სხვა რელიგიები, სწავლება და ტრადიციები პარამეტრები

[KAIROS]

ატმან, შენ ხარ თუ სხვა?
ვერ გცნობ...
მე დაგიწერე, რომ უცხო ღმერთებს ნუ ადიდებთმეთქი, თორემ განა დაგიშალა ვინმე სადმე კამათი? პირიქით ჩემი ერთერთი ფავორიტი ფორუმელი ხარ და უბრალოდ კამათი და საუბრები რომ იყოს არ შეიძლება?
რად გინდა ეგ ხოტბები კრშნაზე და სხვა არაქრისტიანულ კულტებზე?
კაი ახლა ნუ ბრაზდები

[ლურჯი ბუ]

იკამათე და იყავი! მე წავედი აქედან!

მაპატიეთ მყუდროება რომ დაგირღვიეთ!

Atman
რა იყო შეკაიკაცო, რა გაჩხუბებს!
რაა მანდ გასაბუტი...

[Atman]

სიტყვა "ალლაჰი" როგორ იშიფრება იცით ვინმემ ზუსტად?

[terra]

სიტყვა "ალლაჰი" როგორ იშიფრება იცით ვინმემ ზუსტად?

არაბული სიტყვაა. შედგება განსაზღვრული არტიკლისგან - ,,Аль’’ და სიტყვისგან - «Илях»,
რომელიც ნიშნავს : ,,ის, ვისაც თაყვანს სცემენ.’’ ან : ,,ღირსი თაყვანისცემისა.’’
არტიკლი მიუთითებს ერთადერთ ჭეშმარიტ ღმერთზე, რომელიც ღირსია თაყვანისცემისა.
აღნიშნულ სიტყვას არ გააჩნია მრავლობითი რიცხვის ფორმა და გამოიყენება მხოლოდ მხოლობით რიცხვში.
ეტიმოლოგიურად მოდის ძველი სემიტებისგან, რომლებიც ღმერთს უწოდებდნენ - Элох (Элоах).

[Atman]

terra

არაბული სიტყვაა. შედგება განსაზღვრული არტიკლისგან - ,,Аль’’ და სიტყვისგან - «Илях», რომელიც ნიშნავს : ,,ის, ვისაც თაყვანს სცემენ.’’ ან : ,,ღირსი თაყვანისცემისა.’’

სხვა ვერსიაც მახსოვდა და ვერ ვიხსენებ... მეტი ახსნა არავის აქვს?

[Atman]

АНГЕЛЫ И ПОЛУБОГИ
Каждый человек — целостное существо, имеющее материальный и метафизический аспекты, но являющееся душой. Проблемы этого мира так сложны, что их нельзя разрешить, обращаясь лишь к одному из аспектов нашего существования. Должно быть тесное соединение материального, метафизического и духовного. Это не просто полезно, это необходимо для выживания. В этом отношении большое значение имеют ангелы и полубоги, ибо это силы, которые способны помочь нашему выживанию и прогрессу.

СВЯЩЕННЫЕ КНИГИ И ВЫСШИЕ СУЩЕСТВА
Творение Господа имеет многие измерения. Существуют низшие, или адские планеты, средние планеты, высшие небесные миры и духовный мир. Существует также множество слуг и посланников Господа. Это существа более высокой и тонкой природы, чем мы, но в то же время не являющиеся Богом. В эту категорию входят ангелы и полубоги. Они представляют собой аналогию с кабинетом министров президента, руководящих работой отдельных министерств. Существует разница между членом кабинета и действительным главой государства, президентом. Полубоги, или девы, — это члены кабинета Господа. Они надзирают за положением дел в материальном мире. Люди часто ошибочно отождествляют полубогов или тех, кто представляет Бога, с самим Богом. Ангелы — существа той же природы, что и полубоги, но в отличие от полубогов они не занимают определенных «административных постов».
Ангелы и полубоги упоминаются во многих священных писаниях. Начнем с Библии. В Книге Бытия говорится: «В начале сотворил Бог небо и землю» (II, 1). И далее: «Так совершены небо и земля и все воинство их» (II, 2). Если Бог сотворил небо и землю, это значит, что Он существовал где-то еще и оттуда, из своей обители, творил небо и землю. Небесные планеты — место обитания ангелов и полубогов. Верховный Бог обитает над небесными планетами в духовном мире (см. главу 2). И ангелы, и полубоги — материальные существа, но более тонкой природы, чем человек.
Теперь мы переходим к следующему вопросу. В Книге Бытия мы находим фразу — поразительную, несмотря на то, что мы слышали ее бессчетное число раз: «И сказал Бог: сотворим человека по образу Нашему, (и) по подобию Нашему; и да владычествуют они над рыбами морскими, и над птицами небесными, [(и над зверями), и над скотом, и над всею землею, и над всеми гадами, пресмыкающимися по земле]» (I, 26). Из этого стиха становится ясно, что Господь не один. К кому же он обращается? Он говорит с полубогами. Они, как члены кабинета Бога, ответственны за сотворение живых существ в материальных вселенных. Это полубоги говорят: «Сотворим человека по нашему образу. Давайте сотворим существо по нашему подобию, существо, способное к духовному прогрессу. Давайте продвигать человечество, чтобы дать ему шанс приблизиться к Богу».
Как жители Земли, мы не являемся частью изначального творения. Живые существа нашей планеты— часть вторичного творения. Это как в драме: кончается первое действие, и занавес закрывается. Потом идет второе действие, и занавес снова закрывается. Всегда происходит творение, поддержание и уничтожение вселенной, занавес закрывается, а затем весь процесс повторяется снова и снова. Только духовный мир существует вечно, и время над ним не властно.
Обратим внимание на другой отрывок из Библии. В Книге Бытия говорится: «Когда люди начали умножаться на земле, и родились у них дочери, тогда сыны Божий увидели дочерей человеческих, что они красивы, и брали их себе в жены, какую кто избрал» (VI, 1-2). Это указание на то, что сыны Божий, то есть полубоги, контактировали с людьми, с дочерьми человека, и в результате образовалось человечество, как мы его знаем.
В Коране тоже говорится об ангелах. Пророк Мухаммед получил способность передавать знание Корана в результате общения с ангелом Гавриилом. Коран описывает посещения этого мира ангелами, их откровения и деяния, различные в зависимости от времени, места и обстоятельств. Например, во второй главе, в 177-м стихе Корана говорится: «Праведность не в том, чтобы обращать лицо к востоку или к западу, праведность в том, чтобы верить в Аллаха, и в судный день, и в ангелов». Вера в ангелов не так универсальна, как вера в Божественное Существо, тем не менее она входит во все религиозные традиции.

АНГЕЛЫ В ДЕЙСТВИИ
Существуют различия между ангелами и другими тонкими сущностями, например призраками. Призрак — это бестелесное существо, существо, которому не удалось воплотиться в следующем физическом теле. Хотя призраки не имеют физического тела, в них остается желание плотских наслаждений. По этой причине они пытаются войти в чужое физическое тело и использовать его. Призрак демонстрирует то же поведение и в целом имеет ту же ментальность, которые были свойственны ему в последнем воплощении. Призрак хитрого и зловредного человека точно так же будет причинять людям неприятности, как причинял этот человек, находясь в физическом теле. В присутствии призрака вы испытаете страх. Если в вашей комнате появится призрак, вы почувствуете, будто подул ветер, а прикосновение призрака вызывает ощущение холода.
Ангелы вступают в контакт с людьми не потому, что они такие же заблудшие существа, как призраки; ангелы выполняют особую миссию. От ангела вы можете получить благословение, предостережение, руководство и даже защиту. Ангел не пытается войти в ваше физическое тело, чтобы получить чувственное удовлетворение или совершить какой-нибудь неблаговидный поступок за ваш счет. Присутствие ангела дает ощущение тепла, безопасности, утешения и комфорта. Ангелы всегда играли роль помощников в материальной вселенной.
Из Библии вы, наверное, знаете, что ангел явился Аврааму и остановил его руку, когда тот готовился убить сына. Ангел закрыл пасть льву, когда Даниила бросили в ров на съедение. Ангел освободил из заточения Петра. Ангел являлся пророку Мухаммеду. Эти примеры отражают роль ангелов как помощников человечества. В Откровении (Иоанна Богослова) есть описания различных видов ангелов. В священных писаниях есть множество ссылок на взаимодействие с ангелами.
Иногда бывает трудно отличить помощника и наставника от существа, у которого есть на ваш счет собственные корыстные замыслы. Простейший путь разобраться в этих существах — определить, благочестивы они или нечестивы. Усилия благочестивых существ направлены на то, чтобы вам помочь. Нечестивые в буквальном смысле пытаются внести в вашу жизнь скверну.
Если вам доведется вступить в контакт с благочестивым высшим существом, не тратьте время даром, пытаясь определить, к какому типу ангелов оно принадлежит. Некоторые ангелы похожи на детей, другие имеют мужское или женское обличье, третьи бесполы. Эти различия несущественны. Важна только информация, которую они сообщают, и то, как вы воспользуетесь этой информацией. Важно также понять, что несет вам контакт, губителен он для вас или благотворен. Если вы навлекаете на себя пагубные ситуации, вам следует поработать над собой, чтобы избежать подобных контактов. Если вы слышите голоса, которые наводят на вас страх, вам надо решить, как повысить уровень сознания.
Тело ангела вибрирует, излучает свет и переливается всеми цветами. В горе такие существа дают вам ощущение мира и покоя. Если человек находится на пороге смерти, или в трансе, или в коме, ангел может помешать душе покинуть тело. Он вступает в разговор с душой и велит ей вернуться в тело, чтобы завершить какую-либо работу, и описывает эту работу. Подобные события происходили всегда и будут происходить в будущем. Ангелы появляются и в наше время, чаще всего чтобы оберегать детей. Дети видят их и рассказывают о них. Люди с особо чувствительной психикой также видят ангелов. Некоторых людей ангелы сопровождают на протяжении всей жизни. Другим они являются в определенный момент, чтобы помочь справиться с трудностями. Некоторые из вас, наверное, знают о Михаиле, Гаврииле и многих других ангелах, известных своими удивительными деяниями. Они оберегают живые существа в этой и других материальных вселенных и с любовью помогают им. Ангелы не обязательно обитают в какой-то одной вселенной, они обладают способностью перемещаться повсюду.

ДЕЯТЕЛЬНОСТЬ ПОЛУБОГОВ
Полубоги надзирают за ангелами и людьми. Как уже говорилось, полубоги несут административную ответственность. В древних культурах, например африканских, поклонялись в основном полубогам. В современных культурах Третьего мира также процветают культы полубогов. Как упоминалось выше, у Бога есть посланники, которым Он поручает выполнение определенных функций для Себя. Полубоги иногда вмешиваются в дела материального мира, вызывают столкновения и конфликты, и люди поклоняются им, чтобы их умилостивить. Западные ученые иногда этого не понимают и считают африканские религии политеистическими. В действительности в африканских традициях существует один Верховный Бог, но отдается должное полубогам, их обязанностям и той роли, кото¬рую они играют.
До того как в нашу вселенную пришел Будда, полубоги чаще взаимодействовали с землянами. Жрецы совершали особые ритуалы, привлекавшие полубогов.
Будда положил конец многим ритуалам, потому что люди стали извращать их и использовать не по назначению. Будда открыл новую эру и ввел новый стандарт жизни, основанный на ненасилии, этике и моральной ответственности. Главным аспектом существования стал покой. Будда прекратил излишние контакты людей с полубогами и перевёл устремления с трансцендентного на покой. Хотя полубоги по-прежнему появляются среди нас, мы все меньше и меньше осознаем их присутствие.
Девы занимают большое место в нашем повседневном опыте. В ведении дввов находится астрология. Никто на земле не может произвести солнце или луну, заставить их ежедневно появляться и исчезать, никто не может создать минералы, которые мы находим в земле. Эта деятельность находится под контролем девов. Не было такого времени, когда бы мы не имели связи с нашими высшими братьями, сестрами или родителями из других измерений. Не было такого времени, когда бы нас оставили дома одних, без присмотра высших существ. Космические экспедиции демонстрируют, что такие контакты происходят и сегодня. Многие космонавты имели в полетах опыт, благодаря которому стали заниматься изучением высших существ. Некоторые космонавты сообщали о том, что за ними следовали неизвестные существа и что это стало для них гигантским шагом вперед на пути осмысления жизни. Подобные случаи будут происходить все чаще в ближайшем будущем.

[Atman]

დემონები: ვინ არიან ისინი?

(ჯონ ფეივორსის წიგნიდან "სულიერი მეომარი")

ამბობენ, რომ ყველანაირი ბოროტება ეშმაკისგან მოდის. იმისათვის, რომ ბავშვები კარგად მოიქცნენ, მათ ხანდახან აშინებენ: "ცუდად თუ მოიქცევი გუდიანი კაცი წაგიყვანს!" ბავშვი იზრდება, "გუდიანი კაცი" ეშმაკად იქცევა, და შიში რჩება. ეშმაკები იმდენად რეალურნი არიან, რამდენადაც თქვენ გინდათ ეს. თუმცა თუ თქვენ არ აღიარებთ მათ ძალაუფლებას, ისინი ვერაფერს დაგიშავებენ. შეშლილ ადამიანს თოკი გველად ეჩვენება და შესაბამისად მოქმედებს. ნორმალური ადამიანი ხედავს, რომ ეს თოკია და არ ეშინია. მსგავსად ამისა ჩვენ შევქმენით მრავალი ისეთი საგანი, რაც მხოლოდ იმიტომაა რეალური, რომ ჩვენ მივეცით ამის უფლება. ჩვენს ცხოვრებაში ის ჭარბობს, რაზეც ენერგიის კონცენტრირებას ვახდენთ. პირველხარისხოვან მნიშვნელობას ვანიჭებთ მრავალ სიტუაციას, რომელთაც სინამდვილეში მნიშვნელობა არა აქვთ. და პირიქით, ცნობიერებიდან ვშლით ბევრ რაღაცას, რასაც პირველხარისხოვანი მნიშვნელობა აქვს. ეს გვაჩვენებს, თუ როგორი ძლევამოსილია ჭკუა. თუ მას ნებას მივცემთ, შეუძლია იმოქმედოს, როგორც ჩვენმა პირადმა დემონმა. თუ რაიმეს ჭკუით ვაღიარებთ, შესაბამისად მოქმედებაც გვიწევს. მაგალითად თუ ვინმე მეუბნება: "შენ ისე საძაგლად გამოიყურები, რომ ზიზღს იწვევ ჩემში!" - მე შემიძლია სხვადასხვაგვარად მოვიქცე. შემიძლია ეს სიტყვები აბსოლუტურ ჭეშმარიტებად მივიღო და გავბრაზდე. შემიძლია შეურაცხმყოფელს სამაგიერო გადავუხადო. შემიძლია სარკეში ჩავიხედო და გავარკვიო, მართლა საძაგლად გამოვიყურები თუ არა. შემიძლია პლასტიკურ ქირურგს მივმართო. ან - უბრალოდ არ მივცე საკუთარ თავს უფლება, რომ ეს გამოწვევა მივიღო. თუ არ მივიღებ მას, არაფრის გაკეთება არ მომიწევს იმისათვის, რომ შევეწინააღმდეგო. არაფრის დამტკიცება არ მომიწევს და არ მომიწევს საკუთარი საქციელის რამენაირად შეცვლა. როგორც კი ჭკუასთან ვაიგივებთ საკუთარ თავს და ვიღებთ იმას, რასაც ჭკუა გვთავაზობს, ჩვენ ვიღებთ არა მხოლოდ აზრებს, არამედ შესაბამის ემოციებს, ასოციაციებს და ქმედებებს. მიუხედავად იმისა, მოგვწონს თუ არა ეს, მთელ კომპლექტს ვიღებთ. ჩვენ უნდა ვიპოვოთ საშუალება, რომ ჭკუასთან აღარ გავაიგოვოთ საკუთარი თავი, აღარ უნდა ვიმოქმედოთ მისი ბრძანებებით, იმისათვის, რომ ყველანაირი სირთულე სულიერი ზრდისთვის გამოვიყენოთ.

არსებობს ნეგატიური გავლენის მრავალი ფორმა. ერთ-ერთი მათგანია - აზროფორმების საშუალებით მოქმედება. ყოველი აზრი, რომელსაც ამ პლანეტის მცხოვრებლები გამოვიმუშავებთ, გადადის ეთერში, ჰაერის ნატიფ ასპექტში. აზროფორმები საკუთარი ცხოვრებით ცხოვრობენ და გავლენას ახდენენ ინდივიდებზე და კოლექტივებზე. რაც უფრო ნეგატიურია აზროფორმები, მით უფრო სავალალოა მათი გავლენა. მსგავსი იზიდავს მსგავსს. ინდივიდუალური ცნობიერება ჯგუფური ხდება, რომელიც გამოვლინდება, როგორც ჩვენი პლანეტის კოლექტიური ცნობიერება.

ჩვენი ჭკუა შესაძლებელია მავნე არსებების საყუდარი გახდეს. სწორედ მათგან მოდის ძლივსშესამჩნევი ხმები, რომლებიც ჩვენს გარშემო ტრიალებენ. სწორედ ისინი ელოდებიან, როდის იქნება ვინმეს ცნობიერება მათთან უნისონში. სწორედ ისინი არიან ის რისკის მოყვარულები, რომლებიც გვაიძულებენ საფრთხეში ჩავიგდოთ საკუთარი თავი ან სხვა ადამიანები. ესენი არიან არსებები ნატიფი სამყაროებიდან. მათ ხმაზე რეაგირება სამი საშუალებითაა შესაძლებელი: ვუარყოთ ისინი, როგორც არარსებულნი; მივიღოთ როგორც რეალობა და ამოვიგდოთ თავიდან რასაც გვეუბნებიან; და ბოლოს, მივიღოთ როგორც რეალობა და მოვიქცეთ იმის შესაბამისად, რასაც გვეუბნებიან. ქმედება განისაზღვრება ადამიანის მდგრადობით აზროფორმების გავლენისადმი. ნაკლებად მდგრადი ადამიანები, რომლებიც აძლევენ თავს ნეგატიურ ენერგიაზე გადაწყობის უფლებას, მათი ზეგავლენის ქვეშ იქნებიან. ხმები მათთვის რეალური ხდება და შედეგად მათ შეუძლიათ გიჟური ქმედებები ჩაიდინონ. ხოლო თუ ჩვენ ვუარყოფთ ნეგატიურ ინფორმაციას, ეს არსებები არათუ ვერ მოქმედებენ ჩვენზე, არც კი შეეცდებიან ჩვენთან მოახლოებას. ამიტომ ჩვენთვის ისინი აღარ წარმოადგენენ რეალობას.

უარყოფით ენერგიებთან კავშირში შესვლა შეიძლება ოკულტიზმის, მაგალითად სპირიტიზმის საშუალებით. სულების გამოძახება საშიშია, მაშინაც კი, თუ ეს ხუმრობის ან გართობის გამო ხდება, რადგან ქმედების ამ ფორმამ შეიძლება დემონური ენერგია მოიზიდოს. ადამიანები, რომლებიც მონაწილეობას იღებენ სპირიტულ და მსგავს სეანსებში, ხანდახან ნეგატიური არსებების გავლენას გრძნობენ და შეიძლება შეპყრობილებიც კი გახდნენ. სწრაფად იზრდება იმ ადამიანების რიცხვი, რომლებიც სატანიზმს იყენებენ. ზოგიერთი მაღალი სამხედრო ჩინის პიროვნება ან ოლიგარქიის მაღალი საფეხურების წარმომადგენელი "სატანის ეკლესიაში" შედიან, მრავალი საიდუმლო ორგანიზაცია კი ეშმაკს ეთაყვანება.

ჩვენს დროში უნდა გავაძლიეროთსაკუთარი თავი იმ ბოროტების წინააღმდეგ, რაც ჰაერში ტრიალებს. ადრე კეთილი და ბოროტი ძალები არ იკავებდნენ ერთი და იმავე სამყაროს. სულიერი საწყისი ადამიანში საკმარისად ძლიერი იყო, რათა სიკეთეს და ბოროტებას ცალცალკე ეარსებათ. დროთა განმავლობაში ატმოსფერო ცოდვით გაიჟღინთა და სიკეთემ და ბოროტებამ დაიწყო ერთად თანაარსებობა - არა მხოლოდ ერთ სამყაროში, არამედ მოგვიანებით ერთ ადამიანშიც. თანამედროვე ადამიანი საკუთარ თავში მოიცავს უმაღლეს და უმდაბლეს "მეს", და ისინი გამუდმებით ებრძვიან ერთმანეთს. ზოგიერთში მდაბალი "მე" დომინირებს და ისინი ცოდვებში იძირებიან, "მაღალი" მე იფარება ავხორცობით, ბრაზით და სიხარბით. ასეთი ადამიანები კარგავენ საკუთარი სხეულის ფლობის და მართვის უნარს. ისინი კარგავენ თავისუფლებას და ხდებიან სათამაშოები საკუთარი ჭკუის და გრძნობების ხელში. საჭიროა უფრო დაწვრილებით განვიხილოთ ამ დამონების მიზეზები, რამეთუ ჩვენი ქმედებები ცხოვრებაში უშუალოდ ახდენს გავლენას იმაზე, თუ რა გვემართება სიკვდილის დროს და სიკვდილის შემდეგ.

სული სიკვდილის დროს და მას შემდეგ

სანამ ჯოჯოხეთურ პლანეტებზე ვისაუბრებთ, მოკლედ განვიხილოთ სიკვდილის პროცესი. ძველი ეგვიპტის კულტურაში, ანუ კემეტში, როგორც მას თავიდან უწოდებდნენ, სიკვდილისთვის მზადებას უზარმაზარ ყურადღებას უთმობდნენ, რადგან მთელი ცხოვრება - ეს არსით სიკვდილისთვის მზადებაა. სიკვდილის პროცესი დაწვრილებითაა გადმოცემული ეგვიპტურ "მკვდართა წიგნში". ძველი ეგვიპტელები სიკვდილის პროცესის საგულდაგულოდ დამუშავებულ და რთულ სისტემას იმიტომ კი არ აპრაქტიკებდნენ, რომ სიკვდილზე იყვნენ კონცენტრირებულნი, არამედ იმიტომ, რომ აცნობიერებდნენ სულის მარადიულობას და იმას, რომ სიკვდილის შემდეგ მის წინ მრავალფეროვანი შესაძლებლობები იშლება.

როცა სული სხეულს ტოვებს, იგი დაახლოებით 24 საათში მიდის გარკვეულ ადგილას, სადაც დაახლოებით ერთი მზიური წელიწადის განმავლობაში იყენებს შედარებით თავისუფალ მდგომარეობას. შემდეგ იგი წარდგება სასამართლოს წინაშე, რომელსაც სიკვდილის ღმერთი ხელმძღვანელობს. სასამართლო გამოყოფს სასიკეთო საქმიანობას ცოდვითი საქმიანობისაგან და განსაზღვრავს - რას იმსახურებს სული შემდეგ ცხოვრებაში - სიმშვიდეს და ტკბობას, თუ სასჯელს. სულს შეუძლია დატკბეს ზეციურ პლანეტებზე, დაიტანჯოს ჯოჯოხეთურ პლანეტებზე, ან აღმოჩნდეს დედამიწის დონის საშუალო პლანეტარულ სისტემებზე, სადაც სიამოვნება და ტანჯვა დაახლოებით თანაბარია.

ზოგიერთ სულს ათასობით ცხოვრების გავლა მოუწევს, სანამ დედამიწის მსგავს პლანეტაზე დაიბადება. ეს დამოკიდებულია გარკვეულ კარმულ პირობებზე, მაგალითად მშობლებზე ან წინა ცხოვრების ადგილსამყოფელზე. სხვა მხრივ ზოგიერთ სულს იმდენი რამე აქვს გასაკეთებელი დედამიწის მსგავს პლანეტებზე, რომ მათ დაუყოვნებლივ უკან აბრუნებენ. ჩვენს დროში მრავალი სული უკვე ელოდება დედამიწაზე დაბრუნებას.

ამ მდგომარეობას ართულებს აბორტები. აბორტების რიცხვის გაზრდის პროპორციულად იზრდება იმ სულების რიცხვი, რომლებიც საჭიროებენ სხეულს, მაგრამ არ შეუძლიათ მათი მოპოვება. ამიტომ იზრდება მოლოდინის დრო, დედამიწაზე დაბადებამდე. რამდენადაც ასტრალური სამყარო გადატვირთულია, სუმარული ენერგია იღვრება აგზნებაში და გაღიზიანებაში, რომელიც "ბომბავს" დედამიწის მოსახლეობას და იწვევს ქაოსს ჩვენს პლანეტაზე.

შეიძლება გაჩნდეს კითხვა: ნუთუ არ შეიძლება საერთოდ ავიცილოთ თავიდან ეს სიკვდილისშემდგომი პროცედურები? შეიძლება. ზოგიერთ სულს მჭიდრო კავშირი აქვს უზენაესი ღმერთის წარმოგზავნილებთან - როგორც შეძლებულ ადამიანს ყავს გავლენიანი და კომპეტენტური ადვოკატი, რომელიც მის ინტერესებს დაიცავს სასამართლოზე. თუ ასეთი შუამდგომელი, მაგალითად სულიერი მოძღვარი (გურუ), სულიერად საკმარისად წინწასულია, სულს შეუძლია თავიდან აიცილოს კარმიული სასამართლოს წინაშე წარდგომა. ეს როგორც წესი ხდება იმ შემთხვევებში, როცა სული დაკავშირებულია ტრანსცენდენტულ სისტემასთან და აღარაა მიჯაჭვული მატერიალურ სამყაროზე.

იესოც და სხვებიც ხაზს უსვამდნენ, რომ საჭიროა ვიყოთ ამქვეყნად, მაგრამ არ ვიყოთ ამ ქვეყნიდან. ახლა თქვენ იმყოფებით მატერიალურ სხეულში, მაგრამ თუ გააცნობიერებთ, რომ ეს სხეული მხოლოდ გარსია, აღარ ჩავარდებით ილუზიაში, აღარ გააიგივებთ საკუთარ თავს სხეულთან და არ მიეჯაჭვებით მას. ამგვარად როცა სხეულს დატოვებთ, არ მოგიწევთ მატერიალური მიჯაჭვულობების გადამუშავება. სინამდვილეში ღმერთი არც გვსჯის და არც გვაჯილდოვებს. ის უბრალოდ ქმნის სიტუაციას, რომელშიც თქვენ შეგიძლიათ დაამუშავოთ ის, რაზეც კონცენტრირებული იყავით ცხოვრების განმავლობაში. თუ თქვენი საქმიანობა მიმდინარეობს უხეშ დონეზე, ისევე როგორც ცხოველებში, შემდეგ ცხოვრებაში ამისთის უფრო შესაფერის სხეულს მიიღებთ. თუ მიდრეკილება გაქვთ ადამიანების ექსპლუატაციისკენ, მაშინ აღმოჩნდებით იმ პირობებში, სადაც თქვენ ექსპლუატირებას მოახდენენ. თუ თქვენ კონცენტრირებული ხართ ღვთაებრივზე, სულიერზე და ტრანსცენდენტულზე, თქვენი სხეული მოიპოვებს სულიერების თვისებას და დროთა განმავლობაში თქვენ აუცილებლად მიაღწევთ სულიერ სამყაროს.


ჯოჯოხეთური პლანეტები

ბევრ თქვენთაგანს გსმენიათ ალბათ, ქადაგებები, რომლებიც ამბობენ, რომ ადამიანები ცოდვილი ცხოვრების გამო სამუდამოდ დაიტანჯებიან ჯოჯოხეთის სიღრმეებში. ამ კონცეფციამ შეიძლება პროტესტი გამოიწვიოს ღმერთის მიმართ, რომელმაც თითქოს გაწირა თავისი შვილები, თავისი ნაწილაკები მარადიული ტანჯვისათვის. სასჯელი, თავისი განსაზღვრებით განწმენდის საშუალებაა და არა განადგურების. ჩვენ განვსჯიდით ისეთ მშობლებს, რომლებიც მოკლავდნენ თავის ბავშვს მცირე ან თუნდაც დიდი დანაშაულისთვის. რატომ ვიღებთ ეჭვის გარეშე ასეთ მკაცრ სიყვარულის ღმერთს? ღმერთს უზომოდ მოსიყვარულე ბუნება აქვს და წარმოდგენა ჯოჯოხეთის შესახებ, რომელშიც მარადიულად დავიტანჯებით, შეუძლებელია რომ ჭეშმარიტი იყოს. ეს არასწორია იმ შემთხვევაშიც, თუ ჩავთვლით, რომ ჯოჯოხეთს ეშმაკი მართავს. ნუთუ ეშმაკი ღმერთზე ძლიერია? და ღმერთს არ შეუძლია კავშირი დაამყაროს სულთან, რომელიც ჯოჯოხეთშია? ჯოჯოხეთის კონცეფცია გაცილებით უფრო რთულია, ვიდრე მის შესახებ მიღებული წარმოდგენაა. იგი დაფუძნებულია ყოველი სულის ინდივიდუალურ დასჯაზე. მნიშვნელოვანია გავაცნობიეროთ, რომ ცოდნით შეიარაღებულ ადამიანს შეუძლია მაქსიმალურად შორს დაიჭიროს თავი ჯოჯოხეთისგან. ბავშვი შეიძლება დადებითი მაგალითებით წავახალისოთ სწორი ქმედებებისკენ. გარდა ამისა, თუ ბავშვი გაიგებს, როგორი იქნება მისი ცუდი საქციელის შედეგები, ის უფრო დაფიქრებულად და ყურადღებით იმოქმედებს. სწორედ ასევე ცოდნამ ჯოჯოხეთის შესახებ შეიძლება გამოიწვიოს აუცილებელი შიშის გრძნობა და ღვთაებრივისკენ წარმართოს ადამიანი.

არსებობს ასობით და ათასობით ჯოჯოხეთური პლანეტა, რომლის მონახულებაც შეიძლება სულს მოუხდეს. თუმცა რაღაც მხრივ ისინი რეალურნი არიან, მათი არსებობა, ადამიანის ცნობიერებითაა განპირობებული. სინამდვილეში ჯოჯოხეთი - ეს მენტალური კონცეფციაა, ხოლო სულის კონკრეტული განცდები რამდენიმე ფაქტორზეა დამოკიდებული. ჯოჯოხეთის გამოცდილება დამოკიდებულია კულტურაზე და რელიგიაზე, რომელსაც ინდივიდი ეკუთვნის, მის მსოფლმხედველობაზე და ცნობიერებაზე. რა თქმა უნდა ეს გამოცდილება განისაზღვრება ადამიანის ცოდვილობის დონით - მისი ცოდვილი ქმედებების ტიპით, ხარისხით და სიმძიმით. ცხოველებისთვის ჯოჯოხეთი არ არსებობს. იმდენად, რამდენადაც ცხოველი პასუხს არ აგებს თავის ქმედებებზე, მისი ცნობიერება ავტომატურად გადადის შემდეგ ეტაპზე. ამგვარად ცხოველი გადადის სხეულიდან სხეულში, სანამ ადამიანის საფეხურს არ მიაღწევს. პასუხისმგებლობა სწორედ ამ საფეხურზე ჩნდება, რომელზეც რაციონალურ ინტელექტს თვითრეალიზაცია შეუძლია. მხოლოდ ადამიანებად ყოფნისას შეგვიძლია გავიგოთ, რას ნიშნავს ღვთისმსახურება. ადამიანური სხეული - "სხეულია ხსნისათვის", რადგანაც ადამიანს აქვს შესაძლებლობა, რომ გაწყვიტოს დაბადება-სიკვდილის ჯაჭვი და მოიპოვოს მარადიული ნეტარება სულიერ სამყაროში. თუმცაღა ჩვენ საქმეთა შესაბამისად შეიძლება ვერ გადავურჩეთ ჯოჯოხეთის სასჯელს. ეს ჩვენს ცნობიერებაზეა დამოკიდებული.

ჯოჯოხეთურ პლანეტებზე ჩვენი სურვილები ჩვენი უბოროტესი მტრები ხდებიან. ისინი თავს გვესხმიან, გვტანჯავენ და საბოლოოდ გვანგრეენ, რადგანაც მათი დაკმაყოფილება შეუძლებელია. ყოველი ჯოჯოხეთური პლანეტა ამა თუ იმ ცოდვითი საქმიანობის შესაბამისადა არის მოწყობილი...

მიუხედავად იმისა, რომ ცოდვილი სულები განუწყვეტელ ტანჯვას განიცდიან, ეს ტანჯვა მარადიული არაა. ღმერთი არ უშვებს გმარადიულ ტანჯვას, იმიტომ რომ ამით შეუძლებელია მიზნის მიღწევა - ადამიანის გამოსწორება. როცა სული სასჯელს იხდის, ის გრძნობს, თითქოს ეს ტანჯვა მარადიულად გაგრძელდება. ჯოჯოხეთში ყოფნის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ასპექტი ისაა, რომ შთაბეჭდილებები ღრმა კვალს ტოვებენ ცნობიერებაში და სულმა, რომელმაც სასჯელი გაიარა, ნაკლებად სავარაუდოა, რომ იგივე შეცდომები შემდეგ ცხოვრებაშიც დაუშვას.

ხანდახან ასეთი შთაბეჭდილებები უშუალო გავლენას ახდენენ აწმყო ცხოვრებაზე. კოშმარული სიზმრები ხშირად ჯოჯოხეთზე ყოფნის მოგონებებია. ზოგიერთ ადამიანს მყარი ფობიები აქვს, რომლის ფესვებიც წინა ცხოვრებებში უნდა ვეძებოთ. მომაკვდავები ხშირად ხედავენ ჯოჯოხეთურ არსებებს და ისეთ შიშს განიცდიან, რომ უნებლიე შარდვა აქვთ და საშველად უხმობენ ახლობლებს. ეს ხდება იმიტომ, რომ სული, სხეულთან გაყრისას, პირველ სიკვდილისშემდგომ გამოცდილებას იღებს: ან ჯოჯოხეთიდან წარმოგზავნილები მიათრევენ მას ქვედა პლანეტებზე (თუ ადამიანი ცოდვილი იყო), ან (თუ ადამიანი სწორად ცხოვრობდა) სინათლის ანგელოზებს მიჰყავთ იგი ან ზეციურ პლანეტებზე, ან სულიერ სამყაროში.

[Atman]

ჯოჯოხეთი ზეცაში

ჯოჯოხეთურ პლანეტებზე, რომლებსაც მიწისქვეშა ზეციურ პლანეტებს უწოდებენ, ტანჯვა არაა. მაშინ რატომ მივაკუთვნებთ მათ ჯოჯოხეთურს? განსაზღვრებით ჯოჯოხეთი - ეს ის გარემოა, სადაც არ არსებობს წარმოდგენა ღმერთის შესახებ. დედამიწის ქვემოთა ჯოჯოხეთურ პლანეტებზე გრძნობითი სიამოვნებების და ტკბობის სული მეფობს - თანაც უფრო მეტად, ვიდრე სამოთხისეულ პლანეტებზე. მაგრამ იქ თითქმის არაა ან საერთოდ არაა ცოდნა ღმერთის შესახებ. ამ პლანეტებზე განსაზღვრული ტიპის სულები იტანჯებიან. იქ ყოფნა შინაპატიმრობას მოგვაგონებს: გარემო თითქოს სასიამოვნოა, მაგრამ სული საკუთარი სურვილების ტყვეობაშია დამწყვდეული. საკუთარ სურვილებს ემსახურება და არა ღმერთს. მცდელობა იმისა, რომ ვემსახუროთ სხეულს, გრძნობებს და ჭკუას, და არა ღმერთს, ყოველთვის სავალალოდ მთავრდება.

ჯოჯოხეთური პლანეტების აღწერილობა შეიძლება საკმაოდ ხელოვნური მოგვეჩვენოს, მაგრამ ვინც იქ ხვდება, მათთვის ეს რეალობა ხდება. ადამიანისთვის, რომელიც უმაღლეს ცნობიერებას ფლობს, ჯოჯოხეთი არ არსებობს. ყოველ ჩვენგანს შეუძლია მიზნად აირჩიოს ან ერთი, ან რომელიმე სხვა რეალობა. ჩვენი ენერგიის კონცენტრაცია ღმერთისკენ უნდა მივმართოთ და ჩვენი ბუნებრივი ფუნქცია - ღმერთის მსახურება უნდა განვახორციელოთ. შიში - ბუნებრივი მოვლენაა, მაგრამ სიყვარულის ძალა ყველაფერს ფარავს ამ პლანეტაზე. ჩვენი ცნობიერების ამაღლებით შეგვიძლია შევუერთდეთ ყველანაირი სიყვარულის წყაროს და განვახორციელოთ ჩვენი დანიშნულება ამ მატერიალურ სამყაროში.

[Atman]

არსებობს ისტორია ბრაჰმანზე (ვედურ ღვთისმსახურზე), მეწაღეზე და დიად ბრძენზე. ერთ ბრძენს ჰქონდა შესაძლებლობა სხვადასხვა სამყაროებში ემოგზაურა, მიიღო რა ღმერთისგან ნება, რომ მისი სასუფეველის მონახულების საშუალებაც კი ჰქონოდა. ერთხელ ბრძენმა გადაწყვიტა ღმერთთან შესახვედრად წასულიყო, ამიტომ ბრაჰმანმა და მეწაღემ შესაძლებლობა არ გაუშვეს ხელიდან და თხოვეს, გაეგო ღმერთისგან, მალე ექნებოდათ თუ არა თავადაც უფლის ნახვის საშუალება.

როცა ბრძენი წარდგა უფლის წინაშე და ბრაჰმანის და მეწაღის კითხვა დაუსვა, უფალმა უპასუხა: „ბრაჰმანი, რომელიც მრავალ რიტუალს და ასკეზებს ასრულებს და წმინდა წერილებს სწავლობს, მრავალი და მრავალი ცხოვრების შემდეგ წარსდგება ჩემს წინაშე, ხოლო მეწაღე უკვე ამ ცხოვრების ბოლოსვე მიხილავს“. უფლის პასუხმა დააბნია ბრძენი, ამიტომ სთხოვა აეხსნა, რატომ იქნებოდა ყველაფერი ამგვარად. მან უთხრა: „როცა ისინი გკითხავენ, თუ რას ვსაქმიანობ, უთხარი, რომ სპილოს ვაძვრენ ნემსის ყუნწში. როგორც კი მათ პასუხს მოისმენ, მიხვდები, რატომ გიპასუხე ასე.“

როცა ბრძენი დაბრუნდა, ის შეხვდა ბრაჰმანს და შეატყობინა, რომ მრავალი ცხოვრების გავლა მოუწევდა, სანამ ღმერთთან დაბრუნდებოდა. ბრაჰმანი აღშფოთდა: „რა სისულელეა! მე არასოდეს დამირღვევია ეთიკის და მორალის პრინციპები. ნებისმიერს შეუძლია ამის დადასტურება!“ მაშინ ბრაჰმანმა, დაეჭვებულმა იმაში, მართლა იყო თუ არა ბრძენი უფალთან, ჰკითხა თუ რას აკეთებდა უფალი მასთან შეხვედრის დროს. ბრძენმა მიუგო, რომ ის სპილოს აძვრენდა ნემის ყუნწში. ბრაჰმანმა გაიცინა და განაცხადა, რომ ბრძენი ატყუებდა მას და სინამდვილეში სულაც არ ყოფილა ღმერთთან.

მაშინ ბრძენი მეწაღესთან წავიდა და უთხრა, რომ უკვე ამ ცხოვრებაშივე შეძლებდა უფლის ნახვას. მეწაღემ მადლიერებით მიიღო ეს ამბავი და ჰკითხა: „რას აკეთებდა ჩემი უფალი?“ ბრძენმა იგივე მომზადებული პასუხი გაუმეორა, რომელიც ასევე მადლიერებით იქნა მიღებული მეწაღის მიერ. ბრძენი განცვიფრებული იყო ასეთი რეაქციით და უკვე თავად ჰკითხა, რატომ დაიჯერა, რომ უფალი სპილოს ნემსის ყუნწში აძვრენს? მეწაღემ უპასუხა: „თუ ჩემს უფალს შეუძლია, რომ პაწაწინა თესლის მარცვალში მსხვილი ბოსტნეული, მცენარეები და უზარმაზარი ხეებიც კი ჩადოს თავისი ნაყოფებიანად, მაშინ არაა გასაკვირი, რომ მას სხვა უჩვეულო საქმეების ჩადენაც შეუძლია.“

მეწაღის რწმენა დამყარებული იყო არა რიტუალებზე, გარეგნულ ატრიბუტებზე ან შეთხზულ წარმოდგენებზე იმის შესახებ, თუ როგორი შეიძლება იყოს ღმერთი, არამედ მის უნარზე, ყველაფერი ღმერთთან კავშირში დაენახა – ყველაზე მარტივიდან ყველაზე რთულ საგნებამდე. ბრძენი მიხვდა, რომ მეწაღის რწმენა ძალიან მტკიცე იყო. ის ღმერთის ჭეშმარიტ ცნობიერებას ფლობდა.

[Crazy Soul]

თუ იცით ვინმემ მითხარით იეღოველები დაბადების დღეს რატომ არ აღნიშნავენ?

[Atman]

ნამდვილი ამბავი ერთ-ერთი სხვა კონფესიის წარმომადგენლის წიგნიდან:


"ერთხელ ერთი ქრისტიანი ფუნდამენტალისტი მოვიდა ჩემთან და მეუბნება:

- ქრისტე ერთადერთი გზაა!
- ძალიან კარგი, მიყევი მას. თუ ის მიგიყვანს სასუფევლამდე მე არანაირი პრობლემა არ მაქვს. რატომ მეუბნები მე ამას? - ვუთხარი მე
- მაგრამ შენ ჯოჯოხეთში მოხვდები!
- მერე?
- მე უნდა გადაგარჩინო.
-რა გასწავლა ქრისტემ?
- მე ვარ გზა, ჭეშმარიტება და ნათელი. ჩემს გარდა მამასთან მიმავალი გზა არ არსებობს.
- მუჰამედმა და კრიშნამაც იგივე თქვეს. მაშ რას ნიშნავს "მე ვარ გზა"? ეს ნიშნავს ისინი პერსონიფიცირებული ღმერთის სიტყვები არიან არსებულ დროში,არსებული ვითარებების შესაბამისად. ერთადერთი გზა ღმერთის მიყოლა და მისი სიყვარულია. ეს პირველი მცნებაა - გიყვარდეს ღმერთი და გიყვარდეს მოყვასი როგორც თავი შენი. მე შენი მოყვასი ვარ, მაშ რატომ ვერ მიტან ასე ძალიან თუ ქრისტიანი ხარ?

ის ძალიან გაბრაზდე ჩემს სიტყვებზე და მიპასუხა:
- ეშმაკმა წარიტაცა შენი სული და ასე მშვენიერი სიტყვებით გამეტყველებს, შენ თან წაიყოლებ მთელ მსოფლიოს!
- ნამდვილად ფიქრობ რომ ჯოჯოხეთში მოვხვდები?
- დიახ
- მე მინდა ჯოჯოხეთში წასვლა.
- კი მაგრამ რატომ?
- ჯერ მითხარი შენ სად მიდიხარ?
- სამოთხეში, ზეცაში.
- კარგი, მე ჯოჯოხეთში მივდივარ. თუ სამოთხე ნიშნავს შენნაირ ფანატიკოსებთან სამუდამო ცხოვრებას, ვფიქრობ ჯოჯოხეტში უფრო ბედნიერი ვიქნები..."

[Atman]

ამ ტექსტებს ვინც თარგმნის ქართულად, ბჰაგავად-გიტას ვაჩუქებ

წყარო:
http://www.astrojyoti.com/BhavishyaPurana.htm


About Jesus Christ
Texts 17 - 21

vikramaditya-pautrasca
pitr-rajyam grhitavan
jitva sakanduradharsams
cina-taittiridesajan

bahlikankamarupasca
romajankhurajanchhatan
tesam kosan-grhitva ca
danda-yogyanakarayat

sthapita tena maryada
mleccharyanam prthak-prthak
sindhusthanam iti jneyam
rastramaryasya cottamam

mlecchasthanam param sindhoh
krtam tena mahatmana
ekada tu sakadiso
himatungam samayayau


"Ruling over the Aryans was a king called Salivahana, the grandson of Vikramaditya, who occupied the throne of his father. He defeated the Shakas who were very difficult to subdue, the Cinas, the people from Tittiri and Bahikaus who could assume any form at will. He also defeated the people from Rome and the descendants of Khuru, who were deceitful and wicked. He punished them severely and took their wealth. Salivahana thus established the boundaries dividing the separate countries of the Mlecchas and the Aryans. In this way Sindusthan came to be known as the greatest country. That personality appointed the abode of the Mlecchas beyond the Sindhu River and to the west."

Text 22

ekadaa tu shakadhisho
himatungari samaayayau
hunadeshasya madhye vai
giristhan purusam shubhano
dadarsha balaram raajaa

Once upon a time the subduer of the Sakas went towards Himatunga and in the middle of the Huna country (Hunadesh - the area near Manasa Sarovara or Kailash mountain in Western Tibet), the powerful king saw an auspicious man who was living on a mountain. The man's complexion was golden and his clothes were white.

Text 23

ko bharam iti tam praaha
su hovacha mudanvitah
iishaa purtagm maam viddhi
kumaarigarbha sambhavam

"The king asked, 'Who are you sir?' 'You should know that I am Isha Putra, the Son of God'. he replied blissfully, and 'am born of a virgin.' "

Text 24

mleccha dharmasya vaktaram
satyavata paraayanam
iti srutva nrpa praaha
dharmah ko bhavato matah

" 'I am the expounder of the religion of the Mlecchas and I strictly adhere to the Absolute Truth.' Hearing this the king enquired, 'What are religious principles according to you opinion?'

Texts 25 - 26

shruto vaaca mahaaraaja
praapte satyasya samkshaye
nirmaaryaade mlechadeshe
masiiho 'ham samagatah

iishaamasii ca dasyuunaa
praadurbhuutaa bhayankarii
taamaham mlecchataah praapya
masiihatva mupaagatah

"Hearing this questions of Salivahara, Isha putra said, 'O king, when the destruction of the truth occurred, I, Masiha the prophet, came to this country of degraded people where there are no rules and regulations. Finding that fearful irreligious condition of the barbarians spreading from Mleccha-Desha, I have taken to prophethood'."

Texts 27 - 29

mlecchasa sthaapito dharmo
mayaa tacchrnu bhuupate
maanasam nirmalam krtva
malam dehe subhaasbham

naiganam apamasthaya
japeta nirmalam param
nyayena satyavacasaa
manasyai kena manavah

dhyayena pujayedisham
suurya-mandala-samsthitam
acaloyam prabhuh sakshat-
athaa suuryacalah sada

"Please hear Oh king which religious principles I have established among the mlecchas. The living entity is subject to good and bad contaminations. The mind should be purified by taking recourse of proper conduct and performance of japa. By chanting the holy names one attains the highest purity. Just as the immovable sun attracts, from all directions, the elements of all living beings, the Lord of the solar region, who is fixed and all-attractive, attracts the hearts of all living creatures. Thus by following rules, speaking truthful words, by mental harmony and by meditation, Oh descendant of Manu, one should worship that immovable Lord'."

Text 30

isha muurtirt-dradi praptaa
nityashuddha sivamkari
ishamasihah iti ca
mama nama pratishthitam

"Having placed the eternally pure and auspicious form of the Supreme Lord in my heart, O protector of the earth planet, I preached these principles through the Mlecchas' own faith and thus my name became 'isha-masiha' (Jesus the Messiah)."

Text 31

iti shrutra sa bhuupale
natraa tam mlecchapujaam
sthaapayaamaasa tam tutra
mlecchasthaane hi daarune

"After hearing these words and paying obeisances to that person who is worshipped by the wicked, the king humbly requested him to stay there in the dreadful land of Mlecchas."

Text 32

svaraajyam praaptavaan raajaa
hayamedhan ciikirat
raajyam kriitvaa sa shashthyabdam
svarga lokamu paayayau

"King Salivahara, after leaving his kingdom performed an asvamedha yajna and after ruling for sixty years, went to heaven. Now please hear what happened when the king went to svargaloka."

Thus ends the second chapter entitled, "the age of Salivahara" of the story of Kali Yuga of the Caturyuga Khanda also called pratisarga-parva of the wonderful Bhavishya Maha Purana.





About Adam and Noah

[From the Pratisarga Parva, Chapters Four to Seven.]

Suta Goswami said: Once upon a time in Hastinapura, Pradyota the son of Kshemaka was leading an assembly and meanwhile the great sage Narada arrived there. King Pradyota happily honored him. Having him seated on the seat the sage told king Pradyota, "Your father was killed by the mlecchas, therefore he attained Yamaloka or the hellish planet. If you perform a ‘mleccha-yajna’, then by the effect of this sacrifice your father will attain the heavenly planets."

Hearing this king Pradyota immediately called the best of the learned Brahmanas and started ‘mleccha-yajna’ in Kuruksetra. They built a yajna-kunda which was 16 yojanas in square (128 miles). They meditated on the demigods and offered oblations of mlecchas. There are haras, hunas, barvaras, gurundas, sakas, khasas, yavanas, pallavas, romajas and those who are situated in different dvipas and in kamaru, china and the middle of the ocean; all of them were called with the mantra and burnt to ashes. Then he (the king) gave dakshina (donation) to the brahmanas and performed abhiseka. As a result his father Kshemaka went to the heavenly planets. After that he became famous everywhere as a mleccha-hanta or destroyer of mlecchas. He ruled the earth for ten thousand years and went to heaven. He had a son named Vedavan who ruled for two thousand years.

At that time the Kali purusha prayed to Lord Narayana along with his wife. After sometime the Lord apperared to him and said, "This age will be a good time for you. I will fulfil your desire having various kinds of forms. There is a couple named Adama and his wife Havyavati. They are born from Vishnu-kardama and will increase the generations of mlecchas. Saying this, the Lord disappeared. Having great joy the Kali purusha went to Nilacha

Vyasa said: "Now you hear the future story narrated by Suta Goswami. This is the full story of of Kali-yuga, hearing this you will become satisfied."

In the eastern side of Pradan city where there is a a big God-given forest, which is 16 square yojanas in size. The man named Adama was staying there under a Papa-Vriksha or a sinful tree and was eager to see his wife Havyavati. The Kali purusha quickly came there assuming the form of a serpent. He cheated them and they disobeyed Lord Vishnu. The husband ate the forbidden fruit of the sinful tree. They lived by eating air with the leaves called udumbara. After they had sons and all of them became mlecchas. Adama's duration of life was nine-hundred and thirty years. He offered oblations with fruits and went to heaven with his wife. His son was named Sveta-nama, and he lived nine-hundred and twelve years. Sveta-nama's son was Anuta, who rulled one-hundred years less than his father. His son Kinasa rulled as much as his grandfather. His son Malahalla ruled eight-hundred ninety five years. His son Virada rulled 160 years. His son Hamuka was devoted to Lord Vishnu, and offering oblations of fruits he achieved salvation. He ruled 365 years and went to heaven with the same body being engaged in mleccha-dharma.

Having good behavior, wisdom, qualities like a brahmana and worship of God, these things are called mleccha-dharma. The great souls have declared that the dharma of the mleccha is devotion to God, worship of fire, nonviolence, austerity and control of the senses. The son of Hamuka was Matocchila. He ruled for 970 years. His son Lomaka ruled 777 years and went to heaven. His son Nyuha (Noah) ruled for 500 years. He had three sons named Sima, Sama and Bhava. Nyuha was a devotee of Lord Vishnu.

Once the Lord appeared in his dream and said: “My dear Nyuha, please listen, there will be devastation on the seventh day. Therefore, you have to be very quick that you make a big boat and ride in it. O chief of the devotees, you will be celebrated as a great king”.

Then he made a strong boat which was 300 feet long, 50 feet wide and 30 feet high. (In the Bible the Ark is described as, "Its length was 300 cubits, its width was 50 cubits, it had three stories and its height was 30 cubits.") It was beautiful and all the living entities could take shelter in it. He then himself rode in it, engaged in meditating on Lord Vishnu.

Lord Indra called the devastating cloud named Sambartaka and poured heavy rain continuously for 40 days. The whole earth, Bharat-varsa, had merged in the water and four oceans came up together. Only Visala or Badarikasrama was not submerged. There were 80,000 great transcendentalists in Visala who joined with king Nyuha and his family. All of them were saved and everything else was destroyed.

At that time all the sages praised the eternal energy of Lord Vishnu. Being pleased by the prayers of the sages, the Vishnu-maya reduced the waters of devastation. After one year gradually the earth become visible. Under the hill there is a place named Sisina and the king was situated in that place with his other people. When the water completely dried up, king Nyuha came back to his place.

Suta Goswami continued: The mleccha, king Nyuha became attached to Lord Vishnu and as a result Lord Vishnu increased his generation. Then he created a language fit for the mlecchas, unfavorable to the Vedas. He named it as brahmi-bhasha, or brahmi language, full of bad words, for increasing the degradation of Kali-yuga. The Lord who is Himself the master of intelligence gave this language to Nyuha. Nyuha named his tree sons opposite. They were known as Sima, Hama, Yakuta and also Yakuta, Sapta putra, Jumara and Majuya. The name of their countries were known as Madi, Yunana, Stuvaloma, Tasa and Tirasa.

Hama who was the second son of his father, had four sons know as Kusa, Misra, Kuja and Kanaam. Kusa had six sons - Havila, Sarva, Toragama, Savatika, NimaruhaI and Mahavala. Their sons were known as Kamala, Sinara and Uraka. And their countries names are Akvada, Bavuna and Rasana.

After telling this story Suta Goswami influenced by Yoga-nidra entered mystic slumber. He woke up after two thousand years and thereupon he said: “Now I’m going to say about the generation of Sima. Because he was the first son of his father he became the king. This mleccha king ruled over the country for 500 years. His son Arkansoda ruled for 434 years. His son Sihla ruled for 460 years. His son Iratasya ruled the same length as his father. His son Phataja ruled for 240 years. His son Rau ruled for 237 years. His son Juja ruled the same length as his father. His son Nahura ruled for 160 years, and he destroyed his many inimical kings. His son Tahara ruled the same length as his father. He had three sons: Avirama, Nahura and Harana. Thus I have explained the generation of mlecchas with the indication of their names only. The mleccha language is considered the lowest language because it bears the curse of goddess Sarasvati. Thus I have summarily narrated the rise of the mlecchas in Kali-yuga.

Sanskrt is the language by which the whole Bharata-Varsa is being praised and glorified. The same language, after going to another country became the mleccha language and mlecchas took advantage of it.

After hearing all this, the sages situated in Badarikashrama, worshipped Lord Nara-Narayana and meditated upon them for 200 years. When they woke up from their meditation, they inquired from their teacher Suta Goswami:

“O disciple of Sri Vyasa, you are so fortunate and greatly intelligent, may you live long. Now please tell us who is the king at the present time?"

Suta Goswami said: “At the present time, the Kali-yuga has already passed its 3000 years. Now the king Sankha is ruling the earth and in the mleccha countries the king named Sakapat is ruling. Please hear about how they came up."

When the Kali-yuga passed 2000 years, the dynasty of mlecchas increased. They created many paths to grow and gradually the whole earth become full of mlecchas. The spiritual master and teacher of the mlecchas was named Musa. He was residing on the bank of the river Sarasvati, and he spread his doctrince throughout the whole world. As soon as Kali-yuga started, the devotion to the Lord and the language of the Vedas were destroyed. There are four kinds of mleccha languages: Vraja-bhasa, Maharastri, Yavani and Garundika. In this way there are four million kinds of other languages.

For example: paniyam (water) is called pani, bubhuksa-hunger is called bhukh. Paniyam-drinking is called papadi and bhojanam-eating is called kakkanam. Isti is called suddharava, istini is called masapavani, ahuti is called aju and dadati is called dadhati. The word pitri is called paitara and bhrata is bather and also pati. This is the yavani lanugage in which the asva is called aspa, Janu is jainu and sapta-sindhu is called sapta-hindu.

Now you hear about Gurundika language. Ravi-vara (the first day of the week) is called sunday, phalguna and chaitra months are called pharvari (February). Sasti is called sixty, these kinds of examples are there.

Crime is becoming prominent in the holy place of Sapta-puri. Gradually the people of Aryavata are becoming theives, hunters, bhillas and fools. The followers of mleccha-dharma in foreign countries are intelligent and having good qualities, whereas the people of Aryavarta are bereft of good qualities. Thus the ruling of mlecchas is also in Bharata (India) and its islands. Knowing all this, O great and intelligent sage, you should just perform the devotional service to Lord Hari.

The great sage Saunaka inquired: “Please tell us, what was the reason that the mlecchas did not arrive in Brahmavarta.

Suta Goswami said: That was by the influence of goddess Sarasvati that they could not enter that place. By the order of the demigods, when the Kali-yuga pursued his 1,000 years, a brahmana named Kasyapa come down to earth from the heavenly planets with his wife Aryavatil. They had ten spotless sons who are known by the names: Upadhayaya, Diksita, Pathaka, Sukla, Misra, Agnihotri, Dvi-vedi, Tri-vedi, Catur-vedi and Pandey. Among them was the learned one full of knowledge. He went to Kashmir and worshipped goddess Sarasvati with red flowers, red akshata (rice), incense, lamps, naivedya (food offerings) and puspanjali (flower offerings). To please her he praised her with some prayers, asking her for better knowledge of Sankrt to put mlecchas into illusion. Being pleased by his prayers she remainded situated in his mind and blessed him with knowledge. Then the sage went to the country known as Misra and put all the mlecchas into illusion by the greace of goddess Sarasvati.

Then he made 10,000 people as dvijas or twice born brahmanas; he made 2,000 people into vaishyas; and the rest of them as shudras. He came back with them and staying in Arya-desha (India) he engaged in the activites of the sages. They were known as Aryans and by the grace of goddess Sarasvati their generation gradually increased upto 4 million, both the men and women with their sons and grandsons. Their king, Kasyapa muni, ruled the earth for 120 years.

There were 8,000 sudras in the county known as Rajputra (Rajput) and their king was Arya-prithu. His son was Magadha. The sage made him a king and left.

Saunaka inquired: "O disciple of Vyasa, O Lomaharsana, please tell us who were the kings to rule the earth in Kali-yuga, after Magadha?"

Suta Goswami said: When king Magadha, the son of Kasyapa was ruling the earth, he remembered his father's administration and he separated the Arya-desha (India) into many states. The state which is on the eastern side of Pancala is known as Magadha, the state of Kalinga is on the east-south side, the state of Avanta is in the south, Amarta-desha is to the south-west, Sindhu-desha is on the western side, Kaikaya is to the north-west, Madra-desha is in the north, and Koninda-desha is to the north-east. These states are named according to his sons' names. After performing a sacrifice he gave the states to his sons. Lord Balabhadra became pleased with his sacrifice, and Sisunaga appeared from the sacrifice as his son. He ruled for 100 years and his son Kakavarma ruled for 90 years. His son Kshemadharma ruled for 80 years and his son ruled for 70 years. His son Vedamisra ruled for 60 years. His son Ajata-nipu ruled for 50 years. His son Darbhaka ruled for 40 years, his son Udayasva ruled for 30 years, his son Nanda-Vardhana ruled for 20 years, his son Nanda-suta, who was born from the womb of a sudri or a low class lady, also ruled for 20 years. His son Pranancala ruled for 10 years. His son Parananda also ruled 10 years. His son Samananda ruled for 20 years. His son Priyananta ruled for 20 years, his son Devananda also ruled for 20 years. his son Yajna-bhanga ruled for 10 years. His son Mauryananda ruled for 10 years. And his son Mahananda fuled for 10 years.

At this time Lord Hari was remembered by Kali. At that time the great and famous Gautama, the son of Kasyapa introduced the Buddhist religion, and attained Lord Hari in Pattana.

Gautama ruled over 10 years. From him Shakya muni was born, who ruled 20 years. His son Shuddhodana ruled 30 years. His son Shakyasimha became the king on Satadri after 2000 years and he ruled for 60 years, by which time all the people were Buddhists. This was the first position of Kali-yuga and the Vedic religion was destroyed.

If Lord Vishnu becomes a king then all the people would follow Him. The activities of the world are carried out by the prowess of Lord Vishnu. He is the master of maya or the illusory energy and whoever takes shelter of that Lord Hari, though he may be a sinful and abominable person, will become liberated.

Buddha-simha was born from Shakyasimha and he ruled for only 30 years. Buddha-simha’s son was Chandra-gupta, who married with a daughter of Suluva, the Yavana king of Pausasa. Thus he mixed the Buddhists and yavanas. He ruled for 60 years. From him Vindusara was born and ruled for the same number of years as his father. His son was Ashoka. At this time the best of the brahmanas, Kanyakubja, performed sacrifice on the top of a mountain named Arbuda. By the influence of Vedic mantras, four Kshatriyas appeared form the yajna. Among these four Pramara was samavedi, Chapahani was yajurvedi, Shukla was trivedi and Pariharaka was the Atharvavedi. They were accustomed to ride on elephants. They kept Ashoka under their control and annihilated all the Buddhists. It is said there were 4 million Buddhists and all of them were killed by uncommon weapons. After that Pramara became king in Avanta and he constructed a large city called Ambavati for his happiness. It was as big as 4 yojanas or about 32 miles.

Then Suta Goswami said: "My dear brahmanas I’m being influenced by yoga-nidra, therefore, please go to your respective ashramas and meditate on Lord Vishnu."

After the completion of 2,000 years, Suta Goswami said: When the kali-yuga had passed his 3,710 years, at that time the king was Pramara who rulled 6 years, from him Mahamada was born. He ruled 3 years and his son Devapi did the same. His son Devaduta also did the same. From him Gandharva-sena was born, who went to the forest after ruling for over 50 years and having given his kingdom to his son Shankha. Shankha ruled for over 30 years. Lord Indra sent a heavenly girl to Gandharva-sena named Viramati. A jewel like son was born form her womb. At the time of his birth, there were flowers raining from the sky, many auspicious instruments were played and the wind was blowing pleasingly. The name of the baby was Siva-drishti, who later left for the jungle with his disciples. After 20 years he became perfect in Karma-yoga. When kali-yuga copmleted 3,000 years, the terrible symptoms of kali had appeared. That baby took birth in the secret place of Kailasa, by the benediction of Lord Shiva, to destroy the shakas and to increase the Arya-dharma or the Vedic reigion. His father Gandharva-sena named his son as Vikramaditya and become happy. This child was very intelligent and very pleasing to his parents. When he was 5 years old, he left for the forest to perform austerities and he continued it upto 12 years. After 12 years he went to the holy city named Ambavati with all the opulence and accepted the transcendental throne sent by Lord Shiva. For his security goddess Parvati created a Vetala (a king of ghosts) and sent it to king Vikramaditya’s palace. Once the powerful king went to the temple of Lord Shiva named as Mahakaleshvara, who is the chief of the devas, and who has a bow named Pinaka. There he worshipped Lord Shiva. In that place he built a religious council hall with the pillars made of various metals and decorated with many kinds of jewels and covered with so many plants and creepers and flowers. In that hall he kept a celestial throne. He invited the foremost brahmanas who are well-versed in Vedic knowledge, worshipped them with proper hospitality and heard many religious histories from them. After that one demigod named Vitala come there having a form of a brahmana. Glorifying and blessing the king, he sat down on the seat and said: O master of this earthly planet, king Vikramaditya, if you are very eager to hear them I will describe the stories and histories to you.

Thus ends the seventh chapter of the Pratisarga Parva of the Bhavishya Purana.





11.2 The Prediction of Islam
[From the third part of the Pratisarga Parva.]

Shri Suta Gosvami said: In the dynasty of king Shalivahana, there were ten kings who went to the heavenly planets after ruling for over 500 years. Then gradually the morality declined on the earth. At that time Bhojaraja was the tenth of the kings on the earth. When he saw that the moral law of conduct was declining he went to conquer all the directions of his country with ten-thousand soldiers commanded by Kalidasa. He crossed the river Sindhu and conquered over the gandharas, mlecchas, shakas, kasmiris, naravas and sathas. He punished them and collected a large ammount of wealth. Then the king went along with Mahamada (Mohammad), the preceptor of mleccha-dharma, and his followers to the great god, Lord Shiva, situated in the desert. He bathed Lord Shiva with Ganges water and worshipped him in his mind with pancagavya (milk, ghee, yoghurt, cow dung, and cow urine) and sandalwood paste, etc. After he offered some prayers and pleased him.

Suta Goswami said: After hearing the king’s prayers, Lord Shiva said: O king Bhojaraja, you should go to the place called Mahakakshvara, that land is called Vahika and now is being contaminated by the mlecchas. In that terrible country there no longer exists dharma. There was a mystic demon named Tripura, whom I have already burnt to ashes, he has come again by the order of Bali. He has no origin but he achieved a benediction from me. His name is Mahaoda and his deeds are like that of a ghost. Therefore, O king, you should not go to this land of the evil ghost. By my mercy your intelligence will be purified. Hearing this the king came back to his country.......

That city is known as their site of pilgrimage, a place which was Madina or free from intoxication. Having a form of a ghost (Bhuta), The symptoms of my followers will be that they first of all will cut their genitals, have no shikha, but having beard.......Therefore, they will be known as musalman.

The intelligent king, Bhojaraj established the language of Sanskrit in three varnas - the brahmanas, kshatriyas and vaisyas - and for the shudras he established prakrita-bhasha, the ordinary language spoken by common men. After ruling his kingdom for 50 years, he went to the heavenly planet. The moral laws established by him were honored even by the demigods. The arya-varta, the pious land is situated between Vindhyacala and Himacala or the mountains known as Vindhya and Himalaya. The Aryans reside there, but varna-sankaras reside on the lower part of Vindhya. The musalman people were kept on the other side of the river Sindhu.

On the island of Barbara, Tusha and many others also the followers of Isamsiha were also situated as they were managed by a king or demigods.




11.3 The Prediction of Buddhism
[From the 29th chapter of the Pratisarga Parva.]

Long ago in the country known as Citrartha, the inhabitants of the heavenly planets used to come to play during the time of autumn. One day a heavenly apsara know as Manjughosha came to that place where the sage Shuka was residing. Seeing this beautiful boy, she tried to attract him while singing and dancing, being overwhelmed by lusty desires. She praised him with a beautiful prayer holding her hands and bowing down. Somehow, she pleased the muni. Then the glorious Shuka, hearing this auspicious prayer asked her to request a benediction. Manjughosha humbly said: ”O lord, you are the protector of those who came to your shelter, therefore I’m at your shelter, please become my husband”. The sage accepted her and after some time they produced a son named ‘Muni’ who performed austerity very strictly upto 12 years. He married the daughter of Svarnadeva, the god of gold. They gave birth to a daughter named Kinnari. She was very young and beautiful. She performed austerity to please Lord Shiva, and as a benediction lord Shiva instructed her to a sober sage Makaranda.

Then her father, Muni, asked lord Shiva to bless her, so that they will successfully make progress in this world.

Lord Shiva said: Upto 30 years you will enjoy your country in the middle of the earth, then it will be destroyed. After hearing this Muni went to his place with Makaranda and resided there. As soon as the 29th year started the battle took place among those kings who took birth as the incarnations of the associates of Krishna. Bauddha, the lord of nyuhas (the lessened people) attacked the beautiful city of Netrapala, thinking that this city is wonderfully decorated with various kinds of jewels. The powerful king Bauddha-simha who had seven-million soldiers, fought with those kings who had only three million soldiers. The fight went on terribly between the armies for seven days and nights. The great powerful kings, who killed all the inimical armies protected by Baudha-simha, were Yoga-simha, Bhoga-simha and Vijaya.

After that more Buddhists came from the countries known as Shyama and Japaka, and all of them were magicians. Again they had a large battle which lasted for one month. Then Netrasimha arrived with seven million soldiers protected by eight generals, for the destruction of the Buddhists. Being afraid, all the Buddhists left India completely and went to China to continue the war from there. The opposite army also continued following them. When they arrived on the bank of the Huha river, it was the month of Magh, the second half part of the month of January, the fight took place again. There were one million soldiers each from the countries of Syama and Japaka, and ten million soldiers from China assembled for a fight. On the other side, Krishnamsa, Deva, Netrapala, Mandalika, Dhanyapada, Lallasimha, Talana and Jana nayaka were the generals, each of them having one million soldiers. There was a terrible battle between the Buddhists and the Aryans. In that war seven million Buddhists, and two million Aryans were killed. Being afraid the Buddhists ran away from the battle and went to their home to produce a wooden army with the help of a machinery arrangement. They made ten-thousand elephants (made out of wood) along with warriors, one million horses, one thousand buffaloes, one thousand hogs, one thousand tigers, one thousand swans, and seven thousand camels. All these creatures had wooden warriors on their back. Thus with the wooden army which was 125,000 in number, they killed two million soldiers protected by Krishnamsas. Seeing this wonder Jayanta, the expert fighter shot fire arrows toward the wooden armies, so that they were immediately destroyed, being burnt to ashes. Only three million kshatriyas (warriors) were left, and they glorified the proficient warrior Jayanta again and again. Then the Buddhists from China, made a twenty thousand strong iron horse calvary and sent them to fight. The powerful warrior Yogasimha, riding on an elephant held the bow and arrows in his hands and shot to the neck of the iron warriors. Being afflicted by the arrows of Yogasimha five thousand soldiers were killed. Seeing this, Bauddhasimha made an iron tiger and sent it to Yogasimha. By the attack of that iron tiger the brave Yogasimha was finally killed, and then Bhogasimha riding on a horse, went to fight with the tiger. He killed the tiger by throwing a missile, and roared loudly. Then a lion was sent to him by Bauddhasimha and thus he (Bhogasimha) was killed by a lion. When the son of Swarna-vati (Jayanta) saw that his maternal uncles were already dead, he rode on a powerful horse and went to Bauddhasimha. He took illusory arrows and put the opposite army into delusion along with Bauddhasimha. He captured ten-thousand kings including Bauddhasimha, and returned to Krishnamsas having destroyed the mechanical armies.

Then all of them happily went to the city and forcibly “looted” the wealth from the palace, which was very opulent, and came back the fort of the king. Jayanta came and released Bauddhasimha. After being released he offered his daughter Padmaja to Jayanta and also offered 100,000,000 golden coins for the pleasure of his in law. After that all the Buddhists made their vows there itself saying “We will never go to Arya-desa to invade the country.” Then they offered their homage and left. They went to Netrapala with their three million remaining soldiers.




11.7 The Prediction of Jayadeva Gosvami


Brihaspati said: Long ago there was a brahmana named Heli, in the beautiful city Pampapura. He was a worshipper of the sun-god and he knew the 64 arts. He avoided the mood of accepting dakshina (donations) and he became an artist, having established a workshop for clothes, paintings, pictures, metal statues etc. He spent five thousand coins to establish it. Whatever profit he made he used for worshipping the sun-god in the month of Magha (January-February) by performing sacrifices. Thus the sun-god Vishvakarma (the architect of the gods) became pleased with this sacrifice and descended on the top of a big pillar in Pampasarovara, the lake named Pampa, having a brilliant shining form. At the noon time, Heli offered food to the sun-god according to his desire. In this way he satisfied the three worlds. After leaving his body he entered into the sun-planet. Therefore O king of devas you may worship the sun-god, he will help you.

Suta said: Lord Indra hearing this from his guru, began to worship the sun-god Visvakarma along with other demigods. Thus being pleased with their worship Tvashta (Visvakarma) said: O gods, please listen to my words, I will appear in a village named Bilvagram in Bengal, and I will be the poet known as Jayadeva, the compiler of Nirukti. Saying this the sun-god went to Bengal and took birth in the house of a brahmana named Kanduke. When he was just five years old, he was engaged in the service of his parents and continued for twelve years. After sometime his parents left their body and Jayadeva did all the final ceremonies (Shraddha) in Gaya. Being satisfied they went to heaven. Then Jayadeva lived in a jungle as a detached brahmana.

At the age of twenty three, a brahmana (someone) offered his beautiful daughter to Lord Jagannatha. At the end of his worship the eternal Lord Aniruddha, having the form of Darubrahma, directly spoke thus: “O Satyavrata, please listen to Me, it is my order that you offer your daughter Padmavati to Jayadeva because he is the body of Mine, or he is as good as Me.” Then he found the detached brahmana (Jayadeva) and leaving his daughter in front of him, he went to his home. Padmavati served her husband for so many years accepting him as a beautiful and learned one. Jayadeva compiled a book known as Nirukta, the Vedic vocabulary, one of the six Vedangas. There were five kinds of Niruktas, but in Kali-yuga they were destroyed by the evil people and Prakrit-bhasha or the illiterate language was established. For the sake of the demigods, Panini the author of Ashtadhyayi grammar, overtook them and established the pure Sanskrit languagae.

Once the evil minded Kali situated in the hearts of thieves, plundered all the money of the brahmana Jayadeva which was given to him by the king. Following this they cut both his hands and legs and went home leaving Padmavati aside. Jaydeva was thrown into a ditch. Padmavati took him out cried and lamented again and again seeing the situation of her husband.

One day, when the king Dharmapala was out hunting. He saw the sage Jayadeva without hands and feet and asked: “Who put you in such a condition?”

Jayadeva answered: “No one put me in this condition, O king. It is due to my previous activities that I am suffering now in this abominable condition."

Having heard this statement, the religious king put the brahmana on a palanquin along with his wife and brought them to his palace. The king built a dharma-shala, religious institution, after receiving instructions from Jayadeva.

One day those same thieves, dressed as Vaishnavas came to the king and said: “We are very much expert in the scriptures and therefore we have come to you. O best of the kings, Lord Vishnu, while being in the stone (Shalagrama) eats food cooked by us everyday with love. If you don’t believe us, you can see this right here.”

Saying thus the slaves of kali by their power showed the king a four handed form of Lord Vishnu eating. Being struck with wonder, king Dharmapala said to Jayadeva: “O my gurudeva, some vaishnavas, the devotees of Lord Vishnu have come to my palace, and they have shown me the Lord before my very eyes, therefore please come quickly."

The theives saw Jayadeva and became struck with wonder. They said to the king in a joking mood: “O king, this brahmana was a cook in the palace of the king of Gaudadesa (Bengal). Once he became very much greedy for money and he mixed some poison in the food and offered it to a king. When the king come to know about it he ordered him to be crucified. Then we came to him (Jayadeva), and knowing him to be an offender, we instructed him in the Vedic knowledge. Then the king refused to crucify him, but he cut off his hands and legs. At that time the king became our disciple, having been enlightened by us.”

While they were speaking thus, the earth broke in two and those thieves fell within the earth, being sent to the lowest hell known as patala-loka. Jayadeva began to cry to the thieves and while he was crying his hands and legs appeared to be as they were. Then he explained to the bewildered king what had happened. The king became very happy after hearing everything from him. Jayadeva wrote a song called Gita-Govinda, the song sung for the pleasure of Lord Govinda. The king read the song and attained liberation. “O brahmanas, thus I have narrated the birth story of Jayadeva, now you listen about how the Supreme Lord appeared as Sri Krishna Chaitanya ."

[ikanosi]

Atman
აჰა უკვე ვთარგმნი

[Atman]

ikanosi

[ikanosi]

vikramaditya-pautrasca
pitr-rajyam grhitavan
jitva sakanduradharsams
cina-taittiridesajan

bahlikankamarupasca
romajankhurajanchhatan
tesam kosan-grhitva ca
danda-yogyanakarayat

sthapita tena maryada
mleccharyanam prthak-prthak
sindhusthanam iti jneyam
rastramaryasya cottamam

mlecchasthanam param sindhoh
krtam tena mahatmana
ekada tu sakadiso
himatungam samayayau

ეგ რა ენაა წარმოდგენა არ მაქვს

[Atman]

ikanosi

სანსკრიტს თავი დააანებე. ინგლისური თარგმნე

[Crazy Soul]

მაინტერესებს ვინ რა იცით რუდოლფ შტაინერზე და რატომ ეწინააღმდეგება მას მართლმადიდებლობა? მე საკმაოდ საინტერესოდ მომეჩვენა რაც წავიკითხე და ქრისტიანობასთან ძალიან ახლოდ ვთვლი...

[ქევანა]

Crazy Soul
შტაინერი ცოტა რთულია წაიკითხო და გაიგო, სანამ ქრისტიანულ საფუძვლებს არ გაიცნობ ნორმალურ დონეზე

ისე ეზოთერიკაში გადადის შტაინერი. ქრისტიანობა კი ეზოთერიკას არ ცნობს

შტაინერი ანთროპოსოფიის ფუძემდებელია

[Crazy Soul]

ქრისტიანობა კი ეზოთერიკას არ ცნობს

არ ცნობს რას ნიშნავს?

ეზოთერიკა არსებობს და რეალური მეცნიერებაა, და საკმაოდ ბევრ ღრმა საკითხს განიხილავს, ქრისტიანობა თუ არ ცნობს მაგით გაუქმნდება ეზოთერული კანონები თუ?

ბევრ რამეში მეც არ მომწონს ზოგიერთი ეზოთერული მიდგომა, განსაკუთრებით იმაში, რაც ოკულტიზმს და მაგიას ეხება, მაგრამ თავად ეზოთერიკა დაფარულ ცოდნას ნიშნავს და გაგვანდონ მაშინ ქრისტიანებმა ეს დაფარული და აღარ ვიძრომიალებთ სხვაგან

უცნაურ ადგილას მოვხვდი აშკარად

პოლიქრონიონ!

შტაინერის კითხვა სახიფათო რომაა მაგაშიც გეთანხმებით, მაგრამ ის მიზეზები, რასაც მართლმადიდებლები ამბობენ მის საწინააღმდეგოდ არაა საკმარისი, სხვაგანაა მანდ ძაღლის თავი დამარხული

[ქევანა]

Crazy Soul
არ ცნობს ნიშნავს რომ არ იწონებს

გაგვანდონ მაშინ ქრისტიანებმა ეს დაფარული და აღარ ვიძრომიალებთ სხვაგან