ღმერთის მცნებები თუ ტრადიციები პარამეტრები

[Iona]

Dec 19 2008, 12:50 PM

loen

ხოო .....19 დეკმბრის მერე აქ პირველად შემოვიხედე.

ნამეტანი გვიანი პასუხია მარა მაინც

ეს ადამინი იძახის, რომ ბიბლია ეწინააღმდეგება თავის თავს. ამბობს, რომ ასე ჩანსო რომ ეწინააღმდეგებაო, და იძახის , რომ მართლაც ასეაო, და მერე მოჰყავს მიზეზი რატომ, და თავის ჭკვაში ამართლებს ღმერთს ამაში.
თუ კარგად დაუკვირდები, წინააღმდეგობა ბიბლიისა, ნიშნავს , რომ ღმერთი იტყუება

ეგ ადამიანი არ ამობობს რომ ღმერთი იტყუება ეგ ადამიანი ამბობს რომ მოცემუი მცნება შეიძლება არ იყოს აბსოლუტური სიტუაციის და მიხედვით, ისევე როგორც თვალ თავლის წილ აგარ მოსულა და უნდა აპატიო. და რომ ხატთაყვანისცემა არ უდრის კერპთაყვანისცემლობას.

ბიბლაში ბევრი ერთი შეხედვით ურთიერ გამომრიცხავი მცნებები იპოვო (ანსაკუთრებით ათეისტებს ეხერხებათ ამის ნახვა) მარა ეგ მხოლოდ ერთი შეხედვითაა

ევას მაგალითი არ გამოდგება, იმიტომ რომ ჩვენ არნაირ მცნებას არ ვარღვევთ.

მერე კიდევ, იმ ადამიანის სწავლებას, რომელსაც ეუხერხულება ბიბლიიდან მოიყვანოს ამა თუ იმ აზრის მტკიცება (ამ შემთხვევაში ხატების შესახებ) არ გავიზიარებ. ამ ადამიანს მოყავს ბიბლიიდან ციტატები, მაგრამ იძახის რომ, მოვიყვან იმიტომო რომ პროტესტანტებს სულ ბიბლიიდან მოყავთო მტკიცებებიო(თითქოს იბოდიშებს, რომ ბიბლიიდან მოყავს ციტატა).

ამ კაცს კი არ ეუხერხულება ბიბლიაში ჩახედვა ...
იმიტომ "ეუხერხულება" რომ ეს საკითხი მისთვის არ საჭიროებს გადამოწმებას, რადგანაც დიდი ხნის წინათ გაირკვა 7 მსოფიო საეკლესიო კრებაზე - თავის დროზე მთელი ამბავი იკო ატეხილი - ხატმებრძოლეობა - ასეთი სახელით შევიდა ისტორიაში ეს მოვლენა

საქმე იმასია რომ პროტესტანტებთან არ არის წმინდა გადმოცემა - ანუ რუსულად პრედანიე,
ანუ წმინდა წერილი ხომ არის სული წმინდით შთაგონებული - სანდო და კარგი ?! :)
ჩვენთან კიდევ იკვნენ იმავე სულით შთაგონებული ადამიანები - რომელმაც დატოვეს გადმოცემა / ტრადიციები - პირჯვრის გადასახვა ხატთაყვნისცმემა ნათლობის სამჯერ წყალსი შთაფვლის რიტუალი ასევე მათი დადგენილია თუ რომლი სახარებები არის ჭეშმარიტად სული წმინდის მიერ შთაგონებული და ასშ.

შენი სურათი რომ ვნახო,თუ არ გიცნობ, ვერ გავიგებ შენ პირობნებას, რასაც გავიგებ შენს შესახებ მხოლოდ, არის შენი გარეგნობა. და თუ გიცნობ, მაშინ არც შენი სურათი მჭირდება შენი პიროვნების წარმოსადგენად, შენი სახელიც საკმარისია ამისათვის.

საქმეც მაგაშია რომ ხატი სურათი და ფოტო არ არის, ეს არის სიმბოლური გამოხატვა სულიერი რეალიებისა. (თუმცა მაგალითად კათოლიკური ხატები უფრო კარგი სურათებივითაა ხშირ შემთხვევაში)
სურათი და ხატი პიროვნებას ვერ შემცვლის - და მას არც აქვს ამის პრეტენზია მარა უბრალოდ ხატი ეხმარება ადამიანს ლოცვის განწყობის შექმნაში.

ბოლომდე არ მომისმენია სიმართლე გითხრა და მე მგონი მიხვდი რატომაც.
ამ ადამიანზე არ ვამბობ, რომ ეშმაკია ან სატანისეულია. უბრალოდ შემცდარია,და როგორც პიროვნებას ღმერთმა უშველოს. (მჯერა რომ ღმერთს შეუძლია ეს. ღმერთმა სავლეს(პავლეს) აუხილა თვალი და მოაბრუნა, და ჩვენ და ჩვენისთანები ვინღა ვართ.) მაგრამ მის სწავლებას არ გავიზიარებ გასაგები მიზეზების გამო.

ტაძარზე, კიდობანზე, კარავსა და ქერუბინებზე წინა პოსტებში გავეცი პასუხი(ბიბლიიდან) და თუ გაინტერესებს შეგიძლია წაიკითხო

ეგ რომ არ მოგისმენია ძაან ცუდი ბევრ საინტერესოს გაიგებდი მერი იყო საუბარი კარავზე და ქერუბიმებზეც.
ისე შენი ნაწერიდან ჩანს რომ თავიდანვე არ დაგევსა ეგ კაცი - ანუ ხარ სუბიექტური და არა ობიექტური მისი ლექციის აღქმაში შესაბამისად ბოლომდეც მაგიტომ არ მოუსმინე. - მასე სწორ დასკვნებს როგორ გამოიტან?

პ.ს. მე პირადად, ყველა ვინც აღიარებს იესო ქრისტეს ერთადერთ მხსნელად და უფლად, და ვისაც სჯერა რომ ის არის ძე ღვთისა , მიმაჩნია ქრისტიანად, მართლმადიდებელი იქნება ის თუ არა. გული კი მხოლოდ ღმერთმა იცის თითოეული ჩვენთაგანის. ეს დაგიწერე იმიტომ, რომ მეც "პროტესტანტებში" გავდივარ და იმ ლექციაზე იძახის პროტესტანტებს არ მიაჩნიათ მართლმადიდებლები ქრისტიანებადო.(მე მგონი პირიქით არის)

გაიხარე ოჯახში ! :) :) :)

პ.ს.ს
პროტესტანტები რავი ბევრინი არიან..... სხვადასხვა შეხედულების - იეღოველები საერთოდ სატანისტებს გვეძახიან თავიანთ შიდა სამზარეულოში როგორც ამბობენ.

[agmsarebeli]

[quote name='მოყვასი' date='Feb 25 2009, 01:30 AM' post='469599']
თქვენში ვის გულისხმობ?
და ბარემ რომელი თავი და მუხლია ისიც მითხარი..
[/quote



უბრალოდ თქვენობით მოგმართავთ.

ეს არის მეცამეტე კანონი, მესამე დიდება, მუხლი მეხუთე.



იქნებ მითხრათ რას ნიშნავს კვარცხლბეკიდა მისი თაყვანისცემა. გელოდებით

თან მიუთითეთ განმარტების წყარო .

[მოყვასი]

agmsarebeli
მანამ სანამ პასუხს მოგწერდე ხომ ვერ მეტყოდი რომელი წყარო უნდა იყოს რომ თქვენთვის მოსაწონი და მისარები იყოს?

[agmsarebeli]

არა, მე ეგ არ მიგულისხმია, უბრალოდ მაინტერესებს წყარო..მეტი არაფერი.

[ზვარე]

agmsarebeli
მანამ სანამ პასუხს მოგწერდე ხომ ვერ მეტყოდი რომელი წყარო უნდა იყოს რომ თქვენთვის მოსაწონი და მისარები იყოს?

თალმუდი

[agmsarebeli]

ზვარე ცოტა გვაცალე კაი?

[ზვარე]

ზვარე ცოტა გვაცალე კაი?

არის უფროსო!
ისე ამ კაცის მთავარი წყაროა _''ბიბლიის ახალი ქვეყნიერების თარგმანი, რომელიც გამოიცა 2006 წელს იეჰოვას მოწმეების მიერ''.

პს. ისე პიემზე რათ არ პასუხობ ძმაო?

[agmsarebeli]

აჰაა..იმიტომ რომ არ მინახია პმ ჯერ

თან არ მოსულა ჯერ

[loen]

GIORGI

ეკლესიის მიერ მიღებულ დოგმატებსა და ქადაგებათაგან ზოგი წერილობითი მითითების სახით, ზოგიერთი კი მოციქულთა გადმოცემიდან საიდუმლო მემკვიდრეობით მივიღეთ. ორივეს ღვთისმსახურების თანაბარი ძალა აქვს. ამას ვერავინ შეეწინააღმდეგება

ღვთის სიტყვა-ბიბლია ეწინააღმდეგება ამას:

მეორე რჯული 4:2
"...არ დაამატოთ მას არაფერი, რასაც მე გამცნებთ თქვენ, და არც მოაკლოთ.
რათა დაიცვათ მცნებანი უფლისა, თქვენი ღმერთისა, რომელთაც მე გამცნებთ თქვენ."

მეორე რჯული 12:32
"...ყოველი სიტყვა, რომელსაც მე გიბრძანებთ, დაიცავით შესასრულებლად.
ნურც დაუმატებ მას და ნურც მოაკლებ."

იგავები 30:5,6
"5. ღმერთის ყოველი ნათქვამი ხალასია,
ფარია ის მასზე დანდობილთათვის.
6. ნურაფერს მიუმატებ მის სიტყვებს,
რათა არ დაგსაჯოს და არ გამოდგე მატყუარა."

გამოცხადება 22:18,19
"18. მე ვამოწმებ ყველასთვის, ვისაც ესმის ამ
წიგნის წინასწარმეტყველების სიტყვები: თუ
ვინმე რამეს დაუმატებს ამას, ღმერთი გაუმრავლებს
მას ამ წიგნში ჩაწერილ წყლულებს.
19. თუ ვინმე რამეს მოაკლებს ამ წინასწარმეტყველების
წიგნის სიტყვებს, ღმერთი წაართმევს მას წილს
სიცოცხლის ხისგან, წმიდა ქალაქიდან და იქიდან,
რაც ამ წიგნშია ჩაწერილი."

რადგანაც, თუ თითქოსდა ნაკლებმნიშვნელოვან დაუწერელ ჩვეულებათა უარყოფას გავბედავთ, ამით უეჭველად შევბღალავთ სახარებაში ყველაზე მთავარს.

ეს ჩემი რწმენით პირიქით არის.

მაგალითად, ჯერ გავიხსენოთ პირველი და ყველასთვის საერთო: ვინ გვასწავლა წმიდა წერილში, რომ უფალი ჩვენი იესო ქრისტეს სახელზე მვედრებელნი პირჯვარს უნდა იწერდნენ?

არავის უსწავლებია წმინდა წერილში პირჯვარის წერა. და არც არის ყველასთვის საერთო.

რომელი წმიდა წერილი გვასწავლის, რომ ლოცვის დროს პირი აღმოსავლეთისაკენ ვიბრუნოთ?

არცერთი, და ჩემს წყაროებზე დაყრდნობით ეს ტრადიცია შემოვიდა მზისთაყვანისმცემლებისგან(რო�
��ორც, რომ მზე აღმოსავლეთიდან ამოდის), რომლებიც რომის იმპერიაში "გაქრისტიანდნენ".

რომელმა წმიდანმა დაგვიტოვა წერილობით მოხმობის სიტყვები ევქარისტიული პურის და სასმელის კურთხევისას?!

ეს არც კი ვიცი რას ნიშნავს.

ჩვენ არ ვკმაყოფილდებით იმ სიტყვებით, რომლებიც სახარებასა და სამოციქულოშია ნახსენები

რატომ?

კიდევ რა - რომელმა დაწერილმა სიტყვამ გვასწავლა ზეთისცხება

იაკობი 5:14
"...არის თქვენს შორის ვინმე ავად? მოიხმოს ეკლესიის ხუცესნი და ილოცონ მათზე და სცხონ ზეთი უფლი სახელით."

და კიდევ

მარკოზი 6:13
"...სდევნიდნენ მრავალ ეშმაკს და სცხებდნენ ზეთს და ბევრ სნეულს კურნავდნენ."

ეს ციტატა ასევე გასცემს შემდეგ კითხვას პასუხს:

რომელი წერილიდან იქნა აღებული სატანასა და მისი ანგელოზების განგდება და სხვა?!

საიდან მოდის ნათლობასთან დაკავშირებული სამჯერ შთაფლვა წყალში ადამიანისა

სამჯერ არსად არ წერია, მაგრამ წყალში მონათვლით თვით იესო მოინათლა.

ზოგნი კი მოციქულებს აღიარებენ ჰა 1 საუკუნემდე ანუ მოციქულთა მოწაფეებმა აღარ იცოდნენ და ჩვენ ვიცითო (19 თუ 20 საუკუნეში) რა გამოდის უფალმა ამქვეყნად მოიტანა მაცხოვნებელი სწავლება და რამდენიმე ათეულ წელიწადსაც ვერ შეინარჩუნა ჭეშმარიტება კაცობრიობამ და უკვე მოციქულთა მოწაფეებმა დაამახინჯეს და ბოლო საუკუნეეში გამოჩნდნენ რელიგიური ჯგუფები რომლებიც (ყველა თავისთვის)მიიჩნევს თავს 12 მოციქულთა მემკვიდრეს და პირელ ჭეშმარიტებათა მცოდნეს მფლობელს.

ბოლო საუკუნეებში კი არ გამოჩდნენ, არამედ ყოველთვის იყვნენ, მაგრამ იდევნებოდნენ და კლავდნენ, იმდროინდელი ეკლესიის მიერ. ეხლაც იდევნებიან(ამ ფორუმშიც კარგად სჩანს ამის მაგალითი), მაგრამ მოკვლის უფლება აღარა აქვთ და ამიტომ გამოჩნდნენ უფრო.
ხოლო, ღვთის სიტყვის დამახინჯებას რაც შეეხება, თვით მოციქულთა ცხოვრების პერიოდშიც იყო ამის ფაქტები და რა გასაკვირია, თუ მათი სიკვდილის შემდეგ უფრო მაშტაბურად განხორციელდა, თუნდაც მე-2-ე საუკუნიდან. ეს რომ ასე იყო, სჩანს უამრავი გაფრთხილებებიდან მოციქულთა მიერ. ერთს მოვიყვან მაგალითისთვის, დანარჩენს მიგანიშნებთ სად მოძებნოთ.
კოლოსელთა 2:8
"გაფრთხილდით, არავინ გაგიტაცოთ სიბრძნისმოყვარეობითა და ფუჭი ცდუნებებით, კაცთამიერი გადმოცემისა და ამ სოფლის წესისამებრ და არა ქრისტესამებრ."

2 კორინთელთა 11:12-15; რომაელთა 16:17,18.
ასე უცბად ესენი მოვძებნე, მე მგონი საკმარისია.


სიყვარულით,

ლოენ.

[კანონისტი]

loen
რა მაინტერესებს.

შენი აზრით:

1. რატომ თავად უფალმა არ დაწერა სახარება?
2. რამ გამოიწვია ახალი აღთქმის შექმნა?
3. სანამ ახალი აღთქმა დაიწერებოდა, იყვნენ თუ არა ქრისტიანები და თუ კი, რას ეფუძნებოდა მათი რწმენა?
4. ძველი აღთქმიდან რომ მოგყავს ციტატები, კარგია, მაგრამ მგონი ახალი აღთქმაა უკვე. ახლიდან მხოლოდ გამოცხადების ციტატაა მოყვანილი, ისიც მხოლოდ იმაზე, რაც უშუალოდ გამოცხადებას ეხება და არა მთლიანად წმინდა წერილს.

მაშინ, იქნებ მიპასუხოთ:
იგი ორმოც დღეს ეჩვენებოდა მათ და მოუთხრობდა ღვთის სასუფეველზე. (საქმე 1,3)
ჩვენ ხომ ვიცით, რომ ამ სწავლებიდან არაფერი დაწერილა და რატომ გვიკრძალავ, რომ უფლის სიტყვა მივიღოთ?

მაშ ასე, ძმებო, მტკიცედ იდექით და გეპყრათ გადმოცემები, რომლებიც გისწავლიათ ჩვენი სიტყვით თუ წერილით. (2 თეს. 2,15)
ანუ, მხოლოდ რაც დავწერე ის კი არ დაიცავითო, რაც ზეპირადაც გითხარითო.

იმისთვის გაქებთ, ძმანო, რომ ჩემი ყველაფერი გახსოვთ და, როგორც გადმოგეცით, ისე ინახავთ გადმოცემას. (1 კორ. 11,2)
კვლავ იგივე.

მოკლედ, ველი ციტატებს თქვენგან ახალი აღთქმიდან და ამასთან, ზემო კითხვებზე პასუხს.

[Iona]

"...არ დაამატოთ მას არაფერი, რასაც მე გამცნებთ თქვენ, და არც მოაკლოთ.
რათა დაიცვათ მცნებანი უფლისა, თქვენი ღმერთისა, რომელთაც მე გამცნებთ თქვენ."

მერე ეგ არაა აუცილებელი რომ მხოლოდ წერილობითი ფორმით მოხდეს.

პრინციპში უფორო პირიქით არის ნახსენები სახარებაში - იქ წერია რომ მრავალი რამ არ დაიწერა.

იოანეს სახარების 21 ბოლო თავი.
24. ესე არს მოწაფე იგი, რომელი წამებს ამათთჳს და რომელმან დაწერა ესე. და უწყით, რამეთუ ჭეშმარიტ არს წამებაჲ მისი. 25. და არიან სხუანიცა მრავალ, რომელ ქმნნა იესუ, რომელნი თუმცა დაიწერებოდეს თითოეულად, არცაღა ვჰგონებ, ვითარმცა სოფელმან ამან დაიტია აღწერილი წიგნები.

24. ეს არის მოწაფე, რომელიც მოწმობს ამას და რომელმაც დაწერა ეს. და ვიცით, რომ მისი მოწმობა ჭეშმარიტია.

25. ბევრი სხვა რამეც მოიმოქმედა იესომ, მაგრამ ყველაფერი სათითაოდ რომ დაწერილიყო, ვგონებ, ქვეყანაც ვერ დაიტევდა დაწერილ წიგნებს. ამინ.


ასე რომ სახარებაში ყვლეაფერი არაა დაწერილი

[მოყვასი]

Iona გამარჯობა

loen-ი ალბათ დაწერს თავის პასუხს შენს კომენტარზე.
მანამ კი მე ორიოდე სიტყვა მინდა ვთქვა.

მართალი ხარ რომ ქრისტეს სიტყვებს მოციქულები ისმენდნენ და მას როგორც წერილობით ისე სიტყვიერად გადასცემდნენ.

რაც შეეხება იოანეს 21:24,25-ში ჩაწერილს , მოგასენებ რომ, მანდ საუბარია იმაზე რომ, თუ ის ყველაფერი რაც იესომ გააკეთა სათითაოდ ანუ დაწვრილებით რომ დაწერილიყოო ვერ დაიტევდა ქვეყნიერებაო. ანუ, ის დაიწერა რაც საჭირო იყო რომ ადამიანებს გაეგო; საკმარისი დაიწერა რომ იცოდეს ადამიანმა ღვთისა და მისი ძის შესახებ.
გარდა ამისა, ახალ აღთქმაში ხომ წერია რომ "მთელი წერილი ღვთივსულიერია და სარგო-სასწავლად, სამხილებლად, გამოსასწორებლად და სიმართლის შესაგონებლად,რათა ღვთის კაცი სრულქმნილი იყოს, ყოველი კეთილი საქმის აღსასრულებლად გამზადებული."- 2 ტიმოთეს 3:16.
ამიტომ, ის აზრი რომ თითქოს წმინდა წერილი არაა საკმარისი სასწავლებლად და დასარიგებლად არ მგონია მაინც და მაინც სწორი აზრი იყოს რადგან არ ეთანხმება ბიბლიაში ჩაწერილს.

ამრიგად რწმენა უნდა გამომდინარეობდეს მოსმენისაგან, და მოსმენა კი ქრისტეს სიტყვებისაგან, რომელიც წერილობითი ფორმით გადმოგვეცა მოციქულების მიერ და მას დღეს ბიბლია ქვია.
"ამრიგად, რწმენა - სმენისაგან, ხოლო სმენა - ქრისტეს სიტყვისგან." - რომაელთა 10:17.
სწორედ ამიტომ წერდა პავლე მოციქული შემდეგ სიტყვებს:
"ხოლო ყველაფერი, რაც უწინ დაიწერა, ჩვენს დასამოძღვრად დაიწერა, რათა მოთმინებითა და წერილისმიერი ნუგეშისცემით სასოება გვქონდეს." - რომაელთა 15:4.

[afxazi]

მოყვასი

ამიტომ, ის აზრი რომ თითქოს წმინდა წერილი არაა საკმარისი სასწავლებლად და დასარიგებლად არ მგონია მაინც და მაინც სწორი აზრი იყოს რადგან არ ეთანხმება ბიბლიაში ჩაწერილს.

უნდა დავაზუსტოთ ეს შეხედულება. თუკი ჩვენ მხოლოდ ბიბლიას ვაღიარებთ და მხოლოდ აქედან ამოვდივართ (ეს იდეაში ასეც უნდა იყოს), ანუ ყოველნაირი განმარტების გარეშე ვხელმძღვანელობთ ამ წიგნთა წიგნიდან, ეს არასწორია იმდენად რამდენადაც ბიბლიური მოძღვრების სიღრმე არ გვაძლევს უფლებას მხოლოდ საკუთარ თავს, საკუთარ შეხედულებასა თუ აზროვნებას დავეყრდნოთ, რადგან ალბათ ყველა დამეთანხმებით რომ ცალმხრივად ბიბოიური მუხლების შეფასება, ყოველნაირი სიღრმისეულად განმარტების გარეშე დიდ გაუგებრობას და დაბნეულობას იწვევს.

იმ მუხლების სამაგიეროდ რა შენ წმინდა წერილიდან მოიყვანე მეც შემიძლია მოვიყვანო აშკარა მოწმობა იმისა რომ საკმარისი არ იყო მხოლოდ წერილობითი დამოძღვრა მოციქულებისა, მაგრამ გამოვა ისე თითქოს ბიბლიის მუხლებს ვაპირისპირებდეთ რაც აბსოლუტურად გამორიცხულია.

მაგალიტად იოანე მოციქული თავისი მეორე ეპისტოლის ბოლოს ასეთ რამეს ამბობს: ბევრი რამ მაქვს თქვენთან მოსაწერი, მაგრამ არა მსურს ქაღალდით და მელნით, რადგან ვიმედოვნებ თქვენთან მოსვლას და პირისპირ ლაპარაკს, რათა სრული იყოს ჩვენი სიხარული". (II იოანე 1,12)

ამბობს აქ სადმე იოანე ამხარებელი რომ წერილობითი დამოძღვრა საკმარისია სრულყოფილი დამოძღვრისათვის. ის ეშურება ადამიანის ნახვას რომ პირისპირ საუბრით სრულყოს მის მიერ გადაცემული მოძღვრება. რაც ცხადია არ ეწინააღმდეგება შენს მიერ მოტანილ მუხლებს, ვინაიდან საეკლესიო მოძღვრებით ბიბლია თავის თავში მოიცავს ყველაფერს არსებითს, მაგრამ ვიმეორებ თვით ბიბლიის ენა, მისი თხრობის მანერა და სირთულე იქ გადმოცემული ამბების გაგებისა ყოველთვის იწვევდა და იწვევს მის განმარტებით გადმოცემას, არა შეცვლას არამედ ასე ვთქვათ გაფართოებას იქ გადმოცემული სწავლებებისა.

ასე რომ მშრალად და ცალმხრივად ნუ შევაფასებთ ბიბლიის ამა თუ იმ მუხლს და ნუ ავაგებთ საკუტარ შეხედულებას ამ მუხლების მცდარად გაგებულ აზრებზე.

[მოყვასი]

გამარჯობა afxazi

ძალზედ საინტერესო და მნიშვნელოვანი სიტყვები გიწერია. როგორც თავადვე თქვი: "უნდა დავაზუსტოთ ეს შეხედულება. თუკი ჩვენ მხოლოდ ბიბლიას ვაღიარებთ და მხოლოდ აქედან ამოვდივართ (ეს იდეაში ასეც უნდა იყოს), ანუ ყოველნაირი განმარტების გარეშე ვხელმძღვანელობთ ამ წიგნთა წიგნიდან, ეს არასწორია იმდენად რამდენადაც ბიბლიური მოძღვრების სიღრმე არ გვაძლევს უფლებას მხოლოდ საკუთარ თავს, საკუთარ შეხედულებასა თუ აზროვნებას დავეყრდნოთ, რადგან ალბათ ყველა დამეთანხმებით რომ ცალმხრივად ბიბოიური მუხლების შეფასება, ყოველნაირი სიღრმისეულად განმარტების გარეშე დიდ გაუგებრობას და დაბნეულობას იწვევს."

როგორც თავადაც აღნიშნე "უნდა დავაზუსტოთ ეს შეხედულება".
მართალი ხარ და გეთანხმები! წმინდა წერილის მხოლოდ წაკითხვა, მასში საკუთარი გონებით წვდომა, ადამიანს ვერ მიიყვანს სწორ დასკვნებამდე; ანუ, შესაძლოა ისეთ დასკვნებამდეც კი მიიყვანოს პირად ახსნა-განმარტებებმა (ეგზეგეზამ) რომ ნამდვილ გასცდეს ქრისტიანულ სწავლებებს და ღვთის უარყოფამდეც კი მიიყვანოს. ამაში გეთანხმები 100%-ით!

მე როგორც გარეშე პირი (არა მართლმადიდებელი) გულდასმით ვსწავლობ ბიბლიას როგორც მართლმადიდებელ ეკლესიაში განმარტებული სწავლებების მიხედვით, ისე სხვა ქრისტიანულ რელიგიების ახსნაგანმარტებებსაც. ნებისმიერ განმარტებას მე პირადად ვუყურებ ისეთ რამედ რომელიც შესაძლოა იყოს ადამიანური გონებით განმარტებული და არა ღვთიური გზით.
ასე იმიტომ ვიქცევი რომ, დღეს არსებული ქრისტიანული რელიგიები, ყველა, იმას ამბობენ, რომ ღვთის სულიწმინდით ვმარტავთო ბიბლიასო. არადა, ამ, "ქრისტიანული" რელიგიების განმარტებებს ერთმანეთს თუ შევადრით, იოლად დავინახავთ, რომ, ერთმანეთის საპირისპიროს ასწავლიან. აქედან გამომდინარე, ლოგიკურია და ბუნებრივიც, რომ, ვერ იქნება ყველა "ქრისტიანული რელიგიების" ახსნა-განმარტებები ღვთისგან. ამიტომ, ნებისმიერი ეგზეგეზა, რომელიც არ ეთანხმება ბიბლიის მთლიან სწავლებას მე მას ვერ ვიღებ ღვთის სულიწმინდით ახსნილს.

ამ ყველაფრიდან გამომდინარე, ნათლად ჩანს რომ, ყველას შეუძლია ხმამაღლა განაცხადოს თითქოს მათ გადაეცა სიტყვიერად სწორი განმარტებები ბიბლიისა ან მათ აქვთ სულიწმინდის მხარდაჭერა განმარტონ ბიბლია. ამას კათოლიკური ეკლესიაც, მართლმადიდებელიც და სხვა პროტესტანტული რელიგიებიც ამბობენ და იტყვიან.

ამიტომ, ნებისმიერი განმარტება ბიბლიის სიტყვებისა, მიმაჩნია რომ პირველ რიგში უნდა ეთანხმებოდეს ბიბლიის საერთო, მთლიან სწავლებას და არ უნდა მოდიოდს ბიბლიის არცერთ ფრაზასთან წინააღმდეგობაში თუ კი ის ღვთიური ახსნა განმარტებაა! მიზეზი ისაა, რომ, თუ რომელიმე მუხლი არასწორად იქნა გაგებული და განმარტებული, ის აუცილებლად შეეწინააღმდეგება ბიბლიის სხვა ადგილებსა და მუხლებს. ხოლო თუ სწორი ახსნა განმარტებაა, მაშინ ის ჰარმონიაში იქნება ბიბლიის სხვა მუხლებთან.

ამრიგად, ნათელია, რომ, როგორც ღვთის სულიწმინდის ზემოქმედებით დაიწერა წმინდა წერილი - ბიბლია, მისი ახსნა განმარტებაც ღვთის სულიცმინდის დახმარებით შეიძლება მხოლოდ! ამაზე პეტრე მოციქული გარკვევით წერს 2 პეტრე 1:20, 21-ში: "უწინარეს ყოვლისა, უნდა იცოდეთ, რომ წერილის არცერთი წინასწარმეტყველება თავისით არ განიმარტება. რადგანაც წინასწარმეტყველება არასოდეს კაცის ნებით არ წარმოთქმულა, არამედ სული წმიდის კარნახით წარმოსთქვამდნენ მას ღვთის წმიდა კაცნი".
საკითხავი ისაა, ვისი, რომელი ქრისტიანული რელიგია ხსნის ბიბლიას 'სული წმინდის კარნახით'.

რაც შეეხება შენს მიერ მოყვანილ იოანეს მეორე წერილის მეთორმეტე მუხლს.
ამაზე მინდა ორიოდე სიტყვა ვთქვა.
როგორც წინა პოსტში აღვნიშნე, ბიბლია სრულყოფილი სიტყვაა ღვთისა კაცობრიობის მიმართ, სადაც ღვთი სნება და განზრახვებია ჩაწერილი და ადამიანის ღმერთთან დაახლოების, ადამიანის გასრულყოფილებისთვის, დარიგებისთვის, მხილებისთვის და დამოძღვრის ღვთის სრულყოფილ სიტყვას (წიგნს) წარმოადგენს, როგორც ამას პავლე 2 ტიმოთეს 3:16-ში და თავად უფალი იესო ქრისტე ამბობს იოანეს 17:17-ში.

მაშ რატომ დაწერა სიტყვები მოციქულ იოანემ "ვიმედოვნებ თქვენთან მოსვლას და პირისპირ ლაპარაკს"? ეს სიტყვები მოხუცებულმა მოცუქულმა იოანემ, დაახლოებით ახალი წელთაღრიცხვით 98 წელს დაწერა. ნუთუ შეიძლება ამ სიტყვებიდან გავაკეთოთ დასკვნა, რომ იოანემ, ქრისტეს შესახებ სწავლება და ქრისტესმიერი სწავლების ნაწილი სიტყვიერად ჩააბარა ქრისტიანული კრების წევრებს რომელიც სიტყვიერად უნდა გადაეცათ საუკუნეების მანძილზე? არა. თუ რატომ, გეტყვი.

მაშინ როცა იოანე მოციქულმა ეს სიტყვები დაწერა, ის პერიოდი იყო ( პირველი საუკუნის მიწურული), როცა, ქრისტიანობიდან განდგომილება უფრო და უფრო იკიდებდა ფეხს. იოანეს 2:19-11-ში, ანუ კონტექსტში, ვკითხულობთ: "ვინც შორდება ქრისტეს მოძღვრებას და არ მკვიდრობს მასში, არა ჰყავს ღმერთი, ხოლო ვინც მკვიდრობს ქრისტეს მოძღვრებაში, მამაცა ჰყავს და ძეც. ვინც თქვენთან მოდის, მაგრამ არ მოაქვს ეს მოძღვრება ნურც შინ მიიღებთ და ნურც მოიკითხავთ. რადგან ვინც მას მოიკითხავს, მის ბოროტ საქმესაც ეზიარება".
თუ გულდასმით წავიკითხავთ იოანე მოციქულის ეპისტოლეებს, უამრავ ადგილს ვანახავთ სადაც იოანე ანტიქრისტეზე და განდგომილებაზე საუბრობს რომელიც თავად უფალ იესო ქრისტემ იწინასწარმეტყველა. მოციქული იოანე, თავის ეპისტოლეებში მოუწოდებს თანაქრისტიანებს რომ უარყონ განდგომილება, მათი ყურისმომქავებელი მოძღვრებები და მიეკრონ ღვთის ჭეშმარიტ სწავებას. იგი თავის ეპისტოლეებში ღვთის სიყვარულზე განსაკუთრებულად ამახვილებს ყურადღებას და მოუწოდებს თანამორწმუნეებს რომ უყვარდეთ ღმერთი რადგან 'ღმერთი სიყვარულიაო' ამბობდა ის. იოანე ხედავდა რომ იმ მძიმე დროს, როცა უამრავი ადამიანი უკვე უკუღმა საუბრობდა ღმერთზე, ქრისტეზე და ქრისტეს მიერ დატოვებულ სწავლებებზე, განამტკიცებდა მათ თავისი სულიერი, გამამხნევებელი წერილების მეშვეობით; სიყვარულისა და ღმერთის ნუგეშით, ანუგეშებდა მათ.

სიტყვებში : "ბევრი რამ მაქვს თქვენთან მოსაწერი, მაგრამ არა მსურს ქაღალდით და მელნით, რადგან ვიმედოვნებ თქვენთან მოსვლას და პირისპირ ლაპარაკს, რათა სრული იყოს ჩვენი სიხარული". - (II იოანე 1,12)

მოციქული იოანე ამ სიტყვებში, იმას გამოხატავს რომ, უამრავი რამ ჰქონდა გულში რასაც წერილობით დაწერას პირადად ნახვის დროს თქმა არჩია. მან გვერდით გადასდო პაპირუსის 'ქაღალდი' და 'მელანი' და მიუხედავად ასაკში მყოფმა მოციქულმა 'პირისპირ' საუბარი არჩია 'რათა სრული იყოს ჩვენი სიხარულიო' ამბობს ის.

ბუნებრივია რომ მოხუცებული, საყვარელი მოციქულის სტუმრობა, ნაყოფად, ნამდვილად გამოიღებდა სიხარულს და ურთიერთგანმტკიცების სულიერი შედეგებს; იგი ამას კარგად აღნიშნავს სიტყვებში: "რადგანაც იმედი მაქვს, რომ გეწვევით და პირისპირ გესაუბრებით, რათა სრულ იყოს ჩვენი სიხარული." - (II იოანე 1,12).
ანალოგიურად, პავლე მოციქულიც წერდა თავის რომაელ თანამორწმუნეებს: "რადგანაც გულით მწადია თქვენი ნახვა, რათა გიწილადოთ სულიერი ნიჭი თქვენს განსამტკიცებლად, ანუ, რაც იგივეა, ჩემს სანუგეშებლად, თქვენი და ჩემი საერთო რწმენით. - რომაელთა 1:11,12.

[afxazi]

მოყვასი
კარგი არ მინდა კიდევ ერთხელ ვამბობ ციტატები ავუპირისპიროთ ერთამენთს, ის ციტატები რომის წყაროც სული წმინდაა.

მხოლოდ ერთ შეკითხვაზე მიპასხუხე თუ შეგიძლია. ახალი აღთქმის ერთ-ერთ წიგნში, კერძოდ იუდა მოციქულის ეპისტოლეში ასეთ სიტყვებს ვკითხულობთ: "მიქაელ მთავარანგელოზმა ეშმაკთან პაექრობისას, როცა ედავებოდა მას მოსეს სხეულის გამო, ვერ გაბედა გმობის მსჯავრი წარმოეთქვა, არამედ თქვა: "შეგრისხოს უფალმა" (იუდა, 1,9)

ზემოთ გამოთქმული ლოგიკის შესაბამისად უნდა ვიფიქროთ რომ იუდა მოციქული ამ სიტყვების წარმოთქმისას ძველი აღთქმის რომელიმე წიგნიდან ხელმძღვანელობდა. მაშ იქნებ მომიძებნო და მიპოვო ის ციტატა ძველი ართქმის რომელიმე წიგნიდან სადაც მსგავსი რამაა ნათქვამი.

[Iona]

რაც შეეხება იოანეს 21:24,25-ში ჩაწერილს , მოგასენებ რომ, მანდ საუბარია იმაზე რომ, თუ ის ყველაფერი რაც იესომ გააკეთა სათითაოდ ანუ დაწვრილებით რომ დაწერილიყოო ვერ დაიტევდა ქვეყნიერებაო. ანუ, ის დაიწერა რაც საჭირო იყო რომ ადამიანებს გაეგო; საკმარისი დაიწერა რომ იცოდეს ადამიანმა ღვთისა და მისი ძის შესახებ.

კი მაგრამ სათითაოდ გაკეთებაში ქადაგება არ შედის? რამდენ რამეს ასწავლიდა რაც არაა დაწერილი. ?!

ამიტომ, ის აზრი რომ თითქოს წმინდა წერილი არაა საკმარისი სასწავლებლად და დასარიგებლად არ მგონია მაინც და მაინც სწორი აზრი იყოს რადგან არ ეთანხმება ბიბლიაში ჩაწერილს.

საკმაარის არაა რისთვის?

რომ არაფერი შეგეშალოს ? ...... აბა შეხედე რამდენი სექტაა ურთიერთ გამომრიცხავი სწავლებებით ... მარტო ბიბლია რო საკმარის იყოს არავის არაფერ შეეშლებოდა და ყველა იქნებოდ ერთ აზრზე ....

საქმე იმაშია რომ სურულ ინოფრმაცია არაა დაწერილი , (მე კი არ ვამბობ მასეა დაწერილი)
ანუ ეს არაა მხოლოდ.

[Iona]

. ნუთუ შეიძლება ამ სიტყვებიდან გავაკეთოთ დასკვნა, რომ იოანემ, ქრისტეს შესახებ სწავლება და ქრისტესმიერი სწავლების ნაწილი სიტყვიერად ჩააბარა ქრისტიანული კრების წევრებს რომელიც სიტყვიერად უნდა გადაეცათ საუკუნეების მანძილზე? არა. თუ რატომ, გეტყვი.

რატომ მაინც არ წერია მანდ ......... დიდი გაუგებარი , ბაზრი მიდის... რა შუაშია განდგომილება საეროდ. ? განდგომილება თუა ესე იგი ზეპირსიტყვიერად სწავლების გადაცემა არ შეიძლება ?

წერია მოვალ და რაღAცეებს გეტყვითო- საინერესოა რა უნდა ეთქვა და ესწავლებინა - თუ არა რამე რელიგიიური რამე სწავლება/დარიგება?

[sergi_glaxa]

მოყვასი
რა მაგარი ხარ

[მოყვასი]

afxazi,

სიმართლე გითხრა, არანაირად არ მსურს ჩავუკვირდე მიზეზს თუ რატომ დამისვი ეს შეკითხვა. არც წინასწარ მინდა გავაკეთო დასკვნები თუ რა დგას ამ შეკითხვის უკან და რა მიზნით შეიძლებოდა დაგესვა ეს შეკითხვა. თუმცა ინტუიცია მაინც მკარნახობს და გარკვეულ მოსაზრებას მიქმნის თუ რა მიზნით დაისვა ასეთი სახის შეკითხვა.

პასუხი რასაკვირველია, სიამოვნებით შემიძლია მოგწერო.

პირველ რიგში, მინდა აღვნიშნო ერთი მნიშვნელოვანი რამ. წინა პოსტში ჩვენ, ორივე ბიბლიის კითხვაზე და ბიბლიის მუხლების თვითნებურ ახსნა-განმარტებაზე ვსაუბრობდით. ორივემ ერთი და იგივე რამ ვთქვით, ანუ მე დაგეთანხმე, რომ, თუ ადამიანური გონებით ვინმე შეეცდებოდა მის განმარტებას ასცდებოდა წმინდა წერილის მართებულ, ღვთიურ გაგებას. ამასთან დაკავშირებით მე შემდეგი სიტყვები დავწერე: ""ქრისტიანული" რელიგიების განმარტებებს ერთმანეთს თუ შევადრით, იოლად დავინახავთ, რომ, ერთმანეთის საპირისპიროს ასწავლიან. აქედან გამომდინარე, ლოგიკურია და ბუნებრივიც, რომ, ვერ იქნება ყველა "ქრისტიანული რელიგიების" ახსნა-განმარტებები ღვთისგან. ამიტომ, ნებისმიერი ეგზეგეზა, რომელიც არ ეთანხმება ბიბლიის მთლიან სწავლებას მე მას ვერ ვიღებ ღვთის სულიწმინდით ახსნილს." მე აგრეთვე დავწერე: "ამრიგად, ნათელია, რომ, როგორც ღვთის სულიწმინდის ზემოქმედებით დაიწერა წმინდა წერილი - ბიბლია, მისი ახსნა განმარტებაც ღვთის სულიცმინდის დახმარებით შეიძლება მხოლოდ! ამაზე პეტრე მოციქული გარკვევით წერს 2 პეტრე 1:20, 21-ში".
იყო ასეთი სიტყვებიც: "ამიტომ, ნებისმიერი განმარტება ბიბლიის სიტყვებისა, მიმაჩნია რომ პირველ რიგში უნდა ეთანხმებოდეს ბიბლიის საერთო, მთლიან სწავლებას და არ უნდა მოდიოდს ბიბლიის არცერთ ფრაზასთან წინააღმდეგობაში თუ კი ის ღვთიური ახსნა განმარტებაა! მიზეზი ისაა, რომ, თუ რომელიმე მუხლი არასწორად იქნა გაგებული და განმარტებული, ის აუცილებლად შეეწინააღმდეგება ბიბლიის სხვა ადგილებსა და მუხლებს. ხოლო თუ სწორი ახსნა განმარტებაა, მაშინ ის ჰარმონიაში იქნება ბიბლიის სხვა მუხლებთან."

ამ სიტყვებით, დღეს არსებული "ქრისტიანული რელიგიების" მიერ ბიბლიის ახსნაგანმარტებებზე ვსაუბრობდი რაც სრულიად ნათელია ჩემს წინა პოსტში დაწერილი სიტყვებიდან რომლებიც ამ პოსტშიც გადმოვაკოპირე.

შენ აგრეთვე წერ: "ზემოთ გამოთქმული ლოგიკის შესაბამისად უნდა ვიფიქროთ რომ იუდა მოციქული ამ სიტყვების წარმოთქმისას ძველი აღთქმის რომელიმე წიგნიდან ხელმძღვანელობდა. მაშ იქნებ მომიძებნო და მიპოვო ის ციტატა ძველი ართქმის რომელიმე წიგნიდან სადაც მსგავსი რამაა ნათქვამი."

ზემოთ 'გამოთქმულ ლოგიკას' ვერ გამოვიყენებთ მოციქულებზე, რადგან, ისინი უშუალოდ ღვთის სულიწმინდის კარნახით წერდნენ და მათი დაწერილი სიტყვები რომელიც ბიბლიაშია ჩაწერილი სადაო არ არის არც ჩემთვის და არც სხვა უამრავი ადამიანისათვის. იუდას ეპისტოლე რომ ღვთისგანაა ამას ბევრი რამ ადასტურებს და დღეს მსოფლიოში კარგადაა ცნობილი ამ ეპისტოლეს კანონიკურობა!
ბიბლიაში, თუნდაც სახარებებში მაგალითად, არის ზოგი რამ, რასაც სახარების ერთი მწერალი დაწვრილებით მოგვითხრობს და მეორე კი მოვლენაზე ზოგად ანუ გარკვეულწილად ზედაპირულად მოგვითხრობს. ეს არ ნიშნავს რომ ამის გამო ის არ მიიჩნეოდეს კანონიკურად.
იუდა, იმ მუხლში რომელიც შენ მოიყვანე (იუდა1:9) მოგვითხრობს მოვლენაზე რომელიც სინამდვილეში მოხდა, თუმცა ის ციტირებას არ ახდენს დაწერილი ტექსტისას,(მაგალითად ძვ.აღთქმიდან) არამედ, ის სინამდვილეში მომხდარი მოვლენის შესახებ წერს. (როგორც ჩანს იესოს მონაყოლიდან, რაც სრულიად მოსალოდნელიც იქნებოდა რადგან იესო დედამიწაზე მოვლინებამდე ზეცაში, ღმერთთან მყოფი "სიტყვა" იყო).
იმის გამო რომ იუდას მიერ მიქაელ მთავარანგელოზის სატანასთან კამათის რეალური მოვლენიდან სიტყვასიტყვით გვიწერს თუ რა თქვა მთავარანგელოზმა მიქაელმა და ეს სიტყვები ძველ აღთქმაში არ წერია, სულაც არ ნიშნავს რომ იუდას ეპიტოლე არაა ღვთისგან და ამის გამო ის არ შეიძლება ღვთიური იყოს. წინა პოსტში, მე ვსაუბრობდი რელიგიების ეგზეგეზებზე, რომ მათი ახსნა განმარტებები წინააღმდეგობაში კი არ უნდა მოდიოდეს ბიბლიასთან არამედ მასთან თანხმობაში, ჰარმონიაში უნდა იყოს მეთქი თუ კი ის ღვთიური ახსნაგანმარტებაათქო.
თუმცა აქვე მინდა აღვნიშნო რომ იუდას 1:9,10-ში ჩაწერილი მოვლენის შესახებ რომელიც იუდამ დაწერა არა თუ ეწინააღმდეგება ბიბლიას, არამედ სრულ თანხმობაშია იმასთან რასაც ბიბლია ამბობს მოსეს სხეულზე.
ბიბლია მოგვითხრობს რომ "მოკვდა მოსე, უფლის მორჩილი, მოაბის ქვეყანაში, უფლის სიტყვისაებრ.დამარხეს იგი ველზე მოაბის ქვეყანაში ბეთ-ფეღორის წინ და არავინ იცის მისი საფლავი დღევანდლამდე." ის, თუ მოსეს სხეულთან დაკავშირებით რაზე კამათობდნენ მიქაულ მთავარანგელოზი და სატანა, იუდა კონკრეტულად არ მოგვითხრობს მასზე. მაგრამ იუდას მონათხრობიდან ნათელია, რომ მთავარანგელოზმა მიქაულმა გამოავლინა თავმდაბლობა, 'ვერ გაბედა გმობის მსჯავრი წარმოეთქვა' და ღვთის აღმატებული მდგომარეობისადმი ღრმა პატივისცემა გამოავლინა როცა თქვა: "შეგრისხოს უფალმა".

აფხაზი, შენ აგრეთვე მთხოვე: "იქნებ მომიძებნო და მიპოვო ის ციტატა ძველი ართქმის რომელიმე წიგნიდან სადაც მსგავსი რამაა ნათქვამი."

კი, მსგავსი რამ ნამდვილად არის ნათქვამი ღვთის სიტყვაში.

"ძველ აღთქმაში" ზაქარიას მესამე თავში მსგავს რამეს ვკითხულობთ: "და მიჩუჱნა მე უფალმან იისუ მღდელი დიდი, მდგომარე წინაშე პირსა ანგელოზისა უფლისასა და ეშმაკი უდგა მარჯუჱნით მას წინა-აღდგომად მისსა.
3,2 და თქუა უფალმან ეშმაკისა მიმართ: შეგრისხენინ უფალმან შენ შორის, ეშმაკო!"

იუდას სახარების კანონიკურობის დამადასტურებელი არაერთი მტკიცებულება არსებობს. და ის ბაქტი რომ იუდამ, მთავარანგელოზისა და სატანის პაექრობიდან ციტატა მოჰყავს და ეს ციტატა ძველ აღთქმაში არ არის მაგრამ რეალური მოვლენიდანაა აღებული, სულაც არ ხდის მოციქულის წერილს საეჭვოს.
იუდას ეპისტოლეს კანონიკურობის შესახებ როგორც უკვე ვთქვი, ბევრი შეიძლება ვისაუბროთ. იუდას წერილი მოხსენიებულია ახ. წ. მეორე საუკუნით დათარიღებულ მურატორის ფრაგმენტში, რაც ადასტურებს მის კანონიკურობას. რადგან ეკლესიური ადამიანი ხართ და პიროვნულადაც დიდი პატივისცემით ვარ განწყობილი თქვენს მიმართ, და როგორც მორწმუნე ადამიანს ვიცი რომ თქვენთვის ეკლესიის მამების ნაშრომებს დიდი მნიშვნელობა აქვს რაც დასაფასებელია რა თქმა უნდა; ამიტომ, იუდას სახარების კანონიკურობაზე ეკლესიის მამების პოზიციასაც მოვიხსენიებ.
მაგალითად, კლემენტ ალექსანდრიელი (ახ. წ. მეორე საუკუნე) კანონიკურად მიიჩნევდა იუდას ეპისტოლეს.

უფრო მეტიც, ორიგენემ ამ წიგნის შესახებ თქვა: "რამდენიმე სტრიქონია, მაგრამ ზეციური მადლით მოსილი სიტყვებით არის სავსე".

გარდა ამისა, "იუდას ეპისტოლეს" ტერტულიანეც კანონიკურად თვლიდა. ფაქტია, რომ ის ღვთის შთაგონებით დაწერილ წიგნთა რიცხვს განეკუთვნება!

ამრიგად დასკვნისთვის მინდა ვთქვა რომ, ის რაც წინა პოსტში დავწერე, რასაც შენ, ჩემს მიერ გამოთქმული "ლოგიკა" უწოდე, ეხებოდა დღეს არსებული "ქრისტიანული რელიგიების მიერ ბიბლიის ახსნა განმარტებებს და არა სულიწმინდით აღძრული ადამიანების მიერ წმინდა წერილის ღვთაებრიობის წარმოშობა არწარმშობის დადგენის "ლოგიკურ" საშუალებას.

მოყვასი

[sergi_glaxa]

ახლა რაც არ უნდა ვწეროთ და ვიკითხოთ ბევრს ღმერთის მცნება ტრადიციაში ერევა..ეს ვინმესთვის ახალია ეს?
ამას წინათ სვანეთში რომ დრესასწაულია ის აჩვენეს თუ არ ვცდები რუსთავი 2 ზე.
სულების დრესასწაული ქვია თუ რა არ ვიცი..მაგიდაზე ერთ სკამს ცარიელს ტოვებენ და ელოდებიან რომ სული მოვა...
გასაგებია ეს ტრადიციაა სვანეთში..ამაზე კომენტარს არ ვაკეტებ, მაგრამ უცნაური ის არის, რომ რომელიღაცა მღვდელი ინტერვიუში ამბობდა რომ ეს ქრისტიანული და მართლმადიდებლურიაო (აზრი ასეთი იყ)

აბა ეს რა არის?