წმინდა მამათა გამონათქვამები, გამონათქვამები, წერილები, ამონარიდები ქადაგებებიდან და ა.შ პარამეტრები

[avlabreli]

"სიკეთე სპილენძზე ჩაიწერე, წყენა კი - წყალზე"
წმიდა ისიდორე პელუზიელი

[marine]

"სჯობს ბოროტი ვიწვნიოთ და მისგან ვევნოთ, ვიდრე თავად ვიყოთ ბოროტების აღმოცენების მიზეზი. უმჯობესია, მსხვერპლი ვიყოთ, ვიდრე ბოროტებას ვიქმოდეთ."

ნეტარი ავგუსტინე

[მარინე]

დადგა მარხვა სინანულისა, მოვიდა დღე განკითხვისა. იმ განკითხვისა კი არა, რომელსაც საშინელი განკითხვა ჰქვიან და რომელსაც ჯოჯოხეთი და „ღრჭენა კბილთა“ მოსდევს... ეს იმისთანა განკითხვაა, საცა თვითონ ბრალეული თავის-თავის გამკითხველია და მსაჯული. მაშასადამე, აქ „კბილთა ღრჭენას“ და ჯოჯოხეთს ადგილი არ ექნება. აქ მხოლოდ ის არის საჭირო, რომ კაცმა თავისი ცოდვები ჩამოთვალოს და სთქვას: ვინანიო. რაკი ეგრეა, ყველა კაცი უნდა დაუფიქრდეს თავის წარსულს ცხოვრებას თავისის ცოდვა-მადლის გასარჩევად, თუ სურს ქრისტიანული წესი აღასრულოს და დრო სინანულისა ტყუილუბრალოდ არ გააქარწყლოს.
წმიდა ილია მართალი (ჭავჭავაძე)

[marine]

"სიტყვა განკაცდა, რათა ჩვენ ღმერთ ვიქმნეთ."

წმ. ათანასე დიდი

[თამარი]

უფალმა ორი ნიჭი გვიბოძა, რომლებიც ჩვენი სუსტი გულისათვის ერთნაირად ძვირფასია - ხსოვნა და დავიწყება. როდესაც სიკეთეს გვიკეთებენ, მადლიერების გრძნობა მის ხსოვნას ითხოვს; ხოლო როდესაც ბოროტებას გვიკეთებენ, სიყვარული მას გვავიწყებს.

წმიდა ამბროსი მედიოლანელი

[marine]

"მარხვა - ეტლია ზეცაში აღმყვანი."

წმ. ეფრემ ასური

[სოფი]

სიყუარულმან დაფარის სიმრავლე ცოდვათაი


ერთმა სირიელმა მეუდაბნოემ ღირს მაკარის ყურძნის მტევანი მიართვა.მაკარი ქრისტიანული სიყვარულის სულით ცხოვრობდა და ყურძენი ავადმყოფ ძმას მიუტანა,რომელსაც ძალიან გაუხარდა წმიდა მამისაგან სიყვარულის ასეთი გამოხატვა და ღმერთს მადლობა შესწირა,მაგრამ იგი თვითონაც მოყვასის სიკეთეზე ზრუნავდა და ყურძენი სხვა ძმას მისცა,რომელიც იმასვე ფიქრობდა და,ამრიგად,ყურძენი მეოთხე ძმასთან აღმოჩნდა.ასეთი სახით ყურძნის მტევანმა მთელი მონასტერი მოიარა და ხელიდან ხელში გადასული კვლავ ღირს მაკართან მოხვდა.ღირს მამას სული სიხარულით აევსო ძმების მიერ ერთმანეთისადმი ასეთი სიყვარულის გამოვლინების გამო.

[თამარი]

თუ ძე ღვთისა ხარ, ეუბნებოდნენ იესო ქრისტეს იუდეველები, მაშინ ჩამოდი ჯვრიდან და გიწამებთ (მთ. 27, 40-42). სწორედ იმიტომ არ ჩამოვიდა, რომ ძე ღვთისაა. მან იწინასწარმეტყველა, რომ უნდა მოკვდეს ჯვარზე და ის კვდება. მართლაც ადამიანისთვის რაღაც განსაკუთრებული რამ იქნებოდა - ჩამოსულიყო ჯვრიდან და თავი გადაერჩინა: მაგრამ მხოლოდ ღვთისთვის არის ღირსეული და მხოლოდ მისთვის არის შესაძლებელი იზეიმოს ჯვარზე, ჯვრიდან მოიზიდოს მთელი სამყარო, დარჩეს ცოცხალი სიკვდილის შემდეგაც და სწორედ სიკვდილის მეშვეობით აჩუქოს ქვეყანას სიცოცხლე.

გსურს, ყოველდღე სასწაულს ხედავდე? - ყოველდღე იფიქრე ქრისტეს განხორციელებასა და ვნებებზე.

წმიდა ტიხონ ზადონელი

არა - პირველ დღეს, არა - სიკვდილისთანავე აღდგა უფალი, რათა ეკურთხებინა ჩვენი გზა საფლავისაკენ და იმედით გაენათლებინა ჩვენი საფლავები, - მეორე დღეს, შაბათსაც არ აღდგა იგი, რათა დაეცვა შაბათის უქმის სჯული და საფლავში ხანგრძლივი ყოფნით ყველა დაერწმუნებინა თავისი სიკვდილის ჭეშმარიტებაში და ამით აღდგომის დიდება განედიდებინა. და არც უფრო გვიან, ვიდრე მესამე დღეს, აღდგა უფალი, რათა თავისი მოწაფეები მეტად აღარ დაეტოვებინა მწუხარებასა და გაუგებრობაში, რათა მალე გაეხარებინა ისინი და დაემშვიდებინა. და თანაც, განა შეეძლო კი სიკვდილს დიდხანს ჰყოლოდა თავის ბორკილებში წყარო ცხოვრებისა?

[ალექსანდრე]

ნელსაცხებელთა და კეთილსურნელებათა გამყიდველთან მისული ადამიანი თვითონაც კეთილსურნელებით აღივსება. ასევე, კეთილმსახური ადამიანების გვერდით მყოფი ზოგჯერ შეუმჩნევლადაც ეჩვევა მათი სათნოების მიბაძვას
/წმიდა ანტონი დიდი/


აბა, წარმოიდგინე, რა საქციელი იქნება, მავანი ხელმწიფეს რომ ესაუბრებოდეს, ამ დროს ვიღაც მონამ დაუძახოს, მან კი მეფეს ზურგი შეაქციოს და იმ მონასთან დაიწყოს ლაპარაკი! აი ზუსტად ამგვარად იქცევა ის ადამიანიც, ვინც ღვთისმსახურების აღსრულებისას მავანთან საუბრობს, სხვა რამეზე ფიქრობს და საერთოდ გონებაგაფანტულია.
/წმიდა ეფრემ ასური/


კეთილი იფიქრე ღვთის წინაშე და ყველა კაცისათვის კეთილი განიზრახე
/წმიდა აბბა თალასე/


ბრძნად მეტყველებაი ვერცხლი არს წმიდაი, ხოლო დუმილი - ოქროი რჩეული
/გიორგი მერჩულე/


დედაკაცი ბურჯი იყო ჩვენი მამულისა და მამაკაცი ზღუდე-გალავანი.
/წმიდა ილია მართალი (ჭავჭავაძე)/


როცა ადამიანი მტრობაშია, ღმერთი მის ლოცვას არ იღებს.
/ოპტინელ მამათა რჩევები/


გონება არის ძალზედ მშვენიერი რამ და მასში ჩვენი ის ძევს, რაც შემოქმედი ღმერთის ხატად და მსგავსად შეგვქმნის.
/წმიდა ბასილი დიდი/


ნურც დასცინებ და ნურც განიკითხავ საცდურში შთავარდნილს, არამედ უფრო მომეტებულად ილოცე, რათა თავადაც არ გეწიოს განსაცდელი.
/წმიდა ეფრემ ასური/


ზღვაში ჩაგდებული ქვა უმალ გაუჩინარდება და ვერავინ დაინახავს მას. ასევე ჩვენი ცოდვებიც ჩაიძირება ღმერთის უსაზღვრო მოწყალების უფსკრულში და სრულიად განქარდება ზეციური მართლმსაჯულების თვალისათვის, ოღონდ კი გულწრფელად მოვინანიოთ ისინი.
/წმიდა ეფრემ ასური/


ამაო საუბრის აყოლა პირდაპირი გზაა უჯერო საქმეებისაკენ.
/წმიდა ანტონი დიდი/


თუ ადამიანი ჯიუტად დგას თავის შეხედულებაზე, თუნდაც მართალი იყოს, ბოროტისაგანაა შეპყრობილი; თუ ის ასე იქცევა ტოლებთან საუბარში, შეიძლება უხუცესთა მხილებამ განკურნოს; თუკი უფროსებთან და მასზე ჭკვიანებთანაც იმავეს იქმს, ეს ცოდვა კაცთაგან განუკურნებელია.
/წმიდა იოანე სინელი/


მპარავს სძულს მზე, ამპარტავანს - სიმშვიდე და სიმდაბლე
/წმიდა იოანე სინელი/


სიმდაბლეს აჩვენებს არა ის, ვინც დაითმენს, არამედ ის, ვინც დაითმენს და არც სიყვარული მოაკლდება მაჭირვებელთა მიმართ.
/წმიდა იოანე სინელი/


"როგორც სულს გაყრილი სხეული კვდება, ასევე სული კვდება ღმერთთან ერთობის გარეშე"
/ნეტარი ავგუსტინე/

[ალექსანდრე]

ამპარტავანი მონაზონი მრავლისმეტყველი და მოპაექრეა, ხოლო მდაბალი ყველანაირად მშვიდი და უტყვია
/წმიდა იოანე სინელი/

ამპარტავნება სულის სრული სიღატაკეა, რადგან სიზმარსა და წყვდიადში თავს მდიდრად წარმოიდგენს, მაგრამ როდესაც გაიღვიძებს და ნათელს იხილავს, მაშინ მიხვდება რომ პურიც კი არ ჰქონია.
/წმიდა იოანე სინელი/

ყველას ვისაც თავის გამოჩენა სურს, პატივმოყვარეა, მის მარხვას ჯილდო არ მოჰყვება, ლოცვას - სარგებელი, რადგამ ორივეს ადამიანებისაგან საქებრად აღასრულებს
/წმიდა იოანე სინელი/

როდესაც გაიგებ რომ მეგობარი აუგად გახსენებს, მაშინ მის მიმართ სიყვარული გამომაჟღავნე
/წმიდა იოანე სინელი/

არსებობს ასეთი მატლი, რომელიც გაზრდის შემდეგ ფრთებს გამოისხამს და მაღლა აფრინდება; ხოლო როდესაც პატივმოყვარეობა უმაღლეს საძომს მიაღწევს, იგი ყოველგვარი ბოროტების საწყისი ხდება.
/წმიდა იოანე სინელი/

ვინც ამბობს, უფალი მიყვარსო, მოყვასი კი სძულს, იმ კაცს ჰგავს, რომელიც სიზმარში მირბის
/წმიდა იოანე სინელი/

[nini1]

ჭეშმარიტად უყვარს ღმერთი მას, ვინც თავი მოიძულა ღმერთის სიყვარულისთვის.

ყურადღება და ლოცვა, მუდამ ერთმანეთთან შეერთებულნი, ელიას ცეცხლოვანი ეტლის მსგავსად ცად აღამაღლებენ მას, ვისაც ეს ორი სათნოება აქვს.


ზეცათა სასუფეველი არც საჭმელია და არც სასმელი, არამედ სიმართლე, მშვიდობა და სიხარული სული წმინდის მიერ.ოღონდ ამაო არაფერი ისურვო, ღმერთის ბოძებული კი ყველაფერი კარგია:ქალწულებაც დიდებულია და მარხვაც საჭიროა სულიერ და ხორციელ მტერთა საძლეველად; ასევე ქორწინებაც აკურთხა ღმერთმა, როდესაც თქვა:,,აღორძინდით და განმრავლდით,, (დაბ.1,28) ეგაა ეშმაკი ყველაფერს ურევს.

ღირსი სერაფიმე საროველი

[marine]

"როგორ უნდა სთხოვო უფალს ტაძარში სხვებთან ერთად: -"მომეცი, უფალო!", როდესაც თვითონ არ აძლევ ღატაკებს მაშინ, როცა ეს შეგიძლია?

როგორ იტყვის შენი ბაგეები - "შეისმინე ჩემი, უფალო!", როდესაც თვითონ არ გესმის ღატაკის ან, უფრო სწორად, იესო ქრისტესი - ამ ღატაკში, რომელიც შენ გიხმობს?"

წმიდა ტიხონ ზადონელი

[თამარი]

მტრები უდიდეს კეთილისმყოფელებად უნდა მივიჩნიოთ და მათთვის უფრო მეტად უნდა ვილოცოთ, ვიდრე - ჩვენი კეთილისმყოფელებისთვის, რადგან კეთილისმყოფელი, რომელიც დროებით სიკეთეს მოგვაგებს, საკუთარ თავს მეტ სიკეთეს უკეთებს, რადგან უფლისაგან მარადიულ საზღაურს იმზადებს; მტრები კი, შესაძლოა, საკუთარი მარადიული ცხოვრების დაკარგვით ჩვენი ცხონების საქმეს აღასრულებენ, რომ განწმენდენ ჩვენს ცოდვებს მათ მიერ მიყენებული მწუხარებებით და თავიანთი დევნით თითქოს ძალით გვიბიძგებენ ზეციური სასუფევლისკენ, საკუთარ თავს კი ჯოჯოხეთის საფრთხეს უქმნიან. როგორ არ ვიყოთ მათი მადლობელნი, როგორ არ ვილოცოთ მათთვის, რათა უფალმა დაიფაროს და შეიწყალოს ისინი!

სქიმონაზონი ზოსიმე

[marine]

"როცა გაჭირვებულს რაიმეს აძლევ, შენი სახის მხიარული გამომეტყველება უნდა უსწერებდეს შენს მიერ მიცემულს, მისი მწუხარება კი კეთილი სიტყვებით ანუგეშო."

წმ. ისააკ ასური

[თამარი]

არავინ გვაყენებს იმდენ ტკივილს, რამდენსაც სულში მყოფი ვნებები. ყველა სხვა უბედურება გარეგნულად მოქმედებს, ესენი კი შიგნით იბადებიან; სწორედ მისგან იშვება განსაკუთრებულად დიდი ტანჯვა. მთელმა სამყარომაც რომ გაგანაწყენოს, ჩვენ თუ არ გავანაწყენეთ საკუთარი თავი (რომელიმე ვნებისადმი მორჩილებით), ჩვენთვის სიმძიმე არ იარსებებს.

წმიდა იოანე ოქროპირი

ზოგიერთი ვნება ხორცისთვისაა დამახასიათებელი, სხვა კი - სულისთვის. ერთისგან თავდაცული და მეორის მიმართ დაუდევარი იმის მსგავსად იქცევა, ვინც თავისი ვენახი მაღალი ღობით შემოღობა მხეცებისაგან დასაცავად და ამასთან ერთად იგი მტაცებელი ფრინველებისათვის სრულიად დაუცველი დატოვა.

ნეტარი ავტუსტინე


ვნებები ერთმანეთს ჯაჭვის რგოლებივით მოსდევენ.

ამბა ისაია

[marine]

"ადამიანის შესაძლებლობებს საზღვარი არ აქვს. იგი შეიძლება ზეცამდე ამაღლდეს და შეიძლება ქვესკნელამდეც დაეცეს, მაგრამ ყველაზე ცოდვილმა კაცმაც უნდა იცოდეს, რომ ფეხზე წამოდგომა შესაძლებელია და ამიტომ გამოსწორების იმედი არ უნდა დაკარგოს. ამის გარანტია კი ის არის, რომ ადამიანში არ კვდება სინდისი (მას ღვთის ხმასაც უწოდებენ) და ეს გრძნობა ყოველთვის მიახვედრებს მას, იქცევა თუ არა სწორად.

სწორედ სინდისი აღძრავს ჩვენში სინანულის გრძნობას და აღსარების მადლით იწყება პიროვნების განწმენდის პროცესი. რაც უფრო ძლიერია სინდისის ხმა და ადამიანი უსმენს მას, მით უფრო ნაკლებ შეცდომებს უშვებს იგი."

ილია II

[თამარი]

დაე, ყველა მლანძღავდეს, ოღონდ სინდისი მაქებდეს.

სინდისის წინააღმდეგ შეცოდებას სიკვდილი გერჩიოს.

ბოროტი სინდისი ყოველგვარ შეურაცხყოფაზე მეტად შეურაცხყოფს და ყოველგვარ მტანჯველზე მეტად ტანჯავს ადამიანს.
წმ. ტიხონ ზადონელი

მხოლოდ მათ არ ასამართლებს სინდისი, ვინც მიაღწია სათნოებათა ან მანკიერებათა მწვერვალს.
ამბა თალასი

[ilarion90]

ადამიანი რომელსაც სიზმრების ჯერავს გავს კაცს რომელიც საკუთარ ჩრდილს მისდევს და მის დაჭერას ლამობს

წმ.იოანე სინელი

[ioane_tornike]

mogesalmebit yvelas.mixaria aseti saintereso temebze saubrebi



surati rogor davayeno?

[marine]

ყველას ნუ გაუმხელ შენს გულისნადებს, მხოლოდ იმას მიენდე, ვისაც შენი სულის განკურნება შეუძლია.

წმ. ანტონი დიდი