ძველი აღთქმიდან დღემდე, დეტალური განმარტებები პარამეტრები

[A.V.M]

†სერგი†
ასტამაა ბიჯო...


G_saxva

მერე გაწიე პროპაგანდა ჯგუფში

პროპაგანდა რო გავწიე იმიტომ შემოვიდა ეს კაცი , თორემ...

[G_saxva]

A.V.M
მერე შე კაი კაცოასე როგორ დააფრთხე ერთხელ შემოვიდა მარტო

[A.V.M]

შემოიხედე აქ.
G_saxva
http://church.ge/index.php?showtopic=9897&...=0&#entry740893

გაოფებას კიდევ მოვრჩეთ .

[†სერგი†]

ასტამაა ბიჯო...

აზაზელს მივცემ მაგას

[azazeli]

დებორასა და ბარაკის გალობა.
ეს გალობა გაიმართა მას შემდეგ რაც დაამარცხეს ქანაანის მეფე იაბინი და მისი მხედართმთავარი სისარა. პირობითად ეს გალობა იყოფა სამ ნაწილად. პირველ ნაწილში მოთხრობილია ის თუ ზოგოადად როგორ იკრიბებოდნენ ისრაელიანი ერი ქანაანელთა წინააღმდეგ საბრძოლველად, მეორე ნაწილში უშვალოდ ომის, ბრძოლის, ამბებია მოთხრობილი თუ როგორ გაიმართა ბარაკსა და იაბანის მხედართმთავარს შორის ეს ბრძოლა. ამავე ნაწილშია გადმოცემული ის თუ რა მოიმოქმედა იაყელმა. და მას ასეთი სიტყვებით აქებს, კურთხეულ იყოს დიაცთა შორის იაყელი, კურთხეულ იყოს კარავში მცხოვრებ ყოველ დიაც შორის იაყელი.
რადგანაც წყალი სთხოვა და რძე მისცა. ხელი პალოსკენ გაიწოდა, მარჯვენა მუშის უროსკენ დაჰკრა სისარას და თავი გაუჩეხა, განგმირა და საფეთქელი შეულეწა. ხოლო დასკვნით ნაწილში გადმოცემულია თუ როგორ ელოდება მიწაზე დაჭედებულ სისარას თავის დედა, რად აგვიანებს მისი ეტლი მოსვლას? ეგებ ნადავლი იპოვეს და მას იყოფენ?

ასე დაიღუპოს ყველა შენი მტერი უფალო.
ასე დაიღუპოს ყველა შენი მტერი უფალო.

თბილისის სასულიერო სემინარია.
საღვთისმეტყველო ფაკულტეტი.
სტუდენტი: ირაკლი ასტამაძე.

ისრაელის ურჩობა, მონანიება და სასჯელი.
მსაჯულთა წიგნის მე–2 თავში საუბარია იმის შესახებ თუ როგორ ურჩობდა ისრაელიანი ერი, მას შემდეგ რაც აღესრულა ისუ ნავეს ძე. ამის გამო მათ არაერთი სასჯელი დაატყდა თავს. მაგრამ სანამ უშვალოდ ამ სასჯელების, ურჩობისა მონანიებების შესახებ დავიწყებდეთ საუბარს მანამდე უნდა ვისაუბროთ იმის შესახებ თუ რაზეა დამყარებული მთელი ძველი აღთქმის მსაჯულთა ეპოქა. წმ. წერილში წერია ერთი ასეთი რაღაცა, ,, მოკვდა ის თაობა– წავიდა ის თაობა,, თავის მამა–პაპასთან წავიდა.აი ეს არის ადამიანი,რომელიც მიუძღვის ერს გარკვეული დროის შემდეგ ეს კვდება ეს რომ კვდება წმინდა წერილში წერია თაობა კვდებაო აი ეს ერთი ეპოქაა ერთი პერიოდია. ეს თაობა რომ კვდება მოდის ახალი თაობა ახალი თაობა ნიშნავს არა ახალ გენერაციას ვთქვათ მე ვარ და ჩემი შვილი, ჩემი შვილი ახალი თაობაა, არა ახალ თაობა ნიშნავს ახალებურ თაობას, სხვანაირ თაობას. ანუ ახალი თაობაო წმინდა წერილი რომ იტყვის აუცილებელი კი არ არის შემდეგი გენერაცია იყოს, შეიძლება ის იყოს შვილთაშვილის ან კიდე იმის შვილის თაობა მაგრამ ახალია თაობა, სხვანაირია. რას ნიშნავს სხვანაირია თაობა რანაირად უნდა იყოს ის ახალი თაობა სხვანაირი არა დროის სივრცული თვალსაზრისით არამედ ფასეულობათა თვალსაზრისით. პირველ რიგში ეს არის აზროვნება და შემდგომ ამ აზროვნებიდან გამომდინარე იკვეთება ცხოვრება. პრობლემა რატომაც ამ თაობას დაერქვა ახალი გახლავთ ის რომ ამ თაობამ არ იცის რა წყალობა უყო ღმერთმა მათ მამა პაპას.არ იცის ეს ამბავი, არ გაუგია.ადამიანის აზროვნება თავისთავში გულისხმობს მის რელიგიურ წარმოდგენებს აუცილებლად. როგორ ვაზროვნებ,როგორ ვცხოვრობ,აი ის რელიგია იკვეთება შენში.რელიგია რა არის ღმერთთან ურთიერთობა, ღმერთთან დამოკიდებულება. 1)არის კონკრეტული თაობა რომელიც ითხოვს და ღმერთი ეწევა მას. კვდება თაობა და თაობასთან ერთად კვდება დროც.
2) მოდის ახალი თაობა ახალი თაობა გახლავთ ახლებური თაობა რომელმაც არ იცი რა წყალობა უყო ღმერთმა მის მამა –პაპას. 1)განეშორება ღმერთს. 2) მიდის კერპთან. 3)მერე მოდის ტანჯვა. 4)ტანჯვას მოსდევს ტირილი. 5) ტირილს მსაჯულის გამოჩეენა. 6) მსაჯულის გამოჩენას ხსნა. 7) შემდეგ მშვიდობა. 8)შემდეგ სიკვდილი. 9) შემდეგ ახალი თაობის გამოჩენა.

მსაჯულები: 1) ღოთონიელი, რომლის მოსვლამდე იყო 8 წელი ტანჯვა ხოლო მისი მოსვლის
შემდგომ 40 წელი მშვიდობა.
2)აჰუდი, რომლის მოსვლამდე 18 წელი იყო ტანჯვა, ხოლო მისი მოსვლის შემდგომ
80 წელი მშვიდობა.
3) სემაგარი.
4)დებორა, ქალი მსაჯული რომლის მოსვლამდე 7 წელი იყო ტანჯვა, ისრაელს
ამალეკელები და მიდიანელები აუხრებდნენ, მისი მოსვლის შემდგომ 40 წელი
მშვიდობა.
5)გედეონი. 40 წელი იყო მშვიდობა.
6)თოლა, თოლაყი. 23 წელი იყო მშვიდობა.
7)იაელ–გალაადელი. 22 წელი იყო მშვიდობა.
8)იაფი. გალაადელი 6 წელი იყო მშვიდობა.
9)ესებონ ბეთლემელი.7 წელი იყო მშვიდობა.
10)ელეონ ზაბულონელი. 10 წელი იყო მშვიდობა.
11)ყაბიდონი, აბიდონი. 8 წელი იყო მშვიდობა.
12)სამსონი. 40 წელი ტანჯვა, 20 წელიწადი მშვიდობა.

სულ: 289 წელი იყო მშვიდობა.
111 წელი იყო ტანჯვა.

თბილისის სასულიერო სემინარია
საღვთისმეტყველო ფაკულტეტი.
სტუდენტი: ირაკლი ასტამაძე.



იუდა ებრძვის ქანაანელთ.
როგორც მოგეხსენებათ ისრაელიან ერს წინამაძღვრობდა ისუ ნავეს ძე მაგრამ ახლა ისუს გარდაცვალების შემდგომ ისრაელიანი ერი დარჩა წინამძღვრის გარეშე და მათ უწევთ დამოუკიდებლად რაღაც–რაღაც საკითხების გადაჭრა. მაგრამ ისრაელიან ერს ისუს გარდა წინამძღვრობდა ვინ?ყოვლადძლიერი ღმერთი და ახალ სწორედ ისუს გარდაცვალების შემდგომ მიმართავს ისრაელიანი ერი ღმერთს: ვინ წარგვიძღვება ქანაანზე საბრძოლველად ? და ქანაანელებთან საბრძოლველად ღმერთი გამოარჩევს იუდას ტომს, იუდას ტომი მის მოძმე სიმონის ტომს სთხოვს დახმარებას და ეტყვის რომ გამოყვეს მის წილხვდომში საბრძოლველად, ხოლო როდესაც გაიმარჯვებს, შემდგომ ის გაყვება მის წილხვდომში საბრძოლველად. დათანხმდა სიმონი, და გამართეს ბრძოლა ქანაანელებთან და ფერიზეველებთან ბეზეკში სადაც ათი ათასი კაცი მოსრეს. ბეზეკში ომის დროს ისინი გადააწყდნენ ადონი–ბეზეკს რომელიც გაექცათ მათ მაგრამ დაეწია იუდას და სიმონის ტომი და შეიპყრეს იგი. მას დააჭრეს ხელისა და ფეხის ცერები. და თქვა ადონი–ბეზეკმა: როგორც მე ვაკეთებდი სწორედ ისე მომაგო მე ღმერთმაო. და წაიყვანეს ის იერუსალიმს და იქ გარდიცვალა. იუდას და სიმონის ტომების დაპყრობითი ომები მხოლოდ ამით არ ამოწურულა, მათ იერიში მიიტანეს იერუსალიმზე და აიღეს იგი და მოსრეს იგი მახვილის პირით, და ქალაქი ცეცხლს მისცეს.ამის შემდეგ იუდას ტომმა გაილაშქრა ქანაანელებზე რომლებიც მკვიდრობდნენ მთებში, ნეგებში, და ბარად. იუდამ ხებრონშიც გაილაშქრა ქნაანელებზე სადაც დაამარცხეს შეშაი თალმაი და ახიმანი. და გაილაშქრეს იქიდან დებირის მკვიდრებზე უწინ მათ კირიათ–სეფარი ერქვა და თქვა ქალებმა: ვინც კირიათ სეფარს აიღებს მივცემ მათ ჩემს შვილს, ყაქსას ცოლად. და აიღო იგი ღოთონიელმა ქალების უმცროსი ძმის, კენეზის ძემ. ამის შემდგომ იმართება დიალოგი ღოთონიელსა და ქალებს შორის, რასაც მოკლედ განვიხილავთ. ღოთონიელი დაიყოლიებს ქალებს რომ გამოითხოვოს მამისაგან მინდორი და ეუბნება ასეთ რაღაცას: რაკი ნეგების ქვეყანა მიბოძე, ბარემ წყლის წყაროებიც მიბოძეთ და მისცა მას როგორც ზემო ისე ქვემო წყარონი. ამის შემდეგ გაილაშქრა იუდამ სიმონათან ერთად ქანაანელების წინააღმდეგ რომლებიც მკვიდრობდნენ ცეფათში და დაარისხეს ეს ქალაქი და დღევანდლამდე ეწოდება ხორმა. ამის შემდგომ აიღო იუდამ ღაზა, აშკელონი და ყეკლონი. და იყო უფალი იუდასთან და დაიმკვიდრა მთა მაგრამ ვერ აყარა ბარელები რადგანაც რკინის ეტლები ჰქონდათ. და მისცეს ქალებს ხებრონი როგორც მოსეს ქონდა ნათქვამი, და აჰყარა მან იქიდან სამი ძე ყენაკისა. ხოლო იებუსეველები იერუსალიმის მკივიდრები არ აუყრიათ ბენიამინის ძეთ და დღევანდლამდე იქ ცხოვრობენ, ბენიამინის ძეებთან ერთად იერუსალიმში.
ომების მხრივ, გამონაკლისი არც იოსების ტომი გახლდათ. და მან შეუტია ბეთელს, მაგრამ ვიდრე შეუტევდა და რაიმე სპეც–ოპერაციებს განახორციელებდა, მანამდე კარგად ზვერავდა ბეთელს. ერთხელ როდესაც იოსების ტომი დაზვერვით ღონისძიებებს ატარებდა შენიშნა რომ ქალაქიდან გამოვიდა კაცი და უთხრეს მას მზვერავებმა: გვიჩვენე ქალაქის შესასვლელი და წყალობას გიზამთ. კაცმაც უჩვენა ქალაქის შესასვლელი დაეცა იოსების ტომი თავს ქალაქცს მოწყვიტეს მახვლიებით მტელი ეს ხალხი ხოლო ეს კაცი და მთელი მისი სახლეული შეიწყალეს, ეს ადამიანი თავისი ოჯახითურთ დამკვიდრდა ხეთელთა ქვეყანაში, სადაც მან ააშენა ქალაქი და უწოდა მას სახელად ლუზი.
არც ეფრემს, არც ზებულონს,არც აშერს,არც ნაფთალს არ აუყრია უცხო ტომელები სხვადასხვა ქალაქებიდან. ხოლო იოსების ხელი დამძიმდა ამორეველებზე რომლებიც ცხოვრობდნენ ხერესის მთაზე და გაუხდნენ ისინი მოხარკეებად.

თბილისის სასულიერო სემინარია.
საღვთისმეტყველო ფაკულტეტი.
სტუდენტი:ირაკლი ასტამაძე.

მესამედ განდგომა ღვთაისაგან.
ეჰუდის გარდაცვალების შემდგომ კვლავ დაიწყო ურჯულოება უფლის თვალში ისრაელიანმა ერმა. და კვლავ დამძიმდა უფლის ხელი მათზე.და ხელში ჩაუგდო ისინი უფალმა ქანაანის მეფეს იაბანს რომელიც მეფობდა ხაცორში. და მისი მხედართმთავარი იყო სისარა რომელიც ცხოვრობდა ხარო–შეთ გოიმში. ოცი წელიწადი ჩაგრავა ისრაელიანი ერის ძეთ სისარა რადგანაც 900 ეტლი ყავდა. იმჟამად ერს განსჯიდა დებორა ქალი წინასწარმეტყველი რომლის ქმარიც იყო ლაფიდოთი. იმჯამად ისრაელიან ერს ჭირდებოდა დედა, სხვაგვარად რომ ვთქვათ პიროვნება რომელიც იქნებოდა მსაჯულიც და დედაც. როგორც ახალ ნამტირალებ ბავშვს ჭირდება ალერსი ასევე ჭირდება ისრაელს ალერსი და ნუგეში.და ასე მოალერსედ გამოუგზავნის ღმერთი ისრაელს მსაჯულს. ამ დროს მიდის ისრაელის მამაკაცობა და დედაკაცის წინაშე იხრის ქედს, არა მარტო პატივს მიაგებს მას, არამედ ჭკუასაც ეკითხება მას. თითქოს და პატრიარქატული დრო დაბრუნდა ისრაელში. როდესაც აბრაამი სარას უსმენდა ისააკი რებეკას, იაკობი რაქელს აი სწორედ ეს სული აღსდგა ისრაელში. დებორა გაგზავნის კაცებს და მოიყვანს ბარაკს და ეტყვის მას, აი რა გიბრძანა უფალმა , წადი თაბორის მთაზე და წაიყვანე ათი ათასი კაცი ნაფთალისა და ზებულონის ძთაგან და დაიბანაკე იქ. მე კიშონის ხევთან მოგიყვან სისარას იაბანის მხედართმთავარს, მის ეტლებსა და მის ჯარს და ხელში ჩაგაგდებინებ. ამის შემდეგ თხოვს ბარაკი დებორას რომ მას გაჰყვეს იგი. დებორა კი პასუხობს, მე წამოგყვები ამ გზაზე რომელსაც შენ დაადგები მაგრამ, შენი აღარ იქნება დიდება რადგან დიაცის ხელში ჩააგდებს უფალი სისარას. ამის შემდგომ ასე ვითარდება მოვლენები რომ შეიტყობს სისარა, ბარაკი, თაბორის მთაზეა ასულიო. გამოემართება მისკენ ეტლიონებითა და ხალხით. დებორა ეტყვის ბარაკს რომ ადექი და ჩადი ამ მთიდან და შეებძოლე სისარას რადგანაც დღეს უფალი მას ჩაგიგდებს ხელში. ადგა ბარაკი და ის ათი ათასი კაცი რომელიც ბარაკს ახლდა და გამართა ბრძოლა სისარას იაბანის მხედართმთავართან. დაფთხა სისარა და მთელი მისი ეტლიონი, სისარამ მარჯვეე დრო გამონახა და გაიქცა იგი ხებერ კენიელის ცოლის კარავთან რადგანაც იაბანისა და ხებერის კარვებს შორის მშვიდობა სუფევდა. გამოეგება იაყელი სისარას და შეიპატიჟა იგი კარავში. და უთხრა სისარამ: გეთაყვა ცოტა წყალი დამალევინე რადგან მწყურია. და მოხსნა იაყელმა რძის ტიკს თავი და დაალევინა. სისარამ უთხრა მას დადექი კარავს გარეთ და თუ ვინმემ ჩამოიარა და გკითხა ვინმე ხომ არ არის მანდო უთხარი არა–თქო. და იაყელმა აიღო კარვის პალო მეორე ხელში დაიჭირა ურო და როდესაც მას ეძინა ჩაურჭო პალო საფეთქელში და მიწას დააჭედა. აჰაა ბარაკი მოსდევს სისარას, გამოეგება იაყელი ბარაკს და უთხრა ვისაც შენ ეძებ აქ არის ჩემ კარავში. შევიდა ბარაკი და რას ხედავს აჰაა ვისაც ეძებდა მიწაზეა პალოთი მიჭედებული. იმ დღეს დაამორჩილა ქანაანის მეფე ისრაელის ძეთა წინაშე. დამძიმდა ხელი ისრაელისა იაბანზე ქანაანის მეფეზე ვიდრე იგი არ მოსპეს ისრაელიანებმა.

თბილისის სასულიერო სემინარია
საღვთისმეტყველო ფაკულტეტი.
სტუდენტი:ირაკლი ასტამაძე.

ხალხები რომლებიც აცდუნებდნენ ისრაელს.
უფალმა არ აჰყარა და დატოვა 5 ფილისტიმელი მთავარი, ციდონელნი და ხივიელნი, რომელნიც მკვიდრობდნენ მთაში. ყოველივე ეს იმიტომ გააკეთა უფალმა რომ ისრაელიან ძეთა შემდგომ თაობას ესწავლა ომი და გამკლავება წინა აღმდგომთა მტერთა. და რათა გამოეცადა ისრაელი მათით, ანუ ამ ადამიანებით. ისრაელიანი ერი კი რას აკეთებს, მკვიდრდება ხივიელებთან , იებუსეველებთან, ამორეველებთან , ქანაანელებთან და ფერიზეველთა შორის. მოჰყავდათო მათი ასულები ცოლად და ათხოვებდნენ მათ ასულებს მათ ძეებზე,ემსახურებოდნენ და თაყვანისცემდნენ მათ ღმერთებს. ეს რა საკვირველია არ არის ღვთივსათო საქციელი და შესაბამისად აღიგზნო უფლის რისხვა ისრაელიან ერზე და ხელში ჩაუგდო ის ქუშან–რიშათაიმს არამის მეფეს. და ემსახურებოდა რვა წელი ისრაელიანი ერი არამის მეფეს, ისე დამძიმდა არამის მეფის ხელი ისრაელიან ერზე რომ შეღაღადეს უფალს, უფალმა მათ აღუდგინა მხსნელი რომელმაც იხსნა ისრაელიანი ერი, არამის მეფის ხელიდან და ეს გახდათ მსაჯული ღოთონიელი. რიგით პირველი მსაჯული.
როდესაც გავიდა ღოთონიელი სალაშქროდ ხელში ჩაუგდო უფალმა მას ქუშან– რიშთაიმი და მოისვენა ქვეყანამ ორმოცი წელი. როდესაც გარდაიცვალა ღოთონიელი კვლავ დაიწყო ერმა ურჯულოება და გადაუხვია უფლისკენ მიმავალ გზას. კვლავ დამძიმდა უფლის ხელი ისრაელიან ერზე და მოუვლინა მას დამპყრობლის სახით ყეგლონი მეფე მოაბისა. მას მხარი აუბა ყამონის ძეებმა და ყამალეკელებმა. მიიტანეს იერიში ისრაელიან ერზე და დაიპყრეს პალმების ქალაქი. ყეგლონის 18 წელი ყავდა დამორჩილებული ისრაელი , და კვლავ შეჰღაღადეს უფალს ისრაელიანებმა და ღმერთმაც აღუდგინა მათ მსაჯული ეჰუდის სახით რომელზეც წერია რომ ,, იყო ორივ ხელითა მარჯვენე’’ ახლა ეს მსაჯული ასეთ რაღაცას მოიფიქრებს ის წაუღებს ისრაელიანი ერის სახელით ყეგლონს ხარკს. ახლა ეს ყეგლონი იყო ძალიან მსუქანი კაცი და წმინდა წერლიც ამახვილებს ამაზე ყურადღებას. ვიდრე ეჰუდი ყეგლონთან შევიდოდა მან გაიკეთა თავისთვის ორლესული ხმალი და შეიბა ის მარჯვენა თეძოზე. შედის ეჰუდი ყეგლონთან რომელიც საგრილობელ ოთახშია მოთავსებული . ეჰუდი ეუბნება ყეგლონს: ღვთის სიტყვა მაქ შენთვის სათქმელი, და ამის გაგონებაზე წამოდგა მეფე სავარძლიდან. და გაიკრა ეჰუდმა მარცხენა ხელი, იძრო მარჯვენა ტეძოდან შებმული მახვილი და მუცელში აძგერა. ხმალი ქონებმა დაფარეს. ეჰუდმა გამოსვლის თანავე დაცვას უთხრა რომ ყეგლონი საგრილობელშია და არ შეაწუხოთო. მაგრამ როედესაც მისი შეყოვნება საეჭვო გახლდა ავიდა დაცვა საგრილობელში და ნახა მათი მეფე მკვდარი. ამ დროს ეჰუდი უკვე სამშვიდობოს იყო გასული, მან სეყირს შეაფარა თავი. მისვლის თანავე დააყვირა მან რქის საყვირი და ჩამოვიდნენ ეფრემის მთიდან ისრაელიანი ერის ძენი და წარუძღვა მათ წინ.მომყევით რადგან უფალმა ჩამიგდო ხელში თქვენი მტრები მოაბელნი.და მოსრეს იმ დროს ათი ათასამდე მამაცი მოაბელი მამაკაცი და თავს ვერავინ უშველა. იმ დღეს დაიმორჩილეს ისრაელიანებმა მოაბელები და დამშვიდდა ქვეყანა 40 წელი. ეჰუდის შემდგომ იყო მსაჯული ისრაელიანი ერისა სემაგარი რომელზეც წმინდა წერილში ძალზედ მწრი იმფორმაციაა მაგრამ ნათქვამი არის რომ მან 600 ფილისტიმელი ხარის სახრეთი მოკლა და იხსნა ისრაელიო .

თბილისის სასულიერო სემინარია
საღვთისმეტყველო ფაკულტეტი.
სტუდენტი: ირაკლი ასტამაძე.

მეოთხე განდგომა და მონობა. გედეონის მოწოდება . კერპთა შემუსვრა და სამსხვერპლოს აგება.
ახლა ჩვენ უნდა დავიწყოთ საუბარი ისრაელიანი ერის რიგით მეოთხე განდგომასა და მონობაზე. რომელიც მსაჯულთა წიგნის რიგით მე–6 თავშია გადმოცემული. როდესაც ჩაიდინეს ისრაელიანთა ძეთ ბოროტება უფლის თვალში და გადაუხვიეს უფლისკენ მიმავალი გზიდან მაშინვე მოუვლინა განსაცდელი უფალმა მიდიანის სახით და ჩაუგდო ხელში მათ 7 წლით. ისრაელინი ერი ფაქტიურად მშვიდად ვეღარ ცხოვრობს მათ გამოკვეთეს მთებში კლდეები და იქ ცხოვრობენ.როგორც კი ისრაელი თესვას მოამთავრებდა ამოდიოდნენ მიდიამელნი, ყამალეკელნი და აღმოსავლეთის ძენი და თავს ესხმოდნენ მათ. ისინი დაბანაკდებოდნენ მათ წინ და აჩანაგებდნენ მათ მოსავალს არ ტოვებდნენო ისრაელში სარჩო–საბადებელს, ცხვარს, ძროხას.ამოდიოდნენ ისინი თავიანთი კარვებითა და აქლემების ჯოგებით და აჩანაგებდნენ მოსავალს. დაგლახაკდა და გაღატაკდა ისრაელი მიდიამელების გამო. ტანჯულმა ისრაელმა კიდევ ერთხელ შეჰღაღადა ღმერთს და ღმერთმაც მოუვლინა წინასწარმეტყველი კაცი რომელმაც უთხრა:მე გამოგიყვანეთ თქვენ ეგვიპტიდან და გამოგიყვანეთ მონობის სახლიდან. გიხსენით მჩაგვრელი ეგვიპტელების ხელიდან, და გითხარით, მე ვარ უფალი თქვენი ღმერთი და არ ირწმუნოთ და არ შეისმინოთ ამორეველებისა თქვენ კი არ შეისმინეთ ჩემი ხმა.და მოვიდა უფლის ანგელოზი და დაჯდა მუხის ქვეშ რომელიც ეკუთვნოდა იოაშს. გედეონი მისი ვაჟი ხორბალს ცეხვავდა საწნახელში რათა გადაემალა მიდიამელთაგან. გამოეცხადება უფლის ანგელოზი და ეტყვის: უფალი შენთანაა მამაცო მებრძოლო. და უთხრა მას გედეონმა: ბატონო ჩემო! უფალი რომ ჩვენთან ყოფილიყო ყოველივე ეს რისთვის დაგვემართებოდა ? აბა სადაა მთელი ის რიგი სასწაულები რომლებიც ჩვენი წინაპრებისგან გვსმენია რომელიც უფალმა მოიმოქმედა და გამოგვიყვანა ეგვიპტიდან? განა ახლა მიგვატოვა ჩვენ უფალმა და მიდიანის ხელში ჩაგვაგდო? მაგრამ მიუბრუნდა მას უფალი და უთხრა წადი და იხსენი ისრაელი მაგ შენი ძალით, მე გაგზავნი შენ. ვაგლახ ბატონო ჩემო რით ვიხსნა ისრაელი? აჰაა ყველაზე გლახაკია ჩემი საგვარეულო მენაშეს ტომში მე კი ყველაზე პატარა ვარ მამაჩემის სახში. მე ვიქნები შენთან და ისე მოსრავ მიდიანს როგორც ერთ კაცს. თუ რამ მადლი მიპოვია შენს თვალში რამეთი მანიშნე რომ შენ მელაპარაკები. გედეონმა უთხრა უფლის ანგელოზს ნუ წახვალ აქდან ჩემს მოსვლამდე ძღვენს გამოვიტან და დავდებ შენს წინაშე, ანგელოზმაც მიუგო: დაგიცდი ვიდრე დაბრუნდებოდე. გედეონმა მოამზადა თიკნის ხორცი ერთი ეფა ფქვილისაგან ხმიადები და ხორცი კალათაში ჩაალაგა და მოვიდა იმ ადგილას სადაც უფლის ანგელოზი იყო. და უფლის ანგელოზის სიტყვისამებრ დადო კლდეზე ხორცი და ხმიადები წვენი რომელიც ქილაში ქონდა ზემოდან მოასხა და გაიწოდა კვერთხი ანგელოზმა რომელიც ხელში ეჭირა და ცეცლმა შთანთქა შესაწირავი და ანგელოზიც თვალს მიეფარა. და დაინახა გედეონმა რომ ეს უფლის ანგელოზი იყო და თქვა : ,, ბატონო უფალო’’ რადგან პირისპირ ვიხილე უფალი. და უფალმაც უთხრა მშვიდობა შენდა ნუ გეშინია არ მოკვდები. და გედეონმა სამსხვერპლო აუგო უფალს და უწოდა მას: უფალი მშვიდობაა. და დღევანდლამდე დგას იგი აბიყეზერელის ყოფაში. და ახლა უკვე ჯერი მიდგება კერპთა შემუსვრაზე, ღმერთი აძლევს გედეონს უშვალო მითითებებს თუ როგორ უნდა მოიქცეს და გედეონიც პირნათლად ასრულებს. გედეონი ანგრევს ბაყალის სამსხვერპლოს ხოლო მის გვერდით მდგარ აშერას სამსხვერპლოს აჩეხავს. და უფლის სიტყვისამებრ აუგებს იქ სამსხვერპლოს ღმერთს და აჩეხილი აშერას ხით ყოვლადასაწველ მოზვერს აღავლენს უფლის სამსხვერპლოზე. ეს მოვლენები ვითარდება ღამით გედეონს თავის მსახურთაგან 10 კაცი ახლავს და ღამით ეს ყველაფერი იმიტომ ვითარდება რომ გედეონს შიში ქონდაო მამამისის სახლეულისა და ქალაქის მკვიდრების და ვერ გაბედა დღისით გაეკეთებინა ესო. გათენდა ის ღამე და გამოვიდნენ გარეთ იმ ქალაქის მკვიდრნი და რას ხედავენ, აჰა ბაყალის კერპი დანგრეულია, აშერას კერპი რომელიც მის გვერდით იყო აჩეხილია და არის სხვა ახალი სამსხვერპო აგებული (უფლის სამსხვერპლო) რომელზეც მეორე მოზვერი არის აღვლენილი სრულად დასაწველად და დაიწყო გამოძიება თუ ვინ ჩაიდინა ეს. დიდი კველვა–ძიების შემდეგ გედეონზე იოაშის ძეზე შეაჩერეს ყურადღება და თქვეს მან ჩაიდინა ეს საქმე. მივიდნენ იოაშთან და უთხრეს: გამოიყვანე შენი ვაჟი და მოკვდეს რადგანაც მან დაანგრია ბაყალის კერპი და მან აჩეხა აშერას კერპი. ხოლო იოაშმა უთხრა მათ: ნუთუ თქვენ უნდა გამოესარჩლოთ ბაყალს ნუთუ თქვენ უნდა გამოესარჩლოთ მას? თუ ღმერთია იგი თავად გამოესარჩლოს თავის თავს. და იმ დღეს ეწოდა მას იერობაყალი რადგანაც თქვა თავად ბაყალმა გასცეს პასუხი რადგანაც მან დაანგრია მისი სამსხვერპლო. და ახლა რომელი ამბის მოყოლასაც ვიწყებთ შეიძლება ჩაითვალოს , მზადება მიდიამელებთან საომრად. რადგანაც მთელი მიდიანი ყამალეკნი და ძენი აღმოსავლეთისა შეიყარნენ ერთად და გადალახეს იორდანე და დაიბანაკეს იზრაყელის ველზე. მეორეს მხრივ უფლის სული მოვიდა გედეონზე დააყვირა საყვირები და თავი მოიყარეს მის უკან აბიყეზერელებმა. ასევე მოუწოდა მენაშეს ტომს , აშერის ტომს ,ნაფთალის ტომს და ზებულონის ტომს.და უთხრა გედეონმა ღმერთს: თუ შენი ხელით იხსნი ისრაელს როგორც შენ მე მითხარი მაშინ აჰა მატყლის საწმისს გავშლი მიწაზე თუ მართო საწმისი იქნება სველი ხოლო მიწა მშრალი მაშინ ვირწმუნებ რომ შენ იხსნი ისრაელს ჩემი ხელით. მეორე დღეს ასეც მოხდა გამოწურა გედეონმა საწმისიდან ერთი თასი წყალი ხოლო მიწა მშრალი იყო. ნუ განმირისხდება უფალი ღმერთი ჩემი და ერთხელ კიდე გეტყვი რომ გამოვცადო საწმისი , მხოლოდ ამჯერად არა საწმისი იყოს სველი არამედ მთელი მიწა მის გარშემო. და ასეც მოახდინა უფალმა იმ ღამეს მხოლოდ საწმისი იყო მშრალი ხოლო მიწა სველი.

თბილისის სასულიერო სემინარია
საღვთისმეტყველო ფაკულტეტი.
სტუდენტი:ირაკლი ასტამაძე.

[A.V.M]

ნახეთ რა კაცი დავამატე აქაურობას...

[azazeli]

აზაზელს მივცემ მაგას

სერგი შენ ნიჭიერო. ))))))))))))

ნახეთ რა კაცი დავამატე აქაურობას...

გურამ შენ რომ არ მყავდე.

[A.V.M]

azazeli
ძმა ხარ ასტამ !
შებერე აბა შენებურად , რომ ,,დაამუღამებ''...

[azazeli]

მზადება მიდიამელებთან საომრად.

მე–7 თავში მოთხრობილია ამბავი გედეონისა თუ როგორ ემზადება მიდიანთან საომრად. ეს მზადება მოიცავს უშვალოდ ჯარის, საბრძოლო რაზმის გამორჩევასა და დაბანაკებას. ღმერთი ეტყვის გედეონს რომ მან შეკრიბოს რაზმი გედეონიც ასე მოიქცევა და შეკრიბავს ჯარს მაგრამ ძალიან ბევრი ხალხი მოიყრის თავს. უფალი კი ეტყვის გედეონს აქ ძალიან ბევრი ხალხია საიმისოდ რომ მიდიანი ჩავუგდო ხელში, არ მინდა ისრაელი გაყოყოჩდეს და მითხრას ხელმმა ჩემმა მიხსნა მეო. მიდი ახლა და გამოუცხადე მათ რომ ვინც შეშინებულია დატოვოს ჯარი და წავიდეს გილყადის მთიდან და აჰა დატოვა 22 ათასმა კაცმა რაზმი. დარჩა ათი ათასი კაცი მაგრამ ესეც ბევრია მიდიანის ასაღებათ. ამიტომ უფალი ეუბნება გედეონს წადი ჩაიყვანე ეს ხალხი წყალთან და იქ გამოგირჩევ. ვინც ამ ხალხთაგან ჩამუხლული დალევდა წყალს ცალკე უნდა დაეყენებინა, ხოლო ვინც პირდაპირ პეშვით შესვავდა ისინიც ცალკე დაეყენებინა. დაანაწილა გედეონმა მთელი ჯარი ამ ფორმულირებით და უთხრა უფალმა გედეონს: ამ მსხვლეპავთა ხელით ჩაგიგდებ მიდიანს ხელში (რომელიც 300 კაცს შეადგენდა.) აიღეს მათ ხელში ხალხის საგზალი და რქის საყვირები და დაბანაკდნენ. ხოლო მათ ქვემოთ მიდიანის ბანაკი იყო. იმ ღამეს უთხრა უფალმა გდედეონს: ჩადი იმ ბანაკში რომელიც შენ დაბლაა რადგანაც ხელში ჩაგიგდე მე ის. ჩადი და რასაც მოისმენ ის გაგაძლიერებს და მოგცემს სიმტკიცეს ხელებში. თუ მარტო ჩასვლისა გეშინია წადი და წაიყვანე შენი მსახური ფურა. და წავიდნენ გედეონი და ფურა იარაღასხმულები მიდიანის წინაშე. სადაც მიდიანი, ყამალეკნი და ყველა ძე აღმოსავლეთისა იყრიდა თავს. და როგორც წმ. წერილის ფურცლებზე წერია ქვიშასავით ურიცვი იყო მათი აქლემები იმ ველზე რომელ ველზეც განლაგებულები იყვნენ ისინიო. და მოვიდა გედეონი და მოისმინა სიზმარი რომელსაც ერთი კაცი უყვებოდა მეორეს: აჰა სიზმარი მესიზმრა ვითოიმ ქერის პური დაგორდა მიდიანში ბანაკს რომ მოაღწია კარავს დაეჯახა და თავდაყირა დააყენა ყველაფერი. ეს რა უნდა იყოს თუ არა გედეონის მახვილი. განიხარა გედეონმა ეს რომ გაიგო და მიეცა ძალა ხელებში და გამხნევდა იგი რადგანაც ღმერთმა ხელში ჩაუგდი მას მიდიანელთა ბანაკი. გედეონი აბრუნდა მიდიამელთა ბანაკში და თქვა ადექით! რადგანაც უფალმა ჩაგვიგდო ხელში მიდიანელთა თავი . ახლა გედეონი ამ სამას კაცს დაყობს სამ ნაწილად და ეტყვის მოიქეცით ისე როგორც მე გავაკეთებ. აჰა შემოვარტყავთ წრეს მიდიანის ბანაკს, ცალ ხელში გეჭირებათ საყვირები ცალში დოქები (დოქები ცარიელი იყო და შიგნით იყო ლამპრები) და როდესაც განიშნებთ დაიყვირებთ უფლისათვის და გედეონისათვის. და მივიდა გედეონი და მასთან ერთად ასი კაცი ბანაკის კიდესთან შუა ღამე რომ დგებოდა და როდესაც მცველები შეცვალეს დააყვირა სამივე გუნდმა საყვირები და დოქები დაამტვრიეს და გაჰყვირეს მახვილი უფლისათვის და გედეოიონისათვის. და დააყვირაა სამასმა კაცმა საყვირები და გაიქცნენ და შეუტიეს მიდიამელებს უფალი ეწეოდა ისრაელს და ასე ვთქვათ უკუიქცა მიდიამელთა ლაშქარი მირბოდა იგი აბელ–მექოლას საზგვრებამდე. ხოლო შემდგომ მოუხმეს ისრაელის კაცებს ნაფთალიდან, აშერიდან, მენაშედან და დაედევნენ უკან მიდიანს.და დაგზავნა მოციქულები გედეონმა ეფრემის მთაში და შეუთვალა მათ დაიჭირეთ წყლები და ბეთ–ბარამდე და იორდანე. და დაიჭირეს და შეიპყრეს მიდიანის ორი მთავარი ყორები და ზეები. და მოკლეს ყორები ყორების კლდესთან და ზეები ზეების საწნახელთან და დაედევნეს მიდიანს ხოლო ყორებისა და ზეების თავები მოუტანეს გედეონს იორდანის გაღმიდან.

თბილისის სასულიერო სემინარია
საღვთისმეტყველო ფაკულტეტი.
სტუდენტი: ირაკლი ასტამაძე.

[azazeli]

აბიმელექის შეთქმულება.

როგორც მოგეხსენებათ აბიმელექი გახლავთ იერუბაყალის ძე შექემელი ხარჭისგან გაჩენილი. აბიმელექი მიემართება შექემში და ასეთ რაღაცას ამბობს რა გირჩევნიათ შექემელებო გედეონის მთელმა 70–ათმა ძემ იმეფოს თქვენზე თუ მე ერთმა რომელიც თქვენი ხორცი და თქვენი ძვალი ვარ? და შექემელებს შეასმინა აბიმელექის დედის ძმებმა და ყველამ ერთხმად დაიწყო ღაღადი რომ შენ ერთი გვირჩევნიხარ მეფეთ ვიდრე გედეონის 70–ძეო. და მისცეს აბიმელექს 70 ვერცხლი ბაყალ–ბეთერის სახლიდან და ამ ფულით მან დაიქირავა უღირსი და თავზე ხელ–აღებული ხალხი, რომლებიც გაჰყვნენ აბიმელექს. და გაემართა აბიმელექი თავისი მამის სახლში, ყოფრაში და ერთ ქვაზე დაკლა თავისი ძმები მხოლოდ იოთამი იერობაყალის უმცროსი ძე გადარჩა რადგანაც გადაიმალა იგი. თავი მოიყარა ყველა შექემელმა და გაამეფეს აბიმელექი მუხასთან აღმართულ სვეტთან რომელიც შექემშია. როგორც უკვე ვახსენეთ ყველაზე უმცროსი( იოთამი) გადარჩება. გადმოდგება სერზე და იტყვის: მისმინეთ სიქემელებო, აგრემც უფალი მოგისმენთ, უთხრეს ხეებმა ლეღვის ხეს გახდი მეფეო, ლეღვის ხემ უთხრა: დავთმო სიმსუყე, რომელიც ჩემშია კაცთაგან და ღვთისაგან ქებული და ხეებს გადავეგო? და უარი თქვა– შემდეგ უთხრეს ვაზს. ვაზმა, დავთმო წვენი რომლის სიტკბოც ჩემშია, ღვთისაგან და კაცთაგან პატივდებული და თქვენ გადმოგეგოთ? და უარი განაცხადა.შემდეგ უთხრეს ძეძვს იმეფე ჩვენზე, და დათანხმდა ერთი პირობით უთხარით ყველა ხეს რომ მე შემომეფარონ რადგან ამოვარდება მისგან ცეცხლი და გადაედება სხვებსაც და დაიწვებიან ისინი. ეს გახლავთ პირველი იგაური თხრობა წმ.წერილში. აბა სწორად და პატიოსნად მოიქეცით აბიმელექი რომ გაამეფეთ? განა გედეონს ღვაწლისამებრ მოექეცით? განა სწორად მოიქეცით აბიმელექი რომ გაამეფეთ და მამაჩემის ძეები ერთ ქვაზე რომ დაკალით? და თუ სწორად მოიქეცით მაშინ იხარეთ აბიმელექით და მანაც იხაროს თქვენით. და მთავრობდა აბიმელექი ისრაელზე სამი წელი. ღმერთმა ბოროტი სული გამოგზავნა აბიმელექსა და შექემელებს შორის მტრობის ჩამოსაგდებათ რადგანაც აბიმელექიცა და შექემელებიც დასჯილიყვნენ სათანადოთ აბიმელექი იმიტომ რომ 70 ძე გედეონისა ერთ ქვაზე დაკლა და შექემელები იმისთვის რომ მათ ხელი გაუმაგრეს აბიმელექს. თხრობა რომ არ გაგვიგრძელდეს ჩამოვარდა მტრობა აბიმელექსა და შექემელებს შორის. შექემელებმა მიიღეს ზებული და უჯერებდნენ მას. ხოლო გაყალი ასევთქვათ მთავარსარდლად ედგა შექემელებს. გაიხედა გაყალმა და რა დაინახა აჰაა ხალხია ჩასაფრებული და ეშვება მთიდან. მთების ჩრდილია და გეჩვენება უთხრა ზებულმა. და კვლავ ალაპარაკდა გაყალი აჰაა მართლა ეშვება ხალხი მთიდან და უთხრა ზებულმა: სად არის შენი ბაგე რომლითაც თქვი, ვინ არის აბიმელექი რომ ვემსახუროთ მას. აგერ აბიმელექი აი ეს ხალხია რომლებიც მოიძულე შენ გადი და შეები. გაუძღვა გაყალი შექემელებს და შეება აბიმელექს. დაედევნა აბიმელექი და უკუ იქცა მისგან გაყალი, დაეცაო მრავალი დახოცილი კარიპჭის შესასვლელთან. განდევნა ზებულმა გაყალი და მისი ძმები შექემიდან. მეორე დღეს შეატყობინეს აბიმელექს ეს ამბავი. მან კი თავის რაზმი სამ ნაწილად დაჰყო და ველზე დააბანაკა. ქალაქიდან გამოსული ხალხი რომ დაინახა თავს დაესხა აბიმელექის სამ ნაწილიდან დაყოფილი ორი რაზმი ხოლო აბიმელექმა და ერთმა რაზმა შეუტია უშვალოდ ქალაქს. ამ ბრძოლამ მთელი დღე გასტანა და საბოლოვო ჯამში გაწყვიტა ამ ქალაქში მყოფი მოსახლეობა. და შეიტყო შექემის გოდლის ყველა მკვიდრმა და შეცვივდნენ ელ–ბერითის სახლის გოდოლში. ეს შეიტყო აბიმელექმა და ცალმონის მთაზე ასულმა ხის ტოტები მოჭრა იგივე გაიმეორა მისმა თანხლებმა პირებმა და ეს ტოტები შემოუწყვეს იმ გოდოლს რომელშიც შექემელები იყვნენ. ცეცხლს მისცეს ის გოდოლი სადაც შექემელები იყვნენ და ამოწყდა იმ დღეს 1 000 კაცი და ქალი. ამის შემდეგ გამარჯვების ჟინით აღვსილმა აბიმელექმა გადაწყვიტა რომ ქალაქი თებეციც აეღო. გაემართა მთელი მისი მხედრებით თებეცისკენ. ალყა შემოარტყეს და დაიპყრეს იგი. ამ ქალაქის შუა გულში იდგა მძლავრი გოდოლი დაშინებული მოსახლეობა ამ ქალაქისა გაემართა ამ გოდოლისკენ და შეიკეტნენ შიგნით აბიმელექი მიადგა გოდოლს რათა გადაეწვა იგი. სიქიმელებს უკვე მიეზღოთ თავისი საქციელიდან გამომდინარე ახლა ჯერი აბიმელექზე მიდგა. გოდლის წინ მდგარ აბიმელექს ქალი თავში დოლაბის ნატეხს მოარტყავს და თავის ქალას ჩაუმტვრევს. მომაკვდავი აბიმელექი უმალ თავის საჭურველმტვირთველს უხმობს და ეტყვის: იშიშვლე მახვილი და მომკალი რადგანაც ხალხმა შემდგომში არ სთქვას ქალის ხელით აღესრულა აბიმელექიო. ბიჭმაც უმალვე აღასრულა აბიმელექის ბოლო სურვილი და მახვილით განგმირა. როდესაც იხილეს ისრაელიანებმა მკვდარი აბიმელექი წავიდ–წამოვიდნენ თავ–თავიანთ სახლებში. ასე მიუზღო უფალმა აბიმელექს იმ ბოროტებისათვის რაც მან თავისი მამის წინაშე ჩაიდინა როდესაც მან თავის ძმები მოკლა. ასევე მიეზღო სიქიმელებს თავის ცოდვებისდა გამო და მოიქცა წყევლა იოთამ იერობაყალის ძისა აბიმელექზე და სიქიმელებზე.

თბილისის სასულიერო სემინარია
საღვთისმეტყველო ფაკულტეტი
სტუდენტი: ირაკლი ასტამაძე.

გედეონის საქმეები.
რაჟამს აღესრულება ყორები და ზეები, ყორები ყორების მთებთან ზეები ზების საწნახელთან, ჩამოვარდება კონფლიქტი ეფრემის ტომსა და გედეონს შორის. ეფრემიანები გედეონს საყვედურობენ რომ როდესაც თქვენ მათ ებრძოლებოდით რატომ არ შეგვატყობინეთ ჩვენც. გედეონმა თავმდაბლობით მიუგო მათ: თქვენოდენი რა გამიკეტებია მე? განა ეფრემის ნამცვერავი არ სჯობია აბიყეზერელის რთველს? ღმერთმა ხელში ჩაგიგდოთ მიდიანის მთავრები ყორეები და ზეები. და როდესაც ეს სიტყვა უთხრა გედეონმა დააცხრო მათი რისხვა ეფრემიანელების წინაშე. ამრიგად გედეონი სამას კაცთან ერთად გაემართება იორდანის გაღმა და გადალახავს იორდანეს. მიადგება ქალაქს რომელსაც ქვიან სუქოთ. და უთხრა გედეონმა სუქოთის მცხოვრებს მიეცით პურის კვერები ჩემს ჯარს რადგანაც დაქანცულები არიან, ხოლო მე ზებახს და ცალმუნაყს მივსდევ. ამ ქალაქის მკვიდრებმა უპასუხეს გედეონს განა ზებახი და ხალმუნაყი უკვე ხელში გყავს შენი ჯარი რომ დავაპუროთ? მიუგო გედეონმა კეთილი როდესაც ზებახს და ცალმუნაყს ხელში ჩავიგდებ მოვალ და უდაბნოს ეკლითა და კვრინჩხით დაგიფლეთთ ხორცებს. სუქოთიდან გაემართა გედეონი ქალაქ ფენუელისკენ მათთანაც იგივე სათხოვარი ქონდა და მათაც ამგვარად უპასუხეს მას. გედეონმა მათაც იგივე სასჯელი აღუთქვა რაც სუქოთელებს. როდესაც დავბრუნდები ამ კოშკს დავანგრევ.( რომელიც მათ ქალაქში იყო აღმართული) ზებახი და ცალმუნაყი კორკორში იყვნენ დაბანაკებულნი თავის 15 000 კაცით. გედეონი თავის ლაშქრითურთ გაემართება კარვების ქალაქიდან და მოულოდნელად შეუტევს მათ დაბნეულმა ჯარმა აღარ იცის რა ქნას. ამოწყვეტენ ზებახისა და ცალმუნაყის ლაშქარს გედეონი და მისი ხალხი. ხოლო მიდიანელი მთავრები ვკლავ ხელიდან დაუსხლტებიან. დაედევნება გედეონი და შეიპყრობს მათ. ამის შემდგომ გედეონი ერთ სუქოთელ ბიჭს შეიპყრობს რომელსაც ჩამოაწერინებს მთავრებისა და უხუცესების სახელებს. მიადგებიან სუქოთს სწორედ იმ ქალაქს სადაც მათ პური არ აჭამეს. გედეონი მიმართავს სუქოთელებს: აი ზებაზი და ცალმუნაყი, რომელთათვისაც არ აჭამეთ ჩემს ჯარს პური. და გამოიყვანა გედეონმა ქალაქის უხუცესნი და უდაბნოს ეკლითა და კვრინჩხით დააფლითა ხორცები. ხოლო კოშკი რომელიც აღმართული იყო ფენუელში დაამხო და იქ მცხოვრები ხალხი მოსრნა. ამის შემდეგ გედეონმა უთხრა ზებახსა და ცალმუნაყს, რანაირები იყვნენ ის კაცები თაბორის მთაზე რომ დახოცეთ? შენნაირები ტანადები და მამაცები. ჩემი ძმები იყვნენ ისინი. ვფიცავ ისინი რომ ცოცხლები დაგეტოვათ თქვენც არ დაგხოცავდით. და მოუხმობს გედეონი თავის პირმშოს იეთერს და ეტყვის რომ დახოცოს ზებახი და ცალმუნაყი, მაგრამ ბიჭი ამათ ვერ შეძლებს რადგანაც ჯერ კიდევ პატარა იყო და შიში ქონდა. ხოლო ზებახმა და ცალმუნაყმა უთხრა გედეონს: შენ თავად დაგვხოცე რადგანაც რაც არის კაცი ის არის მისი ძალ–ღონეც. და ადგა გედეონი და დახოცა ზებახი და ცალმუნაყი. ხოლო მათ აქლემებს კისრიდან ჩამოხსნა ოქროს ნახევარმთვარეები. ამის შემდეგ ისრაელიანი ერი გადაწყვეტს რომ გაამეფოს გედეონი, მარტო გედეონი კი არა მათი ძეებიც და ძეთა ძეებიც. გედეონი ამაზე უარს განაცხადებს. ხოლო ამ ხალხს ეტყვის: მე არ ვიხელმწიფებ თქვენზე არც ჩემი ძენი იხელმწიფებენ თქვენზე უფალი იხელმწიფებს თქვენზე. გედეონი ამ ხალხისგან მოითხოვს საყურეებს როდესც დაიხსნის ისრაელიანი ერი საყურეებს და ერთ ადგილზე შეაგროვებენ გამოვა წონით 1700 ოქროს შეკელი, გარდა იმ ნახევარმთავრეებისა რომელიც გედეონმა მიდიანელი მთავრების აქლემებს დახსნა. და ჩამოასხა გედეონმა ეფოდი, ოქროს ეფოდი ჩამოასხა მან და დადგა იგი თავის ქალაქში ყოფრაში. მეძაობდაო იქ მთელი ისრაელიანი ერი მის კვალზე და მახედ ექცა გედეონსა და მის სახლს. დამორჩილდა ისრაელიან ერს მიდიანელები და თავი აღარ წამოუყვიათ. და წავიდა იერუბაყალი იოაშის ძე თავის სახლში და დამკვიდრდა. გედეონს ყავდა 70 ძე. მაგრამ ამათგან მხოლოდ 3 არის ცნობილი ვინაიდან და რადგანაც წმ. წერილს მეტი არ აინტერესებს. ამ სამიდან ერთ–ერთი არის აბიმელექი რომელიც შექემელმა ხარჭამ გაუჩინა გედეონს. გედეონი ღრმა სიბერეში მიცვალება და დაიმარხება მისი მამის იოასის სამარხში, აბიყეზერის ყოფაში. როდესაც გედეონი აღესრულა მალევე გადაუხვია ისრაელიანმა ერმა უფლისკენ მავალი გზიდან და გაიხადეს ღმერთად ბაყალ–ბერითი და თაყვანისცემდნენ მას.

თბილისის სასულიერო სემინარია
საღვთისმეტყველო ფაკულტეტი
სტუდენტი; ირაკლი ასტამაძე.

თავშესაფარი ქალაქები.
როგორც მოგეხსენებათ თავშესაფარ ქალაქებზე თხრობა გვხვდება ისუ ნავეს ძის წიგნის მე–20 თავში. ზოგადად ეს თხრობა მარტივია,თავის შინაარსიდან გამომდინარე. აქ აქცენტი უნდა გავაკეთოთ იმ ქალაქებზე და იმ ადგილებზე სადაც უშვალოდ ეს ქალაქები იყო აშენებული. მაგრამ ვიდრემდე ამ საკითხის შესახებ დავიწყებდეთ საუბარს მანამდე ზოგადად ავღნიშნოთ თუ რა ფუნქციისა და შინაარსის მატარებელი იყო ეს ქალაქები. უფალი ელაპარაკება ისუს რომ დაიდგინონ ქალაქები მათ შორის, რათა უნებლიე მკვლელობის დროს საშვალება ჰქონდეს
,, მკვლელს’’ თავი შეაფაროს ამ ქალაქს რათა ცხელ გულზე უბედური შემთხვევით მოკლულის ახლობელმა არ იძიოს შური მასზე. უნებლიე მკვლელი გაიქცეოდა ხოლმე ამ ქალაქის კარიბჭესთან განაცხადებდა თავის ამბავს თუ რა შეემთხვა მას და უხუცესიც დააბინავებდა მას. მას ქონდა უფლება ეცხოვრა იქამდე სანამ ის თემის წინაშე არ წარსდგებოდა, ანდა სანამ მღვდელმთავარი არ მოკვდებოდა. მხოლოდ ამის შემდგომ შეეძლო მკვლელს თავის ქალაქში, თავის სახში დაბრუნება. ეს ქალაქები გამოყვეს: გალილეაში, ნაფთალის მთაში, ეფრემის მთაზე, ხებრონში და იუდას მთაში. ასევე ქალაქები გამოყვეს იორდანის გაღმა სულ 3 ქალაქი გამოყვეს და ესენია: ბეცერი; რამოთი და გოლანი. ამ ქალაქებში თავის შეფარება შეეძლო ყველა უნებლიე მკვლელს, მათ შორის იმ ხიზანთათვისაც იყო კარი ღია რომელნიც ისრაელიან ერში მკვიდრობდა.

თბილისის სასულიერო სემინარია
საღვთისმეტყველო ფაკულტეტი
სტუდენტი : ირაკლი ასტამაძე.

ისრაელიანი ერისთვის მიწების დანაწილება. ტომთა დამკვიდრების ზოგადი მიმოხილვა.
როგორც მოგეხსენებათ ისრაელიანი ერი როდესაც შედის აღთქმულ მიწაზე მათ უხდებათ ომი სხვა და სხვა ქალაქებთან, მაგრამ მაინც ძირითად მასას წარმოადგენენ ქანაანელები. რომლებსაც როგორც ვიცით ისრაელიანები ბოლომდე ვერ აყრიან (უფლის დაშვებით) მაგრამ აყრიან იმდენს რომ მათ დაიმკვიდრონ მის ნაცვლად. ზოგადად სამკვიდრებელი შეხვდება: იუდას, დანის, ბენიამინის, ეფრემის, მენაშეს, გადის, ნეფთალის, აშერის, რუბენის, ისიქარის ზაბულონის ტომებს. ხოლო ლევიანთა ტომს სამკვიდრო არ შეხვედრია რადგან უფალია მათი სამკვიდრო როგორც ამას მოსე ეუბნება აარონს მე ვარ შენი სამკვიდრო. შენი სამკვიდრებელი ჩემი წიაღია. მაგრამ როგორც ვიცით ლევიანებს გარკვეული მიწები გამოეყოთ როგორც საცხოვრებელად ასევე საძოვრებისთვის. მაგრამ ახლა უშვალოდ უნდა დავიწყოთ იუდას ტომით საუბარი ვინაიდან და რადგანაც იუდას ტომია სათავე სხვაგვარად რომ ვთქვათ ათვლის წერტილი ტომთა დამკვიდრებისა.1) იუდა რომლის ტომი 76 000 ათასი კაცისგან შედგებოდა.ეს ტომი იმთავითვე გამორჩეული იყო ვინაიდან და რადგანაც შემდგომ მაცხოვარი ამ შტოდან წამოვა. ამ ტომის ასევთქვათ კოლორიტი, გამოსული, ადამიანი იყო ქალებ იეფუნის ძე რომელსაც შეხვდება სამკვიდრო იუდას ტომში ეს არის ქალაქი ხებრონი, სადაც ჯერ კიდევ მკვიდრობდნენ ქანაანელები ამ ქანაანელებს აყრის ღოთონიელი რიგით პირველი მსაჯული და ქალებ იეფუნის ძის შვილის ყაქსას ქმარი. შემდეგ იმკვიდრებს 2)ეფრემის ტომი რომლის ხალხთა რაოდენობა შეადგენს 22000 კაცს. ეფრემის შემდეგ იმკვიდრებს 3)მანაშე რომლის ტომთა რაოდენობა შეადგენს 26 000 ათას კაცს. მენაშე და ეფრემი იმკვიდრებენ იუდას ჩრდილოეთ ნაწილში. შემდეგ იმკვიდრებს 4)ბენიამინი, ეს დამკვიდრება ხდება იუდასა და ეფრემის ტომთა შუაში. ამის შემდგომ იმკვიდრებს 5)სიმონი იუდას სამხრეთით ყველაზე ქვემოთ. სიმონის შემდგომ იმკვიდრებს 6)დანი. დანი მკვიდრდება 64 000 კაცით ეფრემსა და იუდას შორის ბენიამინის გვერდით. ძირითადი მასა ისრაელიანი ერისა დამკვიდრებულია მაგრამ ახლა დარჩა დასამკვიდრებელი ისიქარი, ზებულონი, ნეფთალი, აშერი, რუბენი, გადი და ლევი.

იხილეთ ისუ ნავეს ძის წიგნის,
მე–18 თავის 1–9 მუხლი.


თბილისის სასულიერო სემინარია
საღვთისმეტყველო ფაკულტეტი
სტუდენტი; ირაკლი ასტამაძე.

[A.V.M]

azazeli
ჯიგარი ხარ ასტამ !

[azazeli]

საღმრთო გამოცხადება ისუ–ნავეს ძესთან. მზადება იორდანის გადასალახავად.
ვიდრემდე აღნიშნული საკითხის შესახებ დავიწყებდეთ საუბარს მანამდე ჩვენ უნდა ვისაუბროდ ზოგადათ ისუ–ნავეს ძის წიგნის შესახებ. ხოლო ამის შემდეგ განვიხილოთ, ისუ–ნავეს ძე, როგორც პიროვნება და წინამძღოლი ისრაელიანი ერისა. ისუ –ნავეს ძის წიგნის შესახებ ძალიან შინაარსობრივად შეგვიძლია საუბარი მაგრამ, ახლა საუბარი უნდა დავიწყოთ იმ ძირითად საკითხებზე და დეტალებზე რომელსაც ისუ–ნავეს ძის წიგნი მოიცავს. ისუ–ნავეს ძის წიგნის დაწერის დროსა და ადგილზე სარწმუნო ცნობები არ არის შემორჩენილი. მხოლოდ და მხოლოდ შეგვიძლია ვივარაუდოთ რომ ისუ–ნავეს ძემ წიგნი დაწერა სიცოცხლის ბოლოს რადგანაც არც თუ ისე იშვიათად შენიშნავს ესა და ეს შემორჩა დღევანდლამდეო. ეს იმას ნიშნავს რომ იმ დროის მოვლენებსა და მის მიერ აღწერილს შორის მნიშვნელოვანი დრო არის გასული. წიგნის დაწერის ადგილი შეიძლება ყოფილიყო ქალაქი თიმნათსერახი რომელიც ღვთის განგებით საცხოვრებელად მისცეს ისუ–ნავეს ძეს ქანაანის მიწების დანაწილებისას. რაც შეეხება ისუ–ნავეს ძის წიგნის დაწერის მიზანს, იგი მდგომარეობს იმაში რომ მომავალი თაობისთვის შემონახულიყო ის საგმირო საქმენი რომელიც გადახდა ისრაელიან ერს მოსეს გარდაცვალების შემდგომ.ისუ–ნავეს ძის შესახებ შეგვიძლია ვთქვათ ის რომ, არსებობს მასზე სამი ტიპოლოგიური განმარტება. პირველი გახლავთ მათესეული, მეორე იოვანესეული და მესამე ფილონისეული (ფილონ ალექსანდრიელი) მათესეული ტიპოლოგიური განმარტების თანახმად ისუ– ნავეს ძე გახლავთ სახე სიმბოლო მაცხოვრისა.ჩვენ ვიცით რომ ისუ ნავეს ძემ დაანგრია ქანაანის ქალაქები და ეს არის წინასახე ამ ტიპოლოგიით მაცხოვრის მიერ ბოროტების დანგრევისა. მეორე გახლავთ იოვანესეული ტიპოლოგიური განმარტება რომლის თანახმად ისუ ნავეს ძე არის მაცხოვრის სიმბოლო და ის როდესაც იორდანეს გადალახავს არის ნათლობის სიმბოლოს წინასახე. და მესამე გახლავთ ფილონისეული ტიპოლოგიური განმარტება.ამ მამას აქვს ფსიქოლოგიური ხედვა, რომ, ისუ ნავეს ძე და მთელი ისრაელი იმარჯვებს მაშინ, როცა მისი წინამძღვარია ისუ ნავეს ძე ე.ი. სული იმარჯვებს მაშინ როცა მისი წინამძღვარია მაცხოვარი.
უფლის მორჩილის მოსეს სიკვდილის შემდგომ უთხრა უფალმა ისუ–ნავეს ძეს მოსეს მსახურს. მოკვდა ჩემი მორჩილი მოსე და ახლა დრო დადგა რათა გადალახო მთელი ერითურთ ეს იორდანე და დაიმკვიდრო ის მიწები რომლებიც თქვენ ისრაელიანებს მოგეცით. ვერავინ დაგიდგება წინ მთელი შენი სიცოცხლე, როგორც მოსესთან ვიყავი ისე ვიქნები შენთან არ გამოგეცლები და არ მიგატოვებ. გამაგრდი და მტკიცედ სდექ რადგანაც შენ უნდა დაუმკვიდრო ამ ხალხს ის მიწა რომლის მიცემასაც მათ მამა–პაპას აღვუთქვი. ნუ გაქრება რჯულის ეს სიტყვები შენი ბაგეებიდან. ფიქრობდე დღე და ღამე მასზე, რადგანაც მაშინ წარგემართება ხელი როდესაც არ გადაუხვევ გზიდან არც მარცხნივ და არც მარჯვნივ. არამედ ივლი შუაში სამეუფო გზაზე. ანუ რჯულის აღსრულება და სამეუფო გზაზე სიარული არის გარანტი იმისა რომ ამ ერს ექნება წინსვლა და წარმატება. უბრძანა იესომ რჯულკაცებს: მოიარეთ ბანაკი და გამოუცხადეთ ხალხს, გაიმზადეთ–თქო საგზალი რადგანაც სამი დღის შემდგომ უნდა გადავლახოთ ამ იორდანის გაღმა. რუბენიანელებს, გადელებს და მენაშეს შტოს ნახევარს ასე უთხრა ასე გაახსენა იესომ: გაიხსენეთ სიტყვა რომელიც გამოგიცხადათ მოსემ. ეს იყო სიტყვა (გნებავთ კურთხევა) რომ ამ 2,5 ტომ ნახევარს დანარჩენ ისრაელიანებთან ერთად უნდა გადაელახა იორდანე ხოლო თავიანთი შვილები ცოლები და საქონელები დაეტოვებინათ იორდანის გადმოღმა აეყარათ უცხო ტომელები, რომლის ძირითადი მასა იყო ხივიელები, იებუსეველები, გირგაშეველები, ქანაანელები ფერიზეველები. პასუხად უთხრეს იესოს: ყველაფერს გავაკეთებთ რასაც გვიბრძანებ, როგორც მოსეს ვუჯერებდით შენც ისე დაგიჯერებთ, ოღონდ უფალი შენი ღმერთი იყოს შენთან როგორც მოსესთან იყო.

აღთქმული მიწის ხელახალი დაზვერვა და მეძავი რახაბი.
როგორც მოგეხსენებათ იორდანის გადალახვა ასე ერთი ხელისმოსმით არ ხდება და ეს რაღაც გარკვეულ პროცესებთან არს დაკავშირებული და ეხლა რაზეც უნდა დავიწყოთ საუბარი ერთგვარი შემავალი ნაწილია იმ პროცესებისა რასაც საბოლოვო ჯამში იორდანის გადალახვა უნადა მოჰყვეს. ისუ ნავეს ძე შიტიმიდან ფარულად გზავნის ორ მსტოვარს, რათა დაზვერონ ქალაქი და იერიხონი. როდესაც ისინი ამ დაზვერვით ღონისძიებებს ატარებენ დამკვიდრდებიან მეძავი რახაბის სახში. შეიტყობს იმ მხარის მეფე რომ ისრაელიდან ხალხი მოსულა იერიხონის დასაზვერად და რომ ისენი მეძავი რაქაბის სახში მკვიდრობენ. გაგზავნის მეფე თავის მსახურთ რათა გამოითხოვოს მეძავი ქალის სახლიდან ეს ადამიანები. როდესაც მივლენ გაიმართება დიალოგი რაქაბსა და მსახურებს შორის. გავიგეთ რომ მსტოვრები მოვიდნენ შენთან სასწრაფოოდ გადმოგვეცი ისინი. რაქაბი პასუხობს კი, ნამდვილად იყო ჩემთან ორი ადამიანი მაგრამ მათი არც ვინაობა ვიცი და არც სადაურობა მწუხრისას კარიპჭე რომ იხურებოდა მაშინ წავიდნენ თუ იჩქარბთ აუცილებლად დაეწევით მას. მსახურებიც გაემართებიან რათა მსტოვრები მოძებნონ. რაქაბი ადის მეორე სართულზე სადაც ეს ადამიანები მკვიდრობდნენ და უთხრა მათ:მე კარგად ვიცი რომ უფალმა თქვენმა ღმერთმა მოგცათ ეს ქვეყანა, თქვენმა შიშმა მოგვიცვა ყველა, ამ ქვეყნის მკვიდრნი შეძრწუნებულები არიან თქვენს წინაშე. რადგანაც გვსმენია თუ როგორ ამოაშრო უფალმა მეწამული ზღვა როდესაც გამოგიყვანათ უფალმა ეგვიპტის ტყვეობისაგან. ისიც კარგად გვსმენია თუ რა დამართა იმ ორ ამორეველ მეფეს. თქვენი ღმერთი, ღმერთია მაღლა ცაში და დედამიწაზე. ახლა კი დამიფიცეთ უფალი რომ როგორც მე გიყავით სიკეთე თქვენც ისევე უყოფთ მამაჩემის სახლს სიკეთეს როდესაც უფალი თქვენი ღმერთი აგაღებინებთ მას. მიუგეს კაცებმა: როდესაც უფალი ჩაგვიგდებს ხელში ამ ქვეყანას ჩვენს სიყვარულსა და ერთგულებას დაგიმტკიცებთ. სარკმლიდან თოკი ჩაუშვა ქალმა და ამ თოკის მეშვეობით მსტოვრები, რადგანაც გალავანში ცხოვრობდა იგი. ქალმა უთხრა სამი დღე დაიმალეთ მთაში რათა მდევრებს არ გადააწყდეთ სადმე მერე კი ისევ უკან დაბრუნდით. მსტოვრებმა მიუგეს: ეს მეწამური თოკი სარკმელზე გქონდეს გამობმული მაშინ როდესაც უფალი აგვაღებინებს ამ ქალაქს. თუ შენი სახლეულიდან ვინმე გამოვა მაშინ თავისუფალნი ვართ შენი ფიცისგან ხოლო თუ არავინ გამოვა და მაინც შეგეხებბათ მახვილი თქვენი სისხლი იყოს ჩვენ ზედა. სამი დღე დაჰყოფენ მთაში მსტოვრები მერე კი უკან შიტიმში დაბრუნდებიან და მოახსენებენ ყოველივეს ისუ–ნავეს ძეს რაც მათ გადახდათ თავს

ისრაელის მიერ იორდანის გადალახვა. აღთქმულ ქვეყანაში შესვლა.
ნელ–ნელა უახლოვდება ისუ–ნავეს ძე და მასთან ერთად მთელი ისრაელიანი ერი იმ მიზანს რომ გადალახონ იორდანე და შევიდნენ აღთქმულ მიწაზე. რაც გამოიხატება შემდეგში. ისუ–ნავეს ძე და მთელი ისრაელიანობა დაიძრება შიტიმიდან და დაბანაკდება იორდანის მისადგომებთან, და იქ დაიღამეს ვიდრე გაღმა გადავიდოდნენ. სამი დღის შემდგომ მოიარეს ხალხის გამრიგეებმა ბანაკი და გამოუცხადეს ხალხს: როდესაც დაინახავთ ლევიან მღვდებს რომლებსაც აღთქმის კიდობანი მოაქვთ გაატარებთ და გაჰყვებით უკან. ორიათასი წყრთა უნდა იყოს თქვენსა და ლევიან მღვდლებს შორის დაშორება ვინაიდან და რადგანაც ეს გზა უცხოა თქვენთვის რადგან ამ გზით არც გუშინ და არც გუშინ წინ არ გივლიათ. უთხრა იესომ ერს: განიწმინდენით რადგან ხვალ უფალი მოიმოქმედებს სასწაულს თქვენში. ამის შემდგომ ისუმ მიმართა მღვდლებს; იტვირთეთ აღთქმის კიდობანი და გეზი აიღეთ იორდანისკენ როდესაც მიუახლოვდებით მას შეჩერდით. უთხრა იესომ ირაელიანებს: ახლა მოდექით და ისმინეთ უფლის სიტყვა. ამ სასწაულის შემდგომ იხილავთ რომ უფალი ჩემთანაა და თითოეულ თქვენგანთან. რადგან იგი აყრის უცხოტომელებს აღთქმული მიწიდან: ქანაანელებს, ფერიზეველებს, გირგაშეველებს, ხივიელებს და იებუსეველებს. ახლა კი ამოირჩიეთ 12 კაცი თითო კაცი თითო ტომიდან, რადგან ლევიანი მღვდლები როგორც კი ფეხს ჩადგავენ იორდანეში მაშინვე შეჩერდება წყალი და გადავა ისრაელიანი ერი მშრალზე. (აქ აღსანიშნავია ერთი ფაქტი რომ ისრაელიანი ერი იორდანეს ლახავს რწმენით, რადგანაც უფალი ეუბნება მათ რომ გაჩერდება, მერე კი არ ჩადგავენ ლევიანი მღვდლები წყალში ფეხს, არამედ ჯერ ჩადგავენ და მერე გაჩერდება. ამგვარი დამოკიდებულება ლევიანების რწმენასა და სულიერ ამაღლებულობაზე მიუთითებს) ხოლო იორდანე როგორც წმინდა წერილი აღნიშნავს ერთ კედლად აღიმართაო ხოლო როგორც ორიგენე განმარტავს თივის ზვინივით ზე არიმართაო. ახლა იმ 12 კაცს, თითო ტომის თითო წარმომადგენელს ევალებოდა რა, იორდანის შუაგულიდან ამოეღოთ ქვები და დაეწყოთ იმ იორდანის სათავეში სადაც შემდგომში დაბანაკდებიან და ღამეს გაათევენ. ასევე 12 ქვა ისუმ დააწყობინა იმ ადგილას სადაც ლევიან მღვდლებს ფეხის ტერფები ედგა. (მაგრამ როდესაც იორდანის წყლები დაიწყებდა სვლას ამ ქვებს ხომ წაიღებდა? ამიტომ გვაქ გარდამოცემა იმის შესახებ რომ ეს ქვები არა უშვალოდ იორდანის შაგულში ეწყო არამედ მის ნაპირას.) უფლის კიდობნის მტვირთველი მღვდლები იმ დრომდე იორდანეში იდგნენ სანამ მთელმა ისრაელმა არ გადალახა იორდანე. ახლა ჯერი მიდგა მღვდლებზეც რომელთაც მიეცემათ კურთხევა წყლიდან ამოსვლისა. რაჟამს ამოვლენ ლევიანნი მღვდლები წყლიდან მაშინვე იწყებს წყალი აჩქარებით დინებას. (არსებობს გარდამოცემა იორდანის გაჩერებასთან დაკავშირებით. ამგვარი ფაქტი მოხდა ორჯერ პირველად 1267 წელს და 1927 წელს ორივე მიზეზი იყო მიწისძვრა. რადგანაც მასიური კლდები მოწყდება და ჩახერგავს იორდანეს. ერთ შემთხვევაში 24 საათი მეორე შემთხვევაში 21 საათი დაჭირდა წყალს რათა გამოეკვლია და თავისი გზა.ზოგიერთები ამბობენ რომ ამ შემთხვევაშიც მიწისძვრა მოხდა და ჩაიხერგა გზა მაგრამ წმ. წერილი არანაირ მიწისძვრაზე არ საუბრობს. აქედან გამომდინარე უნდა ვაღიაროთ ისე როგორც ამას წმ. წერილი მოგვითხრობს.) ის თორმეტი ქვა იორდანიდან რომ წამოიღეს გილგალში დააწყობინა იესომ. ნიშნად იმისა რომ უფალმა გადმოიყვანა მშრალზე. როდესაც შვილიშვილები და შვილთაშვილები გეტყვიან რა ქვებიაო ეს უნდა მიუგოთ და უთხრათ ეს არის ქვები ნიშნად იმისა რომ უფალმა მშრალზე გადმოგვალახინა.

იერიხონის აღება.
ახლა რომელი ამბის შესახებაც უნდა დავიწყოთ საუბარი გახლავთ ისუ–ნავეს ძის წიგნის რიგით მე–6 თავში მოთხრობილი. ეს გახლავთ იერიხონის აღება. ისრაელიანმა ერმა რწმენით გადალახა იორდანე, ახლა ამავე რწმენითვე აიღებს იგი იერიხონს. ჩაიკეტა იერიხონი და ჩაკიტილი იყო იგი, ვერავინ შედიოდა და ვერავინ გამოდიოდა იქიდან. ჩაიკეტა იერიხონი ნიშნავს საგანგებო მდგომარეობა გამოცხადდა იერიხონში. უთხრა უფალმა ისუს: დამაცადე ხელში ჩაგიგდებ მთელ ამ იერიხონს. ახლა როგორი სტრატეგიით უნდა აეღო ისრაელიან ერს იერიხონი. ლევიან მღვდლებს უნდა ეტვირთათ აღთქმის კიდობანი რომელთაც აუცილებლად წინ უნდა წარძღომოდა ლევიანი მღვდლები ბუკებით. დაერტყათ წრე მდუმარებით იერიხონისთვის და დაბრუნებულიყვენ ბანაკში. ეს მეორდებოდა 7 დღის განმავლობაში, დაარტყავდნენ წრეს ბრუნდებოდნენ ბანაკში იძინებდნენ.დაარტყავდნენ იძინებდნენ. ხოლო რაც შეეხება მე–7 დღეს აქ სხვაგვარად გვაქ საქმე აქ ისრაელიანი ერი 7–გზის არტყავს წრეს რასაც უფლის უშვალო მითითები მოჰყვება. შემდგ დააყვირებენ ლევიანი მღვდლები ბუკებს და მთელი ისრაელიანი ერი დასცემს ყიჟინას. მთელი იერიხონის კედლები, გალავანი ჩამოიქცევა და დაინგრევა. მაგრამ აქ უნდა აღინიშნოს ერთი რამ რომ იერიხონი მორალურად უკვე დაცემული და განადგურებულია. და ახლა ზუსტად მათ სულიერ დაცემას ფიზიკური განადგურებაც მოჰყვება. ახლა ეს ქალაქი დარისხებულია, რას ნიშნავს დარისხებულია იგი აუცილებლად უნდა დაიწვას, ხალხი ბავშვები საქონელი, ქალები უნდა განადგურდნენ ხოლო ოქრო, ვერცხლი, ძვირფასეულობა, და ძვირფასი ნაჭრები უფლის კიდობნისთვის შეიწიროს. ყველაფერი იმ ფორმულირებით იმ სტრატეგიით მიმდინარეობს როგორი სტრატეგიითაც უნდა მიმდინარეობდეს. ახლა ისუ აგზავნის იმ ორ მსტოვარს რომლებიც შეიფარა რაქაბმა, აგზავნის და ეუბნება წადი და მოიყვანეთ რაქაბი და მთელი მისი სახლეული მივიდნენ და გამოიყვანეს მსტოვრებმა ის და მთელი მისი სახლეული და ბანაკის გარეთ დააყენეს. ხოლო ქალაქი გადაწვეს. მაშინ დაიფიცა იესომ რომ წყეული იყოს ის კაცი უფლის წინაშე ვინც ააშენოს ეს ქალაქი და დააფუძნოს თავის პირმშოზე.
მიწების დანაწილება
და აი ახლა ჯერი მიდგება ისრაელიანი ერისთვის მიწების დანაწილებაზე. ისუ ნავეს ძე, ასრულებს ეპოქას. იგი აკეთებს ასეთ რამეს მან უნდა დაუნაწილოს მიწა ისრაელს.მოსეს და ისუს მისია არ იყო მხოლოდ ამ ხალხის ეგვიპტიდან გამოყვანა. მათ უნდა მიეყვანათ აღთქმულ მიწამდე და დაემკვიდრებინათ იქ აუცილებლად. ისუ ნავეს ძე ამას ვერ მოესწრება. ვერც ქანაანის ბოლომდე აღებას მოესწრება.ისუ ნავეს ძე დაიწყებს მიწების დანაწილებას.და ეს მიწების დანაწილება ხდება შემდეგი ფორმულირებით: ორი თასი დაიდგმება ერთ თასში იქნება მიწების სახელწოდებები ჩაყრილი, ხოლო მეორე თასში 12 ტომის სახელი, ტომის სახელს ისუ ამოიღებდა, წაიკითხავდა, გამოვიდოდა იმ ტომის უხუცესი, ეს უხუცესი ამოიღებდა მეორე თასიდან იმ მიწის სახელწოდებებს რომელიც მის ტომს ერგებოდა. თუ თითოეულს რამდენი ქალაქი უნდა რგებოდა ამას თავად ადგენდნენ ტომები, შიგნით. ეს რათქმაუნდა დამოკიდებული იყო ტომის რიცხოვნობაზეც. ყველაზე დიდი ტომი აღმოჩნდა იუდასი, დასავლეთ იორდანიაში. ხოლო მანასეს ტომი რომელიც გაყოფილი იყო, გაცილებით უფრო დიდი იყო რიცხობრივად. ყველაზე პატარა იყო ბენიამინის ტომი როგორც ძმებში ყველაზე პატარა.
როგორც მოგეხსენებათ ისრაელიანი ერი როდესაც შედის აღთქმულ მიწაზე მათ უხდებათ ომი სხვა და სხვა ქალაქებთან, მაგრამ მაინც ძირითად მასას წარმოადგენენ ქანაანელები. რომლებსაც როგორც ვიცით ისრაელიანები ბოლომდე ვერ აყრიან (უფლის დაშვებით) მაგრამ აყრიან იმდენს რომ მათ დაიმკვიდრონ მის ნაცვლად. ზოგადად სამკვიდრებელი შეხვდება: იუდას, დანის, ბენიამინის, ეფრემის, მენაშეს, გადის, ნეფთალის, აშერის, რუბენის, ისიქარის ზაბულონის ტომებს. ხოლო ლევიანთა ტომს სამკვიდრო არ შეხვედრია რადგან უფალია მათი სამკვიდრო როგორც ამას მოსე ეუბნება აარონს მე ვარ შენი სამკვიდრო. შენი სამკვიდრებელი ჩემი წიაღია. მაგრამ როგორც ვიცით ლევიანებს გარკვეული მიწები გამოეყოთ როგორც საცხოვრებელად ასევე საძოვრებისთვის. მაგრამ ახლა უშვალოდ უნდა დავიწყოთ იუდას ტომით საუბარი ვინაიდან და რადგანაც იუდას ტომია სათავე სხვაგვარად რომ ვთქვათ ათვლის წერტილი ტომთა დამკვიდრებისა.1) იუდა რომლის ტომი 76 000 ათასი კაცისგან შედგებოდა.ეს ტომი იმთავითვე გამორჩეული იყო ვინაიდან და რადგანაც შემდგომ მაცხოვარი ამ შტოდან წამოვა. ამ ტომის ასევთქვათ კოლორიტი, გამოსული, ადამიანი იყო ქალებ იეფუნის ძე რომელსაც შეხვდება სამკვიდრო იუდას ტომში ეს არის ქალაქი ხებრონი, სადაც ჯერ კიდევ მკვიდრობდნენ ქანაანელები ამ ქანაანელებს აყრის ღოთონიელი რიგით პირველი მსაჯული და ქალებ იეფუნის ძის შვილის ყაქსას ქმარი. შემდეგ იმკვიდრებს 2)ეფრემის ტომი რომლის ხალხთა რაოდენობა შეადგენს 22000 კაცს. ეფრემის შემდეგ იმკვიდრებს 3)მანაშე რომლის ტომთა რაოდენობა შეადგენს 26 000 ათას კაცს. მენაშე და ეფრემი იმკვიდრებენ იუდას ჩრდილოეთ ნაწილში. შემდეგ იმკვიდრებს 4)ბენიამინი, ეს დამკვიდრება ხდება იუდასა და ეფრემის ტომთა შუაში. ამის შემდგომ იმკვიდრებს 5)სიმონი იუდას სამხრეთით ყველაზე ქვემოთ. სიმონის შემდგომ იმკვიდრებს 6)დანი. დანი მკვიდრდება 64 000 კაცით ეფრემსა და იუდას შორის ბენიამინის გვერდით. ძირითადი მასა ისრაელიანი ერისა დამკვიდრებულია მაგრამ ახლა დარჩა დასამკვიდრებელი ისიქარი, ზებულონი, ნეფთალი, აშერი, რუბენი, გადი და ლევი.

2,5 ტომის მიერ ნიშის აგება.
ის ლაშქარი ანუ 2,5 ტომის რომელნიც გადმოყვნენ სხვა ტომებს, მიიღეს უფლება, რომ დაუბრუნდნენ ოჯახებს ანუ გადაკვეთონ უკან იორდანე, და წავლენ ისინი. ჩვენ გვახსოვს იორდანის გადმოკვეთისას გილგალთან დადეს ქვები ისრაელიანებმა, ამბავი მოუვა ისუს სილუამში და უხუცესებს რომ აი იმ ლაშქარმა რაღაცა დიდი წამომართა ქვების გროვისაგან. ისუ ნავეს ძე, კატეგორიულად მოითხოვს შეიკრას ლაშქარი და გაილაშქრონ ამ 2,5 –ის წინააღმდეგ. ისინი დაეჭვდნენ, აქაც ხომ არ გაჩნდა კიდევ ერთი სალოცავი ადგილიო. ჩვენ ვიცით რომ ამ დროს სილოამში იყო კიდობანი და სჯულის მიხედვით ტაძარი შეიძლებოდა მხოლოდ ერთი ყოფილიყო შესაბამისად ისუ ნავეს ძე ფრთხილობს სადმე კიდევ არ აღმოჩნდეს კერპი ამით შეიძლებოდა ისრაელში შემოსულიყო ფიქრი იმის შესახებ რომ,იქ მყოფი ღმერთი და აქ მყოფი ღმერთი ერთია. არამედ ესეც ღმერთია და იქ მყოფი ღმერთი კიდევ სხვა ღმერთია. ანუ სხვაგვარად რომ ვთქვათ აქ (მრავალღმერთიანობაზე გვაქ საუბარი. რაც შემდგომში არ გამართლდება)ისუ ნავეს ძე ჯერ დელეგაციას გაგზავნის გილგალთან. რომელნიც ეტყვიან თუ რატომ გააკეთეს, ეს ხომ არ შეიძლება რატომ განარისხებთ უფალს. წმ. წერილში წერია, რომ იმათი მხრიდან არ ჩანს უხუცესები, ჯარი პასუხობს საოცარ რამეს, ეს რა არის იცითო? მდინარე რომ გადმოლახეთ და ეს აქ დაალაგეთ რის ნიშნათ დაალაგეთ? თქვენი შვილები რომ გვეტყვიან რა არის ესო ხომ უნდა ვუპასუხოთო. მდინარის გადმოლახვის შესახებ თქვენმა შვილებმა ჩვენს შვილებს, რომ არ უთხრან წილი არ გიდევთო, ეს იყოს ნიშანი იმისა, რომ ჩვენი შვილები ისეთივე ისრაელიანები იქნებიან როგორიც თქვენი შვილები.ჩვენი შვილების ღმერთი ის ღმერთი იქნება, რომელიც კიდობანშია ეს არის ნიშანი იმისა რომ ჩვენ გვყავს ის ღმერთი. რომელიც მოსემ მოგვცა იმ რჯულის შვილები ვართ რომელიც მოსემ გადმოგვცა რომ ჩვენ მართალია იქითა ნაპირზე გადავდივართ, მგარამ სხვბი არ ვართ ისრაელიანები ვართ ჩვენ. ეს იმდენათ სამართლიანი და გასაოცრად დიდი პასუხი იყო რომ ყველამ ადიდა უფალი. ეს თაობა არის საოცარი თაობა და ამიტომაც ეს თაობა ომს ომზე იგებს.
თავშესაფარი ქალაქები.
როგორც მოგეხსენებათ თავშესაფარ ქალაქებზე თხრობა გვხვდება ისუ ნავეს ძის წიგნის მე–20 თავში. ზოგადად ეს თხრობა მარტივია,თავის შინაარსიდან გამომდინარე. აქ აქცენტი უნდა გავაკეთოთ იმ ქალაქებზე და იმ ადგილებზე სადაც უშვალოდ ეს ქალაქები იყო აშენებული. მაგრამ ვიდრემდე ამ საკითხის შესახებ დავიწყებდეთ საუბარს მანამდე ზოგადად ავღნიშნოთ თუ რა ფუნქციისა და შინაარსის მატარებელი იყო ეს ქალაქები. უფალი ელაპარაკება ისუს რომ დაიდგინონ ქალაქები მათ შორის, რათა უნებლიე მკვლელობის დროს საშვალება ჰქონდეს
,, მკვლელს’’ თავი შეაფაროს ამ ქალაქს რათა ცხელ გულზე უბედური შემთხვევით მოკლულის ახლობელმა არ იძიოს შური მასზე. უნებლიე მკვლელი გაიქცეოდა ხოლმე ამ ქალაქის კარიბჭესთან განაცხადებდა თავის ამბავს თუ რა შეემთხვა მას და უხუცესიც დააბინავებდა მას. მას ქონდა უფლება ეცხოვრა იქამდე სანამ ის თემის წინაშე არ წარსდგებოდა, ანდა სანამ მღვდელმთავარი არ მოკვდებოდა. მხოლოდ ამის შემდგომ შეეძლო მკვლელს თავის ქალაქში, თავის სახში დაბრუნება. ეს ქალაქები გამოყვეს: გალილეაში, ნაფთალის მთაში, ეფრემის მთაზე, ხებრონში და იუდას მთაში. ასევე ქალაქები გამოყვეს იორდანის გაღმა სულ 3 ქალაქი გამოყვეს და ესენია: ბეცერი; რამოთი და გოლანი. ამ ქალაქებში თავის შეფარება შეეძლო ყველა უნებლიე მკვლელს, მათ შორის იმ ხიზანთათვისაც იყო კარი ღია რომელნიც ისრაელიან ერში მკვიდრობდა.
ქალებ იეფუნის ძე და მათი სამკვიდრო.
ქალებ იეფუნის ძე რომელიც ისუ ნავეს ძესთან ერთად იყო, მოითხოვს ისუსგან ქებრონს, ეს არის ჯერ კიდევ აუღებელი ქალაქი. ქალებ იეფუნის ძე დადებს ასეთ პირობას, ვინც აიღებს ამ ქალაქს ჩემს ქალიშვილს მივათხოვებო.ქალების ქალიშვილების შერთვა არ იქნებოდა ურიგო, რადგან იგი იყო დაწინაურებული აზნაური, ასე რომ ვსთქვათ შერავა მოხდებოდა მისი იმჟამინდელ ინტელიგენციაში.ამიტომ ყველასათვის მისაღები იქნებოდა ეს პირობა. ქებრონი წარმოადგენდა სტრატეგიულად მნიშვნელოვან ადგილს, ამიტომაც მოექცა ქალების ყურადღების ქვეშ. ქალებ იეფუნის ძე თავის ძმიშვილს ლოთონიელს მისცემს უფლებას რომ აიღოს ქებრონი.აიღებს იგი ქებრონს, შესაბამისად ლოთონიელი ბიძაშვილს მოიყვანს ცოლად. ლოთონიელი გახლავთ იუდას ტომიდან. ისუ ნავეს ძე გარდაიცვლება მისი საფლავი ცნობილია იგი ეფრემის მთებში დაიკრძალება. ისუ ნავეს ძის გარდაცვალება საკმაოდ განსხვავებულია მოსესგან, მოსე მანამ არ გავიდა ამ ქვეყნიდან სანამ მისი საქმის გამგრძელებელი არ დატოვა. მთელი ცხოვრება ისუ ნავესმა სამომავლო საქმე აკეთა. ქანაანი უკვე ისრაელისაა, მიწები უკვე დანაწილებულია. ისუ ნავეს ძით იწყება ეპოქა რომელიც გულისხმობს ხეტიალს, მოდის ეპოქა როდესაც იწყება მკვიდრობის, დასახლების ეპოქა.ამ მომავალ ეპოქას ეწოდება მსაჯულთა ეპოქა და პირველი მსაჯული იქნება ლოთომიელი. ისუ ნავეს ძე გარდაიცვალა 110 წლისა, მის საფლავზე მზე იყო გამოქანდაკებული და ის დანები დაწყობილი რომლითაც მან აღასრულა ისრაელიანი ერის წინადაცვეთა.

ისუ ნავეს ძის გამოთხოვება ხალხთან და მისი ანდერძი.
ახლა ნელ–ნელა ჩვენ უნდა დავიწყოთ თხრობა იმის შესახებ თუ როგორ ეთხოვება ისუ ნავეს ძე ხალხს. ისუ ნავეს ძის გამოთხოვება ხალხთან მოხდება მაშინ როდესაც უფალი მოასვენებს ისრაელს ბრძოლებისაგან. როგორც ძვ. აღთქმის წმ. წერილი მოგვითხრობს მოხუცდა და ხანში შევიდაო იესო, მოუხმობს იგი მთელ ისრაელს მის მთავრებს, მსაჯულებს და დაიწყებს ამ ხალხის შეგონებას და თხრობას იმის შესახებ თუ როგორ გამოიყვანა უფალმა ისრაელიანი ერი ეგვიპტიდან, როგორ გადმოალახინა ჯერ მეწამური ზღვა, შემდგომ მთელი ეს იორდანე, როგორ შემოიყვანა აღთქმულ მიწაზე, დაიწყებს და მოყვება მთელ ამ ამბავს. ახსენებს თუ როგორ აყარა უფალმა სხვადასხვა ტომის წარმომადგენლები. უფალი იქნება თქვენთან და თქვენც იქნებით უფალთან შეიყვარეთ ის და მიეწებეთ მას. არ გადაუხვიოთ არც მარცხნივ და არც მარჯვნივ, არ დაივიწყოთ მოსეს რჯული და არ მოიშოროთ იგი თქვენი ბაგეებიდან. თუკი უფალთან იქნებით და თუკი უფალი იქნება თქვენთან 1 კაცი 1 000 განდევნის რადგან უფალია თქვენთან. აჰა მე გამცენით ყოველივე რაც უფალმა გამცნოთ თქვენ კარგად უწყით ის წყალობა რომელიც უფალმა მოგცათ თქვენ. ასევე მოგივლენთ უფალი განსაცდელს თუ გადაუხვევთ მისი გზიდან და მოიშორებთ მის აღთქმას თქვენი ბაგეებიდან.
ახლა უკვე ვიწყებთ საუბარს ისუ ნავეს ძის ანდერძისა და სიკვდილის შესახებ. შეკრიბავს ისუ ნავეს ძე შექემში მთელ ისრაელს, უხუცესებს, მთავრებს, მსაჯულებს და იწყებს საუბარს:აბრაამიდან თუ როგორ გამოიყვანა იგი ქალდეველთა ურიდან როგორ ჩაიყვანა ხარანში სიქემში როგორ მოატარა მთელი ეს ადგილები როგორ გაუმრავლა თესლი შემდეგ იწყებს საუბარს და ამბობს: უფალმა თქვენმა ღმერთმა გამოგიყვანათ ეგვიპტის ტყვეობიდან, ეგვიპტის მონობიდან, გადმოგალახინათ მეწამული ზღვა მაგრამ ვიდრემდე მეწამულ ზღვას გადმოგალახინებდათ მან გვემა ფარაონი და მთელი მისი სახლეული სასჯელებით. და ერთი სიტყვით იწყებს თხრობას აბრაამიდან და და იხსენებს მთელ იმ მოვლენებს რომელსაც ადგილი ქონდა ისრაელის ცხოვრებაში. შემდეგ იხსენებს იორდანის გადმოლახვას წინადაცვეთას პასექის აღსრულებას იერიხონის აღებას. თქვენ მოგცათ უფალმა ზეთისხილის ბაღები, ვენახები რომლებიც არ გაგიშენებიათ თქვენ უფალმა მოგცათ ის მიწა რომელიც არ დაგიბარიათ თქვენ, უფალმა დაგამკვიდრათ იმ ქალაქებში რომლებიც არ გაგიშენებიათ თქვენ. ახლა კი გადაწყვიტეთ ვის გინდათ ემსახუროთ, ბაალებსა და ყაშთორეთელებს, ცრუ ღმერთებს თუ უფალს რომელმაც გამოგიყვანათ თქვენ ეგვიპტის ტყვეობიდან? ხოლო ხალხმა ერთხმად მიუგო უფალს გვინდა ვემსახუროთ, ჩვენ გამომყვანებელს ეგვიპტის ტყვეობიდან. და უთხრა იესომ ხალხს; თქვენ თავად ხართ მოწმენი იმისა რომ ირჩევთ უფლის მსახურებას. და ხალხმაც მიუგო ერთხმად:მოწმენი ვართ. და უთხრა იესომ ხალხს აჰაა ეს ქვა იყოს ჩვენს შორის მოწმე რადგანაც მან მოისმინა ყოველი სიტყვა რომელიც უფალმა გვითხრა ჩვენ. გაისტუმრა ისუმ ხალხი ყველა თავ–თავიანთ სამკვიდროში, ხოლო თვითონ აღესრულა. ისუ ნავეს ძე აღესრულა 110 წლისა. იგი დაკრძალეს თიმნათ–ცერახში. არის გარდამოცემა იმასთან დაკავშირებით რომ იესოს საფლავზე მზე არის ამოქანდაკებულიო ასევე არის გარდამოცემა იმასთან დაკავშირებით რომ ისუ ნავეს ძის საფლავზე დააწყვეს ის კაჟის ქვის დანები რომლითაც მან გილგალში წინადაცვეთა აღასრულა. და ისრაელის ძეებმა იოსების ძვლები რომლებიც ამოიტანეს ეგვიპტიდან დაკრძალეს შექემში.

თბილისის სასულიერო სემინარია
საღვთისმეტყველო ფაკულტეტი
სტუდენტი: ირაკლი ასტამაძე.

[azazeli]

იუდა ებრძვის ქანაანელთ.
როგორც მოგეხსენებათ ისრაელიან ერს წინამაძღვრობდა ისუ ნავეს ძე მაგრამ ახლა ისუს გარდაცვალების შემდგომ ისრაელიანი ერი დარჩა წინამძღვრის გარეშე და მათ უწევთ დამოუკიდებლად რაღაც–რაღაც საკითხების გადაჭრა. მაგრამ ისრაელიან ერს ისუს გარდა წინამძღვრობდა ვინ?ყოვლადძლიერი ღმერთი და ახალ სწორედ ისუს გარდაცვალების შემდგომ მიმართავს ისრაელიანი ერი ღმერთს: ვინ წარგვიძღვება ქანაანზე საბრძოლველად ? და ქანაანელებთან საბრძოლველად ღმერთი გამოარჩევს იუდას ტომს, იუდას ტომი მის მოძმე სიმონის ტომს სთხოვს დახმარებას და ეტყვის რომ გამოყვეს მის წილხვდომში საბრძოლველად, ხოლო როდესაც გაიმარჯვებს, შემდგომ ის გაყვება მის წილხვდომში საბრძოლველად. დათანხმდა სიმონი, და გამართეს ბრძოლა ქანაანელებთან და ფერიზეველებთან ბეზეკში სადაც ათი ათასი კაცი მოსრეს. ბეზეკში ომის დროს ისინი გადააწყდნენ ადონი–ბეზეკს რომელიც გაექცათ მათ მაგრამ დაეწია იუდას და სიმონის ტომი და შეიპყრეს იგი. მას დააჭრეს ხელისა და ფეხის ცერები. და თქვა ადონი–ბეზეკმა: როგორც მე ვაკეთებდი სწორედ ისე მომაგო მე ღმერთმაო. და წაიყვანეს ის იერუსალიმს და იქ გარდიცვალა. იუდას და სიმონის ტომების დაპყრობითი ომები მხოლოდ ამით არ ამოწურულა, მათ იერიში მიიტანეს იერუსალიმზე და აიღეს იგი და მოსრეს იგი მახვილის პირით, და ქალაქი ცეცხლს მისცეს.ამის შემდეგ იუდას ტომმა გაილაშქრა ქანაანელებზე რომლებიც მკვიდრობდნენ მთებში, ნეგებში, და ბარად. იუდამ ხებრონშიც გაილაშქრა ქნაანელებზე სადაც დაამარცხეს შეშაი თალმაი და ახიმანი. და გაილაშქრეს იქიდან დებირის მკვიდრებზე უწინ მათ კირიათ–სეფარი ერქვა და თქვა ქალებმა: ვინც კირიათ სეფარს აიღებს მივცემ მათ ჩემს შვილს, ყაქსას ცოლად. და აიღო იგი ღოთონიელმა ქალების უმცროსი ძმის, კენეზის ძემ. ამის შემდგომ იმართება დიალოგი ღოთონიელსა და ქალებს შორის, რასაც მოკლედ განვიხილავთ. ღოთონიელი დაიყოლიებს ქალებს რომ გამოითხოვოს მამისაგან მინდორი და ეუბნება ასეთ რაღაცას: რაკი ნეგების ქვეყანა მიბოძე, ბარემ წყლის წყაროებიც მიბოძეთ და მისცა მას როგორც ზემო ისე ქვემო წყარონი. ამის შემდეგ გაილაშქრა იუდამ სიმონათან ერთად ქანაანელების წინააღმდეგ რომლებიც მკვიდრობდნენ ცეფათში და დაარისხეს ეს ქალაქი და დღევანდლამდე ეწოდება ხორმა. ამის შემდგომ აიღო იუდამ ღაზა, აშკელონი და ყეკლონი. და იყო უფალი იუდასთან და დაიმკვიდრა მთა მაგრამ ვერ აყარა ბარელები რადგანაც რკინის ეტლები ჰქონდათ. და მისცეს ქალებს ხებრონი როგორც მოსეს ქონდა ნათქვამი, და აჰყარა მან იქიდან სამი ძე ყენაკისა. ხოლო იებუსეველები იერუსალიმის მკივიდრები არ აუყრიათ ბენიამინის ძეთ და დღევანდლამდე იქ ცხოვრობენ, ბენიამინის ძეებთან ერთად იერუსალიმში.
ომების მხრივ, გამონაკლისი არც იოსების ტომი გახლდათ. და მან შეუტია ბეთელს, მაგრამ ვიდრე შეუტევდა და რაიმე სპეც–ოპერაციებს განახორციელებდა, მანამდე კარგად ზვერავდა ბეთელს. ერთხელ როდესაც იოსების ტომი დაზვერვით ღონისძიებებს ატარებდა შენიშნა რომ ქალაქიდან გამოვიდა კაცი და უთხრეს მას მზვერავებმა: გვიჩვენე ქალაქის შესასვლელი და წყალობას გიზამთ. კაცმაც უჩვენა ქალაქის შესასვლელი დაეცა იოსების ტომი თავს ქალაქცს მოწყვიტეს მახვლიებით მთელი ეს ხალხი ხოლო ეს კაცი და მთელი მისი სახლეული შეიწყალეს, ეს ადამიანი თავისი ოჯახითურთ დამკვიდრდა ხეთელთა ქვეყანაში, სადაც მან ააშენა ქალაქი და უწოდა მას სახელად ლუზი.
არც ეფრემს, არც ზებულონს,არც აშერს,არც ნაფთალს არ აუყრია უცხო ტომელები სხვადასხვა ქალაქებიდან. ხოლო იოსების ხელი დამძიმდა ამორეველებზე რომლებიც ცხოვრობდნენ ხერესის მთაზე და გაუხდნენ ისინი მოხარკეებად.
ისრაელის ურჩობა, მონანიება და სასჯელი.
მსაჯულთა წიგნის მე–2 თავში საუბარია იმის შესახებ თუ როგორ ურჩობდა ისრაელიანი ერი, მას შემდეგ რაც აღესრულა ისუ ნავეს ძე. ამის გამო მათ არაერთი სასჯელი დაატყდა თავს. მაგრამ სანამ უშვალოდ ამ სასჯელების, ურჩობისა მონანიებების შესახებ დავიწყებდეთ საუბარს მანამდე უნდა ვისაუბროთ იმის შესახებ თუ რაზეა დამყარებული მთელი ძველი აღთქმის მსაჯულთა ეპოქა. წმ. წერილში წერია ერთი ასეთი რაღაცა, ,, მოკვდა ის თაობა– წავიდა ის თაობა,, თავის მამა–პაპასთან წავიდა.აი ეს არის ადამიანი,რომელიც მიუძღვის ერს გარკვეული დროის შემდეგ ეს კვდება ეს რომ კვდება წმინდა წერილში წერია თაობა კვდებაო აი ეს ერთი ეპოქაა ერთი პერიოდია. ეს თაობა რომ კვდება მოდის ახალი თაობა ახალი თაობა ნიშნავს არა ახალ გენერაციას ვთქვათ მე ვარ და ჩემი შვილი, ჩემი შვილი ახალი თაობაა, არა ახალ თაობა ნიშნავს ახალებურ თაობას, სხვანაირ თაობას. ანუ ახალი თაობაო წმინდა წერილი რომ იტყვის აუცილებელი კი არ არის შემდეგი გენერაცია იყოს, შეიძლება ის იყოს შვილთაშვილის ან კიდე იმის შვილის თაობა მაგრამ ახალია თაობა, სხვანაირია. რას ნიშნავს სხვანაირია თაობა რანაირად უნდა იყოს ის ახალი თაობა სხვანაირი არა დროის სივრცული თვალსაზრისით არამედ ფასეულობათა თვალსაზრისით. პირველ რიგში ეს არის აზროვნება და შემდგომ ამ აზროვნებიდან გამომდინარე იკვეთება ცხოვრება. პრობლემა რატომაც ამ თაობას დაერქვა ახალი გახლავთ ის რომ ამ თაობამ არ იცის რა წყალობა უყო ღმერთმა მათ მამა პაპას.არ იცის ეს ამბავი, არ გაუგია.ადამიანის აზროვნება თავისთავში გულისხმობს მის რელიგიურ წარმოდგენებს აუცილებლად. როგორ ვაზროვნებ,როგორ ვცხოვრობ,აი ის რელიგია იკვეთება შენში.რელიგია რა არის ღმერთთან ურთიერთობა, ღმერთთან დამოკიდებულება. 1)არის კონკრეტული თაობა რომელიც ითხოვს და ღმერთი ეწევა მას. კვდება თაობა და თაობასთან ერთად კვდება დროც.
2) მოდის ახალი თაობა ახალი თაობა გახლავთ ახლებური თაობა რომელმაც არ იცი რა წყალობა უყო ღმერთმა მის მამა –პაპას. 1)განეშორება ღმერთს. 2) მიდის კერპთან. 3)მერე მოდის ტანჯვა. 4)ტანჯვას მოსდევს ტირილი. 5) ტირილს მსაჯულის გამოჩეენა. 6) მსაჯულის გამოჩენას ხსნა. 7) შემდეგ მშვიდობა. 8)შემდეგ სიკვდილი. 9) შემდეგ ახალი თაობის გამოჩენა.

მსაჯულები: 1) ღოთონიელი, რომლის მოსვლამდე იყო 8 წელი ტანჯვა ხოლო მისი მოსვლის
შემდგომ 40 წელი მშვიდობა.
2)აჰუდი, რომლის მოსვლამდე 18 წელი იყო ტანჯვა, ხოლო მისი მოსვლის შემდგომ
80 წელი მშვიდობა.
3) სემაგარი.
4)დებორა, ქალი მსაჯული რომლის მოსვლამდე 7 წელი იყო ტანჯვა, ისრაელს
ამალეკელები და მიდიანელები აუხრებდნენ, მისი მოსვლის შემდგომ 40 წელი
მშვიდობა.
5)გედეონი. 40 წელი იყო მშვიდობა.
6)თოლა, თოლაყი. 23 წელი იყო მშვიდობა.
7)იაელ–გალაადელი. 22 წელი იყო მშვიდობა.
8)იაფი. გალაადელი 6 წელი იყო მშვიდობა.
9)ესებონ ბეთლემელი.7 წელი იყო მშვიდობა.
10)ელეონ ზაბულონელი. 10 წელი იყო მშვიდობა.
11)ყაბიდონი, აბიდონი. 8 წელი იყო მშვიდობა.
12)სამსონი. 40 წელი ტანჯვა, 20 წელიწადი მშვიდობა.

სულ: 289 წელი იყო მშვიდობა.
111 წელი იყო ტანჯვა.

ხალხები რომლებიც აცდუნებდნენ ისრაელს.
უფალმა არ აჰყარა და დატოვა 5 ფილისტიმელი მთავარი, ციდონელნი და ხივიელნი, რომელნიც მკვიდრობდნენ მთაში. ყოველივე ეს იმიტომ გააკეთა უფალმა რომ ისრაელიან ძეთა შემდგომ თაობას ესწავლა ომი და გამკლავება წინა აღმდგომთა მტერთა. და რათა გამოეცადა ისრაელი მათით, ანუ ამ ადამიანებით. ისრაელიანი ერი კი რას აკეთებს, მკვიდრდება ხივიელებთან , იებუსეველებთან, ამორეველებთან , ქანაანელებთან და ფერიზეველთა შორის. მოჰყავდათო მათი ასულები ცოლად და ათხოვებდნენ მათ ასულებს მათ ძეებზე,ემსახურებოდნენ და თაყვანისცემდნენ მათ ღმერთებს. ეს რა საკვირველია არ არის ღვთივსათო საქციელი და შესაბამისად აღიგზნო უფლის რისხვა ისრაელიან ერზე და ხელში ჩაუგდო ის ქუშან–რიშათაიმს არამის მეფეს. და ემსახურებოდა რვა წელი ისრაელიანი ერი არამის მეფეს, ისე დამძიმდა არამის მეფის ხელი ისრაელიან ერზე რომ შეღაღადეს უფალს, უფალმა მათ აღუდგინა მხსნელი რომელმაც იხსნა ისრაელიანი ერი, არამის მეფის ხელიდან და ეს გახდათ მსაჯული ღოთონიელი. რიგით პირველი მსაჯული.
როდესაც გავიდა ღოთონიელი სალაშქროდ ხელში ჩაუგდო უფალმა მას ქუშან– რიშთაიმი და მოისვენა ქვეყანამ ორმოცი წელი. როდესაც გარდაიცვალა ღოთონიელი კვლავ დაიწყო ერმა ურჯულოება და გადაუხვია უფლისკენ მიმავალ გზას. კვლავ დამძიმდა უფლის ხელი ისრაელიან ერზე და მოუვლინა მას დამპყრობლის სახით ყეგლონი მეფე მოაბისა. მას მხარი აუბა ყამონის ძეებმა და ყამალეკელებმა. მიიტანეს იერიში ისრაელიან ერზე და დაიპყრეს პალმების ქალაქი. ყეგლონის 18 წელი ყავდა დამორჩილებული ისრაელი , და კვლავ შეჰღაღადეს უფალს ისრაელიანებმა და ღმერთმაც აღუდგინა მათ მსაჯული ეჰუდის სახით რომელზეც წერია რომ ,, იყო ორივ ხელითა მარჯვენე’’ ახლა ეს მსაჯული ასეთ რაღაცას მოიფიქრებს ის წაუღებს ისრაელიანი ერის სახელით ყეგლონს ხარკს. ახლა ეს ყეგლონი იყო ძალიან მსუქანი კაცი და წმინდა წერლიც ამახვილებს ამაზე ყურადღებას. ვიდრე ეჰუდი ყეგლონთან შევიდოდა მან გაიკეთა თავისთვის ორლესული ხმალი და შეიბა ის მარჯვენა თეძოზე. შედის ეჰუდი ყეგლონთან რომელიც საგრილობელ ოთახშია მოთავსებული . ეჰუდი ეუბნება ყეგლონს: ღვთის სიტყვა მაქ შენთვის სათქმელი, და ამის გაგონებაზე წამოდგა მეფე სავარძლიდან. და გაიკრა ეჰუდმა მარცხენა ხელი, იძრო მარჯვენა ტეძოდან შებმული მახვილი და მუცელში აძგერა. ხმალი ქონებმა დაფარეს. ეჰუდმა გამოსვლის თანავე დაცვას უთხრა რომ ყეგლონი საგრილობელშია და არ შეაწუხოთო. მაგრამ როედესაც მისი შეყოვნება საეჭვო გახლდა ავიდა დაცვა საგრილობელში და ნახა მათი მეფე მკვდარი. ამ დროს ეჰუდი უკვე სამშვიდობოს იყო გასული, მან სეყირს შეაფარა თავი. მისვლის თანავე დააყვირა მან რქის საყვირი და ჩამოვიდნენ ეფრემის მთიდან ისრაელიანი ერის ძენი და წარუძღვა მათ წინ.მომყევით რადგან უფალმა ჩამიგდო ხელში თქვენი მტრები მოაბელნი.და მოსრეს იმ დროს ათი ათასამდე მამაცი მოაბელი მამაკაცი და თავს ვერავინ უშველა. იმ დღეს დაიმორჩილეს ისრაელიანებმა მოაბელები და დამშვიდდა ქვეყანა 40 წელი. ეჰუდის შემდგომ იყო მსაჯული ისრაელიანი ერისა სემაგარი რომელზეც წმინდა წერილში ძალზედ მწრი იმფორმაციაა მაგრამ ნათქვამი არის რომ მან 600 ფილისტიმელი ხარის სახრეთი მოკლა და იხსნა ისრაელიო .


მესამედ განდგომა ღვთაისაგან.
ეჰუდის გარდაცვალების შემდგომ კვლავ დაიწყო ურჯულოება უფლის თვალში ისრაელიანმა ერმა. და კვლავ დამძიმდა უფლის ხელი მათზე.და ხელში ჩაუგდო ისინი უფალმა ქანაანის მეფეს იაბანს რომელიც მეფობდა ხაცორში. და მისი მხედართმთავარი იყო სისარა რომელიც ცხოვრობდა ხარო–შეთ გოიმში. ოცი წელიწადი ჩაგრავა ისრაელიანი ერის ძეთ სისარა რადგანაც 900 ეტლი ყავდა. იმჟამად ერს განსჯიდა დებორა ქალი წინასწარმეტყველი რომლის ქმარიც იყო ლაფიდოთი. იმჯამად ისრაელიან ერს ჭირდებოდა დედა, სხვაგვარად რომ ვთქვათ პიროვნება რომელიც იქნებოდა მსაჯულიც და დედაც. როგორც ახალ ნამტირალებ ბავშვს ჭირდება ალერსი ასევე ჭირდება ისრაელს ალერსი და ნუგეში.და ასე მოალერსედ გამოუგზავნის ღმერთი ისრაელს მსაჯულს. ამ დროს მიდის ისრაელის მამაკაცობა და დედაკაცის წინაშე იხრის ქედს, არა მარტო პატივს მიაგებს მას, არამედ ჭკუასაც ეკითხება მას. თითქოს და პატრიარქატული დრო დაბრუნდა ისრაელში. როდესაც აბრაამი სარას უსმენდა ისააკი რებეკას, იაკობი რაქელს აი სწორედ ეს სული აღსდგა ისრაელში. დებორა გაგზავნის კაცებს და მოიყვანს ბარაკს და ეტყვის მას, აი რა გიბრძანა უფალმა , წადი თაბორის მთაზე და წაიყვანე ათი ათასი კაცი ნაფთალისა და ზებულონის ძთაგან და დაიბანაკე იქ. მე კიშონის ხევთან მოგიყვან სისარას იაბანის მხედართმთავარს, მის ეტლებსა და მის ჯარს და ხელში ჩაგაგდებინებ. ამის შემდეგ თხოვს ბარაკი დებორას რომ მას გაჰყვეს იგი. დებორა კი პასუხობს, მე წამოგყვები ამ გზაზე რომელსაც შენ დაადგები მაგრამ, შენი აღარ იქნება დიდება რადგან დიაცის ხელში ჩააგდებს უფალი სისარას. ამის შემდგომ ასე ვითარდება მოვლენები რომ შეიტყობს სისარა, ბარაკი, თაბორის მთაზეა ასულიო. გამოემართება მისკენ ეტლიონებითა და ხალხით. დებორა ეტყვის ბარაკს რომ ადექი და ჩადი ამ მთიდან და შეებძოლე სისარას რადგანაც დღეს უფალი მას ჩაგიგდებს ხელში. ადგა ბარაკი და ის ათი ათასი კაცი რომელიც ბარაკს ახლდა და გამართა ბრძოლა სისარას იაბანის მხედართმთავართან. დაფთხა სისარა და მთელი მისი ეტლიონი, სისარამ მარჯვეე დრო გამონახა და გაიქცა იგი ხებერ კენიელის ცოლის კარავთან რადგანაც იაბანისა და ხებერის კარვებს შორის მშვიდობა სუფევდა. გამოეგება იაყელი სისარას და შეიპატიჟა იგი კარავში. და უთხრა სისარამ: გეთაყვა ცოტა წყალი დამალევინე რადგან მწყურია. და მოხსნა იაყელმა რძის ტიკს თავი და დაალევინა. სისარამ უთხრა მას დადექი კარავს გარეთ და თუ ვინმემ ჩამოიარა და გკითხა ვინმე ხომ არ არის მანდო უთხარი არა–თქო. და იაყელმა აიღო კარვის პალო მეორე ხელში დაიჭირა ურო და როდესაც მას ეძინა ჩაურჭო პალო საფეთქელში და მიწას დააჭედა. აჰაა ბარაკი მოსდევს სისარას, გამოეგება იაყელი ბარაკს და უთხრა ვისაც შენ ეძებ აქ არის ჩემ კარავში. შევიდა ბარაკი და რას ხედავს აჰაა ვისაც ეძებდა მიწაზეა პალოთი მიჭედებული. იმ დღეს დაამორჩილა ქანაანის მეფე ისრაელის ძეთა წინაშე. დამძიმდა ხელი ისრაელისა იაბანზე ქანაანის მეფეზე ვიდრე იგი არ მოსპეს ისრაელიანებმა.


დებორასა და ბარაკის გალობა.
ეს გალობა გაიმართა მას შემდეგ რაც დაამარცხეს ქანაანის მეფე იაბინი და მისი მხედართმთავარი სისარა. პირობითად ეს გალობა იყოფა სამ ნაწილად. პირველ ნაწილში მოთხრობილია ის თუ ზოგოადად როგორ იკრიბებოდნენ ისრაელიანი ერი ქანაანელთა წინააღმდეგ საბრძოლველად, მეორე ნაწილში უშვალოდ ომის, ბრძოლის, ამბებია მოთხრობილი თუ როგორ გაიმართა ბარაკსა და იაბანის მხედართმთავარს შორის ეს ბრძოლა. ამავე ნაწილშია გადმოცემული ის თუ რა მოიმოქმედა იაყელმა. და მას ასეთი სიტყვებით აქებს, კურთხეულ იყოს დიაცთა შორის იაყელი, კურთხეულ იყოს კარავში მცხოვრებ ყოველ დიაც შორის იაყელი.
რადგანაც წყალი სთხოვა და რძე მისცა. ხელი პალოსკენ გაიწოდა, მარჯვენა მუშის უროსკენ დაჰკრა სისარას და თავი გაუჩეხა, განგმირა და საფეთქელი შეულეწა. ხოლო დასკვნით ნაწილში გადმოცემულია თუ როგორ ელოდება მიწაზე დაჭედებულ სისარას თავის დედა, რად აგვიანებს მისი ეტლი მოსვლას? ეგებ ნადავლი იპოვეს და მას იყოფენ?

ასე დაიღუპოს ყველა შენი მტერი უფალო.
ასე დაიღუპოს ყველა შენი მტერი უფალო.

თბილისის სასულიერო სემინარია
საღვთისმეტყველო ფაკულტეტი
სტუდენტი:ირაკლი ასტამაძე.

მეოთხე განდგომა და მონობა. გედეონის მოწოდება . კერპთა შემუსვრა და სამსხვერპლოს აგება.
ახლა ჩვენ უნდა დავიწყოთ საუბარი ისრაელიანი ერის რიგით მეოთხე განდგომასა და მონობაზე. რომელიც მსაჯულთა წიგნის რიგით მე–6 თავშია გადმოცემული. როდესაც ჩაიდინეს ისრაელიანთა ძეთ ბოროტება უფლის თვალში და გადაუხვიეს უფლისკენ მიმავალი გზიდან მაშინვე მოუვლინა განსაცდელი უფალმა მიდიანის სახით და ჩაუგდო ხელში მათ 7 წლით. ისრაელინი ერი ფაქტიურად მშვიდად ვეღარ ცხოვრობს მათ გამოკვეთეს მთებში კლდეები და იქ ცხოვრობენ.როგორც კი ისრაელი თესვას მოამთავრებდა ამოდიოდნენ მიდიამელნი, ყამალეკელნი და აღმოსავლეთის ძენი და თავს ესხმოდნენ მათ. ისინი დაბანაკდებოდნენ მათ წინ და აჩანაგებდნენ მათ მოსავალს არ ტოვებდნენო ისრაელში სარჩო–საბადებელს, ცხვარს, ძროხას.ამოდიოდნენ ისინი თავიანთი კარვებითა და აქლემების ჯოგებით და აჩანაგებდნენ მოსავალს. დაგლახაკდა და გაღატაკდა ისრაელი მიდიამელების გამო. ტანჯულმა ისრაელმა კიდევ ერთხელ შეჰღაღადა ღმერთს და ღმერთმაც მოუვლინა წინასწარმეტყველი კაცი რომელმაც უთხრა:მე გამოგიყვანეთ თქვენ ეგვიპტიდან და გამოგიყვანეთ მონობის სახლიდან. გიხსენით მჩაგვრელი ეგვიპტელების ხელიდან, და გითხარით, მე ვარ უფალი თქვენი ღმერთი და არ ირწმუნოთ და არ შეისმინოთ ამორეველებისა თქვენ კი არ შეისმინეთ ჩემი ხმა.და მოვიდა უფლის ანგელოზი და დაჯდა მუხის ქვეშ რომელიც ეკუთვნოდა იოაშს. გედეონი მისი ვაჟი ხორბალს ცეხვავდა საწნახელში რათა გადაემალა მიდიამელთაგან. გამოეცხადება უფლის ანგელოზი და ეტყვის: უფალი შენთანაა მამაცო მებრძოლო. და უთხრა მას გედეონმა: ბატონო ჩემო! უფალი რომ ჩვენთან ყოფილიყო ყოველივე ეს რისთვის დაგვემართებოდა ? აბა სადაა მთელი ის რიგი სასწაულები რომლებიც ჩვენი წინაპრებისგან გვსმენია რომელიც უფალმა მოიმოქმედა და გამოგვიყვანა ეგვიპტიდან? განა ახლა მიგვატოვა ჩვენ უფალმა და მიდიანის ხელში ჩაგვაგდო? მაგრამ მიუბრუნდა მას უფალი და უთხრა წადი და იხსენი ისრაელი მაგ შენი ძალით, მე გაგზავნი შენ. ვაგლახ ბატონო ჩემო რით ვიხსნა ისრაელი? აჰაა ყველაზე გლახაკია ჩემი საგვარეულო მენაშეს ტომში მე კი ყველაზე პატარა ვარ მამაჩემის სახში. მე ვიქნები შენთან და ისე მოსრავ მიდიანს როგორც ერთ კაცს. თუ რამ მადლი მიპოვია შენს თვალში რამეთი მანიშნე რომ შენ მელაპარაკები. გედეონმა უთხრა უფლის ანგელოზს ნუ წახვალ აქდან ჩემს მოსვლამდე ძღვენს გამოვიტან და დავდებ შენს წინაშე, ანგელოზმაც მიუგო: დაგიცდი ვიდრე დაბრუნდებოდე. გედეონმა მოამზადა თიკნის ხორცი ერთი ეფა ფქვილისაგან ხმიადები და ხორცი კალათაში ჩაალაგა და მოვიდა იმ ადგილას სადაც უფლის ანგელოზი იყო. და უფლის ანგელოზის სიტყვისამებრ დადო კლდეზე ხორცი და ხმიადები წვენი რომელიც ქილაში ქონდა ზემოდან მოასხა და გაიწოდა კვერთხი ანგელოზმა რომელიც ხელში ეჭირა და ცეცლმა შთანთქა შესაწირავი და ანგელოზიც თვალს მიეფარა. და დაინახა გედეონმა რომ ეს უფლის ანგელოზი იყო და თქვა : ,, ბატონო უფალო’’ რადგან პირისპირ ვიხილე უფალი. და უფალმაც უთხრა მშვიდობა შენდა ნუ გეშინია არ მოკვდები. და გედეონმა სამსხვერპლო აუგო უფალს და უწოდა მას: უფალი მშვიდობაა. და დღევანდლამდე დგას იგი აბიყეზერელის ყოფაში. და ახლა უკვე ჯერი მიდგება კერპთა შემუსვრაზე, ღმერთი აძლევს გედეონს უშვალო მითითებებს თუ როგორ უნდა მოიქცეს და გედეონიც პირნათლად ასრულებს. გედეონი ანგრევს ბაყალის სამსხვერპლოს ხოლო მის გვერდით მდგარ აშერას სამსხვერპლოს აჩეხავს. და უფლის სიტყვისამებრ აუგებს იქ სამსხვერპლოს ღმერთს და აჩეხილი აშერას ხით ყოვლადასაწველ მოზვერს აღავლენს უფლის სამსხვერპლოზე. ეს მოვლენები ვითარდება ღამით გედეონს თავის მსახურთაგან 10 კაცი ახლავს და ღამით ეს ყველაფერი იმიტომ ვითარდება რომ გედეონს შიში ქონდაო მამამისის სახლეულისა და ქალაქის მკვიდრების და ვერ გაბედა დღისით გაეკეთებინა ესო. გათენდა ის ღამე და გამოვიდნენ გარეთ იმ ქალაქის მკვიდრნი და რას ხედავენ, აჰა ბაყალის კერპი დანგრეულია, აშერას კერპი რომელიც მის გვერდით იყო აჩეხილია და არის სხვა ახალი სამსხვერპო აგებული (უფლის სამსხვერპლო) რომელზეც მეორე მოზვერი არის აღვლენილი სრულად დასაწველად და დაიწყო გამოძიება თუ ვინ ჩაიდინა ეს. დიდი კველვა–ძიების შემდეგ გედეონზე იოაშის ძეზე შეაჩერეს ყურადღება და თქვეს მან ჩაიდინა ეს საქმე. მივიდნენ იოაშთან და უთხრეს: გამოიყვანე შენი ვაჟი და მოკვდეს რადგანაც მან დაანგრია ბაყალის კერპი და მან აჩეხა აშერას კერპი. ხოლო იოაშმა უთხრა მათ: ნუთუ თქვენ უნდა გამოესარჩლოთ ბაყალს ნუთუ თქვენ უნდა გამოესარჩლოთ მას? თუ ღმერთია იგი თავად გამოესარჩლოს თავის თავს. და იმ დღეს ეწოდა მას იერობაყალი რადგანაც თქვა თავად ბაყალმა გასცეს პასუხი რადგანაც მან დაანგრია მისი სამსხვერპლო. და ახლა რომელი ამბის მოყოლასაც ვიწყებთ შეიძლება ჩაითვალოს , მზადება მიდიამელებთან საომრად. რადგანაც მთელი მიდიანი ყამალეკნი და ძენი აღმოსავლეთისა შეიყარნენ ერთად და გადალახეს იორდანე და დაიბანაკეს იზრაყელის ველზე. მეორეს მხრივ უფლის სული მოვიდა გედეონზე დააყვირა საყვირები და თავი მოიყარეს მის უკან აბიყეზერელებმა. ასევე მოუწოდა მენაშეს ტომს , აშერის ტომს ,ნაფთალის ტომს და ზებულონის ტომს.და უთხრა გედეონმა ღმერთს: თუ შენი ხელით იხსნი ისრაელს როგორც შენ მე მითხარი მაშინ აჰა მატყლის საწმისს გავშლი მიწაზე თუ მართო საწმისი იქნება სველი ხოლო მიწა მშრალი მაშინ ვირწმუნებ რომ შენ იხსნი ისრაელს ჩემი ხელით. მეორე დღეს ასეც მოხდა გამოწურა გედეონმა საწმისიდან ერთი თასი წყალი ხოლო მიწა მშრალი იყო. ნუ განმირისხდება უფალი ღმერთი ჩემი და ერთხელ კიდე გეტყვი რომ გამოვცადო საწმისი , მხოლოდ ამჯერად არა საწმისი იყოს სველი არამედ მთელი მიწა მის გარშემო. და ასეც მოახდინა უფალმა იმ ღამეს მხოლოდ საწმისი იყო მშრალი ხოლო მიწა სველი.
მზადება მიდიამელებთან საომრად.
მე–7 თავში მოთხრობილია ამბავი გედეონისა თუ როგორ ემზადება მიდიანთან საომრად. ეს მზადება მოიცავს უშვალოდ ჯარის, საბრძოლო რაზმის გამორჩევასა და დაბანაკებას. ღმერთი ეტყვის გედეონს რომ მან შეკრიბოს რაზმი გედეონიც ასე მოიქცევა და შეკრიბავს ჯარს მაგრამ ძალიან ბევრი ხალხი მოიყრის თავს. უფალი კი ეტყვის გედეონს აქ ძალიან ბევრი ხალხია საიმისოდ რომ მიდიანი ჩავუგდო ხელში, არ მინდა ისრაელი გაყოყოჩდეს და მითხრას ხელმმა ჩემმა მიხსნა მეო. მიდი ახლა და გამოუცხადე მათ რომ ვინც შეშინებულია დატოვოს ჯარი და წავიდეს გილყადის მთიდან და აჰა დატოვა 22 ათასმა კაცმა რაზმი. დარჩა ათი ათასი კაცი მაგრამ ესეც ბევრია მიდიანის ასაღებათ. ამიტომ უფალი ეუბნება გედეონს წადი ჩაიყვანე ეს ხალხი წყალთან და იქ გამოგირჩევ. ვინც ამ ხალხთაგან ჩამუხლული დალევდა წყალს ცალკე უნდა დაეყენებინა, ხოლო ვინც პირდაპირ პეშვით შესვავდა ისინიც ცალკე დაეყენებინა. დაანაწილა გედეონმა მთელი ჯარი ამ ფორმულირებით და უთხრა უფალმა გედეონს: ამ მსხვლეპავთა ხელით ჩაგიგდებ მიდიანს ხელში (რომელიც 300 კაცს შეადგენდა.) აიღეს მათ ხელში ხალხის საგზალი და რქის საყვირები და დაბანაკდნენ. ხოლო მათ ქვემოთ მიდიანის ბანაკი იყო. იმ ღამეს უთხრა უფალმა გდედეონს: ჩადი იმ ბანაკში რომელიც შენ დაბლაა რადგანაც ხელში ჩაგიგდე მე ის. ჩადი და რასაც მოისმენ ის გაგაძლიერებს და მოგცემს სიმტკიცეს ხელებში. თუ მარტო ჩასვლისა გეშინია წადი და წაიყვანე შენი მსახური ფურა. და წავიდნენ გედეონი და ფურა იარაღასხმულები მიდიანის წინაშე. სადაც მიდიანი, ყამალეკნი და ყველა ძე აღმოსავლეთისა იყრიდა თავს. და როგორც წმ. წერილის ფურცლებზე წერია ქვიშასავით ურიცვი იყო მათი აქლემები იმ ველზე რომელ ველზეც განლაგებულები იყვნენ ისინიო. და მოვიდა გედეონი და მოისმინა სიზმარი რომელსაც ერთი კაცი უყვებოდა მეორეს: აჰა სიზმარი მესიზმრა ვითოიმ ქერის პური დაგორდა მიდიანში ბანაკს რომ მოაღწია კარავს დაეჯახა და თავდაყირა დააყენა ყველაფერი. ეს რა უნდა იყოს თუ არა გედეონის მახვილი. განიხარა გედეონმა ეს რომ გაიგო და მიეცა ძალა ხელებში და გამხნევდა იგი რადგანაც ღმერთმა ხელში ჩაუგდი მას მიდიანელთა ბანაკი. გედეონი აბრუნდა მიდიამელთა ბანაკში და თქვა ადექით! რადგანაც უფალმა ჩაგვიგდო ხელში მიდიანელთა თავი . ახლა გედეონი ამ სამას კაცს დაყობს სამ ნაწილად და ეტყვის მოიქეცით ისე როგორც მე გავაკეთებ. აჰა შემოვარტყავთ წრეს მიდიანის ბანაკს, ცალ ხელში გეჭირებათ საყვირები ცალში დოქები (დოქები ცარიელი იყო და შიგნით იყო ლამპრები) და როდესაც განიშნებთ დაიყვირებთ უფლისათვის და გედეონისათვის. და მივიდა გედეონი და მასთან ერთად ასი კაცი ბანაკის კიდესთან შუა ღამე რომ დგებოდა და როდესაც მცველები შეცვალეს დააყვირა სამივე გუნდმა საყვირები და დოქები დაამტვრიეს და გაჰყვირეს მახვილი უფლისათვის და გედეოიონისათვის. და დააყვირაა სამასმა კაცმა საყვირები და გაიქცნენ და შეუტიეს მიდიამელებს უფალი ეწეოდა ისრაელს და ასე ვთქვათ უკუიქცა მიდიამელთა ლაშქარი მირბოდა იგი აბელ–მექოლას საზგვრებამდე. ხოლო შემდგომ მოუხმეს ისრაელის კაცებს ნაფთალიდან, აშერიდან, მენაშედან და დაედევნენ უკან მიდიანს.და დაგზავნა მოციქულები გედეონმა ეფრემის მთაში და შეუთვალა მათ დაიჭირეთ წყლები და ბეთ–ბარამდე და იორდანე. და დაიჭირეს და შეიპყრეს მიდიანის ორი მთავარი ყორები და ზეები. და მოკლეს ყორები ყორების კლდესთან და ზეები ზეების საწნახელთან და დაედევნეს მიდიანს ხოლო ყორებისა და ზეების თავები მოუტანეს გედეონს იორდანის გაღმიდან.

გედეონის საქმეები.

რაჟამს აღესრულება ყორები და ზეები, ყორები ყორების მთებთან ზეები ზების საწნახელთან, ჩამოვარდება კონფლიქტი ეფრემის ტომსა და გედეონს შორის. ეფრემიანები გედეონს საყვედურობენ რომ როდესაც თქვენ მათ ებრძოლებოდით რატომ არ შეგვატყობინეთ ჩვენც. გედეონმა თავმდაბლობით მიუგო მათ: თქვენოდენი რა გამიკეტებია მე? განა ეფრემის ნამცვერავი არ სჯობია აბიყეზერელის რთველს? ღმერთმა ხელში ჩაგიგდოთ მიდიანის მთავრები ყორეები და ზეები. და როდესაც ეს სიტყვა უთხრა გედეონმა დააცხრო მათი რისხვა ეფრემიანელების წინაშე. ამრიგად გედეონი სამას კაცთან ერთად გაემართება იორდანის გაღმა და გადალახავს იორდანეს. მიადგება ქალაქს რომელსაც ქვიან სუქოთ. და უთხრა გედეონმა სუქოთის მცხოვრებს მიეცით პურის კვერები ჩემს ჯარს რადგანაც დაქანცულები არიან, ხოლო მე ზებახს და ცალმუნაყს მივსდევ. ამ ქალაქის მკვიდრებმა უპასუხეს გედეონს განა ზებახი და ხალმუნაყი უკვე ხელში გყავს შენი ჯარი რომ დავაპუროთ? მიუგო გედეონმა კეთილი როდესაც ზებახს და ცალმუნაყს ხელში ჩავიგდებ მოვალ და უდაბნოს ეკლითა და კვრინჩხით დაგიფლეთთ ხორცებს. სუქოთიდან გაემართა გედეონი ქალაქ ფენუელისკენ მათთანაც იგივე სათხოვარი ქონდა და მათაც ამგვარად უპასუხეს მას. გედეონმა მათაც იგივე სასჯელი აღუთქვა რაც სუქოთელებს. როდესაც დავბრუნდები ამ კოშკს დავანგრევ.( რომელიც მათ ქალაქში იყო აღმართული) ზებახი და ცალმუნაყი კორკორში იყვნენ დაბანაკებულნი თავის 15 000 კაცით. გედეონი თავის ლაშქრითურთ გაემართება კარვების ქალაქიდან და მოულოდნელად შეუტევს მათ დაბნეულმა ჯარმა აღარ იცის რა ქნას. ამოწყვეტენ ზებახისა და ცალმუნაყის ლაშქარს გედეონი და მისი ხალხი. ხოლო მიდიანელი მთავრები ვკლავ ხელიდან დაუსხლტებიან. დაედევნება გედეონი და შეიპყრობს მათ. ამის შემდგომ გედეონი ერთ სუქოთელ ბიჭს შეიპყრობს რომელსაც ჩამოაწერინებს მთავრებისა და უხუცესების სახელებს. მიადგებიან სუქოთს სწორედ იმ ქალაქს სადაც მათ პური არ აჭამეს. გედეონი მიმართავს სუქოთელებს: აი ზებაზი და ცალმუნაყი, რომელთათვისაც არ აჭამეთ ჩემს ჯარს პური. და გამოიყვანა გედეონმა ქალაქის უხუცესნი და უდაბნოს ეკლითა და კვრინჩხით დააფლითა ხორცები. ხოლო კოშკი რომელიც აღმართული იყო ფენუელში დაამხო და იქ მცხოვრები ხალხი მოსრნა. ამის შემდეგ გედეონმა უთხრა ზებახსა და ცალმუნაყს, რანაირები იყვნენ ის კაცები თაბორის მთაზე რომ დახოცეთ? შენნაირები ტანადები და მამაცები. ჩემი ძმები იყვნენ ისინი. ვფიცავ ისინი რომ ცოცხლები დაგეტოვათ თქვენც არ დაგხოცავდით. და მოუხმობს გედეონი თავის პირმშოს იეთერს და ეტყვის რომ დახოცოს ზებახი და ცალმუნაყი, მაგრამ ბიჭი ამათ ვერ შეძლებს რადგანაც ჯერ კიდევ პატარა იყო და შიში ქონდა. ხოლო ზებახმა და ცალმუნაყმა უთხრა გედეონს: შენ თავად დაგვხოცე რადგანაც რაც არის კაცი ის არის მისი ძალ–ღონეც. და ადგა გედეონი და დახოცა ზებახი და ცალმუნაყი. ხოლო მათ აქლემებს კისრიდან ჩამოხსნა ოქროს ნახევარმთვარეები. ამის შემდეგ ისრაელიანი ერი გადაწყვეტს რომ გაამეფოს გედეონი, მარტო გედეონი კი არა მათი ძეებიც და ძეთა ძეებიც. გედეონი ამაზე უარს განაცხადებს. ხოლო ამ ხალხს ეტყვის: მე არ ვიხელმწიფებ თქვენზე არც ჩემი ძენი იხელმწიფებენ თქვენზე უფალი იხელმწიფებს თქვენზე. გედეონი ამ ხალხისგან მოითხოვს საყურეებს როდესც დაიხსნის ისრაელიანი ერი საყურეებს და ერთ ადგილზე შეაგროვებენ გამოვა წონით 1700 ოქროს შეკელი, გარდა იმ ნახევარმთავრეებისა რომელიც გედეონმა მიდიანელი მთავრების აქლემებს დახსნა. და ჩამოასხა გედეონმა ეფოდი, ოქროს ეფოდი ჩამოასხა მან და დადგა იგი თავის ქალაქში ყოფრაში. მეძაობდაო იქ მთელი ისრაელიანი ერი მის კვალზე და მახედ ექცა გედეონსა და მის სახლს. დამორჩილდა ისრაელიან ერს მიდიანელები და თავი აღარ წამოუყვიათ. და წავიდა იერუბაყალი იოაშის ძე თავის სახლში და დამკვიდრდა. გედეონს ყავდა 70 ძე. მაგრამ ამათგან მხოლოდ 3 არის ცნობილი ვინაიდან და რადგანაც წმ. წერილს მეტი არ აინტერესებს. ამ სამიდან ერთ–ერთი არის

[A.V.M]

azazeli
jigari xar...

[შანკარა]

წმ. ანდრია პირველწოდებულის სახ. ქართული უნივერსიტეტის
ჰუმანიტარულ მეცნიერებათა ფაკ. II კ. სტუდენტი ღვთისავარ ჩაბრავა

დასავლური და აღმოსავლური კოსმოგონიის თეოსოფიური ანალიზი

თავდაპირველი პირველდასაბამიერი უნივერსალური ზესულის - ბიტუსის ანუ ეინ სოფის იგივე პარაბრაჰმანის შესახებ გვამცნობს ბიბლიის პირველი წიგნის, დაბადების პირველი სტროფივე და იოანეს სახარების პირველი ხუთი სტროფი, მათში ჩაქსოვილია და კოდირებული უზენაესი საიდუმლო. დაბადების პირველ სტროფში წერია: „დასაბამში ღმერთმა შექმნა ცა და მიწა“, სხვა თარგმანით: „თავდაპირველად ღმერთმა შექმნა ცა და მიწა“, მაგრამ აქ მთავარი ისაა რომ ეს არის მცდარი და არასწორი თარგმანი, ე.პ. ბლავატსკაიას, გამოჩენილ თეოსოფ ქალს და აგრეთვე დიდ ებრაელ კაბალისტებს, მაკ გრეგორ მატერსსა და ისააკ მეიერს თავიანთ ნაშრომებში უწერიათ რომ ტექსტი რომელიც ორიგინალშია ნახსენები: „ბარაშიტ ბარა ელოჰიმ ეთ ჰაშამაიმ ვეთ ხარეთს“ ითარგმნება როგორც: „მარადიულად არსებული არსისაგან ღმერთებმა (ორმაგმა ენერგიამ) მოახდინეს ორმაგი ცის ფორმირება“. ის მარადიულად არსებული არსი, რომელზედაც არის დაბადების წიგნის პირველი სტროფის ორიგინალში საუბარი, იგივეა რაც ინდუისტური პასიური აბსოლუტი, უნივერსალური ზესული - პარაბრაჰმანი, გნოსტიკური ვალენტინიანური - სიღრმე ანუ ბიტუსი, კაბალისტური - უსასრულო არარაობა ანუ უსასრულო არაფერი - ეინ სოფი, ბუდისტური ალაია-ვიჯნანა იგივე შუნია ანუ იგივე ადიბუდა, დაუსური დაო, ნეოპლატონიკური თავდაპირველი ერთიანი და არადიფერენცირებული ზესული - პირველერთიანი და ა.შ. მრავალი მსგავსი ანალოგი მსოფლიოს მრავალ ფილოსოფიურ თუ რელიგიურ სისტემაში.იოანეს სახარების პირველ ხუთ სტროფში წერია: „დასაბამში (თავდაპირველად) იყო სიტყვა და სიტყვა იყო ღმერთთან და სიტყვა იყო ღმერთი“ 1, „ის იყო დასაბამში (თავდაპირველად) ღმერთთან“ 2, „ყოველივე მის მიერ შეიქმნა, და მის გარეშე არაფერი შექმნილა, რაც კი შექმნილა“ 3, „მასში იყო სიცოცხლე და სიცოცხლე იყო ადამიანთა ნათელი“ 4, „ნათელი ბნელში ანათებს და ბნელმა ვერ მოცვა იგი“ 5, საქმე აქ შემდეგნაირადაა, ის თავდაპირველი ანუ დასაბამი რომელიც არის ნახსენები დაბადების პირველ სტროფში, არის უნივერსალური ზესული, პასიური აბსოლუტი, გამოუვლენელი ზესულიერი პირველღვთაება - პარაბრაჰმანი, ხოლო „ღმერთი“ რომელმაც „შექმნა“ ცა და მიწა, ესაა ბინარული და ბიპოლარული დემიურგი, მისი აქტიური მანიფესტაცია, ღვთაებათა უსასრულო მირიადების უსასრულო ერთობლიობა, კრებითი სახე და სახელი, რამეთუ „ელოჰიმ“, ნახსენები დაბადებაში, თარგმნილი როგორც „ღმერთი“, სინამდვილეში ნიშნავს - ღმერთებს, აგრეთვე სიტყვა შექმნა არც ისე მიზანშეწონილია, უფრო მისაღებია წარმო-ქმნა ან გარდა-ქმნა, რაც ნიშნავს ემანაციას ანუ გამოყოფას და რადიაციას ანუ გამოსხივებას.
სიტყვამ ანუ ლოგოსმა, დასაბამია ანუ თავდაპირველის - უნივერსალური ზესულის, პასიური აბსოლუტის - პარა ბრაჰმანის წიაღში მყოფმა, საკუთარი სულიერი არსების წიაღიდან გამოჰყო და გამოასხივა ცოცხალ არსებათა და სამყაროთა უსასრულო მირიადები. ლოგოსში ანუ იშვარაში, პასიური აბსოლუტის - პარაბრაჰმანის ანუ დასაბამის აქტიურ მანიფესტაციაში ინახებოდა ცოცხალ არსებათა უსასრულო მირიადები, მთელი სამყაროები, ინდივიდუალური გონებები და ინდივიდუალური ინტელექტები, რაზეც მოწმობს სიტყვები იოანეს სახარებიდან: „მასში იყო სიცოცხლე“, ეს სიცოცხლე მართლაც რომ არის სიცოცხლე ანუ სინგულარული მატრიცა სიცოცხლისა.
„დასაბამში ბინარულმა ბიპოლარულმა დემიურგმა გამოჰყო და გამოასხივა კოსმოსი და სუპერკოსმოსი“, ამგვარი ფორმულირება უფრო სწორი იქნებოდა. ცა რომელზედაც არის საუბარი პირველ სტროფში ესაა სუპერკოსმოსი, განზომილებათა ზედა სისტემა, ხოლო მიწა, კოსმოსი, განზომილებათა ქვედა სისტემა.
დაბადების წიგნის, პირველი თავის, მეორე სტროფში წერია: „სული ღვთისა იძვროდა წყლებს ზემოთ“, ამ სიტყვებში უდიდესი საიდუმლო იმალება, ამასთან არის დაკავშირებული ცნობილი ინდუისტური დოქტრინა უფალი ნარაიანა-მაჰავიშნუს შესახებ, ამ დოქტრინის თანახმად, ჩვენი სამყარო არ არის ერთადერთი, არამედ ერთერთი იმ მრავალრიცხოვან სამყაროთაგან, რომელნიც განისვენებენ თავდაპირველი კოსმიური წყლების ანუ კაუზიური კოსმიური ოკეანის წიაღში, რომელშიც აგრეთვე სუფევს და მყოფობს მარადიული კოსმიური სული - ნარაიანა-მაჰავიშნუ, ნარაიანა-მაჰავიშნუს სიცოცხლის სუნთქვა ქმნის სამყაროთა უსასრულო მირიადებს. სახელი ნარაიანა ფლობს სამ მნიშვნელობას, პირველი მნიშვნელობა არის: „ის ვინც თავდაპირველი კოსმიური წყლების წიაღში იმყოფება“, მეორე: „ის ვინც თითოეული ცოცხალი არსების წიაღში სუფევს“, მესამე კი: „ის ვის წიაღშიც იმყოფებიან ცოცხალი არსებები“, ის წყლები, რომლებზეც არის საუბარი ბიბლიაში, დაბადების წიგნში, სხვა არაფერია თუ არა სივრცეთაშორისი სივრცე ანუ სუპერკოსმოსი, თავდაპირველი კოსმიური წყლები, კაუზიური კოსმიური ოკეანე, სახელად - ეკარნავა, ხოლო სული ღვთისა, უფრო ზუსტად სული ღმერთებისა (რადგანაც ელოჰიმ, ნიშნავს ღმერთებს), როგორც ვედურ ინდუისტურ ფილოსოფიასა და მეტაფიზიკაშია ნათქვამი, არსებობე ღვთაებათა უსასრულო მირიადები, რომელთაც ერთი და ერთიანი, უსასრულო სული აერთიანებს. ბიბლიური - „რუახ ელოჰიმ“ იგივე ნარაიანა ესაა ტრანცენდენტური და იმანენტური უნივერსალური სული, გამაერთიანებელი ყოველივე ცოცხალისა.
სამყაროები წარმოიშვნენ ტრანსცენდენტური და იმანენტური უნივერსალური სულის - ნარაიანას წიაღიდან ემანაციისა და რადიაციის გზით, ამას ამტკიცებს ბიბლიაში, დაბადების წიგნის პირველი თავის მესამე სტროფში: „თქვა ღმერთმა: იყოს ნათელი და იქმნა ნათელი“, ამასთან არის დაკავშირებული, იოანეს სახარების პირველი თავის პირველი ხუთი სტროფი: „თავდაპირველად (დასაბამში) იყო სიტყვა და სიტყვა იყო ღმერთთან და სიტყვა იყო ღმერთი“ (იოანეს სახ. თ. 1. სტ. 1),“ის იყო თავდაპირველად (დასაბამში) ღმერთთან“ (იოანეს სახ. თ. 1. სტ. 2), „ყოველივე მის მიერ შეიქმნა და მის გარეშე არაფერი შექმნილა, რაც კი შექმნილა“ (იოანეს სახ. თ. 1. სტ. 3.), „მასში იყო სიცოცხლე და სიცოცხლე იყო ადამიანთა ნათელი“ (იოანეს სახ. თ. 1. სტ. 4.), „ნათელი ბნელში ანათებს და ბნელმა ვერ მოიცვა იგი“ (იოანეს სახ. თ. 1. სტ. 5.), ის დასაბამი ანუ თავდაპირველი იგივე ღმერთი რომელშიც და რომელთანაც არის სიტყვა ანუ ლოგოსი არის იგივე ინდუისტური ტრანცენდენტური და იმანენტური უნივერსალური სული - ნარაიანა (იგივე პარაბრაჰმანი) იგივე მაჰაიანური ბუდისტური შუნია (დიადი სიცარიელე) და ალაიავიჯნანა (გამოუვლენელი აბსოლუტური ცნობიერება) და ტანტრისტული ბუდისტური - ადიბუდა (თავდაპირველი გასხივოსნება, სინათლე, შემეცნების ფესვი, ზესულიერი აბსოლუტი). სიტყვები: „თქვა ღმერთმა“ ბიბლიაში, ნიშნავს იმას, რომ ლოგოსი, რომელიც იგივეა რაც იშვარა (ანუ უფალი), გამოდის თავდაპირველი მსოფლიო სულის წიაღიდან, სიტყვები: „იყოს ნათელი! და იქმნა ნათელი“, ნიშნავს ლოგოსის მიერ სულიერი მონადების, ცოცხალი არსებების რადიაციას (გამოსხივებას) და ემანაციას (გამოყოფას).
„დაინახა ღმერთმა რომ ნათელი კარგი იყო და გაყარა ღმერთმა ნათელი და ბნელი“ (დაბადება, თავი 1, სტროფი 4), „ნათელს ღმერთმა უწოდა დღე და ბნელს უწოდა ღამე“ (დაბადება, თავი 1, სტროფი 5), ბიბლიის ეს სიტყვები პირდაპირაა დაკავშირებული გნოსტიკურ მოძღვრებასთან, რომელშიც არსებობს ერთი დიადი დოქტრინა ეონების შესახებ, ყოფიერების ბუნების შესახებ, ამ კონცეფციის თანახმად კოსმიური ყოფიერება შედგება ორი განზომილებისაგან, პირველი ესაა პლერომა, ხოლო მეორე კენომა ანუ გისტერმა, პლერომა ესაა უნივერსალური სულის, უნივერსალური ინტელექტისა (ინტელექტის უნივერსალური ოკეანის - სამუდრაარნავას) და უნივერსალური გონის ერთობლიობა, ცოცხალ არსებათა უსასრულო მირიადების კოლექტიური გონი, კოლექტიური ინტელექტი და კოლექტიური ცნობიერება, პლერომა ეს არის სამუდრაარნავა - ინტელექტის უნივერსალური ოკეანე, ბრაჰმანი - უნივერსალური სულიერი ცნობიერების კოსმიური ოკეანე და შაკტი - ღვთაებრივი მარადის ქალური ენერგიის უსასრულო კოსმიური ოკეანე, ხოლო კენომა ანუ გისტერმა ესაა - მატერიალური ბუნება, მატერიალური ყოფიერება, აღსავსე სატანჯველით, რომელიც აღსავსეა კარმული ენერგიის უნივერსალური ოკეანის მუდმივი ზეგავლენის ქვეშ მყოფი სულიერი არსებებით, არსებებით რომელნიც მუდმივ გარდასახვებში არიან, გნოსტიკური ქრისტიანული კენომა იგივეა რაც ბუდისტური, ინდუისტური, ჯაინური და სიქჰისტური - სამსარა ანუ სანსარა იგივე პარიკალპიტა (ვიკალპა) სვაბჰავა.
ნათელი არის პლერომა ანუ ნირვანა, ხოლო ბნელი - კენომა(გისტერმა) ანუ სამსარა, ნათელი ესაა სინათლის (სიკეთის) ენერგეტიკული სუბსტანცია, ხოლო ბნელი სიბნელის (ბოროტების) ენერგეტიკული სუბსტანცია, ასეთია ბიბლიის თეოსოფიური, ეზოთერიკული განმარტება.
სინათლის სულიერი ენერგეტიკული სუბსტანციის მიწიერი ფიზიკური კორელაცია არის ელექტრომაგნიტური სინათლის ენერგია, ხოლო ბნელეთის ფსიქიკური ენერგიის მიწიერი ფიზიკური კორელაცია არის ბნელი ენერგია ანუ ანტიგრავიტაციული ენერგია, ელექტრომაგნიტური რადიაცია არის სულიერი სინათლის რადიაციის გადაბრუნებული ანარეკლი, ხოლო ფიზიკური ბნელი არადეტექტირებადი უხილავი ანტიგრავიტაციული ენერგია არის ბნელეთის რადიაციული ენერგეტიკული სუბსტანციის კონტრპოლარული ინვერსიული ტრანსმუტაცია, სწორედ ამას ნიშნავს სინათლისა და სიბნელის მეორენაირი განმარტება, ერთისმხრივ სინათლე ესაა ნირვანა ანუ პლერომა, ხოლო მეორესმხრივ ელექტრომაგნიტური სინათლე, სიბნელე, ერთისმხრივ არის სამსარა ანუ კენომა, ხოლო მეორესმხრივ ბნელი ანტიგრავიტაციული ენერგია, სინათლე აგრეთვე შეიძლება განიმარტოს როგორც სინათლის ენერგეტიკული სუბსტანცია ანუ სინათლის მაგია, ხოლო სიბნელე ბნელეთის ფსიქიკური ენერგეტიკული სუბსტანცია ანუ ბნელი მაგია.
„თქვა ღმერთმა: იყოს წყალთა შორის მყარი და გაყაროს წყლები“ (დაბადება, თავი 1, სტროფი 6), „გააჩინა ღმერთმა მყარი და გაყარა ერთმანეთისაგან წყალი, რომელიც არის მყარს ქვემოთ და წყალი, რომელიც არის მყარს ზემოთ“ (დაბადება, თავი 1, სტროფი 7), „მყარს ღმერთმა უწოდა ცა“ (დაბადება, თავი 1, სტროფი 8), ამასთან არის დაკავშირებული ორი მოძღვრება, რომლებიც ერთმანეთს თითქმის გაჭრილი ვაშლებივით გვანან, ერთია კვანტურ ფიზიკაში მულტისამყაროების თეორია, ხოლო მეორე გნოსტიკოსი ქრისტიანის, ბასილიდე სირიელის მოძღვრება, პირველის თანახმად, ჩვენი სამყარო, როგორც უკვე ხსენებულ იქნა ზემოთ, არაა ერთადერთი, არამედ ერთერთი მრავალრიცხოვანი მულტისამყაროებიდან ანუ მეტაგალაქტიკებიდან, რომლებიც სამყაროთაშორისი ეგზოტიკური კოსმიური ოკეანის წიაღში არსებობენ, ესაა კაუზიური კოსმოსი. მეტაგალაქტიკის შიდა კოსმიურ სივრცეს და გარე კოსმიურ სივრცეს ყოფს ენერგეტიკული მემბრანა, ჩვენი მულტისამყარო არის ერთერთი, არარაობისა და არაფრის კოსმიური ოკეანის წიაღში მოლივლივე მულტისამყაროთაგან, ხოლო მეორე მოძღვრების თანახმად კოსმიური ყოფიერება შედგება ორი განზომილებისაგან, ესენია: კოსმოსი და სუპერკოსმოსი, კოსმოსი ესაა 365 ცის დაღმავალი იერარქია, ხოლო სუპერკოსმოსი 365 ცის აღმავალი იერარქია, ზედა ყოფიერება (ქრისტეს სამეფო და მამაღმერთის სამეფო), კოსმოსსა და სუპერკოსმოსს ერთმანეთისაგან ყოფს ცის მყარი ანუ სულიწმინდა(სოფია), ზღვარი, ბარიერი, ბასილიდე სირიელის მოძღვრების თანახმად ყოფიერების სათავეში დგას უზენაესი არაარსობრივი ღმერთი, რომლის წიაღშიც იყო ყოფიერების მრავალფეროვნების თესლი ანუ სინგულარული მატრიცა, მისი წიაღიდან ყოფიერების დასაწყისში გამოიყო ე.წ. „პირველი ძეობა“ ანუ გამოვლინების პირველი თანრიგი, რომელიც იყო სულიერი, მან წარმოშვა სუპერკოსმოსი, სულიერი სამეფო და აზრის სიჩქარით მიეახლა არარარსობრივ ღმერთს და „დამკვიდრდა“ მის სიახლოვეს, შემდეგ „მეორე ძეობა“ ანუ გამოვლინების მეორე თანრიგი, რომელმაც შექმნა მშვინვიერი (ფშვინიერი) სამყაროს 364 ცა და სანახევროდ სუფთამ, სანახევროდ კი დაბინძურებულმა, პირველი ძეობისაგან უფრო დაშორებულმა ღმერთისაგან, არაარსობრივი ღმერთისაკენ იწყო სწრაფვა და პირველი ძეობის შემდეგ მეორე ადგილი დაიკავა, მაგრამ იმისათვის რათა დაცემულს, შეძლებოდა არაარსობრივთან საკმარისად მიახლოება, მან „გარემომცველი ნივთიერებისაგან“ შექმნა ენერგეტიკული სუბსტანცია - სულიწმინდა, მეორე ძეობის „ფრთები“ , მაგრამ როგორც კი გარკვეული ზღვარი გადალახა, მისმა იპოსტასმა, სულიწმინდამ ვეღარ შეძლო გზის განგრძობა, რადგან ამ ზღვარს იქით მას უკვე არსებობა აღარ შეეძლო და ამიტომაც მეორე ძეობამ იგი ამ ზღვარზე დატოვა და მასზე განავრცო. ამის შემდეგ ბარიერს ეწოდება სულიწმინდა. მეორე ძეობის შემდეგ არაარსობრივის წიაღიდან გამოვლინდა „მესამე ძეობა“, უკვე იმდენად დაბინძურებული და დაშორებული არაარსობრივ ღმერთს, რომ მისკენ აღმასვლა ვეღარ შეძლო და მესამე ადგილი დაიკავა მისგან, მან წარმოშვა 365-ე, სულ ბოლო ცა სულიწმინდის ქვემოთ. ბასილიდეს მტკიცებით კოსმოსი ესაა სამყარო სულიწმინდის ქვემოთ, ხოლო სუპერკოსმოსი, სამყარო სულიწმინდის ზემოთ.
„თქვა ღმერთმა: შეგროვდეს ერთგან ცისქვეშეთის წყალი და გამოჩნდეს ხმელეთი“ (დაბადება, თავი 1, სტროფი 9), „ხმელეთს ღმერთმა უწოდა მიწა და შეგროვილ წყალს უწოდა ზღვა“ (დაბადება, თავი 1, სტროფი 10), ბიბლიის ეს სიტყვები განიმარტება შემდეგნაირად: „ხმელეთი“ ანუ „მიწა“ ეს იგივეა რაც კოსმიური მატერია, ნივთიერება,ბარიონული მატერია და ბნელი მატერია, ხოლო „წყალი“ ანუ „ზღვა“ ესაა კოსმოსი, კოსმიური სივრცე, ბნელი ენერგია და ვირტუალური ნაწილაკების ენერგეტიკული ოკეანე, სხვაგვარად რომ ვთქვათ ბიბლიის ამ მონაკვეთში აღწერილია, რათქმაუნდა ალეგორიულად კოსმიური მატერიისა და ენერგიის, დროისა და სივრცის ფორმირება.
„თქვა ღმერთმა: იყოს მნათობები ცის მყარზე“ (დაბადება, თავი 1, სტროფი 14), „იყვნენ მნათობები ცის მყარზე რომ გაანათონ მიწა“ (დაბადება, თავი 1, სტროფი 15), „დასხა ისინი ღმერთმა ცის მყარზე, რომ გაენათებინათ მიწა“ (დაბადება, თავი 1, სტროფი 17), ეს „ცის მყარი“ რომელიც აქ არის ნახსენები, არის სამყაროს ენერგეტიკული მემბრანის გაგრძელება, შიდა კოსმიური დროსივრცული კონტინიუმი. კოსმიური სხეულები, სწორედ ამ დროსივრცული კონტინიუმის ზედაპირზე მიმოიძვრიან, როგორც გვეუბნება ფიზიკა. „ცის მყარი“ არის ბიბლიაში, დროსივრცული კონტინიუმის ალეგორიული სახელწოდება.
თანამედროვე კვანტურ ფიზიკაში არსებობს უმნიშვნელოვანესი და უდიადესი თეორია ორი სუბსტანციის შესახებ, რომელთაც ეწოდებათ - ბნელი მატერია და ბნელი ენერგია, ბნელი ენერგია არის ენერგეტიკული სუბსტანცია რომელიც კოსმიურ სხეულებს აქსელერაციას ანუ აჩქარებას ანიჭებს, ის კოსმიურ სამყაროს აიძულებს დიდი სიჩქარით გაფართოვდეს, სწორედ მისი წყალობით კოსმიური მატერიის ნაწილაკები განიცდიან აჩქარებას და იძენენ მოძრაობის უნარს, იგი არის მძლავრი ანტიგრავიტაციული სუბსტანცია, მას შეუძლია ისე ააჩქაროს სუბატომები, რომ კოსმიური მატერია საბოლოოდ დაშალოს და დაამსხვრიოს ანუ მოახდინოს სრული დეზიტეგრაცია, ხოლო ბნელი მატერია პირიქით კოსმიურ მატერიას, კოსმიურ სხეულებს გაფანტვასა და დეზინტეგრაციაში ხელს უშლის და ბნელი ენერგიის ზემოქმედებას ეწინააღმდეგება, ახდენს რა ჩვეულებრივი ბარიონული მატერიის შეკავშირებას და შემჭიდროვებას და ახდენს კონრეტული სტრუქტურების ჩამოყალიბებას და ფორმირებას, სხვაგვარად რომ ვთქვათ მატერიის სუბატომებსა და ატომებს ბნელი ენერგიის საპირისპიროდ, ამუხრუჭებს და აყოვნებს, ასევთქვათ ანელებს ბარიონული მატერიის ნაწილაკთა მასას, ბნელი ენერგიისა და ბნელი მატერიის ძალთა შორის ბალანსი უზრუნველყოფს სამყაროს მატერიალური სტრუქტურის მოწესრიგებას (სტაბილიზაციას), ბნელმა მატერიამ რომ სძლიოს ბნელ ენერგიას სამყარო საკუთარ თავში ჩაინთქმება და მოხდება სრული იმპლოზია, ხოლო იმ შემთხვევაში თუ სძლევს ბნელი ენერგია სამყაროს მატერია უსასრულოდ მცირე ნაწილაკებად დაიხლიჩება და უსასრულო სიჩქარით მიმოიფანტება ყველა მიმართულებით, იქნება სრული დეზ-ინტეგრაცია. ჯაინისტურ მოძღვრებაში აგრეთვე არსებობს დოქტრინა, კონცეფცია ორი მსგავსი სუბსტანციის შესახებ, პირველი ესაა - დჰარმასტიკაია - მოძრაობის გამტარი, მამოძრავებელი ანუ ამაჩქარებელი სუბსტანცია, ხოლო მეორე - ადჰარმასტიკაია - უძრაობის გამტარი, დამამუხრუჭებელი სუბსტანცია, დამაყოვნებელი სუბსტანცია, პირველი მსგავსად ბნელი ენერგიისა კოსმიური მატერიის ნაწილაკებს აქსელერაციას ანუ აჩქარებას ანიჭებს და სივრცეში ამოძრავებს, ხოლო მეორე (ადჰარმასტიკაია) პირიქით მატერიის ნაწილაკებს ამუხრუჭებს და ანელებს, ის ხელს უშლის მატერიის ნაწილაკების გაფანტვას, მსგავსად ფიზიკის ბნელი მატერიისა. ჯაინისტური კონცეფცია დჰარმასტიკაიას და ადჰარმასტიკაიას შესახებ სრულებით იდენტურია, კვანტური ფიზიკის თეორიისა, ბნელი მატერიისა და ბნელი ენერგიის შესახებ. დჰარმასტიკაიასა და ადჰარმასტიკაიას შორის ბალანსი ქმნის კოსმიურ წესრიგს, დჰარმასტიკაიას და ადჰარმასტიკაიას გარდა სამყაროში არსებობს კიდევ 4 სუბსტანცია: ჯივა-დრავია ანუ საფშვინველი (სამშვინველი), აკაშა ანუ სივრცე, კალა ანუ დრო და პუდგალა-აჯივა-დრავია ანუ ჩვეულებრივი ფიზიკური მატერია. ჯაინისტური მოძღვრების თანახმად სივრცე შედგება უსასრულო რაოდენობის სივრცული წერტილებისაგან, ასევე უსასრულო რაოდენობის სივრცული წერტილებისაგან ანუ ანუებისაგან (ელემენტარული ნაწილაკებისაგან) შედგება ფიზიკური მატერიაც. ჯაინისტურ, სიქჰისტურ, ინდუისტურ და ბუდისტურ მოძღვრებებში ელემენტარული ნაწილაკების თეორია, ატომისტური თეორია, დროის და სივრცის კონტინიუმის თეორია, ბნელი მატერიისა და ბნელი ენერგიის თეორიები არსებობდა უხსოვარი დროიდან, ჯერ კიდევ მაშინ როდესაც კვანტური ფიზიკის ხსენებაც არ იყო. ინდურ რელიგიებში ელემენტარულ ნაწილაკებს ანუ სუბატომებს ეწოდებათ - ანუ, ხოლო ატომებს - პარამა ანუ. ჯაინისტებისა და სხვა ინდური რელიგიების აპოლოგეტების მსგავსად ანაქსაგორაც, ძველი ბერძენი ფილოსოფოსი, ამტკიცებდა რომ მატერიის დიფერენცირება უსასრულოდ შეიძლება, ის აგრეთვე ამტკიცებდა რომ მატერია წარმოადგენს კოსმიური გონის ემანაციას.
თავდაპირველ თეოგონიურ ოგდოადას ინდუისტური ეზოთერიკის თანახმად შეადგენენ - თავდაპირველი პურუშა (მატერიალურ ცნობიერებათა თავდაპირველი სინგულარული სულიერი მატრიცა), თავდაპირველი პრაკრიტი (კოსმიური ენერგიების თავდაპირველი სინგულარული სულიერი მატრიცა), ჯნანაშაკტი-მაჰასარასვატი (რადიაციისა და ემანაციის ქალური ეონი, ქალღმერთი), ბრაჰმა (რადიაციისა და ემანაციის მამრობითი ეონი), იჩხაშაკტი-მაჰალაკშმი (ევოლუციის ქალღმერთი-ეონი), მაჰავიშნუ (ევოლუციის ღმერთკაცი-ეონი), კრიაშაკტი-მაჰაკალი (გრავიტონული იმპლოზიის, ანიჰილაციისა და დეზინტეგრაციის ქალღმერთი-ეონი) და მაჰაკალა მაჰეშა (იმპლოზიის, ანიჰილაციისა და დეზინტეგრაციის ღმერთკაცი-ეონი). მატერიალური ბუნება წარმოადგენს ამ რვა ეონის სინერგიისა და კონვერგენციის ინვერსიულ ტრანსმუტაციურ რეზულტატს და გამოვლინებას. სანკხიას მოძღვრებაში აღიარებულია მრავალი პურუშას არსებობა, ხოლო ცხონებად ანუ ნირვანად ითვლება პურუშების ერთი პრაკრიტისაგან განშორება, სანკხიას სწავლებაში ყოფიერების ყველა ელემენტი რეალურადაა მიჩნეული, მათ შორის ფიზიკური მატერიაც რომელიც პურუშებისა და პრაკრიტის ურთიერთქმედების შედეგად წარმოშიბილი უმდაბლესი რეალური მოდიფიკაციაა. სანკხიას სწავლება ნაწილობრივ მართალია, ნაწილობრივ კი მცდარია, მართალია როდესაც აღიარებს რომ ფიზიკური კოსმოსი არის ორი სუბსტანციის, ცნობიერი პურუშასა და არაცნობიერი პრაკრიტის შეერთების რეზულტატი და პრაკრიტის მოდიფიკაცია, რომ პურუშასა და პრაკრიტის შეერთების პირველი პროდუქტი არის ბუდჰი - სულიერი ინტელექტი და რომ იგი რეალურია, მართალია როდესაც ამტკიცებს მანასის - გონების რეალურობას, მაგრამ ცდება როდესაც ამტკიცებს მრავალი პურუშას არსებობას, ცდება როდესაც ამტკიცებს ინდრიების (გრძნობათა ორგანოების), ტანმატრების (პროტოსტიქიების), ახამკარას (პიროვნული ეგოს) და ფიზიკური ელემენტების რეალურობას. მრავალი პურუშას არსებობა არ არის აუცილებელი, აგრეთვე ცოცხალი არსება უნდა განთავისუფლდეს არა პრაკრიტისაგან, არამედ მისი უმდაბლესი ილუზორული მოდიფიკაციებისაგან, ესენია: ფსიქიკური პიროვნული ეგო, ათი გრძნობა, კაუზიური მატერია, ფსიქიკური მატერია, ფიზიკური მატერია, კაუზიური ენერგია, ფსიქიკური ენერგია, ფიზიკური ენერგია, ხუთი დრო, ხუთი სივრცე და მეექვსე სივრცეთაშორისი სივრცე, ამაჩქარებელი ენერგეტიკული სუბსტანცია, დამაკავშირებელი დამამუხრუჭებელი გრავიტაციული მატერიალური სუბსტანცია, სხვა ყველაფერი რეალურია, სატ-ჩიტ-ანანდა ბუნება ანუ მარადისობის, ცნობიერებისა და ნეტარების ბუნება აქვს არა მარტო პურუშას, არამედ ბუდჰისა და მანასსაც, ეს ინტელექტი და გონება არიან, არა პრაკრიტის, არამედ, მისი ილუზორული, ინვერსიული, ტრანსმუტაციური მოდიფიკაციების ტყვეობისაგან გასანთავისუფლებელნი, ინდივიდუალური ინტელექტი და გონება არ არიან ისეთივე უსასრულონი როგორც თავდაპირველი ცნობიერება - პურუშა და თავდაპირველი ენერგია - პრაკრიტი, მაგრამ მაინც, არიან უქმნელნი, უშობელნი, უსაწყისონი და უკვდავნი, მარადიულნი, მათ აქვთ მუდმივი ენერგეტიკული ევოლუციისა და ინვოლუციის განცდის, ემანაციის, რადიაციის, ანიჰილაციისა და დეზინტეგრაციის ძალები და უნარები. ინტელექტი და გონი არსებობს ორგვარი: უსასრულო და სასრულო ინდივიდუალური. ინდივიდუალური ინტელექტი და გონი გააჩნია ყველაფერს, უმცირესი სუბატომით დაწყებული, უდიდესი მეტაგალაქტიკით დამთავრებული. ფაქტობრივად ინტელექტები და გონებანი კი არ იყოფიან, არამედ უბრალოდ ერთმანეთში „ზიან“. თითოეულ არადაყოფად ინტელექტში და გონებაში, არის კიდევ უფრო მცირე არადაყოფადი ინტელექტები და გონებანი, მათში კიდევ სხვა უფრო მცირენი და ასე უსასრულოდ. მაგრამ სასრულ არადაყოფად ინტელექტთა და გონებათა გარდა არსებობს ერთი ჰიპერუნივერსალური უსასრულო ინტელექტი და უსასრულო ჰიპერუნივერსალური გონი. უსასრულო არადაყოფადი ჰიპერუნივერსალური ინტელექტი შეიცავს უსასრულო ოდენობის სასრულ არადაყოფად შინაგან ინტელექტებს და გონებებს. კოსმოსიც ორგვარია: სასრული და უსასრულო ანუ სასრული კოსმოსი და უსასრულო სუპერკოსმოსი. ხოლო ადვაიტა ვედანტას სწავლებაში ყველაფერი ილუზიად ითვლება გარდა თავდაპირველი ცნობიერებისა - პარაბრაჰმანისა ანუ პურუშასი, ეს არასწორია, იმ მიზეზით, რომ თუ რეალურია მარტო ბრაჰმანი, მაშინ სამსარას ტყვეობაში რაღა ან ვინღა იმყოფება? თუ როგორც ადვაიტა ამბობს, ბრაჰმანი არის მუდამ თავისუფალი, ცნობიერი, ნეტარი და უსაწყისო, უსასრულო სულიერი სუბსტანცია და თუ ადამიანის ატმანი და ბრაჰმანი იდენტურია, გამოდის რაღაც აბსურდი, გამოდის, რომ დატყვევებული არავინაა და განთავისუფლებაც არავის ჭირდება, მაგრამ მაშინ სამსარა რაღაა? გამოდის სრული აბდაუბდა. იმისათვის რათა ადვაიტას სისტემა წესრიგში მოვიდეს, საჭიროა ინტელექტისა და გონების რეალურობის აღიარება და აქცენტის ატმანიდან ინტელექტსა და გონებაზე გადატანა. ადვაიტას სწავლებაში აგრეთვე არასწორია კოსმოგონიური სქემა, რომლის თანახმად ბრაჰმანის პირველი პროდუქტებია ხუთი მატერიალური ელემენტი და არა ბუდჰი.
სანკხიას გარდა, ოღონდაც უფრო ლოგიკური, რაციონალური და იდეალისტური სახით, დუალისტური ანუ ბინარული, ბიპოლარული პირველდასაბამის შესახებ ასწავლიდნენ ვალენტიანიანელი, ვორვორიტი, სიმონიანელ-მენანდრელი და მარკოსიანელი გნოსტიკოსები, იგივეს ქადაგებს მაჰაიანური და ტანტრისტული ბუდიზმიც და ებრაულუ ტრანსცენდენტური კაბალაც, იგივეა ნათქვამი ძველ ბერძნულ და ძველ სკანდინავიურ მითოლოგიაშიც.
CrdiloeT amerikaSi mcxovrebi indielebi fiqrobdnen, rom samyaro brZenma yoranma Seqmna. Tavdapirvelad irgvliv mxolod ukidegano wylis sivrce da aqa iq momobneuli qvebi iyo. yorani niskartiT ezideboda qvebs da wyalSi yrida. ase gaCnda xmeleTi. yoranma igi xeebiT, yvavilebiTa dabalaxiT daamSvena, wyalSi Tevzebi warmoSva, miwaze cxovelebi, xolo caSi frinvelebi, bolos ki Tixisagan dedamiwis binadari pirveli qali da kaci Seqmna.
უკიდეგანო წყლის სივრცე ეს არის იგივე - ეკარნავა - სამყაროთაშორისი კაუზიური კოსმიური ოკეანე (რომელზედაც საუბარია, ინდუიზმში, ბუდიზმში, ჯაინიზმსა და სიქჰიზმში და აგრეთვე სხვა ეზოთერულ სწავლებებში), ხოლო ბრძენი ყორანი ეს არის კოსმიური გონის ალეგორიული სიმბოლო, კოსმიური გონისა რომელიც ახდენს მატერიალური ბუნების ემანაციას და რადიაციას და აგრეთვე წინარეარსებული სამყაროს ენერგეტიკული ნარჩენებით ახლის ფორმირებას.
iaponelebs sjerodaT rom samyaro tyupma RmerTebma, qalRmerTma iZanaმim da RmerTkacma iZanaგim Seqmnes. იsini didxans moTminebiT urevdnen varskvlavbunekian jadosnur Subebs talaxis tbaSi. Talaxi TandaTan Sesqelda aqeT-iqeT gundgundad cvena iwyo. პatara gundebisgan kunZulebi gaCnda xolo didebi materikebad iqca. Semdeg miwa balaxma, xeebma da yvavilebma dafara.
თეოსოფიური განმარტებით, გამოუვლენელ, პოტენციურ, პასიურ ასპექტში, როგორც ნირგუნა, იძანამი განასახიერებს ინდუისტურ თავდაპირველ არაცნობიერ პირველძალას, პირველენერგიას, პირველენერგეტიკულ ულტრასინგულარულ სუპრაენერგეტიკულ პროტომატრიცას - პრაკრიტის, ხოლო იძანაგი განასახიერებს თავდაპირველ სულიერ ცნობიერებას, ცნობიერებათა სუპერმატრიცას - პურუშას, ხოლო როგორც სარგუნა, გამოვლენილი, კინეტიკური, დინამიკური, აქტიური მანიფესტაცია, იძანამი წარმოადგენს ინდუისტური მაჰასარასვატი-ჯნანაშაკტის განსახიერებას, ხოლო იძანამი იშვარა ბრაჰმას განსახიერებას. იძანამი არის სამყაროს მდედრობითი პირველდასაბამი, ხოლო იძანამი სამყაროს მამრობითი პირველდასაბამი. იძანამი აგრეთვე შეესაბამება ბუდისტურ სამანტაბჰადრის, კაბალისტურ შეხინას, ზოროასტრულ ზერვანა აიონას, ვალენტინიანურ გნოსტიკურ მდედრობით პირველეონს - მდუმარებას ანუ სიგის, ბარბელიოტურ ანუ ვორვორიტულ გნოსტიკურ ქალურ პირველეონ - მარადის ქალწულ არსს ანუ ბარბელოს, ხოლო იძანამი შეესაბამება ბუდისტურ სამანტაბჰადრას, ვალენტინიანურ გნოსტიკურ მამრობით პირველეონს - სიღრმეს ანუ ბიტუსს, კაბალისტურ - უსასრულო არარაობას ანუ ეინ სოფს, ბარბელიოტურ მამრობით პირველეონს - მარადიულ გამოუთქმელ პირველმამას და ზოროასტრულ ზურვანს.
მოკლედ რომ ვთქვათ, თავდაპირველად იყო მხოლოდ დიადი სიღრმე - მეგალე ბიტუს, მამრობითი პირველდასაბამიერი პირველეონი, რომელსაც აგრეთვე ქვია პირველმამა ანუ პროტოპატორი, რომელთანაც იყო მისგან განუყოფელი და განუშორებელი მდედრობითი პირველეონი, მდუმარება - სიგი იგივე პირველაზრი ანუ პროტოენოია იგივე მადლი ანუ ხარისი, იგი იყო პირველდედა - პროტომატერია. სიღრმემ მდუმარებაში ჩადო ღვთიური თესლი და მდუმარებამ შვა ორი ეონი (სულიერი არსება, ღვთაება), გონება - ნუსი (მამრობითი) და ჭეშმარიტება - ალატეია (ქალური), ხოლო გონებამ და ჭეშმარიტებამ შვეს სიტყვა - ლოგოსი და სიცოცხლე - ზოე, სიტყვამ და სიცოცხლემ შვეს ადამიანი - ანთროპოს და მოხმობა - ეკლესია და კიდევ ათი სხვა ეონი, კიდევ სხვა ხუთი სიზიგია (წყვილი): სიღრმული (ბიტიოს, ვუფიოს), აღრევა (მისის), უბერებელი (აგეპატოს), ერთობა(ენოსის), თვითშობილი (აუტოგენეს), სიამოვნება (ჰდონე), უძრავი (აკინეტოს), განმქვრევა (ზუგკრადის), მხოლოდშობილი (მონოგენეს) და ნეტარი (მაკარია), ხოლო ადამიანმა და მოხმობამ შვეს თორმეტი ეონი: მანუგეშებელი (პარაკლეტი) და რწმენა (პისტის), მამისეული (პატრიკიოს) და იმედი (ელპის), დედისეული (მატრიკოს) და სიყვარული (აგაპე), მარადიული გონი (ასინოეს) და გონიერება (ნუუზსის), ეკლესიური (ეკლეტიატიკოს) და ნეტარება (მაკარიოტეს), სასურველი (ოელეტოს) და სიბრძნე (სოფია). ესაა სულიერი სამყარო ანუ პლერომა - კოსმიური გონის, კოსმიური ინტელექტისა და თავდაპირველი უსასრულო ბიპოლარული კოსმიური ზესულის ერთობლიობა, პლერომა აგრეთვე არის კოლექტიური გონი, კოლექტიური ინტელექტი და კოლექტიური ცნობიერება (კაუზიური და ბუდჰიკური), პლერომა ესაა ინდივიდუალურ მენტალურ-კაუზიურ და ბუდჰიკურ ცნობიერებათა ერთობლიობა. გონებამ და ჭეშმარიტებამ შვეს კიდევ ერთი წყვილი: ქრისტე და სულიწმინდა. სოფია დაეცა და განერთხა ბარიერზე პლერომას გარეთ, სოფია იმდენად დაშორდა სინათლისა და სიკეთის პირველწყაროს და მისი ნათელი და მადლი თითქმის ჩაქრა, სოფიამ აღუვლინა ლოცვა ქრისტეს და ქრისტემაც შეისმინა და ორ მთავარანგელოზთან - მიქაელთან და გაბრიელთან ერთად გამოეცხადა და ქაოსისა და არყოფნის უფსკრულიდან ამოიყვანა ოდნავ ზემოთ.

[azazeli]

1) შესავალი
2)წმიდა ელია წინასწარმეტყველის ხალენის ისტორია.
3)ელია წინასწარმეტყველის მოღვაწეობის დროს არსებული მდგომარეობა. მეფე აქაბი.
4)ელია წინასწარმეტყველის საწინასწარმეტყველო ასპარესზე გამოსვლა.
5)ელიას დაპირისპირება ისრაელის სამეფო სახლთან. ელია წინასწარმეტყველის მიერ, ბაალის კერპის ქურუმთა განადგურება.
6)უფალი იცავს ელია წინასწარმეტყველს.ელიას მიერ ელისეს, წინასწარმეტყველად გამორჩევა.
7) იეზებიელისა და აქაბის ვერაგული დამოკიდებულება ნაბუთეს მიმართ. ელიას ცად ამაღლება.

ელია წინასწარმეტყველი ძველი აღთქმის ერთ–ერთი გამორჩეული წინასწარმეტყველი გახლავთ. მისი შობა, სამოღვაწეო ასპარესზე გამოსვლა, საკუთრივ მოღვაწეობა და ამ მოღვაწეობის დასასრული გამორჩეული, განსაკუთრებული გახლავთ. როდესაც ელიას შობაზე ვსაუბრობთ აუცილებლად უნდა გავამახვილოთ ყურადღება იმ იდუმალ ჩვენებაზე რომელიც ელია წინასწარმეტყველს მამამ იხილა, რომლის შესახებაც ეპიფანე კვიპრელი იუწყება. როდესაც ელია დაიბადა, მისმა მამამ იდუმალი ჩვენება იხილა: თუ როგორ ხვევდნენ კეთილსახიერი ჭაბუკები ცეცხლის ალში, ელიას და როგორ კვებავდნენ მას ცეცხლითა და ალით. ელია, ლევისტომიდან, ქალაქ თეზბადან[1] გახლდათ, სწორედ ამიტომ იგი ელია (თეზბიტელის) სახელწოდებითაც მოიხსენიება.

[1] (თეზბა–მისი მშობლიური ქალაქია. ეს ქალაქი, ერთი ვარაუდით, გალილეაში მდებარეობდა, სხვა მოსაზრებით კი – მდინარე იორდანეს მახლობლად, გალაადის ქვეყანაში )

საქართველო ეკუთვნის იმ რჩეული ქვეყნების რიცხვს, რომელთაც ბიბლიურ სამყაროსთან ინტენსიური ურთიერთობის პატივი ხვდა წილად. უძველესი დროიდან ქართლში დამკვიდრებული ძლიერი ებრაული დიასპორა იძლეოდა ამ ურთიერთობების საშუალებას; მესიანისტური იდეები, რომლებსაც ისრაელიანებთან ერთად გაეცნო ქართველობა, კარგი ფონი აღმოჩნდა ქრისტიანობის მისაღებად. სწორედ ებრაელებს უკავშირდება უდიდესი ქრისტიანული სიწმინდის – ქრისტეს კვართის საქართველოში ჩამოტანა.

პირველი დიდი სიწმინდე, რომლის სიახლოვესაც მცხეთაში ქრისტეს კვართი დაიკრძალა, არის წმ. ელია წინასწარმეტყველის ხალენი (მოსასხამი), რომლის საქართველოში მოტანას, ასევე ებრაელებს უკავშირებენ.

წინასწარმეტყველთა სამოსის, კონკრეტულად ხალენის დაწვრილებითი აღწერა ძველი აღთქმის წიგნებში არ გვხვდება. ბუნებრივია, წინასწარმეტყველთა საქმეების აღმწერთათვის ეს სამოსი ცნობილი იყო და მისი აღწერა აუცილებლობას არ წარმოადგენდა. ამისათვის, იმის გარკვევა, თუ როგორი იყო ამ სამოსის კომპლექსის ერთ-ერთი აუცილებელი ნაწილი – ხალენი, ძალიან ძნელია, თუმცა, წინასწარმეტყველთა სამოსის ერთ-ერთი ნაწილი სწორედ ხალენი უნდა ყოფილიყო. იგი არა მარტო ჩვეულებრივი ჩასაცმელი, არამედ სიმბოლური დატვირთვის მატარებელიც იქნებოდა. გავიხსენოთ, რომ ელია წინასწარმეტყველი სწორედ ხალენის სიმბოლური შეხებით დაწინდავს ელისეს თავის მემკვიდრედ, ხალენით ახდენს სასწაულებს და ამ ხალენსვე უტოვებს ცეცხლოვანი ეტლით ზეცად ატაცებული მასწავლებელი მოსწავლეს, როგორც ღვთის მადლით ზიარების სიმბოლოს.

ქრისტიანულ ხატწერაში გვხვდება ელია წინასწარმეტყველის ცხოვრების სხვადასხვა ეპიზოდები (მაგ. მახვილით შეიარაღებული კარმელის მთასთან, ქორათის ხევს თავშეფარებული და სხვა), მაგრამ ძირითადად „ფერისცვალების“ სიუჟეტი. ამ თემატიკაზე შესრულებულ ხატებში ერთ მხარეს გამოისახება ელია წინასწარმეტყველი, მეორე მხარეს – მოსე. მაგ. ბერძნულ ხატებში ელია წინასწარმეტყველს გამოხატავენ სხვა ბიბლიურ წინასწარმეტყველთათვის დამახასიათებელი სამოსით, ხოლო ისეთ სიუჟეტებში, სადაც ელია ამ ქვეყნიდან წასვლამდეა გამოსახული, ყურადღება გამახვილებულია მოსასხამზე, რომელიც შიგნიდან ბეწვით არის შემოსილი ან ქსოვილის მოსასხამს ბეწვის ქობა აქვს შემოვლებული.

ლექსიკონებში ხალენი სხვადასხვაგვარად არის განმარტებული: ხალენი – უნდო მაზარა (უნდო მაზარა ცხოვართ მატყლისა, წამოსასხმელი) [11,414]. ხალენი – მატყლის უხეში ქსოვილი, ცხვრის ტყავის წამოსასხამი [12,1242], ხალენი – მატყლის ქსოვილი [4,460]. ხალენი – წამოსასხამი, ქურთუკი („იქცეოდნენ ხალენებითა და თხის ტყავებითა“) (ებრ. 11,37). ხალენი მოხსენიებულია შუშანიკის წამებაშიც „სასთაული ერთი ხალენისა უცნ სასთუნლით კერძო“ (შუშანიკის წამება, XIV,19). რუსულ ლექსიკონებში იგი განმარტებულია, როგორც ტოლომა, საკუხი, მოსასხამი [10,360] ან ზედა მოსაცმელი განიერი, გრძელი მოსასხამის სახით [18,1264]. გერმანულშჲ ხალენის შესატყვისია Umhang, Mantel… მაგრამ მისი დაწვრილებითი აღწერა არც ერთ ლექსიკონში არ გვხვდება. იგი არ არის აღწერილი უცხოენოვან სიმბოლოთა ლექსიკონებშიც [20]. როდესაც ოქოზიამ ბაალთან შესაკითხად გაგზავნა მაცნენი, მათ გზაში შეხვდათ ელია წინასწარმეტყველი, რომელიც, მსახურთა აღწერით, ასე გამოიყურებოდა: „კაცი მატყიერ და სარტყუელი ტყავისა ერტყა წელთა მისთა“ (IV მეფეთა 1,8) მსგავსი სამოსი ეცვა იოანე ნათლისმცემლს, „თვით იოანეს ემოსა აქლემის ბეწვის სამოსი და წელზე ერტყა ტყავის სარტყელი (მათე 3,4; მარკოზი 1,6).

ელია წინასწარმეტყველის ხალენი რამდენჯერმეა ნახსენები ძველ აღთქმაში: პირველად ხალენი ნახსენებია უფლის გამოცხადების ჟამს, როცა ელიამ „დაიფარა პირი თვისი ხალენითა“ (III მეფეთა 19,13), და მეორედ ელისესთან შეხვედრის დროს „…მიიწია ელია მისა და დააგდო ხალენი იგი მისი მის ზედა“ (III მეფეთა 19,19). მესამედ ხსენებისას ელია ხალენით უკვე სასწაულს ახდენს: „და მოიღო ელიამ ხალენი იგი თვისი… სცა წყალსა… და განიპო წყალი“ (IV მეფეთა 2,8), შემდეგ, როცა ცად ატაცებული ელია გადმოუგდებს ხალენს მოწაფეს. ამის შემდეგ უკვე ელისე ახდენს სასწაულს – იგი იორდანეს წყალს შუაზე გაჰყოფს და ისე გაივლის (IV მეფეთა 2,14).

ქართული წყაროები ელია წინასწარმეტყველის ხალენის საქართველოში, კერძოდ მცხეთაში ყოფნას ადასტურებენ: „მოქცევაჲს“ მიხედვით სიდონიას თავის მამის აბიათარისაგან სცოდნია, რომ უფლის კვართის დაკრძალვის ადგილი ორმაგი ძალით იყო შემოსილი: ქრისტეს კვართის დაფვლამდე ოდესღაც აქ დაუმარხავთ წინასწარმეტყველ ელიას ხალენი, რომლის შესახებაც „მოქცევაჲ“-ს შატბერდული რედაქცია ჭელიშურთან შედარებით განსხვავებულ ინფორმაციას იძლევა:

შატბერულ ვარიანტში, როდესაც სიდონია კვართის შესახებ საუბრობს, ამბობს, რომ, მისი ადგილსამყოფელი იცის ღმერთმან და „დედამან ჩემმან ნინო“, მაგრამ არ ამხელს, ვინაიდან ჯერ არ დამდგარა ჟამი. ამის შემდეგ სიდონია განაგრძობს, რომ მას მამისგან სმენია, რომ „არს სხუაჲცა ძალითა შემოსილი, მრჩობლი იგიცა, ხალენი ელიაჲსი ამას ქალაქსა შინა, ხელთა ჩუენთა საკურთხეველისა სიმტკიცისა ქუეშე ქვათა შინა ულპოლველად ვიდრე ჟამამდე მისა“ [1,130]. ჭელიშური რედაქციის ავტორი კი იმ ფრაზის შემდეგ, რომელიც ელიას ხალენს ეკუთვნის, წერს: „და აწ ესე სამოსელი იესუჲსი აქა არს გამოუთქმელად ვიდრე ჟამამდე მისა, რამეთუ მრავალგზის მაშრომა დედამან ჩემმან ნინო მამისა ჩემისა მიმართ, გამოვწულე ადგილი იგი სამოსლისა მის ჭეშმარიტად“ [1,130], მაშინ, როდესაც ცოტა ზემოთ იგივე ავტორი წერს, რომ „ელიოზ დაჰმარხა რაჲ თვისი და ხელთა აქვს სამოსელი იგი (კვართი) და არს ადგილი იგი, რომელი ღმერთმან იცის და იცის დედამან ჩემმაც“ (იგულისხმება ნინო) [1,129 - 2 ვარიანტი]. ჭელიშური რედაქციის ავტორს შეცდომით ჰგონია, რომ კვართზეა საუბარი, სინამდვილეში საუბარია ელიას ხალენის დაკრძალვის ადგილზე.

მოქცევაჲში ორივე სიწმინდის – როგორც ქრისტეს კვართის, ისე ელიას ხალენის ადგილსამყოფელის დასადგენად საჭიროა ელიოზის სახლისა და „მცირე ბაგინის“ ლოკალიზება. წყაროს ცნობით „სახლი ელიოზისი იყო ქალაქის დასავლით, წიაღ მოგუთასა, ხიდსა ზედა“ [1,130], ეს ის ხიდია, რომლის შესახებაც წმ. ნინო ამბობს: „მოვიწიენით მცხეთად ქალაქად წიაღ კერძო მოგუთასა, ხიდსა ზედა დავდექით. მუნით ვხედავდი ცეცხლის მსახურსა ერსა მოგუებასა და ცდომასა შინა“ [1,115].

ელია, სამოღვაწეო ასპარესზე მაშინ გამოდის როდესაც ისრაელში მეფობს მეფე აქაბი.შესაბამისად სანამ ელია წინასწარმეტყველზე ვისაუბრებდეთ, მანამდე ყურადღება უნდა გავამახვილოთ მეფე აქაბზე და მისი მოღვაწეობის დროს არსებულ მდგომარეობაზე.

ა ქ ა ბ ი[1]

აქაბი (874–853) ომრის დინასტიის ყველაზე გამოჩენილი მეფეა. მან მნიშვნელოვნად განავითარა ისრაელის ეკონომიკა და სამეფოს პოლიტიკური ინტერესები განვითარების ახალ საფეხურზე აიყვანა. აქაბმა ამას მთელი თავისი მეფობა მოახმარა. (22 წელი) აქაბის მეფობის დროს ისრაელსა და ფინიკიას საკმაოდ კარგი ურთიერთობები აქვს. მათი ერთმანეთთან ასეთი დამოკიდებულება სირიის ინტერესებს ეწინააღმდეგება. სწორედ ამის გამო სირიის მეფე ბენედადი უკავშირდება ფინიკიას და მასაც შემოაქვს ტვიროსული ღვთაება. ფიქრობენ რომ ბენედადმა ომრის მსგავსად, ტვიროსთან ნათესაური კავშირი შეკრა. მანამ, სანამ სირიასთან დაპირისპირება შეიარარებულ კომფლიკტში არ გადაიზრდება. აქაბი ახერხებს ქვეყნისა და ხალხის კეთილდრეობაზე ზრუნვას. მთელს ისრაელში აქაბმა მრავალი ქალაქი ააშენა და გაამაგრა. მათ რიცხვს მიათვლიან იერიქონსაც (3 მფ. 16, 34 ; 22 , 39 .) აქაბმა მოაბი ძლიერ დახარკა საქონლით, რამაც ფინანსურად ისე გააძლიერა, რომ ეკონომიკურად ფინიკიასთან და სირიასთან გაათანაბრა. იუდას სამეფოსთან აქაბი მეგობრობას აღწევს თავისი ქალიშვილის გოთოლიას[2] ქორწინებით იუდას სამეფოს მეფის, იოსაფატის ძეზე, იორამზე.
ისრაელი იუდას სამეფოსთან კარგ ურთიერთობას, სირიასთან ურთიერთობის გასარკვევად იყენებს. (3 მფ. 22, 39)–ში ნათქვამია, რომ აქაბმა სპილოს ძვლისაგან ააგო სასახლე, რაც მის ძლიერ სიმდიდრეზე მიუთითებს. ომრიმ ისრაელს ტვიროსის კერპი, ბაალი გააცნო, ხოლო მისმაძემ, აქაბმა მისი კულტი შემოიტანა სამეფოში. აქაბი ბაალის კერპს სამარიაში დგამს. ტვიროსიდან ასობით ქურუმი(წმინდა წერილში მათი რაოდენობა 850–ით იფარგლება) იქნა ჩამოყვანილი, რათა ისრაელში ბაალის კულტის მსახურება არა მარტო ოფიციალურ რელიგიად ქცეულიყო , არამედ ამ კულტისადმი მსახურება გამყარებულიყო კიდეც ისრაელიანთა გულებში. სწორედ ამის გამო, აქაბი, ისრაელის მეფეთა შორის ყველაზე ცოდვილი მეფის რეპუტაციით სარგებლობს.

[1] იუდასა და ისრაელის სამეფოს მეფეები. ( Ⓒ გიორგი გვასალია) 2013 წელი.

[2] არსებობს მოსაზრება რომლის მიხედვითაც გოთოლია იეზებიელის და არის და არა შვილი.

დასაწყისშივე უნდა აღინიშნოს, რომ ელია წინასწარმეტყველის სამოღვაწეო ასპარესზე გამოჩენა ხდება მოულოდნელად, სწორედ ისე როგორც იოვანე ნათლისცემლის გამოჩენა მოხდება აფსოლიტურად მოულოდნელად. ,, შეინანეთ რამეთუ მოახლოვებულ არს სასუფეველი ცათა’’ არაფერი წინ არ უძღვის იოვანეს გამოჩენას. და ელიაც სწორედ ასე გამოჩნდება, ელიას სამოღვაწეო ასპარესზე გამოსვლას, ელიას სამოღვაწეო ასპარესზე გამოჩენას, შემდეგი სიტყვები უძღვის წინ: ცხოველ არს უფალი ღმერთი ძალთა, ღმერთი ისრაჱლისა, რომლისა წინაშე ვდგა მე, უკუეთუ იყოს ცვარი გინა წვიმა ამათ წელთა თჳნიერ სიტყუათა პირისა ჩემისათა.ელია წინასწარმეტყველის მოღვაწეობას უკავშირდება ისრაელში სამ წლიანი უწვიმრობა, თუმცაღა მაცხოვარი 3 წელ ნახევარს ასახელებს უწვიმარობის პერიოდს ელიას დროს. მესამე მეფეთაში გვაქ სამი წელი აქ გვაქ სამ ნახევარი წელი. ჩვენთვის აპრიორი და საფუძველდამდები მაცხოვრის სიტყვებია სწორედ. ამიტომ ვარაუდობენ რომ ელიას თქმიდან, ელიას გამოჩენიდან იწყება უწვიმარობა, მაგარამ ასევთქვათ შესაგრძნობი, შემაწუხებელი უკვე ნახევარი წლის მერე ხდება და სწორედ ამიტომ მემატიანე სამ წელს აღნიშნავს. ჩვენ იუდაური გარდამოცემა გვიყვება ამბავს რატომ გამოჩნდა ელია. ჩვენ ქრისტიანობაში არ გვაქ ეს, მაგრამ იუდაური გარდამოცემა გვიყვება ერთ ასეთ ამბავს: მაგრამ სანამ უშვალოდ ელიაზე დავიწყებდეთ საუბარს მანამდე ყურადღება მინდა გავამახვილო წმინდა წერილიდან ერთ ასეთ დეტალზე: როდესაც იელ ბეთლემელმა წამოიწყო იერიქონის აშენება თავის უფროს შვილზე საძირკვლის დადება და თავის უმცროს შვილზე კარიპჭის დაფუძვნება. ახლა ეს იელ ბეთლემელი უბრალო კაცი არ უნდა იყოს ერთი მარტივი მიზეზის გამო რადგანაც მან წამოიწყო იერიქონის მშენებლობა, დარისხებულის აღდგენა, ეს ასე მარტივად არ ხდება, შესაბამისად ეს ადამიანი საკმაოდ დაწინაურებული უნდა ყოფილიყო, შეძლებული უნდა ყოფილიყო, მეფის კართან დაახლოვებული და შესაბამისად როდესაც მშენებლობა იწყება ის მან თვითნებურად ვერ დაიწყო, ეს აუცილებლად მეფის კართან უნდა იყოს შეთანხმებული, აუცილებლად აქაბის თანხმობა უნდა ქონდეს მას. აი ამ დეტალებიდან გამომდინარე ჩვენთვის მართლაც საინტერესო ხდება იუდაური გარდამოცემა რომელიც ერთ ასეთ ამბავს გვიყვება: როდესაც იელმა მიიწვია მეფე (აქაბი) მასთან ერთად მივიდა იელთან ელიაც. ანუ ამ გარდამოცემაში ელია და აქაბი ერთად არიან. როდესაც ამ ბეთილელმა კაცმა გააცნო თავის გეგმა იერიქონთან დაკავშირებით, ელიას უთქვამს მისთვის: არ შეიძლება ამ ქალაქის აგება რადგანაც ისუ ნავეს ძემ წყევლა დადო მასზე. მაშინ რქვა აქაბმა: (ამ გარდამოცემის თანახმად) ეგრე მოსემაც დაწერა თუ ზურგს აქცევ ჩემს ღმერთს და მიიქცევი კერპებისკენ, შიმშილობას ჩამოვაგდებ და დაგაქცევთო და აბა სად ხედავ აქ შიმშილობასო. ამ გარდამოცემის თანახმად ელიას უთქვამს: ,,ცხოველ არს უფალი ღმერთი ისრაელისა’’ და მერე დადო ეს წყევლა რომ სამი წელი შიმშილობა იქნებოდა. ელია თეზბიტელთან დაკავშირებით იუდაური გარდამოცემა საკმაოდ ბევრ რამეს ლაპარაკობს, ბევრი რამე ცხადია ურთიერთგამომრიცხავია მაგრამ ერთი მნიშვნელოვანი დეტალიც არის, ელია წინასწარმეტყველს იუდეველები დღევანდელ დღემდე ელოდებიან. რაც გამოიხატება შემდეგში: დღევანდელ იუდეველთა პასექსზე რომ შევიდეთ, იქ სადაც სუფრაა გაწყობილი, აუცილებლად დევს ერთი თეფშით მეტი ნიშნად იმისა რომ ელიამ შეიძლება ყოველ წუთს შემოაღოს კარები და მისთვის აუცილებლად უნდა იყოს გამზადებული ადგილი. ელია ქორათის ხევში ჩადის უფალმა ის იქ ჩაიყვანა, სავარაუდოდ ეს უნდა იყოს ის ექვსი თვე, ნაბრძანები აქვს უფალს ყორნებისთვის რომ მოუზიდოს მას პური და ხორცი. უწყლობისაგან აქაურობა გაუდაბურდება, მაგრამ სანამ უწყლობისაგან გაუდაბურდება ეს ადგილი, მანამდე სულიერი გაუდაბურება დაიწყება ისრაელიანებში. ისრაელი არის აღთქმულ მიწაზე მაგრამ სულით ისევ დაბრუნდა უდაბნოში. ელიას მთავარი დანიშნულება გახლავთ ეს ხალხი ამ სულიერი უდაბნოდან, ამ სულიერი ხეტიალიდან, ისევ აღთქმულ მიწაზე შეიყვანოს, ისევ ღმერთთან დააბრუნოს. თვითონ ყორანი არის უწმინდური ფრინველი და მისგან შეხებული წარმოუდგენელია ისრაელიანმა ჭამოს. მაგრამ ელია ყორნისაგან მოტანილ ხორცს და პურს ჭამს. რამდენად გაუწმინდურდა ელია ამ დროს? არანაირად ელია ამ დროს არ გაუწმინდურებულა. ეს აღთქმა დადებული იყო რელიგიურად არამდგრადი ადამიანებისთვის, მაგრამ ეს აკრძალვა არ ჭირდება პავლეს, პეტრეს, ელიას მოსეს და ა.შ. გარკვეული პერიოდის შემდგომ ეს ქორათის ხევი დაშრება საიდანაც წყალს სვავდა ელია, და უფალი უბრძანებს წავიდეს სარეფთაში. ,, ადექი და წადი სიდონიდან სარეფთაში და იქ იცხოვრე, რადგანაც ნაბრძანები მაქ იქ ერთი ქვრივი ქალისთვის, რომ საჭმელი გაჭამოს.’’

ნაბრძანები მაქ ერთი ქვრივი ქალისთვის რომ პური გაჭამოს. რას ქვია ნაბრძანები მაქ ? თუ ამ ქალს არ უნდა ? ახლა რაშია საქმე: ეს ნაბრძანები მაქ, არ ნიშნავს თავისთავად იმას რომ ამ ქალის თავისუფალი ნებაა შეკვეცილი. ეს ნიშნავს იმას რომ უფალი წინდაწინ ხედავს ეს ქალი რას გააკეთებს. ადგა და გაემართა ელიაც უფლის სიტყვისამებრ სარფათში. ქალაქის კარიპჭეს რომ მიადგა, ხედავს ქვრივი ქალი აგროვებს შეშას, დაუძახა და უთხრა: ცოტა წყალი მომიტანე ჭურჭლით რომ დავლიო. როდესაც ქალი წავიდა წყლის მოსატანად გზაში სიტყვა დააწია და უთხრა: პურის ნაჭერიც წამომიღე შენი ხელით. აი ეს ქალი რომელიც წყლის გამოსატანად უშურველად შეტრიალდა ამით ანახა ელიას თავის დამოკიდებულება უცხოდმოყვარეობისადმი. მაგრამ როდესაც ელია ეტყვის პურის ნაჭერიც გამომიტანეო, გაჩერდება დაიფიცებს და ეტყვის: ერთი ხმიადიც არ გამაჩნია, გარდა ერთი მუჭა ფქვილისა და ცოტაოდენი ზეთისა, ახლა წავალ გამოვაცხობ, ჩემთვის და ჩემი შვილისთვის შევჭამთ და მერე დავიხოცებით. ელია კი ეტყვის მას: წადი და ჯერ მე მაჭამე, რადგანაც ასე ამბობს უფალი ღმერთი ისრაელისა: საფქვილესა შენსა არა მოაკლდეს ფქვილი და საზეთესა შენსა არა მოაკლდეს ზეთი ვიდრე ვაწვიმო ქვეყანასა ზედა. ახლა რა მინდა გითხრათ ამ ქალს აქვს ერთი ასეთი არჩევანი: შენ ჯერ ეს გააკეთე და მერე ღმერთი არ მოგაკლებს, აი ეს არის ქრისტიანობა, აი ეს არის ქრისტიანობის ფორმულა. ქრისტიანობა რა არის? მომეცი და გავაკეთებ კი არა, გააკეთე და მოგეცემა. და ეს ქალი სწორედ ამ გზას ირჩევს თავის ერთ მუჭა ფქვილს გაიმეტებს ადამიანისთვის, რომელსაც საერთოდ არ იცნობს. და წმინდა წერილში ხაზგასმით წერია: არა მოაკლდა საფქვილესა ფქვილი და საზეთელსა ზეთი. ამ ამბების შემდგომ ავად გახდება ქვრივი ქალის ვაჟი, მისი ავადმყოფობა ძალზედ მძიმე იყო სხვაგვარად რომ ვთქვათ მას არანაირი ნიშანწყალი არ ეტყობოდა სიცოცხლისა. და რქვა ქალმა ელიას: [1]რაი არს ჩემი და შენი კაცო ღმრთისაო, შემოხუედ ჩემდა აღჴსნებად უწესობათა ამათ ჩემთა და მოკუდინებად ძისა ამის ჩემისა. მიუგო ელიამ და რქვა: ,,მომეც ყრმაი ეგე შენი’’ და უბიდან გამოართვა დედას შვილი, აიყვანა ზემოთვალში სადაც თვითონ ცხოვრობდა, დააწვინა ლოგინზე შეჰღაღადა უფალს და რქვა: უფალო, ღმერთო ჩემო, მოიქეცინ სამშჳნველი ყრმისა ამის ამისავე! და იყო ეგრე. ისმინა უფალმა ელიას სიტყვის, და გაცოცხლდა ბავშვი, ჩაიყვანა წინასწარმეტყველმა ბავშვი ზემოთვალიდან დაბლა და მისცა დედამისს. ქვრივმა ქალმა კი მიუგო: ვუწყი რამეთუ კაცი ღმრთისაი ხარ შენ და სიტყვაი ღმრთისა ჭეშმარიტ არს პირსა შენსა.



[1] მცხეთური ხელნაწერი.

ამ ამბების შემდგომ აუცილებლად უნდა დავიწყოთ თხრობა იმის შესახებ თუ როგორ უპირისპირდება ელია წინასწარმეტყველი მეფე აქაბს. მესამე წელს იყო უფლის სიტყვა რომ გამოეცხადა ელიას რომელმაც რქვა: წადი და ეჩვენე მეფე აქაბს და მეც ვაწვიმებ მიწის პირზე. შესაბამისად ელიაც უფლის სიტყვისამებრ გაემართება მეფე აქაბთან რათა შეხვდეს მას. წმ. წერილი აღნიშნავს და ამბობს რომ დიდი შიმშილობა იყო სამარიაში. წმ. წერილი ორი კაცის სახელს ახსენებს, აბდიას და იზებელის სახელებს. ერთის სახელს დადებით კონტექსტშიმოიხსენიება ხოლო მეორეს სახელი უარყოფით კონტექსტში. აბდიას შესახებ წმ. წერილში წერია ღვთისმოშიში ადამიანი იყოვო, ხოლო იზებელზე წერია რომ სპობდაო იგი უფლის წინასწარმეტყველებს. აბდიას ღვთივსათნო საქციელები გამოიხატება იმაში რომ მან გადამალა 100 წინასწარმეტყველი, 50 ცალკე და 50 ცალკე სხვადასხვა გამოქვაბულებში რომელთაც ამარაგებდა პურითა და წყლით, მაშინ როდესაც თვით მეფე აქაბიც თავისი სახედრებისთვის ბალახს ეძებს რათა შიმშილით არ დახოცვოდა. ამრიგად მეფე აქაბი იმ გზას დაადგა რომლის საპირისპირო გზასაც აბდია დაადება. სხვაგვარად რომ ვთქვათ მათ გაიყვეს ქვეყანა რომელსაც თავად მეფე ჩაუდგა სათავეში იმ ეკონომიკური კრიზისიდან გამოსასვლელი გზების საძებრად, რაც თავის თავში გულისხმობდა სამხედრო ძლიერება ისრაელისა არ შესუსტებულიყო თუმცაღა ამის აშკარა საფრთხის წინაშე დგას ახლა ისრაელი. მიუხედავად ამისა ღმერთი არ დაუშვებს ამ სამხედრო ძლიერების შესუსტებას ისრაელში, არა იმიტომ რომ ისრაელი იმსახურებს ამას, არამედ იმიტომ რომ საღმრთო განგებულებას უნდა ასე, და რას ნიშნავს საღმრთო განგებულებას უნდა ასე ამას ჩვენ ცოტა მოგვიანებით ვნახავთ როდესაც ბენ–ჰადიდისა და აქაბის ურთიერთობებს გავეცნობით. აი სწორედ ამ დროს არის ელია ჩამოსული, უფლის მითითებით, ქვეყნის ერთი მიმართულებით არის აქაბი წასული ქვეყნის მეორე მიმართულებით არის აბდია წასული, და სწორედ აბდიას შეხვდება ელია. ელიას იცნობს აბდია, იცნობს მისი შესამოსელით, მისი ხალენით, გაუხარდება მისი ნახვა და დაუჩოქებს. ახლა ვინ არის აბდია? აბდია არის ადამიანი რომელიც გახლავთ განსხვავებული თავისი ცხოვრების წესით, უფალი ყოველთვის მოავლენს ისეთ ღვთივსათნო ადამიანს, ისეთი პირწავარდნილი ადამიანის გვერძე როგორიც აქაბი გახლავთ. და რას აკეთებს ეს ადამიანი გამოქვაბულში კვებავს 100 წინასწარმეტყველს პურითა და წყლით. მაშინ როდესაც ქვეყანაში კრიზისია. წადი და უთხარი აქაბს : აქ არის–თქო ელია. განა არ იცი მე ვინ ვარ? განა არ იცი მე რა საქმეები მაქ გაკეთებული ? და უყვება იმ თავის საგმირო საქმეებს თუ როგორ შეიფარა 100 წინასწარმეტყველი და როგორ კვებავდა პურითა და წყლით. ისმის კითხვა: რა პრობლემაა? ელია არ ეხება ამ კაცს საერთოდ, მაგრამ წმ. წერილში საინტერესო რაღაც წერია: მთელს ისრაელში გეძებდაო შენ აქაბი, რომ წავიდოდა კაცი შენს მოსაძებნად, დაბრუნდებოდა და იტყოდა ელია ვერ ვნახეო, დააფიცებდა სამეფოსა და ხალხს, მართლა ვერ ნახე თუ გვატყუებო. სხვაგვარად რომ ვთქვათ ელიას სარეფთაში, ფინიკიაში წასვლა პოლიტიკური თავშესაფარიც იყო, ეს არ იყო მარტო მორწმუნე დედაკაცთან მისვლა, ელიას ეძებს აქაბი, გაშმაგებული ეძებს მას, და ერთადერთი ადგილი სადაც ელიას ძებნას აქაბი თავს დაანებებს ეს არის პოლიტიკური საზღვარი ისრაელის მიღმა ფინიკიის მხარეს. ახლა რომ მეუბნები წადი და უთხარი ელია ვნახეო, რომ წამოვიდეს შენს სანახავად, შენ კი ღმერთის სულმა აქედან აგიყვანოს და სხვაგან დაგსვას, ხომ დამსაჯაო სიკვდილით. სხვაგვარად რომ ვთქვათ აბდიას წარმოდგენაში შესაძლებელია ასეთი რაღაც მოხდეს: ელია გაქრეს სადღაც და გაჩნდე სადღაც. ელია კი მიუგებს: ცხოველ არს უფალი ღმერთი ისრაელისა რამეთუ დღესვე შევხვდები მე მას. მოხდება შეხვედრა ელიასა და აქაბს შორის. ერთადერთი რატომაც არის ელია ჩამოსული ისრაელში გახლავთ ოფიციალური კულტის დანგრევა, ოფიციალური რელიგიის მსახურების დარღვევა, რაც თავის თავში გულისხმობს იზებელის რელიგიური გარყვნილების მხილებას. (იზებელის რელიგიური გარყვნილების მხილება)– იეზებიელი სანამ აქაბი ოფიციალურად გამოაცხადებდა ბაალის კულტს, სანამ ჩაანაცვლებდა ხარების კულტს ბაალის კულტით, იეზებიელმა 850 კარგად გაწვრთნილი ქურუმი ჩამოიყვანა ფინიკიიდან. აქედან 400 უშვალოდ დაუდგინა ბაალის კერპს, და 450 დაუდგინა აშერას კერპს. და ახლა ელია სწორედ ამას ითხოვს: შემიკრიბეთ ქარმელის მთაზე მთელი ისრაელი, ბაალისა და აშერას წინასწარმეტყველნი. აქაბიც ელიას სიტყვისამებდაგზავნის ხალხს ისრაელში და შეკრიბავს ქარმელის[1] მთაზე ყოველ ,, წინასწარმეტყველს’’ და იტყვის ელია: თუ კი ბაალია უფალი, მაშინ მას ეცით თაყვანი, ხოლო თუ კი უფალია, უფალი ანუ თუკი მოსეს ღმერთია უფალი მაშინ მას ეცით თაყვანი.მაგრამ ახლა ჩვენ ერთ დეტალზე უნდა გავამახვილოთ ყურადრება, როდესაც მოხდება აქაბისა და ელიას შეხვედრა, აქაბი ერთ ასეთ რაღაცას ეუბნება: მოხვედი ისრაელის მაოხრებელო? სხვაგვარად რომ ვთქვათ აქაბის წარმოდგენებში ელია ისრაელის მაოხრებელია და თვითონ ისრაელის ამყვავებელი. რა კუთხით შეიძლებოდა ხალხის ცნობიერებაში გაჩენილიყო აზრი იმასთან დაკავშირებით რომ ელია მაოხრებელია ისრაელისა ხოლო აქაბი მაყვავებელი? ელიას გამოჩენამდე ისრაელი იყო (პოლიტიკური თვალსაზრისით) აყვავებული. არც საძოვარი მინდვრები აკლდათ, არც საჭმელი, არც სასმელი, სამხედრო წყობილებაც ძლიერი იყო, ერთი შეხედვით ხალხი ბედიერი იყო იმ დონეზე იყო პოლიტიკური თვალსაზრისით ისრაელი აყვავებული რომ მისი მეზობლებიც ინტერესდებოდნენ მასთან მეგობრული ურთიერთობებით. მაგრამ უცებ გამოჩნდა ადამიანი რომელმაც თქვა რომ არ მოვიდეს წვიმა 3 წელ ნახევარი ისრაელში, განადგურდა საძოვრები, ჯარი მოსუსტდა, საჭმელ–სასმელი, სანთლით საძებნელი გახდა, სხვაგვარად რომ ვთქვათ აყვავებული ისრაელი მიწასთან სწორდება, ვის გამო, ერთი ადამიანის გამო რომელმაც თქვა: არ იწვიმოს ისრაელში 3–წელ ნახევარი. მაგრამ ელიას პასუხი არის საოცარი: მე კი არ ვაოხრებ ისრაელს, არამედ შენ და მამაშენის სახლი აოხრებდით ისრაელს რომ დაივიწყეთ უფლის მცნებები და შეაცდინეთ ისრაელი. ქარმელის მთაზე უნდა მოხდეს ამ იდეის შეპირისპირება. ქარმელის მთაზე უნდა დაუპირისპირდეს ვინ ? აქაბი და ელია კი არა, წინასწარმეტყველთა დასი და 850 ქურუმი კი არა, არამედ ღმერთები, ბაალის და მოსეს ღმერთი. ორი კურატი, ორი საკურთხეველი, ბაალის მსახურებმა უნდა მოიბან ერთი კურატი, გაკვეთონ და შეშებზე შემოდონ, ოღონდ პირობაა ერთი, ცეცხლი არ უნდა შეუნთონ. იგივეს გააკეთებს ელია და რომელსაც ცეცხლით მოხედავს ღმერთი, აი ის იყოს უფალი. ახლა აქ ერთი დეტალია რატომ უთმობს ელია ბაალის თაყვანისმცემლებს რომ პირველებმა მათ მოუხმონ ღმერთს ?[2] საბაბი რომ არ დარჩენოდათ ბაალი გაგვიწყრა პირველი მე რატო არ მეცით თაყვანიო. შუადღემდე გაჰყვიროდნენ: ბაალ მოგვხედე, ბაალ მოგვხედე, ტანს ისერავდნენ მახვილებით და შუბებით მათი წესისამებრ. (ტანის დასერვასთან დაკავშირებით, რატომ ისერავდნენ ტანს, მაინც და მაინც ქურუმები?) ყველა რელიგიაში, აბსოლიტურად ყველა რელიგიაში, ქურუმის სისხლი ითვლებოდა განსაკუთრებულ შესაწირავად. წარმართულ რელიგიაში, სადაც ღმერთები და ღმერთის შვილები არსებობდნენ, როდესაც ამბავი წავიდა რომ ღმერთმა თავისი შვილი თავისი ძე მოავლინა და იმ ძემ სისხლი დაღვარა, … წარმართი რომელიც ამას გაიგებდა ყველაზე დიდ ინტერეს მასში ეს დეტალი იწვევდა. ეს თუ მართლა ღმერთის ძე იყო ამაზე დიდი შესაწირავი ადამიანისაგან ვერ იქნებოდა. და ახლა ქერმელის მთაზე როდესაც ღმერთის მოხმობასა და ვედებაზე მიდგება საქმე ეს ქურუმები ღვრიან სისხლს. ირონია, დაცინვა ამ ტერმინების ხმარებას წმ. წერილი არ ერიდება, ელია იჯდა და დასცინოდა მათ ქურუმებს ცოტა ხმამაღლა იყვირეთ ვაითუ გზაშია, ან რამე უჭირთ, ან იქნებ სძინავს და გაიღვიძებს. ანუ ელიას ცნობიერებაში ღმერთი იმ თვისებებით არის აღჭურვილი, რის შესახებაც წარმოდგენა არააქვთ მაცხოვრის განკაცების პერიოდში. ელიასათვის ღმერთი იმ თვისებებით არის შემკული (ძაან შორს არ მინდა წავიდე) რასაც უკვე ივანე დამასკელი თავის გარდამოცემაში დაწერს. ეს დაცინვა, ეს ირონია წმინდა წერილისთვის დამახასიათებელი არ არის მაგრამ უცხოც არ არის. დაიღალნენ აღარ შეუძლიათ და მორჩნენ. ახლა კი ჯერი ელიაზე მიდგება. წმ. წერილში წერია ელია ახალს სამსხვერპლოს კი არ აშენებს არამედ დანგრეულს აღადგენსო, რაშიც მას ხალხი ეხმარება. აიღო ელიამ 12 თლილი ქვა (ნიშნად იაკობის 12 ძისა) და ააშენა სამსხვერპლო რომლის გარშემოც შემოავლო ორი სეა მარცვლის ტევადობის თხრილი. და 4 ჩაფ წყალს გადაასხმევინებს, ისე რომ ეს თხრილი წყლით ამოივსება. ანუ რაღაცა წყარო, რაღაცა ჯერ კიდევ დაუმშრალი ზღვა არსებოდა. სხვაგვარად რომ ვთქვათ აქ თუ რამეს ცეცხლი მოეკიდა ეს უნდა იყოს საერთო რელიგიური აღტკინების გამოვლინება. ელია დაიჩოქებს და იწყებს ლოცვას: უფალო, ღმერთო აბრაამისა, ისაკისა და ისრაელისა! გაცხადდეს დღევანდელ დღეს, რომ შენა ხარ ღმერთი ისრაელში, მე კი შენი მორჩილი ვარ, და რომ შენი სიტყვის წყალობით გავაკეთე ეს ყველაფერი. ხმა გამეცი, უფალო, ხმა გამეცი, რათა გაიგოს ამ ხალხმა, რომ შენ ღმერთი ხარ, უფალო, და რომ შეგიძლია უკუმოაქციო მათი გულები. ჩამოვარდა უფლის ცეცხლი და შთანთქა აღსავლენი მსხვერპლი, შეშა, ქვები და მტვერი; ამოლოკა წყალიც, არხში რომ ესხა. დაინახა ეს მთელმა ხალხმა, პირქვე დაემხო და შეჰყვირა: ღმერთია უფალი! ღმერთია უფალი! ახლა ელია ბრძანებს შეიპყარით წინასწარმეტყველნი, არავინ გაგეგცეთ. შეიბყრობენ და ხევში დახოცავენ. ხოლო ყოველივე ამას აქაბი უყურებს თავისი თვალით. და უთხრა ელიამ აქაბს: წადი სახლში და საჭმელი ჭამე, რადგან წვიმის ხმაური ისმის უკვე. ადგება აქაბიც და წავა. მოუხმობს ელია თავის მსახურს. არსად არ ჩანს წმ. წერილიდან რომ ელიას მსახური ჰყავს ( ვიდრე თავად არ მოუხმობს მას) მაგრამ ელიას ჰყავს მსახური რომელიც დაყვება და ემსახურება მას. მოუხმობს ელია მსახურს და ეტყვის: წადი გახედე ცას: არაფერი არ სჩანს: მიუგებს მსახური. შვიდჯერ გააკეთე. ისიც ელიას სიტყვისამებრ შვიდჯერ გააკეთებს და მეშვიდეზე რომ გაიხედავს ეტყვის: ვხედავ ღრუბელსა ვითარცა ნებსა კაცისასა. ნელ–ნელა ეს ღრუბელი გაიზრდება, გაძლიერდება და წამოვა წვიმა. აქაბი მიისწრაფის თავის საზაფხულო რეზიდენციისაკენ. და რომ ჩავა ელია დახვდება იქ. აი ეს არის ელიას სულით მოძრაობა, რომ შეიძლება აქედან აღიტაცოს ღმერთმა და იქ გააჩინოს.
წვიმა მოვიდა, ყველას უხარია, ეკონ

[azazeli]

ომიკური კრიზისის დაძლევის პერიოდი უნდა დაიწყოს ახლა. აქაბსაც უხარია მაგრამ იეზებიელს არ უხარია სამწუხაროდ, რადგან 850 ქურუმი ერთ დღეში დაუკლეს ხევში. აქაბმა მოუყვა ყველაფერი, თუ როგორ დაუხოცა 850 ქურუმი. იეზებიელი წერილს მიწერს ელიას სადაც ეუბნება: მე თუ ვარ იეზებიელი და შენ თუ ხარ ელია, ასე და ასე მიყონ ღმერთებმა და უფრო მეტიც მომისართონ თუ ხვალე ისევე არ მოგექცე შენ როგორც შენ მოექეცი თითოეულ მათგანს. ელიას შეეშინდა, ადგა და წავიდა რათა თავი გადაერჩინა, თავდაპირველად ის მიდის იუდას ბერშებაში სადაც თავის მსახურს ტოვებს, თავად კი უდაბნოში გავიდა, ერთი დღის სავალზე. მივიდა ბუჩქთან სიკვდილი ინატრა და თქვა: ახლა კი კმარა უფალო, წაიღე ჩემი სული რადგან ჩემს მამა–პაპაზე უკეთესი არ ვარ. სწორედ ამ დროს ჩაეძინება ელიას და მოდის მასთან ვიღაც კაცი[3] რომელიც ეუბნება მას: ელია ადექი ჭამე! გაიხედა ელიამ და დაინახა სასთუმალთან ნამცხვარი და დოქით წყალი ედო, შეჭამა, შესვა და კვლავ მიიძინა. კვლავ მოხდება სიზმრისეული ჩვენება, და კვლავ შეჭამს ელია ნამცხვარს და დალევს წყალს, რადგანაც ანგელოზის სიტყვისამებრ შორი გზა აქვს ელიას გასავლელი. რომელიც თავის თავში, ორმოც დღე–ღამიან მოგზაურობას გულისხმობს, საბოლოვოდ ელია მიადგება ადგილს რომელსაც ხორების მთა ეწოდება. რა გინდა აქ ელია, ეკითხება ღმერთი. შემშურდა შურით შენი უფალო რამეთუ აღარავინ დარჩა შენი თაყვანისმცემელი. არაფრით არავარ უკეთესი ჩემს მამა–პაპაზე. ახლა წაიღე სული ჩემი ჩემგან. რას ნიშნავს შემშურდა შურით შენით? რას ნიშნავს კაცი აღარამყავს? აბა ვინ არის თავის მსახური, აბა ვინ არის ის 50–50 მსახური? საქმე ის გახლავთ რომ აქ ელია ძალიან გავს მოსეს, რომელიც დაიღალა. აღარავინ აღარ ეიმედება ამ სამეფოში. უფალი ეუბნება: აჰა ხვალ ნახავ მიწისძვრას, მაგრამ მასში არ არის ღმერთი, ნახავ ცეცხლს და არც ცეცხლშია ღმერთი, ნახავ ქარიშხალს არც ქარიშხალშია ღმერთი, აჰა ჩქამი და ნიავი და ნიავშია ღმერთი. მეორე დღესაც განმეორდება ზუსტად იგივე დიალოგი. ამ ნიავის ხმა როდესაც გაიგონა ელიამ მოსასხამი სახეზე აიფარა, ისევე როგორც თავის დროზე მოსემ უთხრა ღმერთს შენი დიდება მახილვინეო და სახე დაიფარა. 7.000 კაცი გვყავს რომელსაც ფეხი არ მოუდრეკია ბაალის კერპთან და არ უკოცნიათ მისთვის, ახლა აქედან გაბრუნდი და ელისეს ცხე,(შენს მემკვიდრედ) შემდგომ აზაელს სცხე დამასკოში.ხოლო ისრაელში იეჰუს. ვინც აზაელის მახვილს გადაურჩება იმას იეჰუ მოკლავს. 3 დავალება. 1) აზაელის ცხება დამასკოში გულისხმობს სახელმწიფოს გადატრიალებას 2) იეჰუს ცხება ისრაელზე გულისხმობს სახელმწიფო გადატრიალების მოხდებას, 3) ელისეს ცხება კი გულისხმობს იმ საწინასწარმეტყველო სკოლის გამოცოცხლებას რომელიც ისრაელში უკვე სულს ღაფავს.

შემდეგი ბიბლიური პასაჟი გახლავთ ნაბუთეს ვენახის შესახებ თხრობა, როგორც მოგეხსენებათ იზრეყელის ველზე საზაფხულო რეზიდენცია ჰქონდათ ისრაელის მეფეებს. აი ამ საზაფხულო რეზიდენციის მახლობლად ერთ ისრაელიანელ კაცს ნაბუთეს ჰქონდა ვენახი, აქაბი ეტყვის ნაბუთეს: მომყიდე შენი ვენახი, საბოსტნედ მექნება ელისე, შენ კი ელისეს მიწას მოგცემ (ანუ უკეთეს მიწას) ნაბუთეს პასუხი მარტივია: ღმერთმა ნუ ქნას ჩემი მამა–პაპის მიწა ვინმეს მივცე. და ეს ლოგიკურიცაა რადგანაც მიწა გვარიდან გვარშიც კი არ უნდა გადავიდეს. აქაბი მოწყენილი, დაღვრემილი ადის სახლში. იეზებიელი ამ დაღვრემილობის მიზეზს ეკითხება და აქაბი უყვება მიწის შესახებ. ახლა კი აჩვენებ რომ მეფე ხარ შენ ისრაელისა ეუბნება იეზებიელი აქაბს. იეზებიელი ეუბნება უხუცესებს: მონახეთ ორი ნაძირალა რომელსაც პირის–პირ დაუსვამთ ნაბუთეს და რომელებიც ცილს დასწამებენ მას, (ვითომდა მეფესა და ხალხს აგინებდა იგი) ამის შემდგომ კი ჩაქოლეთ ნაბუთე შვილებთან ერთად. შვილებთან ერთად რატომ? ერთი მარტივი მიზეზის გამო რამეთუ მიწას მემკვიდრე არ ჰყავდეს. ასეთი ორი ნაძირალის მონახვა არცეთ ეპოქაში არ ყოფილა ძნელი (და სხვათაშორის არც ეხლა დაჭირდება კაცს დიდი ძალისხმევა) მონახავენ ამ ორ ნაძირალას დაუსვავენ ნაბუთეს, დასწამებენ ცილს, და ჩაქოლავენ მასაც და მთელს მის ოჯახს ქვებით. შევიდა იეზებიელი და თქვა: ახლა ჩადით და დაეპატრონეთ ნაბუთეს ვენახს. აქაბს გაუხარდა ჩავიდა და დაეპატრონა. ახლა აქაბი და იეზებიელი რომ დავაყენოთ და შევადაროთ , იეზებიელი უფრო გარყვნილია ვიდრე აქაბი, მაგრამ აქაბის პრობლემა იცი რაშია? იეზებიელის ეს გარყვნილება და ვერაგობა მას სიამოვნებას ანიჭებს. ელია მივა აქაბთან, აქაბი რომ დაინახავს ელიას კიდევ მომნახეო ჩემო მტერო. ელია ეტყვის: ამას ამბობს უფალი ისრაელისა: ნაბუთეს სისხლს ლოკავდნენ ძაღლები, იქ ალოკავენ შენს სისხლსაც, იეზებიელის სისხლსაც იქ ალოკავენ არავის დაგიტოვებთ უფალი მოდგმიდან იმისათვის რაც გააკეთეთ. აქ დაშორდებიან ელია და აქაბი. და წმინდა წერილში გამაოგნებელი და სულისშემძვრელი სიტყვები წერია: შეინანაო აქაბმა, მიწაზე იწვა და ტიროდაო. უფალი ეუბნება ელიას: ხედავ როგორ შეინანა აქაბმა? ამიტომ მის სიცოცხლეში არ დავათევ მას ამ უბედურებას. აქაბის სინანულიც კი უფლამდე ადის. და ნათქვამია, იუდას სინანულიც ავიდოდა ღმერთამდე რომ შეენანებინა მასო.

ამის შემდგომ წმინდა წერილი მოგვითხრობს იმ ბრძოლის შესახებ რომელშიც სასიკვდილოდ იჭრება მეფე აქაბი, ამით კი სრულდება ის წინასწარმეტყველება რომელიც ღმერთმა გააცხადა ელია წინასწარმეტყველის პირით.

[1] ქარმელის მთის ქედის განშტოება შთამბეჭდავად ეშვება ხმელთაშუა ზღვისკენ. ფაქტობრივად, ქარმელი არის მთაგრეხილი, რომლის სიგრძე დაახლოებით 48 კილომეტრია და ზღვის დონიდან 545 მეტრზეა აზიდული. ქარმელის მთები წარმოადგენს სამარიის მთების გაგრძელებას. მთავარი ქედის ჩრდილო-დასავლეთით, ხმელთაშუა ზღვაში შეჭრილი ქარმელის კონცხი ძალიან ლამაზი სანახავია (ქებ. 7:5). „ქარმელი“ ნიშნავს წალკოტს. ეს სახელწოდება ნამდვილად შესაფერისია, რამდენადაც ამ ნაყოფიერ ადგილზე ხარობს ვაზის ცნობილი ჯიშები, ხეხილი და ზეთისხილი. ესაიას 35:2-ში ქარმელი აღდგენილი ისრაელის დიდების სიმბოლოა

[2] ნეტარი თეოდორიტე. ისტორიულ წიგნთა განმარტებანი.


[3] (ვიღაც კაცად წმ. წერილში მოიხსენიება ანგელოზი)

ელია წინასწარმეტყველი არ მომკვდარა, იგი უფალმა ცოცხლად აღიტაცა ზეცად. შეგნებულად არ გავამახვილებ იმ ბიბლიურ თხრობაზე ყურადრებას რომელიც ელიას ცად აყვანებას მოგვითხრობს. მაგრამ ერთ დეტალზე მაინც შევაჩერებ თქვენს ყურადღებას რომელიც აღნიშნულ ფაქტს უკავშირდება. ელია ზეცად კი არ ამაღლდა, არამედ ადგილი შეიცვალა. წმიდა გრიგოლ პალამა გვაძლევს განმარტებას, რომ აქ ადგილი გვაქვს არა ამაღლებასთან არამედ ადგილ მონაცვლეობასთან. რადგან პირველი ამაღლება ეკუთვნის მაცხოვარს, რომელმაც გამოიხსნა კაცობრიობა პირველქმნილი ცოდვისაგან. ენოქს და ელიას ეს არ ეკუთვნით გამომსხნელობით მისიას რაც შეეხება, ამდენად ისინი ვერ ამაღლდებოდნენ ზეცად. ჩვენ წმიდა წერილში გვაქვს მითითება რომ ელიას ხშირად იტაცებდა უფლის სული ერთი ადგილიდან მეორეზე, ამიტომ ჩვენ მიჩვეული ვართ ელიასთან დაკავშირებით ასეთ გადაადგილებებს. თუმცა ვფიქრობ აქ კიდევ სხვა გადაადგილებასთან გვაქვს საქმე.

http://prozeliti.wordpress.com/2014/06/06/...3%98-%E1%83%AB/
ირაკლი ასტამაძე.

[A.V.M]

azazeli
ჯიგარი ხარ ასტამ !

[შანკარა]

89 შეკითხვა ქრისტიანულ სამღვდელოებას და სამრევლოს
ავტორი ღვთისავარ ჩაბრავა – თეოსოფი და სქოლასტიკოსი

1. ქრისტიანი და იუდაისტი სამღვდელოების და სამრევლოს მტკიცებით „ღმერთმა“ სამყარო არაფრისგან შექმნა. ისმის კითხვა: რა სახის სუბსტანციას წარმოადგენს ეს „არაფერი“?
2. სად მდებარეობს ეს არაფერი?
3. გააჩნია თუ არა დასაბამი და დასასრული ამ არაფერს, თუ იგი მარადიული, უსაწყისო და უსასრულოა?
4. რა ძალის მეოხებით „შექმნა“ „ღმერთმა“ სამყარო?
5. შეიცავს თუ არა რამეს ეს არაფერი?
6. დიფერენცირებული, დეტერმინირებული, დისკრეტული და მატერიალურია ეს არაფერი? თუ პირიქით არადიფერენცირებული, არადეტერმინირებული, არადისკრეტული და არამატერიალური?
7. რა სახის კონტაქტში იყო იგი ამ არაფერთან და როგორ შეიძლებოდა მისგან რაღაცის შექმნა თუ მასში თავიდანვე არ იყო ან ჩანასახი ან პროტოფორმა ან რაღაც მატრიცის, ინფორმაციული ან ენერგეტიკული მატრიცის მსგავსი? როგორ და რა ძალის ან ძალების მეშვეობით აიძულა „ღმერთმა“ სამყაროს წარმოქმნა?
8. როგორ მართავდა ქრისტიანების და იუდაისტების ბიბლიური „ღმერთი“, არაფერს და მისგან ქმნიდა 6 დღის განმავლობაში მთელ ხილულ და უხილავ სამყაროს, მათ შორის სამოთხესაც?
9. დაბადების პირველ სტროფში წერია: ץדאה חאו םימשה חאמיהלא אדבחישאדב, ინგლისურად ასეა: «B’rashith bara Elohim eth hashamayim v’eth h’areths, რუსულად ასეა: «из вечносуществующей Сущности Боги сформировали двойные небеса», „მარადიულად არსებული არსიდან (სუბსტანციიდან) ღმერთებმა (ელოჰიმებმა) წარმოქმნეს ორმაგი ცა“(„ბარაშიტ ბარა ელოხიმ ეთ ხაშამაიმ ვეთ ხარეთს“),სწორედაც რომ! ახლა კი მოდით დავაზუსტოთ, პლატონის ფილოსოფიაში უმაღლეს პირვალსაწყის არაფერს ანუ არარაობას ეწოდება - ნეონი რომელიც იგივეა რაც აგაფონი (უმაღლესი ღვთაებრივი სუბსტანცია), მაგრამ ეს არარაობა და არაფერი უბრალოდ არაფერი კი არ არის, არამედ ყოფიერების გარკვეულ ფორმას წარმოადგენს, ესაა არა უბრალოდ არაფერი, არამედ არაფერი როგორც უმაღლესი ღვთაებრივი სუბსტანცია, ყოფიერების უმაღლესი განზომილება, თუმცაღა არსებობს არაფრის კიდევ ერთი განსაზღვრება - უკონი, რაც ნიშნავს საერთოდ აბსოლუტურ არაფერსა და არარაობას, ამ ცნებას აბსოლუტურად შეესაბამება შუნიავადინი ბუდისტების - შუნიატა - აბსოლუტური არარაობა, არაფერი და სიცარიელე. ეს სიცარიელე არც არსებობს და არც არ არსებობს, არც არ არსებობს და არც არ არ არსებობს, არც ერთდროულად და არც ცალ-ცალკე, არც ერთი, არც მეორე, არც მესამე და არც მეოთხე განსაზღვრებები მას არ შეესაბამება, შუნიატა ესაა დადებითი ანუ პოზიტიური დასაბამი, არაფრის პოზიტიური განსაზღვრება. შუნია ესაა მუდმივი დასაბამი, ესაა აბსოლუტი - როგორც არაფერი, რამეთუ მის მიმართ ყოვლად გამოუსადეგარია ფენომენური, მიწიერი სამყაროს ყველა კატეგორია. ის არაფერი რომელსაც ადიდებენ შუნიავადინი მადხიამიკელი ბუდისტები და რომელზედაც საუბრობენ მართლმადიდებლები (და რომელზედაც სასხვათაშორისოდ, ბიბლიაში სიტყვაც არაა ნათქვამი!) იგივეა რაც სპინოზას სუბსტანცია, ჰერბერტ სპენსერის შეუცნობადი ძალა, ჰამილტონის უპირობო, შელინგის - ნეიტრუმი და კაბალისტების - ეინ სოფი, ეინ სოფი ნიშნავს - არაფერს, არარაობასა და სიცარიელეს, ისაა უზენაესი სუბსტანცია. დგას თუ არა ეს არაფერი ამ „ღმერთზე“ მაღლა თუ ღმერთმა ეს არაფერი კიდევ სხვა არაფრისგან შექმნა რათა ამ არაფრისგან შეექმნა რაღაცა ანუ სამყარო?
10. სად იყო ღმერთი სანამ სამყაროს შექმნიდა?
11. რატომ შექმნა ღმერთმა სამყარო?
12. იყო თუ არა სხვა სამყარო ჩვენს სამყარომდე?
13. სად იყვნენ ანგელოზები სანამ გაჩნდებოდა სამოთხე?
14. სად იყვნენ ადამიანები სანამ გაჩნდებოდა სამყარო?
15. სად იყვნენ დემონები სანამ გაჩნდებოდა სამყარო?
16. როდის შეიქმნა სამოთხე?
17. ვინ შექმნა ჯოჯოხეთი?
18. თუ ჯოჯოხეთი ღმერთმა შექმნა, მაშინ რატომ?
19. რატომაა ჯოჯოხეთი მარადიული?
20. რატომ სწირავს ღმერთი ცოდვილებს ჯოჯოხეთში მარადიული ტანჯვისათვის?
21. რატომ თარგმნიან ორთოდოქსი აბრაამული ქრისტიანები ბიბლიაში არსებულ სიტყვა „ელოჰიმს“ მხოლობითში, როგორც ღმერთს და არა მრავლობითში, როგორც ღმერთებს?
22. რას ნიშნავს ბიბლიის პირველ წიგნში არსებული სიტყვები „ბნელი იდო უფსკრულზე და სული ღვთისა იძრვოდა წყლებს ზემოთ“?
23. რა ბნელი არსებობდა მაშინ? რა იყო ის „ბნელი“ და სად იყო?
24. რა იყო ის უფსკრული და სად იყო და ახლა სადაა?
25. რა არის „ღვთის სული და სად არის“? რას ნიშნავს „წყლებს ზემოთ“ ანუ რა წყლებზეა საუბარი ბიბლიის მეორე სტროფში?
26. რა ცამყარზეა საუბარი ბიბლიის პირველი წიგნის პირველ თავში? როდესაც წერია „გააჩინა ღმერთმა მყარი“, რაზეა საუბარი?
27. როდესაც წერია „გაყარა წყლები“ რაზეა საუბარი?
28. რატომ წერია რომ მცენარეები შექმნა ღმერთმა მესამე დღეს ხოლო მზე მეოთხე დღეს? ეს ხომ შეცდომაა? მცენარეები იკვებებიან მზის ელექტრომაგნიტური ენერგიით, მის გარეშე ისინი ვერ იარსებებენ, მაშინ რატომ წერია ასე?
29. რატომ ამბობენ „მორწმუნე ორთოდოქსი ქრისტიანები“ რომ ღმერთს შეუძლია ფიზიკის კანონების დარღვევა?
30. რატომ მეორდება სამყაროსა და ადამიანის შექმნის ისტორია ბიბლიის პირველ წიგნში ორჯერ?
31. რატომ თარგმნიან ორთოდოქსი ქრისტიანები ებრაულ სიტყვას ნეფეშ, ნახსენებს დაბადების წიგნის მეორე თავში, სადაც აღწერილია თუ როგორ შთაბერა ღმერთმა ადამს ეს „ნეფეშ“, როგორც სულს და არა ფსიქიკურ (ცხოველურ) საფშვინველს?
32. რატომ აუკრძალა ღმერთმა ადამსა და ევას შემეცნება, ანუ შეცნობის ხიდან ნაყოფის მოწყვეტა და შეჭმა?
33. რატომ მოატყუა ღმერთმა ადამი და ევა, თუ შეცნობის ხიდან ნაყოფს შეჭამთ მოკვდებითო და რატომ დემაგოგობენ ამასთან დაკავშირებით ქრისტიანები?
34. რატომ დემაგოგობენ და ამტკიცებენ ქრისტიანები, რომ ძველ აღთქმაში ნახსენებია წმინდა სამება და ამის დასადასტურებლად არასწორად რატომ თარგმნიან მას?
35. ბიბლიაში წერია რომ ადამმა მსოფლიოს ფლორისა და ფაუნის ყველა სახეობას თავისი სახელი დაარქვა, მას მერე რაც მთელი ცხოველთა სამყარო ედემის ბაღში მის წინაში წარდგა, ცხოველთა სამყარო შეიცავს 8 700 000 სახეობას, როგორ შეძლო ადამმა ყველა მათგანის ნახვა და აღრიცხვა?
36. როგორ წარდგნენ მსოფლიოს ფლორისა და ფაუნის 8 700 000 სახეობის წარმომადგენელი ინდივიდები ედემის ბაღში ანუ როგორ დაეტივნენ ედემის ბაღში ყველანი?
37. რამდენი დრო დახარჯა ადამმა სახელების დარქმევაში?
38. როგორ წარდგენ ხმელეთზე მდებარე ედემის ბაღში ადამთან, მარილიანი მსოფლიო ოკეანის წიაღში მცხოვრები თევზები და დელფინები და ვეშაპები? თუ ქრისტიანები და იუდაისტები დაიწყებენ იმის მტკიცებას რომ ისინი ედემის გარშემო მდებარე მდინარეებით მივიდნენ ადამთან, მაშინ ისმის კიდევ ერთი კითხვა: მდინარეების მტკნარ წყალში როგორ შეძლეს მარილიანი წყლის წიაღში მცხოვრებმა არსებებმა არსებობა?
39. თუ თევზები და დელფინები და ვეშაპები ფრენით ან ხმელეთზე ფორთხვით მივიდნენ ადამთან?
40. საიდან გაიგეს მსოფლიოს ფლორისა და ფაუნის წარმომადგენლებმა რომ ადამთან ედემის ბაღში უნდა მიბრძანებულიყვნენ?
41. და საერთოდ რა ენაზე საუბრობდა ადამი?
42. რა ასაკის შეიქმნა ადამი?
43. როგორ დაელაპარაკა გველი ადამსა და ევას თუ გველებმა საუბარი არ იციან და საერთოდ ადამიანური ინტელექტი არც კი აქვთ და რატომ დემაგოგობენ ქრისტიანები რომ გველში სატანა იყო შესული, როდესაც ეს ბიბლიაში საერთოდ არ წერია?
44. რატომ დაწყევლა ღმერთმა გველი „მუცელზე იხოხე და მტვერი ჭამე მთელი სიცოცხლეო“ თუ გველები ისედაც მუცელზე დახოხავენ? გველს მანამდე ფეხები ქონდა?
45. კონკრეტულად რა სახეობის გველმა აცდუნა ადამი და ევა?
46. იქნებ ადამი და ევა გველმა კი არა დრაკონმა აცდუნა?
47. რატომ მიიღო ღმერთმა მეცხვარე აბელის მიერ მირთმეული სისხლიანი ძღვენი; მოკლული ცხვარი და რატომ უარყო მიწისმუშაკი კაენის მიერ მირთმეული პურეული? რატომ დემაგოგობენ ქრისტიანები და იძახიან რომ კაენის ძღვენი ღმერთმა მისი ამპარტავნობისა და ქედმაღლობის გამო არ მიიღო, თუ ეს ბიბლიაში საერთოდ არსად არ წერია?
48. რატომ უარყოფენ ქრისტიანი სასულიერო პირები გიგანტების არსებობას, ბიბლიაში ხომ ბევრგან არიან ნახსენები გიგანტები ანუ ბუმბერაზები (რეფაიმები, ემიელები, ზამზუმიელები, ნიფილიმები, გიბორიმები)?
49. ბიბლიაში წერია რომ როდესაც დედამიწაზე გამრავლდნენ ადამიანები და შეეძინათ ქალიშვილები, ე.წ. ღვთისშვილები ჩამოვიდნენ დედამიწაზე და შეირთეს ცოლად ადამიანთა ქალიშვილები, რომლებმაც მათ უშვეს გიგანტები (ბუმბერაზები), ეზოთერიკის (ენოქის აპოკრიფული წიგნების) მიხედვით ეს ღვთისშვილები (ბიბლია, დაბადება, თავი 6, სტროფები 1–3) არიან დაცემული ანგელოზები, რატომ უარყოფენ ქრისტიანი დოგმატიკოსები ამას და ღვთისშვილებს უწოდებენ სეითის შთამომავლებს?
50. რატომ დაანგრია ღმერთმა ბაბილონის გოდოლი, როდესაც ადამიანები არაფერს ცუდს არ აკეთებდნენ?
51. ბიბლიაში არაფერი წერია იმის შესახებ რომ ბაბილონის გოდოლის მშენებლებს ბოროტი მიზნები ამოძრავებდათ, მაშინ რატომ ამტკიცებენ საპირისპიროს ქრისტიანი მღვდლები და რატომ აურია მათმა ღმერთმა ადამიანებს ენა?
52. რატომ დაღუპა ღმერთმა სოდომი და გომორა, როდესაც ისინი ცუდს არაფერს აკეთებდნენ და რატომ არის რომ სოდომელებსა და გომორელებს ქრისტიანი მღვდლები და მორწმუნეები არატრადიციულ სექსუალურ ორიენტაციაში, პროსტიტუციასა და ნარკომანიაში და აგრეთვე კერპთაყვანისმცემლობაში დებენ ბრალს, როდესაც რეალურად ბიბლიაში არაფერი არ წერია კონკრეტულად?
53. რატომ ხოცავდა ბიბლიური ღმერთი ეგვიპტიდან გამოსვლის შემდეგ, აღთქმული ქვეყნისკენ მიმავალ გზაზე, ებრაელ ხალხს, მცირეოდენი უკმაყოფილების გამოთქმის შემთხვევაშიც კი და რატომ ვერ იტანდა იგი კრიტიკას და თავისუფალ აზრს?
54. რატომ აიძულებს ბიბლიური ღმერთი ადამიანებს მხოლოდ მის აღიარებას ჭეშმარიტ ღმერთად, და მხოლოდ მის თაყვანისცემას და რატომ ვერ იტანს იგი სხვა ღმერთებს და აცხადებს მათ ეშმაკებად?
55. როგორ გამრავლდა კაცობრიობა თუ ადამის, ევას, კაენისა და სეითის გარდა ქვეყნად არავინ იყო?
56. რატომ უარყოფენ ქრისტიანი სასულიერო პირები ატლანტიდის არსებობას?
57. რატომ აქვს იესოს მათეს სახარებაში და იესოს ლუკას სახარებაში განსხვავებული გენეოლოგია?
58. სახარებაში წერია რომ იესო ქრისტე ქადაგებდა სინაგოგებში, კონსპიროლოგი მეცნიერები ამბობენ რომ იესოს ყავდა ცოლ–შვილი, ქრისტიანი მღვდლები და მორწმუნეები ამას უარყოფენ, მაგრამ სინაგოგებში ქადაგების უფლება ხომ არ ქონდათ უცოლშვილო მამაკაცებს? თუ იესოს არ ყავდა ცოლშვილი, მაშინ როგორ შედიოდა იგი სინაგოგებში (ტაძრებში), თუ ებრაული ტრადიციის თანახმად უცოლო და უშვილო მამაკაცს სინაგოგაში არ შეუშვებდა არავინ?
59. რატომ გამოეცხადა პირველად აღმდგარი იესო ქრისტე მარიამ მაგდალინელს, თუ ის მისი ცოლი არ იყო?
60. რატომ დაუდგინა ადამიანებს ღმერთმა ასოცი წელი სიცოცხლის ხანგრძლივობა?
61. და თუ სიცოცხლის ხანგრძლივობა 120 წელი იყო ჯერ კიდევ წარღვნამდე, თუ წარღვნის შემდეგ ნოე და მისი შთამომავლები ასოც წელზე მეტხანს ცხოვრობდნენ? ცნობილია რომ წარღვნის შემდეგ ნოემ 350 წელი იცოცხლა, საერთო ჯამში კი 950 წელი, სემმა 620 წელი, აბრაამმა 175 წელი იცოცხლა, ისააკმა 180 წელი იცხოვრა, სარამ, აბრაამის ცოლმა იცხოვრა 127 წელი და ა.შ. რატომ მოხდა ასე?
62. ქრისტიანი მღვდლები ამტკიცებენ რომ ნოეს სამი შვილისგან: სემისგან, ქამისგან და იაფეტისგან, წარმოიშვა მთელი კაცობრიობა, სემისგან ებრაელები და არაბები, ქამისგან აფრიკელი ნეგროიდები და იაფეტისგან ევროპეიდები, კი მაგრამ, ვიღასგან წარმოიშვნენ ამერიკელი წითელკანიანი ინდიელები, ავსტრალიელი ავსტრალოიდები და აზიელი მონღოლოიდები?
63. ბიბლიის მიხედვით როდესაც აბრაამი თავის ცოლთან, სარასთან ერთად ეგვიპტეში წავიდა, იგი შეხვდა ფარაონს და მის ხალხს, აბრაამმა სარა თავის დად გაასაღა იმიტომ რომ ეშინოდა არ მომკლან ლამაზი ცოლის გამოო, ფარაონმა სარა თავის ჰარამჰანაში წაიყვანა და აბრაამს სარას ფასად საგანძური და მონები აჩუქა და როდესაც სქესობრივი კავშირის დამყარება მოისურვა აბრაამის ღმერთმა ფარაონს თავზე სასჯელი დაატეხა, ფარაონმა შესჩივლა აბრაამს რატომ მომატყუეო, ისმის კითხვა: რატომ დასაჯა „ღმერთმა“ ფარაონი და არა ლაჩარი და მხდალი აბრაამი რომელმაც ცოლი ფაქტობრივად გაყიდა?
64. ბიბლიაში წერია რომ როდესაც ლოტი თავის ქალიშვილებთან ერთად სოდომ–გომორას მიდამოებიდან გადაიხვეწა, ქალიშვილებმა გადაწყვიტეს რომ მათი მამის თესლის გაგრძელებას საფრთხე ემუქრებოდა და რადგან გარშემო არავინ იყო რომ ისინი დაეორსულებინა, ქალიშვილებმა გადაწყვიტეს ლოტთან, თავიანთ მამასთან დაწოლილიყვნენ და მისგან დაორსულებულიყვნენ, მათ დაათვრეს ლოტი და მასთან სექსუალური კავშირი დაამყარეს, ისინი დაორსულდნენ... ისმის კითხვა: რეალურად არ იყო მათ გარშემო არავინ? ნუთუ დედამიწაზე იმ დროს არავინ არ იყო? რატომ ქადაგებს ბიბლია ინცესტს და რატომ არავინ უყურებს ამ ბიბლიურ პასაჟს სერიოზულად?
65. ბიბლიაში (გამოსვლაში, რიცხვთა წიგნში, მსაჯულთა წიგნში და იესო ნავინის წიგნში) წერია რომ ებრაელებმა ჯერ მოსეს და შემდეგ იესო ნავინის და გედეონის თაოსნობით გაანადგურეს ათი ეთნოსი: მიდიელები, ქანაანელები, ხეთელები, ამონელები, ედომელები, მოაბელები, ფერიზეველები, იებუსეველები, გირგაშეველები და რეფაიმელები, მას მერე რაც ეს ხალხები მოსპეს ებრაელებმა დაიკავეს მათი ქვეყნები და შექმნეს თავიანთი სამეფო, ისმის კითხვა: ყოველივე ეს არის დიდებული და კარგი საგმირო საქმეები თუ ტერორიზმი და ფაშისტური გენოციდი? ქონდათ კი ებრაელებს ამ ხალხების მოსპობის უფლება?
66. რატომ არ არის ძველ აღთქმაში მოცემული იაფეტისა და ქამის შთამომავალთა სრული ისტორია?
67. რატომ დახოცა უმოწყალოდ და საოცარი სისასტიკით, ბიბლიურმა ღმერთმა ეგვიპტის უკლებლივ ყველა პირმშო?
68. რას ნიშნავს გამოსვლის წიგნში არაერთხელ ნახსენები ფრაზა: „გაუსასტიკა გული უფალმა ფარაონს“ და თუ ბიბლიურ ღმერთს სურდა რომ ეგვიპტელებს გაეშვათ ებრაელები, რატომ უსასტიკებდა იგი გულს ფარაონს, იმის მაგივრად რომ მისთვის სიყვარული და მშვიდობა შთაეგონებინა?
69. თუ ბიბლიური ღმერთი არის ყოვლისმცოდნე და ყოვლისშემძლე, იცის წარსული, აწმყო და მომავალი და აქვს ყველაფრის უნარი, რატომ არ გაანადგურა სიკეთისა და ბოროტების შეცნობის ხე თავიდანვე, სანამ ადამი და ევა შეჭამდნენ მის ნაყოფს და დაარღვევდნენ მისთვის მიცემულ პირობას? ან რატომ არ შთააგონა ადამსა და ევას რომ არ მიკარებოდნენ ცნობადის ხეს? ან რატომ არ შეუცვალა ადამსა და ევას ცნობიერება და მეხსიერება იმწამსვე როგორც კი მათ დაარღვიეს აღთქმა და იგემეს აკრძალული ნაყოფი, ამის მაგივრად კი დაწყევლა?
70. რატომ არაფერი არ წერია ბიბლიაში, თუ საიდან და როგორ წარმოიშვნენ ანგელოზები?
71. თუ ბიბლიური ღმერთი ყოვლისშემძლეა, მაშინ რატომ დაუშვა მან სატანის და მისი მომხრე ანგელოზების განდგომა და დაცემა?
72. თუ ბიბლიური ღმერთი ყოვლისმცოდნეა და იცის წარსული, აწმყო და მომავალი, ესე იგი მან წინასწარ იცოდა რომ სატანა და ზეციური ანგელოზების გარკვეული ნაწილი მას განუდგებოდნენ და „დაეცემოდნენ“, იბადება ლოგიკური კითხვა: ბიბლიურმა ღმერთმა, სატანა და ანგელოზების ნაწილი, სპეციალურად იმისათვის შექმნა, რომ მომავალში ისინი აჯანყებულიყვნენ მის წინააღმდეგ და დაცემულიყვნენ თუ არა? ანუ ბიბლიურმა ღმერთმა, თუ ის ყოვლისმცოდნეა, სატანა და ანგელოზთა ნაწილი, წინასწარ დააპროგრამა იმაზე, რომ მათ მოეწყოთ ამბოხი თუ არა? თუ მან იცოდა მომავალი ამბოხის შესახებ, რატომ არაფერი მოიმოქმედა?
73. თუ ღმერთმა შექმნა ჯოჯოხეთი, იცოდა თუ არა მან წინასწარ, რომ მოხდებოდა „ცოდვით დაცემა“ და ათასობით და მილიონობით ადამიანი ჯოჯოხეთში წავიდოდა გარდაცვალების შემდეგ? ნიშნავს თუ არა ეს იმას, რომ ღმერთმა წინასწარ გაწირა ადამიანები ცოდვით დაცემისთვის და ჯოჯოხეთში მოხვედრისთვის? ესე იგი ღმერთმა სპეციალურად დაუშვა ადამიანთა ცოდვით დაცემა, რათა ჯოჯოხეთი ცარიელი არ დარჩენილიყო?
74. რატომ ამტკიცებენ ქრისტიანები, რომ იესო მეფე დავითის შთამომავალი იყო, თუ იგი არ გახლდათ დედამისის, მარიამის ქმრის, იოსების ხორციელი შვილი, არამედ სულიწმინდისგან უბიწოდ ჩაისახა? დავითის შთამომავალი იყო იოსები, მაგრამ თუ ლაპარაკია უბიწოდ ჩასახვაზე, რა კავშირშია დავით მეფესთან და მის შთამომავალ იოსებთან იესო?
75. წარღვნის დამთავრებისთანავე, კიდობნიდან გამოსვლის შემდეგ, რატომ მოკლა ნოემ ცხოველთა ნაწილი და მათი გვამები შესწირა ბიბლიურ ღმერთს? ბიბლიაში წერია რომ ღმერთმა იყნოსა გვამების სუნი და ესიამოვნა, რატომ სიამოვნებს ბიბლიურ ღმერთს სისხლის სუნი და საერთოდ ღმერთია თუ არა იგი?
76. მოსეს ხუთწიგნეულში წერია, რომ ერთხელ მოსეს ხალხის ნაწილი, ვინმე დათანისა და კორახის თაოსნობით აუჯანყდა და მათ ეგვიპტეში დაბრუნება ინდომეს, მაგრამ მოსემ შესჩივლა თუ არა ეს „ღმერთს“ მან მყისვე გაანადგურა მეამბოხეები, აჯანყებულთა ქვეშ მიწა ჩაინგრა და ჩაიტანა ყველანი: კაცები, ქალები, ბავშვები და და პირუტყვი (რიცხვნი, თავები 16 და 17), ბიბლიის მიხედვით 700 კაცზე მეტი დაიხოცა იმ დღეს, ისმის ლოგიკური კითხვა: რატომ გააკეთეს ეს მოსემ და მისმა „ღმერთმა“? რატომ გამოიჩინეს ამგვარი მხეცური სისასტიკე? იქნებ შესაძლოა, რომ მოსეს „ღმერთი“ სინამდვილეში არის არა ღმერთი, არამედ შენიღბული დემონი?
77. მოსეს ხუთწიგნეულში წერია რომ ერთხელ უდაბნოში ხეტიალისას, ებრაელებს ძალიან მოშივდათ ხორცი და მათ დაიწყეს გმინვა და გოდება, იმ დროის გახსენება როდესაც ეგვიპტეში ცხოვრობდნენ და მოსეს და მის „ღმერთს“ საყვედური გამოუცხადეს, ისურვეს რა უკან დაბრუნება (რიცხვნი, თავი 11, სტროფები 1–35), მოსემ ისინი არ გაუშვა, მოკლე დროში მოსეს „ღმერთმა“ მოუვლინა დამშეულებს ხორცი, ციდან ჩამოცვენილი მკვდარი მწყერების სახით, დამშეულებმა იწყეს შეგროვება და ჭამა, მაგრამ ჯერ მონელებული არ ქონდათ, რომ ბიბლიურმა „ღმერთმა“ დამშეულებს კეთრი შეყარა და ერთიანად გაავლო მუსრი დათვლილ წუთებში, ეს მშვენივრადაა აღწერილი ხუთწიგნეულში, სამღვდელოება და ბიბლია ამბობენ, რომ ამ ადამიანებს ეს სიხარბის გამო დაემართათ, მაგრამ რა შუაშია აქ სიხარბე და რა საჭიროა ეს დემაგოგია? როდესაც ადამიანები უბრალოდ იტანჯებოდნენ და დამშეულები იყვნენ და შიმშილით სიკვდილი ემუქრებოდათ უდაბნოში, ხოლო მოსეს „ღმერთმა“ ჯერ ფუჭი იმედი მისცა და „გაახარა“ მშივრები, ხოლო როდესაც ხალხი ჭამდა, კეთრი მოსდო და მუსრი გაავლო და დახოცა ყველა: კაცები, ქალები და ბავშვები? რატომ?! საიდან ასეთი უსამართლო სისასტიკე?!
78. ბიბლიაში წერია რომ როდესაც ებრაელები ქანაანის დაპყრობის პროცესში იყვნენ, მათ იერიში მიიტანეს მიდიელებზეც და მოკლეს რა ყველა მამაკაცი, ქალები ტყვედ ჩაიგდეს და მათზე სექსუალური ძალადობა განახორციელეს, აიძულეს რა სექსუალური კავშირის დამყარება, მიდიანელ ქალებს ეყოლათ ბავშვები, მაგრამ როდესაც ეს მოსემ გაიგო, ის განრისხდა და ბრძანა მიდიელი ქალების შვილებიანად განადგურება, რაც ებრაელმა ჯარისკაცებმა შეასრულეს (რიცხვნი, თავი 31, სტროფები 1–54), ისმის კითხვა: რატომ ჩაიდინეს ებრაელებმა ასეთი ფსიქოპათური სისასტიკე უდანაშაულო ქალების და ბავშვების მიმართ, რომლებიც ისედაც ძალადობის მხვერპლნი იყვნენ? და ეს ხალხია „ღვთის რჩეული“?! ესე იგი „ღმერთმა“ მათ უდანაშაულო ქალების და ბავშვების მოკვლის უფლება მიანიჭა?!
79. მოსეს ხუთწიგნეულში წერია რომ ერთხელ ებრაელებმა იპოვეს შეშის შემგროვებელი კაცი რომელსაც შეშა მიქონდა სახლში, მათ ის დაიჭირეს და ციხეში ჩააგდეს, ხოლო როდესაც მოსეს და „ღმერთს“ დაეკითხნენ რა ექნათ, ორივემ ერთხმად შეშის შემგროვებელი კაცის მოკვლა ბრძანეს, რაც აღსრულდა კიდეც, რადგანაც იმ დღეს შაბათი იყო, „წმინდა დღესასწაული“, როდესაც „ღმერთმა“ უსაქმურობა ბრძანა (რიცხვნი, თავი 15 სტროფები 32–35), ისმის კითხვა რატომ მოკლეს ებრაელებმა უდანაშაულო კაცი და რატომ ბრძანა მოსეს „ღმერთმა“ მისი მოკვლა თუ იგი არის ღმერთი და არა შენიღბული დემონი?
80. გამოსვლის წიგნში წერია, რომ როდესაც მოსე დიდი ხნით განმარტოვდა მთაზე ე. წ. „ღმერთის“ წინაშე, ებრაელებმა ვეღარ მოითმინეს, ყელში ამოუვიდათ მოსეს ლოდინი და აარონს თხოვეს კერპების გაკეთება, აჯანყდა მხოლოდ ებრაელთა გარკვეული ნაწილი, მას მერე რაც „ღმერთმა“ დაინახა ეს, მან ხალხის მთლიანად მოსპობა გადაწყვიტა (ჭეშმარიტად საოცარი და უნიკალური შეუწყნარებლობაა „ღმერთისთვის“, ამჯერადაც მოსეს „ღმერთმა“ გამოავლინა თავისი ბარბაროსული და პირსისხლიანი ნატურა), მოსემ დიდი ხვეწნა-ვედრებით გადაათქმევინა მას ეს, მაგრამ მას მერე რაც მთიდან ჩამოვიდა, მოხდა არანაკლებ საზარელი ფაქტი, მოსემ შეკრიბა ლევიანები („ისრაელის ღმერთის“ პირადი მონები) და მათი მახვილით, იმ დღეს ამოხოცა და გაჟლიტა 3000 ადამიანი (გამოსვლა, თავი 32, სტროფები 1–35), ისმის ლოგიკური კითხვა: რატომ აიძულებს მოსეს „ღმერთი“ ადამიანებს მორჩილ თაყვანისცემას და ერთადერთ ჭეშმარიტ ღმერთად აღიარებას და რატომ ანადგურებს უმოწყალოდ იმ ადამიანებს რომლებსაც არ სურთ მისი თაყვანისცემა? რატომ გაჟლიტეს ლევიანებმა მოსეს თაოსნობით იმ დღეს 3000 ადამიანი?!
81. მოსეს ხუთწიგნეულში წერია რომ ერთხელ ერთი ქალი აგინებდა მოსეს „ღმერთს“, ის კი შეიპყრეს და ქვებით ჩაქოლვის რიტუალით სიცოცხლეს გამოასალმეს, ისმის ლოგიკური კითხვა: რატომ გამოიჩინეს ებრაელებმა ასეთი სისასტიკე და რა უფლება ქონდათ მათ?
82. დაბადების წიგნის მეექვსე, მეშვიდე და მერვე თავებში ნახსენებია, რომ ნოემ ბიბლიური „ღმერთის“ ბრძანებით ააგო კიდობანი, რათა გადარჩენილიყო წარღვნას, მან კიდობანში შეიყვანა და დააბინავა თავისი სამი შვილი, სემი, ქამი და იაფეტი და მათი ცოლები, აგრეთვე მან „გამოარჩია“ დედამიწის ყველა პირუტყვიდან თითო წყვილი და ისინიც თავის მიერ აგებულ კიდობანში დააბინავა, მაგრამ აქ არის ერთი პატარა პრობლემა; მეცნიერებამ დაადგინა, რომ ამჟამად მსოფლიოში არსებობს ცოცხალი არსებების არც მეტი არც ნაკლები 8 700 000 სახეობა, რომელთაგან 2 200 000 ცხოვრობს მსოფლიო ოკეანეში, ხოლო 6 500 000 ხმელეთზე (მათ შორის მცენარეთა 300 000 სახეობა), ხოლო მრავალი ათასი წლის წინ არსებობდა კიდევ უფრო მეტი სახეობა და აქ ისმის ლოგიკური კითხვა: როგორ დაატია ნოემ თავის კიდობანში, რომელიც ზომით მეცხრამეტე საუკუნეში აგებულ ტრანსატლანტიკურ გემ „ტიტანიკზე“ რამოდენიმეჯერ უფრო მცირე იყო, კერძოდ კი სიგრძით 300 წყრთა, სიგანით 50, ხოლო სიმაღლით 30, ცხოველთა სამყაროს 17 000 000 წარმომადგენელი?! და ესეც იმ შემთხვევაში თუ არ მივათვლით მცენარეთა 300 000 სახეობას(!), თუ წარმოუდგენია ვინმეს, რამხელა უნდა ყოფილიყო კიდობანი, რომელიც 17 000 000 ინდივიდს დაიტევდა? და თქვენ გჯერათ რომ „ტიტანიკზე“ გაცილებით მცირე „გემმა“ და თან ისიც ხისგან გაკეთებულმა (თუნდაც ე.წ. „გოფერისგან“) დაიტია 17 000 000 ინდივიდი ნოეს ოჯახის ჩათვლით, თუ იმას მივიღებთ მხედველობაში, რომ ამჟამად ცოცხალი არსებების სახეობათა მხოლოდ სულ რაღაც 15% არის აღწერილი და აღრიცხული? თუ ჰიპოთეტიკურად, თეორიულად მათემატიკურად გამოვიანგარიშებთ, საერთო ჯამში შესაძლოა არსებობდეს არანაკლებ 59 500 000 სახეობა და ისიც მცენარეთა გამოკლებით, ხოლო მცენარეთა ჩათვლით 61 600 000 სახეობა და თქვენ კიდევ გჯერათ ნოეს ბიბლიური ისტორიის? კიდევ გჯერათ რომ ნოეს კიდობანი დაიტევდა 61 600 000 სახეობას ანუ 123 200 000 ინდივიდს?!
83. დაბადების წიგნში წერია რომ წარღვნა, მიმდინარეობდა პრაქტიკულად 10 თვე ანუ არც მეტი არც ნაკლები 300 დღე (დაბადება თავი 7, სტროფები 12–24, დაბადება თავი 8 სტროფები 1–5), მეცნიერულად დამტკიცებულია, რომ არათუ 300 დღე, არამედ 30 დღეც კი ვერ გაუძლებდა ვერანაერი ხის ნაკეთობა წყალში და ისიც აბობოქრებულ და აზვირთებულ ოკეანეში ცურვას, ეს პრაქტიკულად გამორიცხულია (!), აქედან გამომდინარე რაც დაბადების წიგნში წერია შეცდომაა ან გაცნობიერებული სიცრუე, ისმის ლოგიკური კითხვა: მაშინ რატომ წერია ეს ბიბლიაში და რატომ არიან ადამიანები დაბადებაში ნოეს კიდობნის შესახებ მოცემული „მონაცემების“ სისწორეში ფანატიკურ სიგიჟემდე „დარწმუნებულნი“?
84. დაბადების წიგნში წერია, რომ ნოემ როდესაც წყლებმა კლება იწყეს და წარღვნა დასრულდა, კიდობნიდან მტრედი გაუშვა რათა გაეგო, დაიკლო თუ არა წყალმა, ორჯერ გაუშვა და მხოლოდ მეორედ გაუმართლა, მეორე გაშვების შემდეგ მტრედი ნისკარტში ზეთისხილის რტოთი დაბრუნდა კიდობანში (დაბადება, თავი 8, სტროფი 11), აქ აშკარად იმაზეა ლაპარაკი, რომ მტრედმა აღმოაჩინა მცენარე, ზეთისხილი არის მცენარე, მაგრამ აქ არის ერთი პატარა პრობლემა: დაბადებაში წერია რომ წარღვნის დროს წყალმა დაფარა თვით ყველაზე მაღალი მთები (თავი 7, სტროფები 19–20), ამგვარ პირობებში კი მცენარეთა სამყარო სრულიად განადგურდებოდა და ვერანაირად ვერ გადარჩებოდა, ისმის ლოგიკური კითხვა: საიდან გაჩნდა ის ზეთისხილის მცენარე, რომელსაც მტრედმა მიაგნო?
85. რა სქესის არიან ანგელოზები ანუ გააჩნიათ თუ არა სქესი ანგელოზებს?
86. რა სქესის არიან დემონები ანუ გააჩნიათ თუ არა სქესი დემონებს?
87. რატომ წერია ბიბლიაში, რომ ქალს არ აქვს სწავლის უფლება(პავლე, პირველი ეპისტოლე კორინთელთა მიმართ, თავი 14, სტროფები 34–35)?
88. რატომ წერია ბიბლიაში, რომ თუ ადამიანი უმეცარია სჯობს ბოლომდე უმეცრად დარჩეს (პავლე, 1 წერილი კორინთელთა მიმართ, თავი 14, სტროფი 38)?
89. მეცნიერულად დამტკიცებულია, რომ იმისათვის რათა დედამიწაზე მომხდარიყო იმგვარი წარღვნა, რომელიც ბიბლიაში არის აღწერილი, სადაც წერია რომ წყალმა დაფარა ყველაზე მაღალი მთებიც კი, საჭირო იქნებოდა სამი მსოფლიო ოკეანის მასის წყალი, ისმის ლოგიკური და რაციონალური კითხვა: უპირველეს ყოვლისა საიდან გაჩნდა ამდენი წყალი და მეორე რიგში კი სადღა გაქრა წარღვნის შემდეგ ამხელა წყლის მასა?

[G_saxva]

ეს სიცარიელე არც არსებობს და არც არ არსებობს, არც არ არსებობს და არც არ არ არსებობს

ჩავქვესკნელდი