მართლმადიდებლობა თუ ფსევდო მართლმადიდებლობა პარამეტრები

[Lenus]

ბიტვა მიდიოდა აი რის შესახებ:

ნორმა რომელია, და ეკლესიის პოზიცია რომელია.
ანუ, როგრო ჩამოყალიბდებოდა ნათქვამი, რა ქვეტექსტით.

და ორივე ერთნაირად ჟღერს, მაგრამ არის მომენტები, და მაინტერესებს დათიკო შენი აზრიც.

თუ ცოლ-ქმარს შორის თანხმობა არსბეობს, და მრუშობისკენ თავშეკავება არ უბიძგებს, ოჯახი იცავს მარხვის დღეებში.

მაგრამ, თუ ამ თავშეკავებამ, შეიძლება ერთერთი მეუღლე ღალატის ცოდვაში ჩააგდოს, ან ერთერთ მეუღლეს ჯანმრთლეობის გაუარესება მოჰყვეს, მაშინ არ შეიძლება თავშეკავება.

ეს ისეთი დეტალია, რომ ამას ჩაუღრმავებლად არ აქცევს მავანი ყურადღებას, და მე ამის გაშუქება მინდოდა სწორედ.

ანუ, ხვალ დაქორწინა ორი მართლმადიდებელი და იქყება ვთქვათ, დიდი მარხვა. მოძღვარი ხედავს, რომ ორივე მოწესრიგებულია, სულიერად მტკიცე და დიდი ხნის ნაზირები ადამიანები არიან და შეუძლიათ ამის ზიდვა, მაშინ ალბათ დაავალებს არა, რომ თავი შეიკავონ მარხვაში.

მაგრამ თუ ატყობს, რომ ერთ ერთი მეუღლე უარყოფითადაა განწყობილი, ან არ აქვს სათანადო გამცდილება, ან ჯანმრთელობა ხელ სუშლის, რასაც უცილობალად გამოარკვევს აღსარებისას, მაშინ ხელს შეუწყობს, ასეთი თავშეკავების შეჩერებას. ეს წმინდა პრაქტიკული მაგალითიდან რომ ავიღოთ.

ანუ, თავშეკავებისგან გათავისუფლება ხდება რაღაც მიზეზის გამო. დააკვირდით ყველა წმინდა მამის ნათქვამს და ასეა.

ანუ, საკითხი დგას, მიზეზი უნდა თავშეკავებას თუ ურთიერთობას? ანუ, თუ დამაბრკოლებელი ფაქტორი არ არსებობს, წყვილი თავს იკავებს? პასუხს მე ვხედავ რომ არის - კი.

და მე მეუბნებიან რომ პასუხი არის არა. და რომ წყვილს უნდა ჰქონდეს მიზეზი იმისთვის რომ თავი შეიკავოს. ანუ, მათი სურვილი, სულიერების მაღალი საფეხური და ა.შ.

ეს გასაგებია, რომ სურვილი უნდა იყოს, მაგრამ, რა ვუყოთ ჩვეულებრივ წყვეილებს? რომელთაც არ აქვთ არც საშიშროება მრუშობისა, არც ოჯახის დანგრევისა, არც ჯანმრთელობის გაუარესებისა?

ამაშია შეკითხვა, ჩემი აზრით რასაკვირველია.

[guest]

დათიკო ,

ბოდიში ოფისთვის, მე ამერია თემები თუ პოსტები გადმოიტანე, ვეღარ გავიგე და თუ ბოლო ვარიანტია,ბარემ ისინიც აქ მოაბი თორემ ნათიას აქაურ კითხვას და მამაოს პოსტს აგრეთვე აკადემიურობაში ვუპახუსე. მომიტევეთ.

[დეკ. ირაკლი]

რა კაი სახსნილო თემები შეგირჩევიათ!:D ერთი კვირა არ ვიყავი ქალაქში და მაშინ გაგახსენდათ ეს ურთიერთობები!

[kato_Bato]

მამა ირაკლი

რა კაი სახსნილო თემები შეგირჩევიათ!:D ერთი კვირა არ ვიყავი ქალაქში და მაშინ გაგახსენდათ ეს ურთიერთობები!

ფხუკ

[ნათია]

დათიკო
ეხლა ერთი კითხვა: თუ მარხვაში არ იკრძალება თანაცხოვრება, რატომ არ შეიძლება ჯვრისწერა?

ნათია

პასუხი მარტივია
რათა თავიდან იყოს აცილებული ქორწილის თანამდევი პურმარილები და დროს ტარება
ასე ამბობს წმ. იოანე ოქროპირი

დათიკო

მხოლოდ ეგ? საინტერესოა, მადლობა!

P.S. ნათლობა ხომ დაშვებულია მარხვაში?

[guest]

ლენუს,

"ჩვეულებრივ წყვილებს" მე პირადად იმათ ვუწოდებდი, ვისაც უფრო უჭირს ტავშეკავება, და ვინც ახერხებს , ისინი უფრო "არაჩვეულებრივნი" არიან. ჩემს თავზე არ ვლაპარაკობ, მხოლოდ ზოგადად. იმიტომაც, რომ ეგ ჩემთვის აქტუალური არ არის და რომ იყოს, მოძღვარს ავახსნევინებდი ზუსტად რა და როგორ.

მაგალითსაც გეტყვით საკუტარს. მე ჯვარი გვიან დავიწერე, ანუ უკვე ოჯახი რომ მქონდა მაშინ, და ჯვრისწერამდე მე თვითონ ვთხოვე მამა მარკოს, რომ მოეცა ჩვენთვის კურთხევა თუ რა ქვია ანუ მას დაემოწმებია ჩემი სურვილი, რომ ჯვრისწერამდე 40 დღე არ გვექნებოდა თანაცხოვრება და თან ვიმარხულებდით (მარხვის პერიოდი არ იყო, მე მოვითხოვე "დასჯის" მაგვარი , რომ ამდენი ხანი უჯვროდ ვცხოვრობდით). და არანაირი პრობლემა არ იყო, პირიქით, უკვე ორი შვილი გვყავდა და ჯვრისწერის შემდეგ კი თიტქოს უბიწოება გვქონდა, ისე ვიგრძენი სულიერად თავი, ასე რომ, ყველაფერი სურვილით და შეთანხმებით ხდება ალბათ სხვებთანაც ასეთ ინტიმურ ურთიერთობაში , რასაც ცოლ-ქმრის კავშირი ქვია და რაც არც თუ ისე სასურველია სამსჯავროზე წარსდგეს.

[დათიკო]

Lenus
შენი პოზიცია გასაგებია.
ერთ კორექტივს შევიტანდი:

მოძღვარი ხედავს, რომ ორივე მოწესრიგებულია, სულიერად მტკიცე და დიდი ხნის ნაზირები ადამიანები არიან და შეუძლიათ ამის ზიდვა, მაშინ ალბათ დაავალებს არა, რომ თავი შეიკავონ მარხვაში.

მოძღვარს არ აქვს უფლება ასეთი რამ დაავალოს.
ეს ეწინააღმდეგება სჯულის კანონსაც და მოციქულის სიტყვებსაც.
მას შეუძლია ურჩიოს წყვილს როგორ ჯობია. საბოლოო ჯამში კი ეს მხოლოდ ამ წყვილის გადასაწყვეტია.
აკრძალვა არ შეიძლება. არც ის რომ კურთხევა მისცეს (ამ შემთხვევაში ბრძანების ტოლფასი) მოძღვარმა თავშეკავების. თუკი წყვილი ამას გადაწყვეტს შეუძლია მივიდეს მოძღვართან და გაანდოს (ან საერთოდაც არ გაანდოს) ეს ამბავი.
მოძღვარმა კი უნდა უთხრას ის ამბავი, რომ არსებობს კანონების ამ საკითხის შესახებ და რომ მხოლოდ მათი გადასაწყვეტია ეს ამბავი.

მაგრამ რაც ძალიან მნიშვნელოვანია, არავითად შემთხვევაში არ შეიძლება დამკვიდრდეს აზრი თითქოს მარხვაში თავშეკავება არ არის სათნო და აზრი არ აქვს იქნები თავშეკავებული თუ არა. უნდა იცოდეს ყველამ რომ თავშეკავებაში ყოველთვის მეტი მადლია!

ნათია

P.S. ნათლობა ხომ დაშვებულია მარხვაში?

აკრძალული არ არის, ყოველ შემთხვევაში მე ასე ვიცი.

[Lenus]

მე მოვვიყვან იმ ციტატას დათიკო, ლინკიდან რომელიც შენ მომაწოდე.
სხვათაშორის, ყველა ციტატა ვიცანი, ყველა მოიყვანეს ჩემმა ოპონენტებმა, ამგრამ ბოლოს, როცა ეს მოძღვარი დასკვანს აკეთებს, ალბათ გამორჩათ:

Таким образом, позицию Церкви можно выразить так – хорошо и полезно для души воздерживаться от супружеского общения во дни постов, но это не должно быть против воли одного из супругов. Насколько долго должно длиться это воздержание, решать не может никто, кроме их собственной совести.

ანუ, ეკლესიის პოზიციაა რომ სასარგებლოა და კარგი თავშეკვაება მარხვისას. მაგრამ ეს არ უნდა მოხდეს ერთი მეუღლის ნების წინააღდეგ მაინც.

მე მაინტერესებს, სად შევეწინააღდეგე ამას კონტრეტულად.

-------------------

რაც შეეხება, შენს კომენტარს, მოძღვარი მგონი უკეთ გაგვცემს პასუხს, ეს უკვე მოძღვრისა და მრევლის ურთიერთობებეის პერიპეტიებია.

მაგრამ რაც ძალიან მნიშვნელოვანია, არავითად შემთხვევაში არ შეიძლება დამკვიდრდეს აზრი თითქოს მარხვაში თავშეკავება არ არის სათნო და აზრი არ აქვს იქნები თავშეკავებული თუ არა. უნდა იცოდეს ყველამ რომ თავშეკავებაში ყოველთვის მეტი მადლია

სწორედაც! ამაშია საქმე, და ეს უბრალოვდებოდა ამ რადმენიმე დღის განმავლობაში. და მტკიცებულებად მოგვდიოდა ის რომ თუ არაა თანახმა ერთი მეუღლე, მაშინ მარხვა არ შეიძლება. რაც პრინციპში არაა ამ აზრის გამამყარებელი არგუმენტი.

staywhite

"ჩვეულებრივ წყვილებს" მე პირადად იმათ ვუწოდებდი, ვისაც უფრო უჭირს ტავშეკავება,

არ ვიცი რატომ უწოდებ ასეთს. მაგრამ ტერმინოლოგიას შევეშვათ.

მე კიდევ ვიმეორებ შეკითხვას : წყვილი, რომელშიც ორივე მეუღლე თანახმაა და არც საშიშროება არ ემუქრება ოჯახის დანგრევის და არც ჯანმრთლეობის საფრთხეა, მარხულობს თუ არა?

აი ჩემი პირადი აზრი: თუ იკითხა მარტო ისეთი პოსტები ამ ფორუმზე რომ არაა საჭირო და სავალდებულო, არც მოინდომებს. და თუ ისე მივაწვდით, რომ სათნოა და სასარგებლო, და თუ მიზეზი არ გაქვს, უნდა იაკვებდე კაცი თავს, მაშინ შეიკავებს.

არ ვიცი გამიგეთ თუ არა, მაგრამ ჩემი ლიმიტი ამოვწურე. მეტს ვერ დავაწვრილმანებ.

------

ერთ რამეში თუ მეთანხმები დათიკო:
100%-იანი პოზიცია არ არსებობსო წამიკითხავს, და "ეხლა მაინც გაიგოს ზოგიერთმა" და ასეთი რეპლიკები რამდენად ლოგიკურია ამ თემაში? მითუმეტეს სადაც ასეთი ოდნავი სხვაობაა თურმე პოზიციებს შორის?

[დათიკო]

ერთიდაიგივეზე ვსაუბრობთ
არ ღირს დავად, რადგან ყველაფერი ნათელია.
მთავარია გვახსოვდეს:

არავითად შემთხვევაში არ შეიძლება დამკვიდრდეს აზრი თითქოს მარხვაში თავშეკავება არ არის სათნო და აზრი არ აქვს იქნები თავშეკავებული თუ არა. უნდა იცოდეს ყველამ რომ თავშეკავებაში ყოველთვის მეტი მადლია

[guest]

მე გავიგე, შენ რას "ითხოვ", მაგრამ ამომწურავად ვერავინ გიპასუხებს და არც არის აუცილებელი, რამეთუ ეს პირადი გადასაწყვეტია , ლენუს, ისევე როგორც შენ აღნიშნე, რომ შენ ისე აკეთებ, როგორც სულიერი მამა გირჩევს. ჩვენ ხომ ჩვენი სათნოებით გამოვჩნდებით და ჩვენი ცოდვებით განვისჯებით, ასე რომ სარწმუნოებრივი პოზიცია ცხადია ამ საკითხის მიმართ, დანარჩენი კი პირადი გადასაწყვეტია.

შენ ჯარი რომ ახსენე ამასწინათ, ანუ ჯარში თუა კაცი,მაშინ ხომ ხდება თავშეკავებაო, მეუხერხულება ამაზე საუბარი ცოტათი,მაგრამ პაწია არავინაა რომ საჩოთირო იყოს და გეტყვი: მაშინ უფრო ადვილია თავშეკავება, ვიდრე საყვარელ ადამიანთან მუდამ სიახლოვეში ხარ, პირველ შემთხვევაში კი სიძნელეს არ წარმოადგენს, მაგ დროს მონატრება ხდება პიროვნების და არა სარეცელის, ეგ მხოლოდ სიახლოვის დროს იჩენს თავს. აქაც პირადი გამოცდილებით ვამბობ და არაა გამორიცხული, ესეც პირადული შეხედულებების და განცდების ეფექტი იყოს, რაც ვთქვი.

მეც დავამთავრე

[Lenus]

მე გავიგე, შენ რას "ითხოვ", მაგრამ ამომწურავად ვერავინ გიპასუხებს და არც არის აუცილებელი

staywhite
და მეც სწორედ ამ აზრის დამკვიდრებას ვცდილობდი მაგრამ უმცირესობაში აღმოვჩნდი, რადგან ასე არავის აინტერესებდა საკითხის დაყენება. ეს არაა დახურული საკითხი, ანუ არის ღია, და არის საბოლოოდ ჯერ წყვილის და შემდეგ მოძღვრის ალბათ გადასაწყვეტი.

შენ ჯარი რომ ახსენე ამასწინათ

ეგ ისეთ მოსაუბრესთან ვახსენე რომელიც საერთოდ თავშეკავების ფიზიოლოგიური მიზეზებით მიზანშეუწონლობაზე საუბრობდა. სხვა კონტექსტი იყო.

[KAIROS]

შემდეგში უნდა თავიდან გახსნან ის თემა და მთელი ეს პოსტები შესაბამის თემაში გადაიტანონ.

ანუ, ეკლესიის პოზიციაა რომ სასარგებლოა და კარგი თავშეკვაება მარხვისას. მაგრამ ეს არ უნდა მოხდეს ერთი მეუღლის ნების წინააღდეგ მაინც.

ლენუს, იგივეზე ტრიალობ, ეკლესიის პოზიცია არის რომ არის სასარგებლო და კარგი, მაგრამ ეს არის რჩევითი და არა კანონითი პოზიცია,აქ არაა საუბარი რომელიმე მხარის ნებაზე, არამედ ეკლესიის პოზიციის ხასიათზე, ჩვენ ვამტკიცებთ, რომ ეს არის წმინდა რჩევითი მიდგომა საკითხისადმი, სულ ეს არის, იმედია ახლა მაინც სადღაც უნდა დაგვეთანხმო ( რა გახდა/ი ასეთი )

მარხულობს თუ არა?

ახლა ესეც, როგორც მოწყალება არაა მარხვის აუცილებელი შემადგენელი ნაწილი, არამედ რჩევაა, რომ მარხვაში მოწყალენი ვიყოთ შესაძლელობისამებრ, მიახლოებით ( მხოლოდ ) ასევეა აქაც, თავშეკავება არაა მარხვის აუცილებელი შემადგენელი ნაწილი (!!!), იგი მხოლოდ დამატებითი ღვაწლის სახით შეიძლება იტვირთოს წყვილმა, მოძღვრის ლოცვა-კურთხევის და ურთიერთნახმობით წყდება და ეს არის კერძო მოვლენა და არა საყოველთაო ნორმა!

ყველა პოსტი კი უნდა იქნას გადატანილი შესაბამის თემაში ( მხევალმა დღეს ის თემა დროებით დახურა)

იხარეთ,

კაიროსი!


პ.ს.
ა, ბატონო:

არის საბოლოოდ ჯერ წყვილის და შემდეგ მოძღვრის ალბათ გადასაწყვეტი.

აქ შევთანხმდეთ და მორჩა!

[Lenus]

ლენუს, იგივეზე ტრიალობ,

მოდი რა უკეთესი გამოთქმები შევარჩიოთ.

ახლა ესეც, როგორც მოწყალება არაა მარხვის აუცილებელი შემადგენელი ნაწილი, არამედ რჩევაა, რომ მარხვაში მოწყალენი ვიყოთ შესაძლელობისამებრ, მიახლოებით ( მხოლოდ ) ასევეა აქაც

საინტერესო შედარებაა.

მე უბრალოდ აქ არ ვჩერდები და იმ წყვილის მაგივრად ვაანალიზებ სიტყუაციას. და/ ან მათი მოძღვრის.

და მომყავს მაგალითი: თუ არაა დამაბრკოლებელი ფაქტორი (რომლებიც ხშირად იქნა უკვე მოყვანილი), უნდა შეიკავონ თავი თუ არა?

ახლა გამიგეთ?

[KAIROS]

უნდა შეიკავონ თავი თუ არა?

"უნდა" არ არსებობს, ესაა საქმე, თუ ისურვებენ კი ბატონო,კარგია, თუ არადა - არა, მარხვას ამით არაფერი უშავდება... რადგან, ვიმეორებ:

არაა მარხვის აუცილებელი შემადგენელი ნაწილი, არამედ რჩევაა

ბოლო ნაწილი იყო ურთიერთშემათანხმებელი და ამაზევე გავჩერდეთ:

არის საბოლოოდ ჯერ წყვილის და შემდეგ მოძღვრის ალბათ გადასაწყვეტი.

იხარე,

კაიროსი!

[Lenus]

წრეებზე დავიდვართ.
მე გამიჩერეთ, აქ ჩამოვდივარ.

[მართა]

Lenus

მე გამიჩერეთ, აქ ჩამოვდივარ

მაგარია, მომწონს

[კანუდოსელი]

დათიკო
მეც გილოცავ შობა ახალ წელს ძმაო

მე ვთქვი იგივე რასაც ამბობ შენ.
საიდან მოიტანე კაცო, რომ ჩემი პოზიცია ისეთია,თითქოს თავშეკავებას ვთვლიდე არა ღვთის სათნოდ?

23 პუნქტში გარკვევით მიწერია, რომ არის მოსაზრება (არასწორი), რომ მარხვაში აკრძალულია უპირობოდ ცოლ-ქმრული ურთიერთობა. უპირობოდ გესმის?

და თემას ნუ დახურავ, მე აქ ვწერ იმ მარგალიტებს, რაც ხშირად გვხვდება მართლმადიდებელ ეკლესიაში და მიმაჩნია, რომ ეს აქ უნდა იყოს. თანაც რა მოხდა,თუ აქ გადმოვიტან იმ საკითხს და ვთვლი,რა რომ ესეც ფსევდო პოზიციაა (უპირობოდ აკრძალვა) - ვიმსჯელებ აქ, და ვიმსჯელებ იმიტომ, რომ თემას შეესაბამება

ამას გარგა კიდე ერთი მომენტი: აქ იყო ისეთი პოზიცია, თითქოს ის, რაც მაღალ სულიერებას შეესაბამება, ე.ი. საწინააღმდეგო მთლად დადებითად ვერ შეფასდება.

მაგრამ აქ კარგი პარალელია წმ. წერილიდან, სადაც ნათლადაა დაწერილი, რომ სრულყოფილი გზა ბერობაა - მაგრამ განა ვინმეს მოუტრიალდება ენა რომ ცოლ-ქმრობას უწოდოს დაბალი სულიერება?

[კანუდოსელი]

დათიკო

(6) Впрочем это сказано мною как позволение, а не как повеление. – Чтобы вы до времени лишали себя друг друга, я сказал это, говорит апостол, как позволение, то есть снисхождения к вашей немощи, а не как повеление непреложное

აი ამას ვამბობ მეც

[მხევალი ნინო]

Lenus


მოკლედ ლენუს შენ, რომ აზრი შეიცვალო ამ საკითხზე ან პატრიარქმა უნდა გააკეთოს გადაცემა სპეცაილურად შენთვის, სადაც ყველა შენს შეკითხვას უპასუხებს, ან უკიდეურეს შემთხვევაში პავლე მოციქულმა უნდა დაწეროს ახალი ეპისტოლე შენს სახელზე... უკვე აღარც მეცინება...

ეგებ მოძღვრებმაც რამე გვიპასუხონ, მათ ნათქვამს ჩვენთვის ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს.

[Lenus]

მხევალი ნინო
ნინო, მე დავამთავრე მეთქი და მე ნუღა მრევთ ამ საქმეში
ასეთი ტონით წერა მეგობრებისგან ისწავლე?