აბორტის ცოდვა "არა კაც კლა" - მართლმადიდებლური ფორუმი

აბორტის ცოდვა "არა კაც კლა"

გამოკითხვა

არის თუ არა აბორტი ცოდვა?

კი	[ 151 ]	[96.18%]
არა	[ 6 ]	[3.82%]

მიგაჩნიათ თუ არა აბორტი ცოდვად, მაშინ როცა ეს დედის სიცოცხლის გადარჩენის გამო ხდება.

კი	[ 98 ]	[62.42%]
არა	[ 59 ]	[37.58%]

სულ ხმები:: 314

სტუმრებისთვის ხმის მიცემა აკრძალულია

leluka	Apr 3 2007, 02:10 PM პოსტი #301
♥-ლელუკა-♥ ჯგუფი: Members პოსტები: 5,677 რეგისტრ.: 24-January 07 წევრი № 907	ციტატა(matebichi @ Apr 3 2007, 10:42 AM) თუ შვილების გაჩენა არ შეგიძლია მონასტერი მაგისთვისაა. არ გათხოვდე რაა კიდე რა გინდა ეგრე სადაა ყველა ქალს სურს შვილი ყავდეს არ ვიცი მე სიგიჟემდე მსურს სხვისი არ ვიცი ასეთი ადვილი კი არ არის ადე და წადი მონასტერში ზებედე და ტი ჩტო -------------------- ადამიანი რომ მარტო გულით იყვარებდეს ადამიანს და გონება არაფერ შუაში იყოს დამიჯერეთ განშორება აღარ იქნებოდა ...

meri	Apr 11 2007, 08:10 PM პოსტი #302
meri ჯგუფი: Members პოსტები: 150 რეგისტრ.: 19-February 07 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 1,130	"რამდენ ათას ცანასახს კლავენ ყოველდღიურად! აბორტი საშინელი ცოდვაა. ეს მკვლელობაა და თანაც ძალიან მძიმე მკვლელობა,რადგან მოუნათლავ ბავშვებს კლავენ. მშობლებმა უნდა შეიგნონ,რომ ბავშვის სიცოცხლე მისი ჩასახვის მომენტიდან იწყება. "ერთხელ ღამით, უფლის დაშვებით საშინელი ხილვა მქონდა. მას შემდეგ გავიგე რა არის აბორტი. დიდი სამშაბათი თენდებოდა ,ორი სანთელი დავანთე. ჩვეულებრივ ეს სანთლები ანთია იმ დროს როცა მძინავს. მე მათ ვანთებ იმათ სახელზე,ვინც სულიერ და ხორციელ განსაცდელშია _ ცოცხალთათვისაც და მიცვალებულთათვისაც. და აი,ღამის თორმეტ საათზე როდესაც იესოს ლოცვას ვამბობდი,დავინახე დიდი ქვის გალავნით შემოღობილი ხორბლით დათესილი მინდორი. მე ღობესთან ვიდექი,მიცვალებულთათვის სანთლებს ვანთებდი და ღობეზე ვამაგრებდი. მარცხნივ მოჩანდა უწყლო, უნაყოფო ადგილი - მხოლოდ კლდეები და ქვიანი ფლატეები.ამადგილს განუწყვეტლივ არყევდა საშინელი ხმაური,რომელსაც მრავალთა გულის განმგმირავი ყვირილი იწვევდა. ყველაზე გულქვა ადამიანიც კი ვერ დარჩებოდა გულგრილი ამის გამგონე. მე არ მესმოდა რა ხდებოდა და ამ დროს გავიგონე ხმა რომელიც მეუბნებოდა: ამ მინდორზე ხორბალია დათესილი,რომელსაც ჯერ არ დაუსხამს თავთავი - ეს იმ სულთა აკლდამაა,რომლებიც აღდგებიან. ხოლო იმ ადგილზე,საიდანაც გულისგამგმირავი, სულისგამყინავი კივილი ისმის,იმყოფებიან აბორტით მოკლულ ბავშვთა სულები". ამ საშინელების გადატანის შემდეგ დიდხანს ვერ მოვდიოდი გონს იმ ტკივილისაგან,რომელიც ამ ბავშვთა სულების გამო განვიცადე. მიუხედავად იმისა,რომ ძალიან დაღლილი ვიყავი, დაძინება ვერ შევძელი. " ბერი პაისი წიგნიდან "ოჯახური ცხოვრება". -------------------- თუკი საქართველო დაივიწყებს წარსულს,ვერ გაიგონებს მდუმარებას მთებისას და ტაძრიდან მომდინარე ზეციურ ნათელს ვერ დაინახავს... მას ზეცაც დაივიწყებს!!!

