თავშეკავება თუ ცოდვა?, ერთი არგუმენტი აჟიტირებულ თემას პარამეტრები

[კანუდოსელი]

გადადის, მაგრამ არა სულიერად, არამედ შეიძლება - ხორციელ-მატერიალურად

"გადადის" მხოლოდ მაშინ, როდესაც ამას ასეთივე ფიზიკური პირდაპირი წინაპირობა ახლავს - ფეხმძიმე ავარიაში მოყვა, არასწორი მკურნალობა დ.ა.შ.

ყველა სხვა შემთხვევა არ შეიძლება იყოს განხილული სერიოზულად, ყოველ შემთხვევაში თეოლოგიურ ასპექტში, ხოლო რაც თეოლოგიის იქითაა, ყველაფრის მიღმაცაა

[sable]

DEMIURG

კართაგენის კრების კანონი 110-ე

1)ვითარმედ ჩჩჳლნიცა მისატევებელად ცოდვათა ნათელ-იღებენ

2)...და რამეთუ ამის კანონისათჳს სარწმუნოებისა ჩჩჳლნიცა და ჯერეთ ვერარაჲთ ცოდვითა ბიწიან-ყოფისა თავთა თჳსთაჲსა შემძლებელნი მისატევებელად ცოდვათა ჭეშმარიტებით ნათელს-იღებენ, რაჲთა განწმდენ იგინი მეორედ შობისა მის მიერ შეცოდებისა მისგან პირველისა მამისა მიერ მათდა მომართ შთამომავალისა.
sable

1) დებულების მიხედვით ინათლებიან ცოდვის მისატევებლად

2) დებულების მიხედვით კი ინათლებიან იმის გამო რომ ცოდვის ჩადენის უუნარონი არიან (ჯერეთ ვერარაჲთ ცოდვითა ბიწიან-ყოფისა თავთა თჳსთაჲსა შემძლებელნი )და იმისთვის რომ
განიწმინდონ მათ მიერ მომავალში მეორედ მოსვლამდე ჩადენილი შეცოდებებისგან (რაჲთა განწმდენ იგინი მეორედ შობისა მის მიერ შეცოდებისა მისგან ) და ასევე წინაპართა შეცოდების გამო (პირველისა მამისა მიერ მათდა მომართ შთამომავალისა)


ცოტა ძნელი გასაგებია

[DEMIURG]

sable

ეს რაც შეეხება იმას თუ რატოა ცოდვისკენ მიდრეკილი: http://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/pomazanski/11.htm#13

ეს რაც შეეხება ნათლობის მნიშნელობას: http://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/pomazanski/17.htm#4

ისე თუ ცოტას მოითმენ საღამოს სახლში უფრო ვრცლად დაგელაპარაკები ამ თემაზე

კანონისტი

მანდ პირველქნილ ცოდვაში იგულისხმება დაცემული ბუნება და არა ცოდვა როგორც ესეთი. ბიბლიაში წერია რომ ადამინი პასუხს არ აგებს წინაპართა ცოდვებზე. ანუ ნათლისღება აუცილებელია ამ დაზიანებული, ცოდვითი ბუნებისგან განსაწმენდად, რომელიც არის პირველქმნილი ცოდვა.

აი რაც წერს იუსტინ პოპოვიჩი:

Поскольку все люди ведут происхождение от Адама, то первородный грех наследственным путем перешел и перенесся во всех людей. Поэтому первородный грех является в то же время и наследственным грехом. Принимая от Адама человеческое естество, мы все с ним принимаем и греховную испорченность, по причине чего люди появляются на свет "чадами гнева по природе" (Еф.2.3), ибо на зараженной грехом природе Адама почивает праведный гнев Божий. Но первородный грех не полностью тождествен в Адаме и в его потомках. Адам сознательно, лично, непосредственно и своевольно преступил заповедь Божию, т.е. сотворил грех, произведший в нем греховное состояние, в котором царствует начало греховности. Другими словами, в первородном грехе Адама нужно различать два момента: первое - сам поступок, сам акт нарушения заповеди Божией, само преступление (греч. "паравасис - Рим.5:14), само прегрешение (греч. "параптома" - Рим.5:12); само непослушание (греч. "паракои" Рим.5:19); и второе - этим созданное греховное состояние, о-греховленность ("амартиа" - Рим.5:12,14). Потомки Адама, в строгом смысле слова, не участвовали лично, непосредственно, сознательно и своевольно в самом поступке Адама, в самом преступлении (в "параптоме", в "паракои", в "паравасисе"), но, рождаясь от падшего Адама, от его зараженного грехом естества, они в рождении принимают как неминуемое наследство греховное состояние естества, в котором обитает грех (греч. "амартиа"), который как некое живое начало действует и влечет к творению личных грехов, подобных греху Адама, поэтому они и подвергаются наказанию, как и Адам. Неминуемое последствие греха, душа греха - смерть - царствует от Адама, как говорит святой апостол Павел, "и над несогрешившими по подобию преступления Адамова" (Рим.5:12,14), т.е., по учению блаженного Феодорита, и над теми, которые не согрешили непосредственно, как Адам, и не ели от запрещенного плода, но согрешили подобно преступлению Адама и стали участниками падения его как праотца [138]. "Поскольку в состоянии невиновности все люди были во Адаме. - говорится в православном исповедании. - то как только Адам согрешил - согрешили с ним все и вошли в греховное состояние, быв подвергнуты не только греху, но и наказанию за грех" [139]. На самом деле, всякий личный грех каждого потомка Адама почерплет свою существенную, греховную, силу из греха прародительского, и наследственность первородного греха - это не что иное как продолжение падшего состояния прародителей в потомках Адамовых..

[კანონისტი]

sable

მომავალში მეორედ მოსვლამდე ჩადენილი შეცოდებებისგან

არა

რაჲთა განწმდენ იგინი მეორედ შობისა მის მიერ შეცოდებისა მისგან

რათა ისინი განიწმინდონ მეორედ დაბადებით (ანუ ნათლობით) იმ შეცოდებისგან

დანარჩენი ეგრეა

[sable]

sable

არა
რათა ისინი განიწმინდონ მეორედ დაბადებით (ანუ ნათლობით) იმ შეცოდებისგან

დანარჩენი ეგრეა

აჰა გასაგებია მეორედ მოსვლა პირდაპირი გაგებით გავიგე

sable

ეს რაც შეეხება იმას თუ რატოა ცოდვისკენ მიდრეკილი: http://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/pomazanski/11.htm#13

ეს რაც შეეხება ნათლობის მნიშნელობას: http://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/pomazanski/17.htm#4

ისე თუ ცოტას მოითმენ საღამოს სახლში უფრო ვრცლად დაგელაპარაკები ამ თემაზე

მომიწევს იმიტომ, რომ უკვე სახლში მოვდივარ

[DEMIURG]

sable

როდესაც ინათლები შენ ამით აღიარებ რომ ცხოვრობდი ცოდვაში ანუ ხდება შენი ხელახლა დაბადება. გლეხურად რომ ვთქვა შენ ინანიებ ყველა ცოდვას რაც ჩაგიდენია და მზად ხარ შეუდგე ახალ - ჭეშმარიტ ცხოვრებას. "კვდებით ცოდვისათვის, რათა განახლებული ცხოვრებით ვიცხოვროთ". ისევ პომაზანსკის მოვიშველიებ და ვიტყვი: "იგი არის შესასვლელი კარი მადლმოსილ სამეფოში - ეკლესიაში და სხვა საიდუმლოებებში მონაწილეობის საშუალებას იძლევა."

ამით განიწმინდები არა მარტო წარსულში ჩადენილი ცოდვებისგან არამედ მომავლაში ჩადენილი ცოდვებისაგან. მაგრამ ჩადენილი ცოდევებისაგან განიწმინდები არა მომენტალურად, არამედ ქრისტიანული ცხოვრების პარალელურად.

მოკლედ საღამოს სახლში რომ მოხვალ წავუდისკუსიოთ ერთი ამაზე

[ელესარი]

ძირითად თემას აღარ ვუბრუნდებით?

ამით განიწმინდები ... მომავლაში ჩადენილი ცოდვებისაგან

არა, არანაირად.

მაგრამ ჩადენილი ცოდევებისაგან განიწმინდები არა მომენტალურად, არამედ ქრისტიანული ცხოვრების პარალელურად.

ნათლობისას ყველა ჩადენილი ცოდვა მაშინვე მიეტევება ადამიანს.
იშვება ახალი ადამიანი!

[DEMIURG]

ელესარი

ნათლობისას ყველა ჩადენილი ცოდვა მაშინვე მიეტევება ადამიანს.
იშვება ახალი ადამიანი!

მოდი აქედან დავიწყოთ...

რატომ მიეტევება ყველა ჩადენილი ცოდვა მაშინვე?

შეინანეთ და ნათელ-იღეთ კაცად-კაცადმან თქუენმან სახელითა უფლისა ესუ ქრისტესითა მისატევებელად ცოდვათა და მიიღოთ ნიჭი სულისა წმიდისაი“ (საქმ. 2,38)

ანუ როდესაც ინათლები ინანიაებ შენც მიერ ჩადენილ ცოდვებს. ანუ მონათვლის დროს შენ, როგორც მომავალი ქრისტიანი ეუბნები არას მკვლელობას, კერპს, მრუშობას და ა.შ. ამიტომაც ჩამოგეშორება ყველა ცოდვა და განიწმინდები - იბადები ხელახლა. ამიტომაც წერია ბიბლიაში რომ ჯერ უქადაგეთ და მერე მონათლეთო.

ამით განიწმინდები არა მარტო წარსულში ჩადენილი ცოდვებისგან არამედ მომავლაში ჩადენილი ცოდვებისაგან


არა, არანაირად.

მე არ მიგულისხმია ის რომ ნათლობით მომვალში ჩადენილი ცოდვებიც მიგეტევა. თორემ მაშინ მოვინათლოდ და შემდეგ ჩავიდინოთ იმდენი ცოდვა რამედნიც გვინდა ბოლოს ხომ მაინც მოგვეტევება

ნათლობა, ქრისტინაულად ცხოვრების პარალელურად, საშვალებას გვაძლევს მოვინანიოთ ცოდვები და განვიწმინდოთ პირველქნმილი ცოდვისაგან.

ეხლა შენ როგორ გესმის პირველქმნილი ცოდვისაგან განწმენდა?

მოვინათლებით და მომენტალურად აღარ ვიქნებით პირველქმნილი ცოდვის მატარებლები?

პირველქმნილი ცოდვის შედეგები ვლინდება ადამინის ხასიათში, საქმეებში და სურვილებში. თუ ნათლობა მომენტალურად განგვწმინდავს ყველა ცოდვილსაგან მაშინ მან მომენტალურად უნდა განგვწმინდოს პირველქმნილი ცოდვისაგან ანუ იმ სურვილებისა, და გულისთქმებისაგან რასაც პირველქმნილი ცოდვა იწვევს ხომ?

ეხლა განვიხილოთ მგალითზე...

მაგალითად პატარა ბავშვის ისტერიული ტირილით, რაღაც მისი კუთვნილი საგნის აღებით შედეგად (ან სხვა არ აქვს არსებითი მნიშვნელობა), გამომჟღავნებული ეგოიზმი არის პირველქმნილი ცოდვის შედეგი. თორემ საიდან პარატა უცოდველ ბავშვში ეგოიზმი? ხოლო თუ ჩვენ ამ ბავშვს მოვნათლავს რა ის ამის შემდეგ არ გამოამჟაღნებს იგივე ეგოიზმს? რა თქმა უნდა კი!

ამიტომ მონათვლა ჩამოგვაშორებს ჩადენილ ცოდვებს და საშვალეებას გვაძლევს ეტაპობრივად, ქრისტიანული ცხოვრების პარალელურად მოვინანიოთ შემდგომში ჩადენილი და კვლავ განმეორებული ცოდვები.

[KAIROS]

რამდენი შვილი უნდა ჰყავდეს? 20 ,30 თუროგორ მოიქცეს მორწმუნე ცოლ-ქმარი? რა გზას დაადგეს სცოდოს თუ თავი შეიკავოს?

ეს იყო ის საკითხი რაც მამა ირაკლიმ დააყენა, ეს კი ერთერთი პირველი პასუხია

საკითხი რომელსაც შეეხეთ, არის საკმაოდ მწვავე და "უხერხულიც" ეკლესიაში.
არის რამოდენიმე ვარიანტი

1) გააჩინონ ყველა შვილი რამდენსაც ჩასახავენ, შესაბამისად ეს ნიშნავს, რომ არანაირ შეზღუდვას ურთიერთობაში, მაგრამ ვაწყდებით არეალიზმს თანამედროვე ცხოვრებაში და ამის აუცილებლობად დანერგვა კრახისთვისაა განწირული, ეს უფრო იდეალია, რომელსაც მეტ-ნაკლებად უახლოვდებიან.

2) მოახდინონ თვითშეზღუდვა, ამას თქვენ თავშეკავება უწოდეთ, მაგრამ აქ უკვე იშვება უდიდესი საშიშროებები:

ა) მრუშობაში ჩავარდნა , რომელიმე მხარის მიერ ( ან მსგავს მძიმე ცოდვებში...)
ბ) ფსიქოლოგიური და ფიზიოლოგიური რღვევა,ეს ძალიან რეალურია რადგან ტრადიციული 3 შვილი წყვილს შეუძლია საშუალოდ 5-6 წელშიც "მოასწროს", თუ გავითვალისწინებთ დაქორწინების საშუალო ასაკს 24-25 წელს, მაშინ გამოდის რომ თავშეკავებას 30-33 წლის ასაკში უნდა მიმართონ, ამ დროს კი სწორედ ეს ასაკია ფიზიოლოგიური სიმწიფის პიკი და აქ იძულებითი თავშეკავებას, დაქორწინებულ წყვილს შორის, დიდი საშიშროებაა გამოიწვიოს ზემოთ ნახსენები ფსიქიკურ-ფიზილიოგიური პრობლემები
გ) მეორე საკითხში შეიმჩნევა ასევე თეოლოგიური ლაფსუსიც, ეკლესიის კურთხევის ნებაყოფლობითი დარღვევა, რადგან ეკლესია აკურთხევს წყვილს, ამ კურთხევაში კი თანაცხოვრებაც იგულისხმება, რომელიც როგორც ადრე ვნახეთ, არაა შეზღუდული ეკლესიის არცერთი კანონით, მაგრამ ეს პრობლემა, ანუ კურთხევის ნებაყოფლობითი თავის არიდება ზოგადადაა ამ პრობლემის დამახასიათებელი ნიშანი.

3) მოახდინონ "თავდაცვა" ჩასახვისაგან ანუ გამოიყენონ ჩსს-ები ( ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებები), ეს არის ნაბიჯი, როცა წყვილი აკეთებს არჩევანს ცუდსა და უარესს შორის, რადგან ყველაზე უარესი არის აბორტი, თუკი ჩასახვა მოხდა, იქ წყვილი უნდა შეჩერდეს და მიიღოს უფლის საჩუქარი, როგორც წესია, აქ არანაირი იკონომია არ არსებობს, მაგრამ ჩასახვამდის, იმისათვის რომ ამ უარესს აცდეს, შეიძლება წყვილი მივიდეს ცუდ არჩევანამდე, რომელიც თავისი არსით შორსაა კარგ ( იხ. 1-ლი პუნქტი) არჩევანისაგან, მაგრამ დიდად სჯობს უარესს ( ანუ აბორტს), ესაა ჩსს-ს გამოყენება, ყველაზე "ჰუმანური" ( თუ შეიძლება ასე ვუწოდოთ), არის პრეზერვატივის გამოყენება, რომელიც თითქმის გამორიცხავს ჩასახვის შესაძლებლობას, შესაბამისად საშიშროებას რაიმე დაემუქროს პატარა ჩანასახს. ანუ ეს ქმედება შეიძლება გაუთანაბრდეს ჩუკენობის ანუ თესლის უმიზნოდ დაღვრის ცოდვას, "ჰუმანურობა" ჩსს-ს ამ საშუალებისა, სწორედ იმაში მდგომარეობს, რომ განსხვავებით ე.წ. "სპირალისა" ან სხვა კონტრაცეპტიული აბებისა, იგი არ უშვებს ჩასახვას, ხოლო ეს უკანასკნელნი კი უკვე ჩასახულ ნაყოფს ( ანუ იგივე პერსონას, ქრისტიანულად ადამიანს) კლავს! არსებობს ასევე ე.წ."ცოლ-ქმრული ურთიერთობის კალენდარულ რეგულირებას ჩასახვის კონტროლის მიზნით" რაც როგორც აღნიშნეს კათოლიკური იდეაა, სინამდვილეში და თავის არსში ეს "გამოსავალი" სხვა არაფერია თუ არადა იგივე "ბუნებრივი პრეზერვატივის" გამოყენება, რადგან იგივეა , როცა წინასწარ ხდება რაიმეს დაგეგმარება და თესლიც იღვრება უმიზნოდ ( უფრო სწორედ იმ მიზნით, რომ არ გაანაყოფიეროს), ჩვენთან ხშირად ამ უკანასკენლს სახავენ "საუკეთესო გამოსავალად", მაგრამ ეს მხოლოდ გარეგნული მოჩვენებითი "ჰუმანური" სახის ბრალია და არა მართლაც რაიმე არსობრივი პრობლემის გადაჭრის არსებობის, ასევე დავამატებდი, რომ უკანასკნელ ხანებში კათოლიკური ეკლესია უფრო "გაიხსნა" ჩსს-ს მიმართ, კერძოდ "პრეზერვატივების" მიმართ, მაგრამ ეს რაიმე ბულაში ან რაიმე
ოფიციალურ დოკუმენტში ჯერ არ ასახულა, უფრო შიგა მსჯელობების ნაყოფია...

პრობლემატურია ასევე ეკლესიის კანონიკური ქმედებები მესამე პუნქტში მოაზრებულ ( ალბათ ყველაზე ბევრ ) მორწმუნე წყვილისადმი...

ესაა გიორგის შემაჯამაბელი პოზიცია:

1.აბორტი, სპირალის გამოყენება, ქიმიური პრეპარატები ნაყოფის მოსაშორებლად ტოლფასია მკვლელობის.

2.შეგნებული და თვითნებური თავშეკავება სქესობრივი ცხოვრებისგან ჩასახვის თავიდან აცილების მიზნით ტოლფასია ღვთის კურთხევის უარყოფის ოჯახის გეგმარების მიზნით.

3.პრეზერვატივით ჩასახვის პრევენცია ან კალენდარული რეგულირება ტოლფასია თანაონანიზმის.


იდეალური შემთხვევა არის როდესაც არ ვზღუდავთ ჩასახვას, მაგრამ მრავალი ბავშვის გაჩენის თავიდან ასაცილებლად ყველაზე უარესია პირველი და შემდეგ შედარებით უკეთესია მომდევნო პუნქტები.

აქვე მინდა ვთქვა, რომ ე.წ. "კალენდარული რეგულირება", რომელიც სულ პირველ პოსტში აღვნიშნე, წარმოადგენს კათოლიკურ სწავლებას და არის ძალიან მშრალი დოქტრინარული სულის მატარებელი, რადგან ეს მისაღებად მიაჩნიათ მხოლოდ იმიტომ რომ მექანიკურად არაფერს არ ვიყენებთ, მაგრამ უგულებელყოფილია ის ფაქტი, რომ იმ დღეებში სქესობრივი ურთიერთობა, როდესაც განაყოფიერება არ ხდება წარმოადგენს ბიოლოგიურ პრევენციას და ზუსტად იგივე არსის გამომხატველია.

ცოლ-ქმრული თანაცხოვრების შეზღუდვა ჩასახვისგან თავდაცვის მიზნით კიდევ უფრო ცუდია და მას არც კათოლიკური ეკლესია არ აღიარებს.

იქნებ ამას დაუბრუნდეთ, რომელზეც მეორე გვერდის შემეგ აღარ გვისაუბრია, არადა თემა სწორედ ამაზეა გახსნილი...

დაუბრუნდით თემას-ით;

კაიროსი!

[Lenus]

...........

[ელესარი]

გადავდოთ ახლა ლოზუნგები, დავუბრუნდეთ საწყის თემას და ისევ წყაროებს მივხედოთ.

აი რას წერს პროტოპრესვიტერი ი. მეინდორფი:

Но в споре о планировании семьи есть и другие аспекты, широко обсуждаемые в современном мире… Готовясь к рождению детей, родители должны быть готовы к исполнению … обязанностей. Однако бывают экономические, социальные и психологические ситуации, в которых ясно, что никаких гарантий дать нельзя. Иногда мы почти с полной уверенностью можем сказать, что следующему поколению придется пережить и голод, и психологическую нищету.

В таких ситуациях особенно важное значение имеет вопрос планирования семьи, вопрос, старый как мир. Безусловно, любая форма аборта, т. е. преднамеренного уничтожения утробного плода, признается христианами убийством и всегда осуждается Церковью. Но является ли воздержание единственно приемлемым выходом? Не является ли само воздержание формой ограничения богодарованной силы деяния и продления жизни? Как Новый Завет, так и церковное Предание считают воздержание приемлемой формой планирования семьи. … Но существует ли на самом деле различие между средствами, которые обычно подразделяют на "искусственные" и "естественные"? Имеется ли какой-либо медицинский контроль за "искусственным" контролированием человеческих функций? Не будет ли оно поэтому признано греховным? И, наконец, вопрос, имеющий серьезную богословскую основу: можно ли считать все "естественное" - "хорошим"? Ведь еще Апостол Павел говорил, что воздержание может вести к "разжиганию". Способна ли наука сделать контроль над деторождением таким же естественным, как контроль над питанием, жилищем, здоровьем?

Чтобы правильно решить вопрос о контроле над рождаемостью, недостаточно удовлетворительно ответить на все эти вопросы. Даже если бы отдельные церковные власти и попытались одобрить такой контроль, в целом он никогда не получил бы признания. Во всяком случае, православная церковная традиция никогда не руководствовалась принципом разработки стандартных формул по спорным вопросам морали. Не может быть универсальных предписаний о необходимости воздержания; решающей остается личная решимость, неизбежная для одних брачных пар, но вовсе не являющаяся необходимостью для других...

Вопрос о контроле над зачатием и о его приемлемых формах может быть решен строго индивидуальным порядком каждой христианской семьей. Только сами супруги могут принять единственно правильное решение, если они серьезно относятся к христианским обязанностям и глубоко веруют в Промысл Божий, избегая чрезмерной заботы о материальном обеспечении {Не собирайте себе сокровищ на земле - Мф. 6, 19), видя в детях великую радость и дар Божий; при условии, если их супружеская любовь не носит чисто плотского и эгоистического характера, если они постоянно помнят, что любовь, низведенная до уровня секса, перестает быть любовью. Например, в обеспеченном американском обществе практически нет смысла избегать рождения детей в первые два года брака. Во всяком случае, совет умного духовника может сыграть большую роль для совершения правильного "первого шага" в брачной жизни.

http://kiev-orthodox.org/site/family/732/#g10

პატივისცემით
ელესარი

[KAIROS]

ამაზე არ მიდის საუბარი?... შვილები რამდენი ჰყავდესო...

ჰო, მაგრამ იქვე შემოთავაზებულ იქნა "გამოსავალის" ერთერთი სახეობაც:

რა გზას დაადგეს სცოდოს თუ თავი შეიკავოს?

ანუ თავშეკავება აქაა წარმოდგენილი შვილის არ ყოლის ხერხად, რათა არ სცოდოს ( ანუ აბორტი და მსგავსი), აი ამაზე ვწერეთ, რომ ეს ისეთივე გამოსავალია, როგორც პრეზერვატივი,მეტიც , მე ვამტკიცებ , რომ ეს უფრო "ჟესტოკია" და არც ისე "გუმანნო" მეინდორფი საინტერესოა:

православная церковная традиция никогда не руководствовалась принципом разработки стандартных формул по спорным вопросам морали. Не может быть универсальных предписаний о необходимости воздержания; решающей остается личная решимость, неизбежная для одних брачных пар, но вовсе не являющаяся необходимостью для других...

სწორედ ამ პირად წყვილისა და მოძღვრის გადაწყვეტილებაზე ვსაუბრობდი...

Только сами супруги могут принять единственно правильное решение

ნამდვილად...

ასე გავაგრძელოთ-ი;

კაიროსი!

პ.ს.

http://kiev-orthodox.org/site/family/732/#g10

ეს წიგნი ჩვენ გვაქვს უკვე ბიბლიოთეკაში

[ელესარი]

ისევ ოჯახის დანიშნულებაზე ახალ აღთქმაში

”Ветхозаветное иудейское мышление видело сущность и цель брака в воспроизводстве рода. Продолжение рода было самым очевидным и совершенно необходимым знаком Божьего благословения

Этот взгляд, ярко выраженный в Ветхом Завете, непосредственно связан с отсутствием в раннем иудаизме ясного представления о посмертном существовании

В Новом Завете понимание брака претерпело коренные изменения. Различия тем более явственны, что в Новом Завете использованы категории ветхозаветного мышления для того, чтобы наполнить их новым содержанием. Так, например, нигде в Евангелии не упоминается о том, что деторождение является оправданием брака. Само по себе деторождение является средством спасения лишь тогда, когда оно сопровождается "верой, любовью и святостью" (1 Тим. 2, 15)

Эти три примера ясно показывают, что Новый Завет создал новое понятие о браке и что основывается это новое представление на "благой вести" о Воскресении, принесенной Христом. Христианин призывается уже в этом мире воспринять новую жизнь, стать гражданином Царства, а идти по этому пути он может в браке. В таком случае брак перестает быть простым удовлетворением временных природных потребностей и гарантией иллюзорного выживания через потомство. Это - единственный в своем роде союз двух существ в любви; двух существ, которые поднимаются над своей человеческой природой и становятся едиными не только "друг с другом", но и "во Христе".
პროტოპრესვიტერუი ი. მეინდორფი http://kiev-orthodox.org/site/family/732/#g10

”s prishestviem Xrista glavnoi celju braka perestaet bit potomstvo i prodoljenie roda, xotja eto po prejnemu ostaetsja ego vajnoi sostovljajushei. No Xristos prishel v mir i prines zalog voskresenja mertvix i vechnoi jizni, soobshiv xristianskomu braku novuju cel – stjajanie jizni vechnoi suprugami i detjmi”
მღვდელი ალეკსიი იანგი ”Pravoslavnii brak”

ამ თემას (ოჯახის დანიშნულება ახალ აღთქმაში) აღარ დავუბრუნდები. იმედია საკმარისი წყარო იყო მოყვანილი.

კაიროს,
> ეს წიგნი ჩვენ გვაქვს უკვე ბიბლიოთეკაში

გქონდათ თუ ახლა ჩასვით?


გაიხარეთ
ელესარი

[ლილიანა]

რომ მამები და ეკლესია ფრთხილად ეკიდებოდნენ და ეკიდებიან თითოეულ ადამიანს, ითვალისწინებენ რა მის სისუსტეს და ცდილობენ რომ არ დაანგრიონ მისი ფაქიზი და ხშირად მსხვრევადი ბუნება

გამოდის რო :წყვილი მოძღვართან შეთანხმებით უნდა წყვეტდეს როგორ აწყოს თუ დაგეგმოს ( ეს სიტყვა არც მე მომწონს მაგრამ ესე გამოდის :შ ) მოძღვარი კი შვილის სულიერი სისუსტეებს ითვალისწინებს შედეგი კი კურთხეული და შეთანხმებულია

[Genesis]

ეს იყო ის საკითხი რაც მამა ირაკლიმ დააყენა, ეს კი ერთერთი პირველი პასუხია

ესაა გიორგის შემაჯამაბელი პოზიცია:
იქნებ ამას დაუბრუნდეთ, რომელზეც მეორე გვერდის შემეგ აღარ გვისაუბრია, არადა თემა სწორედ ამაზეა გახსნილი...

დაუბრუნდით თემას-ით;

კაიროსი!

დავუბრუნდეთ მარა.... რამდენიხანია ვჩივი და არავინ მიპასუხა


დავაკოპირებ კიდევ... შეიძლება თU არა ეს მონაკვეტი კონტრაცეპტივების და სხვა საშუალებების ანალოგად ჩაითვალოს?

"ცნობილია რომ იუდას რძალს ტამარს მეუღლე გარდაეცვალა... და მიყოლებით შეირთეს მისმა ძმებმა

პირველი ძმას არ სურდა მისგან შვილი, იმედია ფორუმის ცენზურა მაპატიებს რადგან ბიბლიაში წერია რომ თესლს განზე ღვრიდაო... ანუ მასთან უნაყოფო სქესობრივი კონტაქტი ქონდა... და ამის გულისთვის მოკვდა...

მეორე ძმაც იგივეს აკეთებდა... და იგიც მოკვდა.

თუ ეს მოყვანილი ამბავი კონტრაცეპტივის ანალოგად (და სხვა საშუალებების) ჩაითვლება, მაშინ ამ კუთხით შეიძლება სერიოზულ ცოდვასთან გვაქ საქმე... :უნსურე:"

[დეკ. ირაკლი]

დავუბრუნდეთ მარა.... რამდენიხანია ვჩივი და არავინ მიპასუხა
დავაკოპირებ კიდევ... შეიძლება თU არა ეს მონაკვეტი კონტრაცეპტივების და სხვა საშუალებების ანალოგად ჩაითვალოს?

"ცნობილია რომ იუდას რძალს ტამარს მეუღლე გარდაეცვალა... და მიყოლებით შეირთეს მისმა ძმებმა

პირველი ძმას არ სურდა მისგან შვილი, იმედია ფორუმის ცენზურა მაპატიებს რადგან ბიბლიაში წერია რომ თესლს განზე ღვრიდაო... ანუ მასთან უნაყოფო სქესობრივი კონტაქტი ქონდა... და ამის გულისთვის მოკვდა...

მეორე ძმაც იგივეს აკეთებდა... და იგიც მოკვდა.

თუ ეს მოყვანილი ამბავი კონტრაცეპტივის ანალოგად (და სხვა საშუალებების) ჩაითვლება, მაშინ ამ კუთხით შეიძლება სერიოზულ ცოდვასთან გვაქ საქმე... :უნსურე:"

ონანზე უკვე დაწცერეთ!
და ონანიზმიც იცით რა არის!

[ელესარი]

ეს კი ჩვენს ძმებს - ლენუსებს,

”Pisanie govorit, chto muj doljen ljubit jenu, kak Xristos vozljubil Cerkov i predal sebja za nee (Efes. 5:25). Bolshinstvo xristianskix mujei imejut slaboe predstavlenie, o kakogo roda ljubvi zdes idet rech…s xristianskoi tochki zrenia ljubov podrazumevaet jertvu i samootverjenie. Muj doljen projavljat po otnosheniju k jene stolko zaboti, vnimania, opeki i nejnosti, skolko Xristos projavljaet po otnosheniju k Cerkvi… Mi znaem, chto glava Cerkvi Xristos omil nogi Svoim uchenikam. Nash Spasitel pokazal etim, chto znachit bit glavoi – eto znachit slujit, pervenstvovat v ljubvi, ponimanii i terpenii, zashishat i oberegat svoju semju. Imenno k takomu pervenstvu i prizivaetsja muj, i tolko v etom sluchae on mojet bit istinnim mujem i nastojashim mujshchinoi, vernim svoei dannoi svishe prirode. Razumnaja jena jelaet videt svoego supruga imenno takim, i ne stanet stremitsja k glavenstvujushemu polojeniju”

მღვდელი ალეკსიი იანგი, Pravoslavnii brak

გაიხარეთ,
ელესარი

[Genesis]

ონანზე უკვე დაწცერეთ!
და ონანიზმიც იცით რა არის!

ონანიზმი გასაგებია... მარა აქ სქესობრივი აქტიც სრულდებოდა... ანუ ყველაფერი გარდა განაყოფიერებისა...

რაშუაშია ამასთან ონანიზმი?

[KAIROS]

[quote]მასთან უნაყოფო სქესობრივი კონტაქტი ქონდა... და ამის გულისთვის მოკვდა... [/quote]


ონანიზმი იმ შუაშია, რომ აქტი განზრახ არ მთავრდებოდა განაყოფიერებით, რაც ონანიზმს უთანაბრდება, ამიტომ მიგანიშნა მოძღვარმა...



[quote]брак перестает быть простым удовлетворением временных природных потребностей и гарантией иллюзорного выживания через потомство. Это - единственный в своем роде союз двух существ в любви; двух существ, которые поднимаются над своей человеческой природой и становятся едиными не только "друг с другом", но и "во Христе".[/quote]


საინტერესო ნაწყვეტია, ესეც

[quote]znachit slujit, pervenstvovat v ljubvi, ponimanii i terpenii, zashishat i oberegat svoju semju. Imenno k takomu pervenstvu i prizivaetsja muj,[/quote] (ხომ არ იცით, რუსულად როგორ მოვახდინოთ კონვერტირება?) ეს უკრაინულადაა კონვერტირებული

бит главои – это значхит слуjит, пэрвэнствоват в лjубви, понимании и тэрпэнии, засхисхат и обэрэгат своjу сэмjу. Имэнно k таkому пэрвэнству и призиваэтсjа муj


quote]გამოდის რო :წყვილი მოძღვართან შეთანხმებით უნდა წყვეტდეს როგორ აწყოს თუ დაგეგმოს ( ეს სიტყვა არც მე მომწონს მაგრამ ესე გამოდის :შ ) მოძღვარი კი შვილის სულიერი სისუსტეებს ითვალისწინებს შედეგი კი კურთხეული და შეთანხმებულია[/quote]

მიახლოებით ასეა...


[quote]გაიხარეთ
ელესარი[/quote]


ხელმოწერა შეცვალე, დაკავებულია

იხარე,

კაიროსი![

[Lenus]

...........