![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() ![]() |
![]() |
madli |
![]()
პოსტი
#161
|
Newbie ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 9 რეგისტრ.: 13-May 08 წევრი № 4,805 ![]() |
ჩემო კარგებო. მე ვფიქრობ რომ სალოსობა უდიდესი ღვაწლია და თავის დასამდაბლებელი, რაც შეეხება მამა გაბრიელს სალოსობდა ვიცი გადმოცემით მისი მოწაფისგან რომელიც სალოსობს გღესდღეობით და მამა გაბრიელის ლოცვა კურთხევით სათნოთა შორის სათნო, თეთრი სამღვდელოების ბერია. მე მას ვკითხე რატომ იქცევით ასე? მან მიპასუხა, __მე მხოლოდ მათთან ვიქცევი ასე, ვინც ეჭვის თვალით მიყურებს და შორსაა უფლისგან ან საპირისპიროდ ჩემს განსადიდებლადაა მოსული. იმით, რომ ვერ მცნობენ და მზად არიან დამცინონ უდიდეს მადლს ვღებულობ, მე ხომ მხოლოდ მაშინ ვსალოსობ როდესაც სხვა გზას არ მიტოვებენ.
ასეთი პასუხი მივიღე მისგან |
მარიამი |
![]()
პოსტი
#162
|
![]() + + + ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Senators პოსტები: 12,615 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: თბილისი წევრი № 6 ![]() |
KAIROS
გასაგებია რასაც ამბობ არსობრივად ცოდვაზე. მაგრამ მე სულ სხვა რამეზე ვაკეთებ აქცენტს. რა მნიშვნელობა აქვს არსობრივად არის რამე ცოდვა, ზოგ სიტუაციაში ცოდვაა და ზოგში არა, დიდი ცოდვაა თუ პატარა ცოდვა და ა.შ.? აქვს ამას პრინციპული მნიშვნელობა? აქ საუბარია კონკრეტულ მაგალითებზე და მოდი ვისაუბროთ (ამჯერად) ამ კონკრეტულ მაგალითებზე, ამ კონკრეტულ სიტუაციაში და კონკრეტული შედეგებით. ანუ, ჩვენ ვიცით, რომ წმ. სვიმეონმა იმ კონკრეტულ სიტუაციაში ჩაიდინა ისეთი რამე, რაც იმ პირობებში ზოგადად ცოდვაა (ცალსახად!), მაგრამ მისთვის არ იყო ცოდვა. იგივე შემიძლია ვთქვა მამა გაბრიელზე. ის აკეთებდა ისეთ რაღაცეებს, რაც ზოგადად ცოდვაა, მაგრამ მის შემთხვევაში არ შეიძლება ცოდვისმიერი ყოფილიყო, რადგან (მე-100-ედ ვიმეორებ, რადგან მნიშვნელოვანია, მაგრამ არ აქცევთ ამას ყურადღებას) მისი საწყისი, გამომავალი წყარო (ანუ გული) არ იყო ბილწი. კაიროს, შენ სწორად აღნიშნე, რომ ერთი წყაროდან შეუძლებელია ტკბილი და მწარე მოდიოდეს. ე.ი. მამა გაბრიელისგანაც ან ტკბილი მოდიოდა ან მწარე ხომ? საუბარი არაა იმაზე, რომ შეიძლება მასაც როდესღაც რამე შეშლოდა, მაგრამ როცა ადამიანი რაღაც ცოდვას გამუდმებით იმეორებს, ეს ან უკვე ადამინის გულში ჩაბუდებული ბილწი ვნებაა, რომლისგანაც გათავისუფლება არ გამოსდის (ალბათ დამეთანხმებით, მამა გაბრიელთან ეს ვარიანტი არაა), ან აკეთებს სალოსობის გამო, შეგნებულად, არა იმიტომ, რომ ცოდვისგან თავს ვერ იკავებს. ისე როგორ ფიქრობთ, მამა გაბრიელმა არ იცოდა გინება ცოდვა რომ იყო? მაგდენს ვერ ხვდებოდა? ჩვენ ვიცით და მან არ იცოდა? საქმეც ისაა, რომ იცოდა ეს ყველაფერი ძალიან კარგად, მაგრამ გარკვეული მიზნით თავს ამით იმდაბლებდა, ან სხვას ამდებლებდა ჭკუის სასწავლებლად. ამაზე ცხადად რაღა დავწერო არ ვიცი. კაიროს, ჩემი თხოვნა იქნება, რომ არ გადაიტანო ზოგად ღვთისმეტყველებაზე ისევ საუბარი. მოდი ეს კონკრეტული მაგალითები ამიხსენი, როგორც შენ გესმის. ციტატა მე რომ რომელიმე მოძღვარმა მითხრას "გაეთრიე" ან "ნუ მეხები ხელზე, იმიტომ რომ ქალი ხარო", ამით ჩემს ცოდვილობას კი არ დავინახავ, არამედ მისას, რამდენადაც მე მას თაყვანისცემით და პატივით ვეამბორები და არა ღმერთმა დამიფაროს, ქვენა აზრებით. ზუსტად ამიტომაც თქვენ არ გეტყოდათ ეგეთ რამეებს ![]() ისეთი ბერი კი, როგორც მამა გაბრიელი იყო, ზუსტად ადამიანის შინაგან მდგომარეობას ითვალისწინებს და ამის მიხედვით, ზოგს ეფერება და ზოგს რისხავს, ვისთვისაც როგორაა საჭირო. ამიტომ იმის მიხედვით, თუ ვის როგორ მოექცა სალოსი ბერი, არ უნდა განვიკითხოთ. -------------------- ნუ მივატოვებთ ერთმანეთს, როცა ერთმანეთს ვჭირდებით...
|
KAIROS |
![]()
პოსტი
#163
|
![]() იხარეთ! ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 ![]() |
ნუ უკვე რაღაც წინსვლა არის..
ე.ი, განვასხვავეთ მოქმედებები და მეთოდები, ვთქვით რომ ის რაც გააკეთა წმ. სვიმეონმა არსში არ იყო ცოდვა, რადგან სიშიშვლე არაა არსში ცოდვა, ხოლო გინება ცოდვაა, არსშივე და წარმოთქმისთანავე! ახლა აქედან შეგვიძლია პასუხი გავცეთ ამ კითხვას: ციტატა . რა მნიშვნელობა აქვს არსობრივად არის რამე ცოდვა, უდიდესი! და აი რატომ, იმიტომ რომ ცოდვის მეთოდებით სიკეთის დათესვას გვიკრძალავს წმ. იოანე კიბისაღმწერელი და საერთოდ ქრისტიანული ლოგიკა, ანუ ის წარმართული სისულელე "დედა როცა წყევლის, ძუძუები ლოცავენ" არის სრულიად არაქრისტიანული აზროვნება, შესაბამისი არაქრისტიანული აზროვნებაა, რომ ვინმემ იფიქროს ღვარძლის თესვით ხორბალს მოიმკის, მე წყაროებზე რომ გითხარი სხვა რამ ვიგულისხმე, ანუ წყაროდან როცა გადმოდის მწარე, ის არის მწარე და მორჩა, და მას აუცილებლად შეფასება მიეცემა მწარისა... შეიძლება მოყვეს რაიმე დადებითი, მაგრამ ეს ცოდვის ბრალი კი არა არის ( აქ გინების) არამედ ღვთის განგების ( იხ. ზემო პოსტი) ციტატა მ წმ. სვიმეონმა იმ კონკრეტულ სიტუაციაში ჩაიდინა ისეთი რამე, რაც იმ პირობებში ზოგადად ცოდვაა (ცალსახად!) ეს ძალიან ცუდი რამეა, ანუ ვერ ვავლებთ სწორ ხაზს სად იწყება ცოდვა და სად არა, თუკი წმ. სვიმოენის საქციელით ვინმე დაბრკოლდებოდა, მხოლოდ მაშინ შეიძლება მის საქციელს ცოდვა დავარქვათ, თუ ასეა, მაშინ წმ. მამას ცოდვა ჩაუდენია და აქ მკრეხელობასთან მივდივართ, ანუ მე იმას გიწერ, რომ თავად სიშიშვლე თუნდაც აბანოში არაა ცოდვა, თუკი ის არ გამოიწვევს დაბრკოლებას, რადგან ეს უიშვიათესი მოვლენაა, და იმ მამამ განჭვრიტა ამ საქციელის გამონაკლისობა, ამიტომ ჩაიდინა ის და სრული დარწმუნებით შეგვიძლია ვთქვათ, რომ იქ არათუ ვინმე დაბრკოლდა, არამედ სინანულში მოვიდა ბევრი... ანუ ცოდვა იწყება მაშინ, როცა ცოდვა აღესრულება აქ დაბრკოლება, იქ გინება, ხედავ რამხელა ზღვარია არსობრივ ცოდვას ( გინებას ) და შესაძლო ცოდვის შედეგობრივ საქციელს შორის? ამიტომ, არ გიწონებ ამ შედარებას, რადგან ნუ ადრი არაცოდვილ საქციელს ცოდვილ ქმედებას, თუკი რომელიმე მამა ჩაიდენდა რაიმე ცოდვას და ეკლესია იტყოდა რომ ეს კარგია და სხვის მოსქცევად გააკეთაო, მაშინ მესმის შედარება, მაგრამ ეს შეუძლებელია რადგან არ არსებობს "ცოდვა-კარგი", და არც არსებობს ბუნებაში ასეთი შემთხვევა, ამიტომ ეს არგუმენტი: ციტატა იცოდა ეს ყველაფერი ძალიან კარგად, მაგრამ გარკვეული მიზნით თავს ამით იმდაბლებდა, ან სხვას ამდებლებდა ჭკუის სასწავლებლად. არ ვარგა, რადგან ეკლესიის გამოცდილებით ვიცით, რომ არ შეიძლება ცოდვის ჩადენით სიკეთე თესო ( იხ, კიბისაღმწერელი) და ასეთია ეკლესიის აზროვნება სულ, ცოდვა ორლესული მახვილია, აზიანებს მის მოქმედესაც ვინც არ უნდა იყოს და ირგვლივ მყოფსაც, რაც არ უნდა კარგი მიზნები ქონდეს ცოდვის ჩამდენს, ეს ძალიან ცხადია მარიამ, მესმის ჩემი სიტყვები მკარია და შანსს არ უტოვებს მაგინებელს, ციტატა არ გადაიტანო ზოგად ღვთისმეტყველებაზე ისევ საუბარი. მოდი ეს კონკრეტული მაგალითები ამიხსენი მაგრამ არ მაძლევს საშუალებას არც ქრისტიანული ღვთისმეტყველება ზოგადად და არც არცერთი კონკრეტული მაგალითი პატრისტიკაში, რომ ვინმეს ცოდვისათვის მიემართოს როგორც სიკეთის დათესვის მეთოდიკისათვის, ეს აზროვნება სრულიად უცხოა ქრისტიანობისათვის... ვიცი, რომ რაღაც ჩიხია, აქეთ ეს რეალობა , იქით მამა გაბრიელი... ამიტომ ვწერ, რომ არ მინდა კონკრეტულ პიროვნებებზე ვწერო, ჩემთვის მამა გაბრიელი გინებით არ იწყება და არც მთავრდება, არც მისი მეთოდიკა და საქმეები შემოიფარგლენბა ამით, ამიტომ ეს საქმე ვანდოთ ეკლესიას და ისტორია, ხოლო ჩვენ ვთქვათ, რომ გინება ცოდვაა და არ არსებობს ცოდვის თესვა და მადლის მომკა... მესამე მკითხველს მივმართავ, თქვენ რას იტყვით? კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
კანონისტი |
![]()
პოსტი
#164
|
![]() დავით ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 ![]() |
KAIROS
ციტატა სიშიშვლე არაა არსში ცოდვა, ხოლო გინება ცოდვაა, არსშივე და წარმოთქმისთანავე! კანონიკურად დაუსაბუთებელია შენი წინადადება.... რამდენი ხანია ვიმეორებ, სამწუხაროდ, მაინც ხდება იმავე ტიპის შეცდომების დაშვება ქმედება ცალსახად არასდროს (!) არ არის ცოდვა ცოდვას აქვს რამდენიმე კომპონენტი: - ღვთის მცნების საწინააღმდეგოდ გონების აღძვრა - ამ აზრის შესატყვისი ქმედების ჩადენა - უარყოფითი შედეგი "ქმედება" არის მხოლოდ 1 სამი კომპონენტიდან. გინება დიახაც არის ცოდვა, რადგან: - წარმოიშვება ბილწი და მოყვასის შეურაცხმყოფელი აზრი - წარმოითქმის ეს სიტყვიერად - წარმომთქმელს გონებაში რჩება ბოროტი აზრი, ხოლო ადრესატი - შეურაცხყოფილია + დაბრკოლებული + მაღალი ალბათობით თავად განრისხებული, ე.ი. უკვე შემდეგი ცოდვის საფუძველია ჩაყრილი მაგრამ!!! უცენზურო სიტყვა, რომელიც სხვა დროს გინების წარმოსათქმელად გამოიყენება ცალსახად და აპრიორი ვერ იქნება ცოდვა, რადგან მას დანარჩენი 2 კომპონენტი აკლია ამას ქვია ობიექტური შერაცხადობის პრინციპი, რომელიც ეკლესიის მიერ უკვე 16 საუკუნეა გამიჯნულია ძველაღთქმისეული ე.წ. ტალიონის ("კბილი კბილისა წილ") პრინციპისგან -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
მარიამი |
![]()
პოსტი
#165
|
![]() + + + ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Senators პოსტები: 12,615 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: თბილისი წევრი № 6 ![]() |
KAIROS
აბსოლუტურად არ გეთანხმები. ისევ იგივე მეთოდებზე გადახვედი. კონკრეტულ კითხავს გისვამ: არის თუ არა ცოდვა ქალების აბანოში კაცის გაშიშვლება? ზოგადად, არსობრივად, არაარსობრივად და რაც გინდა დაარქვი... ციტატა თუკი წმ. სვიმოენის საქციელით ვინმე დაბრკოლდებოდა, მხოლოდ მაშინ შეიძლება მის საქციელს ცოდვა დავარქვათ, თუ ასეა, მაშინ წმ. მამას ცოდვა ჩაუდენია და აქ მკრეხელობასთან მივდივართ, ანუ მე იმას გიწერ, რომ თავად სიშიშვლე თუნდაც აბანოში არაა ცოდვა, თუკი ის არ გამოიწვევს დაბრკოლებას, რადგან ეს უიშვიათესი მოვლენაა, და იმ მამამ განჭვრიტა ამ საქციელის გამონაკლისობა, ამიტომ ჩაიდინა ის და სრული დარწმუნებით შეგვიძლია ვთქვათ, რომ იქ არათუ ვინმე დაბრკოლდა, არამედ სინანულში მოვიდა ბევრი... ზუსტი ანალოგიით: თუ მამა გაბრიელმა იცოდა, რომ მისი ერთი შეხედვით ცოდვისმიერ ქმედებით ვინმე დამდაბლდებოდა ან რამე სიკეთე გამოვიდოდა აქედან, რატომ არ შეეძლო იგივე გაეკეთებინა? და რატომ არ მპასუხობ კითხვაზე: როცა გული წმინდა აქვს ადამიანს, შეიძლება იქიდან არაწმინდა გამოვიდეს? და მამა გაბრიელმა არ იცოდა, რომ გინება ზოგადად ცოდვაა? ციტატა ნუ ადრი არაცოდვილ საქციელს ცოდვილ ქმედებას არაცოდვილი რომელია? ქალების აბანოში გაშიშვლება? ციტატა თუკი რომელიმე მამა ჩაიდენდა რაიმე ცოდვას და ეკლესია იტყოდა რომ ეს კარგია და სხვის მოსქცევად გააკეთაო, მაშინ მესმის შედარება, მაგრამ ეს შეუძლებელია რადგან არ არსებობს "ცოდვა-კარგი" ცოდვა არ არის კარგი, მაგრამ საუბარია იმაზე, ითვლება თუ არა ესა თუ ის ქმედება ცოდვად კონკრეტულ შემთხვევაში? ციტატა ეკლესიის გამოცდილებით ვიცით, რომ არ შეიძლება ცოდვის ჩადენით სიკეთე თესო მართალია, მაგრამ თუ ცოდვად არ გერაცხება ის ერთი შეხედვით "ცოდვა" ღვთის თვალში? ციტატა ვიცი, რომ რაღაც ჩიხია, აქეთ ეს რეალობა , იქით მამა გაბრიელი... ამიტომ ვწერ, რომ არ მინდა კონკრეტულ პიროვნებებზე ვწერო იმიტომ რომ ჩიხში შეხვედი? ზუსტად მაგ ჩიხიდან გამოსასვლელზე გელაპარაკები და არ გინდა. სალოსის საქციელის ღვთისმეტყველებით ახსნას რომ დაიწყებ, შეხვალ ჩიხში აბა რა იქნება? ![]() ისე არ გიფიქრია, რომ სადღაც ჩიხი რადგან დაგხვდა, ე.ი. არასწორი გზით წახვედი? -------------------- ნუ მივატოვებთ ერთმანეთს, როცა ერთმანეთს ვჭირდებით...
|
KAIROS |
![]()
პოსტი
#166
|
![]() იხარეთ! ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 ![]() |
დავით, რა ფორმულებს წერ შე კაცო
![]() შეგინება და ბილწსიტყვაობა არის ცოდვა, მორჩა და გათავდა, არ უნდა ახლა ამას ფერება, რა კომპონენტი რის ფორმულა შე აშენებულო შენა " ...დედას " და " ... კეთილებს" ან თავად პიროვნებას ასე და ისე გიქენიო, არაა ცოდვა? კაი ახლა კაცო ![]() ციტატა ზუსტი ანალოგიით: თუ მამა გაბრიელმა იცოდა, რომ მისი ერთი შეხედვით ცოდვისმიერ ქმედებით ვინმე დამდაბლდებოდა ან რამე სიკეთე გამოვიდოდა აქედან, რატომ არ შეეძლო იგივე გაეკეთებინა? არ მისმენ მარიამ ან ვერ ვისმენ, აკი გაგიმუქე, რომ არ შეიძლება ცოდვით მიაღწიო სიკეთეს, გაიგე? გინება უპირობოდ ცოდვაა, ხოლო გაშიშვლება არაა ცოდვა, თუნდაც ქალების აბანოში, რადგან აბანო და ქალები კი არ ხდის გაშიშვლებას ცოდვად, არამედ თუ მოხდება რომელიმე მათგანის დაბრკოლება, თორემ შიშველი ცოლთან არის კაცი, მაგრამ ეს არაა ცოდვა, შიშველი იყო ადამი ევასთან მაგრამ ეს არ იყო ცოდვა, ნიშნავს ეს იმას, რომ ცოდვა საწინააღმდეგო სქესთან ყოფნა კი არა, არამედ შესაძლო დაბრკოლებაა, ანუ თუ დაბრკოლება არ მოხდა, მაშინ გაშიშვლება თავად ცალკე ცოდვა ვერ იქნება, ხოლო გინების შემთხვევაში რომც არავინ დაბრკოლდეს, თავად გინებაა ცოდვა... ვიმეორებ აღარ მახსოვს უკვე მერამდენედ, ეს შედარება არ ვარგა, და არ შეიძლება... ციტატა და რატომ არ მპასუხობ კითხვაზე: როცა გული წმინდა აქვს ადამიანს, შეიძლება იქიდან არაწმინდა გამოვიდეს? და მამა გაბრიელმა არ იცოდა, რომ გინება ზოგადად ცოდვაა? ეს რასაც წერ, იმიტომ რომ ვერ გამიგე, მე ის კი არ დამიწერია, რომ წმიდა გულიდან არ არსეობს რომ არაწმიდა გამოვიდეს ან პირიქით მეთქი, არამედ ის ( და ახლა ვაზუსტებ) , რომ რაც გამოდის არ შეიძლება თანადროულად წმიდაც იყოს და არაწმიდაც, ან ერთია ან მეორე, რა ესაქმება ეშმაკის საქმეებთან სიწმიდეს? თორემ არაწმიდა ყველასაგან შეიძლება გამოვიდეს, და თან ბევრჯერაც, სანამ ცოცხალია ადამიანი, ასევე პირიქითაც... და მამა გაბრიელის პიროვნება მე აქ არ შევეხები, ბოლობოლო უცდომელი არავინ არაა... ციტატა ცოდვა არ არის კარგი, მაგრამ საუბარია იმაზე, ითვლება თუ არა ესა თუ ის ქმედება ცოდვად კონკრეტულ შემთხვევაში? ე.ი. აღიარებ რომ ცოდვა იყო? მაშინ როდის მერე ცოდვა მადლად გარდაისახება? ცოდვა ყოველთვის ცოდვაა, ან მეტი ან ნაკლები, მაგრამ მაინც ცოდვა, ეშმაკის არცერთი ნაყოფი გემება ადამიანს სარგებელს ვერ მოუტანს, ეს ღვთისმეტყველებაში 2X2 და სამწუხაროდ მაინც ვერ გავისიგრძეგანეთ... ციტატა ჩიხი რადგან დაგხვდა, ე.ი. არასწორი გზით წახვედი? ჩიხი არა აღმართი ![]() ეს აზროვნებაზე: ციტატა რადგან ეკლესიის გამოცდილებით ვიცით, რომ არ შეიძლება ცოდვის ჩადენით სიკეთე თესო ( იხ, კიბისაღმწერელი) და ასეთია ეკლესიის აზროვნება სულ, ცოდვა ორლესული მახვილია, აზიანებს მის მოქმედესაც ვინც არ უნდა იყოს და ირგვლივ მყოფსაც, რაც არ უნდა კარგი მიზნები ქონდეს ცოდვის ჩამდენს, ეს ძალიან ცხადია ეს კიდევ გამოცდილებაზე: ციტატა თუკი რომელიმე მამა ჩაიდენდა რაიმე ცოდვას და ეკლესია იტყოდა რომ ეს კარგია და სხვის მოსაქცევად გააკეთაო, მაშინ მესმის შედარება, მაგრამ ეს შეუძლებელია რადგან არ არსებობს "ცოდვა-კარგი", და არც არსებობს ბუნებაში ასეთი შემთხვევა ღირს გაგრძელება თუ იძაბება სიტუაცია? ![]() კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
კანონისტი |
![]()
პოსტი
#167
|
![]() დავით ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 ![]() |
KAIROS
ციტატა გინება უპირობოდ ცოდვაა, ხოლო გაშიშვლება არაა ცოდვა, თუნდაც ქალების აბანოში, რადგან აბანო და ქალები კი არ ხდის გაშიშვლებას ცოდვად, არამედ თუ მოხდება რომელიმე მათგანის დაბრკოლება, თორემ შიშველი ცოლთან არის კაცი, მაგრამ ეს არაა ცოდვა, შიშველი იყო ადამი ევასთან მაგრამ ეს არ იყო ცოდვა ის ფორმულები იმისთვის დაგიწერე, რომ აი ეს წინადადება, რასაც წერ, უკეთ გაგეგო. და თუკი, გინებით არავინ დაბრკოლებულა და პირიქით საკურნებლად წაადგა - ადამიანი საშინელ სინანულში ჩავარდა, ეს რა ვქენი, რა ჩავიდინე, როგორ განვარისხე მოძღვარი ისე, რომ შეიგინაო, მაშინ? მაინც ცოდვიანი იქნება?? ცოტა მეტი დაკვირვებით წაიკითხე რაც დავწერე და მიხვდები. თუ ვერ მიხვდი, მაშ მე აქ კომენტარებს შევწყვეტ, აზრი არ აქვს..... -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
მარიამი |
![]()
პოსტი
#168
|
![]() + + + ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Senators პოსტები: 12,615 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: თბილისი წევრი № 6 ![]() |
კაიროს, გინება რომ ზოგადად ცოდვაა, გასაგებია, მაგრამ მე ვამბობ კონკერტულ შემთხვევაზე. მამა გაბრიელმა ხომ იცოდა, რომ გინება ცოდვა იყო? ფაქტია, რომ იცოდა. ისიც ხომ ფაქტია, რომ მის გულში სიბილწე არ ყოფილა? კი ხომ? აბა შეგნებულად სცოდავდა და "პა ხოდუ" სასწაულებსაც აღასრულებდა? აი, სწორედ აქაა ჩიხი, რომლიდანაც შენი მსჯელობით გამოსავალი არ არსებობს. არადა, ფაქტი ჯიუტია და ვერსად წაუხვალ. თუ როცა ფაქტი ლოგიკას ეწინააღმდეგება, მით უარესი ფაქტისთვის?
![]() მე მგონი, რომ მთავარი ლაფსუსი სწორედ იქაა დაშვებული, სადაც სალოსის საქციელის ღვთისმეტყველებით ახსნას ცდილობ, რასაც ჩიხში შეჰყავხარ. ან უნდა თქვა, რომ სალოსი (ამ შემთხვევაში მამა გაბრიელი) გამუდმებით სცოდავდა, თან შეგნებულად, ან უნდა აღიარო, რომ მისი საქციელი არ ექვემდებარება ჩვენგან განსჯას, მით უმეტეს საღვთისმეტყველო ტერმინებით. რადგან ღმერთი მას არ განსჯიდა ამის გამო (ეს ფაქტია) და ჩვენც არ გვაქვს უფლება, ვთქვათ, რომ ის სცოდავდა. ღმერთის წინაშე მას ეს ცოდვად არ ერაცხებოდა. ციტატა ღირს გაგრძელება თუ იძაბება სიტუაცია? რა ვიცი, მე ჯერ არ ვიძაბები და თუ დავიძებები, წინასწარ გაგაფრთხილებთ ![]() -------------------- ნუ მივატოვებთ ერთმანეთს, როცა ერთმანეთს ვჭირდებით...
|
KAIROS |
![]()
პოსტი
#169
|
![]() იხარეთ! ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 ![]() |
ციტატა და თუკი, გინებით არავინ დაბრკოლებულა და პირიქით საკურნებლად წაადგა - ადამიანი საშინელ სინანულში ჩავარდა, ეს რა ვქენი, რა ჩავიდინე, როგორ განვარისხე მოძღვარი ისე, რომ შეიგინაო, მაშინ? მაინც ცოდვიანი იქნება?? კანონისტ, რამ გაგანერვიულა კაცო ![]() მისმინე ახლა კარგად, ეგ ლოგიკა ჭრის ზუსტად სიშიშვლის მაგალითზე, რადგანაც სიშიშვლე არაა არსით ცოდვა, ამიტომ თუ მას დაბრკოლება არ მოყვება, მაშინ იგი ცოდვა არაა... ამიტომ იყო რომ დიდხანს ვწერდი რა მნიშვნელობა აქვს არსობრივ სხვაობას, გინება კი სიშიშვლისგან იმით განსხვავდება, რომ იგი უკვე ცოდვაა... აი წარმოიდგინე ადამიანი როცა მარტოა შიშვლდება, მაგალითად შხაპის მისაღებად ან გამოსაცლელად და ა.შ. ეს რათქმაუნდა ცოდვა არაა, მაგრამ როცა მარტოა და იგინება ცოდვაა, იმიტომ კი არა ვინმე დააბრკოლა, არა, იმიტომ რომ შეიგინა, თორემ ის ადამიანი სინანულში შეიძლება მაშინაც ჩავარდეს, როცა მოძღვარი მრისხანების ცოდვაში ჩააგდო და როცა მაგალითად მოძღვარმა თავი ვერ შეიკავა და შეურაცხყოფა მიაყენა ზედმეტად, მაგრამ ეს იმას ხომ არ ნიშნავს რომ მრისხანების ცოდვა მოძღვარს ცოდვად არ ჩაეთვალა?ცოდვა ცოდვად რჩება, კურნება კი ღვთისგან მოდის და არა ცოდვისაგან, ადრე დაგიწერე, უფალი რომ მოკლეს მან სიკვდილით სიკვდილი მოაკვდინა, თუმცა ეს მის მკვლელებს მისი მკვლელობის სისხლისგან ავტომატურად არ ანთავისუფლებს... კაი, ახლა მჯერა რომ გესმის რასაც გეუბნები, ძალიან მარტივია, რატომ მეჯუიტები ![]() ციტატა ლაფსუსი სწორედ იქაა დაშვებული, სადაც სალოსის საქციელის ღვთისმეტყველებით ახსნას ცდილობ ხო ეგაა მარიამ, მე ქრისტიანი ვარ, ქრისტიანობაში კი ეზოთერული და "დამალული" არაფერია, ქრისტიანობა ყველასთვის ერთიდაიგივეა, მე თუ რამე მეკრძალება ზუსტად იგივე ან უფრო მეტად ეკრძალება სამღვდელოსაც, აქ არ არსებობს გამონაკლისები, იმისათვის შეიძლება ჩემთვის არა... ეგრე სადაა? ![]() დანარჩენი ზემოთ ვწერე და გამგები და მიმღები მიიღებს, არ შეიძლება გინება ხალხო, არც მაშინ როცა "კეთილი ზრახვები" გამოძრავებთ, ესაა ქრისტიანობა და სალოსური ქრისტიანობა თუ სხვაა ეგ არ ვიცი... აბა იხარეთ; კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
მარიამი |
![]()
პოსტი
#170
|
![]() + + + ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Senators პოსტები: 12,615 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: თბილისი წევრი № 6 ![]() |
KAIROS
მგონი ამ საკითხში ვერ შევთანხმდებით ვერასდოს, მაგრამ ბოლოს კიდევ ერთხელ დავწერ ჩემს პოზიციას: სალოსის საქციელი არაა ცოდვა, როცა ის ამას სალოსურად, შეგნებულად, არა ცოდვისგან თავშეუკავებლობის და ვნებიანობის გამო აკეთებს. ეს არ ნიშნავს, რომ ზოგადად იგივე საქციელი სხვას ცოდვად არ ჩაეთვლება. სალოსი სწორედ იმიტომაა სალოსი, რომ ასეთ რამეებს აკეთებს. ხოლო ცოდვად ითვლება თუ არა, ამას ყველანარი ღვთისმეტყველების და ამაო ბრძნობის გარეშე აჩვენებს ღმერთი, რომელიც სასწაულთმქედების მადლით აჯილდოვებს სალოსებს. სწორედ ეს ფაქტი მაძლევს ამის დაწერს უფლებას და რამდენიც არ უნდა მელაპარაკო საღვთისმეტყველო ტერმინებით, ფაქტი ჯიუტზე ჯიუტია. ფაქტები კი ამ თემაში წერია (შენ კი იცი, სხვებისთვის ვამბობ): http://church.ge/index.php?showtopic=4310&st=0 კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, რომ სალოსების შემთხვევა არის გამონაკლისი და არა ზოგადი წესი. ანუ, მეც რომ იგივე რაღაცეების კეთება დავიწყო ჩემი ცოდვებით სავსე გულის ფონზე, ნამდვილად არ გავმართლდები უფლის წინაშე. -------------------- ნუ მივატოვებთ ერთმანეთს, როცა ერთმანეთს ვჭირდებით...
|
neo |
![]()
პოსტი
#171
|
![]() Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 2,152 რეგისტრ.: 11-September 07 წევრი № 2,723 ![]() |
![]() -------------------- www.cordesign.ge
|
კანონისტი |
![]()
პოსტი
#172
|
![]() დავით ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 ![]() |
KAIROS
ციტატა აი წარმოიდგინე ადამიანი როცა მარტოა შიშვლდება, მაგალითად შხაპის მისაღებად ან გამოსაცლელად და ა.შ. ეს რათქმაუნდა ცოდვა არაა, მაგრამ როცა მარტოა და იგინება ცოდვაა, იმიტომ კი არა ვინმე დააბრკოლა, არა, იმიტომ რომ შეიგინა ცოდვას აქვს ობიექტი, ანუ ვის წინააღმდეგ არის ჩადენილი ცოდვა. ეგ მაგალითი და სხვაობა იმიტომ მოიყვანე, რომ გინებასა და გაშიშვლებას ობიექტი სხვადასხვა აქვს. თვითმკვლელობაც ცოდვაა და თან უმძიმესი, თუმცა არც იქ ვუშლით ვინმეს რამეს ხელს. რა ვქნა კაიროს, აი Ismail ან მხევალი ნინო თუ შემოვა, მიმიხვდება რას ვამბობ, ამას უნდა სამართლისმცოდნეობის კარგი ცოდნა. კანონიკური სამართალი სამართალია ხომ, ეკლესიის სამართალი? ამიტომ უმართებულო იქნა სამართლისმცოდნეობის მეცნიერების მთელი მონაპოვარის (რომელშიც უდიდესი როლი ეკლესიასაც აქვს) ერთი ხელის მოსმით გადასმა. არსებობს ასეთი ცნება "დასრულებული დანაშაული". ამას კანონიკური სამართალიც იცნობს, კერძოდ ეპისტოლარულ კანონებში არის შესანიშნავი მაგალითი ცოდვის დაუსრულებელი ქმედების შესახებ. შენთვის შეიგინები თუ სხვას შეაგინებ, აქ გინება დასრულებული ქმედებაა და ცხადია, ის ცოდვაა. სიშიშვლე კი როდესაც სხვას აცდუნებ - მაშინ. მაგრამ საკუთრივ თითოეულ ცოდვას აქვს საფეხურები (იოანე მმარხველის მიხედვით), სადაც აუცილებელია ბოროტი და ბილწი გულისთქმა. ამიტომ, ისევ ვიმეორებ, დიახაც, გინება არის ცოდვა ულაპარაკოდ, რადგან ის თავის თავში რამდენიმე ნაწილს შეიცავს, რომელთაგან უმთავრესია - ბილწსიტყვაობა + განრისხება + მოყვასის შეურაცხყოფისა და დამცირების სურვილი. მხოლოდ უცენზურო სიტყვის წარმოთქმა (რომელიც გარეგნულად გინებას ჰგავს) სხვა ზემომოყვანილი ნაწილების გარეშე ცოდვა ვერ იქნება !!!! -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
სარდიონ |
![]()
პოსტი
#173
|
![]() Member ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 677 რეგისტრ.: 3-April 08 წევრი № 4,428 ![]() |
ეს კამათი უაზრობამდე მივიდა , რადგან ორივე მხარე თავისას იმეორებს დაუსრულებლივ უკვე 8 გვერდია.
დასკვნა: 1. კამათში იმარჯვებს ის , ვინც უფრო მეტს დაწერს თავისი შეხედულების დასამტკიცებლად და ჩაახშობს მოწინააღმდეგეს მრავალ და ხანგრძლივსიტყვაობით და აქა იქ მოგლეჯილი არგუმენტებით. 2. კაიროსს და კანუდოსელს სალოსები გულზე არ ეხატებათ. (ველი ხანგრძლივ და მოსაწყენ პასუხს კაიროსისგან.) 3. რჩევა: კაიროს - დასტოვე თემა. (მიუხედავად იმისა რომ ვიცი "ეს ჩემი საქმე არაა" ![]() -------------------- KILL YOUR TV !
|
მხევალი ნინო |
![]()
პოსტი
#174
|
![]() ზღაპრის ბოლო კეთილია.. ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Senators პოსტები: 25,889 რეგისტრ.: 19-December 06 წევრი № 715 ![]() |
KAIROS
ყველაფერი ვერ წავიკითხე რაც აქ გიწერიათ, მაგრამ რაც წავიკითხე ისიც საკმარისია მგონი. სალოსებზე წამიკითხია წიგნები, მართალი გითხრათ არის ზალიან ბევრი საკიტხი, რაც მე მაოცებდა და ვსვავდი შეკითხვას, ამის ცამდენი რანაირად არის სათნო უფლისთვის ტქო. გაშიშვლება ტითქოს არაფერია, თიტქოს გინება მეტია, ან კი ვინ იცის, რატომ არის გინება მეტი დამაბრკოლებელი ადამიანისთვი, ვიდრე შისველი ადამიანის ყურება. სალოსი, მგონი განსაკუთრებული, უცნაური ღვაწლია და საერთოდ თავს ვიკავებ მატზე შეფასებისაგან. თუმცა, ტქვენს ნაწერს რომ ვკიტხლობ შთაბეჭდილება მრჩება, რომ აქ წმინდა სინოდის კრებაა და კანონისზაციის საკითხი ირჩევა. ანუ გარდა იმისა რომ ბევრ შეფასეებაში არ გეთანხმებით, ჩვენ შეგვიძლია თუ არა ადამიანის ღვაწლის შეფასება, მისთვის რაიმე იარლიყის მიკერება და საერთოდ, როგორ ფასდება ადამიანის ღვაწლი? იქნებ, ჯერ ეს საკიტხები განგვეხილა. რადგან სალოსები ადამიანების ტვალში სულელები არიან, ანუ ეს შეფასება ისევ მათმა საქციელმა უნდა გამოიწვიოს, ასე არაა? და მაინც მიუხედავად მათი ასეთი საქცეილისა, სიცოცხლეშივე მეტ-ნაკლებად აღიარებულები არიან. მე მგონი ბერი გაბრიელის სახელი , მხოლოდ მის საფლავზე აღსრულებულ სასწაულების გამო არ გამხდარა ცნობილი, ასე არ არის? ასე იყო სხვა სალოსებზეც, თუმცა ამ ,,სხვების,, ცხოვრების წაკიტხვისას მაინც მაქვს რაღაც პროტესტის და უსიამოვნების შეგრძნება, ნუ რას იზავ, სალოსია, განსხვავებული ღვაწლია და ისიც არ იცი, მისი იმ წუთას ჩადენილი ქმედება, ვისკენ არის მიმართული. ჩვენ კი აქ რაღაც იმპერატიულად ვსაუბრობთ, ის იგიენბოდა ე.ი არ იყო სალოსი, ვიღაც რადგან მხოლოდ სიშველი დარბოდა სალოსი იყო, ცოტა უცანური ხომ არ არის ასე დაყოფა? ანუ ყველა სალოსმა მხოლოდ შისველმა უნდა ირბინოს და ქვები ისროლოს? თუ ცხოვრების წესი და პლიუს უცნაურობა (დაფარული ღვაწლია) სალოსი? ისევ თავდან ვიტყვი, ის სალოსები, რადგან მსოფლიომ აღიარა სალოსებად და წმინდანებად, ჩვენ ,,იძულებული ,, ვართ ვაღიაროთ, სხვა რა გზა გვაქვს? ![]() -------------------- ჩვენ ვინც ქრისტიანობა დაგვაბრალა ....
დიდება შენდა, რომელმან მოგვფინე ნათელი -Поверь мне Карлсон, Не в пирогах счастье. -Да ты что, с ума сошёл?! А в чем же ещё? © |
მნათე |
![]()
პოსტი
#175
|
![]() Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 ![]() |
და მაინც, ეკლესია ალბათ იმაზე უფრო უცნაურია ვიდრე ჩვენ გვგონია...
-------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
მხევალი ნინო |
![]()
პოსტი
#176
|
![]() ზღაპრის ბოლო კეთილია.. ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Senators პოსტები: 25,889 რეგისტრ.: 19-December 06 წევრი № 715 ![]() |
მნათე
ციტატა და მაინც, ეკლესია ალბათ იმაზე უფრო უცნაურია ვიდრე ჩვენ გვგონია... ან პირიქით, ძალიან მარტვია და ცვენ ვართულებთ.. -------------------- ჩვენ ვინც ქრისტიანობა დაგვაბრალა ....
დიდება შენდა, რომელმან მოგვფინე ნათელი -Поверь мне Карлсон, Не в пирогах счастье. -Да ты что, с ума сошёл?! А в чем же ещё? © |
მნათე |
![]()
პოსტი
#177
|
![]() Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 ![]() |
ციტატა ან პირიქით, ძალიან მარტვია და ცვენ ვართულებთ.. არამგონია... ეკლესია ვერ იქნება მარტვი დაცემული ადამიანისთვის, ყოველი ჭეშმარიტება შინაგანი დაზიანებულობის პირობებში ძალიან რთული და რთულადაღსაქმელია.... სწორედ ამიტომ ქვია ჩვენს კურნებას ბრძოლა, ბრძოლაში კი აქამდე უცნობ, უცნაურ და სრულიად გაუგებარ მოვლენებს აწყდები, უზარმაზარ ეგზოტიკას, რომელსაც აქამდე სხვა თვალით უყურებდი.... -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
KAIROS |
![]()
პოსტი
#178
|
![]() იხარეთ! ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 ![]() |
ციტატა . კაიროსს და კანუდოსელს სალოსები გულზე არ ეხატებათ. (ველი ხანგრძლივ და მოსაწყენ პასუხს კაიროსისგან.) ვერაფერი ვერ გაგიგია მეგობარო ( პასუხი არც ხანგძლივი და არც მოსაწყენია...) ისე ცოტა მეტად შემწყანერებლი იყო და შესაბამისად პატივისცემით წერო ოპონენტის მიმართ არ გაწყენდა... ვისაც სალოსები გულზე არ ეხატება, მას ქრისტიანობასთან (მართლმადიდებლობასთან) პრობლემები აქვს, ამიტომ ისევ რწმენის შეყრაცხყოფა მიდის... საწყენია... პ.ს.გაფრთხილებას იმსახურებ, სადაა პატრონი თუ არა ![]() ციტატა სალოსი სწორედ იმიტომაა სალოსი, რომ ასეთ რამეებს აკეთებს სამწუხაროდ, ვერ აქ შევთანმხდებით მარიამ, არცერთი სალოსი "ასეთ რამეებს" არ აკეთებდა, ანუ ცოდვას ადამიანთა მოსაქცევად არ იყენებდა, არაა ეგ გამართლებული არც ქრისტიანული აზროვნებით ( აკრძალავაცაა კიბისაღმწერელისაგან ) და არც ქრისტიანული გამოცდილებით! მორჩა... ციტატა მხოლოდ უცენზურო სიტყვის წარმოთქმა (რომელიც გარეგნულად გინებას ჰგავს) სხვა ზემომოყვანილი ნაწილების გარეშე ცოდვა ვერ იქნება !!!! ვინ ამბობს კაცო მაგას, რათქმაუნდა თუკი სამედიცინო ან ლექსიკოგრაფიულ ან სხვა რაიმე დანიშნულებისათვის გამოიყენებს ადამიანი რომელიმე სიტყვას, თუმცა არა მის უცენზურო ვარიანტს, არამედ სხვას, ისიც შესაბამის სიტუაციაში, შესაბამისი მიზნით და ა.შ. ... მაგრამ ახლა რატომ გინდა შავის თეთრად გასაღება? ![]() ![]() ![]() ციტატა რადგან ჯერ ბერი გაბრიელი არ უღიარებიათ, ამიტომ მისი გინება მეტი ცოდვაა ვიდრე სხვისი სიშიშვლე????????????? არ ვიცი, არ ვიცი... ნუ ახლა ეს პერსონიფიკაციამდე დავდივართ, იმ მამას რომ ემრუშა ნინო, არ მომერიდებოდა და ვიტყოდი შეცდა მეთქი, მაგრამ მას ცოდვა იმ საქციელით არ ჩაუდენია, ხოლო გინება არის ცოდვა, იგივე ცოდვა იქნებოდა იგი სვიმონ სალოსისათვის, გაბრიელისათვის, შენთვის, ჩემთვის და ყველასათვის, იმიტომ რომ სათნოებებში და ცოდვებში ქრისტიანობა ერთია ყველასათვის...მდაა, "ტაკოვ უსტავ, უჟე უსტალ ":D გამგები გაიგებს ![]() იხარეთ; კაიროსი! პ.ს. ციტატა რჩევა: კაიროს - დასტოვე თემა. (მიუხედავად იმისა რომ ვიცი "ეს ჩემი საქმე არაა აგე, გაგდებაც დამიწყეს ღვთისმეტყველებიდან.... იგივეს შენ გირჩევდი, ოღონდ მარტო თემა კი არა განყოფილება... რადგან იცი რომ შენი საქმე არაა და მაინც წერ, თან იცი რომ ეს საკითხი არ იცი და ისევ მაინც წერ, თან შეურაცხმყოფელად, მიუხედავად იმისა, რომ გთხოვე პატივივცეთ ერთმანეთსთქო.. -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
მარიამი |
![]()
პოსტი
#179
|
![]() + + + ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Senators პოსტები: 12,615 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: თბილისი წევრი № 6 ![]() |
ციტატა სამწუხაროდ, ვერ აქ შევთანმხდებით მარიამ, არცერთი სალოსი "ასეთ რამეებს" არ აკეთებდა, ანუ ცოდვას ადამიანთა მოსაქცევად არ იყენებდა, არაა ეგ გამართლებული არც ქრისტიანული აზროვნებით ( აკრძალავაცაა კიბისაღმწერელისაგან ) და არც ქრისტიანული გამოცდილებით! მორჩა... არაფერიც არ მორჩა ![]() ![]() ![]() რა თქმა უნდა, ძირითადში გეთანხმები, მაგრამ ამ კონკრეტულ შემთხვევაში ვუშვებ გამონაკლისის არსებობას, რომელიც სალოსობის შემთხვევაში გასაკვირი არაა. და პირდაპირ მტკიცდება ფაქტებით, ყოველგვარი ღვთისმეტყველების გარეშე ![]() -------------------- ნუ მივატოვებთ ერთმანეთს, როცა ერთმანეთს ვჭირდებით...
|
leluka |
![]()
პოსტი
#180
|
![]() ♥-ლელუკა-♥ ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 5,677 რეგისტრ.: 24-January 07 წევრი № 907 ![]() |
ციტატა არა და რა მარტივია ააუ ეგ გავიფიქრე რომ ვტოვებდი თემას და შენი პოსტიც თვალში მომხვდა ... -------------------- ადამიანი რომ მარტო გულით იყვარებდეს ადამიანს და გონება არაფერ შუაში იყოს დამიჯერეთ განშორება აღარ იქნებოდა ...
|
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 27th July 2025 - 03:17 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი