მართლმადიდებლური სასწაულები, დასტური ეკლესიის ჭეშმარიტებისა პარამეტრები

[marine]

"სასწაულები კაცთა უძლურების გამო დაშვებული შეღავათია"

/წმინდა მღვდელმთავარი ეგნატე ბრიანჩანინოვი/

[marine]

"ამჟამად უკრაინაში მცხოვრები ქალბატონი ლიანა ჩომახიძე, რომელიც მამა ვიტალის [სიდორენკო] ბავშობაში იცნობდა, საქართველოში სტუმრად იყო ჩამოსული. ის მამა ვიტალის საფლავზე მივიდა და სთხოვა, დიდი ხნის წინ დაკარგული ბეჭდის პოვნაში დახმარებოდა, რადგან ის მისთვის ძვირფასი სახსოვარი იყო. ტაძრიდან გამოსულმა ტაქსის ფულის ამოსაღებად ჩანთა გახსნა და მის ჯიბეში იპოვა სწორედ ის ბეჭედი, რომლის შესახებაც ბერს სთხოვდა. გასაკვირი კი ის იყო, რომ ეს ჩანთა საქართველოში წამოსვლის წინ იყიდა და მამა ვიტალის დახმარების გარეშე ბეჭედი ამ ჩანთაში ვერაფრით აღმოჩნდებოდა"

[marine]

"სასწაული იმიტომაა სასწაულებრივი, რადგან ის სცილდება შესაძლებლისა და შეუძლებლის ზღვარს. ეს ყოველთვის ღვთის საჩუქარია ადამიანებისთვის"

/ბერი ვსევოლოდი (ფილიპიევი)/

[marine]

"ეკლესიის გარეთ სასწაულები არ არსებობს, ისინი ეკლესიისა და ქრისტიანების სამსახურშია"

/ძმა იოსები, მონრეალის ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ივერიის მირონმდინარე ხატის მცველი/

[marine]

"ეკლესიის გარეთ სასწაულები არ არსებობს, ისინი ეკლესიისა და ქრისტიანების სამსახურშია"

/ძმა იოსები, მონრეალის ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ივერიის მირონმდინარე ხატის მცველი/

[marine]

რადა კრ.-ის ნაამბობი სოფიადან:

"ბორისლავას ვაჟი ივ. მე-4 კურსის სტუდენტია, რომელიც ძალიან ბეჯითად სწავლობს და ყოველთვის კარგი ნიშნები ჰქონდა. თუმცა, წელს ერთ-ერთმა პროფესორმა მას ყველაზე ცუდი ნიშანი (2) დაუწერა. რამდენჯერმე გამოცხადაა ამ გამოცდაზე, მაგრამ შედეგი მაინც იგივე იყო.

საწყალი ბიჭი კინაღამ ფსიქიკურად დაავადდა. ბოლოს პროფესორმა უთხრა: "თუ გამოცდის ჩაბარება გინდა, მომიტანე 600 დოლარი. წინააღმდეგ შემთხვევაში მოგიწევს წლის გამეორება."

მოსწავლემ ვერ იშოვა საჭირო თანხა. დედამისი ღარიბი ქალია, მაგრამ ძალიან მორწმუნე. როდესაც სოფიაში მონრეალის ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ივერიის მირონმდინარე ხატი ჩამოვიდა, იგი შვილთან ერთად წავიდა, რათა თაყვანი ეცა მისთვის.

ახალგაზრდა კაცი მხურვალედ ლოცულობდა, რომ სიმართლეს გაემარჯვა. და რა მოხდა? მეორე დღეს პროფესორი დაიჭირეს, როდესაც სხვა სტუდენტისგან ფულს იღებდა".

[marine]

გამოცდილებას გვიზიარებს ანა პ. ბრიუსელიდან:

"მინდა მოკლედ აღვწერო, რამდენად დამნაშავე ვარ [მონრეალის მირონმდინარე] ღვთისმშობლის წმინდა ივერიის ხატის წინაშე. როდესაც ხატმა მირონდენა დაიწყო, კანადიდან გამომიგზავნეს ბამბა ცელოფნის პარკით, როგორც ახლა ხშირად ვარიგებთ ხოლმე. ეს პარკი ბამბასთან ერთად ქინძისთავით მივიმაგრე მკერდთან საცვალზე და ვატარებდი. შემდეგ სიწმინდე პირველად მოვიდა ჩვენს ტაძარში, მერე მეორედ.

მე ვაკვირდებოდი, როგორ სდიოდა მას მირონი გარკვეულ მომენტებში, ლოცვისას, მაგალითად, როგორიცაა "მამაო ჩვენო". მისი არომატი ყველამ ვიცით, მაგრამ ჩემი ცოდვილობის გამო გამიჩნდა აზრი, ასე ვთქვათ, "მეცნიერულად ამეხსნა", ანუ "გამეგო" რა ხდებოდა? რისი გამოგონება შეიძლებოდა, რომ მომხდარიყო ის, რაც არის?

ეკლესიიდან დაბრუნებულმა, სადაც სიწმინდე მობრძანდა, ვერ მოვიშორე ეს მკრეხელური აზრი, რომელიც მაწუხებდა. გადავწყვიტე ბაღში წავსულიყავი და მზეზე დავმჯდარიყავი. ტანსაცმელი გავიხადე, საცვალი მასზე მიმაგრებული ბამბიანი პარკით ქვემოთ დავდე, ყველაფერი დანარჩენი ზემოთ დავადე, საცურაო კოსტიუმი ჩავიცვი და ბაღის ბოლოსკენ გავემართე, თან სულ ვფიქრობდი: "ხოსემ [ძმა იოსები, ხატის მცველი] კარგად იცოდა ლიტურგია, მას შეეძლო ჩაეხრახნა მექანიზმი, რომელიც გამოყოფს ხან მეტ, ხან ნაკლებ მირონს".

შეზლონგზე ვზივარ და ეს აზრი არ მტოვებს. უცებ მკერდზე რაღაც მეცემა, ისევ თვალდახუჭული ვზივარ და არომატს ვგრძნობ. ამ დავარდნილ რაღაცას ხელით ვიღებ - ეს არის ბამბა, მაგრამ ცელოფნის პარკის გარეშე. თითქოს დენმა დამარტყა, წამოვხტი და სასადილო ოთახისკენ გავიქეცი (დაახლოებით 20 მეტრია) ჩემი პარკის სანახავად.

ვიღებ ტანსაცმელს და ქვევით, როგორც დავტოვე, დევს პაკეტი, ცარიელი, შეკრული, მხოლოდ მასში ბამბა არ არის, სი ჩემკენ გადმოფრინდა ჩემი მკრეხელური "მეცნიერული" ფიქრების დროს.

არ აღვწერ ჩემს მდგომარეობას, თუ როგორი გაოგნებული ვიყავი! ახლა, როცა გავიგებ, რომ წმინდა ივერიის ხატი სადმე ევროპაში ჩამოდის, მივდივარ, რათა თაყვანი ვცე მას. ვერც კი გავბედე მეთქვა (მხოლოდ ერთ ქალბატონს ვუთხარი), რომ არ ჩამთვალონ "რომ მთლად გონზე არ ვარ". მოგვიანებით თავად ხოსეს მოვუყევი. შემინდე ყოვლადწმიდაო".

[marine]

"უფალი სასწაულებს ხალხის განსაცვიფრებლად კი არ იქმოდა, არამედ უბედურთა მიმართ თანაგრძნობის გამო, და ამავე დროს, ამით მას ადამიანთა რწმენა და კეთილზნეობაში განმტკიცება სურდა"