ეკუმენიზმის შესახებ, ემოციების გარეშე პარამეტრები

[გლახა]

მნათე

გამოვფხიზლდეთ ამხანაგებო!!!

პატარა ლენინი

[KAIROS]

აქ საუბარია ტერმინის განმარტებაზე. რა შუაშია პატრიარქი? ჯერ განმარტოთ რას გულისხმობს ტერმინი "ეკუმენიზმი" და მერე გადავიდეთ იმაზე, თუ ვინ რას ფიქრობს მასზე.

მარიამ, უცნაურად საუბრობ, ტერმინი "ეკუმენ" არის წმიდა სიტყვა და საყოველთაოს ნიშნავს, მსოფლიო პატრიარქის ტიტულატურაშიც შედის და ეს შენც კარგად იცი, შენ თუ გაინტერესებს რატომ შეიქმნა ემს- და რაა მისი არსი, ეს სულ სხვა თემაა, მე საკითხს ვაყენებ სულ სხვა მხრივ, რატომ არიან ეკლესიები იქ, ამაზე უწმიდესმა პატრიარქმა გასცა პასუხი, შენ კი თქვი რა შუაშიაო, მაგრამ შუაში კი არა თავშია, რამეთუ თავი მართლმადიდებელთა როდესაც განმარტავს იდეას მისი ემს.ში ყოფნისა, ჩვენთვის ეს განმარტება ყველა ენციკლოპედიაზე მაღლა უნდა იყოს, მარიამ უამრავჯერ გაგიმეორე, სანამ მართლმადიდებელი ეკლესიები იქ არიან, სანამ მსოფლიო კრებას რაიმე გადაწყვეტილება არ მიუღია:

მანამ თავი შეიკავეთ ტერმინოლოგიისაგან "მწვალებელი" "შეცდომილი" და ა.შ. ასევე ქმედებების სახელდებისაკენ "არ უნდა იყვნენ, არ უნდა ვიყოთ" და ა.შ

ჩხიკინი ენციკლოპედიებში და ფრიალი ანტიეკუმენისტური იდეოლოგიისა, სწორედ ხსენებული და ეკლესიები და მათი პატრიარქების განკითხვამდე მიგვიყვანს, თორემ ხომ არ ვართ ახლა ასე გულუბრყვილონი, რომ მთელი მართლმადიდებელმა პატრიარქებმა არ იცოდნენ ეკუმენიზმის განმარტება ან არ წაუკითხავთ "ვიკიპედია" ან რომელიმე "უფასო ინტერნეტ-ენციკლოპედია", კარგი რა მარიამ, რას ეძებ? ვიცი, რასაც, ყველანაირ მოწმობას, სადაც ეწერება რომ "ეკუმენიზმის უპირველესი მიზანია ერთი მსოფლიო რელიგიის ჩამოყალიბება და სწავლებათა შერევა და ა.შ. და ა.შ." ამას ეძებ ყველგან, ნახულობ კიდევ ზოგიერთს და კმაყოფილი სახით მოგაქვს აქ, რათა საკუთარი თავი და ზოგიერთი ფორუმელი დაარწმუნო "ეკუმენიზმი არსობრივად მწავლებლობაა" , რაც ნიშნავს, იმას რომ იქ მყოფი ეკლესიები მთლად მწვალებლები თუ არა შეცდომილები მაინც არიან, რადგან იქ არიან სადაც არ უნდა იყვნენ და ამ ყველაფრის შემდეგ, ცოტა ზედმეტის უფლებას ხომ არ აძლევ თავს?

მე მაინც არ მისმენ, არც უწმიდეს პატრიარქს, მაგრამ მაინც შეგახსენებ და იქნებ მიხვდე "რა შუაშია" მსოფლიო პატრიარქის იდეა და გაგება ეკუმენიზმისა და რომ ეს მისი პირადი იდეები ( ან ეს რამ დაგაწერინა :"

ვინ რას ფიქრობს მასზე

" ამ "ვინ"-ში მთელი მსოფლიო მართლმადიდებლური სამყაროა გაერთიანებული ( ვის გარდა ეს შენც იცი), ჰოდა ეს "ვინ" არის მეორადი შენზე? მე ამათი აზრი და მიდგომა მიმაჩნია ჭეშმარიტებად და შენი ენციკლოპედიები სულაც არ მაინტერესებს, რადგან ეკლესია სხვანაირად ხედავს ამ საკითხს და იმ გარერელიური ენციკლოპედიები არ ასახავენ და არც შეუძლიათ ასახონ, კონკრეტული მართლმადიდებლური მხარის პოზიცია იქ ყოფნისა, მაშ მაინც მოვუსმინოთ მსოფლიო პატრიარქს ( იქნებ "შუაშია"?!)

მისი ყოვლადუწმიდესობის, მსოფლიო პატრიარქ ბართოლომეოს I-ის სიტყვა წარმოთქმული თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში ივანე ჯავახიშვილის სახელობის მედლით დაჯილდოებისას


მართლმადიდებელ ეკლესიაში მყოფი დღევანდელი ზილოტები კალენდრის საკითხს, დიაქრისტიანულ და

რელიგიათშორის დიალოგებს, ე.წ. ეკუმენურ მოძრაობას

ძირითად დოგმატურ საკითხთა რანგში განიხილავენ, ვინაიდან

მცდარი დამოკიდებულება აქვთ როგორც ამ საკითხთა ზუსტი განზომილებების, ასევე შესაბამისი ქმედებების მიმართ.

გამოაცალკევებენ ხოლმე მამათა ზოგიერთ გამონათქვამს და მათზე დაყრდნობით მცდარ მეცნიერულ საფუძვლებს აყალიბებენ.
ასე, მაგალითად, კალენდრის საკითხი ცხოვნების საკითხთა რანგში აჰყავთ, თითოეული ადამიანის ცხოვნების კრიტერიუმად წარმოაჩენენ მაშინ, როდესაც ის მხოლოდ წესრიგის საკითხს განეკუთვნება. ამავე დროს, უგულებელყოფენ წმიდა იოანე ოქროპირის სწავლებას, რომ "არ არსებობს დრო ღმერთისათვის" და ასევე: "არცა დღეთა და არცა დროთ, და არცა წელიწადთ ვითვლით, არამედ ეკლესიას მივყვებით სიზუსტის დაცვით, სიყვარულსა და მშვიდობას ვამჯობინებთ ყველაფერს. და თუკი ეკლესიამ მაინც დაუშვა შეცდომა, ის არ იყო გამოწვეული დროის სიზუსტით, არამედ განხეთქილებითა და სქიზმით ჩადენილი დანაშაულის გამო. ამიტომაც ნურავინ მეტყვის სიტყვას დროის შესახებ, რამეთუ არ იქნება იგი ღმრთის მიერი" (P.G.48,870).



რაც შეეხება დიალოგებს, ზილოტები მათ მიუღებლად მიიჩნევენ, რადგანაც, მათი მტკიცებულებების თანახმად, დიალოგების მეშვეობით მზადდება ერთი საყოველთაო რელიგია ან ხდება მცდელობა ეკლესიების შეერთებისა, დოგმატური კანონების უგულებელყოფის ხარჯზე.
ორივე ბრალდება არსებითად უსაფუძვლოა. არაერთგზის განგვიცხადებია და კვლავაც ვიმეორებთ, რომ არ მოხდება არც ერთი ეკლესიის შეერთება მართლმადიდებელ ეკლესიასთან, თუკი ის ეკლესია, რომელიც მას უნდა შეუერთდეს, არ აღიარებს პირველი განუყოფელი ეკლესიის დოგმატურ მოძღვრებებს ანუ იმ დოგმატებს, რომლებიც რომის ეკლესიასთან მომხდარ განხეთქილებამდე არსებობდა და რომლებსაც მტკიცედ და მყარად იცავს ჩვენი წმიდა მართლმადიდებელი ეკლესია.


ზოგი იმასაც ამბობს, რომ დიალოგი ზედმეტია და მას ზიანი მოაქვს, ვინაიდან სხვა აღმსარებლობის ეკლესიები კვლავ თავიანთ განსხვავებულ მოძღვრებებს მიჰყვებიან,

მოციქული პავლე კი გვეუბნება, რომ ნუ ვიმსჯელებთ ერეტიკოსებთან, განვეშოროთ მათ პირველი და მეორე სწავლების შემდეგ. მოციქულის რჩევა, რა თქმა უნდა, ყურადსაღებია, პატივისცემასა და დაცვას იმსახურებს; მაგრამ ისიც უნდა გავიაზროთ, რომ მოციქული ლაპარაკობს ცალკეული ერეტიკოსის შესახებ,

დღევანდელი დიალოგები კი მიმდინარეობს სხვა აღმსარებლობის ეკლესიათა დელეგაციებთან, ხოლო მათი მეშვეობით ამ ეკლესიათა მილიონობით წევრთან, რომელთაც გააზრებულად კი არ მიუღიათ გადაწყვეტილება გამოჰყოფოდნენ მართლმადიდებელ ეკლესიას, არამედ თავიანთი წინაპრებისაგან გადმოეცათ მემკვიდრეობით. დიალოგები მიმდინარეობს სწორედ მათი და მათ შორის მყოფ კეთილგანწყობილ პირთა მეშვეობით, რომელთაგან ბევრი კვლავ უბრუნდება მართლმადიდებლობის წიაღს

, რომელსაც დიალოგების შემდეგ გამოქვეყნებული ლიტერატურის დახმარებით ეცნობა. ჩვენი ვალია დავიმოწაფოთ ყოველი ერი, თვით ისეთებიც, რომელთა უმრავლესობა სხვა აღმსარებლობას აღიარებს; მათ შორის კეთილგანწყობილნი კი ჩვენს წიაღში მივიღოთ, ერთი სიტყვით, საჭიროა გამორჩევა, როგორც ამას მიგვითითებს ჭეშმარიტად მართლმადიდებელი წმიდანი იოანე, ავტორი "კლემაქსისა", თავის სიტყვაში გამორჩევის შესახებ და გვეუბნება: "ურწმუნოთ და ერეტიკოსებს, რომელნიც ბოროტებით თავს გვესხმიან, განვეშოროთ (შემდგომად ერთისა და ორისა სწავლებისა) (ტიტ.3:10). ხოლო მათ მიმართ, ვისაც სურს ჭეშმარიტების შეცნობა, "სიკეთის კეთება ნუ მოგვწყინდება" (შდრ.გალ.6:9). მაგრამ ორივე შემთხვევაში ჩვენი საქციელი ჩვენს სულიერ ძლასა და გამძლეობასთან შესატყვისი უნდა იყო" (სიტყვა XXVI, თავი II, მუხლი 11).
იგივე წმინდანი თავის სიტყვაში მწყემსის მიმართ წერს: "უძლურნი ნუ ჭამენ პურს ერეტიკოსებთან ერთად, როგორც ეს წმინდა კანონების მიერ არის დადგენილი. მაგრამ ისინი, ვინც ღმრთის მადლით ძლიერნი არიან, თუკი მიწვეულნი იქნებიან რწმენითა და კეთილი ნებით, და სურვილი აღეძვრებათ მათთან წასვლის, წავიდნენ სადიდებლად ღმრთისა."
წმინდანის სიტყვებიდან ნათლად ჩანს, რომ ჩვენივე მოყვასთან დიალოგის არადელიკატური უარყოფა არ არის სწორი და სამაგალითო. გარდა ამისა, შეუძლებელია ჭეშმარიტების ქადაგება დიალოგის გარეშე. უფრო მეტიც, დიალოგის მიზანს წარმოადგენს სხვადასხვა სარწმუნოების ადამიანთა შორის მტრობის შესუსტება, რაც უსათუოდ წინ უნდა უსწრებდეს ჭეშმარიტების ქადაგებას (შდრ.საქმე მოციქ.17:22-34).

რელიგიებსა და დოგმატებს შორის არსებულმა მრავალწლიანმა პოლემიკამ, მტრობამ და შეტაკებებმა ვერ მიიყვანეს მონანიებამდე განსხვავებული დოგმატებისა და რელიგიების წარმომადგენლები. ვალდებულნი ვართ მოვსინჯოით მეთოდი ურთიერთგაგების, ნამდვილი კეთილი ნების გამომჟღავნების, შერიგებისა და დიალოგისა.

მართალია, ძალზედ დამქანცველი, მაგრამ შედეგიანი. ამიტომაც მცდარად მიგვაჩნია ზილოტების თვალსაზრისი განმარტოებისა და სხვა აღმსარებლობათა თუ რელიგიების წარმომადგენლებთან ყოველგვარი დიალოგის შეწყვეტის თაობაზე. განმარტოებას მოჰყვება უარის თქმა ჭეშმარიტებისაგან შორს მყოფი ჩვენივე მოყვასის დამოწაფებაზე, რაც ეწინააღმდეგება ქრისტეს მოძღვრებას იმის შესახებ, რომ დავიმოწაფოთ ყოველნი ერნი (მათე 28:19), რაშიც, რასაკვირველია, სხვა რელიგიათა წარმომადგენლებსაც გულისხმობს.

როგორ შეიძლება ველაპარაკოთ მათ ქრისტეს შესახებ, თუკი, უპირველეს ყოვლისა, დიალოგების მეშვეობით არ მოვიპოვებთ მათ ნდობას და არ დავარწმუნებთ ჩვენს მათდამი კეთილ სურვილებში?

ყველაფერი ის, რასაც ერთობლივი ძალისხმევით აკეთებენ ქრისტიანთა შორის თუ რელიგიათა შორის მიმდინარე დიალოგებში მონაწილენი ან მართლმადიდებელი ეკლესიები ეკუმენურ მოძრაობაში მონაწილეობისას, შედეგია საღმრთო მოშურნეობისა

, რათა დაიმოწაფონ ყოველნი ერნი და არა იმისათვის, რომ გააღვივონ სინკრეტიზმი და განეშორონ ჭეშმარიტებას. არ ვაცხადებთა იმას, რომ ყოველ დიალოგზე ქრისტიანობისა და მართლმადიდებელი სარწმუნოების უშუალო ქადაგება მიმდინარეობს. ჯერ არ დამდგარა სანუკვარი დრო ასეთი მოქმედებისათვის. მაგრამ ამ დიალოგებზე ხდება ქადაგება ჭეშმარიტების შემადგენელი ნაწილებისა, ისევე როგორც ღაღადჰყვეს იგი წინასწარმეტყველებმა ქრისტეს შობამდე; ისევე როგორც თავად ღმერთმა მოსეს რჯულის მეშვეობით გამოუჩინა ჭეშმარიტება ჯერ კიდევ მის მისაღებად მოუმწიფებელ კაცობრიობას. და თუკი ღმერთი დაელოდა დროის შევსებას იმისათვის, რომ განკაცებულიყო და გამოცხადებოდა კაცობრიობას ქრისტესმიერი ჭეშმარიტებით, ჩვენ ვალდებულნი ვართ, გამორჩევით და ნაწილ-ნაწილ განვუცხადოთ ჭეშმარიტება იმათ, რომლებიც მას არ იცნობენ. განვუცხადოთ იმ ფარგლებში, რომლის მიღებისათვისაც ისინი მზად არიან.
ამის მაგალითს გვაძლევს თავად უფალი ჩვენი იესო ქრისტე, რომელმაც ჯვარცმამდე ცოტა ხნით ადრე თავის მოწაფეებს უთხრა: “ბევრი რამ მაქვს სათქმელი თქვენთვის, მაგრამ თქვენ მას ვეღარ იტვირთავთ~ (იოანე 16:12). გარდა ამისა, მოციქული პავლე კორინთელთა მიმართ ეპისტოლეში წერს, რომ ელაპარაკა მათ, ვითარცა სულიერად ჩვილებს და მათ ასმევდა რძეს და ჯერ არ აძლევდა საჭმელს, ვინაიდან მათ მაშინ არ შეეძლოთ მისი მონელება (1კორ.3:2) ამრიგად, მართლმადიდებელი ეკლესია ვალდებულია მათ მიბაძოს და მოახდინოს დიფერენციაცია, როდესაც სხვა დოგმატებისა და სხვა რელიგიების წარმომადგენლებს ესაუბრება და კიდევაც აკეთებს ამას დიდი დელიკატურობით. ჭეშმარიტების შებღალვას არ ნიშნავს ის, თუკი ყველა შემთხვევაში სრულად არ განაცხადებ მას; ისევე როგორც ქრისტეს არ გადაუხვევია ჭეშმარიტებისაგან, როდესაც ჯვარცმის წინ ბოლომდე არ გაუმჟღავნა სათქმელი თავის მოწაფეებს.
გვესმის იმათი მოშურნეობის, რომლებიც სრულ განმარტოებას გვთავაზობენ მას შემდეგ, რაც სხვა აღმსარებლობათა და სხვა რელიგიათა წარმომადგენლები ყურად არ იღებენ ჩვენგან პირველ და მეორე სწავლებას. იმათიც გვესმის, რომელთაც სურთ, რომ სხვა დოგმატებისა და რელიგიების წარმომადგელებთან ყოველი ურთიერთობისას თუ შეხვედრისას უშუალოდ ქრისტეზე ვილაპარაკოთ. მაგრამ ასეთი მოქმედება არ არის დელიკატური. ისინი არ ითვალისწინებენ წმიდა წერილის სიბრძნეს: `ჟამი არს დუმილისაი და ჟამი სიტყვისაი~ (ეკლესიასტე 3:7)
და აი, დადგა დრო ჩვენი სიტყვის დასრულებისა და ყოველივე ზემოთ თქმულის ერთი მოკლე წინადადებაში თავმოყრისა: `ჟამი ყოვლისა საქმისა ცასა ქუეშე~ ღმრთის განგების მიერ დგინდება.
მადლობას მოგახსენებთ მოთმინებისა და ყურადღებისათვის.
მადლი და ღმრთის მიერი უხვი წყალობა იყოს თქვენ ყოველთა თანა.
ამინ.

მისი ყოვლადუწმიდესობა მთავარეპისკოპოსი კონსტანტინოპოლისა, ახლისა რომისა და მსოფლიო პატრიარქი ბართოლომეოს I

საქართველოში. სიტყვათა კრებული. ბერძნულიდან თარგმნა და წინასიტყვაობა დაურთო თამარ მესხმა.
თბილისი, 2004.

რაა ეკუმენიზმი მართლმადიდებლისათვის, ეს მოდით ახლა განვუმარტოთ მარიამს&ზილოტკომპანის მ იქნებ გამოჩნდეს ისიც თუ "რა შუაშია" პატრიარქი; უპირველესად უწმიდესი პატრიარქი აქ არ საუბრობს მის პირად იდეებს ან აზრებს, არამედ წარმოადგენს მართლმადიდებლური უმრავლესობის იდეას და გაგებას ეკუმენიზმისა ( სწორედ ამიტომაა მცდარი ეძებო ეს გაგება "ვიკიპედიებში") უწმიდესი მთელ არსს ეკუმენიზმისა ასე იგებს:"რელიგიათშორის დიალოგებს, ე.წ. ეკუმენურ მოძრაობას , ამაზე ნათლად საწყალმა კაიროსმა რა დაწეროს? სწორედ დიალოგი, დიალოგის საშუალებით დაახლოვება, დაახლოვებით ურთიერთობის და ნდობის აღდგენა, ნდობის აღდგენით ქადაგება და ქრისტიანული თანამშრომლობა იმ საკითხებზე, რომელიც უკვე საკმაოდ ბევჯერ დავწერე და ალბათ უკვე ზეპირად იცით...

დანარჩენებზე თავად პატრიარქი გპასუხობთ და სჯობს მოუსმინოთ!

( ჩემს მცირე ეკუმენურ მოღვაწეობასაც ამ ფორუმში, ასეთი ხანგძლივი კამათებით დიდი ზიანი მიადგა, ამიტომ ვიმეორებ, მე ჩემი სათქმელი ვთქვი, და ახლა პატრიარქს თუ არ უჯერებთ, მე ვინღა მომისმენს?! ჰოდა, წავედი ჩვენს პროტესტანტებთან საეკუმენიზმოდ )

ქრისტე აღსდგა!

პატივისცემით,

კაიროსი!

[მარიამი]

დედა როგორ გავაბრაზე ეს კაცი დაწყნარდი გენაცვალე, სხვა რამეზე ვსაუბრობ საერთოდ.
ახლა ვეცდები ავხსნა რაზე. მარტივად, ყველასთვის გასაგებად.
ჯერ ერთი შეკითხვა უნდა დაგისვა: როგორც ვიცით, ბოლო პერიოდში წარმოიშვა მოძრაობა, რომელიც მიზნად ისახავს სხვადასხვა რელიგიების ერთ რელიგიაში გაერთიანებას. დამავიწყდა და ხომ ვერ მეტყოდი, რა ჰქვია ამ მოძრაობს სახელად? ა? ეკუმენიზმი ხომ არა შემთხვევით?
ვთქვათ, აქ ჩვენთან ფორუმზე შემოვიდა ვინმე ახლადმოქცეული, რომელსაც წარმოდგენა არა აქვს რა არის ეკუმენიზმი და ნახა ეს თემა. დაინტერესდა. და როგორც ფორუმში ახლადშემოსულები აკეთებენ, დაეზარა ყველა გვერდის წაიკითხვა და წაიკითხა პირველი და ბოლო გვერდი. სადაც დინახა კაიროსის რიხიანი ლოზუნგი მსოფლიო პატრიარქის აზრით განმტკიცებული: "გაუმარჯოს ეკუმენიზმს! ტაში მეგობრებო!" ამ ადამიანს რა თქმა უნდა ეკუმენიზმის განმარტების საძებნელად დაეზარება 18 გვერდის წაკითხვა და მიმართავს ენციკლოპედიას, სადაც შავით თეთრზე წერია, რომ ეკუმენიზმი არის სხვადასხვა რელიგიათა გაერთიანება და გააკეთებს მცდარ დასკვნას: თურმე მართლმადიდებელი ეკლესია დადებითად აფასებს რელიგიათა გაერთიანებას, რადგან ასე ფიქრობს ყველა მართლმადიდებლურ ფორუმზე.
აქედან გამომდინარე, ჩემო კაიროს, სანამ ტერმინი "ეკუმენიზმი" ოფიციალურად განიმარტება, როგორც სხვადასხვა რელიგიათა გაერთიანება, მანამდე მე ლოზუგს "გაუმარჯოს ეკუმენიზმს!" ტაშს ვერ დავუკრავ.
სხვა შემთხვევაა, თუ შეიცვლება ამ ტერმინის განმარტება და დაიწერება, რომ ის არის სხვადასხვა რელიგიათა წარმომადგენლებს შორის დიალოგი გაერთიანებისა და ერთობლივი ლოცვების გარეშე. ასეთ შემთხვევაში - კი ბატონო. მაგრამ რა საჭირო ეს ტერმინთა აღრევა? რატომ უნდა შეუცვალო რამეს უკვე დამკვიდრებული სახელი და დაარქვა სხვას? ხომ არ ჯობია ამ სხვას ახალი სახელი მოუძებნო?
აქვე მინდა დავაზუსტო, რომ სანამ ეკლესიები თავიანთ ადგილობრივ კრებებზე არ დაამტკიცებენ (ღმერთმა დაგვიფაროს), რომ ეკუმენიზმი (მისი ენციკლოპედიური გაგებით) მისაღებია და დადებითი მოვლენაა, მანამდე კონკრეტული იერარქების თუნდაც ერთობლივ ლოცვებში მონაწილება არ აკნინებს მთელს ეკლესიას. დიალოგს რაც შეეხება, ეგ აუცილებელია და უნდა გაგრძელდეს, სანამ ვარსებობთ. და ამისთვის სულაც არ არის აუცილებელი რაღაც ძალად შეკოწიწებულ ორგანიზაციაში გაერთიანება. როგორც ჩვენმა პატრიარქმა აღნიშნა, საქართველომ ეს ორგანიზაცია დატოვა იმიტომ, რომ ამდენი წლის განმავლობაში იქ ჩვენს მონაწილეობას დადებითი შედეგი არ მოუტანია. ისე ჩვენში დარჩეს და, მე პირადად ჩვენს პატრიარქს უფრო მეტად ვენდობი, ვიდრე სხვა ნებისმიერ პატრიარქს. რა ვქნა, ვფიქრობ, რომ ყველა მათგანზე მაღლა დგას სულიერებით. ჩამქოლეთ

[ზებედე]

როგორც ჩვენმა პატრიარქმა აღნიშნა, საქართველომ ეს ორგანიზაცია დატოვა იმიტომ, რომ ამდენი წლის განმავლობაში იქ ჩვენს მონაწილეობას დადებითი შედეგი არ მოუტანია.

არ ვიცოდი პატრიარქმა ეს თუ განაცხადა...მიზეზი ემს-ის დატოვების მე სხვაგვარად (არამარტო მე) ვიცი...

ისე ჩვენში დარჩეს და, მე პირადად ჩვენს პატრიარქს უფრო მეტად ვენდობი, ვიდრე სხვა ნებისმიერ პატრიარქს. რა ვქნა, ვფიქრობ, რომ ყველა მათგანზე მაღლა დგას სულიერებით. ჩამქოლეთ

ჩაქოლვა როგორ გეკადრებათ მაგრამ მგონი ცოტა "ხმამაღალი ნათქვამია"...

[ილია]

ბერი პაისი ათონელი
გარდამოცემის პატივისცემა
„როგორ შემიძლია არ ვენდო წმიდა მამებს, ისინი ხომ ჩემზე მეტად გამოცდილნი და კეთილმორწმუნენი იყვნენ“
ბევრმა წმიდა მოწამემ არ იცოდა რა სარწმუნოების დოგმატები, ამბობდა: „მე მწამს ის, რაც წმიდა მამებმა დაადგინეს.“ ამ სიტყვებით ადამიანი ამოწმებდა ქრისტეს, ხდებოდა მოწამე. ზოგჯერ ქრისტიანს არ შეეძლო მდევნელთა დასარწმუნებლად ქრისტიანული რწმენის ჭეშმარიტების მტკიცებულებების მოყვანა, მაგრამ მას წმიდა მამათა უდიდესი ნდობა ჰქონდა: „როგორ შემიძლია არ ვენდო წმიდა მამებს, - ფიქრობდა იგი, - ისინი ხომ ჩემზე მეტად გამოცდილნი და კეთილმორწმუნენი იყვნენ, ისინი წმიდანები იყვნენ. როგორ შემიძლია დავეთანხმო უგუნურებას და მოვითმინო წმიდა მამათა გმობა?!“ ჩვენ უნდა ვენდობოდეთ გარდამოცემას. დღეს, სამწუხაროდ, ჩვენ თანამედროვე „კორექტულობა“ გაგვიჩნდა და ადამიანები მიისწრაფიან საკუთარი თავის კეთილად წარმოჩენისაკენ. საკუთარი „უმაღლესი ღირსების“ გამოვლენის სურვილს ისინი იქამდე მიჰყავს, რომ ქედს იხრიან ორრქიანი ეშმაკის წინაშე. „დაე, იყოს ერთი რელიგია“, - ამბობენ ისინი და ყველას ერთ სიბრტყეზე ათავსებენ. ჩემს სენაკშიც მოსულა რამდენიმე ადამიანი მსგავსი შეხედულებებით. „ჩვენ, ანუ ყველას, ვისაც გვწამს ქრისტე, - მეუბნებოდნენ ისინი, - გვჭირდება ერთ რელიგიაში გაერთიანება“. - „ეს იგივეა, რომ ერთად მოვუყაროთ თავი რამდენიმე კარატიან ოქროსა და მისგან გამოცალკევებულ სპილენძს, რათა კვლავ გაკეთდეს მათგან ერთი შენადნობი“, - ვუპასუხე მე.

განა გონივრულია, კვლავ ავურიოთ ოქრო იაფფასაიან ლითონთან?! ჰკითხე ოქრომჭედელს: „შეიძლება თუ არა ნაგვისა და ოქროს შერევა?“ ჩვენმა ეკლესიამ ხომ უამრავი ბრძოლა გადაიტანა, რათა დოგმატები ნაგვისგან გაეწმინდა?“ წმიდა მამებმა იცოდნენ, რასაც აკეთებდნენ. მათ უმიზეზოდ არ აუკრძალავთ ერეტიკოსებთან ერთობა. მაგრამ დღეს არა მხოლოდ ერეტიკოსებთან ერთობლივი ლოცვისკენ მოუწოდებენ, არამედ ბუდისტებთან, ცეცხლ- თაყვანისმცემლებთან და სატანისტებთან ერთადაც კი. „მართლმადიდებლები, - ამბობენ ისინი, - ასევე უნდა ესწრებოდნენ ეკუმენურ ერთობლივ ლოცვებსა და კონფერენციებს, ეს ჭეშმარიტების დამოწმებაა!“ რომელი „დამოწმება?!“ ეს ადამიანები ყველა პრობლემას ლოგიკის მეშვეობით აგვარებენ, ისინი იმის გამართლებას პოულობენ, რასაც არ შეიძლება ჰქონდეს გამართლება. მოდერნისტული სული მიიჩნევს, რომ საერთო ბაზრის დახლიდან სულიერი საგნებითაც კი შეიძლება ივაჭრო.

ზოგიერთ მართლმადიდებლებს, რომლებსაც ზედაპირულობა ახასიათებთ, უნდათ, რომ „წაეხმარონ მართლმადიდებლობას“, „გაშალონ მისიონერული მოღვაწეობა“. ისინი აწყობენ ერთობლივ კონფერენციებს სხვა აღმსარებლობის ადამიანებთან ერთად, რათა ამ ყოველივეს თან ახლდეს ძლიერი ხმაური და ფიქრობენ, რომ ამ გზით - ბოროტმადიდებლებთან ერთად აღრეულ აჯაფსანდალში - ისინი „წაეხმარონ მართლმადიდებლობას!“ ამის შემდეგ საქმეში ერთვებიან „სუპერმოშურნენი“. მათ სხვა უკიდურესობა ახასიათებთ: ისინი ადგილობრივი ეკლესიების (რომლებიც ახალი კალენდრით, თუ სხვა სიახლეებით ცხოვრობენ) საიდუმლოებათა გმობამდეც კი მიდიან, რითაც ძლიერ აბრკოლებენ მგრძნობიარე ღვთისმოსავ სულებს. ხოლო თავის მხრივ, სხვა რელიგიის აღმსარებლები ჩამოდიან ყველა ამ კონფერენციაზე, მასწავლებლებად მოაქვთ თავი, მართლმადიდებელთაგან იღებენ კარგ სულიერ ნედლეულს, გადაამუშავებენ მას თავიანთ ლაბორატორიაში, გადაღებავენ სათავისო ფერებით, აწებებენ საკუთარ იარლიყს და ორიგინალურად ასაღებენ. ახირებული თანამედროვე ადამიანები კი მსგავსი ახირებებისაგან აღფრთოვანებაში მოდიან და სულიერად ინგრევიან. მაგრამ, მიუხედავად ამისა, როცა ეს საჭირო იქნება, უფალი აღადგენს მარკოზ ეფესელებსა და გრიგოლ პალამებს, რომლებიც ერთად შეაგროვებენ ყველა საცდურისაგან ნაიარევ ძმებს რწმენის აღმსარებლობისათვის, გარდამოცემის განმტკიცებისა და ჩვენი დედა-ეკლესიის უდიდესი სიხარულისათვის.

ჩვენ რომ წმიდა მამების მიხედვით ვცხოვრობდეთ, მაშინ ყველა ჩვენგანს ექნებოდა მტკიცე სულიერი სიჯანსაღე; ყველა არამართლმადიდებელი ამ სიჯანსაღის შურით დაუტევებდა თავის არაჯანსაღ ცდომილებას და ქადაგების გარეშეც გადარჩებოდნენ. ახლა კი ჩვენი წმიდა წინაპრების გარდმოცემა მათ არ აღელვებთ, რადგან სურთ, ჩვენში წმიდა მამათა მემკვიდრეები დაინახონ. დაინახონ ჩვენი ჭეშმარიტი ნათესაობა წმიდანებთან. ყოველი მართლმადიდებლის მოვალეობაში შედის კეთილი წუხილის დათესვა არამართლმადიდებელში, რათა მათ გაიგონ, რომ ცდომილებაში იმყოფებიან და ამაოდ არ დაამშვიდონ თავიანთი ეჭვები, რადგანაც ამით ისინი თავისი ცხოვრების წესით კარგავენ მართლმადიდებლობის მდიდარ ლოცვა-კურთხევას, ხოლო მარადიული ცხოვრებაში - კიდევ უფრო მეტს, უფლის მარადიულ კურთხევას. ჩემთან სენაკში მოდის ზოგიერთი უაღრესად კეთილგანწყობილი კათოლიკე ახალგაზრდა და მზად არის, შეიცნოს მართლმადიდებლობა. „გვინდა, გვითხრა რაიმე, რასაც ძალუძს ჩვენი სულიერი შეწევნა,“ - ითხოვენ ისინი. „გააკეთეთ აი, რა, - ვურჩევ მე მათ, - აიღეთ ეკლესიის ისტორია. თქვენ დაინახავთ იმას, რომ ოდესღაც ერთად ვიყავით და იმასაც, თუ სადამდე მიხვედით საბოლოოდ. ეს ძალიან დაგეხმარებათ. გააკეთეთ ეს და შემდეგ ვისაუბროთ დაწვრილებით“.

ადრე ხალხი უფრთხილდებოდა რაღაც ნივთს, რომელიც მათ წინაპრებს ეკუთვნოდა და მზრუნველობით ინახავდნენ მას, როგორც რელიქვიას. ერთ ძალიან კარგ ადამიანს - ადვოკატს ვიცნობდი. მისი სახლი უბრალოებით გამოირჩეოდა. ეს უბრალოება ძალებს მატებდა არა მარტო მას, არამედ მის სტუმრებსაც. „მამაო, რამდენიმე წლის წინ, - მიყვებოდა ადვოკატი, - ჩემი ნაცნობები ამ ძველი ავეჯის გამო დამცინოდნენ. ახლა კი ისინი მოდიან და აღფრთოვანებულნი არიან მისით, როგორც ანტიკვარით. მე ამ ძველი ავეჯის გამოყენებით ვხარობ. ვხარობ იმიტომ, რომ იგი მახსენებს მამაჩემს, დედაჩემს, ჩემს წინაპრებს. ეს მოგონებები სულს მითბობს... პატარა ოქროს მონეტას, დედისგან, ბაბუისგან მიღებულს, ძველად როგორც უდიდეს საგანძურს, ისე ინახავდნენ. დღეს კი თუ ვინმეს ბაბუის დანატოვარი რამ აქვს, მაგალითად, მეფე გიორგის ძველი ბერძნული ფული და ეს მონეტა შეფასებულია დედოფალ ვიქტორიასდროინდელ ოქროს მონეტაზე ასი დრაჰმით უფრო იაფად, მაშინ ეს ადამიანი მას მეორეზე გადაცვლის. ასეთი ადამიანი არ აფასებს, ანგარიშს არ უწევს არც დედას, არც მამას. ჩნდება ეს მოდერნისტული სული და ნელ-ნელა ყველა ჩვენგანს მიაქანებს საერთო მორევში.

მახსოვს, როდესაც პირველად ჩამოვედი მთაწმიდაზე, ერთი საძმოს ბერი გავიცანი. იგი უკვე ძალიან მოხუცი იყო და ღრმა ღვთისმოსაობით გამოირჩეოდა. ღვთისმოსაობის მიზეზით იგი არც კუნკულს აგდებდა, რომელსაც „ბაბუები“ - მისი წინამორბედნი ატარებდნენ. ის ხის კალაპოტებსაც კი ინახავდა, რომელიც ამ კუნკულების დასამზადებლად გამოიყენებოდა. მასთან საგულდაგულოდ დაკეტილ წიგნების კარადაში სხვადასხვა ლამაზად გაფორმებული ძველი წიგნები და ხელნაწერები ინახებოდა. იგი მათ მტვრისგან იცავდა. ამ წიგნებს ბერი არ იყენებდა და შენახული ჰქონდა. „მე, - ამბობდა იგი, - ასეთი წიგნების კითხვის ღირსიც კი არ ვარ. მე წავიკითხავ აი, ამათ, მარტივებს, - პატერიკებს, „კიბეს“. მოგვიანებით საძმოში მოვიდა ერთი ახალგაზრდა ბერი (ბოლოსდაბოლოს იგი არ დარჩა მთაწმიდაზე) და დაიწყო ბერის მხილება: „რას აგროვებ აქ ათასგვარ ხარახურას?“ მან მოაგროვა ძველი კალაპოტები და ცეცხლში დაწვა გადაწყვიტა. „ეს ჩემს სულიერ პაპას ეკუთვნოდა, - ტირილით უთხრა მოხუცმა ბერმა, - რას გიშავებენ? ჩვენ ხომ უამრავი ოთახი გვაქვს! მიაწყვე ისინი სადმე კუთხეში“... თუკი მცირედის პატივისცემა არ გვაქვს, მაშინ უდიდესისადმი პატივისცემაც აღარ გვექნება. ასე იცავდნენ წმიდა მამები გარდამოცემას.

[ილია]

45-ე კანონი: თუ ეპისკოპოსი, მღვდელი ან დიაკონი მწვალებელთა ერთად ილოცებს, აეკრძალოს მღვდელობა. თუ ნებას მისცემს მათ (ერეტიკოსებს), რომ შეასრულონ რაიმე სამღვდელო წესი, როგორც მღვდლებმა, განიკვეთოს.
65-ე კანონი: თუ ვინმე სასულიერო პირი ან ერისკაცი ურიათა ან მწვალებლების შესაკრებელში შევიდეს სალოცავად, სასულიერო პირი განიკვეთოს, და ერისკაცი უზიარებლობით დაისაჯოს.
წმიდა მოციქულთა კანონებიდან

მე არ მსურს, რომ მწვალებლები იტანჯებოდნენ, არ მახარებს მათი უბედურება. ღმერთო, დამიფარე! მე მათი მოქცევა მახარებს... მე ვურჩევ ყურადღებითა და მოთმინებით მიაგონ სიკეთე ყოველ ადამიანს და ყველას დაეხმარონ საჭიროების მიხედვით. ამასთან მე ვამბობ: დაუშვებელია დაეხმარო მწვალებელს მათ უგუნურ სარწმუნოებაში განსამტკიცებლად: აქ, პირიქით, მტკიცე და შეურიგებელი უნდა იყო. მე კაცთმოძულეობას დავარქმევდი და არა სიყვარულს, როცა მწვალებელს ვინმე მათეულ ცდომილებაში განამტკიცებს, რაც მათი უფრო დიდი დაცემისა და გარდაუვალი დაღუპვის მიზეზი გახდება.
წმ. მაქსიმე აღმსარებელი

[მნათე]

45-ე კანონი: თუ ეპისკოპოსი, მღვდელი ან დიაკონი მწვალებელთა ერთად ილოცებს, აეკრძალოს მღვდელობა. თუ ნებას მისცემს მათ (ერეტიკოსებს), რომ შეასრულონ რაიმე სამღვდელო წესი, როგორც მღვდლებმა, განიკვეთოს.
65-ე კანონი: თუ ვინმე სასულიერო პირი ან ერისკაცი ურიათა ან მწვალებლების შესაკრებელში შევიდეს სალოცავად, სასულიერო პირი განიკვეთოს, და ერისკაცი უზიარებლობით დაისაჯოს.
წმიდა მოციქულთა კანონებიდან

ანუ საქართველოს ეკლესიის საჭეთმპყრობელი რომელიც ერთ დროს ემს-ში იყო, მწვალებელია?

[G_I_O_R_G_I_]

ანუ საქართველოს ეკლესიის საჭეთმპყრობელი რომელიც ერთ დროს ემს-ში იყო, მწვალებელია?

მგონი არც მაშინ იყო და არც ეხლა არის ემს-ში თანალოცვითი და თანამწირველობითი პრეცედენტები.კათოლიკეები და სხვები ამას დიდი სიამოვნებით დათანხმდებოდნენ,მაგრამ ნებისმიერი ავტოკეფალური ეკლეწსიისათვის ასეტი პრეცედენტი მიუღებელია და მგონია რომ მომავალშიც ასე იქნება.საუბრები სხვადასხვა თემებზე და სხვადასხვა საკითხების განხილვები კი ბატონო მაგრამ არავითარი თანალოცვები და თანაწირვების ჩატარება.

[G_I_O_R_G_I_]

ilia_7 ყველაფერი კარგად უწერია მამა პაისს აქამდე წაკითხული არ მქონდა მადლობთ რომ დადე ეს ნაწყვეტი აქ.

[ზებედე]

45-ე კანონი: თუ ეპისკოპოსი, მღვდელი ან დიაკონი მწვალებელთა ერთად ილოცებს, აეკრძალოს მღვდელობა. თუ ნებას მისცემს მათ (ერეტიკოსებს), რომ შეასრულონ რაიმე სამღვდელო წესი, როგორც მღვდლებმა, განიკვეთოს.

როგორც ყუვლადუწმინდესმა ეს განმარტა, აქ მწვალებლებში იგულისხმება მწვალებლობის დამაარსებელი ანუ ერეტიკული სწავლების ფუძემდებელი, და არა ყველა კათოლიკი ან პროტესტანტი, ადამიანი რომელიც კათოლიკურ ოჯახში იბადება და კათოლიკად იზრდება, მას სჭირდება ქადაგება, რომ მისი "წინაპრების" ცდომილებაზე არ გაიზარდოს,ჩემის აზრით ასეთი არა არის "დამნაშავე" რომ კათოლიკია ან პროტესტანტი, ასე რომ...თუმცა როგორც ვხედავთ მართლმადიდებლების წირვაში კათოლიკებს ეკრძალებათ თანამონაწილეობა, ხოლო ემს-ის დროს გამართულ "ერთობლივი ლოცვის დროს" არ ხდება არანაირი ერთობლივი ლოცვა, ყველა თავისთვის ლოცულობს.

65-ე კანონი: თუ ვინმე სასულიერო პირი ან ერისკაცი ურიათა ან მწვალებლების შესაკრებელში შევიდეს სალოცავად, სასულიერო პირი განიკვეთოს, და ერისკაცი უზიარებლობით დაისაჯოს.
წმიდა მოციქულთა კანონებიდან

მაგრამ ეს კანონი არამგონია ვრცელდებოდეს ისეთ დროს, როცა მაგ: ბევრ კათოლიკურ ტაძარში სხვადასხვა სიწმინდეებია, და რატომ არ უნდა ილოცო სიწმინდესთან? ან კათოლიკურში მართლმადიდებლური ხატებიც აქვთ, და მე ვლოცულობ ხოლმე რაც სიწმინდეა, სხვისი არ ვიცი.

მე არ მსურს, რომ მწვალებლები იტანჯებოდნენ, არ მახარებს მათი უბედურება. ღმერთო, დამიფარე! მე მათი მოქცევა მახარებს... მე ვურჩევ ყურადღებითა და მოთმინებით მიაგონ სიკეთე ყოველ ადამიანს და ყველას დაეხმარონ საჭიროების მიხედვით. ამასთან მე ვამბობ: დაუშვებელია დაეხმარო მწვალებელს მათ უგუნურ სარწმუნოებაში განსამტკიცებლად: აქ, პირიქით, მტკიცე და შეურიგებელი უნდა იყო. მე კაცთმოძულეობას დავარქმევდი და არა სიყვარულს, როცა მწვალებელს ვინმე მათეულ ცდომილებაში განამტკიცებს, რაც მათი უფრო დიდი დაცემისა და გარდაუვალი დაღუპვის მიზეზი გახდება.
წმ. მაქსიმე აღმსარებელი

მეტი რაღა გინდათ? მაქსიმე აღმსარებელი გვასწავლის:

მე ვურჩევ ყურადღებითა და მოთმინებით მიაგონ სიკეთე ყოველ ადამიანს და ყველას დაეხმარონ საჭიროების მიხედვით

მე მათი მოქცევა მახარებს

მეც წმინდაო მამაო. ევედრე ღმერთს მათთვის, რათა მოექცნენ ჭეშმარიტ სარწმუნოებაზე, და ჩვენ ცოდვილთათვისაც ევედრე უფალს...

მომიტევოს მამა პაისმა, მაგრამ ცოტა აჭარბებს მგონი ეკუმენიზმის ქადაგების დროს...არ ვიცი მეჩვენება, თუ მასაც "განკითხვასავით" გამოსდის ემს-ში მონაწილე მართლმადიდებელ იერარქებზე და...მესმის, რომ ათონელი ბერი "მამხილებელი" და "გამომაფხიზლებელი" იყო, მაგრამ...

[KAIROS]

როგორც ვიცით, ბოლო პერიოდში წარმოიშვა მოძრაობა, რომელიც მიზნად ისახავს სხვადასხვა რელიგიების ერთ რელიგიაში გაერთიანებას. დამავიწყდა და ხომ ვერ მეტყოდი, რა ჰქვია ამ მოძრაობს სახელად? ა? ეკუმენიზმი ხომ არა შემთხვევით?

არა, მას ქვია ერთი ფრთა, ერთი მიმდინარეობა, ერთი იდეა ეკუმენიზმში, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ყველა იქ მყოფი, ამ აზრს იზიარებდეს ან ამ აზრის გამო იყოს იქ , მარიამ დაუჯერე პატრიარქს!

კაიროსის რიხიანი ლოზუნგი მსოფლიო პატრიარქის აზრით განმტკიცებული: "გაუმარჯოს ეკუმენიზმს! ტაში მეგობრებო!" ამ ადამიანს რა თქმა უნდა ეკუმენიზმის განმარტების საძებნელად დაეზარება 18 გვერდის წაკითხვა და მიმართავს ენციკლოპედიას, სადაც შავით თეთრზე წერია, რომ ეკუმენიზმი არის სხვადასხვა რელიგიათა გაერთიანება და გააკეთებს მცდარ დასკვნას: თურმე მართლმადიდებელი ეკლესია დადებითად აფასებს რელიგიათა გაერთიანებას, რადგან ასე ფიქრობს ყველა მართლმადიდებლურ ფორუმზე.

ჯერ ერთი მე იმ ფორუმელს რა ვუთხარი, ვინც აქ შემოვა და კითხვა დაეზარება, მერე ერთი შენც რა გითხარი, ჩემი აზრის ასე კომუნისტურად გადმოცემისათვის, თორემ იმ ფორუმელს იმედია შენზე მეტი მეცნიერული მიდგომა აღმოაჩნდება და მიხვდება, რომ შენ ეკუმენიზმზე მსჯელობისას, წინასწარვე ხარ განწყობილი უარყოფითად, არც გამტყუნებ, ასეა ჩვენთან უმრავლესობა, უბრალოდ გთხოვთ გამოიჩინოთ სიფრთხილე, როდესაც ეკუმენიზმს განაქიქებთ, არ დაგავიწყდეთ იქ მართლმადიდებელთა უმრავლესობაა!


ბერი პაისი კი ამხელს იმას, რასაც ამხელს ყოვლადუწმიდესი პატრიარქიც ( რომლის სულიერებაში ეჭვის შეტანა ან საერთოდ პატრიარქების სულიერების შედარება, ვფიქრობ აღსარებაში მაინცაა სათქვამი, როგორც მინიმუმი!) და ნებისმიერი ვინც მართლმადიდებლობის ერთგულია, ამხელს იმას რაც სამხელია და საგმობია:"

ჩვენ, ანუ ყველას, ვისაც გვწამს ქრისტე, - მეუბნებოდნენ ისინი, - გვჭირდება ერთ რელიგიაში გაერთიანება“

და ეს განა ეწინააღმდეგება მსოფლიო პატრიარქის აზრს?
"

არაერთგზის განგვიცხადებია და კვლავაც ვიმეორებთ, რომ არ მოხდება არც ერთი ეკლესიის შეერთება მართლმადიდებელ ეკლესიასთან, თუკი ის ეკლესია, რომელიც მას უნდა შეუერთდეს, არ აღიარებს პირველი განუყოფელი ეკლესიის დოგმატურ მოძღვრებებს ანუ იმ დოგმატებს, რომლებიც რომის ეკლესიასთან მომხდარ განხეთქილებამდე არსებობდა და რომლებსაც მტკიცედ და მყარად იცავს ჩვენი წმიდა მართლმადიდებელი ეკლესია.

არანაირად!

სული ერთია, საქმე იმაშია, ვინც ზილოტობს, მას კათოლიკესთან დიალოგიც არ უნდა, მას უნდა რომ მასთან დაჩოქილი მივიდნენ და მან მრისხანედ გაკიცხოს და მერე დიდსულოვნებით შეიწყნაროს, დანარჩენი არც აინტერესებს, ზოგადად კი ამბობს დიალოგი მინდაო, მაგრამ რომ კითხო სადო, ვერაფერს გიპასუხებს, სად უნდა ესაუბროს მთელი მსოფლიოს რელიგიის წარმომადგენელებს? სად უნდა მოახდინოს მართლმადიდებლობის მანისფესტაცია? სად უნდა შეძლოს ჩვენი აზრის მიტანა და დაახლოება, გაცნობა? ასე რომ გინდ ეკუმენური გაერთიანება დაარქვით და გინდ საამხანაგო ორგანიზაცია, მთავარია იქ მსოფლიო რელიგიურმა ლიდერებმა ერთად მოიყარონ თავი და დიალოგი იყოს ცოცხალი და ძლიერი, განსაკუთრებით ქრისტიანთა შორის; რადგან : "

რელიგიებსა და დოგმატებს შორის არსებულმა მრავალწლიანმა პოლემიკამ, მტრობამ და შეტაკებებმა ვერ მიიყვანეს მონანიებამდე განსხვავებული დოგმატებისა და რელიგიების წარმომადგენლები. ვალდებულნი ვართ მოვსინჯოით მეთოდი ურთიერთგაგების, ნამდვილი კეთილი ნების გამომჟღავნების, შერიგებისა და დიალოგისა.

მე ალბათ აქ აღარ დავწერ, თუკი ძალიან აუცილებლად აღარ ჩავთვალე, თორემ აქ ისტერიულ ანტიეკუმენიზმს ვერაფერს ვუშველი და კამათში და უკმაყოფილებაში კი გადადის ნელნელა ეს საუბრები... ამიტომ, იყავით ოდნავ მეტად ფრთხილები, როდესაც პატრიარქებზე და ეკლესიებზე საუბრობთ, არა ხართ მარტონი ამ ქვეყანაზე და გამოიჩინეთ ცოტა მეტი გონიერება საკითხებზე მსჯელობისას, გაითვალისწინეთ რომ როდესაც წინასწარ იქნებით დადებითად ან პირიქით უარყოფითად განწყობილები, მაშინ დაგეკარგებათ მთავარი, კრიტიკული თვალი, რომელიც შავს და თეთრს განარჩევს, ვიმეორებ, უფრთხილდით ორივე "ბასილიზმს" , როგორც ბასილ მკალავიშვილის ექსტრემისტულ იზოლაციონიზმს ასევე მეორე ( სამწუხაროდ!) ბასილის გადაჭარბებულ ლიბერალიზმს!

ქრისტე აღსდგა!

სიყვარულით,

კაიროსი!

[ილია]

[quote]ანუ საქართველოს ეკლესიის საჭეთმპყრობელი რომელიც ერთ დროს ემს-ში იყო, მწვალებელია?
45-ე კანონი: თუ ეპისკოპოსი, მღვდელი ან დიაკონი მწვალებელთა ერთად ილოცებს, აეკრძალოს მღვდელობა. თუ ნებას მისცემს მათ (ერეტიკოსებს), რომ შეასრულონ რაიმე სამღვდელო წესი, როგორც მღვდლებმა, განიკვეთოს.
ლოცვებში არ მონაწილეობდნენ.

ilia_7 ყველაფერი კარგად უწერია მამა პაისს აქამდე წაკითხული არ მქონდა მადლობთ რომ დადე ეს ნაწყვეტი აქ.

solomony გაიხარე!

როგორც ყუვლადუწმინდესმა ეს განმარტა, აქ მწვალებლებში იგულისხმება მწვალებლობის დამაარსებელი ანუ ერეტიკული სწავლების ფუძემდებელი, და არა ყველა კათოლიკი ან პროტესტანტი, ადამიანი რომელიც კათოლიკურ ოჯახში იბადება და კათოლიკად იზრდება, მას სჭირდება ქადაგება, რომ მისი "წინაპრების" ცდომილებაზე არ გაიზარდოს,ჩემის აზრით ასეთი არა არის "დამნაშავე" რომ კათოლიკია ან პროტესტანტი, ასე რომ...თუმცა როგორც ვხედავთ მართლმადიდებლების წირვაში კათოლიკებს ეკრძალებათ თანამონაწილეობა, ხოლო ემს-ის დროს გამართულ "ერთობლივი ლოცვის დროს" არ ხდება არანაირი ერთობლივი ლოცვა, ყველა თავისთვის ლოცულობს.

იქ ქადაგებენ? და მოსაქცევად მიდიან?

ჩვენ რომ წმიდა მამების მიხედვით ვცხოვრობდეთ, მაშინ ყველა ჩვენგანს ექნებოდა მტკიცე სულიერი სიჯანსაღე; ყველა არამართლმადიდებელი ამ სიჯანსაღის შურით დაუტევებდა თავის არაჯანსაღ ცდომილებას და ქადაგების გარეშეც გადარჩებოდნენ. ახლა კი ჩვენი წმიდა წინაპრების გარდმოცემა მათ არ აღელვებთ, რადგან სურთ, ჩვენში წმიდა მამათა მემკვიდრეები დაინახონ. დაინახონ ჩვენი ჭეშმარიტი ნათესაობა წმიდანებთან. ყოველი მართლმადიდებლის მოვალეობაში შედის კეთილი წუხილის დათესვა არამართლმადიდებელში, რათა მათ გაიგონ, რომ ცდომილებაში იმყოფებიან და ამაოდ არ დაამშვიდონ თავიანთი ეჭვები, რადგანაც ამით ისინი თავისი ცხოვრების წესით კარგავენ მართლმადიდებლობის მდიდარ ლოცვა-კურთხევას, ხოლო მარადიული ცხოვრებაში - კიდევ უფრო მეტს, უფლის მარადიულ კურთხევას. ჩემთან სენაკში მოდის ზოგიერთი უაღრესად კეთილგანწყობილი კათოლიკე ახალგაზრდა და მზად არის, შეიცნოს მართლმადიდებლობა. „გვინდა, გვითხრა რაიმე, რასაც ძალუძს ჩვენი სულიერი შეწევნა,“ - ითხოვენ ისინი. „გააკეთეთ აი, რა, - ვურჩევ მე მათ, - აიღეთ ეკლესიის ისტორია. თქვენ დაინახავთ იმას, რომ ოდესღაც ერთად ვიყავით და იმასაც, თუ სადამდე მიხვედით საბოლოოდ. ეს ძალიან დაგეხმარებათ. გააკეთეთ ეს და შემდეგ ვისაუბროთ დაწვრილებით“.

მეტი რაღა გინდათ? მაქსიმე აღმსარებელი გვასწავლის

ქვემოტ აი რა წერია

ამასთან მე ვამბობ: დაუშვებელია დაეხმარო მწვალებელს მათ უგუნურ სარწმუნოებაში განსამტკიცებლად: აქ, პირიქით, მტკიცე და შეურიგებელი უნდა იყო. მე კაცთმოძულეობას დავარქმევდი და არა სიყვარულს, როცა მწვალებელს ვინმე მათეულ ცდომილებაში განამტკიცებს, რაც მათი უფრო დიდი დაცემისა და გარდაუვალი დაღუპვის მიზეზი გახდება.

მაგრამ ეს კანონი არამგონია ვრცელდებოდეს ისეთ დროს, როცა მაგ: ბევრ კათოლიკურ ტაძარში სხვადასხვა სიწმინდეებია, და რატომ არ უნდა ილოცო სიწმინდესთან? ან კათოლიკურში მართლმადიდებლური ხატებიც აქვთ, და მე ვლოცულობ ხოლმე რაც სიწმინდეა, სხვისი არ ვიცი.

მართალი ხარ.

[ზებედე]

მე ალბათ აქ აღარ დავწერ, თუკი ძალიან აუცილებლად აღარ ჩავთვალე

მეც მომწყინდა იმედი მაქვს დროთა განმავლობაში ბევრი აქ მყოფი მიხვდება რაა "ჯანსაღი" ეკუმენიზმი, ასევე იმედი მაქვს ფანატიკოსთა ღვარძლიან, გაბოროტებულ, დაბოღმილ, შურიან, განკითხვით სავსე თავშიც შევიდეს ეს აზრი რომ ეკუმენიზმი არაა მწვალებლობა, და ხელი აღარ შეუშალონ საქართველოს ეკლესიის იერარქს და სამღვდელოებას ემს-ში მონაწილეობაზე და აღარ ატეხონ ისეთი სამარცხვინო გამოხტომები რასაც ჰქონდა ადგილი ერთ-ერთი მრევლის მხრიდან ალექსანდრიის პაპისა და პატრიარქის სტუმრობის დროს, და ყოვლადუწმინდესის და საქართველოს პატრიარქის შეხვედრის მერე პატრიარქთან შეხვედრა და ფარისევლურად "მადლობის გადახდა"

ძირს ფანატიზმი!

[ილია]

ჩვენმა იერარქებმა თვითონ მიიღეს გადაწყვეტილება დაეტოვებეინათ

"ჯანსაღი" ეკუმენიზმი

მაშინ ეკლესიაში პანატიკოსები არაინ? ბასილი კობახიძე მახსენდება რა...

[ზებედე]

ჩვენმა იერარქებმა თვითონ მიიღეს გადაწყვეტილება დაეტოვებეინათ

თქვენ მგონი არაფერი გსმენიათ 1997 წლის ამბებზე, რამოდენიმე (არც თუ ისე ცოტა) ქართველი სასულიერო და საერო პირი განდგომილებაში რომ წავიდა, და შეუერთდა ბოსტონის ჰომოსექსუალისტი ეპისკოპოსებისგან შემდგარ "ეკლესიას"...ეკლესიას განუდგა ბასილ მკალავიშვილი, ზარზმის მონასტერი, შიო მღვიმის მონასტერი, აბასთუმნის დედათა მონასტერი, ბეთანიის მონასტერი, და ა.შ. ამათ გამო დატოვა საქართველომ ეკუმენიზმი...

მაშინ ეკლესიაში პანატიკოსები არაინ?

ძალიან ბევრი სამწუხაროდ...

[ილია]

რატომღაც რო დავტოვეთ ბასილი კობახიძის ხმას არ იღებდა. და ვინც განუდგა უმეტესობა განიკვეთა ეკლესიიდან ხომ? ანუ ქართველ და საპატრიარქოსაც არ უნდა მიიღოს მონაწილეობა ამ ეკუმენიზმში არასწორად მიაჩნიათ, ვინ მიღებს მონაწილეობას ეგ უკვე ტავის საქმეა. მაგალითად ბასილი კომახიძე და განიკვეთა კიდევაც ასეთი განცხადებებისთვის ისიც ამას ამბობს ფანაიკოსები არიანო ეკლესიაში და მოსაცილებლები არიანო. აბა დავასახელოთ რომელია ფანატიკოსი??? ამდენი ხალხი ვისაც არ გვსურს მონაწილეობა მივიღოთ ეკუმენიზმში?

[ზებედე]

რატომღაც რო დავტოვეთ ბასილი კობახიძის ხმას არ იღებდა.

ვერ გავიგე რა დაწერე

და ვინც განუდგა უმეტესობა განიკვეთა ეკლესიიდან ხომ?

ზოგიერთმა შეინანა

მაგალითად ბასილი კომახიძე და განიკვეთა კიდევაც ასეთი განცხადებებისთვის ისიც ამას ამბობს ფანაიკოსები არიანო ეკლესიაში და მოსაცილებლები არიანო. აბა დავასახელოთ რომელია ფანატიკოსი??? ამდენი ხალხი ვისაც არ გვსურს მონაწილეობა მივიღოთ ეკუმენიზმში?

მამა ბასილი განკვეთილი არ არის, მას რამოდენიმე მიზეზის გამო (და არა მაგ განცხადებისთვის) აეკრძალა მღვდელმოქმედება, მაგრამ მან საკუთარი ნებით მიატოვა საეკლესიო მსახურება, და გახდა ერისკაცი!

ფანატიკოსობა მარტო ანტიეკუმენისმში არ მჟღავნდება, ფანატიზმზე მალე გავხსნი თემას, სულ მალე

[ილია]

მამა ბასილი განკვეთილი არ არის, მას რამოდენიმე მიზეზის გამო (და არა მაგ განცხადებისთვის) აეკრძალა მღვდელმოქმედება, მაგრამ მან საკუთარი ნებით მიატოვა საეკლესიო მსახურება, და გახდა ერისკაცი!

როგორ არა მან თვითნებურად დაიწყო სიარული და მონაწილეობდა ეკუმენიზმში და განუდგა ეკლესიას. მღვდლათ მოაქ თავი არაფერიც არ მიუტოვებია კი დადის ვიზუტებით უკრაინაში სადაც ეკლესიაში მსახურების უფლებაც მისცეს და ოქროს ჯვრებით დაალჯილდოვეს მღვდელი არ ვიცი მისი წარმოვავლობა, უკრაინის ავტოკეპალური ეკლესიის პატრიარქმა.. რომელიც არ არი აღიარებული.

ვერ გავიგე რა დაწერე

ხო მათალი ხარ
ბასილი კობახიძის მეტი ხმა არავინ ამოიგო არავის ითქვია რატო ვტოვებთო ყველა თანახმა იყო დაგვეტოვებინა. ხო და რაც შეეხება ბასილის სონღოლაშვილი როა მაგასთან ერთად არ აღავლენს ხოლმე ლოცვებს სხვა სექტებთან ერთად? მართმადიდებლების სახელით?

[გლახა]

ilia_7
ბასილ კობახიძე რომ ბევრ რამეში მართალია ეწვი გეპარება?

[ილია]

რაშია მართალი?