ნიანია	Apr 12 2007, 02:01 PM პოსტი #303
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 629 რეგისტრ.: 9-February 07 წევრი № 1,041	აქ მოთხრობის დაპოსტვას ვაპირებ. ავტორი იმედია მაპატიებს რომ მისი ნაწარმოები შევამოკლე და ამ ტოპიკთან შესაბამისი ადგილები დავტოვე მარტო, თუმცა დამერწმუნეთ ნამდვილად ლამაზია ის ნაწილები რაც ამოვიღე. მაგრამ ძალიან დიდი იყო და ამხელას ვერ დავდებდი. ამის იდეა თვითონ შემომთავაზა. ამ ტემას რომ ვათვალიერებდი მაშინ მოვიდა, დამხედა და მწუხარედ მითხრა, წაკითხვა არ მინდა პოსტების, გული შემიწუხდებაო და მერე თავისი მოთხრობა მომცა, აი ეს წაიკითხა და თუ გინდა დადე კიდევაცო. ხოდა ია გტავაზობთ ახალგახრდა მწერლის გულის ამოძახილს. ჩემი ორი შვილი ცოტა ხნის წინ აბორტის წინააღმდეგ გადაღებული ფილმი ვნახე. ამ ფილმს რომ ვუყურებდი, თურმე ორსულად ვიყავი, მაგრამ არ ვიცოდი. იმ ქალებზე კი, რომლებიც ამ ფილმში აბორტს იკეთებდნენ, ვფიქრობდი, რა ადამიანები არიან- მეთქი. ამ ფილმის მთავარი გმირი, რომელიც აბორტებს აკეთებდა, სიკვდილით დასაჯეს. ფილმი ასეთი სიტყვებით მთავრდება: “შეიბრალეთ მათი შვილები, ვისაც სიკვდილით სჯით”, თუ ამ ნაწერს ვინმე წაიკითხავს, ვთხოვ,შეიბრალონ ის ადამიანები, რომლებიც თავიანთ შვილებს სიკვდილით სჯიან... ...... შემოდგომა 2003 შემოდგომა მოვიდა. მე დამაძინეს. მეშინია, რომ ვერ გავიღვიძებ, გარეთ ჩემები დგანან. აქ გრძელი თეთრი დერეფანია, საიდანღაც ბავშვების ტირილი ისმის... მერე მე აღარაფერი მახსოვს, ისიც არ მახსოვს, რისთვის მომიყვანეს აქ... მერე ხმა გავიგე, ისუნთქე, ისუნთქე, გაიღვიძე, აი შენები... მაგრამ მე ვერც ჩემებს ვხედავ, არც გაღვიძება მინდა და არც თვალების გახელა, საშინლად მეძინება, მერე მახსენდება...აქ იმიტომ მომიყვანეს, რომ ბავშვი უნდა გავაჩინო და გამიხარდა... ჩემს სასთუმალთან თეთრ სილუეტს ვხედავ და შორიდან მისი სიტყვები მესმის, აბა მაკოცე, მეც მგონი ვკოცნი, არა, ეს სიზმარი არ არის...მარტო ერთი კითხვა მიტრიალებს თავში – ხომ გამეღვიძება? ხომ არ მოვკვდები? ... მე არ მოვკვდი... მეტიც, ძალიან ცოცხალიც კი ვარ, ისეთი ცოცხალი, რომ თვითონაც მიკვირს. რა აზრი აქვს, მოვყვე როგორი შვილი გამიჩნდა, მაინც ვერ მიგახვედრებთ... მე მარტო აღარასდროს დავრჩები, მე უკვე მთელი ცხოვრება ჰაერივით საჭირო ვიქნებიერთი ადამიანისათვის... ჩემი მარიტა მართლა ჰგავს ბროწეულის ყვავილს...არავის მოსწონდა ეს სახელი, უცნაურიაო, არც მარიამია და არც მარიკაო, ასეთი სახელი არასდროს გამიგიაო (წიგნი თუ არ წაუკითხავთ, ფილმი მაინც არ უნახავთ?), ეზოში რომ დაუძახებ, კარგად ვერ დამარცვლავო, მა-რი-ტაა...აი, ხომ ხედავ, არ გამოდისო, რამე სხვა მოიფიქრეო, უფრო მოკლეო... მე კი არავის დავუჯერე და ბავშვობის ოცნება ავისრულე, ჩემს შვილს მარიტა დავარქვი და ბედნიერი იქნება... ... მერე დღეეები გადის. ერთნაირად გადის. მარიტა იზრდება, მეც ვიზრდები, ჩვენ ბედნიერები ვართ, ვცდილობ, ყოველ წუთს შევიგრძნო ეს ბედნიერება...რატომღაც სულ მეშინია, რომ ამ ბედნიერებას დავკარგავ... სულელური აზრია, მაგრამ მაინც... ზამთარი 2005 ვაიმე, ეს ბავშვი მთელი ღამე ძუძუზე მკიდია, არც თვითონ იძინებს და არც მე მაძინებს... მარიტა, გეხვეწები, ცოტა კიდევ დაიძინე, გთხოვ, აი შენი “სოსა”, ეგ მოწოვე რა... გათენდება და ძუძუს ავიკრავ, წელიწად-ნახევარია სისხლი გამომწოვა ამ ბავშვმა... თავი დამანებე, იქით გადაბრუნდი და დაიძინე... _ დე, დე, დიდიიიი დუდუუუუ, დიდიიიი დუდუუუუ... და ყველაფერი აქ მთავრდება, მე ვერასდროს ავიკრავ ძუძუს... ისევ წამომიწვება კალთაში ჩემი შვილი, ისევ განაბავს ნეტარებით თვალებს და ისევ ჩაიგდებს თავის საყვარელ ნადავლს პირში... ... თითქმის მთელ დღეებს სახლში ვატარებ. ალბათ იმიტომ არ ვგიჟდები, რომ მარიტა მყავს. დღეს უკვე ვიცი, ხვალ რა იქნება, ისიც ვიცი, ერთი კვირის მერე რა იქნება და ისიც ვიცი, რომ ერთი თვის შემდეგაც არაფერი შეიცვლება. არ ვმუშაობ და არც ფული მაქვს, უფრო სწორად ჩემი ფული არა მაქვს, თორემ ისე, მამა მაძლევს ხოლმე ფულს. ხანდახან ძალიან მინდა, ჩემი საკუთარი ფული მქონდეს, რომ მერე მარიტას საჩუქრები ვუყიდო (მართალია, საჩუქრები არ აკლია, მაგრამ მე მინდა, მე ვუყიდო). კიდევ იმიტომ მინდა ჩემი ფული, რომ საყვარელ ადამიანს გიორგობა მარტო მისალოცი ბარათით არ მივულოცო... ... აწმყო, თებერვალი 2005 რაღაც გული მერევა, მარიტას სუნიც კი მაღიზიანებს, საჭმელიც არ მინდა, მთელი დღე მეძინება. ერთი აზრი ამეკვიატა და ვერაფრით მოვიცილე თავიდან, ღამით მეღვიძება და ვეღარ ვიძინებ, არ მინდა დავიჯერო, მაგრამ თითქმის დარწმუნებული ვარ... მე ისევ მიზის მუცელში ვიღაც... ... ვცდილობ, არაფერზე ვიფიქრო ვცდილობ არა ფერებით არ დავხატო მომავალი ვცდილობ ფერებით არ მოვისვა მუცელზე ხელები ვცდილობ დავივიწყო, რომ კიდევ ერთი გული მიცემს... ვცდილობ, მარიტას თვალები დავივიწყო, პირველად რომ მომიყვანეს და მითხრეს, ძუძუ მოაწოვეო... როგორ მერევა გული, როგორ მინდა, ამ გულისრევას მეც თან ამოვყვე... გეხვეწები, შენ მაინც მითხარი რამე, მეკითხები, რითი დაგეხმაროო და შენს თვალებში იმხელა სასოწარკვეთილებას ვხედავ, ვხვდები, შენ ვერაფერს მიშველი... მეშინია... ... მერე ისევ თეთრი გრძელი დერეფანი, მისი სიტყვები - მე გარეთ გავალ, და მისი თვალები, რომელსაც თვალს ვარიდებ, ვიცი, კარგად რომ დავაკვირდე, მოვკვდები... ისევ დამაძინეს, ისევ მეშინია, რომ ვერ გავიღვიძებ... ... მე გავიღვიძე, მე არ მოვკვდი, მაგრამ ჩემთან არავინ მოუყვანიათ, არც აღარავის უთქვამს, მაკოცეო, მე აღარავინ გამიჩენია, მერე ნელ-ნელა ყველაფერი მახსენდება და ვხვდები, მე ღმერთს ვერასდროს ვეღარაფერს ვთხოვ... -------------------- როგორ გწამთ ღმერთი მღვდელო და პროფესორო, იასენეცკ-ვოინიჩ? განა გინახავთ იგი?!" "ღმერთი ნამდვილად არ მინახავს, მაგრამ ტვინის ოპერაცია ბევრჯერ ჩამიტარებია და როდესაც თავის კოლოფი გამიხსნია არასოდეს მინახავს არც გონება, არც სინდისი".

მხევალი ნინო	Apr 12 2007, 03:48 PM პოსტი #304
ზღაპრის ბოლო კეთილია.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 25,889 რეგისტრ.: 19-December 06 წევრი № 715	ღმერთო რა საშინელებაა... მზრინავს, რომ ვკიტხულობ. matebichi ციტატა დედა დედა რავა დიდი ქალივით მსჯელობ. ვიგაცა მახსოვს მაგ საკითხზე რაღაცას რომ მეუბნებოდა ხო და კიდე დავამატებდი, თუ შვილების გაჩენა არ შეგიძლია მონასტერი მაგისთვისაა. არ გათხოვდე რაა რას ამბობ მამი, მონასტერში იმიტომ წავიდე, რომ ბევრი შვილი არ შემიძლია გავაჩინო? მონასტერი მოწოდებაა, მე კი გეუბნებოდი 8 ვერ გავაჩენ 3-4 საკმარისია ტქო. ისე აქაუ პოსტებს, რომ ვკიტხულობ, გულში ვამბობ ხოლმე ღმერთო ნეტავ ასეთი აზროვნების იყოს ჩემი მომავალი მეორე ნახვარი ტქო, თუ იქნება საერთოდ))) ვანხავ ერთი, ზოგიერთ მამის რამდენი შვილი ეყოლება და გავახსენებ მერე))))))))) -------------------- ჩვენ ვინც ქრისტიანობა დაგვაბრალა .... დიდება შენდა, რომელმან მოგვფინე ნათელი -Поверь мне Карлсон, Не в пирогах счастье. -Да ты что, с ума сошёл?! А в чем же ещё? ©

შევრდომილი	Apr 12 2007, 04:23 PM პოსტი #305
მ ა გ დ ა ჯგუფი: Members პოსტები: 459 რეგისტრ.: 1-February 07 წევრი № 987	მძიმე თემაა და სურათები საშინელია, თუმცა ააქტუალურია დღეს დღეს ეს საკითხი. ღმერთმა დაგვიფაროს ამისაგან -------------------- "ღმერთო, მაღალო, შემეწიე სასურველად მხოლოდ ის მექნას, რაც შენკენ სავალ გზას მაჩვენებს, შენთან მომიყვანს."

marine	Apr 13 2007, 02:25 PM პოსტი #306
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 61,680 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381	1925 წლის საბჭოთა აფიშა აბორტის შესახებ: -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ". ------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".

ზებედე	Apr 13 2007, 03:10 PM პოსტი #307
ზეციკეთი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,332 რეგისტრ.: 27-July 06 წევრი № 19	ციტატა(meri @ Apr 11 2007, 04:10 PM) "რამდენ ათას ცანასახს კლავენ ყოველდღიურად! აბორტი საშინელი ცოდვაა. ეს მკვლელობაა და თანაც ძალიან მძიმე მკვლელობა,რადგან მოუნათლავ ბავშვებს კლავენ. შეცვალეთ ეს ფანატიკების ფრაზა, მოუნათლავ ბავშვებს კი არა მომავალში მოსანათლავებს! -------------------- მზეო ამოდი, ამოდი ნუ ეფარები გორასა წიწილის თეთრი ბუმბული, ველად გაჰქონდა ნიავსა

მხევალი ნინო	Apr 13 2007, 03:14 PM პოსტი #308
ზღაპრის ბოლო კეთილია.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 25,889 რეგისტრ.: 19-December 06 წევრი № 715	ზებედე ჩემო გუჯა, არ იცი როგორ ვნატრობ, რომ ქალი იყო... -------------------- ჩვენ ვინც ქრისტიანობა დაგვაბრალა .... დიდება შენდა, რომელმან მოგვფინე ნათელი -Поверь мне Карлсон, Не в пирогах счастье. -Да ты что, с ума сошёл?! А в чем же ещё? ©

ზებედე	Apr 13 2007, 03:17 PM პოსტი #309
ზეციკეთი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,332 რეგისტრ.: 27-July 06 წევრი № 19	ციტატა(მხევალი ნინო @ Apr 13 2007, 11:14 AM) ზებედე ჩემო გუჯა, არ იცი როგორ ვნატრობ, რომ ქალი იყო... რაი? -------------------- მზეო ამოდი, ამოდი ნუ ეფარები გორასა წიწილის თეთრი ბუმბული, ველად გაჰქონდა ნიავსა

::სალომე::	Apr 13 2007, 03:22 PM პოსტი #310
ფანცქვალა :D ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 3,744 რეგისტრ.: 16-February 07 მდებარ.: საქართველო, აჭარა, ბათუმი. წევრი № 1,092	რა საშინელებააა აბორტი, მუცლადმყოფი ბავშვის დღიური 5ოქტომბერი: დღეს დაიწყო ჩემი ცხოვრება, თუმცა მშობლებმა ჯერ არაფერი იციან, მე გოგონა ვარ,მე ქერა თმები მექნება და ცისფერი თვალები, ყველაფერი უკვე დადგენილია, ისიც კი რომ, ყვავილები მეყვარება, 19ოქტომბერი: ზოგიერთები თვლიან, რომ მე ჯერ ადამიანი არ ვარ,მაგრამ მე ნამდვილი ადამიანი ვარ, ისევე როგორც პურისნამცეცი, ისიც ხომ ნამდვილი პურია. ჩემი დედიკო ცხოვრობს,ესეიგი მეც ვცხოვრობ. 23 ოქტომბერი: მე უკვე პირის გაღება შემიძლია,წარმოიდგინეთ, ერთი წლის სემდეგ სიცილი მეცოდინება,შემდეგ კი ლაპარაკს ვისწავლი. მე უკვე ვიცი რომ ჩემი პირველი სიტყვა იქნება "დედა". 25 ოქტომბერი: დღეს ჩემმა გულმა ძგერა დაიწყო 2ნოემბერი: ყოველდღიურად ცოტათი ვიზრდები, ჩემი ხელები და ფეხები უკვე ფორმას ღებულობენ. 12 ნოემბერი: მე თითები გამეზარდა-სასაცილოა,რა პაწაწები არიან, შემიძლია თითებიტ დედას თმებს მოვეფერო, 20ნოემბერი: დღეს ექიმმა დედიკოს უთხრა რომ მე აქ ვცხოვრობ,მისი გულის ქვეშ, ალბათ დედა ძალიან ბედნიერია. 23ნოემბერი: ალბათ დედა და მამა უკვე ფიქრობენ თუ რა დამარქვან. 10 დეკემბერი: მე თმები მეზრდება ლამაზი და ბრწყინვალე. 13დეკემბერი: მე უკვე ცოტას ვხედავ,როდესაც დედა ქვეყნად მომავლენს,ის ნათელი მზიანი და ყვავილებით სავსე იქნება, 24 დეკემბერი: საინტერესოა დედას თუ ესმის ჩემი გულისცემა?იგი ისე თანაბრად სძგერს, დედა შენ ჯანმრთელი გოგონა გეყოლება! 28 დეკემბერი: დღეს მე ჩემმა დედიკომ მომკლა. "დედა" -------------------- სიყვარულს ჩარჩოში ვერ ჩავსვამ რადგან მას სამყარო ვერ იტევს იგი ძალაა ღმერთისა , ანგელოზის ენით ნათქვამი მთავარია შენ გიყვარდეს.... გიყვარდეს ისე რომ, სამაგიეროს არ ელოდო... გიყვარდეს,რა მოხდა მერე, იმ ძალით თუ არ გიპასუხებენ... ===================================== შეუძლებელი კაცთათვის, შესაძლებელია უფლისთვის. =====================================

leluka	Apr 13 2007, 03:25 PM პოსტი #311
♥-ლელუკა-♥ ჯგუფი: Members პოსტები: 5,677 რეგისტრ.: 24-January 07 წევრი № 907	ციტატა(ზებედე @ Apr 13 2007, 02:17 PM) რაი? -------------------- ადამიანი რომ მარტო გულით იყვარებდეს ადამიანს და გონება არაფერ შუაში იყოს დამიჯერეთ განშორება აღარ იქნებოდა ...

marine	Apr 13 2007, 04:16 PM პოსტი #312
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 61,680 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381	-------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ". ------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".

მხევალი ნინო	Apr 13 2007, 04:38 PM პოსტი #313
ზღაპრის ბოლო კეთილია.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 25,889 რეგისტრ.: 19-December 06 წევრი № 715	ზებედე ციტატა რაი? ისეთი გულმხურვალე ხარ ამ თემაში, თიტქოს სულ შენზეა ეგ პრობლემა)) -------------------- ჩვენ ვინც ქრისტიანობა დაგვაბრალა .... დიდება შენდა, რომელმან მოგვფინე ნათელი -Поверь мне Карлсон, Не в пирогах счастье. -Да ты что, с ума сошёл?! А в чем же ещё? ©

marine	Apr 13 2007, 04:49 PM პოსტი #314
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 61,680 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381	"ექიმების მტკიცებით, ჩასახვის საწინააღმდეგო ყველა ღონისძიება აბორტის ტოლფასია. ჩასახვა მაინც ხდება, მაგრამ განაყოფიერებული კვერცხუჯრედი იღუპება ჩასახვის პირველსავე დღეებში; იღუპება ადამიანის სული, რომელიც ამ უჯრედში თვით უფალმა ჩადო. იღუპება უკვე ნამდვილი ბავშვი! შეიძლება კი იმის იმედად ყოფნა, რომ შემდეგი ბავშვები ჯანმრთელი და და ბედნიერი იქნებიან, როცა მათი და-ძმები ასეთი შენიღბული წესით მოკლეს?" წიგნიდან: "მოძღვრის შეგონებანი და პედიატრის რჩევები" -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ". ------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".

leluka	Apr 13 2007, 05:00 PM პოსტი #315
♥-ლელუკა-♥ ჯგუფი: Members პოსტები: 5,677 რეგისტრ.: 24-January 07 წევრი № 907	ციტატა(marine @ Apr 13 2007, 03:16 PM) რა საშინელებაააააააააააააა დედაა ვაი მე -------------------- ადამიანი რომ მარტო გულით იყვარებდეს ადამიანს და გონება არაფერ შუაში იყოს დამიჯერეთ განშორება აღარ იქნებოდა ...

marine	Apr 13 2007, 05:03 PM პოსტი #316
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 61,680 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381	leluka მართლაც, ლელუკა, საშინელებაა.. ეს სურათი ყველა ქალს უნდა დაანახვონ,როცა აბორტის გასაკეთებლად მიდის, რომ ცოცხლად წარმოიდგინოს მის შვილს რა ბედს უმზადებს.. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ". ------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".

leluka	Apr 13 2007, 05:09 PM პოსტი #317
♥-ლელუკა-♥ ჯგუფი: Members პოსტები: 5,677 რეგისტრ.: 24-January 07 წევრი № 907	ციტატა(marine @ Apr 13 2007, 04:03 PM) leluka მართლაც, ლელუკა, საშინელებაა.. ეს სურათი ყველა ქალს უნდა დაანახვონ,როცა აბორტის გასაკეთებლად მიდის, რომ ცოცხლად წარმოიდგინოს მის შვილს რა ბედს უმზადებს.. კარგით რა როგორ ვერ წარმოუდგენია ჩამოყალიბებულ ადამიანს მითუმეტეს ბევრი ექიმი იკეთებს ((((((( აუ ვიტირეეებ , ბევრი ნაცნობი მყავს ვისაც გაუკეთებია ადრე არ ვერეოდი არც ეხლა იმიტომ რომ ჰგოონიათ რომ მივუთითებ ცუდზე არადა მათთვის კარგი რო მინდა ...თუ იცით ვთქვათ ბებიას ან ეგეთ ნათესავს რომ ქონდეს მასეთი ცოდვა და თვითონ არ მოუნანიებია როგორ უნდა მოვიქცე ? -------------------- ადამიანი რომ მარტო გულით იყვარებდეს ადამიანს და გონება არაფერ შუაში იყოს დამიჯერეთ განშორება აღარ იქნებოდა ...

marine	Apr 13 2007, 05:22 PM პოსტი #318
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 61,680 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381	QUOTE(leluka @ Apr 13 2007, 06:09 PM) თუ იცით ვთქვათ ბებიას ან ეგეთ ნათესავს რომ ქონდეს მასეთი ცოდვა და თვითონ არ მოუნანიებია როგორ უნდა მოვიქცე ? თუ გარდაცვლილია ისღა დაგვრჩენია მისი სულისთვის ვილოცოთ.. უფალი ძალიან მოწყალეა და იქნებ შეუნდოს.. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ". ------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".

leluka	Apr 13 2007, 05:23 PM პოსტი #319
♥-ლელუკა-♥ ჯგუფი: Members პოსტები: 5,677 რეგისტრ.: 24-January 07 წევრი № 907	-------------------- ადამიანი რომ მარტო გულით იყვარებდეს ადამიანს და გონება არაფერ შუაში იყოს დამიჯერეთ განშორება აღარ იქნებოდა ...

leluka	Apr 13 2007, 05:45 PM პოსტი #320
♥-ლელუკა-♥ ჯგუფი: Members პოსტები: 5,677 რეგისტრ.: 24-January 07 წევრი № 907	-------------------- ადამიანი რომ მარტო გულით იყვარებდეს ადამიანს და გონება არაფერ შუაში იყოს დამიჯერეთ განშორება აღარ იქნებოდა ...

« შემდეგი ძველი თემა · ფსიქოლოგია და მედიცინა · შემდეგი ახალი თემა »

ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)

0 წევრი: