![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() ![]() |
![]() |
likka |
![]()
პოსტი
#101
|
![]() გენა ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 5,044 რეგისტრ.: 5-April 07 მდებარ.: Strawberry fields... წევრი № 1,578 ![]() |
იყოს ცალ-ცალკე რას აშავებს....
![]() ლილი, ეს შენ თუ არ ვცდები რატი ამაღლობელი ლექსი უნდა იყოს ![]() ![]() ბინდი ბუნდოვანი http://www.files.ge/file/226029/bindibundovani-mp3.html -------------------- ეჰ...
|
ქეთუ |
![]()
პოსტი
#102
|
![]() ცრემლისფერი... ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 2,898 რეგისტრ.: 16-December 06 მდებარ.: USA წევრი № 698 ![]() |
ციტატა გიო იოსელიანის ხსოვნას ![]() ![]() ![]() მენატრება... -------------------- "ლოცვას უდრის ზოგჯერ ფიქრი... მოხდება ხოლმე... რაც უნდა მდგომარეობაში იყოს ტანი, სული მაინც მუხლმოყრილია..." "Ce n’est rien de mourir... c’est affreux de ne pas vivre!!!" |
თამარი_ცქნაფო |
![]()
პოსტი
#103
|
![]() მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს... ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 15,854 რეგისტრ.: 1-November 06 მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს'' წევრი № 362 ![]() |
იყოს ცალ-ცალკე რას აშავებს.... ![]() ლილი, ეს შენ თუ არ ვცდები რატი ამაღლობელი ლექსი უნდა იყოს ![]() ![]() ბინდი ბუნდოვანი http://www.files.ge/file/226029/bindibundovani-mp3.html უჰ, მაშინ გავაერთიოანოთ, ერთნაირი გამოდის... სად გაქრა ლილიანა? ![]() -------------------- ''ადამიანზე გამძლეა თიხა,
მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა, ის შეიძლება უბრალო იყოს და აუტანელ ტკივილად ითქვას''... |
მატასი |
![]()
პოსტი
#104
|
![]() თამ... ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 2,614 რეგისტრ.: 10-November 06 მდებარ.: dedamiweli :) წევრი № 440 ![]() |
გაგას "შუქნიშანი" მიყვარს
![]() ![]() -------------------- მუჭაში ვაგროვებდი მზეს შენთვის...
აჰა, მიიღე... "ერთხანს შორიშორს იდგნენ და ოდნავი შეხედვისაც ეშინოდათ, რადგან აშკარად გრძნობდნენ გატრუნულნი, როგორ ამოდიოდა მათ სხეულში უცნაური, მჩხვლეტავი მცენარე - სიყვარულის კაკტუსი..." |
T I K O |
![]()
პოსტი
#105
|
![]() Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 2,328 რეგისტრ.: 14-January 08 წევრი № 3,632 ![]() |
მომწონს ეს პოეტი
![]() თვითონ კი ძალიან თავმდაბალი ადამიანის შთაბეჭდილებას ტოვებს ეს ერთ-ერთი საყვარელი ლექსია: აღსარებასავით დროს ნუ აბრალებ შენს შეცდომებს, დროს ნუ აბრალებ, შენ გამოჭედე გულმოდგინედ შენი გალია, ნუ შეგაშინებს თუკი ბოლოს არის საფლავი, რადგან საფლავიც ბოლო-ბოლო წარმავალია. დროს ნუ აბრალებ, ნურც ხალხს და ნურც ქვეყნიერებას, შენივე ხელით მეათასედ დაიგე მახე, დროს ნუ აბრალებ თუ არ მოდის ბედნიერება, ის ხომ მოვიდა, მაგრამ ბეცმა ვერ დაინახე. დროს ნუ აბრალებ თუ გაგიქრა აზრი და სიბრძნე, თუკი გასნობდი, გაირიყე ან გახდი ხელი, ნუ დაიჩივლებ, რომ არა დგას შენს გვერდით ვინმე, რადგანაც ბევრჯერ შეუმჩნევლად ჩაგჭიდეს ხელი. არ დაიჩემო, რომ გაწვალებს ვიღაცა ქალი, შენ უკვე ძალით საკუთარი თავი აწვალე. და როცა ღამით მშვენიერი გამოვა დარი, დატკბი... შეშლილი ნუ დაითვლი ცაზე ვარსკვლავებს. გაგას "შუქნიშანი" მიყვარს ![]() ![]() თუ ვერ იპოვი, მე მაქვს და დავდებ ![]() -------------------- An eye for eye only ends up making the whole world blind.
|
მატასი |
![]()
პოსტი
#106
|
![]() თამ... ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 2,614 რეგისტრ.: 10-November 06 მდებარ.: dedamiweli :) წევრი № 440 ![]() |
იორიკი... ჩემი უსაყვარლესი ლექსით
![]() თოვლი როცა ცას მართმევ, ასე მგონი გჭირდება და ამიტომ გატან ან ცას რა მართებს ჩემი, ხანდახან სახეს ჭორფლიან ღამედ მოხატავს წვივები ისევ დაგიწვრილდება ნაწვიმარ გზაზე, ორი გუბეც და აღარ გაგიჭირდება მისვლა საზღვარზე ზამთრამდე, რჩება ისე ცოტა დრო ძამთრამდე უნდა, უნდა მოასწრო, მთEლი სხეულით ზეცა მოხატო და სიზმრებიდან დახეული მზე მომაწოდო, გულზე მომაწვა და ფეხაკრეფით უკან ახვიდე დამესიზმრები, ფარდის ჩახეულ ქვედაბოლოს გადავწევ და ცას მოგცემ ისევ მოილოგინებ, მერე თოვა თოვლთან ერთAდ შენი თვალის ფერიც მოვა შენ გროვდები და სახეს იხატავ, მე კიშენში ვარ როცა ცას მართმევ როცა ცას მართმევ და როცა გატან.... -------------------- მუჭაში ვაგროვებდი მზეს შენთვის...
აჰა, მიიღე... "ერთხანს შორიშორს იდგნენ და ოდნავი შეხედვისაც ეშინოდათ, რადგან აშკარად გრძნობდნენ გატრუნულნი, როგორ ამოდიოდა მათ სხეულში უცნაური, მჩხვლეტავი მცენარე - სიყვარულის კაკტუსი..." |
მატასი |
![]()
პოსტი
#107
|
![]() თამ... ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 2,614 რეგისტრ.: 10-November 06 მდებარ.: dedamiweli :) წევრი № 440 ![]() |
tiko282
თუ გაქვს დადე ![]() -------------------- მუჭაში ვაგროვებდი მზეს შენთვის...
აჰა, მიიღე... "ერთხანს შორიშორს იდგნენ და ოდნავი შეხედვისაც ეშინოდათ, რადგან აშკარად გრძნობდნენ გატრუნულნი, როგორ ამოდიოდა მათ სხეულში უცნაური, მჩხვლეტავი მცენარე - სიყვარულის კაკტუსი..." |
T I K O |
![]()
პოსტი
#108
|
![]() Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 2,328 რეგისტრ.: 14-January 08 წევრი № 3,632 ![]() |
_Matasi_
ოკ, ახლავე ![]() შუქნიშანი უკვე მოგონება მივეც ანათემას, უკვე დავივიწყე შენი სუსტი ტანი. ღამის მარტოობას ისევ ანათებდა ქუჩის მოწყენილი,სველი შუქნიშანი. დავთმე სიყვარული,მაინც არ მეძინა, თითქოს მომყვებოდნენ ძველი აკორდები, მერე ჩემს გრძნობებზე ცივად გამეცინა, მივხვდი,აღარასდროს აღარ გავლოთდები. ქუჩა სიბნელეში,თითქოს ნახაზია, როგორ იცვლებიან სახლთა ფიგურები, ყოფნა უშენოდაც ისე ლამაზია, შენსკენ,დამიჯერე,აღარ ვიყურები. -------------------- An eye for eye only ends up making the whole world blind.
