სქიზმები ეკლესიის წიაღში, ისტორია და სამართალი პარამეტრები

[daviti_23]

[კაი კაიროს განახებ სატანისტებტან და უარესებთან თანაწირვას ვიდეო მასალას ორონდ მადროვე ავთვირთო სადმე იმიტომ რომ დვდზე მაქვს.და განახებ ქართველი ეპისკოპოსები როგორ ეამბორებიან მოწიწებითა რუდუნები რომის პაპებს მისთნაირებს და დანარცენზე შენი პასუხი გაუგებარია მე ზევით სხვა პრობლემატიკა წამოვჭერი და კარგად ნახე ის პოსტი ბევრი რამე წერია და რაც შეეხება ახალმესტილეობას სენთან ამაზე არ ვსაუბრობდი და მეორე მწვალებლობა არაა უბრალოდ არეულობის შემოტანაა ეკლესიაში და არეულობა ვის უნდა მტერს თუ მოყვარეს.თანავუგრძნობ? ბერძნებთან არც ახალმესტილეებზე არც ახალმესტილეებზე არ ვაპირებ საუბარს მაგათი საქმე იქაც და აქაც გარკვეულია.იქაც არეულობა აქაც არეულობა ჯერ თვითონ გაარკვიონ და მერე ჩვენ ვნახოთ.მოკლედ იმ პოსტზე მიპასუხე სადაც ეკუმენიზმზე არ ვსაუბრობ და თან პარარელურ ჭრილში მოგაწოდებ სატანისტებთან და უარესებთან თანა ლოცვის ვიდეო მასალებს.ოღონდ ახლო მომავალში ვერ შეგპირდები ან არადა მასწავლოს ვინმემ საიტზე აქაჩვა ვიდეოსი.მოკლედ იმას რასაც შენ სისულელე უწოდე ფაქტია და რას სეცვლი თუ სხვანიარადაა მითხარი რომ ეკუმენიზმი მისარებია დააფიქსირე მაშინ შენი პოზიცია შენთვის ეკუმენიზმი მისაღებია როგორც ჭეშმარიტება თუ მიუღებელი როგორც ერესი.და ეკუმენიზმე მერე ვისაუბროთ გაარკვიე საით ხარ რომ იცავ! და მეორე მანამდე მამატმავლობაზე ნარკომანიაზეა პოსტი სეგიძლია იხილო იმასაც სისულელეებს უწოდებ ალბად და მერე გასაგებია (ამ მთის აღმართები საით მიდის)!!!ძალიან ცუდია თუ თავშეკავება გძლევს და სიტყვიერ უკიდურეს გამონათქვამებს იშველიებ და ყველაფერზე რაც ყველამ იცის რომ სიმარტლეა სისწორედ მიიჩნევ ცუდია!!!

[KAIROS]

ქართველი ეპისკოპოსები როგორ ეამბორებიან მოწიწებითა რუდუნები რომის პაპებს მისთნაირებს

მეგობარო, არაა ეს ის რაც გითხარი, სხვაა კერძო პირთა მისალმება ( ეს მისალების წესია) და სხვაა ეკლესიათა დაკავშირება. ისაუბრე სერიოზულად...

ლოცვის ვიდეო მასალებს

დიდად არ შეწუხდა, მაგენი ნანახიც გვაქვს და განხილულიც, გადახედე "ეკუმენიზმს", თემაა ასეთი, რასაც ეკლესიაში არსებულ პრობლემებზე წერ, ნამდვილად არის ეს პრობლემები , მაგრამ მაგის გამო სქიზმატების მხარდაჭერა რასა ქვია? ჩვენ ვსაუბრობთ სქიზმაზე?
ანუ ახალი სტილი - წვალება არაა? ძალიან კარგი წინსვლაა,
მაშინ იქნებ იმას თვლის წვალებად, ჩვენ რომ ევქარისტიულ კავშირში ვიმყოფებით სხვა ეკლესიებთან, ვინც ეკ. საბჭოშია? თუ ოდნავ მაინც ამას ფიქრობ გადადი "ეკუმენიზმის" თემაში და ვისაუბროთ...
და ბოლოს ეკლესიის შიგნით არსებული პრობლემები თუ გაწუხებს, არც ეგაა შესაბამისი თემა, მაგაზე სასაუბროში შეგიძლია გახსნა თემა...
აქაა სქიზმატების თემა, მე მიგანიშნე ლინკი სადაც ჩანს, რომ რ.ს.მ.ე შეუერთდა მოს. საპ. ასევე მიიღებენ ახლა მუშაობს სინოდის სხდომაში, თუ ვინმე დარჩა სქიზმაში, მაშინ დარჩა ცალკე, ძირითადი ჯგუფი შეერთებულია და ეს ფაქტია, ახლა ამაზე თუ გსურს კამათი, მზად ვარ, ოღონდ მშვიდად და წყნარად, გამომწვევი ტონის გარეშე....

[daviti_23]

გამარჯობა!
გეთანხმები ამ თემაზე გავაგძელოდ იმიტომ რომ მართლა გადავედით სხვა თემებზე მაგრამ იცოდე ცინიკური ტონით არ ისაუბრო ამან გამოიწვია ყველაფერი(გაიხსენე)
მაშინ მოდი და რომ ობიექტური გამოვიდეს ყველაფერი გავაკეთოთ ასე:მოვლენები დავალაგოთ ისტორიულად რეალობაში მომხდარის მიხედვით.და არ გამოვიყენოთ (ჯერ-ჯერობით მაინც) რომელიმე მხარის სუბიექტური აზრი.(მოს. საპ. ან რ.მ.ს.ე მხრიდან) გავუძღვეთ მოვლენების მიხედვით ალბათ ნორმალური წინსვლაა
და თუ ვიდეოები ნანახი გაქვთ ასიზიის კრებები და სხვა მრავალი და ხელზე მთხვევაც მისალმებაში ნუ გაიკვანთასე რბილი შეფასება ოკ და ეკუმენისტებთან ევქარისტია ნიშნავდეს მწვალებლობას ? არა რა თქმა უნდა და არც ის მიტქვამს როდესმე ეკუმენისტებტან ვინც არის ისიც მწვალებელიათქო.უბრალოდ გარემოებას გააჩნია რა დონეზეა ამა თუ იმ მოღვაწეში ეკუმენიზმის "შხამი" გამჯდარი.თუ ახლა რომელიმე იარარქი თვლის რომ მართმადიდებლური დოგმატები არასრულყოფილია და ყველა სარწმუნოება მისაღები ყოფილა და რომ ახალი ეკლესიაა შესაქმნელი ასეთი კიდევ რასაც ეკუმენიზმი ძირითად ასპექტში ასწავლის და რომ მოციქულთა დადგენილი კანონები აღარ მიაჩნია სარწმუნოდ ახლა ამნაირ მოღვაწეზე მე მგონი არც ღირს განხილვა მწვალებელია თუ არა მას უკვე ნამხელი ყავს თავის თავი."ხე ნაყოფით იცნობა".
მოკლედ პირველ აბზაცში რაც ვთქვი ისე გავუყვები მოვლენებს

[KAIROS]

მოიცა, მოიცა, აქაა საუბარი სქიზმებზე, შენ ეკუმენიზმზე საუბარი თუ გინდა არის შესაბამისი თემა

ანუ ვიმეორებ ისევ:

აქაა სქიზმატების თემა, მე მიგანიშნე ლინკი სადაც ჩანს, რომ რ.ს.მ.ე შეუერთდა მოს. საპ. ასევე მიიღებენ ახლა მუშაობს სინოდის სხდომაში, თუ ვინმე დარჩა სქიზმაში, მაშინ დარჩა ცალკე, ძირითადი ჯგუფი შეერთებულია და ეს ფაქტია, ახლა ამაზე თუ გსურს კამათი, მზად ვარ

[daviti_23]

მოკლე მონახაზს გავაკეთებ და კონკრეტულ თარიღებს მერე შევამატებ:
1917 წ.მოხდა რევულუცია.რამაც სათავეში მოიყვანა ძლა რომელიც ნაკარნახევი იდეურად და დაფინანსებული იყო გერმანიიდან მასონების მხრიდან.(ამას დღეს უკვე ყველა აღიარებს ამ რამოდენიმე დღის წინათაც რუსულ არხზე რტრ-ზე გადასცეს დოკუმენტური ფილმი სადაც ეს ყველაფერი კარგადაა ასახული.) მოკლედ პატრიარხი ტიხონი გადასცემს ყველა ბოლშევიკებს ანათემაზე ყალიბდება რამდენი საინტერესო კანის სახის მქონე დებულებები რომლის საფუზველზეც ყალიბდება მტელი რ.მ.ს.ე ისტორია. (ეს დებულებები თუ შენთვის შესაძლებელია რომ დადო თუ არა და მე ვიზრუნებ მე ეს ყველაფერი კომპში არ მაქვს სანამ დავაინსტალირებ)
მოკლეს პატრიარქი და ეკლესიაც დარცა მეტაურის გარეშე. და პატრიარქის სიკვდილის შემდეგ ვისაც პირველ იერარქობა ხვდა წილად კრების მოწვემამდე ამ კრებაზე ახლის დადგინებამდე მტელ მილიონობით მრევლთან და სამღვდელოებასთან ერთად გადის რუსეთიდან რათა ტავი დააღწიოს რეჯიმს რომელსაც გადაწყვეტილი არ ქონდა ჯერ ათეისტურ მართველობას აირჩევდნენ თუ რაღაც ახალ სიონურ მასონურს სექმნიდნენ.
ეს ეკლესია რომელიც გაიქცა რუსეთიდან ანუ რუსული ეკლესია ფაქტიურად (გავიხსენოტ კვიპროსის ეკლესიის დევნის მაგალითი ეკლესიის ისტორიიდან)
მფარველობა ითხოვა სერბეთში რადგანაც მესამე რომის დაცემის სემდეგ ფაქტიურად მხოლოდ სერბებშიღა იგრძნობოდა მართმადიდებლური მართველობა (ბერძნებიც უკვე კაი ხნის ჩაგდებული ყავდათ მასონებს ხელში.) შემდეგ ამ ეკლესიამ უკვე მიტროპოლიტის ხელმძღვანელობით ახერხებს მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნებში ფეხის მოკიდებას და ფაქტიურად თავის არაკანონიკური ტერიტორიის უქონლობის რეალობაში ანიჭებენ ავტოკეფალურობის უფლებას სხვა ადგილობრივი ეკლესიები. ამასობაში დგება 38-წ 40-წ 42 წ იანი წლები და უკვე ჩამოყალიბებულ ს.ს.ს.რ.- გაიმარჯვა ათეისტ ნიჰილისტების მართველობამ ანუ როცა სტალი ლენინის სიკვდილის შემდეგ დაერია უმაღლესი ხარისხის მასონებს ტროცკის და სხვებს და თვითონ ხდება თავჯდომარე.და მანამდე უკვე არჩეულია პატრიარქი სერგი და მანამდე ხდება ანუ პატრიარქის არჩევამდე ფაქტი რომ პირველ იერარქის არყოლის შემდეგ დროებით პირველ იერარქის პოსტიც ცარიელი აღმოჩნდა(რაც ზევით ავღნიშნე) ამის შემდეგაც იერარქობრივად ვისაც ერგებოდა მონახეს რათქმა უნდა მიტროპოლიტი( სამწ. დამავიწდა სახლი) და შესთავაზეს პატრიარქობა ხოლო მან ბოლშევიკების მართველობის პირობებში და მათი პოლიტიკის გატარებაზე უარი რომ მიიღეს და ვერ გატეხეს იძულებულები გახდნენ ესეც დაეხვრიტათ.და შემდგომად ამის მონახეს სერგი რომელიც გახდა პატრიარქი.ამ პერიოდში რ.მ.ს.ე. ყველა ადგილობრივ ეკლესიასთან ევქარისტიაშია და მათგან ბოძებული ავტოკეფაალით სარგებლობს.შემდეგ მოვიდა ჭლები სადაც ფაქტიურად დედამიწის მეორე ნახევარ სფეროს საბჭოთა კავშირი განაგებს.ანუ 38 42 წლები და რა ძნელად მისახვედრია რომ დაიწყებოდა რ.მ.ს.ე.-ს დევნა როგორც მეფის მომხრე ქრისტიანებისა და ბოლშევიკების მამხილებლებისა ეს რომ ასე იქნებოდა ამას მე მგონი ბევრი დავა არ ჭირდება რატომ?იმიტომ რომ რ.მ.ს.ე. ხომ მათი მტერი იყო მათ წარმოსახვაში ეს ის ნაწილი იყო რომელზეც ხელი ვერ მიუწვდათ რომ დაეხოცათ დიდი ნაწილი კი დახოცეს მეფე და პატრიარქი და სხვები.და ამის დევნას რომ დაიწყებდა რეჯიმი რომელიც ნახევარ დედამიწას განაგებს ბევრი მსჯელობა მე მგონი აღარ უნდა!და შემდეგ მოხდა მოვლენები რომ რ.მ.ს.ე. -ს თვითონ ადგილობრივები ჩამოშორდნენ და არა პრიქით. (ეხლა ისე კი არ გამიგო რომ სქიზმაში ვასახელებდე ყველა დანარჩენ უბრალოდ ფაქტი როგორც იყო ისე ვამბობ.ამ საკითხს მე მგონი ლოგიკური მიდგომა არ მოუხდება რაღაც სხვა განზომილებაში უნდა განისაზღვროს მსოფლიო ეკლესიის ისტორიის საფუძველზე ალბათ.) ანუ რა ხდება ყველა მართმადიდებლურ ქვეყანაში უკვე მართველობის სადავეები აქვთ ან კომუნისტებს ან მასონებს ახლა რსმეს აბა რას უზავდნენ რომელიც კამიკაძესავით უპირისპერდებოდა ამ ორივე რეჯიმს და ორივე ანათემაზე ჰყავდა გადაცემული. აი ეს არის მოკლე მონახაზი და წარმოიდგი ნე რამდენი მოვლენებია წვრილ წვრილად მომხდარი ამის აღნუსხვა მე მგონი ძალიან ძნელია.შეფასებას არ ვუქეთებ სუბიეტურს და გთხოვ შენც ტავი შეიკავე უბრალოდ ფაქტები მოიყვანე. ბოლო პერიოდში რაც მოხდა ეხლა იმაზე გავაგრძელებ.

აი ეს ეკლესია ძალიან დიდი და ზალიან უზარმაზარი მტელს მსოფლიოშია უკვე მოფენილი და გაძლიერებული და კომუნისტების მამხილებლად და შეშმარიტების დამცველად დგას.და შემდეგ მიდის მუშაობა რომ მოისპოს ხომ აბა რა ეხარებოდათ ატეისტებს თუმცა ვერ ახერხებენ და ინგრევა კომუნიზმი და სათავეში მოდის რეჯიმი რომელმაც შექმნა კომუნიზმი
და როგორც იქნა მოახერხეს და ცდილობენ შეერთებაზე დატანხმებას იერარქებისა.ბოლ პირველ იერარქი მიტ ვიტალი წინააღმდეგი იყო თვითონ სინოდიც რა თქმა უნდა ერთობა უნდოდა ოღონდ სამართლიანობა უნდა ამღდგარიყო და ეკუმენიზმი უნდა მოსპობილიყო მართმადიდებლურ ცნობიერებაში აი ეს იყო მოთხოვნა და ვერ ახერხებენ და პირიქით მიტ. ლავრის გადაბირების შემდეგ ხდება ფაქი საოცრება რომ, პირველ იერარქს რუსული კკბ მიუვარდა სახლში და უპირებენ მოკვლას თუმცა ვერ ახერხებენ იმის გამო რომ მანქანაში ეჯინათ და ბალიში ქონდათ მიფარებული გუდავდნენ და უცბათ მრევლის ნაწილი აღùმოჩნდა ვიდეო კამერით ხელში და რომ დაიწყეს დაფიქსირება შეწყვიტეს მოგუდვა(ამის ვიდეო მასალაც არსებობს) და შემდეგ მოახდინეს რარაც სულელური სცენის ინსცენირება იძახებენ ფრანგულ "პომპიეს" (სასწრაფო დახმარებას) და აგზავნიან ფსიქიატრიულ საავადმყოფოსი ძალდატანებით რა თქმა უნდა სადაც კონსულტატი ექიმი სწერს დასკვნაში არსებობს ეს დოკუმენტაციური მტკიცებულებაც(ამ დროს მეუფე ვიტალ 90 აათ წლამდეა მიტანებული) დასკვნა: ამ ნაირი აზროვნება ჭკუა მე როდისმე მექნება? აი ექიმის დასკვნა))
მოკლედ მისი სიკვდილის შემდეგ რაც მოხდებოდა უკვე ნათელია. და მისმა დროებითმა მემკვიდრემ ვერც მოასწრო კრების მოწვევა რომ სემდეგ ხდება ფაქტი რაც მსოფლიომაც გაიგო!!!

[daviti_23]

ეკუმენისტების ლინკი დამიწერე ორე ვერ ვპოულობ

[KAIROS]

ეკუმენისტების

დაარქვა სახელი
"ეკუმენიზმი" გიპოვი და დაგიდობ, მანამ მინდა გკითხო ეს აბსურდები სად ნახე? ამხელა სიყალებეები ერთად შეიძლება კაცო? ან ლოგიკა სადაა ან ისტორიული ფაქტები? ან კანონიკა? მოკლედ...
პირველი:

(ბერძნებიც უკვე კაი ხნის ჩაგდებული ყავდათ მასონებს ხელში.)

ახლა ეს რომ მსოფლიო საპატრიარქოს და სხვა საპატრიარქოების შეურაცხყოფაა თუ იცი? ... რას ქვია ეკლესია იყო "მასონების" ხელში?
მოიცა მერე რას წერ:

მ პერიოდში რ.მ.ს.ე. ყველა ადგილობრივ ეკლესიასთან ევქარისტიაშია და მათგან ბოძებული ავტოკეფაალით სარგებლობს

გვასულელებ აშკარად კი მარა წინ არ გვითხარი, გაქცეული მატუშკა რასიის გარდა ყველგან მასონები იყვნენო? აბა ესენი ვიღა არიან? იქნებ მარტო სერბეთი? ის რატომ გავიწყდება რომ საქართველოს ეკლესიას ის რ.ს.მ.ე არც ახლა ( ალბათ შეიცვლიან დაბრუნებული ნაწილი) და მითუმეტეს არც მაშინ არ აღიარებდა?

ეს ეკლესია რომელიც გაიქცა რუსეთიდან ანუ რუსული ეკლესია ფაქტიურად

ანუ ეკლესია არ დარჩა ხომ რუსეთში, ხომ იცი ახლა ეს რომ აბსურდია? ვისთან ქონდა მაშინ ევქარისტიული კავშირი მსოფლიო მართლმადიდებლურ სამყაროს? შენ ისე გამოგივიდა გაღმა შეედავე, გამოღმა შეგრჩებაო სქიზმა იქით აბრალებს ეკლესიას შენ ხარ სქიზმაო
არადა რ.ს.მ.ე. ბევრი შეცდომები მოუვიდა ცალკე ყოფნისას:

4 წლის განმავლობაში ორჯერ შეუერთდა სხვადასხვა სქიზმატურ მიმდინარეობებს:

1992, 25 ноября/8 дек. -- архиерейский синод РПЦЗ вступил в евхаристическое общение с румынской старостильной церковью.

1994, 2/15 июля -- Архиерейский Синод РПЦЗ вошёл в евхаристическое общение со старостильным синодом митрополита Киприана и с болгарскими старостильниками

სხვა ამბავიც ბატონო:
1934, 9/22 июня -- митр. Сергий (Страгородский) запрещает в служении клир РПЦЗ
1943 3/16 окт. -- вышло постановление Архиерейского Собора о непризнании патриаршества митр. Сергия (Страгородского).

შესაბამისად მარტო სერგისთან არ ქონია პრობლემები რ.ს.მ.ე.-ს, ალექსი II კი არ ცნეს პატრიარქად!

1990, 14/27 июля -- Архиерейский Синод РПЦЗ не признал избрания патриарха МП Алексия II

http://www.russia-talk.com/dates.htm


ახლა რახან ეს ცალმხრივი რაღაცეები მოგვიყევი, სადაც უნებურად თუ ნებიეერად ყველა შემოგელანძღა , მასონები და ბერძნები და ადგილობრივები ჩამოშორდნენო რ.ს.მ.ე და არა პირიქითო , ეს ხომ აბსურდია საერთოდ..

მოკლედ აი რუსეთის საპატრიარქოს დამოკიდებულება, რასაც იზიარებს ჩვენი საპატრიარქოს ( რომელსაც რ.ს.მე. არ ცნობს და ამას როგორ ეგუები მიკვირს)

http://www.pravoslavie.ru/arhiv/070515185121

РПЦЗ: КРАТКАЯ ИСТОРИЧЕСКАЯ СПРАВКА

Архиепископ Западно-Американский и Сан-Франциский Иоанн (Максимович) (1896 – 1966), говорил: «Я каждый день на проскомидии поминаю Патриарха Алексия. Он Патриарх. И наша молитва всё-таки остается. В силу обстоятельств мы оказались отрезаны, но литургически мы едины. Русская Церковь, как и вся Православная Церковь, соединена евхаристически, и мы с ней и в ней. А административно нам приходится, ради нашей паствы и ради известных принципов, идти этим путем, но это нисколько не нарушает таинственного единства всей Церкви». В середине 1960-х годов архиепископ Иоанн писал: «Русская Зарубежная Церковь духовно не отделяется от страждущей Матери. Она возносит за нее молитвы, хранит ее духовные и вещественные богатства и в свое время соединится с нею, когда исчезнут причины, разъединяющие их».

მაქსიმოვიჩს მოვუსმინოთ თუ შენ? მაქსიმოვიჩის იდეის გამგრძელებელი იყო მიტროპოლიტი ლავრი, და მანამდე კი ცვლილებების დაწყებისთანავე:
Члены Поместного Собора 1988 года в обращении «К чадам, не имеющим канонического общения с Матерью-Церковью» призвали представителей Русской Православной Церкви за границей к диалогу. «Такой диалог, – говорится в Обращении, – милостью Божией, мог бы привести нас к столь желаемому восстановлению церковного общения, помог бы разрушить разъединяющие ныне нас преграды. Заверяем вас, что никоим образом мы не хотим ни стеснить вашу свободу, ни получить господство над наследием Божиим (1 Пет. 5. 3), но всем сердцем стремимся к тому, чтобы прекратился соблазн разделения между единокровными и единоверными братьями и сестрами, чтобы вас мы могли в единомыслии единым сердцем возблагодарить Бога у единой Трапезы Господней».

Вместе с тем, надежды на скорое развитие диалога потерпели значительный урон, когда в 1990 году, несмотря на несогласие ряда архипастырей, Архиерейский Собор Русской Зарубежной Церкви вынес решение об открытии приходов своей юрисдикции на канонической территории Московского Патриархата

რუსეთის საპატრიარქოს წარმომადგენელი მიტროპოლიტი კირილეს თავის ძალიან საინტერესო სიტყვაში ხაზს უსვამს ფაქტის ტრაგიზმს და იმას, რომ დევნა განიცადა როგორც ტიხონის ასევე სერგის მიმდევრებმაც:
Следует отметить, что среди прославленных новомучеников — многие из тех, кто не разделял церковно-политический курс митрополита, а впоследствии Святейшего Патриарха Сергия.

თუმცა ვფიქრობ მთელი სიტყვა საინტერესოა

http://www.fatheralexander.org/latest/poslanie_10-09-04.htm


Из Доклада митрополита

Смоленского и Калининградского Кирилла,

Архиерейскому Собору Русской Православной Церкви, 3-е октября 2004 года,

по вопросам взаимоотношений с Русской Зарубежной Церковью

… … …

....

В двадцатые-тридцатые годы прошлого века Русская Церковь была в полной изоляции, общение с зарубежьем было минимальным. Митрополит Елевферий (Богоявленский) писал: "Казалось, что между Патриархией и зарубежной Церковью лежит такая непроходимая пропасть, что о каком-то личном общении нельзя и думать. Нам, зарубежным, оставалось довольствоваться только случайными разнообразными вестями."

Государственная власть в СССР проводила политику, направленную на полное уничтожение Церкви внутри страны и ослабление ее частей, оказавшихся в эмиграции. Архивные документы подтверждают, что от Святителя Тихона многократно требовали лишения сана и отлучения от Церкви зарубежного епископата.

В послевоенный период возможность диалога осложнялась условиями "холодной войны," когда Московский Патриархат и Зарубежная Церковь оказались по разные стороны "железного занавеса," разделявшего две противостоящие мировые системы. Церковный фактор при этом использовался политиками, как с одной, так и с другой стороны.

Оставляя в стороне всю политическую риторику прошлого, можно указать следующие канонические проблемы, которые, с точки зрения Московского Патриархата, должны быть разрешены для преодоления нашего разъединения.


Вопрос о каноническом статусе Русской Зарубежной Церкви и возглавляющего ее Архиерейского Синода в свете указа Святейшего Патриарха Тихона, Священного Синода и Высшего Церковного Совета Русской Православной Церкви об упразднении Высшего церковного управления за границей. Указ был подтвержден последующими актами Священноначалия Московского Патриархата, включавшими и канонические прещения, в частности, запрещение в священнослужении, наложенное на группу зарубежных архиереев. [Упомянутые здесь митр. Кириллом "прещения" против Зарубежной Церкви были продиктованы безбожной властью, и потому никакой силы не имеют. Следует их просто игнорировать, что мы всегда делали и делаем Еп.А.]


Засвидетельствованное в ряде документов непризнание иерархами Русской Зарубежной Церкви канонической законности соборных актов и других важнейших решений Священноначалия Русской Православной Церкви. В отдельных заявлениях выражалось сомнение в присутствии благодати Божией в Русской Православной Церкви и совершаемых в ней таинствах. [Сомнения в благодатности Церкви в России, хотя высказывались отдельными членами Зарубежной Церкви, Архиерейскими или Всезарубежными Соборами Русской Зарубежной Церкви никогда не высказывались. Еп.А.]


Евхаристическое общение, в котором Русская Зарубежная Церковь состоит, во всяком случае, формально, с неканоническими группами, отделившимися по различным мотивам от других Поместных Православных Церквей и действующими, в частности, на канонической территории Румынской, Болгарской и Элладской Церквей. В последнее время эти группы пытаются также развивать деятельность на нашей канонической территории и территории Грузинского Патриархата. [В создании раскольничьих группировок и в Евхаристическом общении с раскольничьими церквами мы, увы были повинны. Еп.А.]


Наличие среди священнослужителей Русской Зарубежной Церкви лиц, перешедших из клира Московского Патриархата и других Поместных Православных Церквей и находящихся под каноническими прещениями. [И в этом мы повинны! Еп.А.]


Наконец, с начала 90-х годов существует острая проблема наличия параллельных епархий и приходов, учрежденных Русской Зарубежной Церковью на канонической территории Московского Патриархата. [В этом мы также повинны. В эти годы я попал под временную опалу именно потому, что был против создания наших приходов и епархий в России. В то время я предлагал созвать Всероссийский Собор с участием Зарубежной Церкви и совместно обсудить проблемы Русской Церкви. Еп.А.]

Со стороны Русской Зарубежной Церкви выдвигались, как правило, следующие условия восстановления общения с Московским Патриархатом.


Осуждение Русской Православной Церковью Послания митрополита Сергия 1927 года, а также представленного в этом документе политического курса, включающего компромисс с безбожными властями.


Отказ Московского Патриархата от экуменизма, под которым понимается такого рода общение с неправославными христианами или даже представителями нехристианских религий, в каком усматриваются признаки отступления от чистоты Православия. Это требование выдвигается, начиная с последней четверти ХХ века, и в последние годы выходит на первый план при обсуждении вопроса о преодолении разделения.


Причисление к лику святых в Русской Православной Церкви новомучеников и исповедников Российских, в особенности же Царской семьи. Такое требование становится слышным после 1981 года, когда прославление Собора новомучеников было совершено в Русской Зарубежной Церкви.

Могут ли на сегодняшний день эти три проблемы рассматриваться в качестве реальных препятствий для восстановления церковного единства?

Начнем с последнего вопроса. Коренное изменение положения в нашей стране, которое православные люди восприняли как дар Божий, ниспосланный по молитвам новомучеников, привело к тому, что Русская Православная Церковь обрела полную свободу. И незамедлительно началась тщательная работа по сбору и изучению документальных и иных свидетельств о мученическом подвиге верных чад Церкви в период безбожных гонений. Юбилейный Архиерейский Собор Русской Православной Церкви 2000 года причислил к лику святых великий сонм новомучеников и исповедников, а также совершил канонизацию Государя и Царской семьи. Следует отметить, что среди прославленных новомучеников — многие из тех, кто не разделял церковно-политический курс митрополита, а впоследствии Святейшего Патриарха Сергия.

Деяние Юбилейного Собора о канонизации святых иерархи Русской Зарубежной Церкви восприняли "с особой надеждой и благодарностью Господу Богу," как отмечено в резолюции Архиерейского Собора Русской Зарубежной Церкви, состоявшегося в том же 2000 году. В документе также отмечено, что одна из причин разделения между Русской Зарубежной Церковью и Московским Патриархатом теперь, по милости Божией, в основном устранена.

Перейдем к вопросу о "Декларации" 1927 года. Священноначалием Русской Православной Церкви неоднократно было засвидетельствовано, что ныне "Декларация" воспринимается только как исторический документ, утративший силу. Архиерейский Собор Русской Православной Церкви 1990 года заявил: "Мы... вовсе не считаем себя связанными... Декларацией 1927 года, сохраняющей для нас значение памятника той трагической в истории нашего Отечества эпохи... Мы вовсе не намерены идеализировать этот документ, сознавая и его вынужденный характер." В интервью газеты "Известия" в 1991 году Святейший Патриарх Алексий сказал:

"Заявление митрополита Сергия, конечно, нельзя назвать добровольным, ибо ему, находившемуся под страшным давлением, пришлось заявить вещи, далекие от истины, ради спасения людей. Сегодня же мы можем сказать, что неправда замешана в его Декларации... Декларация не ставит Церковь в правильное отношение к государству, а, напротив, уничтожает ту дистанцию, которая даже в демократическом обществе должна быть между государством и Церковью." [везде выделено мной. Еп.А.]

Не ограничиваясь этими заявлениями, наша Церковь свободно и вне всякого принуждения определила норму церковно-государственных отношений, опираясь на слово Божие, свидетельства многовекового Предания Церкви, включая, в частности, опыт новомучеников, обретенный Церковью в эпоху гонений от тоталитарного безбожного режима. Многие говорили об исторической значимости "Основ социальной концепции Русской Православной Церкви" уже тогда, когда этот документ был принят на Юбилейном Архиерейском Соборе 2000 года. Впоследствии стало ясно: значение "Основ" еще и в том, что это выражение церковного учения открыло новые перспективы для сближения с Зарубежной Церковью. "Церковь, — говорится в документе, — сохраняет лояльность государству, но выше требования лояльности стоит Божественная заповедь... Если власть принуждает православных верующих к отступлению от Христа и Его Церкви, а также к греховным, душевредным деяниям, Церковь должна отказать государству в повиновении" — говорится в третьей главе "Основ."

Свободный голос Церкви, с особенной отчетливостью прозвучавший в этом соборном документе, дает возможность взглянуть по-новому на "Декларацию." При всем понимании того, что курс отношения к государству, который был избран в 1927 году, обосновывался побуждениями сохранить возможность легального существования Церкви, — этот курс Собором Русской Православной Церкви авторитетно был признан не соответствующим подлинной норме церковно-государственных отношений. Эпохе церковной несвободы пришел конец. Тем самым, многолетняя проблема в наших отношениях с Зарубежной Церковью была фактически снята. По существу, это также было признано уже упоминавшимся Архиерейским Собором Русской Зарубежной Церкви в октябре 2000 года. В ходе недавних переговоров стало совершенно ясно, что раздел "Церковь и государство" в "Основах социальной концепции Русской Православной Церкви" обе стороны признают за верное отражение церковного учения. Противоречащие этой норме заявления церковных властей, как с той, так и с другой стороны, сделанные в прошлом под влиянием крайне неблагоприятных для Церкви внешних обстоятельств, ни в коей мере не могут рассматриваться нами как акты, имеющие для Церкви какую-либо силу.

Рассмотрим теперь вопрос об отношении к инославию. Прежде всего, необходимо засвидетельствовать, что представители нашей Церкви, участвовавшие в диалоге с инославными христианами, никогда не руководствовались намерением создать синкретическую религию и никогда не рассматривали межхристианские организации как некую сверх-Церковь. Никогда не разделялась ими и так называемая "теория ветвей." Наши контакты в межхристианской области имели целью прежде всего свидетельство о Православии. Кроме того, следует помнить, что в условиях жесткого контроля со стороны атеистического государства эти контакты являлись реальной возможностью противостоять давлению властей путем выхода Церкви на международный уровень.

Вместе с тем, следует признать, что участие во внешнецерковной деятельности, которая особенно тщательно контролировалась государством, носило элитарный характер, оставаясь непрозрачным для Церкви в лице большинства ее членов. Нельзя обойти молчанием и тот факт, что некоторые участники экуменических конференций в своих публикациях — также подконтрольных — создавали искаженный образ участия Русской Православной Церкви в межхристианских контактах. Все это служило причиной соблазнов, порождая как со стороны Зарубежной Церкви, так и внутри нашей Церкви недоверие и подозрения к межхристианским контактам.

В этом смысле важное значение имеет также документ "Основные принципы отношения Русской Православной Церкви к инославию," принятый Юбилейным Архиерейским Собором 2000 года… В этом документе недвусмысленно подтверждается единственность Церкви и отвергается "теория ветвей." Указано, что Православная Церковь как хранительница Предания и благодатных даров Древней Церкви "главной своей задачей в отношениях с инославием считает постоянное и настойчивое свидетельство, ведущее к раскрытию и принятию истины, выраженной в этом Предании." Убежден, что сказанное в этом соборном документе по существу вполне соответствует тому, как понимает данную проблему Зарубежная Церковь, представители которой в свое время активно участвовали в межхристианских контактах. Вопрос о том, допускает ли Русская Православная Церковь возможность какого-либо литургического общения с инославными, даже особо не рассматривался в "Основных принципах," поскольку не являлся для нас проблемой: отрицательный ответ на него представлялся совершенно очевидным. [То есть Церковь МП отрицает принципиальную возможность литургического общения с неправославными, что совершенно правильно и соответствует нашим церковным канонам. Еп.А.]

… … … …

С обеих сторон [т.е обеих ветвей Русской Церкви] высказывалось убеждение, что в процессе сближения нужно действовать так, чтобы не наносить ущерба и новых ран друг другу. На этом пути не может быть односторонних тактических побед, не может и не должно быть выигравших и проигравших. Особенно важно, что мы договорились двигаться вперед, исходя из уважения к церковно-административным реальностям, сложившимся в течение ХХ века.

А для практической работы было принято решение создать комиссии, которые должны будут подготовить соответствующие тексты.

… … … …

Комиссии приступили к совместной работе и уже провели два заседания: в Москве и Мюнхене… Переговоры проходят в спокойной и дружественной обстановке. Ощущается чистота намерений участников и отсутствие чего-либо, указывающего на наличие не декларируемых целей. Обе стороны честно стремятся достигнуть взаимопонимания, не отступая при этом от своих принципов. По итогам первого заседания комиссий в Москве Священный Синод Русской Православной Церкви принял определение, в котором, согласно предложениям комиссий, рекомендовал архипастырям, несущим служение за пределами нашей канонической территории, всячески развивать совместные инициативы с собратьями-архиереями Русской Зарубежной Церкви. Решено впредь отказаться от возбуждения судебных исков и прекратить существующие судебные дела, а в случае невозможности разрешения конфликтных ситуаций на месте передавать такие вопросы на совместное рассмотрение комиссий. Ожидается, что такое же решение примет в ближайшее время и Зарубежный Архиерейский Синод.

… … … …

წაიკითხე კარგად ეს სტატია და მინიშნებული ლინკებიც კარგად დაათვალიერე...

არც ისეა თაყაო

იხარე;

კაიროსი!

[KAIROS]

აი რასაც შეგპირდი; ოღონდ მაშინვე ნუ შემოხტები და ეშმაკები-მასონები არ გინდა წაიკითხე, დაათვალიერე თემა, იქნებ გასცეს შენს არგუმენტებს უკვე პასუხი და მერე დაწერე რაც გინდა

http://church.ge/index.php?showtopic=437&st=1380

[daviti_23]

გამარჯობა!
კაიროს მე შენ მაკვირვებ ფრაზას ამოირებ და განმარტავ ისე როგორც შენს საქმეს წაადგება, არადა მე სულ სხვანაირად ვაბობდი მე ვიგულისხმე და ნაქვამიიც იყო ზევით რომ თუ სადმე კომუნისტები და მასონები ვახსენე ეკლესიას კი არ მივუსადაგე არამედ სახელმწიფო მმარტველ რეჯიმს ასერ რომ სენი შეფასება ბალტილად ვცანი და არავისტვის შეურაცყოფა არ მიმიყენებია.რაც სეეხება კანონიკას მე ტავსივე ავრნიშნე რომ მოკლე მონახაზს გავაკეტებტქო და არანაირად მქონია პრეტენზია რომ ეს მიღოონ დეკლერაციადდა სემდგომად ამისა:
იხარე რომ როგორც იქნა წმ. იოანე მაქსიმოვიჩი დააფასე და სქიზმატად არ მოიხსენიე ეხლა ისე არ დახატოსურათI თიქთქოს ამას მე ვაკეთებდიმართალი მაქიმოვოჩს უნდა მოვუსმინოთ და შემდგომად ამისა:
მეუფე ვიტალისაც უნდოდა შეერთება მაგრამ ეკუმენიზმის და ამნაირი უბედურებების გარეშე და მიტ. ლავრი რომ გარბოდა დალოდებოდა სინოდის კრებას და თუ კაი ადგილას მიდოდა ძმები რაღად დატოვა;ოთხი თუ ხუთი ეპისკოპოსი.განა რამდენიღაა სინოდში(შვიდია ახლა ამაზე არ გამაკრიტიკო და რომ ეს პრობლემა რაღაც სქიზმატური და ქარიზმატული კი არაა არამედ დროის ძნელბედობის ჯამს ძმათა შორის უთანხმოება!
შემდგომად ამისა:ავტოკეფალურობა.ეს ალბად ყველაზე პატარა პრობლემაა როცა პატრიარქ ტიხონმა განა სასტიკი უარი თქვა დაველოდოთ კრებასო და მერე გადარეული ბოლსევიკები მოვარდნენ და აურიეს ყველაფერი.და აღიარებაზე საუბარი აქაც მიდის და ჩვენ გვინდა რომ საქარტველოს ავტოკეფალურობა რუსეთის სრულმა უმრავლესობამ აღიაროს და არ გეგოგონს ამაზე ვინმე გულხელდაკრეფილი იჯდეს ასე რომ კარგია მიდგომა გამოსწორდა განხილვამ სწორი გეზი პოვა და კიდე პრეტენზიებს კანონიკაზე და უმაღლეს სახვთისმეტყველო მსჯელობაზე ნუ დამიყენებ
იმიტომ რომ ჯერ ფორმატი არაა საამისო მერე კიდე ინტერნეტში ოც წუთში რა უნდა მოასწრო ამიტომ საერთო ჯამში მონახაზით შემოვიფარგლები რომ მალე დამთავრდეს ყველაფერი თორე წლები გაგრზელდება აქ ერთ საკითხზე მსჯელობა,მოკლედ მოუცლელი კაცის ამბავია აქ კაი და ეკუმენისტები ხო.იქ მოგიშლი ნერვებს

[KAIROS]

მე ვიგულისხმე და ნაქვამიიც იყო ზევით რომ თუ სადმე კომუნისტები და მასონები ვახსენე ეკლესიას კი არ მივუსადაგე არამედ სახელმწიფო მმარტველ რეჯიმ

ოო.ეგ კარგი, ანუ ეკლესიებს არ შეხებიხარ, ისე დიდად ვერ დაგეთანხემებიან ბერძნები და სხვა მართლმადიდებლური ქვეყნები მაგაში, მაგრამ ეს პოლიტიკაა და ავუაროთ გვერდი

როგორც იქნა წმ. იოანე მაქსიმოვიჩი დააფასე და სქიზმატად არ მოიხსენიე

ღრრ აბა მაჩვენე სად დავწერე მე მაქსიმოვიჩზე და ზოგიერთზე მსგავსი?( თუმცა არა ყველა, როუზს ქონდა გადახრები, და აქ ამაზე ნუ ვიკამათებთ) პრობლემა იოხთურ

მეუფე ვიტალისაც უნდოდა შეერთება მაგრამ ეკუმენიზმის და ამნაირი უბედურებების გარეშე და მიტ. ლავრი რომ გარბოდა დალოდებოდა სინოდის კრებას და თუ კაი ადგილას მიდოდა ძმები რაღად დატოვა

ეგ შიგნითა პრობლემაა, მეუფე ლავრის ქმედება კი დიდხანს მზადდებოდა, და ამაზე ზემოთ მინიშნებულ ლინკებში შეგიძლია ნახო, მიტრპ. ვიტალის კი ზდმეტად მკაცრი მიდგომა ქონდა და საკმაოდ ბევრი მოთხოვნებიც, რაც მეუფე კირილეს ზემოთ მოყვანილი სიტყვის შესავალშიც სჩანს :

Как известно, ко времени избрания Святейшего Патриарха Московского и всея Руси Алексия II открылись новые возможности для сближения с Русской Зарубежной Церковью, которые незамедлительно были использованы Его Святейшеством и Священноначалием Русской Православной Церкви. Об этом свидетельствует целый ряд документов. В частности, в открытом письме Святейшего Патриарха от 17 октября 1991 года, имевшем программное значение, говорилось: "Внешние оковы агрессивного безбожия, долгие годы связывавшие нас, пали. Мы свободны, и это создает предпосылки для диалога." Цель этого диалога была определена как восстановление канонического единства, единства в свидетельстве и молитве при сохранении автономии Зарубежной Церкви. [везде выделено мной, еп. А. К сожалению, Владыка Митрополит Виталий сразу же отверг данное предложение Патриарха Алексея II-го. И тогда начались печальные столкновения между двумя ветвями Русской Церкви. В результате мы уронили тот высокий нравственный авторитет, который мы по началу имели среди верующих в России и невольно сыграли на руку врагам Православия и Святой Руси. Еп. А.]

ჩვენ გვინდა რომ საქარტველოს ავტოკეფალურობა რუსეთის სრულმა უმრავლესობამ აღიაროს

ერთი დამდე პატივი და გამარკვიე ეგ "ჩვენ" ვინააა? საქართველოს ეკლესიის ავტოკეფალურობა უკვე აღიარა მთელმა მართლმადიდებლურმა სამყარომ, და ახლა იქ დარჩენილ ოთხ ეპისკოპოსს თუ აქვ რაიმე პრობლემები, მაშინ ეგ მაგათი პრობლემებია და არა საქ. ეკლესიისა---
მოკლედ აქ თუ გინდა ვიაროთ კონსესუსისაკენ:
1. მოსკოვის საპატრიარქო კანონიკურად შექმნილი საპატრიარქოა
2. რ.ს.მ.ე. რუსეთის ეკლესიის ნაწილია, როგორც სჩაბნს მაქსიმოვიჩის მიდგომიდან
3. რუსეთის ეკლესიის ამ ორი ნაწილის შეერთება უნდა მოხდეს
4. საქართველო და სხვა ავტოკეფალური ეკლესიები ამ შიგა პრობლემიდან შორს არიან და არ ერევიან; არამედ კეთილს უსურვებენ და ეკლესიას.
5. რ.ს.მ.ე. რადგან დიდი ნაწილით უკვე შეუერთდა მათ დედა ეკლესიას, იმედია დარჩენილი ნაწილიც ამას გაააკეთებს, უნდა მიიღოს საქართ. ეკლ. ავტოკეფალია და სხვა დანაჩენ კანონიკურ საკითხებში დაეთნახმოს მოს. საპატრიარქოს...

აბა შენ იცი, გადმოდი ეკუმენიზმში

იხარე;


კაიროსი!

[daviti_23]

პირველ პუნქტზე არ გეთანხმები მთლად
ოღონდ ჯობია დამთავრდეს თორე ახლიდან დაიწყება და მერე აგარ გავცერდები)

[daviti_23]

წმ. იოანე შანხაელი რ.მ.ს.ე წევრი იყო და სულ სქიზმატები არიანი არ იძახდი თუ ვიგონებთუ ვიგონებ მაპატიე
და იცი რომ მიტ.ფილარეტიც სულ უხრწნელია.და მისი წმინდანად შერაცხვაც ალბად მალე იქნება.ვინც პირადად შეეხო იძახის რომ როგორც ცოცხალი ადამიანის ხელს ისე ვგრძნობდიო.და საამო სურნელება ასდიოდა.აბა ახლა ესნი სქიზმატები რანაირად იყვნენ პირი ვის უნდა მოუბრუნდეს და თქვას.

[KAIROS]

სქიზმატები არიანი არ იძახდი

რ.ს.მ.ე იყო სქიზმა, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ ყველა იზიარებდა სქიზმის გაგრძელების სურვლის, რაც გამოჩნდა კიდევ მაქსიმოვიჩის წერილებიდან ( განსხვავებით როუზიდან)...
ასე რომ ერთია ის რომ რ.ს.მ.ე-მ ზემოთ ჩამოთვლილი მიზეზების გამო, ფაქტობრივად სქიზმაში დააყენა თავი, და საბედნიეროდ დროებით და მეორე ცალკე პერსონაჟის განხილვა...
იმედია აქ შევთანხმდით..

[synodia]

პროფესორი ოსიპოვი როუზის შესახებ

Есть, по словам профессора, и другая точка зрения, которая была высказана, в частности, Серафимом Роузом, «очень известным иеромонахом и заслуживающим всякого уважения аскетом XX века», который сначала изучал восточную философию, «был глубоко вовлечен в поиск истины и после долгих исканий пришел к православию».

Как отметил Осипов, С.Роуз допускал существование «духов, которые окружают земную планету и проникают в человеческий мир и даже воздействуют на отдельных людей или какие-то жизненные процессы».

სრული სტატია:
http://news.pravmir.ru/article_2206.html

[KAIROS]

საინტერესოა ოსიპოვი, თუმცა მაქ არსად ამბობს მისი კანონიკური ადგილის შესახებ, ანუ მისი დამოკიდებულების შესახებ რუსეთის ეკლესიასთან, ეს ადრე კანუდოსამ დაწერა და არ გამოვიგონებ ველოსიპედს თავიდან, აი ბატონო :
"1. სერაფიმე როუზი იყო სქიზმატური ეკლესიის წევრი
2. ხშირად მოგვიწოდებდა დაუმორჩილებლობისკენ იერარქებისა
3. მისი შემოქმედების ნაყოფი ასევე შესაბამისია

მოკლედ:
1. სერაფიმე როუზი იყო სქიზმატური ეკლესიის წევრი
რადგან ის ეკუთვნოდა ე.წ. ემიგრანტულ ეკლესიას, რომელიც სქიზმაში იყო არა მარტო მოსკოვის საპატრიარქოსთან, არამედ ყველა დანარჩენთან.
სქიზმის ძალიან მოკლე ისტორია:
ემიგრანტების გარკვეული ნაწილი ქმნის ცალკე საკრებულოს, სინოდს კარლოვაცში, და არ ემორჩილება მოსკოვის საპატრიარქოს, ეს უკანასკნელი თავის პოზიციას გვაცნობს პატრიარქი ტიხონის ცნობილი 1 ივლისის მიმართვით (1923):
в апреле месяце, в соединенном заседании Священного Синода и Высшего Церковного Совета, мы осудили заграничный Церковный Собор в Карловцах,вследствии попытки восстановить монархию из дома Романовых. Мы могли-бы ограничиться осуждением архиереев, бывших на соборе под председательством митр. Антония, если бы они покаялись и прекратили свою деятельность в этом направлении, но, как нам сообщают, они не только не прекратили свою деятельность, но еще и более вовлекли Церковь в политическую борьбу...

ამას გარდა მიტროპოლიტი სერგი (მოსკოვის საპატრიარქო) 1928 წ. 9 მაისს აქვეყნებს ბრძანებას № 104 სადაც კიდევ ერთხელ მოუწოდებს სინოდს დამორჩილებისკენ, ხოლო 1934წ. 9 ივნისის №50 დადგენილებით მსახურებას უკრძალავს სქიზმის 8 წევრს მიტროპოლიტ ანტონის (სულის ჩამდგმელი იმ სქიზმისა) ჩათვლით

გავარჩიოთ კანონიკურ დონეზე: ბასილი დიდის I კანონის თანახმად სქიზმა ეწოდება: собрания, составляемые непокорными пресвитерами или епископами -ანუ დაუმორჩილებელი პრესვიტერების და ეპისკოპატის მიერ შექმნილ საკრებულოს.
არის თუ არა სახეზე საკრებულო, ანუ სინოდი? არის-კარლოვაცის
არის თუ არა დაუმორჩილებლობა? მგონი ესეც ცალსახაა და ეს ფაქტებია...

ახლა მათი ევქარისტიული კავშირები სხვა სქიზმატებთან, ვისთანაც ჩვენ, თუნდაც საქართველოს ეკლესია ერთი პერიოდი პრობლემების წინაშე იდგა.

1960 წელს სერაფიმე ჩიკაგოელი (ემიგრანტების ეკლესია) მონაწილეობს მეძველსტილე სქიზმატ ბერძენთა ქიროტონიაში-ავქსენტიანელთა სქიზმა-საქართველოში არის მათი მიმდევარი ჯგუფი
1962 წელი: ისევ ქიროტონიაში მონაწილეობა ლეონტი ჩილელისა
1969 წელი: ემიგრანტული ეკლესია ცნობს ე.წ. ფლორინის სქიზმას (ავქსენტიანელნი)
1994 წელი: ემიგრანტული ეკლესია შედის ევქარისტიულ კავშირში ე.წ. "მოწინააღმდეგეთა სინოდთან"

ამას გარდა ეს არის ეკლესია, ვისთანაც არანაირი კავშირი არ ქონდა არცერთ მართლმადიდებელ ეკლესიას, გარდა სერბეთისა და ისიც არცთუ ცალსახა რამეა. სერბეთის პატრიარქი პავლე პირდაპირ ამბობს:

Священный Архиерейский Синод нашей Святой Церкви воспретил Преосвященным епархиальным архиереям давать священникам какие-либо канонические разрешения для ухода в юрисдикцию упомянутой церкви. Надеемся, что они будут строго этого придерживаться.

სინოდალურ დონეზე დადგა ეს საკითხი თავად სერბეთშიც, სადაც პატრიარქი პავლე პირდაპირ ხაზს უსვამს ამ ჯგუფის არაკანონიკურობას:
нарушив тем каноническую власть Русской Патриархии. Священный Синод (სერბეთის) не раз направлял свои протесты руководству Русской Заграничной Церкви в Америке и требовал прекратить подобные действия как антиканонические и достойные всякого осуждения


2. ხშირად მოგვიწოდებდა დაუმორჩილებლობისკენ იერარქებისა
Мы уже сечас живем в век онечестившихся епископов, о которых предсказывал преподобный Серафим, и уже сейчас повсюду встречается скрытое в той или иной мере или явное неповиновение епископам и это становится духовной необходимостю (Дамаскин (Христенсен) Указ.цоч. Ц.484)

3. მისი შემოქმედების ნაყოფი ასევე შესაბამისია
მისი სიკვდილის შემდეგ ზოგმა მისმა სულიერმა შვილმა დაიწყო მოგზაურობა იურისდიქციიდან იურისდიქციაში, ასევე საკმარისია ახსენო მისი სახელი, რომ იწყება განკითხვა თეოლოგებისა, იერარქებისა, ერთი მაგალითი შენ ხარ ლადო

სწორედ ესაა გაუგებარი, რატომ ვუჯერებთ ადამიანს, რომელიც არ იყო ეკლესიის წევრი-იყო სქიზმატი და ვეძახით რეფორმატორებს და ლამის მწვალებლებს ოსიპოვს, სუროჟელს და მრავალთ, როდესაც ამაზე არანაირი კანონიკური დადგენილება არ არსებობს ერთი და პირიქით კი იცოცხლე ოხრადაა

მოკლედ .. ახლა თუ გინდა ირწმუნე მისი, მარა ფაქტი რო იყო სქიზმატი ეს უდაოა..."

თუმცა როუზზე არ გვინდა აქ კამათი, იყო საკმარისად უკვე...

[daviti_23]

კაიროს ესიგი არ არ მშვიდდები კაი ოღონდ მე არ დამაბრალო მოვაყრი არგუმენტებს "ოხრად" )

[KAIROS]

არ მშვიდდები კაი ოღონდ მე არ დამაბრალო მოვაყრი არგუმენტებს "ოხრად

გაითხრი საფლავს რა არუგმენტები უნდა მომიყვანო ახლა არ გამაგიჟო, რ.ს.მ.ე რომ ცალკე როცა იყო და შეცდომებს უშვებდა ფაქტია, ახლა რომ უერთდება კარგია და მეტი რა გინდა?
მე კი არ ვმშვიდდები, არამედ მშვიდად ვარ ჩემო კარგო, პოსტს ვუპასუხე უბრალოდ და ისიც სხვისი პოსტით ...
პ.ს. რაფერ შემაშინე

[KAIROS]

აქ არის პრობლემები?

1. მოსკოვის საპატრიარქო კანონიკურად შექმნილი საპატრიარქოა
2. რ.ს.მ.ე. რუსეთის ეკლესიის ნაწილია, როგორც სჩანს მაქსიმოვიჩის მიდგომიდან
3. რუსეთის ეკლესიის ამ ორი ნაწილის შეერთება უნდა მოხდეს
4. საქართველო და სხვა ავტოკეფალური ეკლესიები ამ შიგა პრობლემიდან შორს არიან და არ ერევიან; არამედ კეთილს უსურვებენ და ეკლესიას.
5. რ.ს.მ.ე. რადგან დიდი ნაწილით უკვე შეუერთდა მათ დედა ეკლესიას, იმედია დარჩენილი ნაწილიც ამას გაააკეთებს, უნდა მიიღოს საქართ. ეკლ. ავტოკეფალია და სხვა დანაჩენ კანონიკურ საკითხებში დაეთნახმოს მოს. საპატრიარქოს...

[daviti_23]

[ციტატა
"როგორც იქნა წმ. იოანე მაქსიმოვიჩი დააფასე და სქიზმატად არ მოიხსენიე
ღრრ აბა მაჩვენე სად დავწერე მე მაქსიმოვიჩზე და ზოგიერთზე მსგავსი?"



"რ.ს.მ.ე იყო სქიზმა"
ჯერ არ ვიძახიო მეორე წუთს ამტკიცებ რა გავიგო ახლა აქ მე თუმცა შენი რა ბრალია ნამდვილად აპოსტასიური ეპოქაა ისე ამათი საქმე როგორ არის ხომ იცი "აქუნდეს ხატი ღმრთისმსახურებისაი და ძალსა მისსა უარჰყოფდენ"(2ტიმ.3.5)(ეკუმენისტების)
ნახე რას ვკითხულობთ ანტონი დიდის ცხოვრებაში "311 წ.მაქსიმიანემ ქრისტიანთა დევნა დაიწყო.ანტონიმ "დასტოვა უდაბნო" (ხაზგასმა) და ალექსანდრიაში ჩავიდა რათა სხვებთან ერთად წამებულიყო.იგი უშიშრად ემსახურებოდა პყრობილ ქრისტიანებს და,ესწრებოდა მათ ტანჯვა წამებას ამხნევებდა ვნებულთ"
ახლა ვნახოთ რა იქმნეს ადამიანებმა რომელსაც შენ "კანონიკურს" უწოდებ და რა იქმნეს ადამიანებმა რომელსაც "სქიზმატებს" ეძახი რომელმა აღასრულა ღვთივ სათნო საქმე (სხვა წმინდანების ცხოვრებიდან იგივე სახის გმირობები და ამღსარებლური ნაწყვეტები აღარ მომყავს მრავლად რათა ძაან არ გაგრძელდეს)ჯერ ერთი რომ პატრიარქ ტიქონის სიკვდილის შემდეგ მიტ.სერგი მამამთავრის შემცვლელის შემცვლელი იყო მხოლოდ.საპატრიარქო ტახტის კანონიერი მემკვიდრის სიცოცხლეშივე(იგი დაპატიმრებული იყო) მისი თანხმობის გარეშე იქნა აღზევებული სერგი (აქ დარღვევას არ ხედავ ხომ ) ამის შემდეგ 1927 წ-ის 29 ივლის გამოსცემს "დეკლარაციას" რომელშიც საბჭოთა ხელისუფლებას უცხადებ მორჩილებას ("მორჩილებაი ჯერ არს ღრმთისაი და არა კაცთაი" მაქსიმე ამღს.) და ამბობს რომ საბჭოთა კავშირში მორწმუნეთა დევნა სიცრუეა.(ამის მერე გამოსცა ბრძანება 1928 წ.9 მაიის რ.მ.ს.ე. დამორჩილებაზე ახლა შეადარე შენ თვითონ) არც აქ ხედავ დარღვევას.ისე გავს ხომ ანტონი დიდის მაგალითს და საერთოდ ამღსარებლობას?!აბა ვნახოთ რა ქნეს რ.მ.ს.ე-მ ანათემას გადასცეს ბოლშევიკები და სრული დაუმორჩილებლობა გამოუცხადეს და თავი შეაკლეს,მოწამმებად შეემატნენ ზეცას.შენი აზრით რომელი მხარე ეყო ღმერთს სათნო? იცი მათემატიკური ლოგიკური განმარტებები ცოტა საუფლო სიყვარულსა ამღსარებლურ საქმეს შეუსაბამე თორე მარტო მშრალი ლოგიკა არაფერს შველის.
გავაგრძელოდ არგუმენტები(რახან არ იშლი):ის რომ უხრწნელ წმინდანებზე საუბრობ და სქიზმატებს ეძახი ეგ ხომ აღარაფრად მიგაჩნია როგორ ფიქრობ უხრწნელად იოანე შანხაელი და მეუფე ფილარეტი ვინ ჰყო რმერთმა? და თუ ღმერთმა როგორ იყვნენ სქიზმატები როცა სქიზმა გნცალკევებას გამოყოფას ნიშნავს უფალი კი საპირისპიროს გვასწავლის "იყავნ ერთნი".ოკ ეს თემა მშრალ ლოგიკაზე გაქვს აგებული და შედეგიც სესაბამისი გაქვს(სამწუხაროდ) ამღსარებლობას საერთოდ მეორე ხარისხოვანს ხდი ლამის.
შემდეგ ამისა:და ის რომ მთავრობას დამორჩილებული სამღვდელოება აღსარებას გასცემდა და ათასპარტიულ ინტერეს ატარებდა ეკლესიაში ეგ ხომ კანონიკურია და ამ ყველაფერზე თვალის დახუჭვაც!შედგიც სახეზეა ცოლიანი ეპისკოპოსები და იარაღის დამტარებელი მრვდლები გინდა რამოდენიმეს სახელი "პა კლიჩკემ" გავახმაუროთ ისე იქ სადაც სახლობენ ყველამ იცის უბრალოდ საიტისტვის იქნება ახალი.ამხილეთო ხომ გვაქვს იგივე ბასილი დიდის კანონებში. აი რეალობა და ვიცი ისევ მშრალი ლოგიკა უნდა მოვისმინო.
შემდგომ ამისა:შენ როგორ ფიქრობ რომელმა მხარემ აღასრულა უფლის სიტყვები "ნეტარ არიან სიმართლისათვის დევნულები" და ნახე რას ამბობს მიტ.სერგი ერთ თავის ცნობილ სიტყვაში "საბჭოთა სამშობლოს წარმატებები ეკლესიის წარმატებებია;მისი მარცხი ეკლესიის მარცხი." აბა კანონიკა შეუსაბამე!რა იყო საბჭოთა სამშობლო განვმარტოთ?რისი გამარჯვებისკენ მიისწრაფოდა გავიხსენოთ?!ნუ აქაც ალბათ მშრალი ლოგიკა არ ამცდება.გავიხსენოთ როგორ მოექცა "უკეთურ ქცევათა ჩამდენ" იმპრატორს წმ.მოწამე ბაბილა ანტიოქიის ეპისკოპოსი რომ,გააძევა ეკლესიდან.ბევრს აღარ გავაგრძელებ უბრალოდ მიტომ რომ საძირკველშივე იკვეთება ნათელი და ზემო შრეზე ანუ ისტორიის მიწურულზე საუბარს გამართლება ხომ უნდა ჰქონდეს.მოკლედ კაიროს მათი უხრწნელების და უფლის მადლის გაბრწყინების გამო მაინც ნუ მოიხსენიებ მათ ასე თორე როგორ ფიქრობ წმ იოანე შანხაელმა რომელიც მომაკვდავებს აბრუნებდა ლოვისას ჰაერშიც იწეოდა და ღვთის მადლით განჭვრეტდა უამრავ რამეს (ისიც თუ იცი მისი წინასწარ მეტყველებიდან არის რომ რ;მ.ს.ე მეორედ მოსვლამდეც იქნებაო ოღონდ წყაროს უქონლობის გამო მის უეჭველ სიზუსტეზე ავს არ ვდებ) აღარ იცოდა კანონიკურად სად იყო?!კაი კაიროს მე მგონი ჯობია დამთავრდეს კონსესუსის გარეშე იმიტომ რომ აზრი რომ მოვსპოთ ფაქტი მაინც ფაქტად დარჩება!:)

[KAIROS]

შენ ძამია, ქართველი ხარ, და რუსების პრობლემას რა თავს აკლავ მაინც ვერ გავიგე, თან იმ რუსების ვისთვისაც შენ ჯერ კიდევ ბოლშაია რასიის მოქალაქე ხარ და საქართველოს ეკლესია კი მისი გუბერნია, და ახლა აქ ვენებს იხსნი და ლამის ერთადერთ ეკლესიად გამოგყავს სქიზმატები ან სქიზმატურ გზაზე დადმგარნი...
საერთოდ უნდა გითხრა, რომ შენი პოსტი, იყო ზუსტად იგივე რასაც აქ წერ რაც მოდი იმის მერე, მიტინგი, აწეული მუშტი და ლოზუნგები არანაირი დოკუმენტები, არანაირი არგუმენტი და პასუხი ნოლი მოყვანილ ფაქტებზე!
მე დაგიწერე, იმ შეცდომები რაც მოუვდა რ.ს.მ.ე განხეთქილებაში ყოფნისას, როცა რამოდენიმეჯერ შეეკრა და მერე ისევ ჩამოშორდა და ისევ შეეკრა და ა.შ. სხვადასხვა სქიზმებს და ა.შ.
შენი უსუსური მცდელობა მაქსიმოვიჩის მიმართ ჩემი პატივისცემისა შეუპირისპირო ჩემსავე პოზიციას, იმის შესახებ რომ

"რ.ს.მ.ე იყო სქიზმა"

არის როგორც ვთქვი უსუსური!
კაცო შენ რატომ არ კითხულობ რაც დაგიწერე?

რ.ს.მ.ე იყო სქიზმა, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ ყველა იზიარებდა სქიზმის გაგრძელების სურვლის, რაც გამოჩნდა კიდევ მაქსიმოვიჩის წერილებიდან ( განსხვავებით როუზიდან)...
ასე რომ ერთია ის რომ რ.ს.მ.ე-მ ზემოთ ჩამოთვლილი მიზეზების გამო, ფაქტობრივად სქიზმაში დააყენა თავი, და საბედნიეროდ დროებით და მეორე ცალკე პერსონაჟის განხილვა...

მერე დაიწყე მარტვილოლოგიური ქადაგება, გასაგებია ვინც ეწამა, ის ახლანდელი მოსკოვის საპატრიარქოსათვისაც წმიდანია, და ასევე რატომღაც გავიწყდება რომ მოსკოვოს საპატრიარქოდანაც ბევრი ეწამა, ასე რომ მოდი კითხვა ასე დავსვათ, რა უფრო კარგია გაიქცე და ოკეანსგაღმიდან გადასცე კომუნისტები და იქნიო მუშტები, თუ დარჩე და მრევლს მიხედო გაქანებულ მებრძოლ ათეიზმში და ზოგჯერ ეს სიცოცხლის ფასად დაგიჯდეს?
მოკლედ ეს ორი პოზიციაა, ორი სხვადასხვა მიდგომა სამწუხარო რეალობისადმი, რომელმაც ორად გაყო ერთი რუსული ეკლესია, და რომელიმეს მოწამისადმი და რომელიმეს მოღალატისადმი შედარება არის ძალიან ცუდი და
ეს აბსურდული შედარებები არ გინდა...

შენ "კანონიკურს" უწოდებ და რა იქმნეს ადამიანებმა რომელსაც "სქიზმატებს" ეძახი

მე კი რა მსოფლიო მართლმადიდებლონა, მოდი ახლა შეეშვი მიტინგებს და ფაქტებით ისაუბრე...

შენი აზრით რომელი მხარე ეყო ღმერთს სათნო

აი ახლა რასაც შენ წერ არის სქიზმატიზმი და ეკლესიი განხეთქილების შესანიშნავი მაგალითი, აი სწორედ მაგი აზროვნების წინააღმდეგი იყო თავად მაქსიმოვიჩიც კი როცა წერდა, რომ

Иоанн (Максимович) (1896 – 1966), говорил: «Я каждый день на проскомидии поминаю Патриарха Алексия. Он Патриарх. И наша молитва всё-таки остается. В силу обстоятельств мы оказались отрезаны, но литургически мы едины. Русская Церковь, как и вся Православная Церковь, соединена евхаристически, и мы с ней и в ней. А административно нам приходится, ради нашей паствы и ради известных принципов, идти этим путем, но это нисколько не нарушает таинственного единства всей Церкви

ეს აზროვნება სრულიად უარყოფს შენს სქიზმატურ სულს, ის ჩვენი პატრიარქიაო გესმის შენ? ჩვენო ერთიანები ვართო, რატომ ხუჭავ თვალებს იქ სადაც არ გაწყობს და გამადიდებლებს იკეთებ სადაც გაწყობს?

მთავრობას დამორჩილებული სამღვდელოება აღსარებას გასცემდა და ათასპარტიულ ინტერეს ატარებდა ეკლესიაში

ნუ ახლა ეს არგუმენტია? რაა გასაკვირი იმაში რომ დევნაში დევნის ეპიცენტრში ყოფნისას, მილიონი შემოგზავნილი და ათასი სუსტინერვების მქონე ან ათობით მოღალატე ყოფილიყო? შეეჩვიე ეკლესიოლოგიურ აზროვნებას და ამოდი კანონიკიდან და არა ემოციებიდან და ის რასაც მე გიწერ მარტო

მშრალი ლოგიკა

კი არაა არამედ ცოცხალი კანონიკა, რომლის მიხედვითაც თავად მაქსიმოვიჩი თავის პატრიარქად თვლიდა იმ ეკლესიის პატრიარქს, რომელიც შენ ყოვლადუარგუმენტოდ და ნამდვილად ულტრაკონსერვატორულ და ურასქიზმატური სულით ლანძღე! სირცხვილია!
და ესეთი სისულეებიც სწორედ ზემოთ დასახელებული ურასქიზმატურია და ამხელ შენ პოზიციას

სიც თუ იცი მისი წინასწარ მეტყველებიდან არის რომ რ;მ.ს.ე მეორედ მოსვლამდეც იქნებაო ოღონდ წყაროს უქონლობის გამო მის უეჭველ სიზუსტეზე თავს არ ვდებ

ვერც ვერაფერს დადებ, რადგა რ.ს.მ.ე. უკვე გაერთიანდა, და ვინც დარჩა ის ნაწილია მხოლოდ და მე პირადად იმედს ვიტოვებ, რომ შემოერთდება ისინიც...
ძალიან არაეკლესიოლოგიურად აზროვნებ მეგობარო, ნული არგუმენტი, ნული ღვთისმეტყველება, ნული კანონიკა და ზღვა ემოციურობა... თან სქიზმატური აზროვნება... ძალიან სუსტი, პროვოკაციური, ჩვენი ერთიანი ეკლესიის შეურაცხმყოფელი პოსტი დაწერე, რადგან დაგავიწყდა რომ საბჭოთა კავშირის დროს ჩვენი ეკლესიაც იქ იყო, მასაც ყავდა მოწამეები, ქონდა სხვადასხვა პოლიტიკა, მებრძოლი ან შედარებით რბილი, მაგრამ ორივე მრევლის სიყვარულით და მასზე ზრუნვით იყო გამოწვეული, სულ დაგავიწყდა ჩვენი პატრიარქები, ჩვენი ეკლესია, თუმცა გასაგებია, შენთვის ხომ საქართველოს ეკლესია რ.ს.მ.ე-ს გუბერნიაა? ხოდა დარჩი მაგ გუბერნიაში თუ გინდა, მე ვიმეორებ უკვე დაწერილს, ესაა ჩვენი პოზიცია და ამის იქით სქიზმაა!
1. მოსკოვის საპატრიარქო კანონიკურად შექმნილი საპატრიარქოა
2. რ.ს.მ.ე. რუსეთის ეკლესიის ნაწილია, როგორც სჩანს მაქსიმოვიჩის მიდგომიდან
3. რუსეთის ეკლესიის ამ ორი ნაწილის შეერთება უნდა მოხდეს
4. საქართველო და სხვა ავტოკეფალური ეკლესიები ამ შიგა პრობლემიდან შორს არიან და არ ერევიან; არამედ კეთილს უსურვებენ და ეკლესიას.
5. რ.ს.მ.ე. რადგან დიდი ნაწილით უკვე შეუერთდა მათ დედა ეკლესიას, იმედია დარჩენილი ნაწილიც ამას გაააკეთებს, უნდა მიიღოს საქართ. ეკლ. ავტოკეფალია და სხვა დანაჩენ კანონიკურ საკითხებში დაეთნახმოს მოს. საპატრიარქოს...
სამწუხაროა, რომ ვერნაირი წინსვლა შენ პოსტებში ვერ შევნიშნე...
კაიროსი!