 მირზა გელოვანი , ბრწყინვალე პოეტი |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| T I K O |
 Apr 11 2008, 02:50 PM
პოსტი
#21
|
 Advanced Member  ჯგუფი: Members პოსტები: 2,328 რეგისტრ.: 14-January 08 წევრი № 3,632  |
 ლადო ასათიანი, მირზა გელოვანი, შალვა დემეტრაძე და იაკობ ბალახაშვილი, 1940 წ. ციტატა აუ,მმმაგარია.ეს ლექსები არ ვიცოდი... ეს ლექსი არ მოგწონს?  ადრე მგონი პოეზიაში დავდე, აქაც იდოს ექსპრომტი მიყვარს ნაბიჯი: დარხეული და წარამარა. მიყვარს ვარდები: ოღონდ თეთრი, სუფთა, ხალასი. და როცა ღვინით აივსება საჩემო თასი, შენს სადღეგრძელოს ვიმეორებ მარად და მარად. ირიბად დავალ, ჩემი ლანდი ბარბაცით დამდევს, ცა სისხლისფერად შეიღება, როგორც იარა. ო, მე ოდესმე მოვიპარავ თოვლისფერ ვარდებს და შენს ბინის წინ თავს მოვიკლავ ვარდებიანად. -------------------- An eye for eye only ends up making the whole world blind.
|
   |
 
|
| kh@tia |
Apr 15 2008, 04:38 PM
პოსტი
#22
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 123 რეგისტრ.: 28-March 08 წევრი № 4,349 |
***
წახვალ ლოდინი გამაწვალებს, მოხვალ სიხარულს დაგიფენ, შენ მე სიყვარულში ისე გამათავებ, ვერაფერს გაგიგებ. -------------------- აღვსება ყოველთა კეთილთა შენ ხარ ქრისტე ღმერთო,
აღავსე სიხარულითა და მხიარულებითა გული ჩემი და მაცხოვნე მე,რამეთუ შენ ხარ ღმერთი მრავალმოწყალე. |
|
|
|
| Nanio |
Apr 21 2008, 12:26 PM
პოსტი
#23
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,799 რეგისტრ.: 30-January 07 მდებარ.: პავლოვი წევრი № 969 |
მე ის გრიგალი ვერ წამაქცევდა
იწვა რუსეთი უსასრულო, ფართო, კეთილი, ხვდებოდა ბრძოლით დღის გატენებას,'და ჩემს გულს, შენი ორლესული დანით გაკვეთილს, კვლავ ზარავდა შენი ხსენება. დღეს გადავწყვიტე, ვერასოდეს ვეღარ შევხვდებით. სიყვარულს შენსას ერქვა გაცემა. ო, შენ რომ არა... შენი ხელის მკვლელი შეხება, მე ეს გრიგალი ვერ წამაქცევდა. 1944 წელი, ფრონტი სამწუხაროა რომ ისეთი პოეტები როგორებიც იყვნენ ლადო ასათიანი, მირზა გელოვანი და ალექსანდრე საჯაია ახალგაზრდა ასაკში წავიდნენ ამ ქვეყნიდან, ალბათ დამერწმუნებით რომ ისინი კიდევ უფრო დიდი კალიბრის მწერლები გახდებოდნენ -------------------- მეკენდარია? |
|
|
|
| T I K O |
Apr 22 2008, 08:34 PM
პოსტი
#24
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 2,328 რეგისტრ.: 14-January 08 წევრი № 3,632 |
დედას
ჩემთვის რა იყო ეს საღამო... არავინ იცის, მე მივდიოდი, შორს რჩებოდა ყრმობის ბუნება, დედავ, გრიგალში გადაკარგულს წუხილით მიცდით და ჩემს სიცოცხლეს ლოცულობთ და ჩემს დაბრუნებას. როდესაც ვწევარ ცივ სანგარში და ბრძოლა დამღლის, მოდის თქვენი ხმა, როგორც კვნესა საკუთარ ძვლების და თქვენ რომ არა, თქვენი ლოცვა, მე, ჩვილი ბალღი, ამ სასტიკ გრიგალს ვერ გავუძლებდი. გახსოვთ თენება? მე გტოვებდით თქვენა და თბილისს, თქვენ არ სტიროდით; წვიმა სცრიდა, სციოდა ქუჩებს, ერთი თენება გულს ააგდებს, დაფარავს თრთოლვით და სხვა ათასი ვერც გაალხობს, ვერც დააყუჩებს, მთაწმინდის თავზე ინგრეოდა ნისლის ნინევი, ინგრევდა წუხილს, განშორებას, დარჩენის წადილს, შორს მიქანავდა ორთქმავალი, როგორც ირემი და მეც - ესოდენ ახლობელი მთაწმინდისათვის. თქვენ მაპატიეთ, თუ დავკარგე ბავშვის სიცილი, თუ ჩემს თვალებში საშინელი სხივი კიაფობს. ჰკითხეთ ქარს, ეგებ მან გიამბოთ ჩემი სიკვდილი და უცნაური დაბადება ჩემი გიამბოთ. მე გამარჯვება დამაბრუნებს თქვენთან, სწორებთან, მე გამარჯვება გადამიყვანს მთებზე, ქედებზე, ყოველი წვიმა თქვენს მდუმარე ცრემლს მაგონებდა, და ის ცრემლები გამარჯვების გზებს მიქეზებდნენ. 1943 წელი, ფრონტი -------------------- An eye for eye only ends up making the whole world blind.
|
|
|
|
| kh@tia |
Apr 27 2008, 07:48 PM
პოსტი
#25
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 123 რეგისტრ.: 28-March 08 წევრი № 4,349 |
დამშვიდება
რისი გეშინია? შენი ჩრდილია, დაგდევს და სურვილი აწვალებს. შენი კოცნა უნდა? არც გასაკვირია, მას კოცნა აკვანში ასწავლეს. -------------------- აღვსება ყოველთა კეთილთა შენ ხარ ქრისტე ღმერთო,
აღავსე სიხარულითა და მხიარულებითა გული ჩემი და მაცხოვნე მე,რამეთუ შენ ხარ ღმერთი მრავალმოწყალე. |
|
|
|
| iisperiTOVLI |
May 24 2008, 04:15 AM
პოსტი
#26
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 2,989 რეგისტრ.: 25-April 08 წევრი № 4,650 |
თოვლი
თოვლი მოვიდა, ო, არა თეთრი, სულ სხვანაირი თოვლი მოვიდა. მგონია მოხვალ, შენ მოხვალ ერთი და თოვლის სპეტაკ კუბოს მომიტან. დამმარხე თოვლში, დამმარხე ქარში, თორემ მომბეზრდა მიწა ბოროტი. იჩქარე, ვიდრე თოვლივით წავშლი შენზე ფიქრებს და შენზე მოლოდინს. წახვედი როდის, ჰბრუნდები როდის - დამწვარი თოვლის მსუბუქი ბოლი, ჩემსკენ, ო, ჩქარა, გზაც აქეთ მოდის - თოვლი, თოვლი, თოვლი. მათოვდა წუხელ, ავად ვარ ახლა და თვალზეც ბინდი ჩამორხეულა. ამდენი ვნება, ამდენი დაღლა სად დაიტიოს ჩვილმა სხეულმა. თოვლი მოსულა. რომელ მხარეში, სად გიღამდება დღე თოვლნარევი, დავრჩი მზისა და თოვლის გარეშე, ამ თოვლზე უფრო ნამტირალევი. წახვედი როდის, ჰბრუნდები როდის - დამწვარი თოვლის მსუბუქი ბოლი, წამოდი ჩემთან, გზაც აქეთ მოდის - თოვლი, თოვლი, თოვლი. -------------------- ჩემი ნაბიჯები წარმართე შენი სიტყვით და ნუ გააბატონებ ჩემზე ნურავითარ ბოროტს..
ნახე,სახიფათო გზაზე ხომ არ ვდგავარ და წამიძეხი მარადიულ გზაზე.. და ნუ შეხვალ სამართალში შენს მორჩილთან,რადგან ვერ გამართლდება შენს წინაშე ვერც ერთი არსება. ******************************************************************************** * ლოდი,რომელი შეურაცხჰყვეს მაშენებელთა ესე იქმნა თავკიდეთა.. |
|
|
|
| xornabujeli |
May 24 2008, 05:11 AM
პოსტი
#27
|
 giorgi ჯგუფი: Members პოსტები: 1,304 რეგისტრ.: 24-July 07 მდებარ.: Zveli Tbilisi. წევრი № 2,509 |
გაიხარეთ ამ თემის გახსნისათვის,ლექსებს კარგად ვერ ვიმახსოვრებ ,მაგრამ მთელი სულით და გულით მიყვარს პოეზია,მათ შორის ერთ-ერთი გამორჩეული ადგილი უკავია მირზა გელოვანის შემოქმედებას.მის ლექსებში დიდი სიყვარული ჩანს ვაჟა ფშაველასი და საერთოდ მთიული ხალხის,რასაც ეს ლექსიც მოწმობს: სხვაგან სად არის ვაჟას ბუნება, სხვაგან სად ხარობს დეკა და ქუჩი, სხვაგან სად მოდის მზე, ვით ცდუნება, სხვაგან სად ჩადის მზე დანაყუჩი, სხვაგან სად არის ასეთი რამე, მცხუნვარე მზე და შავთვალა ღამე?! 1936 წელი, თბილისი ასევე ეს ლექსიც,განსაკუთრებულია ხევსურულისადმი სიყვარულით...მირზა გელოვანი ხევსურული ნანა - დაიძინე, ქალავ, თორო შავი ღამე ფშვინავს, დაიძინე დედის თოლო, დაიძინე, შვილავ!.. ახლა გარეთ ოჩოპინტრე დადის, ნისლის ქუდი პატარა რქებს მალავს, მძივს აგისხამ, სამძჲმარას დარდო, დაიძინე, ქალავ!.. ღამეა და უღამური ღამე - არც ვარსკვლავი ბზინავს. დავიღალე... დაიძინე, ქალავ! დაიძინე, დედის თოლო, ძილს სიმშვიდე მოჰყავს. დაიძინე, ქალავ, თორო გაბაცდება ლოყა. მამაშენი ქარაფებში ათევს, ჯიხვის მწვადებს ჩამოგიტანს მამა... იქნებ ახლა ლეკურ ხანჯალს ფართეს წმინდა სისხლი კალმახივით ნამავს. ჭრაქის შუქი ფარფატებს და ლანდობს, კერას უკვე სძინავს. დაიძინე, სამძიმარას დარდო, დაიძინე, ძილავ... 1937 ან კიდევ, ეს ლექსი რად ღირს... ქართლის მიწავ, უტკბილესო, საყვარელო ქართლის მიწავ, ჩვენს ცხრათვალა დიად მზეს და ჩვენს ალისფერ დროშას ვფიცავ! ამ მწვანე ხეს, ძვლებზე გაზრდილს, ამ ლოდების ხავსს და ნაჟურს, კავკასიონს ცამდე აწვდილს, შავნაბადას, გულდაჟანგულს, ამ ბუჩქებს და იმ ქერა ნისლს, დილაობით შენ რომ იცვამ, დაცემულთა დაქცეულ სისხლს, დაღუპულთა ხსოვნას ვფიცავ, ქარსა ვფოცავ, ხეს რომ არხევს, სანამ ნისლებს შემოახვევს, სააკაძის ხმალის ნატეხს, უკვდავებით ნათილისმარს, ნარიყალას წარსულ სახეს, აწ დარჩენილ ლიბოს ვფიცავ! ვფიცავ სვანის ნათქვამ ლილეს, ვფიცავ ჩემი ლექსის ნინევს! - თუ ოდესმე, როგორც ძველად, ამ ცას ვინმე შეგვეცილოს... წმინდა ვალის მოსახდელად უყოყმანოდ შეგეწირო. მოვკვდე ისე ღიმილმჩენი, ვით კვდებოდნენ გმირნი ძველად, რომ, სამშობლოვ, საქმე ჩემი დარჩეს შენდა სადღეგრძელოდ -------------------- "Nosce te ipsum – შეიცან თავი შენი."
---------------------------------------------- "აქა ვდგავარ და სხვაგვარად არ ძალმიძს." ''მთავარში - ერთობა, სადაოში - თავისუფლება, მაგრამ ყველაფერში - სიყვარული! ''მოგვეცი ძალა უფალო,რათა უმადურობით არ განგეშოროთ! ამინ!" ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- "Lord Jesus, I believe you are the Son of God. Thank you for dying on the cross for my sins. Please forgive my sins and give me the gift of eternal life. I ask you in to my life and heart to be my Lord and Savior. I want to serve you always." |
|
|
|
| Nefertiti |
May 30 2008, 09:17 PM
პოსტი
#28
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 101 რეგისტრ.: 7-April 08 წევრი № 4,477 |
ძალიან კარგი თემაა
* * * ჩვენ განვშორდებით, შეხვედრის ჟამი, დარჩება, როგორც თეთრი ზღაპარი, შენი მსუბუქი ნაბიჯის ჩქამი, შენი მზერა და ხმა გასახარი. მე დამავიწყდა ქართული ხმები, მე შენი ხმები ვით დამახსოვდეს, ვიცი: გრიგალებს ერთად შევხვდებით, მაგრამ ერთმანეთს – ვეღარასოდეს. და წავლენ დღენი... ჩვენს საფლავებზე ეპიტაფიებს დაფარავს ხავსი, მაგრამ ჩემს ლექსში ჩამრჩალ თვალებზე ვინმე შეკრთება გრძნობებით სავსე. ადგება ქართულ სიმღერის ფეთქვა შენი რუსული ხმების შეხებად. როგორც ყოფნაში შეუხვედრელთა მოუხუცებელ ლექსში შეხვედრა. 1943 -------------------- ხომ ლამაზია ეს საქართველო, მაგრამ მე უფრო ლამაზი მინდა...
|
|
|
|
| Nanio |
Jun 1 2008, 03:31 PM
პოსტი
#29
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,799 რეგისტრ.: 30-January 07 მდებარ.: პავლოვი წევრი № 969 |
xornabujeli
ციტატა გაიხარეთ ამ თემის გახსნისათვის,ლექსებს კარგად ვერ ვიმახსოვრებ ,მაგრამ მთელი სულით და გულით მიყვარს პოეზია ჩემნაირო  -------------------- მეკენდარია? |
|
|
|
| chiamaialologi |
Jun 16 2008, 02:18 PM
პოსტი
#30
|
 Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 46 რეგისტრ.: 28-October 07 წევრი № 3,068 |
მირზას ეს სიტყვები ამოვიკითხე ადრე სადღაც და დამამახსოვრდა: "თუ გიყვარდე ყვავილს ფეხს ნუ დააბიჯებ, ნუ გასრეს, ნუ გასთელავ. თუ გიყვარდე ნურავის შეხედავ თვალგაუმართავი ძაღლური ლაქუცით. კაცურ კაცს არ შეჰფერის მასავით მეორე კაცის კაცი იყოს და მიელაქუცოს მას გამორჩომის მიზნით".
-------------------- მომე ნატვრები
როცა ადამიანმა იცის, რომ გაზაფხული შემოდგომის შემდეგ მოდის, არც ზაფხულს ელოდება და არც ზამთრის ეშინია. |
|
|
|
| T I K O |
Jun 16 2008, 02:39 PM
პოსტი
#31
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 2,328 რეგისტრ.: 14-January 08 წევრი № 3,632 |
ციტატა(chiamaialologi @ Jun 16 2008, 02:18 PM)  მირზას ეს სიტყვები ამოვიკითხე ადრე სადღაც და დამამახსოვრდა: "თუ გიყვარდე ყვავილს ფეხს ნუ დააბიჯებ, ნუ გასრეს, ნუ გასთელავ. თუ გიყვარდე ნურავის შეხედავ თვალგაუმართავი ძაღლური ლაქუცით. კაცურ კაცს არ შეჰფერის მასავით მეორე კაცის კაცი იყოს და მიელაქუცოს მას გამორჩომის მიზნით".   -------------------- An eye for eye only ends up making the whole world blind.
|
|
|
|
| iisperiTOVLI |
Jun 19 2008, 10:31 AM
პოსტი
#32
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 2,989 რეგისტრ.: 25-April 08 წევრი № 4,650 |
ციტატა(chiamaialologi @ Jun 16 2008, 03:18 PM) მირზას ეს სიტყვები ამოვიკითხე ადრე სადღაც და დამამახსოვრდა: "თუ გიყვარდე ყვავილს ფეხს ნუ დააბიჯებ, ნუ გასრეს, ნუ გასთელავ. თუ გიყვარდე ნურავის შეხედავ თვალგაუმართავი ძაღლური ლაქუცით. კაცურ კაცს არ შეჰფერის მასავით მეორე კაცის კაცი იყოს და მიელაქუცოს მას გამორჩომის მიზნით". მაგარიააააა!  -------------------- ჩემი ნაბიჯები წარმართე შენი სიტყვით და ნუ გააბატონებ ჩემზე ნურავითარ ბოროტს..
ნახე,სახიფათო გზაზე ხომ არ ვდგავარ და წამიძეხი მარადიულ გზაზე.. და ნუ შეხვალ სამართალში შენს მორჩილთან,რადგან ვერ გამართლდება შენს წინაშე ვერც ერთი არსება. ******************************************************************************** * ლოდი,რომელი შეურაცხჰყვეს მაშენებელთა ესე იქმნა თავკიდეთა.. |
|
|
|
| terra |
Mar 2 2010, 01:44 AM
პოსტი
#33
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 4,231 რეგისტრ.: 2-April 08 წევრი № 4,398 |
დამაცადე,ნატყვიარში დავიფიო ბალახი, კვლავ ვიხილო მთები ქარში,ჩემგან გადანალახი. გაგიტაცო,ლურჯა მალი მიგვაფრენდეს მალვითა, მომკიოდეს შენი ქმარი ასი მეომარითა. ასსა ვკრავ და ასს მივაწვენ, სისხლს გავუშვებ ღვარადა, ჩემს მეგობარ ხეს მივაღწევ, ტოტს ვიფარებ ფარადა. ბაგე მალო,ვერ დამალავ,კოცნას მაინც დავაჩენ, ერთი წუთით შენს შავ დალალს ბალახებში დავაფენ. მერე მომწვდნენ,მერე მნახონ,აღარ მედარდებოდეს, გადამკრან და გადამჩეხონ,ხმალი მიწას სწვდებოდეს. ბევრჯერ ვლესე შავი დანა ბრაზით და გახელებით, სისხლმა ბევრჯერ გადანამა ჩემი თეთრი ხელები. უფრო ბევრჯერ ღიმის ჩენით ვზიდე გულის ტკივილი, ახლაც ახსოვს ღამეს ჩემი არწივული ყივილი და სიკვდილმაც ჩემთან ახლოს ბევრის თვალი მოფისა, მთებსაც ახსოვს,ქარსაც ახსოვს ეხო ჩემი თოფისა... დამაცადე,შავ ღამეში დაგილეწო კარები, მოვიხვიო შენი ეშხი,შენი შმაგი მკლავები... მერე მომწვდნენ,მერე მნახონ,აღარ მედარდებოდეს, გადამკრან და გადამჩეხონ,ხმალი მიწას სწვდებოდეს. -------------------- უფალო, იესუ ქრისტე, შემიწყალე მე..
|
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 13th July 2025 - 08:26 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2025
Licensed to: church.ge