|
likka |
![]()
პოსტი
#109
|
![]() გენა ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 5,044 რეგისტრ.: 5-April 07 მდებარ.: Strawberry fields... წევრი № 1,578 ![]() |
_Matasi_
ადრეც წამიკითხავს ეს ლექსი....მაპატიეთ გოიმობა, ვინ არის იორკი?? -------------------- ეჰ...
|
ქეთუ |
![]()
პოსტი
#110
|
![]() ცრემლისფერი... ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 2,898 რეგისტრ.: 16-December 06 მდებარ.: USA წევრი № 698 ![]() |
likka
ციტატა ჩემი უსაყვარლესი ლექსით ჩვენი ![]() აუ როგორ მიყვარს დათოს ლექსები, მითუმეტეს ასეთ ხასიათზე ასეთ ამინდში ![]() likka ციტატა ვინ არის იორკი?? დათო ყანჩაშვილი, ლიკ... -------------------- "ლოცვას უდრის ზოგჯერ ფიქრი... მოხდება ხოლმე... რაც უნდა მდგომარეობაში იყოს ტანი, სული მაინც მუხლმოყრილია..." "Ce n’est rien de mourir... c’est affreux de ne pas vivre!!!" |
likka |
![]()
პოსტი
#111
|
![]() გენა ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 5,044 რეგისტრ.: 5-April 07 მდებარ.: Strawberry fields... წევრი № 1,578 ![]() |
ქეთუ
ციტატა დათო ყანჩაშვილი, ლიკ... ეტყობა მართლა ძალიააააააან გოიმი ვარ ![]() ![]() ქეთ, არსებობს რამე რაც არ იცი??? ![]() -------------------- ეჰ...
|
T I K O |
![]()
პოსტი
#112
|
![]() Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 2,328 რეგისტრ.: 14-January 08 წევრი № 3,632 ![]() |
კიდევ ერთი კარგი ლექსი
![]() უძლური სინათლის ქალაქი ქუჩები უფერო ფერის, სულ ყველა სულ ყველას ძმაკაცი, სულ ყველა სულ ყველას მტერი. იქ, სადაც არ ხდება სიახლე, არავის არა აქვს ბედი, იქ სადაც იციან სიმართლე, მაგრამ არ იციან მეტი. იქ, სადაც ცვლილების სურვილი, არავინ გაივლო თავში, არა აქვთ სიცოცხლის წყურვილი, მაგრამ აქვთ სამოთხის საშვი. და თითქოს ჩრდილები დადიან, უაზრო წრეწირებს ჰკრავენ, იქ, სადაც არაფერს სჩადიან, უბრალოდ ცხოვრებას ჰკლავენ. იქ, სადაც თენდება არასდროს, ღამეში ეძებენ გროშებს, ჰაერი მაინც არ ჩარაზოთ, ჰაერი, ჰაერი დროზე! -------------------- An eye for eye only ends up making the whole world blind.
|
ქეთუ |
![]()
პოსტი
#113
|
![]() ცრემლისფერი... ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 2,898 რეგისტრ.: 16-December 06 მდებარ.: USA წევრი № 698 ![]() |
likka
ციტატა ეტყობა მართლა ძალიააააააან გოიმი ვარ biggrin.gif ვერც ეგ სახელი მეუბნება რამეს ... აბა რაებს ამბობ ![]() ახალია გოგო და შეიძლება ამიტომ ვერ იხსენებ ![]() ციტატა ქეთ, არსებობს რამე რაც არ იცი??? გავწითლდეეეეე? ![]() ![]() კიიიი უამრავი რამ არ ვიცი, მაგალითად აი ახლა ამოცანას ვერ ვხსნი, იმიტომ რომ არ ვიცი ![]() ![]() ![]() -------------------- "ლოცვას უდრის ზოგჯერ ფიქრი... მოხდება ხოლმე... რაც უნდა მდგომარეობაში იყოს ტანი, სული მაინც მუხლმოყრილია..." "Ce n’est rien de mourir... c’est affreux de ne pas vivre!!!" |
ქეთუ |
![]()
პოსტი
#114
|
![]() ცრემლისფერი... ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 2,898 რეგისტრ.: 16-December 06 მდებარ.: USA წევრი № 698 ![]() |
შენ მოკვდავი ხარ, ალბათ ეს არის
სხვა ლაქებს შორის ლაქა ყველაზე ჩვენ რომ არა გვყავს, იმ ბავშვის ნაცვლად ქანაობს ქარი საქანელაზე თვალებში თითქმის აღარ გიყურებ გადავეჩვიე რაღაცნაირად და სიყვარულიც ყოველდღე გვგუდავს გადაქცეული რაღაც აირად ხელებში უკვე აღარაფერი მიწა ფეხებში გვაკვდება თითქოს ირგვლივ ხეებზე სხედან სვავები და უკვე გრძნობენ გვამების სიტკბოს და ამ კინოფირს მე და შენ ვუცქერთ ყოველდღიურ და ფართო ეკრანზე და ვცდილობთ, ორი სხვადასხვა რჯულის რაღაცნაირად ვისხდეთ ერთ სკამზე ჩვენ მოკვდავნი ვართ, ალბათ ეს გვშველის განსაკუთრებულს არაფერს არ ვფლობთ და მზერებისგან შეციებული ხანდახან შენთან ჩურჩულით ვამბობ რომ სხვებთან ერთად შეშას მეც ვჩეხავ, და ვინც გარბის, და სხვა სივრცეს ითხოვს - ჩვენ ვწვავთ ასეთებს, რადგან დანარჩენ... ამდენ ცივ სხეულს გვჭირდება სითბო . დათო ყანჩაშვილი... ნიყვარს ეს ლექსი... ძალიან ძალიან... -------------------- "ლოცვას უდრის ზოგჯერ ფიქრი... მოხდება ხოლმე... რაც უნდა მდგომარეობაში იყოს ტანი, სული მაინც მუხლმოყრილია..." "Ce n’est rien de mourir... c’est affreux de ne pas vivre!!!" |
ლილიანა |
![]()
პოსტი
#115
|
![]() Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Moderator პოსტები: 4,439 რეგისტრ.: 18-August 06 წევრი № 78 ![]() |
თამარი_ცქნაფო
ქეთუ გააერთიანეთ ![]() likka ციტატა ლილი, ეს შენ დიდი მადლობა მპუაააააააააააააააააა ციტატა იქ, სადაც არაფერს სჩადიან, უბრალოდ ცხოვრებას ჰკლავენ აი ეს ლექსი , ეს მართლაც ესეა ![]() ქართველებს ინერტულობა სისხლში გვიჯდება და ხმას ერთეულზე უფრო ცოტა ადამიანი იღებს : ) ლიკ ლელავინ არის ![]() ნუ გაგა ნახუცრიშვილი ნუ მეკითხები, საიდუმლო გაუხსნელია, ბევრი ლექსი — დაუწერელი, ცხოვრების გზა — გაუწელელი, სიკვდილი კი აუხსნელია. ნუ მეკითხები, ვარსკვლავები დაუთვლელია, მონატრება — გახუნებული, იმედი კი — დაბრუნებული, ბედისწერა გაუთვლელია, სიყვარული — მხოლოდ სიტყვები. ნუ მეკითხები... 2004 კუღმა გაგა ნახუცრიშვილი როცა უკუღმა მიწა ტრიალებს, დრო აღარ რჩება მაშინ სიბრძნისთვის, სიცარიელეს ვერ აღიარებ და ცარიელი ხდება სინდისი. როცა უკუღმა ფეხსაცმელს იცმევ, როცა ყინვაში დაგრჩება ქუდი, ქალის სურნელი აუდის სიტყვებს, შეხვედრა გინდა და კათხა ლუდი. როცა უკუღმა იწყებ სიარულს, უკუღმა ბრუნავს ტვინი, აზრები, უკუღმართობას არქმევ სიყვარულს და, ალბათ, მხოლოდ მაშინ არ ცდები -------------------- 21. შემიწყალეთ მე, შემიწყალეთ მე, ჵ მეგობარნო ჩემნო, რამეთუ ჴელი უფლისაჲ შეხებულ არს ჩემდა.
|
ლილიანა |
![]()
პოსტი
#116
|
![]() Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Moderator პოსტები: 4,439 რეგისტრ.: 18-August 06 წევრი № 78 ![]() |
(ღმერთო, მაპატიე აპათია...)
რატი ამაღლობელი ღმერთო, მაპატიე აპათია, რაც კი მაბადია - მაპატიე... ერთსაც ვერ ვასრულებ შენაპირებს, ნეტავ მოვაგნებდე შენს ნაპირებს. თორემ უშენობა უმზეოა, არ ვიცი ვისავით უმწეო ვარ... ქვიშაზე ნაწერივით წავიშლები, უშენოდ სიზმარშიც არ გავიშვები მე მივატოვე მზის შენობა, ჩემიც აღარ მახსოვს მნიშვნელობა იქნებ გამახსენო? გამახსენე ყველაფერი თავიდან ამიხსენი შენი სამი ცალი სამოსელი, ღმერთო ფარდებივით ჩამოხსენი. იქნებ მომაშორო ეს ნიღაბი... უფალო მე კი არა - შენ იყავი. რატი ამაღლობელი -------------------- 21. შემიწყალეთ მე, შემიწყალეთ მე, ჵ მეგობარნო ჩემნო, რამეთუ ჴელი უფლისაჲ შეხებულ არს ჩემდა.
|
T I K O |
![]()
პოსტი
#117
|
![]() Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 2,328 რეგისტრ.: 14-January 08 წევრი № 3,632 ![]() |
თანამედროვე პოეტებიდან ერთ-ერთი, რომლის ლექსებიც მომწონს, არის გიო საჯაია
![]() სვანური მოტივებიდან (გია მეშველიანს) სადღაც მწვერვალებს აუტეხავთ დავა ერთ-ურთში, სადღაც სისველით დანაბინდებ ნისლებს ელიან და რომ შევცურო თარაშივით ახლა ენგურში, ნეტავ ღმერთები ჩემს სიგიჟეს რას უშველიან?! სადღაც სასმისებს გადადიან ხელიდან ხელში, სადღაც ირაო შემოხაზა არწივმა ცაზე, მოსწყდნენ ზვავები, მყინვარიდან დაეშვნენ ხევში, სვანური ეშხით დანაჭექებ "ლილეოს" ხმაზე. სადღაც ვაჟკაცი ისე უცქერს, თითქოს ემდურის, ქალიშვილს ვინმეს, მზეთუნახავს, ბროლის ყელიანს, სადღაც დაჭრილი ცხოველივით ბღავის ენგური, მთებში ტყეები საუცხოო ჰანგებს მღერიან. და ვდგავარ ასე, მოზღვავებულ გრძნობებით გულში - მთელი სვანეთის სათქმელს ვეტყვი ლექსს მეშველიანს - და რომ შევცურო თარაშივით ახლა ენგურში, აბა ღმერთები მე უბედურს რას მიშველიან?! -------------------- An eye for eye only ends up making the whole world blind.
|
likka |
![]()
პოსტი
#118
|
![]() გენა ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 5,044 რეგისტრ.: 5-April 07 მდებარ.: Strawberry fields... წევრი № 1,578 ![]() |
ლილიანა
ლელა ჩემი ჯგუფელია მაგისტრზე, კარგი გოგოა ძაან ვმეგობრობთ...ვოკალზე თვითონაა და სიმღერაც მისი დაწერილი თუ ზუსტად ვიცი. ამას წინათ დილანის საღამოზე იმღერა, ეხლა ბითლების საღამო იგეგმება და გაგაგებინებ თუ დაგაინტერესოს ![]() ამ ლექსებმა კიდე ძააან გამახარა, არ ვიცნობ კარგად თანამედროვე ქართულ პოეზიას. ყოჩაღუნა ხარ ![]() -------------------- ეჰ...
|
kato_Bato |
![]()
პოსტი
#119
|
![]() Я тучка, тучка, тучка. Я вовсе не медведь.. ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Senators პოსტები: 15,479 რეგისტრ.: 4-November 06 მდებარ.: Not shureLand.... წევრი № 389 ![]() |
თამარი_ცქნაფო
ციტატა სიყალბე? ნახუცრიშვილთან ნაკლებად დამინახავს, მომწონდა ყოველთვის, თავიდან, რამდნეიმე წლის წინ რომ დავნახე, არასრულფასოვანი ადამიანის შთაბეჭდილება დამიტოვა, მაგრამ მერე ლექსების კითხვა რომ დაიწყო, სულ სხვა პიროვნება დავინახე და ყოველთვის დიდი სიამოვნებით ვკითხულობ მეც მის ლექსებს მე დავწერე, ნახუცრიშვილთან დავინახე სიყალბე თქო, ცქნაფო? ![]() ზოგადად ვიგულისხმე თანამედროვე პოეზია, ასე იყო დაწყებული მსჯელობა ამ საკითხზე და ასე გავაგრძელე. ძალიან მომწონს. სული მოვითქვი,შეიძლება ასე ითქვას, ბევრი სისულელის წამკითხავმა, მის ლექსებში სული მოვითქვი. -------------------- მელია დადუმდა და პატარა უფლისწულს მიაჩერდა.
- მომიშინაურე!.. - შეევედრა იგი უფლისწულს.... - როგორ უნდა მოგიშინაურო? - ჰკითხა პატარა უფლისწულმა. - ამისთვის დიდი მოთმინებაა საჭირო, - მიუგო მელიამ. - ჯერ შორიახლოს დაჯდები მოლზე. აი ასე. მე მალულად დაგიწყებ ცქერას. შენ კი ხმა არ უნდა ამოიღო. საუბარი ხშირად გაუგებრობის მიზეზია. მერე ყოველდღე უფრო და უფრო მომიახლოვდები... |
ლილიანა |
![]()
პოსტი
#120
|
![]() Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Moderator პოსტები: 4,439 რეგისტრ.: 18-August 06 წევრი № 78 ![]() |
დაუთმეთ ამ ლექს წუთები და ბოლომდე წაიკითხეთ
რექვიემი დათა გულუა მე გუშინ ისევ დავეკიდე ოთახის ჭაღებს, ეს სიკვდილია, მახსენებდა ოდნავი რხევა. სარკის მინაზე აორთქლებულს ვუმზერდი სახეს, ჩემს პროცესიას, მეგობრებო, მოჰყევით ნელა! ჩვენს ქვიშის საათს ამოუშრა მუცელი ლუწი და ჟამი _ ხვლიკი გადაიქცა მარადისობად. მთვარეს მოუკვდა მზის შობისას თენება უწინ და ალიონი ჰორიზონტზე ფრენას შიშობდა. ოცი ავაზა აფრენილი მოჰყვება კუბოს, დღე ფარშევანგის ბუმბულივით ამიპრიალდა, მაშ, ბოლო ვალსი, ბოლო ალტის სიმები უხმო? თუ, მეუფეო, ევერესტზე დამაგვიანდა?! ბაირაღები _ სისხლისფერი თქვენი კალთები, ამ მოკვეთილი ბაგეებით რომ მიკოცნია, მე ვიცინოდი? ეს ცრუობდნენ ჩემი ნაკვთები, ნუთუ, ერთხელაც ჩემს სახელზე არ გილოციათ? და თუ ასეა, მოილოცეთ ბოლოჯერ სული, ჰიმალაებზე რომ მიანდო სხეული ხრამებს. მაგრამ ცეცხლივით მზის ბუდეში შხიოდა გული და კვლავ ლესავდა საბოგინოდ ღრუბელი ქარებს. როცა გეძინათ სასთუმალზე სიზმრის ბეღლებში, მე მაშინ ვწერდი `ევასა” და “ადამს~, `ზარების დონებს~, ვიღაც ბაყაყი რომ ყნაოდა წუხელ ღელეში, ოქროს გვირგვინით დღეს მიგათრევთ, ვით მორჩილ მონებს. და ის საფანტი, ჩემს გულზე რომ მოსულა ნუშად, იყო გარდასვლა შემოდგომის თეთრი ღამესი დალეწილი მაქვს თვალის ჭრილში საცქერი შუშა და, სიყვარულო, შენ ყოფილხარ ჩემი დანტესი. ღმერთო ძლიერო, არ ვყოფილვარ მე ბასტილია, არც მეგობრობა არ ყოფილა ჩემი ღალატი. მოდით დამხედეთ, ეს მაჯები გადახსნილია, თბილი `კინჟალით~ განვისვენებ, როგორც მარატი. ამ რექვიემზე იზეიმებს, ალბათ, სიკვდილი და ეს იქნება ნელი ვარდნა, კვლავ წამიერი. არ გამაგონოთ პარტიტურა ბოლო ტირილის თქვენში უჩუმრად ცოცხალია ჰერ სალიერი. მოდით, დამხედეთ, გარდაცვლილმა როგორ ვიბრძოლე, ნუ შეგაშინებთ თალხისფერი ჩემი სხეულის. მე არ მოვმკვდარვარ, არ მოვმკვდარვარ, მხოლოდ ვიცოცხლე, ამაოებით არ მივსია სულის რვეული. ერთი ლეგატო, მაესტრო წამის, ერთიც დამითმე ხნიერი ნოტი, ერთიც ვიცეკვოთ ჟიზელი ღამის, შენ, შემოდგომავ, ვიცეკვოთ, მოდი! და მე დამკრძალეს შაბათის დილას, მზის ნიჟარიდან დღე მოძვრებოდა და იქვე, ხესთან ეძინა მოცარტს, გაიღვიძეო? _ მეკითხებოდა. ჩემს გვერდზე უკვე არავინ იდგა, მხოლოდ ნაღველი მითბობდა მუხლებს. აქ ტიციანი მომიჯდა დინჯად და მაჩვენებდა უფეხო ღრუბელს. კვლავ აფრენილა ავაზა ოცი, ფრინავენ არსად. ლამპიონები წყვდიადისაკენ ილტვიან ჯარით. მე გავიღვიძებ, გპირდები, დედა, აუცილებლად, ღია დატოვე ჩემი სარკმლის მტვრიანი კარი. მე წუხელ მოველ ვერცხლის წვიმად, მე მოველ თოვლით, თქვენ ისევ ყოფის ბორბლებს დასდევთ ლურჯ ბილიკებზე. კვლავ დაგავიწყდათ `მოდერატო, ტკივილი შორი, ისევ ალლეგრო თქვენს სისხლშია და თქვენს ღიმილზე. სარკის მინაზე აორთქლებულს ვუმზერდი სახეს, ჩემს პროცესიას, მეგობრებო, მოჰყევით ნელა, მე გუშინ ისევ დავეკიდე ოთახის ჭაღებს, შენ გაცოცხლდები, მახსენებდა ოდნავი რხევა. 25.09.2003 20. ავტორი 20 წლის ასაკში გარდაიცვალა და თუ არ ვცდები ეს მისი ბოლო ლექსი იყო შენამდე.... დათა გულუა გამოვექეცი ოხერ ტაიგას, გამოვექეცი ქარით მოცული, უთხარით წვიმას, მხარი ამიბას და დამიჟანგოს სულის ურდული აქ გრძნობა ჩაწვა ნაზად სტროფებში და გადიხურა რითმები საბნად, ტყვია მიფრინავს უკან თოფებში და მოლოდინი გადიქცა საკნად. მე ველოდები შენს სამრეკლოდან, ზარით მოფრენილ დამწვარ ბარათებს, მთაწმინდის ეულ საბაგიროდან, ვუმზერ შენს თვალებს, როგორ ანათებს ტივებს აცეკვებს თავის ტალღებზე, მტკვარი მოკული და კეთროვანი, არ მძინებია ხორბლის მკლავებზე, მე მიჯნურობით თითქოს მხცოვანი იმ დღეს მზიურში ისხდნენ მტრედები, ჩვენ ერთმანეთი მოგვქონდა მხრებით, იმ Dდღეს ვერესთან თითქოს ედემი, ამოიშალა ვარდის წყლის ტბებით. ათას ოხვრაში ამონაწები ვესტუმრე შენს კარს, ჯერ არ გაღებულს, ჩემი ოცნება დარდით ნაცხები, ჰგავდა დანგრეულ ჟღერას კამერულს შენამდე ჩემთვის არ არსებულა ბროლის ფილები სპეტაკი, გულთა, გუშინ კანდელი აფეთქებულა, თოვლის ცრემლები შეკრულა გუნდად შეკრულან გუნდად იარაღები, ათიათასჯერ დამცხრილეს თურმე, შენი თვალების ბორდო ვარდები, გზიდან ჩაჩეხავს სიკვდილის ურემს შენი თვალიდან ავაზები გამოფრენილან, გამოფრენილა ბულბული და გულს მიმჯდარა, ჩემს სარეცელზე ის გალობდა გამთენიისას და თითქოს იქვე იჯდა ნირვანაც იჯდა სპეტაკი, თოვლიანი თეთრი წვერებით, სიკვდილი თეთრი ხელთათმანებით, იქვე სიცოცხლე იწვა გემებით და ირეოდა სულთა ქანები. და ედემიდან ჩამოგიტანე ბზებით დაწნული დედოფლის ტახტი, შენს დღიურებში გადავიღვარე, საძინებელში შენს ფიქრებს ვახლდი ძილის დროს ღამე ქსოვდა განედებს, ამ სიყვარულის მბრუნავ გლობუსზე და მუდამ სიზმრად, სიზმრად გამეფებ, როგორც სიმები მეფობს ჩონგურზე. გთხოვ, არ წახვიდე, ხიდი არ დატოვო, გულიდან ამოიღე ნისლის სატევარი, ფარდით არ დაფარო უდაბნო, ვარდო, ღმერთო, არ გამიპო ჩემი ნახევარი მე გრძნობა ჩამიწვა ნაზად კუპლეტებში, გადაიხურა პლანეტა საბნად, ღრუბლები ჩაცვენილან წვიმად გუბეებში, გარდაისახა ცხოვრება ისევ, ლანდების ჩვეულ ნისლიან საკნად. -------------------- 21. შემიწყალეთ მე, შემიწყალეთ მე, ჵ მეგობარნო ჩემნო, რამეთუ ჴელი უფლისაჲ შეხებულ არს ჩემდა.
|
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 14th July 2025 - 01:53 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი