ეკუმენიზმის შესახებ, ემოციების გარეშე პარამეტრები

[ზებედე]

ამავე თემაში შენი ფოსტი ნახე 69-ეა,დაახლოებით 2-3 გვერდზე ყოველ შემთხვევაში საწყის ეტაპზე გაქვს დაწერილი თანა ლოცვასთან დაკავშირებით,რაღაც სხვას წერ იქ და.....

ხო, ადრე სხვანაირად ვფიქრობდი...მაგრამ რომ დავუკვირდი არც ისე ყოფილა საქმე მე რომ მეგონა...

რომ მეუბნებოდნენ, ერთობლივი ლოცვებით იმას ვაფიქრებინებთ არამართლმადიდებლებს, რომ განსხვავება არ არისო ჩვენშიო, კანუდოსელის კითხვას:

კათოლიკებთან ერთობლივი ლოცვით ვაძლევთ საბაბს, რომ განსხვავება არ არის ჩვენს შორის?

თუ საბაბს არ ვაძლევთ - დამისაბუთე ფსიქოლოგიის ენაზე - რატომ?

თუ ვაძლევთ, მაშინ დამისაბუთე როგორღა აგრძელებს დამოწმებას ჩვენი ეკლესია ეგეთ პირობებში?

ხოლო თუ ვერ დაამოწმებს - მაშინ რა ჯანდაბად მინდა მათთან ერთად ლოცვა?

მე ასე ვპასუხობ: - კათოლიკები ტაძრებს რომ გვითმობენ, ან რომ გვჩუქნიან, ჩვენ ხომ ვიღებთ? მაგ ლოგიკით რომ ავყვეთ რაც შენ თქვი ესე გამოდის, რომ დიდი განსხვავება ჩვენს შორის არ არსებობს. მაგ: ბათუმის საკათედრო ტაძარი, ნაგებობა კათოლიკური, ფრესკები კათოლიკური, ანუ გარემო კათოლიკური... მხოლოდ კანკელი, ტრაპეზი, კანკელის ხატები, და კიდევ რამოდენიმე ხატია მართლმადიდებლური. რა გამოდის? კათოლიკურ ნაგებობაში, კათოლიკური ფრესკებით მოხატულ ტაძარში ლოცულობენ მართლმადიდებლები ხო და იმ ლოგიკას რომ ავყვეთ რაც შენ თქვი გამოდის რომ კათოლიკებიც და მართლმადიდებლებიც იტყვიან ეკლესიის მაგალითით-ხედავთ დიდი განსხვავება არ არის ჩვენშიო, და ამბობენ კიდეც...

[კანუდოსელი]

მე ვერ გავიგე, ზოგი ეკუმენიზმის საკუთარ ხედვას გვთავაზობს და მსოფლიო პატრიარქს თავზე ახტება?

ტკბილო, ეს ის საკითხი არ გახლავთ, რომ ამაზე მსოფლიო პატრიარქის პოზიცია რომის პონტიფიკის პოზიციის ტოლფასი გახადო

თუ ვერ ჩაწვდი რას ვამბობ, ძალიან ნუ გაირჯები

ჰო, რაც შეეხება ემს-ს ეკლესიოლოგიურ ხასიათს, ამაზე დავწერე უკვე და ახლიდან დავწერ: ზოგიერთი იმას ამბობს, რომ ემს-ში წევრობა დასაშვებია, სანამ იგი ეკლესიოლოგიურ თვისებებს არ შეიძენს და ახლა არა აქვსო. ამის მთქმელს მგონი ემს-ს პროტესტანტული უმრავლესობის მაინცდამაინც არ ესმის. სულ არა აქვს მნიშვნელობა, გახდება თუ არა ემს სხვადასხვა ეკლესიების მაკოორდინერებელი ადმინისტრაციული ცენტრი (პროტესტანტული სექტუნების სიმრავლის პირობებში, ეროვნული, სოციალური თუ სხვა თავისებურებების გამო ეს უაზროც კია და არაეფექტური), რაღაც სუპერსინოდი, კათოლიციზმი კი არაა ცენტრალიზირებული სისტემით. საკმარისია ემს-ს წევრებმა ცნონ ერთმანეთი საიდუმლოებები, და "უხილავი ერთობიდან" "ხილულ ერთობაზე" (ე.ი. საიდუმლოებებში ურთიერთობაზე, უპირველეს ყოვლისა ერთმანეთთან ზიარებაზე) გადავიდნენ. უხილავი ეკლესიის შესახებ სწავლება რომ ემს-ს პროტესტანტული უმრავლესობის სწავლების "ლოდი საკიდურია", რათ უნდა მაგას საუბარი, და კარგადაც ჩანს ემს-ს მიერ მიღებულ დოკუმენტებში.

ამაზე კი რა გითხრა, აპოკალიფტიკა გიყვარს ძალიან და აქაც რაღაც წინასწარმეტყველებებს გვთავაზობ, მე პირადად არ მგონია, რომ საიდუმლოებების ცნობაზე დათანხმდეს მართლმადიდებელი დელეგაცია...


კაი ახლა, ასმუსი რომ გიყვარს ვიცი, მარა მაინც მოერიდე ფსევდო ნოსტრადამუსობას

პ.ს.
ერთობლივი ლოცვების თეოლოგიურ ჭრილში განხილვას არ მივყავართ იმ აკრძალვამდე რაც ცნობილ კანონებშია...ერთობლივი ლოცვა უარსათქმელი თუა, არის წმინდა ფსიქოლოგიურ-მისიონერული თვალსაზრისით...

[nika_nika_11]

ეკუმენიზმზე საუბრისას უნდა გავიხსენოთ რა შედეგებამდე მიგვივანა ემს-მა, მგონი კარგი არაფერი. ტრიბუნა გვჭირდებაო და არ დავკარგოთო. საკმარისად ვიყავით და შედეგი?

ზოგადად დიალოგი კი ბატონო, მაგრამ რა სავალდებულოა ემს-ში ყოფნა?

რაც შეეხება ზე ეკლესიად გარდაქმნა ემს-ისა, ამის მცდელობები შესამჩნევი იყო და თუ ვინმე ვერ ამჩნევდა სამწუხაროა.

კიდევ გეკითხებით _ რა მოგვიტანა ეკუმენიზმმა?

[კანუდოსელი]

ეკუმენიზმზე საუბრისას უნდა გავიხსენოთ რა შედეგებამდე მიგვივანა ემს-მა,

მაინც რა შედეგებამდე?

ზოგადად დიალოგი კი ბატონო, მაგრამ რა სავალდებულოა ემს-ში ყოფნა?

აბა, დიდი დიღომის მეოთხე მიკრორაიონის მეექვსე კორპუსის პირველ სადარბაზოში რომ დაიბარო და რომ არ მოვლენ ეგეც ხომ ცხადია?

კიდევ გეკითხებით _ რა მოგვიტანა ეკუმენიზმმა?

დიალოგი ორიენტალურ ეკლესიებთან - ჩემი აზრით ძალიან საინტერესოა

[Sotiris]

ტკბილო, ეს ის საკითხი არ გახლავთ, რომ ამაზე მსოფლიო პატრიარქის პოზიცია რომის პონტიფიკის პოზიციის ტოლფასი გახადო

დიალოგებს მსოფლიო პატრიარქი აწარმოებს და არა შენ. მოდელების შექმნას ვერავინ დაგიშლის, მაგრამ ერთი ისაა, რომ პრაქტიკაში იმუშავებს თუ არა ცნობილი ვერ გახდება, რადგან შემოწმების საშუალება არ გექნება (თან აპრიორი პროტესტანტების იდეალიზაცია გიწევს ). მოგიწევს კომპიუტერული სიმულაციებით დაკმაყოფილება

თუ ვერ ჩაწვდი რას ვამბობ, ძალიან ნუ გაირჯები

ოკ.

ამაზე კი რა გითხრა, აპოკალიფტიკა გიყვარს ძალიან და აქაც რაღაც წინასწარმეტყველებებს გვთავაზობ, მე პირადად არ მგონია, რომ საიდუმლოებების ცნობაზე დათანხმდეს მართლმადიდებელი დელეგაცია...

რახან პირადად არ გგონია, ე.ი. მასე იქნება რაც შეეხება საიდუმლოებების ცნობას, ეს უკვე მრავალგზის მოხდა მეტ-ნაკლებად ოფიციალურ დონეზე (რუსეთის სინოდის დადგენილება კათოლიკეებთან ზიარების დაშვებულობაზე, მსოფლიო საპატრიარქოს სინოდის მიერ მთავარეპისკოპოს ათენაგორა კოკინაკისის წიგნის მოწონება, პატრიარქ დიმიტრის განცხადება, რომ დასაშვებია უკიდურეს შემთხვევაში კათოლიკეებთან ეზიარო, ბალამანდის ხელშეკრულება, ალექსანდრიის საპატრიარქოსა და კოპტების შეთანხმება და ა.შ.), ყოველ შემთხვევაში კათოლიკეების, ანგლიკანების და მონოფიზიტების საიდუმლოებებზე თუ ვლაპარაკობთ.

კაი ახლა, ასმუსი რომ გიყვარს ვიცი, მარა მაინც მოერიდე ფსევდო ნოსტრადამუსობას

არც ასმუსია არაფერ შუაში და არც ნოსტრადამუსი. მე არ ვიცი მომავალში რა მოხდება, ტრენდი კი უდავოდ უარყოფითია და თუ ვინმეს დანახვა არ უნდა, მისი პრობლემაა.

ერთობლივი ლოცვების თეოლოგიურ ჭრილში განხილვას არ მივყავართ იმ აკრძალვამდე რაც ცნობილ კანონებშია...ერთობლივი ლოცვა უარსათქმელი თუა, არის წმინდა ფსიქოლოგიურ-მისიონერული თვალსაზრისით...

ჰუმანიზმში ცურავ. სიცხეში სასიამოვნოა? შენ რასაც ფსიქოლოგიურ-მისიონერულს ეძახი, იქ შემთხვევით ეკლესიოლოგიური მომენტებიც არ აღმოაჩინო. თან ახლა მითხარი, რატომაა დასაშვები ერთობლივი ლოცვა კათოლიკეებთან "ფსიქოლოგიურ-მისიონრული მოტივებით" და დაუშვებელია კვიპრიანეს ხალხთან? ჩვენს საიდუმლოებებსაც ცნობენ და მადლმოსილებასაც, ჰოდა რა გაბრკოლებს მათთან ერთად ილოცო, თუ მღვდლობის არმქონე მამათმავლურ ეკლესიებთან არ გაბრკოლებს?

მწვალებლებთან თუ სქიზმატებთან ერთად ლოცვა მასხრად აგდებაა იმ კრებებისა, რომლებმაც ეს ხალხი განკვეთეს.

მოციქულთა მეათე კანონი

უკუეთუ ვინმე უზიარებელსა სახლსა-ღა-თუ შინა თანამლოცველ ექმნეს, უზიარებელ იქმენინ იგიცა.

ზონარას კომენტარი ამ კანონზე: Отлучаемые, конечно, за грехи отлучаются. Посему никто не должен иметь общения с ними. Ибо общение показывало бы презрение к отлучившему, или лучше обвинение, будто неправильно отлучил. Итак если кто с лишенным общения, т. е. с отлученным, будет вместе молиться, хотя бы не в церкви, а в доме; то и он подвергнется отлучению.

ახლა არ მითხრა კათოლიკეები, მონოფიზიტები ან ნესტორიანები უზიარებლები არ არიანო.

მე ასე ვპასუხობ: - კათოლიკები ტაძრებს რომ გვითმობენ, ან რომ გვჩუქნიან, ჩვენ ხომ ვიღებთ? მაგ ლოგიკით რომ ავყვეთ რაც შენ თქვი ესე გამოდის, რომ დიდი განსხვავება ჩვენს შორის არ არსებობს. მაგ: ბათუმის საკათედრო ტაძარი, ნაგებობა კათოლიკური, ფრესკები კათოლიკური, ანუ გარემო კათოლიკური... მხოლოდ კანკელი, ტრაპეზი, კანკელის ხატები, და კიდევ რამოდენიმე ხატია მართლმადიდებლური. რა გამოდის? კათოლიკურ ნაგებობაში, კათოლიკური ფრესკებით მოხატულ ტაძარში ლოცულობენ მართლმადიდებლები ხო და იმ ლოგიკას რომ ავყვეთ რაც შენ თქვი გამოდის რომ კათოლიკებიც და მართლმადიდებლებიც იტყვიან ეკლესიის მაგალითით-ხედავთ დიდი განსხვავება არ არის ჩვენშიო, და ამბობენ კიდეც...

გუჯა, შენზე უკვე ის კი არ უნდა ვთქვათ, "სად მიდიხარ?", არამედ "სადამდე მიხვედი!" აგური და მორწმუნე ერთ დონეზე რომ დადგება, კარგად ყოფილა საქმე.

[ზებედე]

გუჯა, შენზე უკვე ის კი არ უნდა ვთქვათ, "სად მიდიხარ?", არამედ "სადამდე მიხვედი!"

თორემ შენ ხო რას ამბობ, ლაკატკით მოხვდები სამოთხეში

აგური და მორწმუნე ერთ დონეზე რომ დადგება, კარგად ყოფილა საქმე.

ამის გაგებას ლოგიკა სჭირდება, შენ ლოგიკა ან არ გაქვს, ან არ გინდოდა რომ გაგეგო

[Sotiris]

თორემ შენ ხო რას ამბობ, ლაკატკით მოხვდები სამოთხეში

კატაპულტით ჯობია ცადო, შურდულისთვის მძიმე ვარ.

ამის გაგებას ლოგიკა სჭირდება, შენ ლოგიკა ან არ გაქვს, ან არ გინდოდა რომ გაგეგო

უფრო პირველი.

[მნათე]

კატაპულტით ჯობია ცადო, შურდულისთვის მძიმე ვარ.

ლოოოოოოოოოოოოოოოოოოოოოოოოო�
�ოოოლ ჰაჰაჰაჰაჰჰაჰაჰაჰჰაჰააა

[კანუდოსელი]

ზონარას კომენტარი ამ კანონზე: Отлучаемые, конечно, за грехи отлучаются. Посему никто не должен иметь общения с ними. Ибо общение показывало бы презрение к отлучившему, или лучше обвинение, будто неправильно отлучил. Итак если кто с лишенным общения, т. е. с отлученным, будет вместе молиться, хотя бы не в церкви, а в доме; то и он подвергнется отлучению.

რასაც ქვია, მოიდა ზურაბა

კარგად დაუკვირდი ზონარას განმარტებას და "ჩემს" ვარიანტს არა თანალოცვის შესახებ

მაკვირვებ ყოველ ახალ ეტაპზე

[Sotiris]

კარგად დაუკვირდი ზონარას განმარტებას და "ჩემს" ვარიანტს არა თანალოცვის შესახებ

ზონარა ამბობს, თუ უზიარებელთან ერთად ილოცებ, ამით მას, ვინც იგი დასაჯა, შეურაცხყოფ. შენ ამბობ, თუ ერეტიკოსთან ერთად ილოცებ, ამით მას აგრძნობინებ, თითქოს ეკლესიაშია. მგონი სხვადასხვა ხედვაა.

[xvichaevich]

ზონარა ამბობს, თუ უზიარებელთან ერთად ილოცებ, ამით მას, ვინც იგი დასაჯა, შეურაცხყოფ. შენ ამბობ, თუ ერეტიკოსთან ერთად ილოცებ, ამით მას აგრძნობინებ, თითქოს ეკლესიაშია. მგონი სხვადასხვა ხედვაა.

არც ერთს ვეთანხმები, და არც მეორეს

[armani]

ერთი ,რამ ვერ გავიგე მართლმადიდებლობაში, რატომ არის რომ ყველა სასულიერო პირს წვერი აქვს მოშვებული
ან შავი ფორმა აცვიათ. ნათქვამია ,რომ წვერი სიბრძნეს ნიშნავს, მაგრამ ყველა წვერიანი ბრძენი არ არის. ისე გამოდის, რომ თუ რომელიმემ წვერი მოიპარსა ან სხვა ფერის ფორმა ჩაიცვა ერეტიკოსად შეიძლება იქცეს. ძველ დროში არ იყო გავრცელებული საპარსი საშუალებები, და ბევრი საერო პირიც წვერიანი დადიოდა, ასევე იმ დროს არ იყო ქიმიური მრეწველობა განვითარებული და ტანსაცმელის ფერი უმთავრესად შავი ან თეთრი იყო, მაგრამ თანამედროვე დროში მგონი უნდა შეიცვალოს დამოკიდებულება ამისადმი, რა თქმა უნდა წვერს მოუშვებს თუ რა ფერის ტანისამოსს ჩაიცმევს ეს ადამიანის პირადი საქმეა. ეს ერთ ერთი მიზეზეია რაც ყოფს ქრისტიანებს და მგონია , რომ მართლმადიდებლბმა უნდა გადადგან პირველი ნაბიჯი ამ გაუგებრობის აღმოსაფხვრელად.

[ზებედე]

ერთი ,რამ ვერ გავიგე მართლმადიდებლობაში, რატომ არის რომ ყველა სასულიერო პირს წვერი აქვს მოშვებული
ან შავი ფორმა აცვიათ. ნათქვამია ,რომ წვერი სიბრძნეს ნიშნავს, მაგრამ ყველა წვერიანი ბრძენი არ არის.

რუსებს წვერი ან არ ამოსდით, ან ძალიან პატარა აქვთ, ხო და უწვერო მაგრამ ძალიან განათლებული მართლმადიდებელი მღვდლები გამიგია რომ არიან

ისე გამოდის, რომ თუ რომელიმემ წვერი მოიპარსა ან სხვა ფერის ფორმა ჩაიცვა ერეტიკოსად შეიძლება იქცეს.

ნუ ჩვენთან გაბურძგნული წვერი მადლიანია

[Sotiris]

რუსებს წვერი ან არ ამოსდით, ან ძალიან პატარა აქვთ

შენ რუსი სამღვდელოება ნანახი გყავს საერთოდ?

[ზებედე]

შენ რუსი სამღვდელოება ნანახი გყავს საერთოდ?

კი, და ერთი ისეთი ვნახე საეთოდ არ ჰქონდა წვერი

[Sotiris]

კი, და ერთი ისეთი ვნახე საეთოდ არ ჰქონდა წვერი

აჰა, და დამშვიდდი:

[Sotiris]

გრიგოლ ხანძთელი მწვალებელთა ნათლისღების შესახებ:

ხოლო მამამან მაკარი უბნობასა შინა იკითხა ნეტარისა გრიგოლისგან ესრეთ: "უკუეთუ მწვალებელთა შვილი მოიქცეოდის მართლმორწმუნედ, ნათლისღებაჲ უჴმსა ანუ არა?" ჰრქუა მას წმიდამან მან: "მოციქული ძმა-მტყუვრად მათ სახელ-სდებს, რომელთაცა დრკუთა მათ მოძღუართა მათთა სახელი ჰრქჳან. ხოლო ჭეშმარიტთა მორწმუნეთაგან წმიდათა მოციქულთა სახელის-დებაჲ არა თავს-იდვა პავლე, არამედ აბრალებს და ეტყჳს: "რაჲსათჳს წვალებანი არიან თქუენ შორის, რამეთუ კაცად-კაცადი თქუენი იტყჳს: მე პავლესი ვარ", და შემდგომი ამისი. ხოლო მართლმადიდებელთა ყოველთა ქრისტეანე უწოდა. და აწ დაღაცათუ მწვალებელთათჳს წერილიცა აჩინებს რომელთამე ნათლისცემასა და რომელთამე არა, ხოლო მე ამას ვიტყჳ, ვითარცა ყოველთა უწყით, ჭეშმარიტთა ქრისტეანეთა შვილსა მწვალებელი მღდელი ვერ მოჰნათლავს, დაღაცათუ უნათლავი მოკუდებოდის, რამეთუ ნათელი არა არს მათ თანა. და უნათლავისა სიკუდილი უმჯობეს არს, ვიდრე უშჯულოებაჲ შჯულისა გარდასლვითა. ეგრეთვე ჯერ და სამართალ არს ნათლისცემაჲ შვილსა ყოველთა მწვალებელთასა, დაღაცათუ წვალებაჲ მათი თჳს-თჳსად იხილვების, არამედ ურთიერთას განთხზულ არს საცთურებით მსგავსად მელთა მათ, რომელთაჲ კუდი კუდსა შეუკიცუა საფსონ და ლამპრები ყოველთა კუდებსა გამოაბა, რამეთუ სახე იყვნეს იგინი ყოველთა მწვალებელთა, რომელთაჲ-ცა უკუანაჲსკნელ საყოფელი მათი ცეცხლი არს საუკუნოჲ. რამეთუ უცხოქმნულ არიან წმიდისაგან დედისა ჩუენისა მხოლოჲსა კათოლიკე სამოციქულოჲსა ეკლესიისა. სცთებიან საშოჲთგან, რომელ საგონებელ არს მათთჳს მეორედ შობა. და იტყჳან სიცრუვესა, რამეთუ მარადის ნაცილსა ქადაგებენ და ცილსა წამებენ შეჩუენებულნი იგი წმიდათა მამათა ჩუენთა მოძღუართა მიერ. და უკუეთუ კუალად შვილნი მწვალებელთანი კრებასა ლამოდიან, არღარა წეს არს მათთჳს, არამედ კრძალვაჲ და ყოლადვე სიტყჳსა არა წარმოღებაჲ მათ თანა კრებისათჳს. და რამეთუ მორწმუნესა, რომელსა სასწაულისა საქმე ვერ ძალ-უც, ურწმუნოთა თანა სიტყჳსგებაჲ არა უჴმს და ოდეს მწვალებელთა ყოველთა ჰრქჳან ერთი სახელი მწვალებელ, ცთომაჲცა მათი ერთად შემტკიცებულ არს მტერისა მიერ. ამისთჳს ყოველთაჲ ნათლისცემაჲ ჯერ-არს, რაჲთა ცილობისა იჭჳ დაჰჴსნდეს და ერთად იყოს სიხარული სრული ჭეშმარიტთა ქრისტჱს სამწყსოთაჲ".

და ესევითარი სიტყუაჲ მრავალი ბრძანა ნეტარმან გრიგოლ. ხოლო მამამან მაკარი ჰრქუა: ”ჭეშმარიტად სამართალ არს ბრძანებაჲ შენი...”.

[ზებედე]

Sotiris

ვერაფერი ვერ გავიგე, რაა ეს ძველქართული

გასაგებად აქ წერია:

[კანონი 7. მწვალებელთა შეწყნარების წესი]
მწვალებლებს, რომელთაც სურთ გახდნენ მართლმადიდებელნი, ეკლესია შეიწყნარებს სხვადასხვა წესით:

არიანელნი, მაკედონიანელნი, სავატიანელნი, ნავატიანელნი 5, მეთოთხმეტიანელნი 6, აპოლინარელნი შეიწყნარებიან წერილობითი მოწმობით, ლიველონით (ქარტა სიმტკიცისა). ამ მოწმობაში ანუ ქარტაში ისინი შეაჩვენებენ თავის შეხედულებებს და ყოველნაირ მწვალებლობას. შემდეგ მათ სცხებენ მირონს შუბლზე, თვალებზე, ცხვირზე, პირსა და ყურებზე. მათ ეკლესია არ ნათლავს ხელახლა, რადგანაც ნათლისცემით ისინი არ განსხვავდებიან მართლმადიდებლებისაგან.

რაც შეეხებათ სხვა მწვალებლებს, როგორიც არიან ევნომიანელნი, წყალში ერთხელ ჩაყოფით ნათელღებულნი, მონტანელნი, ანუ ფრიგიელნი 7, საბელიანელნი, რომელნიც ძე-მამობას ასწავლიან და სხვა ბევრ სისაძაგლეს ჩადიან, და სხვა მწვალებელნი, რომელთა უმრავლესობა გალატელთა სოფლიდან მომდინარეობს, თუ მოისურვებენ მართლმადიდებლობის აღსარებას, ისინი მიიღებიან როგორც წარმართნი, ე.ი. მათ ნათლავენ კიდეც და მირონსაც სცხებენ. პირველ დღეს ისინი ქრისტიანები ხდებიან, ხოლო მეორე დღეს - კათაკმეველნი, მესამე დღეს დააფიცებენ სამჯერ შებერვით პირსა და ყურებში. ისინი წიგნის კითხვის მსმენელები არიან ეკლესიაში მრავალი დღის განმავლობაში და მხოლოდ შემდეგ ხდება მათი ნათლისცემა.

[ზებედე]

შერეული საღვთისმეტყველო კომისია მართლმადიდებლურ-კათოლიკურ ურთიერთობებს ახალ იმპულსს მისცემს, - იმედოვნებს თადეუშ კონდრუსევიჩი

მოსკოვში ღვთისმშობლის არქიეპარქიის ხელმძღვანელი, მთავარეპისკოპოსი თადეუშ კონდრუსევიჩი რომაულ-კათოლიკურ და მართლმადიდებელ ეკლესიებს შორის დიალოგის საღვთისმეტყველო კომისიაზე დიდ იმედებს ამყარებს.

კომისიის შეკრება მრავალწლიანი შესვენების შემდეგ 18-25 სექტემბერს ბელგრადში ჩატარდება.

“ამ სიახლემ ახალ იმედებს, კათოლიკურ-მართლმადიდებლური ურთიერთობების შემდგომ განვითარებას, შთაბერა სული. ღვთის წყალობით, ჩვენ კვლავ ერთად ვუბრუნდებით იმ პრობლემების განხილვას, რომლებიც ერთიანობის გზაზე გვხვდება”, - ნათქვამია მთავარეპისკოპოსის ეპისტოლეში სასულიერო და საერო პირებისადმი.

“ყველა პრობლემის გათვალისწინებით, გულუბრყვილობა იქნება ვიფიქროთ, რომ განახლებული დიალოგი ადვილი იქნება და მოკლე დროში გადაწყვეტს ჩვენს ურთიერთობაში არსებულ ყველა პრობლემას. თუმცა აუცილებელია გვახსოვდეს, რომ ეკუმენური დიალოგი ქრისტეს ნების გამოხატვა და სულიწმინდის საქმეა, რომლის ნების აღსრულებაც ჩვენი მოვალეობაა”, - ხაზგასმით აღნიშნა მთავარეპისკოპოსმა.

თ. კონდრუსევიჩმა ყველას მოუწოდა კომისიის სხდომის დღეებში ილოცონ მისი ნაყოფიერი მუშაობისა და კათოლიკურ- მართლმადიდებლური დიალოგის შემდგომი განვითარებისათვის.

რომის პაპმა ბენედიქტე XVI-მ შეხვედრას ოპტიმისტური შეფასება მისცა და “დიალოგის ახალი ეტაპი” უწოდა.

კომისიის სხდომაზე საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის წარმომადგენელი იქნება სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის ქორეპისკოპოსი, ახალციხის, ტაო-კლარჯეთისა და ლაზეთის მიტროპოლიტი თეოდორე ჭუაძე.

შერეული კომისია, რომელიც საღვთისმეტყველო პრობლემების მოგვარებითაა დაკავებული, 1980-იან წლებში შეიქმნა. მისი მუშაობა 2000 წლიდან, ბალტიმორის (აშშ) შეხვედრის შემდეგ ბერძნულ-კათოლიკური ეკლესიის საკითხთან დაკავშირებით შეუთანხმებლობის გამო შეწყდა.

რამდენიმე წლის წინ რომის პაპმა და მსოფლიო პატრიარქმა ბართოლომეოსმა ხელი მოაწერეს ერთობლივ დეკლარაციას, რომელშიც დაფიქსირებული იყო შეწყვეტილი დიალოგის განახლების სურვილი. ბელგრადში განხილვის თემა იქნება პაპის პრიმატისა და ბერძნულ-კათოლიკურ ეკლესიის საკითხი.

[ზებედე]

ბელგრადში კათოლიკეები და მართლმადიდებლები “ძველ ერთობას” აღადგენენ

მართლმადიდებელ და კათოლიკურ ეკლესიებს შორის დიალოგის ერთობლივი საერთაშორისო კომისიის მეცხრე შეკრება შედგა 2006 წლის 18-25 სექტემბერს სერბეთის დედაქალაქ ბელგრადში. შეკრებაზე გაგრძელდა 1980 წელს დაწყებული მუშაობა ამ ეკლესიებს შორის სრული ერთობის მისაღწევად. სერბეთის მართლმადიდებელმა ეკლესიამ გულთბილად უმასპინძლა შეკრების მონაწილეებს. გახსნის ოფიციალური ცერემონია ჩატარდა სერბეთის საპა-ტრიარქოს სამლოცველოში და მას ესწრებოდა მისი უწმინდესობა, სერბეთის პატრიარქი პავლე. პატრიარქმა მისასალმებელი სიტყვით მიმართა კომისიის წევრებს და ლოცვითი შეწევნა აღუთქვა მათ: “... კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება ჩვენი ეკლესიის და ხალხის ამ ღვთის სახლში და ჩემს სახლშიც! ჩემი მოკრძალებული ლოცვა თანამდევი იქნება სიყვარულისა და ჭეშმარიტების საღვთისმეტყველო დიალოგისა, რადგან სწორედ ამიტომ ხართ აქ შეკრებილები. ბევრად უფრო მნიშვნელოვანი კი ის არის, რომ ყველა თქვენგანი გაძლიერდეს სულიწმინდის მადლით, რომელიც გამოასწორებს ჩვენს ყველა ნაკლს და განკურნავს ჩვენს სისუსტეებს”. კომისიამ ლოცვით ითხოვა ღმერთისაგან გარდამოავლინოს სულიწმინდა მის მუშაობაში შეწევნისათვის.

კომისიის პირველ სამუშაო სესიაზე, რომელიც წმ. საბას საერთაშორისო ცენტრში გაიმართა, თანაპრეზიდენტებმა, კარდინალმა ვალტერ კასპერმა და პერგამის მიტროპოლიტმა იოანემ დამსწრეებს გააცნეს კომისიის მუშაობა, ხოლო ზაგრების მიტროპოლიტმა იოანემ სერბეთის მართლმადიდებელი ეკლესიის სინოდის სახელით დამსწრეებს მისასალმებელი სიტყვით მიმართა. სერბეთის პრემიერ მინისტრმა ვოისლავ კოშტუნიცამ სიტყვით მიმართა კომისიას:”... აღმოსავლეთისა და დასავლეთის ეკლესიებს შორის დიალოგი და ამ კონკრეტულ შემთხვევაში ეს საღვთისმეტყველო შეკრება არაჩვეულებრივი მაგალითია ყველასათვის. თანამედროვე კაცობრიობისათვის უდიდესი საჩუქარი იქნებოდა ხალხის და უპირველესად პოლიტიკური ელიტის დარწმუნება იმაში, რომ დიალოგს ალტერნატივა არა აქვს და ძალის გამოყენების ყოველგვარი ფორმა, დიქტატი ან საკუთარი ხედვისა და გადაწყვეტილებების სხვისთვის თავს მოხვევა, რაც პირველ რიგში პირად ინტერესებს ემსახურება, ანგრევს უკანასკნელ დამაკავშირებელ ხიდებს დაპირისპირებულ ხალხებსა და თემებს შორის, იმის მაგივრად რომ აშენონ მშვიდობა, სოლიდარობა და თანამშრომლობა... “ მან მიღება და სადილი მოუწყო შეკრების მონაწილეებს.

ერთობლივი კომისია შედგება 30 მართლმადიდებელი და 30 კათოლიკე წევრისაგან. მას თავმჯდომარეობს ორი თანაპრეზიდენტი კარდინალი ვალტერ კასპერი და პერგამის მიტროპოლიტი იოანე (მსოფლიო საპატრიარქო). ერთობლივი კომისიის მდივნები არიან სასიმის მიტროპოლიტი გენადიოსი (მსოფლიო საპატრიარქო) და მონსინიორ ელევთერიო ფორტინო ქრსიტიანული ერთობის ხელშეწყობის პონტიფიკალური საბჭოდან. ბელგრადის შეკრებას კათოლიკური ეკლესიის დელეგაცია მთლიანად ესწრებოდა გარდა ორი წევრისა. მართლმადიდებელი წევრები წარმოადგენდნენ მსოფლიო საპატრიარქოს, ალექსანდრიისა და სრულიად აფრიკის, ანტიოქიის, იერუსალიმის, მოსკოვის, სერბეთის, რუმინეთისა და საქართველოს საპატრიარქოებს, კვიპროსის, საბერძნეთის, პოლონეთის, ალბანეთის, ჩეხეთ-სლოვაკეთისა და ფინეთის ეკლესიებს.

ერთობლივმა კომისიამ საეკლესიო ცხოვრების ადგილობრივ, რეგიონულ და უნივერსალურ დონეებზე განიხილა ტექსტი, რომლის სათაური იყო: “ეკლესიის საკრამენტული ბუნების ეკლესიოლოგიური და კანონიკური მნიშვნელობა: კრებითობა და ძალაუფლება ეკლესიაში”. ის ტექსტი, რომელიც ერთობლივმა საკოორდინაციო კომიტეტმა 1990 წელს მოსკოვში მოამზადა, იმავე წელს უნდა წარედგინათ ერთობლივი კომისიის შეკრებაზე, რომელიც გერმანიაში, ფრეიზინგში გაიმართა, მაგრამ არც მაშინ და არც შემდეგ ის არ განუხილავთ, რადგან აღმოსავლეთ ევროპაში იმ დროს მიმდინარე მოვლენების გამო კომისიამ გადაწყვიტა განეხილა “უნიატიზმის” ეკუმენურ დიალოგთან დამოკიდებულების საკითხი. ამჟამინდელ შეკრებაზე კი მოსკოვში მომზადებული დოკუმენტი გულდასმით შეისწავლეს ერთობის მიღწევის გზების ძიების საერთო სულისკვეთებით.

შეიქმნა ერთობლივი კომიტეტი, რომელიც შეისწავლის ტექსტს ყველა იმ დაკვირვებისა და კომენტარის შუქზე, რომლებიც ტექსტის განხილვის დროს გამოითქვა. შესწორებული ტექსტის განხილვა მოხდება ერთობლივი კომისიის შემდეგ შეკრებაზე, რომელსაც 2007 წელს კათოლიკური ეკლესია უმასპინძლებს.

ერთკვირიანი შეკრების განმავლობაში კათოლიკური დელეგაციის წევრები დაესწრნენ ღვთისმშობლის შობის მართლმადიდებლურ სადღესასწაულო ლიტურგიას წმ. მარკოზის ეკლესიაში, ხოლო კომისიის მართლმადიდებელი წევრები კი მთავარეპისკოპოს სტანისლავ ჰოკევარის მიწვევით – კათოლიკურ მესას ბელგრადის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ზეცად ამაღლების საკათედრო ტაძარში. კომისიის წევრებს ასევე საშუალება ჰქონდათ მოენახულებინათ რავანიცას ისტორიული მონასტერი. მონასტერში ბრანიჩევოს ეპისკოპოსმა ეგნატემ მათ სადილი გაუმართა. კვირა საღამოს სერბეთის პრეზიდენტმა ბორის ტადიჩმა კომისიის წევრები თავის რეზიდენციაში მიიწვია.

ერთობლივი კომისიის შეკრებაზე მეგობრული, ნდობისა და თანამშრომლობის ატმოსფერო სუფევდა. კომისიის წევრებმა უმაღლესი შეფასება მისცეს სერბეთის მართლმადიდებელი ეკლესიის გულთბილ მასპინძლობას და მორწმუნეებს სთხოვეს ილოცონ ეკლესიებს შორის დიალოგის პროცესის წარმატებისათვის.