აღსარება და ზიარება პარამეტრები

[marine]

"ტირილი მიწიერ ილუზიათა ნგრევაა".

[marine]

"შესცოდე?! შედი ეკლესიაში, მოინანიე ცოდვა, აქ არავინ განიკითხება, არამედ თითოეულს მიეტევება ცოდვა".

[marine]

"როდესაც უფალმა დაადგინა აღსარების საიდუმლო, მან თავად განსაზღვრა ისიც, რომ ადამიანი აღსარებას ამბობდეს ადამიანის წინაშე. ღვთისა ბევრს არ რცხვენია, რადგან მას ვერ ხედავს, ადამიანის წინაშე აღიარება კი რცხვენიათ და უჭირთ, მაგრამ ეს არის მაცხოვნებელი სირცხვილი, რომელიც ცოდვის დაძლევაში გვეხმარება. გარდა ამისა, მღვდელი არის სულიერი მოძღვარი, რომელიც გვეხმარება სწორი გზის ჩვენებაში ცოდვის დაძლევისას. აღსარება არ შემოიფარგლება მხოლოდ ცოდვის აღიარებით, ის მღვდლისგან რჩევა-დარიგებასაც გულისხმობს".

/დეკ. ზურაბ მჭედლიშვილი/

[marine]

"არც ერთი მოძღვარი ცუდად არ მოექცევა ადამიანს, რომელიც გულწრფელად, ღრმად ინანიებს ცოდვებს. ეშმაკი საფრთხეს უგებს მონანულს იმით, რომ შთააგონებს დაფაროს ცოდვები. მოძღვარი უკეთ განეწყობა ასეთი ადამიანის მიმართ. ეს არის აღსარების საიდუმლო თვისება".

/იღუმენი ნიკონი (ვორობიოვი)/

[marine]

"გულმოდგინედ სთხოვე უფალს, მოგანიჭოს უდიდესი და ნიჭთა შორის უპირატესი - საკუთარ ცოდვათა ხედვა და გლოვა მათზე. ვისაც ეს ნიჭი აქვს, ყველფარი აქვს..."

/იღუმენი ნიკონი (ვორობიოვი)/

[marine]

"სინანული ის წამალია, რომელიც ყველანაირ სნეულებას კურნავს".

/მეუფე ეფრემი (გამრეკელიძე)/

[marine]

"სჯობს დამდაბლდე ღვთის წინაშე. გადაუშალე მას შენი სიბილწე და როგორც კეთროვანმა, შეჰღაღადე: უფალო, თუ გსურს, ძალგიძს ჩემი განკურნება".

/იღუმენი ნიკონი (ვორობიოვი)/

[marine]

"ისეთი კეთილი საქმეები, როგორიც არის გულწრფელი ლოცვა და განსაკუთრებით ზიარება, ეშმაკის შურისძიების გარეშე არ ჩაივლის. ის მთელ ძალას ხმარობს, რომ სათანადოდ არ ვილოცოთ, არ ვეზიაროთ. თუ ამას ვერ შეძლებს, მერე ცდილობს, ისეთი საძაგლობა შეგვამთხვიოს, რომ კვალიც არ დარჩეს მიღებული მადლისა. ეს შენთვის, სულიერ ცხოვრებას ზიარებული ადამიანისთვის, კარგადაა ცნობილი. აი, რატომ არის საჭირო, რომ სიმდაბლითა და გულის შემუსვრილებით შეძლებისდაგვარად შევთხოვოთ უფალს, დაგვიცვას ეშმაკის მზაკვრობისგან, რომელიც სულზე ან პირდაპირ ზემოქმედებს, ანდა თავის ხელმწიფების ქვეშ მყოფ ადამიანთაგან".

/იღუმენი ნიკონი (ვორობიოვი)/

[marine]

"თითოეული ცოდვა ჭრილობაა, სულსა და სხეულში გამჯდარი და იგი იკურნება სინანულით".

/მეუფე ეფრემი (გამრეკელიძე)/

[marine]

"თუ სულიერი უძლურების გამო მყის გადასხვაფერება არ შეგიძლია და ისევ შესცოდავ, სასოს ნუ წარიკვეთ, კვლავ და კვლავ ისწრაფე სინანულის საიდუმლოსკენ. როგორც არ უნდა შესცოდო, დაუყოვნებლივ წამოდექი, მტვერივით ჩამოიბერტყე ცოდვა, ისწალე უბოროტობა, განუკითხველობა და სხვა ქრისტიანული სათნოებები შეიძინე".

/სქემიღუმენი საბა (ოსტაპენკო)/

[marine]

"აღსარების შემდგომ ადამიანს მონანიებული ცოდვის მტანჯველი გახსენება შორდება, თუმცა ცოდვილობის შეგნება რჩება. აღსარების მეშვეობით ცოდვა კი მოგვეტევება, მაგრამ მისგან სრულიად როდი ვთავისუფლდებით. უცოდველი ხომ მხოლოდ უფალი ბრძანდება, რომელმაც მიიღო უცოდველი ადამიანური სხეული და განაღმრთო ჩვენი ბუნება. ჩვენ კი სინანულის მეშვეობით უცოდველობის მადლით ვუერთდებით ქრისტეს. უცოდველობის მადლი ქრისტეს დამსახურებაა და არა ჩვენი. ცოდვებს ვინანიებთ, მაგრამ სიმდაბლისთვის გვრჩება შეგნება იმისა, რომ ადამიანური ბუნების უძლურების გამო ცოდვლინლი ვართ და ხშირ აღსარებას, სინანულს ვსაჭიროებთ. მოუნანიებელ ცოდვებს ღმერთი მოგვკითხავს. ადამიანი ცოდვისთვის კი არა, სინანულის უქონლობის გამო ისჯება".

/დეკ. აკაკი მელიქიძე/

[marine]

"მაგრამ ხშირად აღმსარებელი ვერ ამჩნევს თავის სულიერ ზრდას და ჰგონია, ერთ ადგილს ტკეპნის, ანდა თვლის, რომ უარესი გახდა: "ნაბიჯი წინ, ორი ნაბიჯი უკან". ნუ შეცბუნდები, ჩემო მეგობარო, ასე მხოლოდ გეჩვენება, სინამდვილეში კი შეუძლებელია, თითოეულმა აღსარებამ სულში კეთილი ცვლილებები არ მოახდინოს, ოღონდ ასე მაშინ ხდება, როცა მადლისკენ ისწრაფვი და გამოსწორების კეთილი სურვილი გაქვს".

/სქემიღუმენი საბა (ოსტაპენკო)/

[marine]

"დიდი სინანული, უფლის წყალობით, სულიერების ზრდის შესაბამისად მოდის და ამას დამსახურება უნდა".

/დეკ. დავით ციცქიშვილი/

[marine]

"შენ ამბობ: დღეს ვისარგებლებ სიამოვნებით და ხვალ მოვინანიებ. იმას, რაც შენს ხელშია, შენ სიამოვნებას აძლევ, და რაც შენი არაა - სინანულს? სჯობს ჩემი რჩევით ისარგებლო: დღევანდელი დღე მიეცი სინანულს, ხოლო ცოდვას ხვალინდელი დღეც არ დაუტოვო".

/წმ. იოანე ოქროპირი/

[marine]

"საკუთარი სულიერი სიღატაკის, ანუ იმ ვნებების შემეცნებას, რომლებიც გულშია მოკალათებული, ადამიანი სინანულამდე და ნეტარ მწუხარებამდე მიჰყავს. სულიერი თავმდაბლობით ცხოვრების პროცესში, ღვთის წინაშე გამართლებულობა მისთვის უფრო მეტად საჭირო ხდება და ის ღვთაებრივი მცნებებით ცხოვრებას ყოველნაირად ცდილობს. ადამიანის სამშვინველში მწუხარებათა სიღრმეების შესაბამისი ღვთაებრივი ნუგეშის მატარებელი ძალა შემოდის".

/მიტროპოლიტი იეროთეოსი (ვლახოსი)/

[marine]

"რომელი ჩვენგანი გაბედავს, მყრალ, ჭუჭყიან რუში ჩააგდოს ძვირფასი სამოსი?! ასევე, განა უნდა გაკადნიერდეთ, ცოდვილნო, იმ გულში მიიღოთ მაცხოვრის უძვირფასესი სისხლი და ხორცი, რომელიც ცოდვებით აღგივსიათ?!"

/ნეტარი ავგუსტინე/

[marine]

"ლიტურგიაზე კი იესო ქრისტე ნივთიერად იმყოფება ჩვენთან და თავისი სისხლითა და ხორცით გვასაზრდოებს".

/დეკ. გიორგი საბიაშვილი/

[marine]

"ყოველ დილით, როდესაც უფლის სისხლსა და ხორცს არ ეზიარებიან [მართლმადიდებლები], დიდი აიაზმის წყალს მოსვამენ, რათა სულიერად არ მოუძლურდნენ".

[marine]

"ერთხელ, ღვთისმსახურებისას ამონი დიდმა იხილა უფლის ანგელოზი, რომელიც ტრაპეზის მარჯვნივ იდგა და ზიარებაზე მისულთა სახელებს წიგნში იწერდა. ხოლო ვინც არ მოვიდა ეკლესიაში, მათ სახელებს კი ამოხოცდა - ისინი ყველანი სამი დღის შემდეგ გარდაიცვალნენ".

[marine]

"ჩემს სულიერ შვილებს ვუსურვებ, არ დაიზარონ, აიძულონ საკუთარ თავს სულიერი მოღვაწეობა, გულწრფელნი იყვნენ, აღსარების დროს არ დამალონ ცოდვები და თვითონაც გაურკვეველი დროით არ დაიმალონ, ხშირად იარონ ეკლესიაში".

/მამა ირაკლი სახოკია/