დოგმატი და ცხოვრება, როგორ აისახება რწმენის დოგმატები ჩვენს ცხოვრებაში |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
დოგმატი და ცხოვრება, როგორ აისახება რწმენის დოგმატები ჩვენს ცხოვრებაში |
მეხელი |
Dec 21 2007, 06:42 PM
პოსტი
#1
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 54 რეგისტრ.: 25-April 07 წევრი № 1,751 |
მოდით, რომ ვისაუბროთ, არის თუ არა ერთმანეთთან უშუალო კავშირში ჩვენს მიერ აღიარებული დოგმატები და ჩვენი ყოველდღიური ცხოვრება (არ ვამბობ იმქვეყნიურ ცხოვრებაზე, რადგან ამაში თითქმის ყველა მართლმადიდებელი დამეთანხმება, რომ მათუიმ სახის დოგმატის აღსარება გავლენას ახდენს ჩვენს ცხონებაზე). ერთი სასულიერო პირი პირად საუბარში მიმტკიცებდა, რომ ერთმანეთისაგან უნდა გაგვემიჯნა დოგმატი და ზნეობა, რომ შეიძლება აღიარებდე მართებულ დოგმატს, მაგრამ არ ეწეოდე ზნეობრივ ცხოვრებას, მეორე მხრივ, შეიძლება ძნეობრივად უმწიკვლო იყო, მაგრამ მწვალებლობაში იმყოფებოდე. მე მაშინ ვერ ბოლომდე ვერ დავეთანხმე, მაგრამ ამ პრობლემის გადაჭრის გზაც ვერ ვიპოვე. იმ მღვდლის მიერ დოგმატის გაგება მეტად ჰაერში გამოკიდებული და აბსტრაქტული გამოდიოდა, რაც უფრო შუასაუკუნეების კათოლიკური სქოლასტიკურ გაგებას უახლოვდება, ვიდრე მართლმადიდებლურს. მაგრამ ჩემი აზრით დღეს საქართველოს მართლმადიდებელ ეკლესიაშიც სამწუხაროდ მსგავსი შეხედულება იმპლიციტურად არის გაბატონებული. თუკი ვინმე ინტერესდება დოგმატებით მხოლოდ ტერმინოლოგიურ დონეზე ისე, რომ მათ შინაარსში ჩაწვდომას არც ვცდილობთ. მაგალითად, ვამბობთ, ღმერთი არის სამი პირი (ცოტა მეტად "განათლებული" დასძენს "ანუ ჰიპოსტასი") და ერთი არსი ("ანუ ბუნება"), ვინც განსხვავებულად ასწავლის ან საბელიანიზმის მწვალებობასი ვარდება, ან არანელობაში, ანუ წარწყემიდილია; ასევე, უფალი იესო ქრისტე არის სრული ღმერთი და სრული ადამიანი, ერთი პირი ორი ბუნებით, სხვაგვარად ხარ ნესტორიანელი ან მონოფიზიტი, და ცუდათაა შენი საქმე . კი მაგრამ არ უნდა დავსვათ კითხვა, რატომ? რა იმალება ამ ტერმინების მიღმა? იოანეს სახარებაში მაცხოვარი ბრძანებს: "იყავით ერთი, ვითარცა მე და მამა ერთი ვართ". წმინდა მამები ამ გამონათქვამს იყენებდნენ წმ. სამების შესახებ მოძღვრების ჩამოსაყალიბებლად. მათთვის წმ. სამების პირთა ერთობა გამოხატავს თავისუფალი პიროვნებების სრულყოფილ სიყვარულს. მაგალითად, წმ. მაქსიმე აღმსარებელი წერს: "მამა თავისი სიყვარულის მარადიულ მოძრაობაში ჰიპოსტასურ განსხვავებას აძლევს ძეს და სულიწმინდას"; წმ. ბასილი დიდი: "წმინდა სამების ერთობა არის მისი ღმრთეების თანაზიარებაში"; წმ. გრიგოლ პალამა: "სულიწმინდა არის მამის ენითუთქმელი სიყვარული (ეროსი) ძის მიმართ და ძის სიყვარული მამის მიმართ"; იგივე პალამა ამბობს, რომ მოსეს რმერტი გამოეცხადა სახელით "ის, ვინც არის" და არა "არსი", რადგან მისი სახელი აღნიშნავს ცოცხალ პიროვნებას და არა აბსტრაქტულ არსს. რაც შეეხება განკაცების დოგმატებს, როდესაც წმ. ათანასე დიდი ასე ამტკიცებ ქრისტეს ღვთიურ ბუნებას: "ღმერთი განკაცდა იმისათვის, რომ ჩვენ განვიღმრთოთ" და "თუ ქრისტე არ არის ღმერთი, მაშ ის ჩვენ ვერ გამოგვიხსნის". წმ. გრიგოლ ღვთისმეტყველი კი - მის სრულ ადამიანურ ბუნებას: "რაც არ მიიღო [ქრისტემ], ის არც განუკურნავს". წმ. კვიპრიანე კართაგენელი, წმ. ბასილი დიდი, წმ. კირილე ალექსანდრიელი და სხვა მრავალი მამა სამებას მიიჩნევდა სრულყოფილი ურთიერთობების მქონე საზოგადოების, ეკლესიის მოდელად. ანუ წმინდა სამების პირთა ურთიერთობა გვკარნახობს კონკრეტულ ცხოვრების წესს და ამ ურთიერთობების მართებული გაგება, ანუ მართებული დოგმატის აღსარება უნდა იწვევდეს მთელი ჩვენი ცხოვრების სათანადო წესის მიღებას. შემთხვევითი არ არის, რომ მრწამსის სიმბოლო მონათვლის დროს წარმოთქმული ფორმულებისაგნა წარმოიშვა, როდესაც ადამიანი ქრისტეს მიბაძვით მოკვდება და დაეფლობა ცოდვისთვის, წინანდელი ცხოვრების წესისთვის და აღსდგება ახალი ცათა სასუფევლის ზიარი ცხოვრებისთვის. დოგმატის ამგვარ ხედვას ერთი თანამედროვე, ჩემი აზრით, ყველაზე ძლიერი ღვთისმეტყველი, მიტროპოლიტი იოანე ზიზიულასი უწოდებს: "დოგმატის ეგზისტენციალურ ინტერპრეტაციას" და მას ღვთისმეტყველების უპირველეს ამოცანად სახავს. მსგავსი ინტერპრეტაციის შედეგად ცნობილმა ღვთისმეტყველმა ვ. ლოსკიმ ჩამოაყალიბა პიროვნების და თავისუფლების დასვლური გაგებისაგან განსხვავებული განსაზღვრება. იგი პიროვნებას განასხვავებს ინდივიდისაგან. ინდივიდი არის ყველა ადამიანი. ხოლო პიროვნება არის ის, ვინც წმინდა სამების მსგავსად საკუთარ არსებობას მხოლოდ სხვასთან სიყვარულისმიერ ურთიერთობაში განსაზღვრავს და ამით გადალახავს მის შემზღუდველ ბუნებას, რაც არის მისთვის ჭეშმარიტი თავისუფლებისა და უნიკალურობის მომნიჭებელი. მოდით ვეცადოთ, საეკლესიო გადმოცემაზე დაყრდნობით ვისაუბროთ იმის შესახებ, თუ რას გვასწავლის საღვთო დოგმატები თანამედროვე პრობლემების წინაშე მდგარ ადამიანებს და ნუ შემოვდებთ მათ თაროებზე მტვრის შესაჭმელად ან იმ ცნობილი ტალანტივით მიწაში ნუ ჩავმარხავთ. |
მეხელი |
Dec 22 2007, 12:50 PM
პოსტი
#2
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 54 რეგისტრ.: 25-April 07 წევრი № 1,751 |
კი მარა ასეთი რა ვთქვი, რომ არავინ ეხმაურება თემას?
|
guest |
Dec 22 2007, 01:02 PM
პოსტი
#3
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
ძალიან კაი ნაშრომები აქვთ ამ თემაზე თანამედროვე წმინდანებს, რაც სწორედ ჩვენი ეპოქისთვის დამახასიათებელ პრობლემებს ეხება, მაგალითად წმ. ნიკოლოზ სერბი და იუსტინე პოპოვიჩი (მე ესენი მაქვს წაკითხული და აგრეთვე ილარუიონ ალფეევის სტატიები, ისიც კაია). იქნება ქართულადაც რაიმე ,რუსულად თუნდაც. მისიონერული წერილები ვნახე წმ. ნიკოლოზ სერბის orthodox.ge-ზე, ისიც გამოდგება. ან შეიხედეთ ნიკოლოზ სერბის თემაში და იქ მეც ვთარგმნე რაღაცები
ჩემით კი ამ საკითხზე ვერაფერს ვიტყვი,სხვას სიამოვნებით მოვუსმენ. |
მნათე |
Dec 22 2007, 01:24 PM
პოსტი
#4
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
მეხელი
პირველ რიგში მინდა აპლოდისმენტები მივუძღვნა თქვენს არაჩვეულებრივ დეკლარირებას. დოგმატი და ცხოვრება, ან სულაც დოგმატური ცხოვრება - ჩემი აზრით ეს გახლავთ ამავე დოგმატით შემეცნებული ღმერთისადმი საკუთარი პიროვნების გამოდმებული სწრაფვა და ბაძვა... ქრისტიანთა ღმერთი არ არის დაძველებული ქაღალდების ღმერთი, ის სწორედ სიცოცხლესა და ცოცხალ რწმენაში ვლინდება... თუ დოგმატსა და იმას გავმიჯნავთ, რასაც ადამიანური ქცევა და ქრისტეს მჭვრეტელობა ქვია - მაშ საკითხავია, რატომ გვჭირდება დოგმატი, იმისთვის რომ ნათლობის წინ კონსტიტუციის ფუნქცია მივანიჭოთ და უბრალოდ ფიცი დავდოთ? -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
მეხელი |
Dec 22 2007, 01:26 PM
პოსტი
#5
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 54 რეგისტრ.: 25-April 07 წევრი № 1,751 |
მნათე, ეგება შენ შემეშველო, თვარა თემა ინტერესს კარგავს
მეხელი პირველ რიგში მინდა აპლოდისმენტები მივუძღვნა თქვენს არაჩვეულებრივ დეკლარირებას. დოგმატი და ცხოვრება, ან სულაც დოგმატური ცხოვრება - ჩემი აზრით ეს გახლავთ ამავე დოგმატით შემეცნებული ღმერთისადმი საკუთარი პიროვნების გამოდმებული სწრაფვა და ბაძვა... ქრისტიანთა ღმერთი არ არის დაძველებული ქაღალდების ღმერთი, ის სწორედ სიცოცხლესა და ცოცხალ რწმენაში ვლინდება... თუ დოგმატსა და იმას გავმიჯნავთ, რასაც ადამიანური ქცევა და ქრისტეს მჭვრეტელობა ქვია - მაშ საკითხავია, რატომ გვჭირდება დოგმატი, იმისთვის რომ ნათლობის წინ კონსტიტუციის ფუნქცია მივანიჭოთ და უბრალოდ ფიცი დავდოთ? დიდი მადლობა, გაგახარა ღმერთმა |
მეხელი |
Dec 22 2007, 01:39 PM
პოსტი
#6
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 54 რეგისტრ.: 25-April 07 წევრი № 1,751 |
მოდით, გადავიდეთ ჩვენი დოგმატების შუქზე თანამედროვე აქტუალურ პრობლემების განხილვაზე.
ყველასათვის ცნობილია, რომ თანამედროვე ცხოვრების უდიდესი პრობლემაა (ჯერ მხოლოდ დასავლეთში, მაგრამ მალე ჩვენთანაც იქნება) გათითოკაცებული საზოგადოება, როდესაც ცალკეული ინდივიდები საკუთარ თავში არის ჩაკეტილი, იცავენ ე.წ. "პრაივესის" პრინციპს, და ქუჩაში, რომ დაგინახონ დაგდებული ხელს არ წამოგაშველებენ, ეს მათი საქმე არ არის (შეიძლება ცოტათი ვამუქებ ფერებს). თანამედროვე ლიბერალიზმის გამოჩენილი მოაზროვნის ჯ. როულზის აზრით პიროვნება მისდევს მხოლოდ საკუთარ რაციონალურ ინტერესებს, მაგრამ მათ განსახორციელებლად ანგარიში უნდა გაუწიოს სხვის ინტერესებს და ასე ყალიბდება სამართლიანი საზოგადოება. რამდენად მისაღებია საზოგადოების ასეთი მოდელი ქრისტიანისათვის, როდესაც სხვა ადამიანი მხოლოდ ღობეა, რომელიც არ უნდა დაამტვრიო, არამედ სცნო მისი არსებობა, მაგრამ უნდა შემოუარო იმისათვის, რომ გზა განაგრძო? ხომ არ არის აქ დარღვეული პიროვნების თავისუფლების მართებული ხედვა, რომელიც მოცემული წმინდა სამების დოგმატში, როდესაც ყოველი პიროვნება საკუთარ ინტერესად სახავს სხვა პიროვნებას? |
guest |
Dec 22 2007, 02:01 PM
პოსტი
#7
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
მოდით, გადავიდეთ ჩვენი დოგმატების შუქზე თანამედროვე აქტუალურ პრობლემების განხილვაზე. ყველასათვის ცნობილია, რომ თანამედროვე ცხოვრების უდიდესი პრობლემაა (ჯერ მხოლოდ დასავლეთში, მაგრამ მალე ჩვენთანაც იქნება) გათითოკაცებული საზოგადოება, როდესაც ცალკეული ინდივიდები საკუთარ თავში არის ჩაკეტილი, იცავენ ე.წ. "პრაივესის" პრინციპს, და ქუჩაში, რომ დაგინახონ დაგდებული ხელს არ წამოგაშველებენ, ეს მათი საქმე არ არის (შეიძლება ცოტათი ვამუქებ ფერებს). თანამედროვე ლიბერალიზმის გამოჩენილი მოაზროვნის ჯ. როულზის აზრით პიროვნება მისდევს მხოლოდ საკუთარ რაციონალურ ინტერესებს, მაგრამ მათ განსახორციელებლად ანგარიში უნდა გაუწიოს სხვის ინტერესებს და ასე ყალიბდება სამართლიანი საზოგადოება. რამდენად მისაღებია საზოგადოების ასეთი მოდელი ქრისტიანისათვის, როდესაც სხვა ადამიანი მხოლოდ ღობეა, რომელსაც უნდა შემოუარო იმისათვის, რომ გზა განაგრძო? მართალი ხარ,ამუქებ რაღაცნაირად ფერებს (ალბთ იმიტომ რომ, უკეთ გაგვაგებინო რისი ტქმა გინდა და ამიტომაც გასაგებია), ამერიკაში არ ვიცი როგორაა, და აქ, გერმანიაზე ვიტყვი (სხვაგანაც ვყოფილვარ ევროპაში,იქაც მეტწილად ასე იქნება): გერმანელებს ძალიან კარგად აქვთ განვიტარებული ადამიანის დახმარების სურვილი, ქუცაში დაგდებული კი არა, გზააბნეული რომ გნახონ, სახლამდე მიგაცილებენ, ძირითადად უმარვლესობა მზადაა დახმარებისათვის, იმდენად თუ არა,რამდენის საშუალება აქვთ, აუცილებელი მინიმუმი მაინც სრულდება. ახლა ცხოვრებას ვერავინ აგიწყობს, თუ შენ ჯიბეში ხელჩაწყობილი იქნები და პირველად დახმარებას ნამდვილად გაგიწევენ. არც ისე კარჩაკეტილნი არიან, ეს აქაური ცხოვრების სტრესული რიტმის შედეგია, რომ უბრალოდ დრო არ რჩებათ ურთიერთობებისათვის,ისე კი ძალიან კონტაკტურები არიან. ხშირად ეტყობათ კიდეც, რომ სიახლოვეს, ურთიერთობას ეძებენ. ჭორიკნობა აქაც იციან ისე, ეგ ხომ ზედმეტი დროის და ზედმეტი ხალხის ცნობის შედეგია, აქაცაა ეგ ფენომენი, როგორც ადამიანთა ხასიათის ერთერთი ატრიბუტი. ღობეზე იმას დავამატებ, რომ ბევრი მინახავს მასე საქართველოშიც, არ არის ეს მხოლოდ დასავლეთის სენი, უარესი მანდაც მინახავს პირადად. ამით იმას ვიტყვი, რომ ეგ პრობლემები ყველგანაა. |
მეხელი |
Dec 22 2007, 02:39 PM
პოსტი
#8
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 54 რეგისტრ.: 25-April 07 წევრი № 1,751 |
ღობეზე იმას დავამატებ, რომ ბევრი მინახავს მასე საქართველოშიც, არ არის ეს მხოლოდ დასავლეთის სენი, უარესი მანდაც მინახავს პირადად. ამით იმას ვიტყვი, რომ ეგ პრობლემები ყველგანაა. მართალი ხარ ეს პრობლემა ყველგანაა, მაგრამ ჩვენთან არასოდეს არ ყოფილა საზოგადოების მოდელად მიჩნეული. მეორე მხრივ დასვლეთში ბევრს არ მოსწონს "მომხმარებლური" მოდგომები, "კონსუმერიზმი", მაგრამ საბაზრო ეკონომიის მანქანა სულის მოთქმის საშუალებას არ აძლევთ მათ. პრობლემა მოდელშია და არა ცალკეულ ადამიანებში. |
guest |
Dec 22 2007, 02:47 PM
პოსტი
#9
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
მოდელის ამბავშიც ვერ დაგეხმარები,აქ უაღრესად მაღალ დონეზეა განვითარებული ადამიანის სოციალური დაცვა, იმ დონეზე რაც დღეს შესაძლებელია. უმუშევარს ეძლევა საარსებო მინიმუმზე მეტი, რაც მის ჩვეულებრივ ყოფას უზრუნველყოფს:ბინა, საკვები, ტანსაცმელი,განათლება. სწავლის საფასურსაც უხდიან, თუ საჭირო გახდა. ა, ბოლო დროს აქაც "უჭირთ", მაგრამ მაინც.
პ.ს. თუ სწორად გავიგე რა დაწერე |
neo |
Dec 22 2007, 02:50 PM
პოსტი
#10
|
Advanced Member ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 2,152 რეგისტრ.: 11-September 07 წევრი № 2,723 |
ციტატა კი მარა ასეთი რა ვთქვი, რომ არავინ ეხმაურება თემას? ბევრი წერია და წაკითხვა მეზარება ციტატა ყველასათვის ცნობილია, რომ თანამედროვე ცხოვრების უდიდესი პრობლემაა (ჯერ მხოლოდ დასავლეთში, მაგრამ მალე ჩვენთანაც იქნება) გათითოკაცებული საზოგადოება, ჰოო, დოგმატები როგორც გამიგია არ არის განსაზღვრებები, არამედ გზებია, რომლებიც ღმერთან მისვლაში გვეხმარებიან... თითოეულ დოგმატს მასწავლელობითი ხასიათი აქვს... შენს აღნიშნულ პრობლემას ეხმაურება დოგმატთა დოგმატი სამი პირის ერთ არსობის შესახებ... ეს არის აზრი სრულყოფილი სიყვარულის შესახებ... წამოიდგინეთ სამი პირი, რომლებიც სიყვარულით ერთ არსს წარმოადგენენ... გათითოკაცებული საზოგადოებაა ცივი დასავლეთი ? ჩვენ ? ჯოჯოხეთი სხვა არაფერია თუ არა ,,აბსოლიტური მარტოობა"... -------------------- www.cordesign.ge
|
მეხელი |
Dec 22 2007, 04:01 PM
პოსტი
#11
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 54 რეგისტრ.: 25-April 07 წევრი № 1,751 |
მოდელის ამბავშიც ვერ დაგეხმარები,აქ უაღრესად მაღალ დონეზეა განვითარებული ადამიანის სოციალური დაცვა, იმ დონეზე რაც დღეს შესაძლებელია. უმუშევარს ეძლევა საარსებო მინიმუმზე მეტი, რაც მის ჩვეულებრივ ყოფას უზრუნველყოფს:ბინა, საკვები, ტანსაცმელი,განათლება. სწავლის საფასურსაც უხდიან, თუ საჭირო გახდა. ა, ბოლო დროს აქაც "უჭირთ", მაგრამ მაინც. პ.ს. თუ სწორად გავიგე რა დაწერე მართალია, სოციალური დაცვა მაღალ დონეზეა, რაც ერთი მხრივ უდავოდ დადებითი მოვლენაა, მაგრამ მეორე მხრივ, ყველაფერში დაზღვევაბის და გარანტიების ძიება ადამიანს აკარგვინებს მისგან რადიკალურად განსხვავებულ ადამიანთან ურთიერთობის რისკზე წასვლის უნარს და აქედან გამომდინარე თავისუფლებას. ერთი შეხედვით თავისუფლება არის უმაღლეს ღირებულებად აღიარებული, მაგრამ მასმედია თავისი გარეგნული მრავალფეროვნების მიუხედავად მაინც ბეჭდავს, როგორც ჰ. მარკუზე იტყოდა, "ერთგანზომილებიან ადამიანს". |
guest |
Dec 22 2007, 04:17 PM
პოსტი
#12
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
მაგაში მართალი ხარ, პაპიროლოგიის უმაღლესი დონეა, ცოცხალმა რომ მიიტანო საბუთი, რომ შენ მოკვდი, დაგიჯერებენ მთავარია საბუთი. ეგ კი ისაა, რაც მე ზედა პოსტში ვახსენე: სტრესული ყოველდღიური ცხოვრების შედეგი ანუ ეგ მარტოობა მაქედან მოდის, სიტუაციები იწვევს, გეთანხმები.
|
კანუდოსელი |
Dec 24 2007, 05:45 PM
პოსტი
#13
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 8,829 რეგისტრ.: 2-November 06 მდებარ.: კანუდოსი წევრი № 374 |
მეხელი
ძალიან საინტერესო თემაა... კითხვას რაც შეეხება პირდაპირი ანალოგი გამახსენდა დოგმატების გავლენასა და ყოველდღიურ ცხოვრებას შორის ესაა ევთანაზია: დღეს დასავლურ საზოგადოებაში ითვლება, რომ ევთანაზია დასაშვებია, მაგრამ მიზეზი არის ფსიქოლოგიური სკოლა დასავლეთისა, რაც თავის მხრივ შედეგია დასავლური ღვთისმეტყველებისა. საქმე იმაშია, რომ დასავლურ დოგმატიკაში პიროვნება ღმერთისა არის თვისებების ერთობლიობა, ანუ იქ პიროვნება არის შედეგი და არა მიზეზი. შედეგად, როდესაც ხდება ანთროპოლოგიის ჩამოყალიბება, იმის გათვალისწინებით, რომ ადამიანი ხატებაა ღვთისა, განმარტება პიროვნებისა (პერსონა) გადააქვთ ადამიანზეც - შემდეგ ეს ვრცელდება მეცნიერებაზე და კერძოდ ფსიქოლოგიაზე სადაც: პიროვნება, ვინაიდან ის ითვლება თვისებების (მეტყველება, გარე სამყაროსთან კონტაქტი და სხვ.) მატარებელად და ე.ი. ამ განმარტების თანახმად, კომაში მყოფი ადამიანი პიროვნება არც არის. აღმოსავლურ ღვთისმეტყველებაში საქმე პირიქითაა: პიროვნება არის არა პერსონა - ეტიმოლოგიურად ნიღაბი, არამედ უსია - ჰიპოსტასი, რაც უცილობლად არ მოიცავს თვისებების ერთობლიობას, ანუ მართლმადიდებლური ღვთისმეტყველების თანახმად პიროვნება არის პირველადი ცნება და არა მეორადი. ანუ ის შეიძლება იყოს პიროვნება, თუმცა არ ჰქონდეს თვისებები. ვინაიდან მენციერება განვითარდა დასავლეთის ეკლესიის ბაზაზე, ბუნებრივია, რომ მან მიიღო იქაური განმარტებები და შედეგად, დღეს ძალიან უჭირს იგივე კათოლიკე ექიმს უარყოს ევთანაზია. ეს არის დოგმატის, უ.ს. გაუკუღმართებული დოგმატის პირდაპირი ასახვა ჩვენს ყოველდღიურობაზე. ცოტა გაუგებრად დავწერე, მარა იმედია მაინც გასაგები იყო... -------------------- ინკვიზიტორი იეღოველი ეკუმენისტი მასონი ბუდისტი მღვდელი გულისყურით გისმენთ :-)
პ.ს. ბყკ :-) ბ - ბუდისტ ყ - ყრმათა კ - კავშირი |
გიორგი |
Dec 24 2007, 05:54 PM
პოსტი
#14
|
მეცნიერი & ხელოვანი ჯგუფი: Members პოსტები: 7,905 რეგისტრ.: 18-November 06 წევრი № 491 |
კანუდოსელი
ციტატა პიროვნება ვინაიდან ითვლება თვისებების (მეტყველება, გარე სამყაროსთან კონტაქტი და სხვ.) მატარებელი მაშინ ამ განმარტებით კომაში მყოფი ის ადამიანი პიროვნება არც არის. საინტერესო მიდგომაა... თუმცა დასავლეთში ევთანაზიას მიმართავენ არა მარტო კომაში მყოფი (გრძნობადაკარგული) ადამიანის მიმართ არამედ გონზე მყოფი ადამიანის მიმართაც, რომელიც ტკივილისგან იტანჯება, (ცხადია გრძნობს და აღიქვამს გარემოს) მაგრამ სიცოცხლის შენარჩუნების შანსი პრაქტიკულად 0-ის ტოლია, ასეთ დროს ავადმყოფის თხოვნით მიმართავენ ევთანაზიას ანუ "მშვენიერ სიკვდილს". გარდა პიროვნების რაობის და არსის განმარტებისა სხვა მიზეზებიც უნდა ჰქონდეს ევთანაზიას, რაც რეალურად მგონი უფრო ათეისტური მსოფლმხედველობის შედეგია ვინემ დასავლეთ ევროპული ქრისტეანული მსოფლმხედველობის (კათოლიციზმი & პროტესტანტობა) -------------------- My Favourites:
Dinamo Tbilisi & Real Madrid, as Football Clubs. Georgia & Italy, as National Teams. Katie Melua, as a Musician. Stephen Hawking, as a Scientist. 'Contact' (1997), as a Film. 'Don Quixote', as a Novel. Miguel de Cervantes, as a Writer. Ayrton Senna, as F1 Racing Driver. |
კანუდოსელი |
Dec 24 2007, 06:01 PM
პოსტი
#15
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 8,829 რეგისტრ.: 2-November 06 მდებარ.: კანუდოსი წევრი № 374 |
გიორგი
ნუ რა თქმა უუნდა მარტო ეგ არ არის მიზეზი, რაც მე დავწერე....მაგრამ ერთერთი მნიშვნელოვანი მიზეზია, რადგან იგივე მსოფლმხედველობა რაზეც შენ წერ, ჩამოყალიბდა ქრისტიანული ღვთისმეტყველების და ეთიკის ბაზაზე, მაგრამ საკითხავია რომელი ღვთისმეტყველების.... -------------------- ინკვიზიტორი იეღოველი ეკუმენისტი მასონი ბუდისტი მღვდელი გულისყურით გისმენთ :-)
პ.ს. ბყკ :-) ბ - ბუდისტ ყ - ყრმათა კ - კავშირი |
გიორგი |
Dec 24 2007, 06:07 PM
პოსტი
#16
|
მეცნიერი & ხელოვანი ჯგუფი: Members პოსტები: 7,905 რეგისტრ.: 18-November 06 წევრი № 491 |
კანუდოსელი
ციტატა დასავლურ დოგმატიკაში მე არ მიმაჩნია, რომ მართლმადიდებლობასა და კათოლიციზმს შორის არსებული დოგმატური სხვაობა რაიმე ფორმით აისახება ამ სარწმუნოების მიმდევარი ადამიანების ზნეობაზე და პირად ცხოვრებაზე. მათი დამოკიდებულება ყოფითი ცოდვების მიმართ პრაქტიკულად იდენტურია. კი, არის მათი სწავლება მადლის განკარგვის შესახებ, მაგრამ რეალურად ეს არ ცვლის ცოდვისადმი დამოკიდებულებას რიგითი მრევლის დონემდე, ინდულგენციებიც (ფულით და თან წინასწარ მადლის მიღება ცოდვის გასაბათილებლად) მარაზმია, ეს თვითონ დარღვევაა. რეალური სხვაობა, რაც ადამიანურ დონემდე თავს იჩენს კათოლიციზმსა და მართლმადიდებლობას შორის არის ის მოჭარბებული ლიბერალიზმი, რაც კათოლიკურ სამყაროში არსებობს ზოგადად ნებისმიერი ცოდვის მიმართ, შერბილებული მარხვებიც და ა.შ. რაც რეალურად არაა დოგმატიკური სხვაობა, მაგრამ მრევლის წრთობას და სიმტკიცეს ანელებს, აუფერულებს და რაღაც გაგებით ცოდვა იოლად სძლევს. ეს არის და ეს. -------------------- My Favourites:
Dinamo Tbilisi & Real Madrid, as Football Clubs. Georgia & Italy, as National Teams. Katie Melua, as a Musician. Stephen Hawking, as a Scientist. 'Contact' (1997), as a Film. 'Don Quixote', as a Novel. Miguel de Cervantes, as a Writer. Ayrton Senna, as F1 Racing Driver. |
კანუდოსელი |
Dec 24 2007, 06:12 PM
პოსტი
#17
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 8,829 რეგისტრ.: 2-November 06 მდებარ.: კანუდოსი წევრი № 374 |
გიორგი
პირდაპირი არ ყოფილა ეს გზა, არამედ იყო ასეთი: თეოლოგია->მეცნიერება->ცნობიერება პირველ ორ ეტაპზე ადამიანები არ არიან ზოგადად და თავისი უმრავლესობით ჩართულნი, მაგრამ ისინი ექცევიან მესამე ეტაპზე გავლენის ქვეშ. ბუდიზმის ფილოსოფია არ იცის ყველა ნეპალელმა, მაგრამ მათი ყოფა პირდაპირი შედეგია იმ ფილოსოფიის -------------------- ინკვიზიტორი იეღოველი ეკუმენისტი მასონი ბუდისტი მღვდელი გულისყურით გისმენთ :-)
პ.ს. ბყკ :-) ბ - ბუდისტ ყ - ყრმათა კ - კავშირი |
გიორგი |
Dec 24 2007, 06:22 PM
პოსტი
#18
|
მეცნიერი & ხელოვანი ჯგუფი: Members პოსტები: 7,905 რეგისტრ.: 18-November 06 წევრი № 491 |
კანუდოსელი
ციტატა ბუდიზმის ფილოსოფია არ იცის ყველა ნეპალელმა, მაგრამ მათი ყოფა პირდაპირი შედეგია იმ ფილოსოფიის ბუდიზმის კი... მე არ ვამბობ, რომ რიგითმა ჩინელმა, იაპონელმა, კორეელმა თუ ლაოსელმა იცის ბუდიზმის ფილოსოფია-თქო. ასევეა ქრისტეანობაშიც. ბუდიზმი ძალიან განსხვავებულია არა მარტო ქრისტეანობისგან, არამედ საერთოდ აბრაამული რელიგიებისგან. აღმოსავლური რელიგიის საფუძველზე აღზრდილ ადამიანში ცხადია სულ სხვა ცხოვრების წესი და მსოფლმხედველობა არსებობს. ისლამი და იუდეველობაც საკმაოდ განსხვავებულია ზნეობით ქრისტეანობისგან, თუმცა ზოგადად ღირებულებებით მაინც წააგავს ქრისტეანობას, აღმოსავლური რელიგიებისგან განსხვავებით გაცილებით მეტი რამ ემთხვევა ქრისტეანულ მსოფლმხედველობას. აი, თვითონ ქრისტეანულ კონფესიებს შორის კი პრაქტიკული სხვაობა არ ჩანს.(ცნობიერების დონეზე) გარდა რამოდენიმე აბსოლუტურად ფსევდოლიბერალური, პროტესტანტულ წიაღში არსებული, ქვემიმდინარეობებისა თუ ეკლესიებისა. მე ასე მგონია. -------------------- My Favourites:
Dinamo Tbilisi & Real Madrid, as Football Clubs. Georgia & Italy, as National Teams. Katie Melua, as a Musician. Stephen Hawking, as a Scientist. 'Contact' (1997), as a Film. 'Don Quixote', as a Novel. Miguel de Cervantes, as a Writer. Ayrton Senna, as F1 Racing Driver. |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 24th September 2024 - 05:30 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი