 რა აბრკოლებს მორწმუნეს მოძღვარში?, ახდენს ეს თუ არა ზემოქმედებას ვინმეს ეკლესიურ ცხოვრებაზე |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| DEMIURG |
 Jan 16 2008, 10:55 PM
პოსტი
#61
|
 Newbie  ჯგუფი: Members პოსტები: 43 რეგისტრ.: 27-December 07 წევრი № 3,484  |
kato_Bato
ციტატა ეგრე რომ იყოს, ამდენ ცოდვას არ ჩაიდენდა ადამიანი. როცა გახსოვს, ვიღაც, რას იტყვის შენ ამა თუ იმ საქციელზე და მისი განაწყენების გეშინია, ფრთხილობ მაინც. მე რაღაც ვერ ვხედავ ეკლესიაში ცხონებული ხალხი დადიოდეს. მე ვლაპარაკობ აზროვნებაზე და არა მოძღვრის სიტყვის ცალ ყურში გაშვებაზე |
   |
 
|
| neo |
Jan 17 2008, 01:38 AM
პოსტი
#62
|
 Advanced Member ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 2,152 რეგისტრ.: 11-September 07 წევრი № 2,723 |
მღვდელის უღირსი საქციელი ,,თუნდაც გარეგნულად", ნამდვილად აბრკოლებს ადამიაენის გაეკლესიურების პროცესს... ანუ მათ ეკლესიაში შემოსვლას ვინც გარეტაა... ბუზი და ფუტკარის ამბავი ხომ ვიცით... ჰოდა ბუზები ბრკოლდებიან და ეს ცუდია...
რაც შეეხება ეკლესიურ ადამიანებს ალბათ ნაკლებად, თუმცა მოძრვრის პოლიტიკად დიდად განსაზღვრავს მრევლის სულიერი ზრდის სისწრაფეს... ჩემი ვარაუდით და დაკვირვებით რაც უფრო მკაცრია მოძღვარი მით უფრო დიდი და ხარისხიანი მრევლი ჰყავს... ლმობიერი დამოიდებულება და ზოგჯერ ,,დაძმაკაცებაც" ძალიან ანელებს სულიერ ზრდას... ვიცნობ ადამიანებს რომლებიც წლობით დადიან ეკლესიაში და რეალურად არაეკლესიურები არიან... მე ვფიქრობ ეს მოძღვრის ბრალია... იმიტომ რომ ეს ადამიანები ვერ ხვდებიან რომ არიან ეკლესიის მხოლოდ ფორმალური წევრები... -------------------- www.cordesign.ge
|
|
|
|
| k@the |
Jan 17 2008, 02:05 AM
პოსტი
#63
|
 იყო და არა იყო რა... ჯგუფი: Members პოსტები: 16,796 რეგისტრ.: 21-May 07 მდებარ.: მყარად მიწაზე წევრი № 1,967 |
ციტატა(neo @ Jan 16 2008, 08:38 PM)  მღვდელის უღირსი საქციელი ,,თუნდაც გარეგნულად", ნამდვილად აბრკოლებს ადამიაენის გაეკლესიურების პროცესს... ანუ მათ ეკლესიაში შემოსვლას ვინც გარეტაა... ბუზი და ფუტკარის ამბავი ხომ ვიცით... ჰოდა ბუზები ბრკოლდებიან და ეს ცუდია... რაც შეეხება ეკლესიურ ადამიანებს ალბათ ნაკლებად, თუმცა მოძრვრის პოლიტიკად დიდად განსაზღვრავს მრევლის სულიერი ზრდის სისწრაფეს... ჩემი ვარაუდით და დაკვირვებით რაც უფრო მკაცრია მოძღვარი მით უფრო დიდი და ხარისხიანი მრევლი ჰყავს... ლმობიერი დამოიდებულება და ზოგჯერ ,,დაძმაკაცებაც" ძალიან ანელებს სულიერ ზრდას... ვიცნობ ადამიანებს რომლებიც წლობით დადიან ეკლესიაში და რეალურად არაეკლესიურები არიან... მე ვფიქრობ ეს მოძღვრის ბრალია... იმიტომ რომ ეს ადამიანები ვერ ხვდებიან რომ არიან ეკლესიის მხოლოდ ფორმალური წევრები...  რას ქვია მკაცრი და ლმობიერი? მოძღვარი კლასის დამრიგებელი არა, ბავშვებს სწავლას რომ აძალებს და მშობელს იბარებს! მართლმადიდებლობა თავისუფალ ნებაზეა დამოკიდებული. ცოდვა ცოდვაა და ამას ყველა მოძღვარი თანაბრად უდგება მგონი, ხოლო რამდენად რეალურად ვაცნობიერებ მე (ცოდვილი) ამ ცოდვას, მაგას მოძღვრის მკაცრობა ან ლმობიერება არ განმისაზღვრავს. განა ისე უნდა 'მეშინოდეს' მოძღვრის სიმკაცრის, რომ ცოდვა ვერ გავუმხილო აღრასებაში და ისე წარვდგე უფალთან? თუ მხოლოდ მექანიკური რეჟიმი და მოსეწრიგებულობაა მართლმადიდებლობა? საათივით აწყობილი ლოცვის დრო? ეკლესიაში რეგულარული სიარული? წესრიგი, წესრიგი, წესრიგი??? მე კიდევ მეგონა, სიყვარული, სიყვარული და სიყვარული!!! მომიტევეთ და დამლოცეთ მამა ირაკლი,  ქეთევანი -------------------- --
There are only 10 types of people in the world -- those who understand binary, and those who don't. |
|
|
|
| მართა |
Jan 17 2008, 03:19 AM
პოსტი
#64
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,487 რეგისტრ.: 7-July 07 წევრი № 2,399 |
DEMIURG
ციტატა მთავარი პრობლემა არის შიში, მოძღვრის გარეშე აზროვნების შიში ეს შიში არ არის ჯანსაღი შიში,ანუ მისი წარმოშობის მიზეზი არის უსაფუძვლო,ეგ სულიერი შვილის ბრალი უფრო მგონია ვიდრე მოძღვრის.მე პირადად და ჩემს ირგვლივ ვისაც ვიცნობ ყველანი არ გამოვხატავთ არანაირ შიშს აზროვნებაში, მიუხედავათ იმისა თითქმის სუყველას სხვდადასხვა მოძღვრები გვყავს, მათ შორის ჩემს ოჯახის წევრებს.აბსოლიტურად თავისუფალია ჩემი აზროვნება და მე პირიქით მსურს ის უფრო დამოკიდებული გავხადო მოძღვრის ქადაგებისადმი  -------------------- ქართველნო ერთად ღვთისაკენ!
|
|
|
|
| lingvo |
Jan 17 2008, 03:37 AM
პოსტი
#65
|
 ვახტანგი ჯგუფი: Moderator პოსტები: 4,095 რეგისტრ.: 13-July 07 მდებარ.: თბილისი წევრი № 2,456 |
საბოლოო ჯამში, თუ მორწმუნეს სურს ეკლესიური ცხოვრების დაწყება მთელი სულით და გულით, ის ნებსმიერ დაბრკოლებას გადალახავს. მოძღვარი კი უნდა შეიყვარო მთელი გულით. ეს რწმენაშიც განამტკიცებს მართლმორწმუნეს და მისი ადამიანური ბუნებაც უკეთესობისკენ შეიცველბა.
-------------------- ნათელი იგი ბნელსა შინა ჩანს, და ბნელი იგი მას ვერ ეწია. (ინ.1,5)
|
|
|
|
| მართა |
Jan 17 2008, 03:54 AM
პოსტი
#66
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,487 რეგისტრ.: 7-July 07 წევრი № 2,399 |
lingvo
გაიხარე100%იანია,არ უნდა გვექცეს ჩვევათ ჩვენი სისუსტის გადაბრალება სხვაზე და განსაკუთრებით მოძღვრებზე მათზე სათუთი განა ვინ გვყავს?თუ რამე მათი მსაჯული იყოს უფალი მე ვინ ვარ განვსაჯო ისინი? -------------------- ქართველნო ერთად ღვთისაკენ!
|
|
|
|
| k@the |
Jan 17 2008, 04:14 AM
პოსტი
#67
|
|
იყო და არა იყო რა... ჯგუფი: Members პოსტები: 16,796 რეგისტრ.: 21-May 07 მდებარ.: მყარად მიწაზე წევრი № 1,967 |
ციტატა(lingvo @ Jan 16 2008, 10:37 PM) საბოლოო ჯამში, თუ მორწმუნეს სურს ეკლესიური ცხოვრების დაწყება მთელი სულით და გულით, ის ნებსმიერ დაბრკოლებას გადალახავს. მოძღვარი კი უნდა შეიყვარო მთელი გულით. ეს რწმენაშიც განამტკიცებს მართლმორწმუნეს და მისი ადამიანური ბუნებაც უკეთესობისკენ შეიცველბა. და თუ მორწმუნე არაა? თუ ერთი რიგითი ადამიანია, რომელიც თვლის რომ ღმერთი არსებობს და გულში პლიუს/მინუსებს წონის, საჭიროა თუ არა მასა და ღმერთს შორის შუამავალი? მეც ვიყავი ერთ დროს ასე და ასეთ დროს დიახაც, ყველა წვრილმანი აბრკოლებს ადამიანს.  ასეთი ადამიანი, როგორც წესი კეთილია, ცდილობს ცხოვრებაში სწორედ იქცეოდეს, გული ეწვის ხელგაწვდილი ბავშვის, ან ხელაკანკელებული მოხუცის დანახვაზე, ლოცულობს როცა უჭირს. მაგრამ არაა ეკლესიის წიაღში. მითუმეტეს ძნელია როცა მეცნიერებაშია, ანუ უყვარს აზროვნება და ლოგიკური მსჯელობა. ასეთი ადამიანის გარშემო, ხალხის უმეტესობა არაეკლესიურია და ეკლესია, როგორც ადამიანის თავისუფალი აზროვნების შემზღუდველი - ისე მოიაზრება. დღეს რაც არ დამაბრკოლებს მე, ეს მოძღვრის მიერ მარხვის გატეხვა, ან მოძღვრის ხელში უახლესი გამოშვების მობილური ტელეფონი, ან მანქანა, ან ... და ა.შ. ადრე ეს ყველაფერი დამაბრკოლებდა. დღეს თუ არ განვიკითხავ მე იმ მოძღვარს, სამაგიეროდ ჩემი არაეკლესიური მეგობრის თვალში გამიჭირდება დაცვა. რა ვუთხრა, არ განიკითხო მოძღვარი ამისათვის, რადგან ყველას თავისი ცოდვის მიხედვით მიეზღვებაო? კი ვეტყვი მე, მაგრამ შემომიბრუნდება მერე ის ადამიანი და მეტყვის, აი შენ უკვე დაკარგე საკუთარი აზრი და ეკლესიამ ''დაგიმონაო''. ნივთებს ჩემთვის არასოდეს არ ქონიათ დიდი ფასი და მჯერა არც მოძღვრისთვის აქვს იმ ნივთს რაიმე ღირებულება. მათ შეუძლიათ ძვირფას ნივთს ფლობდნენ ისე, რომ ამას მათთვის არანაირი არსებითი მნიშვნელობა და ფუფუნება არ მოჰქონდეს. მაგრამ იმ მრავალთათათვის ვინც ამას გვერდიდან ხედავს? აბრკოლებს... ხოლო ეკლესია არა მხოლოდ მორწმუნეებისთვისაა, ის მუდამ უნდა მქადაგებლად გვევლინებოდეს, მოძღვარი სახეა ეკლესიისა. განსაკუთრებით იმათთვის, ვინც ეკლესიას გვერდიდან აკვირდება და ფიქრობს შევიდეს თუ არა. ამიტომ, მოძღვარმა უნდა იზრუნოს იმისათვის, რომ რაც შეიძლება მეტი შევიდეს და გამოსვლა არ მოისურვოს. დამლოცეთ მამა ირაკლი, მაპატიეთ ისე დავწერე როგორც ვფიქრობდი. იქნებ ცდები კიდეც. -------------------- --
There are only 10 types of people in the world -- those who understand binary, and those who don't. |
|
|
|
| მართა |
Jan 17 2008, 04:31 AM
პოსტი
#68
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,487 რეგისტრ.: 7-July 07 წევრი № 2,399 |
k@the
ერთ მხრივ სწორია ქეთ რასაც ამბობ, მაგრამ ნელ-ნელა ვისწავლით,მასიური სვლა ტაძრისკენ და მოძღვრისკენ სულ რაღაც 20 წელია დაიწყო ერმა ალბად ვისწავლით და აღვმოფხვრით ჩვენში იმ თითქოს ფესვგამდგარ ურჯულოების გადმონაშთებს რამაც გათიშა ხალხი ეკლესიას. მოძღვარი და მრევლი უნდა იყოს მაგალითი შEნს მიერ ხსენებული ხალხის თვალში,მაგრამ თუ ჩვენც არ დავიცავით დასაცავი და საჯარო განხილვის საკითხათ ვაქციეთ ამა თუ იმ მოძღვრის რაიმე საქციელი დამეთანხმები ალბად,რომ სულ არ იქნება ეს მათ თვალში აღქმული დადებით მუხტად...მიმიხვდები ალბად ჩემს მუდმივ სატკივარზე ვსაუბრობ,მოძღვრების საჯარო გაკიცხვის უარყოფითობა! -------------------- ქართველნო ერთად ღვთისაკენ!
|
|
|
|
| k@the |
Jan 17 2008, 04:49 AM
პოსტი
#69
|
|
იყო და არა იყო რა... ჯგუფი: Members პოსტები: 16,796 რეგისტრ.: 21-May 07 მდებარ.: მყარად მიწაზე წევრი № 1,967 |
ციტატა(მართა @ Jan 16 2008, 11:31 PM) k@the ერთ მხრივ სწორია ქეთ რასაც ამბობ, მაგრამ ნელ-ნელა ვისწავლით,მასიური სვლა ტაძრისკენ და მოძღვრისკენ სულ რაღაც 20 წელია დაიწყო ერმა ალბად ვისწავლით და აღვმოფხვრით ჩვენში იმ თითქოს ფესვგამდგარ ურჯულოების გადმონაშთებს რამაც გათიშა ხალხი ეკლესიას. მოძღვარი და მრევლი უნდა იყოს მაგალითი შEნს მიერ ხსენებული ხალხის თვალში,მაგრამ თუ ჩვენც არ დავიცავით დასაცავი და საჯარო განხილვის საკითხათ ვაქციეთ ამა თუ იმ მოძღვრის რაიმე საქციელი დამეთანხმები ალბად,რომ სულ არ იქნება ეს მათ თვალში აღქმული დადებით მუხტად...მიმიხვდები ალბად ჩემს მუდმივ სატკივარზე ვსაუბრობ,მოძღვრების საჯარო გაკიცხვის უარყოფითობა! მართალი ხარ მართა, 20 წელია რაც ახლიდან გვიწევს ყველაფრის სწავლა, 20 წლის წინ ამდენი მოძღვარიც არ იყო და შემდეგ უცბად საჭიროებამ მოიტანა მათი ასეთი დიდი რაოდენობით არსებობა. ღმერთმა კიდევ მეტი გაგვხადოს მრევლი და მეტი მოძღვარი იყოს საჭირო. ახლა დროა მგონი, ჩვენმა ეკლესიამ იზრუნოს იმისათვის, რომ ამდენი მოძღვარნი ეკლესიის განმამტკიცებლები იყვნენ... არ ვიცი როგორ ვთქვა, სკოლებში ინფორმატიკის მასწავლებლების მაგალითს მოგიყვანთ: დაახლოებით 30 წლის წინ, დღისწესრიგში დადგა სკოლაში ინფორმატიკის საგნის სწავლება, ხოლო პედაგოგები არ ყავდათ. ამიტომ განათლების სამინისტრომ მოკრიბა მათემატიკოსები, ფიზიკოსები და ქიმიკოსები, ჩაუტარა მათ დაჩქარებული კურსი, გადასცა სახელმძღვანელო და საგანი 'ინფორმატიკა' შემოიღო. სწორიც იყო ასე, რადგან იმ ხალხმა გაზარდა შემდგომი თაობა, რომლებიც მასწავლებლებზე უკეთესნი იყვნენ და მათ შემცვლელად მოევლინნენ. დროთა განმავლობაში თავად ის მასწავლებლებიც დაიხვეწნენ და ფაქტიურად ძალიან სწორად გადადგმული ნაბიჯი იყო ეგ მაშინ. გამგები მიხვდება ალბათ რისი თქმაც მინდოდა... ანუ, იმის აღიარება, რომ რაღაც კიდევ დასახვეწია და გასაუმჯობესებელი არაა მოსარიდებელი. შავზე შავის თქმა არანაირად არ უნდა აკნინებდეს ჩვენს რელიგიას. გააჩნია როგორ იტყვი ამას. მე, რომ ეკლესიისკენ მობრუნებულ ადამიანს, შავზე ვუთხრა თეთრიაო, ხომ იფიქრებს ეკლესია ხალხს აბრმავებს და სანამ ჯერ კიდევ ვხედავ შორს დავიჭირო თავი მათგანო. ამით იმას კი არ ვამბობ, მოძღვართა განკითხვა დავიწყოთ. ცხადია ჩვენ უნდა შევინარჩუნოთ ზომიერება როცა მათზეა საუბარი, მაგრამ არც სირაქლემას პოზიცია არ უნდა დავიჭიროთ და ამით შეგნებულად მოაზროვნე ხალხი დავაფრთხოთ. არ უნდა დავგავიწყდეს, მოძღვარიც ადამიანია და ის თუ ცდება, არ ნიშნავს იმას თითქოს ეკლესიაც ცდებოდეს. -------------------- --
There are only 10 types of people in the world -- those who understand binary, and those who don't. |
|
|
|
| მართა |
Jan 17 2008, 04:56 AM
პოსტი
#70
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,487 რეგისტრ.: 7-July 07 წევრი № 2,399 |
k@the
იხარე ქეთ! სწავლება,სწავლებაა საჭირო.იმედია პატრიარქის თხოვნა-სურვილი იქნება გათვალისწინებული და სკოლაშივე იქნება ბავშვისთვის განმარტებული მრწამსი ჩვენი სარწმუნოებისა! უფალი შეგვეწიოს ჭეშმარიტების ძიებაში და შესწავლაში! -------------------- ქართველნო ერთად ღვთისაკენ!
|
|
|
|
| k@the |
Jan 17 2008, 04:59 AM
პოსტი
#71
|
|
იყო და არა იყო რა... ჯგუფი: Members პოსტები: 16,796 რეგისტრ.: 21-May 07 მდებარ.: მყარად მიწაზე წევრი № 1,967 |
მართა
ჰოდა მთელი ცხოვრება სწავლაა! ვისწავლოთ სიყვარული, თავმდაბლობა, ლოცვა! ღმერთმა გისმინოს! პ.ს. ეს ძახილის ნიშნები შენგან გადმომედო, თორე არ ვსაუბრობ მე ეგეთ ტონში  -------------------- --
There are only 10 types of people in the world -- those who understand binary, and those who don't. |
|
|
|
| lingvo |
Jan 17 2008, 02:20 PM
პოსტი
#72
|
|
ვახტანგი ჯგუფი: Moderator პოსტები: 4,095 რეგისტრ.: 13-July 07 მდებარ.: თბილისი წევრი № 2,456 |
ციტატა(k@the @ Jan 17 2008, 04:49 AM) ანუ, იმის აღიარება, რომ რაღაც კიდევ დასახვეწია და გასაუმჯობესებელი არაა მოსარიდებელი. შავზე შავის თქმა არანაირად არ უნდა აკნინებდეს ჩვენს რელიგიას. გააჩნია როგორ იტყვი ამას. მე, რომ ეკლესიისკენ მობრუნებულ ადამიანს, შავზე ვუთხრა თეთრიაო, ხომ იფიქრებს ეკლესია ხალხს აბრმავებს და სანამ ჯერ კიდევ ვხედავ შორს დავიჭირო თავი მათგანო. ამით იმას კი არ ვამბობ, მოძღვართა განკითხვა დავიწყოთ. ცხადია ჩვენ უნდა შევინარჩუნოთ ზომიერება როცა მათზეა საუბარი, მაგრამ არც სირაქლემას პოზიცია არ უნდა დავიჭიროთ და ამით შეგნებულად მოაზროვნე ხალხი დავაფრთხოთ. არ უნდა დავგავიწყდეს, მოძღვარიც ადამიანია და ის თუ ცდება, არ ნიშნავს იმას თითქოს ეკლესიაც ცდებოდეს. თუ ადამიანი ურწმუნოა, ჩვენ მხოლოდ ეკლესიური ცხოვრებით, ქრისტიანული ზნეობით, სიმშვიდით, სიყვარულით და სხვა სათნოების აღსრულებით შეიძლება მოვაბრუნოთ ის სარწმუნოებისკენ. "ქადაგება" და "შეგონება" ჩვენ თავზე არ უნდა ავიღოთ. ჩვენ მხოლოდ ასეთი პირადი მაგალითი შეგვიძლია ვაჩვენოთ. ხშირად ასეთ დროს ის ადამიანი დაინახავს ჭეშმარიტებისკენ მიმავალ გზას და მოძღვრამდეც მივა. როდესაც ეს ადამიანი მოძღვართან მივა, ისაუბრებს მასთან, ლოცვას,წირვას დაესწრება,მისი მსოფლმხედველობაც მართლმადიდებლური გახდება და ის "მცდარი აზრებიც" მოძღვარზე თუ ეკლესიაზე გაქარწყლდება და გაქრება. -------------------- ნათელი იგი ბნელსა შინა ჩანს, და ბნელი იგი მას ვერ ეწია. (ინ.1,5)
|
|
|
|
| მართა |
Jan 17 2008, 02:55 PM
პოსტი
#73
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,487 რეგისტრ.: 7-July 07 წევრი № 2,399 |
k@the
ციტატა ეს ძახილის ნიშნები შენგან გადმომედო, თორე არ ვსაუბრობ მე ეგეთ ტონში სხვათა შორის მეც შევამჩნიე და არ გახსენებდი...  -------------------- ქართველნო ერთად ღვთისაკენ!
|
|
|
|
| zviadauri |
Jan 17 2008, 03:13 PM
პოსტი
#74
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 3,040 რეგისტრ.: 24-June 07 წევრი № 2,286 |
მე პირადად შევესწარი ასეთ შემთხვევას..
ერთი ძალიან საწყალი სახის, ასაკოვანი ქალბატონი,თითქმი ნახევრ საათზე მეტი ელოდა მამაოს გამოსვლას სანათლავიდან..როცა ამ ქალბატონმა დაინახა მამაო,ძალიან წყნარი ტონით, მშვიდად და დარცხვენით კითხა: "მამაო,აღსარება მინდა გითხრათ"..რადგანაც მეორე დღეს კვირა იყო,უნდოდა, რომ ზიარება მიეღო..მამაომ შეხედა და მკაცრი ტონით მიუგო: "მოვლენ აქანე და უსმინე ახლა ამათ პრუტუნს"...... მე ის ქალბატონი მეგონა,კაი ხანი არ შემოვიდოდა ტაძარში, თუმცა დღე არ გაუცდენია... უბრალოდ მე ასე მგონია, რომ მრევლს, რაც არ უნდა გადაღლილი იყოს მამაო, როცა რაიმე აინტერესებს და ეკითხება, პასუხის ფორმა უნდა იყოს მშვიდი და არა ისეთი, "არ მცალია!.არ მაქვს შენი დრო!"... ვცდები? |
|
|
|
| მეხელი |
Jan 17 2008, 03:14 PM
პოსტი
#75
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 54 რეგისტრ.: 25-April 07 წევრი № 1,751 |
ციტატა(მამა ირაკლი @ Jan 14 2008, 10:34 PM) ადრე რომელი დროც დავწერე უშიშროების სამსახურსში იყო სპეციალური განყოფილება, მგონი რელიგის საკითხთა(ეს უფროსი სამღვდელოებისაფან ვიცი),რომლის მუშაობის ზოგადი მიზანიც იყო ხალში სასულიერო პირთა ავტორიტეტის დაცემა!საამისოდ ბევრ რამეს აკეთებდნენ! საერთოდ საბოლოო რეზოლუციას ისინი ადებდნე ვის მიიღებდნენ სასულიერო სემინარიაში,ვის აკურთხებდნენ და ა.შ ხო ,ეს ყველაფერი იმიტომ დავწერე,რომ დღეს ზოგიერთი სასულიერო პირი თვითონ გვარცხვენს,თუ კი ამას ადრე უშიშროების მუშაკები დავალებით ასრულებდნენ! ეს შეიძლება გამოყენებულ იქნეს და ამით შეიძლება ხალხში სასულიერო პირთა მიმართ უნდობლობა დათესონ! რამდენად დამაბრკოლებელი აღმოჩნდება ეს ერისათვის? მამაო, ძალიან დამაბრკოლებელი იქნება. და არამხოლოდ არაეკლესიურებისთვის ან ახლად მოქცეულებისტვის, არამედ მათთვისაც, რომლებიც დიდი ხანია ეკლესიურ ცხოვრებას ეწევიან. პირადად მე დიდი ხანია ეკლესიაში დავდივარ, გარკვეული სასულიერო განათლებაც მაქვს მიღებული და კარგად ვიცი, რომ მღვდელი არ არის ქრისტე, ისიც ჩვეულებრივი ადამიანია და მის მრავალ ცოდვაზე შემიძლია დავხუჭო თვალი, მაგრამ როცა ვხედავ, რომ მრავალ მათგანს ამის გამო სინანულის ნატამალიც არა აქვს, არამედ პირიქით ცოდვას მღვდლობის მადლთან ერთად ღვთისგან მონიჭებულ უფლებად და პრივილეგიად აღიქვამენ და სხვებსაც აჯერებენ ამასი, მე ეს პირდაპირ სასოწარკვეთაში მაგდებს. ამიტომ, მთავარ პრობლემად არა ცალკეული სასულიერო პირების ცოდვები მიმაჩნია, არამედ დღეს საქართველოს ეკლესიაში გაბატონებული შეხედულება, რომ თუკი ადამიანი მიიღებს სამღვდელო ხელდასხმას, ის ავტომატურად დიდი სულიერებისა და სიბრძნის მატარებელი ხდება, ლამის უცთომელი. ეს შედეგად იწვევს იმას, რომ მღვდელი ზედმეტად თავდაჯერებული ხდება და ვეღარ ამჩნევს საკუთარ ნაკლოვანებებს, ან მათ პირიქით სათნოებებად თვლის. ეს მრევლის ბრალიც არის, რომელსაც სურს თავის მოძღვარში წმინდანი დაინახოს (ან უფრო მეტიც), მთლიანად მას დაუმორჩილოს თავისი ცხოვრება და საკუთარ პასუხიმგებლობას გაექცეს. ყოველივე ამის მიზეზი საბოლოო ჯამში იმის დავიწყებაა, რომ ეკლესია არის ქრისტეს სხეული, რომლის არსებობაც და სიწმინდეც მხოლოდ ქრისტეზეა დამოკიდებული და რომლის თითოეული ასო რაც არ უნდა მნიშვნელოვანი იყო არაფერს წარმოადგენს მის ყველაზე უმცირეს ასოსთან კავშირის გარეშე. ანუ ერთი მხრივ, უნდა გავიაზროთ ეკლესიაში ქრისტეს ერთადერთი სრული მღვდლობა და მეუფება, მეორე მხრივ კი - სამღვდელოებისა და ერისკაცების განუყოფელი ერთიანობა. გვახსოვდეს წმ. პავლინე ნოლელის სიტყვები: "უნდა ვენდოტ ყველა მორწმუნის პირს, რადგან ღვთის სული თითოეულ მათგანში სუნთქავს"; ასევე ამბობს წმ. იპოლიტე რომაელი: "მათზე, ვისაც მარტებულად სწამს, სულიწმინდა გადმოღვრის მადლის სისავსეს, რათა მათ შეიცნონ, თუ როგორ უნდა ასწავლოს ეკლესიის წინამძღოლმა გადმოცემა და დაიცვას ის"; წმ. ინოკენტიც: "ეპისკოპოსი ერთდროულად არის საკუთარი მრევლი მასწავლებელიც და მოსწავლეც". |
|
|
|
| კანუდოსელი |
Jan 18 2008, 12:49 PM
პოსტი
#76
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 8,829 რეგისტრ.: 2-November 06 მდებარ.: კანუდოსი წევრი № 374 |
მეხელი
კი ნამდვილად, ე.წ. მლადოსტარჩესტვო სერიოზული პრობლემაა -------------------- ინკვიზიტორი იეღოველი ეკუმენისტი მასონი ბუდისტი მღვდელი გულისყურით გისმენთ :-)
პ.ს. ბყკ :-) ბ - ბუდისტ ყ - ყრმათა კ - კავშირი |
|
|
|
| დეკ. ირაკლი |
Jan 18 2008, 09:08 PM
პოსტი
#77
|
|
Member ჯგუფი: მოძღვარი პოსტები: 608 რეგისტრ.: 10-August 07 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 2,589 |
იდეალური მოძღვარი არ არსებობს!
ასეთი მხოლოდ იესო ქრისტე იყო! ძაან ზნელია იყო მოძღვარი! მღვდლად აკურთხებენ ,მაგრამ მოძღვრობა მონაპოვარია!(დაუღალავი მოღვაწეობისა) როგორც ამბობდნენ :პოეტებად იბადებიანო,ხოლო ორატორები ხდებიანო! ვფიქრობ კიდევ ერთი თემაა გასახსნელი: მღვდელი იერრარქი,თუ პიროვნება! |
|
|
|
| lingvo |
Jan 18 2008, 09:32 PM
პოსტი
#78
|
|
ვახტანგი ჯგუფი: Moderator პოსტები: 4,095 რეგისტრ.: 13-July 07 მდებარ.: თბილისი წევრი № 2,456 |
ციტატა(მამა ირაკლი @ Jan 18 2008, 09:08 PM) მღვდელი იერრარქი,თუ პიროვნება! საინტერესო თემა იქნებოდა. -------------------- ნათელი იგი ბნელსა შინა ჩანს, და ბნელი იგი მას ვერ ეწია. (ინ.1,5)
|
|
|
|
| Lenus |
Jan 18 2008, 11:05 PM
პოსტი
#79
|
 ექს-მტყუან-მოდერატორი ;) ჯგუფი: Members პოსტები: 1,446 რეგისტრ.: 9-March 07 წევრი № 1,315 |
QUOTE იტომ, მთავარ პრობლემად არა ცალკეული სასულიერო პირების ცოდვები მიმაჩნია, არამედ დღეს საქართველოს ეკლესიაში გაბატონებული შეხედულება, რომ თუკი ადამიანი მიიღებს სამღვდელო ხელდასხმას, ის ავტომატურად დიდი სულიერებისა და სიბრძნის მატარებელი ხდება, რა არის ამაში ცუდი? ჩემი მეგობარი და ე.წ. დროებითი მოძღვარი ბაქოში თბილისში და შემდეგ ბათუმში იყო სტუმრად და 1 კვირის შემდეგ უკან დაბრუნებულმა აღტაცებით მომიყვა რომ ყველაგნა გრძნობდა კრძალულებას და მოწიწებას მის წინაშე რასაც ვერც კი იოცნებებდა ვერც ბაქოში და ვერც მოსკოვში. ეს იმ კაცის სიტყვებია. მოკლედ, რატომ ვეძებთ მოძღვარში არასწორად გაიდეალებულ ადამიანს? და რატომ ვრაცხთ ამას, როგროც მრევლის "ბრალს"? რა არის ცუდი იმაში თუ ადამიანმა მოძღვარს მიანდო თავისი სული და გული? საკუთარი პასუხისმგებლობისგან გაქცევას არავინ ცდილობს, და მორჩილებაში განა ცუდი რა უნდა იყოს? QUOTE ეს შედეგად იწვევს იმას, რომ მღვდელი ზედმეტად თავდაჯერებული ხდება და ვეღარ ამჩნევს საკუთარ ნაკლოვანებებს, ან მათ პირიქით სათნოებებად თვლის უკაცრავად, მეგობარო და ცოტა ღვარძლით დაწერილს ჰგავს. ეს ყველა სფეროში შესაძლებელი და ჩვეულებრივი მოვლენაა. ნუთუ გვინახავს რომელიმე მინისტრი, რომელიც დანიშვნისთანავე, "შესაფერის" სახეს და მენერებს არ იღებს? ან რომელიმე მენეჯერი კომპანიისა, იმავე დღეს სხვანაირად ჩაიცმევს და გამოპრანჭული მიდის სამსახურში და სხვა. ამაზე საათობით შეიძლება მაგალითების მოყვანა. რა დააშავა ახლად ნაკურთხმა მოძღვარმა. ადმიანია და თუნდაც ადამიანურად "აუვარდეს თავში", ღმერთის შეწევნით, ეს მედიდურობა, ასე არასამართლიანად განზოგადებული თქვენს მიერ, აუცილებლად გაივლის და მთავარია ასეთ ადამიანს ადამიანების სიყვარული ამოძრავებდეს. თითოეულ ჩვენთაგანს ჩვვნი პრობელმა ყველაზე მნიშვნელოვანი გვგონია და ამრთლებიც ვართ ამაში, მაგრამ უფრო დიდ სურათს ვერ ვამჩნევთ, ანუ მოძღვრის შრომას, ხანდახან 1000-მდე მაზიარებელი რომ ჰყავს და აღსარებისას და ზიარებისას სულეირ კი არა ფიზიკურ ძალებსაც კი დიდი თავდადების საფასურად იკრებს. საბოლოოდ, მოძღვარზე საუბრისას მე პარალელს გავავლებდი ნოეს დათრობის ამბავთან. არც ის დაგვავიწყდეს, ნოე მართლა მთვრალი იყო და იმ მომენტში მისი მდგომარეობა სამარცხვინოც, მაგრამ სამი შვილიდან სამივემ შენიშვნის მიცემა და დაცინვა კი არ იკადრა. ჩვენშიც იგივე მეორდება. სიმართლის თქმას ხანდახან სიყვარული თუ გადავაყოლეთ, რა აზრი აქვს ასეთი სიმართლის ლაპარაკს საერთოდ?? -------------------- "ქართველმან კაცმან თავი თვისი უნდა ამსგავსოს მგელსა და მტრის ჯარი კი ცხვრისა ფარასა და ეგრეთ შეერიოს მტრის ჯარსა, ვითარცა მგელი ცხვრის ფარასა..." (ლუარსაბ I)
აუწვდომელს ნუ აწუდები, გარდასულსა ნუ ინანი და რომელი შენთვის არა გინდეს ბოროტი, სხუასა ნუ უზამ და სცხონდე! |
|
|
|
| tako@tako |
Jan 24 2008, 02:08 PM
პოსტი
#80
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 237 რეგისტრ.: 4-June 07 წევრი № 2,096 |
QUOTE(zviadauri @ Jan 17 2008, 03:13 PM) მე პირადად შევესწარი ასეთ შემთხვევას.. ერთი ძალიან საწყალი სახის, ასაკოვანი ქალბატონი,თითქმი ნახევრ საათზე მეტი ელოდა მამაოს გამოსვლას სანათლავიდან..როცა ამ ქალბატონმა დაინახა მამაო,ძალიან წყნარი ტონით, მშვიდად და დარცხვენით კითხა: "მამაო,აღსარება მინდა გითხრათ"..რადგანაც მეორე დღეს კვირა იყო,უნდოდა, რომ ზიარება მიეღო..მამაომ შეხედა და მკაცრი ტონით მიუგო: "მოვლენ აქანე და უსმინე ახლა ამათ პრუტუნს"...... მე ის ქალბატონი მეგონა,კაი ხანი არ შემოვიდოდა ტაძარში, თუმცა დღე არ გაუცდენია... უბრალოდ მე ასე მგონია, რომ მრევლს, რაც არ უნდა გადაღლილი იყოს მამაო, როცა რაიმე აინტერესებს და ეკითხება, პასუხის ფორმა უნდა იყოს მშვიდი და არა ისეთი, "არ მცალია!.არ მაქვს შენი დრო!"... ვცდები? არ ცდები . მეც სწორედ გარკვეული მიზეზების გამო( რომლის შესახება აქ არ მინდა საუბარი და არც ვთლი საჭიროდ)დავრჩი 8წელი უზიარებელი და უაღსარებოდ თუმცა იმ ქალბატონის არ იყოს არც მე დავდიოდი ტაძარში იმიტო რომ მერე აღსარების უპლება მოეცა მოძრღვარს. არ ვიცი ალბათ ამ საკითხზე რაიმე კომენტარისგან თავს შევიკაბევ. |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 9th June 2024 - 09:35 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge