვას? ალბათ ძნელია იცხოვრო უცოდველად. უცოდველად მხოლოდ მაცხოვარმა იცხოვა ამა სოფელში. ჩვენი დაცემული ბუნების გამო უამრავ რამეს ვერ ვაკეთებთ მამაო როგორც საჭიროა. ხშირად გვავიწყდება უფალი და მისი მცნებები. ხშირად არ ვასრულებთ. მაგრამ ალბათ უპრიანი იქნება ვისაუბროთ მიზეზებზე. ალბათ გარკვეულწილად ცხოვრების პირობების გამოც. ჩვენ ვხედავთ კონპორტულ მანქანებს, მრავალსართულიან სახლებს, ფუფუნებას... რაც იზიდავს კაცს. მაგრამ უნდა ვიფიქროთ რომ ვერც კომპორტული მანქანა და ვერც პენტიუმ 4 ვერ აცხონებს ადამიანს. ადამიანი გარდაიცვლება და დარჩება ყოველი სიმდიდრე აქ, დედამიწაზე და წარდგება უფლის წინაშე თავისი ცოდვებითა და სათნოებებით. საჭიროა მეტად ვიფიქროთ უფალზე და მის გზაზე. |
|
|
|
| ქევანა |
Nov 29 2007, 09:15 PM
პოსტი
#3
|
 მთვლემარე დრაკონი ჯგუფი: Members პოსტები: 7,454 რეგისტრ.: 11-February 07 მდებარ.: Shire, Hobbitland, Middle-earth წევრი № 1,055 |
შემინდეთ, მამაო...
პასუხი ერთი მაქვს: არ ვიცი.... ვერც დავიჩემებ და ვერც ვუარყოფ... ვცდილობ ჩემი შესაძლებლობებიდან გამომდინარე... -------------------- “I'd built that bridge for you. But I didn’t know that I would be building it for you and him.” ("Dაისყ")
"He was born with a gift of laughter and a sense that the world was mad. And that was all his patrimony." - Scaramouche, Rafael Sabatini *** ფორუმზე გლანძღავ და მიწასთან გასწორებ, ძვირფასო, მაგრამ გახსოვდეს, ფორუმს გარეთ მე შენ მიყვარხარ : ) *** Спасение утопающего – дело рук самого утопающего... *** ამინდის შემქმნელი |
|
|
|
| თათი87 |
 Nov 29 2007, 09:39 PM
პოსტი
#4
|
 თამარი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,290 რეგისტრ.: 13-January 07 მდებარ.: sul axlos წევრი № 852 |
ციტატა(მამა ირაკლი @ Nov 29 2007, 08:01 PM) აქ ბევრი საუბრობს სხვადასხვა საინტერსო თემაზე,ღვთისმეტყველებაზე და .ა .შ უფრო საინტერესოა ცხოვრებაში ვინ როგორ ასრულებს უფლის სიტყვებს,თუ ეს მხოლოდ აქ ნათქვამ სიტყვებად რჩება. ერთია იცოდე ქრისტიანობა და მეორე ცხოვრობდე ქრისტიანულად! ხშირ შემთხვევაში ზოგმა არც იცის ქრისტიანობა , და არც ცხოვრობს ქრისტიანულად. ამიტომ მისი სახელით მართლაც მრავალია ცრუ! საჭირბოროტო საკითხია მართლაც მამაო. თვითონ უფალი გვეუბნება, რომ არ არსებობს უცოდველი ადამიანი. ჩვენ ყოველდღიურად ჩავდივართ უამრავ ცოდვას. ზოგს ნებსით და ზოგასაც უნებლიეთ. მთავარი ჩემი აზრით ის კი არ არის ვცოდავთ თუ არა (იმიტო რომ ყველანი ვცოდავთ მაინც) არამედ ის ვინანიებთ თუ არა ჩვენს ცოდვებს წრფელი სინანულით და ვცდილობთ თუ არა განვთავისუფლდეთ მათგან. სინანული იმას არ ჰქვია ჩემი აზრით უფალს რომ ვთხოვ შემინდე უფალო რამეთუ ვიცრუე და მეორე წუთში იგივე ცოდვას ჩავიდენ. ეს თვალთმაქცობაა ალბათ უფრო ვიდრე სინანული. ჩემთან ტაძარში ერთი ხანშიშესული ქალი დადის, რომელიც ყველა აღსარებას (რაც მე შემიმჩნევია) ტირილით აბარებს. არ შემრცხვება თუ ვიტყვი, რომ იმ ქალის სინანულის მართლა მშურს და ეს შურიც არ იქნება მგონი დასაძრახი  რაც არ უნდა სამწუხარო იყოს ალბათ უმრავლესობა მაინც სიტყვით ვართ უფრო მეტად ქრისტიანები ვიდრე საქციელით  -------------------- - ცოდვილთა შორის უცოდვილესი მე ვარ! დე, ასე იყოს! შენში მიყვარს მე ის არსება, ვისაც განგებამ განუწესა ჩემთან მსგავსება. მაუწყე მე, უფალო, რომელი გზით ვიარო ფსალმ. 142,8 |
|
|
|
| guest |
Nov 29 2007, 09:45 PM
პოსტი
#5
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
აღსარებას მეც ტირილით ვაბარებ, ეგ მიღწევადია, მაგრამ როცა ვიმეორებთ ცოდვას, იქ ტირილი კი არა თავის გვემაა საჭირო
მე ხშირად უძლური ვარ, შეძლებით ყველას შეგვიძლია ვიყოთ შემსრულებელი და არ გვაქვს უფლება გარეომოებას დავაბრალოთ. მონდომება და სურვილია საჭირო. |
|
|
|
| leluka |
Nov 29 2007, 09:57 PM
პოსტი
#6
|
 ♥-ლელუკა-♥ ჯგუფი: Members პოსტები: 5,677 რეგისტრ.: 24-January 07 წევრი № 907 |
ციტატა ცხოვრებაში ვინ როგორ ასრულებს უფლის სიტყვებს ვცდილობ მაგრამ არამგონია გამომდიოდეს ზღვაში წვეთივით მაქვს საქმე ციტატა მხოლოდ აქ ნათქვამ სიტყვებად რჩება ბევრი რჩება...ბევრი გონებაში იბეჭდება...დაა მიცავს ეს ვიდრე ადრე როცა არ ვიცოდი თუნდაც აქ ნათვამი სიტყვები..მე თუ არა სხვას შევეწევი ხოლმე...-------------------- ადამიანი რომ მარტო გულით იყვარებდეს ადამიანს და გონება არაფერ შუაში იყოს დამიჯერეთ განშორება აღარ იქნებოდა ...
|
|
|
|
| დეკ. ირაკლი |
Nov 29 2007, 09:57 PM
პოსტი
#7
|
|
Member ჯგუფი: მოძღვარი პოსტები: 608 რეგისტრ.: 10-August 07 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 2,589 |
მე უფრო იმის თქმა მინდოდა ,რომ რაც წაგვიკითხავს სათნოებებს რაც შეეხება იმას არ ვაკეთებთ ,ვითომც და რაღაც მიზეზების გამო! მოწყალებაზე ხშირად ვლაპარაკოთ უფრო, ვიდრე ვაკეთებთ! სიყვარული რომელსაც გვევალება (საღვთო ,მოყვასის) ალბათ გარეგ ნულია ,თავგანწირვა არ ახლავს მას თან და.ა.შ
|
|
|
|
| leluka |
Nov 29 2007, 10:03 PM
პოსტი
#8
|
|
♥-ლელუკა-♥ ჯგუფი: Members პოსტები: 5,677 რეგისტრ.: 24-January 07 წევრი № 907 |
მამა ირაკლი
დამლოცეთ მამაო..... უჭირს ადამიანს სიყვარული....ისეთი მდგომარეობაა დღეს, სათნოებებს რაც შეეხება ...რაც ჩემს ძალებში შედის ვცდილობ -------------------- ადამიანი რომ მარტო გულით იყვარებდეს ადამიანს და გონება არაფერ შუაში იყოს დამიჯერეთ განშორება აღარ იქნებოდა ...
|
|
|
|
| XAFRAN |
Nov 29 2007, 11:10 PM
პოსტი
#9
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 226 რეგისტრ.: 28-July 07 წევრი № 2,532 |
ციტატა(მამა ირაკლი @ Nov 29 2007, 09:57 PM) მე უფრო იმის თქმა მინდოდა ,რომ რაც წაგვიკითხავს სათნოებებს რაც შეეხება იმას არ ვაკეთებთ ,ვითომც და რაღაც მიზეზების გამო! მოწყალებაზე ხშირად ვლაპარაკოთ უფრო, ვიდრე ვაკეთებთ! სიყვარული რომელსაც გვევალება (საღვთო ,მოყვასის) ალბათ გარეგ ნულია ,თავგანწირვა არ ახლავს მას თან და.ა.შ დაგვლოცეთ მამაო... მამაოო უმეტესობა გაჭედილნი ვართ წუთისოფლის სიამტკბილობასა და უფლის ჭეშმარიტ გზაც შორის. ვერც ერთსა ვთმობთ და ვერც მეორეს. ვთვალთმაქცობთ საკუთარ თავთან. ბევრისგან გამიგია - შეცდომისგან არავინაა დაზღვეულიო; უცოდველი არავინაა, მოვინანიებთ და უფალი შეგვინდობსო; საქმე იმაშია რომ არა შეცდომით, არამედ წინასწარ სრული გააზრებულობით და შეცნობით არ ვამბობთ უარს სულ მცირზედაც სათნო საქმისათვის; არ შეგვილია შენდობა, რადგან ღირსება და მეობა ჩვენთვის მეტია ვიდრე ღვთის შეგონება; იმდენათაა ქართველებში არაქრისტიანული ტრადიციები გამჯდარი, რომელიც მოდის ქუჩური მენტალიტეტიდან, კომუნისტური თუ წარმართული შეგნებებიდან რომ გვიმძიმს მათი დათმობა -- იმიტომ რომ ჩვენ ამ "გადაგვარებულ" საზოგადოებასთან გვიწევს ურთიერთობა და ამ საზოგადოების "შვილები ვართ" უმრავლესობა. ( არიან "მარგალიტები" რომელთაც ეს არ ეხებათ - და მიხარია!) გვაკლია აღტაცება მოყვვასის სიყვარულისა და სათნო საქმისა, გვაკლია შინაგანი მოწოდება გავცდეთ საკუთარ თავს და მივუძღვნათ ცხოვრება უმთავრესს, რადგან ჩაძირული ვართ კომფორტის მოპოვების წადილში, ყოველდღიურობასა და საკუთარი თავით კმაყოფილებაში. მე პირადათ მცხვენია ვუწოდო საკუთარ თავს ქრისტიანი, რადგან მეც ორ ცეცხლს შუა ვიწვი. აქედან გამოსავალი არის მყარი გადაწყვეტილება, რომელიც უნდა მიღებულ იქნეს იმის გააზრებით რომ სიკვდილის წინ - ყოველი ამქვეყნიური ამაო სიტკბოვნება მხოლოდ სასიამოვნო სიზმარს დაემსგავსება, რომელსაც არანაირი აზრი არ ქონდა და არც ექნება. შეგვინდოს უფალმა... -------------------- ნუ გიყუარნ სოფელი ესე, ნუცა-ღა რაჲ არს სოფლისაჲ ამის. უკუეთუ ვისმე უყუარდეს სოფელი ესე, არა არს სიყუარული მამისაჲ მის თანა
|
|
|
|
| თათი87 |
Nov 29 2007, 11:24 PM
პოსტი
#10
|
|
თამარი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,290 რეგისტრ.: 13-January 07 მდებარ.: sul axlos წევრი № 852 |
ციტატა(მამა ირაკლი @ Nov 29 2007, 08:57 PM) მე უფრო იმის თქმა მინდოდა ,რომ რაც წაგვიკითხავს სათნოებებს რაც შეეხება იმას არ ვაკეთებთ ,ვითომც და რაღაც მიზეზების გამო! მოწყალებაზე ხშირად ვლაპარაკოთ უფრო, ვიდრე ვაკეთებთ! სიყვარული რომელსაც გვევალება (საღვთო ,მოყვასის) ალბათ გარეგნულია ,თავგანწირვა არ ახლავს მას თან და.ა.შ  მოწყალებაზე ლაპარაკს რაც შეეხება საერთოდ ლაპარაკი უფრო ადვილია ვიდრე საქმე. მაგრამ უფლის წყალობით დღესაც არიან ისეთი ადამიანები, რომელთაც ყველას გაჭირვება გულთან მიაქვთ. შეიძლება ბევრიც არაფერი აქვთ (მატერიალურს ვგულისმობ) მაგრამ თბილი სიტყვით, გაგებით სიყვარულით დაგეხმარებიან. მაგრამ .... მამაო ხალხი შეიცვალა უმადურობამ იმატა ერში. მართალია სიკეთე სანაცვლოდ სიკეთის მოლოდინით არ უნდა ვაკეთოთ, ბევრი არც ელის... უბრალოდ ცოტა რთულია ადამიანისთვის (წმინდა ადამიანური თვალსაზრისით) როცა ვიღაცას სიკეთეს გაუკეთებ ის კი არ დაგინახავს. მე არ ვამბობ მადლობები გიხადოს საჯაროდ და იყვიროს ნახეთ ხალხო მე ამან სიკეთე გამიკეთაო. არა!!! სიკეთე როცა უჩინარია მაშინ შეიწირება. მაგრამ როცა ერთხელ, ორჯერ, სამჯერ დაინახავ უმადურებას გული გიცივდება შენდა უნებურად. თავგანწირული სიყვარული კი ალბათ ყველას არ შეუძლია, მხოლოდ რჩეულთა ხვედრია. ესეც ნიჭია უდიდესი საიდუმლოთი მოსილი ნიჭი ღვთისგან ბოძებული. თავგანწირვა რომ შეძლო ბევრი რამის დათმობა უნდა შეგეძლოს. დღეს კი XAFRAN-ისა არ იყოს ჩვენ ორ ცეცხლს შუა ვართ და ჯერ კიდევ ვერ ვთმობთ ბოლომდე ამქვეყნიურს. ვიცით რომ არ გვიღირს მაგრამ მაინც ვილტვით. -------------------- - ცოდვილთა შორის უცოდვილესი მე ვარ! დე, ასე იყოს! შენში მიყვარს მე ის არსება, ვისაც განგებამ განუწესა ჩემთან მსგავსება. მაუწყე მე, უფალო, რომელი გზით ვიარო ფსალმ. 142,8 |
|
|
|
| leluka |
Nov 29 2007, 11:32 PM
პოსტი
#11
|
|
♥-ლელუკა-♥ ჯგუფი: Members პოსტები: 5,677 რეგისტრ.: 24-January 07 წევრი № 907 |
ციტატა მცხვენია ვუწოდო საკუთარ თავს ქრისტიანი, რადგან მეც ორ ცეცხლს შუა ვიწვი. -------------------- ადამიანი რომ მარტო გულით იყვარებდეს ადამიანს და გონება არაფერ შუაში იყოს დამიჯერეთ განშორება აღარ იქნებოდა ...
|
|
|
|
| lingvo |
Nov 29 2007, 11:33 PM
პოსტი
#12
|
 ვახტანგი ჯგუფი: Moderator პოსტები: 4,095 რეგისტრ.: 13-July 07 მდებარ.: თბილისი წევრი № 2,456 |
სინდისი ყოველთვის გვაგრძნობინებს, როდესაც ღვთის სიტყვას საქმით არ ვახორციელებთ და ეს გვაწუხებს. თუ ვცდილობთ უფლის მოძღვრება საქმედ გავიხადოთ, მაშინ სულიერ სიმშვიდეს და სიხარულს განვიცდით
-------------------- ნათელი იგი ბნელსა შინა ჩანს, და ბნელი იგი მას ვერ ეწია. (ინ.1,5)
|
|
|
|
| PUSKU |
Dec 1 2007, 04:35 PM
პოსტი
#13
|
 ნინო ჯგუფი: Members პოსტები: 111 რეგისტრ.: 27-February 07 მდებარ.: სარა ქართ სნხოიტ.. წევრი № 1,207 |
ციტატა(თათი87 @ Nov 29 2007, 11:24 PM) მოწყალებაზე ლაპარაკს რაც შეეხება საერთოდ ლაპარაკი უფრო ადვილია ვიდრე საქმე. მაგრამ უფლის წყალობით დღესაც არიან ისეთი ადამიანები, რომელთაც ყველას გაჭირვება გულთან მიაქვთ. შეიძლება ბევრიც არაფერი აქვთ (მატერიალურს ვგულისმობ) მაგრამ თბილი სიტყვით, გაგებით სიყვარულით დაგეხმარებიან. მაგრამ .... მამაო ხალხი შეიცვალა უმადურობამ იმატა ერში. მართალია სიკეთე სანაცვლოდ სიკეთის მოლოდინით არ უნდა ვაკეთოთ, ბევრი არც ელის... უბრალოდ ცოტა რთულია ადამიანისთვის (წმინდა ადამიანური თვალსაზრისით) როცა ვიღაცას სიკეთეს გაუკეთებ ის კი არ დაგინახავს. მე არ ვამბობ მადლობები გიხადოს საჯაროდ და იყვიროს ნახეთ ხალხო მე ამან სიკეთე გამიკეთაო. არა!!! სიკეთე როცა უჩინარია მაშინ შეიწირება. მაგრამ როცა ერთხელ, ორჯერ, სამჯერ დაინახავ უმადურებას გული გიცივდება შენდა უნებურად. თავგანწირული სიყვარული კი ალბათ ყველას არ შეუძლია, მხოლოდ რჩეულთა ხვედრია. ესეც ნიჭია უდიდესი საიდუმლოთი მოსილი ნიჭი ღვთისგან ბოძებული. თავგანწირვა რომ შეძლო ბევრი რამის დათმობა უნდა შეგეძლოს. დღეს კი XAFRAN-ისა არ იყოს ჩვენ ორ ცეცხლს შუა ვართ და ჯერ კიდევ ვერ ვთმობთ ბოლომდე ამქვეყნიურს. ვიცით რომ არ გვიღირს მაგრამ მაინც ვილტვით. გეთანხმები ნამდვილად ! ძნელია როდესაც სიკეთეს აკეთებ და ხვდები რომ ამას დამფასებელი არ ჰყავს,(ღმერთის გარდა ,რა თქმა უნდა )მერე კი ადამიანი ფიქრობს,მაშ თუ ჩემი გაკეთებული სიკეთე ვერავინ დაინახა,რაღა აზრი აქვს..... ვიცით რომ კეთილი საქმით ღმერთს უფრო ვუახლოვდებით,მაგრამ ................... -------------------- <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <>მამაო ჩვენო - "ადურა იმოუპ"<> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <>
ადურა იმოუპ აბი აფეი აპსიწკეი უაჟგი ნაძაძაგი ფმქრადა!ჟვან იყოუ ხაბ!იცკახააიტ უხიძ:იააიაიტ უფსჰარა:იყალაიტ ხიხ აჟვანაყნეიფშ ცაყა ადუნეი აჭკი! აჩა ზიდა ჰხუართამ უჰატ ჰარა იახა,იაგჰანაჟ ჰარა ჰუალქუა,ჰარა ჰტუ ძქუა იშრანაჰაჟუა ეიპშ,ჰაგალაუმგალან ჰარა აცგაფშუარა ჰაგიცნრჰუა ჰარა ავსთა!ამინ! <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <><> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> |
|
|
|
| G_I_O_R_G_I_ |
Dec 1 2007, 08:43 PM
პოსტი
#14
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,857 რეგისტრ.: 31-July 06 წევრი № 27 |
ციტატა გეთანხმები ნამდვილად ! ძნელია როდესაც სიკეთეს აკეთებ და ხვდები რომ ამას დამფასებელი არ ჰყავს,(ღმერთის გარდა ,რა თქმა უნდა )მერე კი ადამიანი ფიქრობს,მაშ თუ ჩემი გაკეთებული სიკეთე ვერავინ დაინახა,რაღა აზრი აქვს..... ვიცით რომ კეთილი საქმით ღმერთს უფრო ვუახლოვდებით,მაგრამ ................... მე ვფიქრობ რომ რაც უფრო დაუფასებელი და დაუნახველი იქნება შენი კეთილი საქმე მოყვასისგან მით უფრო მეტი საზღაურს მიიღებ ღვთისგან და რაც უფრო დანახული და დაფასებული იქნება შენი საქმე მოყვასისგან მით უფრო ნაკლები საზღაურს მიიღებ უფლისგან.ამიტომ ერთის მხრივ გასახარიც კია როცა შენი საქმეები არ გიფასდება ამქვეყნად და ვერ იღებ მათთვის საზღაურს.ხოლო საზღაური უფლისგან რომ უფალმა ცოდვები მომიტევოს და შემიწყალოს. |
|
|
|
| m16 |
Dec 1 2007, 08:53 PM
პოსტი
#15
|
 .......... ჯგუფი: Members პოსტები: 5,739 რეგისტრ.: 2-July 07 მდებარ.: Rustavii წევრი № 2,365 |
ვცდილობ შევასრულო უფლის სიტყვა მაგრამ.....
ასე მგონია ჯოჯოხეთში მომიწევს თავის ამოყოფა(ჯვარიმწერია)ახლა რომ დავტოვო დედამიწა... ამას შინაგადად ვგრძნობ თორემ არც არავის ვუშავებ რამეს და არც არავინ მერჩის რამის გამო -------------------- :)
|
|
|
|
| tako@tako |
Dec 6 2007, 04:20 PM
პოსტი
#16
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 237 რეგისტრ.: 4-June 07 წევრი № 2,096 |
ერთია იცოდე ქრისტიანობა და მეორე ცხოვრობდე ქრისტიანულად! ხშირ შემთხვევაში ზოგმა არც იცის ქრისტიანობა , და არც ცხოვრობს ქრისტიანულად.
ამიტომ მისი სახელით მართლაც მრავალია ცრუ! დამლოცეთ მამაო ვიცი რას ნიშნავს იცხოვრო ქრისტიანულად მაგრამ მე არ ვცხოვრობ მაცხოვრის მცნებებით ,ამ წუთისსოფელმა გადამიარა , ერთიღა ვიცი მარტო ის ,რომ ვიცი ტალახში ვიხრჩობი ,მადლობა უფალს ამის შეგზნების უნარი რომ მომცა,მე ამოვალ ტალახიდან, მთავარია რწმენა იმისა რომ უფალი არ დამტოვებს. java script:paste('m16') ვცდილობ შევასრულო უფლის სიტყვა მაგრამ..... ასე მგონია ჯოჯოხეთში მომიწევს თავის ამოყოფა(ჯვარიმწერია)ახლა რომ დავტოვო დედამიწაm16 შეგიძლია მიპასუხო? უფლის სიტკვას იმიტომ ასრულებ რომ ჯოჯოხეთში არ გინდა მოხვდე? |
|
|
|
| m16 |
Dec 7 2007, 09:49 PM
პოსტი
#17
|
|
.......... ჯგუფი: Members პოსტები: 5,739 რეგისტრ.: 2-July 07 მდებარ.: Rustavii წევრი № 2,365 |
ციტატა უფლის სიტკვას იმიტომ ასრულებ რომ ჯოჯოხეთში არ გინდა მოხვდე? გახსნილი მქონდა მსგავსი კითხვის მქონე თემა.. ეხლა რომ ვიცოდე,ყოველ მიზეზ გარეშე ჯოჯოხეთში მოვხვდები,გავიქცეოდი და იმდენს შევცოდავდი ვერავინ დათვლიდა  თუ ისედაც ჯოჯოხეთში მოხვედრაა რა აზრი აქვს??? -------------------- :)
|
|
|
|
| neo |
Dec 7 2007, 10:04 PM
პოსტი
#18
|
 Advanced Member ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 2,152 რეგისტრ.: 11-September 07 წევრი № 2,723 |
ჯოჯოხეთის შიში რომ გაგიჩნდეს ადამიანს ამას ალბათ დიდი სულიერი გამოცდილება სჭირდება, მე იმიტომ ვცდილობ ქრისტიანულ ცხოვრებას რომ მინდა სრულყოფილებისაკენ ვიმოძრაო, ქრისტიანობა როგოც ხედვა ძალიან მიყვარს, ახლოს არის გულთან და ეს მამოძრავებს...
რას ვაკეთებ კონკრეტულად ? (ცოტას ვიტრაბახებ);საკუთარი ტიბიკონი მაქვს შემუშავებული, ყოველდღიური წესების ჩამონათვალი ექსელის ცხრილში, ყოველი დღის ბოლოს ან დასაწყისში ვავსებ, ერთიანებთ იმ წესებს რომლებიც შევასრულე და ნოლებით რომლებიც ვერ შევასრულე, ასე რომ კვირის ბოლოს წინ მაქვს პროცენტულ მაჩვენებლებში შეფასებული წესების შესრულების დინამიკა... ეს აზარტსაც მაძლევს და შეცდომების დანახვაშიც მეხმარება, მაიძულებს რომ თითქმის ყველა წესი შევასრულო... (ნუ ეს წესები სცილდება წმინდა სულიერი ცხოვრების ფარგლებს, დავუშვათ აქ შედის პროფესიული ლიტერატურის კითხვაც...) რა თქმა უნდა მესმის რომ წესების შესრულება თავისთავად არაფერს ნიშნავს და რომ სულიერი განვიტარების გზაზე ეს გარეგნული მხარეა - ნუ აუცილებელ და არასაკმარის პირობად მიმაჩნია... -------------------- www.cordesign.ge
|
|
|
|
| .ნინო |
Dec 7 2007, 11:14 PM
პოსტი
#19
|
 ნინო ჯგუფი: Members პოსტები: 3,842 რეგისტრ.: 29-December 06 წევრი № 765 |
ვცხოვრობ თუ არა ქრისტიანულად? არ ვიცი... უფრო სწორად ვიცი რომ არა და ამის აღიარებია მრცხვენია და მეშინია... ვიცი რაც უნდა გავაკეთო. როცა წმინდანთა ცხოვრებას ვკითხულობდი მათთვის მიბაძვის სურვილი მიჩნდებოდა, მაგრამ მათთვის მიბაძვა კი არა... ელემენტარული თავმდაბლობა არ მაქვს, რომ მშობლებს არ ვეურჩო... და ჩემი ”დამოუკიდებლობა” არ გამოვხატო....
სურვილი ნამდვილად მაქვს რომ გამოვსწორდე, მაგრამ მარტ სურვილი არ კმარა, და თაზე ძალის დატანებას ვერ ვახერხებ..... neo ძალიან საინტერეს იდეაა, სიის ჩამოწერა უკვე დავიწყ... იმედია არ შევწყვეტ... მართლაც ბევრ რამმესვერ ვასწრებ და იქნებ ეგ ცხრილი დამეხმაროს უკეტ გავანაწილო დრო -------------------- აცხოვნე, ღმერთო, ერი შენი და აკურთხე სამკვიდრებელი შენი, ძლევა ჯვარითა ბარბაროსთა ზედა ღვთივდაცულსა ერსა შენსა მოანიჭე და ერი შენი საფარველსა ქვეშე მისსა დაიცევ, რათა ვიტყოდეთ, უფალო, დიდება შენდა.
საქართველო იქნება მთლიანი! ნებით ქართველი არ თმობს საშობლოს, განა ადვილი დასათმობია... |
|
|
|
| nat_uly |
Dec 8 2007, 12:47 AM
პოსტი
#20
|
 natalia ჯგუფი: Members პოსტები: 1,097 რეგისტრ.: 8-March 07 წევრი № 1,304 |
დამლოცეთ მამაო.
ვდილობ შევასრულო მცნებები მაგრამ,მხოლოდ ზედაპირულად შესრულება გამომდის...სინანულიც არ მაქვს ისეთი როგორც საჭიროა... : -------------------- მე უგნური კაცთა შორის ვეძიებდი სიყვარულს, შენ კი უფალო გვერდით მყოლიხარ,
მომიტევე უფალო სიბრმავე ჩემი... |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 26th April 2024 - 10:46 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge