აბორტის ცოდვა "არა კაც კლა" - მართლმადიდებლური ფორუმი

აბორტის ცოდვა "არა კაც კლა"

გამოკითხვა

არის თუ არა აბორტი ცოდვა?

კი	[ 151 ]	[96.18%]
არა	[ 6 ]	[3.82%]

მიგაჩნიათ თუ არა აბორტი ცოდვად, მაშინ როცა ეს დედის სიცოცხლის გადარჩენის გამო ხდება.

კი	[ 98 ]	[62.42%]
არა	[ 59 ]	[37.58%]

სულ ხმები:: 314

სტუმრებისთვის ხმის მიცემა აკრძალულია

nino nino	Apr 9 2008, 10:27 PM პოსტი #701
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 92 რეგისტრ.: 15-December 07 წევრი № 3,423	ჩემი აზრით, უფალი რამდენსაც მოგცემს იმდენი შვილი უნდა გააჩინო....არ უნდა წახვიდე ადამიანი უფლის წინააღდეგ... ღმერთი წყალობის გარეშე არ დატოვებს ადამიანს...ვინც იმდენ შვილს აჩენს რამდენსაც უფალი აძლევს

ალექსანდრე	Apr 9 2008, 10:44 PM პოსტი #702
Advanced Member ჯგუფი: Moderator პოსტები: 6,232 რეგისტრ.: 24-July 06 მდებარ.: თბილისი წევრი № 7	ilarion_qartveli ციტატა ავაზაკი ჯერ კიდე ძველი აღთქმის გასაყარზე იყო, და მან თვითონ იხილა მაცხოვარი პირადად ესაუბრა და შეინანა და მისგან პირადად მისი პირით მოისმინა რო სასუფეველს დაიმკვიდრებდა,, ანუ მაცხოვარმა მას ადამის ცოდვა აღუხოცა,, ხოლო ჩვილები რომლებიც მუცელ;ში მოწყდნენ მათ არ მიეცათ ადამის ცოდვის აღხოცვა და ვერ ნათელ იღეს. ეკლესიის სწავლებით კი ესეთი ადამიანი საუფეველს ვერ დაიმკვიდრებს მაშინ ასე დავსვამ კითხვას, კარგი ავაზაკს მიეცა საშუალება რომ არჩევანი გაეკეთებინა და მართალია მონათვლის შესაძლებლობა არ მიეცა, მაგრამ მაინც ნათლობის გარეშე შევიდა სასუფეველში, მაშინ მეტადრე რა დააშავა მუცლადმყოფმა ჩვილმა, რომელსაც არც ნათლობის შანსი მიეცა და არც საკუტარი არჩევანის გამოხატვის საშუალება? -------------------- ჩვენისა ცხორებისათვის ჯვარცმული იესუ, ჩვეულებისაებრ ტკბილად გეტყოდა, ნუ მტირ მე, დედაო საყვარელო, გარნა შენ გოდებით ხმობდი, მეცა შენთანა მოვკუდები, ძეო ჩემო საყვარელო. ვითარცა ლეღვსა მას უნაყოფოსა, ნუ მომკვეთ მე მაცხოვარ ცოდვილსა ამას, არამედ მერმეცა მრვალ-ჟამ შენდობაი მომმადლე და მორწყე სული ჩემი, ცრემლითა სინანულისათა, რათა ნაყოფი მოგართვა შენ მოწყალებისა

ვეშაპო	Apr 9 2008, 10:49 PM პოსტი #703
ბიზონებზე მონადირე ჯგუფი: Moderator პოსტები: 2,860 რეგისტრ.: 1-November 06 წევრი № 360	ალექსანდრე ციტატა და არც საკუტარი არცევანის საშუალება? და, რა ვიცით რო? "ყოველი სული აქებდით უფალსა"-ო, ხომ გაგვიგია? უკეთუ ნაყოფიც სულიერად ითვლება, იქნებ ისიც "ადიდებს უფალსა"? იტოგში არავინ იცის და ნურც ნურავინ დადებს თავს იმაზე, რომ იცის. ალექსანდრეს არ ეხება. იციან, ვისაც ვგულისხმობ. -------------------- "ვინაც ორიოდე ნოტები ისწავლა, ჩაიგდეს ხელში ეს საცოდავი წირვის წესი და ჯიჯგნიან . . . ყველა მონდომებულია სხვადასხვაგვარი სახე მისცეს, თავის გემოზე გადააკეთოს, ე.ი. ქართული სიტყვები მიუწეროს სლავიანურ სხვა და სხვა გალობათა ხმებს, ამ სიმახინჯით თავი მოსწონთ და სირცხვილათ არ მიაჩნიათ ის, რომ ერთი უბრალო ტროპარი არ იციან გალობით ქართულათ." მღვდელი რაჟდენი (ხუნდაძე) 1911 წ.

GIO777	Apr 9 2008, 11:55 PM პოსტი #704
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 31 რეგისტრ.: 2-April 08 წევრი № 4,415	შენ ბოლო რო დაწერე ბანებს რო იძლევი მემგონი არაფრის აზრზე არ ხარ

ilarion_qartveli	Apr 9 2008, 11:59 PM პოსტი #705
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 66 რეგისტრ.: 27-March 08 წევრი № 4,341	ციტატა აბორტისგან მოკლული ბავშვი,ესაუბრება დედას: მე შენ მიყვარდი მთელი გულით ჩემო დედიკო შენ კი გამწირე,წარმიწყმინდე ცოდვილი სული ნათლის დანახვაც ვერ შევძელი ამა სოფლისა ისე გამიშვი წყდიადისკენ გულდათუთქული როგორ მინდოდა ჩაგხუტებოდი ,მოგკვროდი მკერდზე და მომესმინა შენი გულის ნაზი ძახილი სულ ვოცნებობდი მოვლინებას ცოდვილ მიწაზე მაგრამ,ვაი რომ ჩამიკალი გულის წადილი შენ არ იცოდი თუ როგორი ნაკვთები მოქონდა ჩემი შენდამი სიყვარულზეც არ გიფიქრია ჩემი პირველი ნაბიჯები,ჩემი ღიმილი სულ ერთი იყო ალბათ შენთვის ასე მგონია როგორ მაკლია შენი შითბო,შენი ალერსი ვინ მანუგეშებს გულჩათხრობილს,მარტოს ,დარდიანს ან ვინ ილოცებს უსუსური ობლის სულისთვის სულისთვის, რომელიც დიდი ხანია წარწყმენდილია თავისუფლება ანაცვალე პატარა პირმშოს ნუთუ გგონია ეს იყო სწორი გამოსავალი არა,შემცდარხარ,ძალიან გთხოვ კარგად დაფიქრდი შენ ხომ უდროოდ მომოჭერი გზა წინ სავალი რა დაგიშავე, სული რატომ დამიმახინჯე იცი ,მე ამით რა ტკივილი გადავიტანე? შენ ყოველივე ბრალის გარეშე გამასამართლე და სასიკვდილო განაჩენი გამომიტანე უფალს შეთხოვე რომ გაგიხსნას გონების თვალი და ცოდვილს მოგცეს სინანული ავაზაკისა ილოცე დედა,სული შენი გადაირჩინე თორემ ჩემსავით მოგაკლდება მადლი უფლისა პატარა გულით ერთი დიდი სათხოვარი მაქვს აღარასოდეს გაისვარო სისხლით ხელები მომავალში კი შენს წიაღში მყოფი სიცოცხლე ჩვენი მაცხოვრის,ჩვენი მხსნელის ნათლით შემოსე ეს არის მამა რაფაელ კარელინის სიტყვები,,, პატარა ბროშურაა აბორტის შესახებ, მე მაქვს წაკითხული და ლექსი არ არის... მამა რაფაელს ბევრი თემაა აქვს აბორტზე და ძალიან გულში ჩამწვდომია,, მას აქვს კიდე დაწერილი და ახსნილი თუ როგორ ხდება აბორტის გაკეტება იმ საშინელი მარწუხების მიერ მოკვდინებული ჩვილის გამოძახილი,, მოკლედ იკითხეთ საეკლესიო მაღაზიებში და წაიკითხეთ, მემგონი მაგის მერე ყველა კარგად გაიგებს აბორტი რამხელა ცოდვაა და მიხვდება რო უკვე სულად შემდგარ შვილს კლავს დედა......

ilarion_qartveli	Apr 10 2008, 12:09 AM პოსტი #706
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 66 რეგისტრ.: 27-March 08 წევრი № 4,341	ციტატა მაშინ ასე დავსვამ კითხვას, კარგი ავაზაკს მიეცა საშუალება რომ არჩევანი გაეკეთებინა და მართალია მონათვლის შესაძლებლობა არ მიეცა, მაგრამ მაინც ნათლობის გარეშე შევიდა სასუფეველში, მაშინ მეტადრე რა დააშავა მუცლადმყოფმა ჩვილმა, რომელსაც არც ნათლობის შანსი მიეცა და არც საკუტარი არჩევანის გამოხატვის საშუალება? იცი ძალიან ბავშური კითხვაა... მარტივად აგიხსნი.............. როცა ადამიანი ცოდვას ჩადის ეს ღმერთს არ უნდა მაგრამ უშვებს იმიტომ რო ის ჯიუტად ითხოვს ამას, მაგრამ მერე ისჯება,, როცა დედა საკუთარ შვილს მუცელში კლავს მას არჩევანი აქვს ღვთისგან ბოძებული, მაგრამ ღმერთს არ უნდა რო დედამ შვილი მოკლას მარა ნახე რახდება დედა მაინც არ იშლის და ღვთის მცნების საწინააღმდეგოდ მიდის, ღმერთიც მის თავისუფალ ნებას არ ზღუდავს და უშვებს რო დედამ ეს ცოდვა ჩაიდინოს, და ამის გამო მერე სასჯელს იღებს...

ilarion_qartveli	Apr 10 2008, 12:14 AM პოსტი #707
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 66 რეგისტრ.: 27-March 08 წევრი № 4,341	ციტატა ვეშაპო გუშინ, 11:49 PM ციტატა და, რა ვიცით რო? "ყოველი სული აქებდით უფალსა"-ო, ხომ გაგვიგია? უკეთუ ნაყოფიც სულიერად ითვლება, იქნებ ისიც "ადიდებს უფალსა"? იტოგში არავინ იცის და ნურც ნურავინ დადებს თავს იმაზე, რომ იცის. ალექსანდრეს არ ეხება. იციან, ვისაც ვგულისხმობ მოკლედ ეს კაცი შანს არ უშვებს რო არ გადმოგვწვდეს.. ღმერთი ვის აცხოვნებს არ ვიცით მარა ის რაც ეკლესიამ გვასწავლა და წმინდა მამებმა დაგვიღეჭეს საფუძველს გვაძლევს რო ვთქვათ მოუნათლავი ადამიანი ცხონდება თუ არა,,, გასაგებლარია?

ნინო	Apr 10 2008, 10:23 AM პოსტი #708
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 836 რეგისტრ.: 16-November 07 წევრი № 3,193	ციტატა(ilarion_qartveli @ Apr 9 2008, 11:59 PM) ეს არის მამა რაფაელ კარელინის სიტყვები,,, პატარა ბროშურაა აბორტის შესახებ, მე მაქვს წაკითხული და ლექსი არ არის... მამა რაფაელს ბევრი თემაა აქვს აბორტზე და ძალიან გულში ჩამწვდომია,, მას აქვს კიდე დაწერილი და ახსნილი თუ როგორ ხდება აბორტის გაკეტება იმ საშინელი მარწუხების მიერ მოკვდინებული ჩვილის გამოძახილი,, მოკლედ იკითხეთ საეკლესიო მაღაზიებში და წაიკითხეთ, მემგონი მაგის მერე ყველა კარგად გაიგებს აბორტი რამხელა ცოდვაა და მიხვდება რო უკვე სულად შემდგარ შვილს კლავს დედა...... ეგ ბროშურა მეც წაკითხული მაქვს, მაგრამ ლექსი იქ არსად არ წერია ჩემო კარგო. უბრალოდ მაქედან გადმოყოლილი ჩემო ემოციები და გრძნობები მოვიშველიე ლექსის დაწერისას

ვეშაპო	Apr 10 2008, 07:13 PM პოსტი #709
ბიზონებზე მონადირე ჯგუფი: Moderator პოსტები: 2,860 რეგისტრ.: 1-November 06 წევრი № 360	GIO777 ციტატა შენ ბოლო რო დაწერე ბანებს რო იძლევი დაგამახსოვრდა ხომ? გულში არ ჩაიდო, "არაქრისტიანულია". ციტატა მემგონი არაფრის აზრზე არ ხარ მაგიტომაც დავწერე, რომ არ ვიცი. თუმცა, შენ ხომ ყველაფრის აზრზე ხარ და საიქიოს კლიტეებსაც ხომ შენ ფლობ? აბა ერთი დაგვიწერე, ვინ შედის და ვინ გამოდის. ilarion_qartveli ციტატა ის რაც ეკლესიამ გვასწავლა და წმინდა მამებმა დაგვიღეჭეს საფუძველს გვაძლევს რო ვთქვათ მოუნათლავი ადამიანი ცხონდება თუ არა,,, გასაგებლარია? კი, "გასაგებლარია", მეც ეგ დავწერე ზუსტად, მაგრამ როგორც შენ თვითონვე აღნიშნე: ციტატა ღმერთი ვის აცხოვნებს არ ვიცით -------------------- "ვინაც ორიოდე ნოტები ისწავლა, ჩაიგდეს ხელში ეს საცოდავი წირვის წესი და ჯიჯგნიან . . . ყველა მონდომებულია სხვადასხვაგვარი სახე მისცეს, თავის გემოზე გადააკეთოს, ე.ი. ქართული სიტყვები მიუწეროს სლავიანურ სხვა და სხვა გალობათა ხმებს, ამ სიმახინჯით თავი მოსწონთ და სირცხვილათ არ მიაჩნიათ ის, რომ ერთი უბრალო ტროპარი არ იციან გალობით ქართულათ." მღვდელი რაჟდენი (ხუნდაძე) 1911 წ.

ilarion_qartveli	Apr 10 2008, 09:44 PM პოსტი #710
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 66 რეგისტრ.: 27-March 08 წევრი № 4,341	ციტატა ვეშაპო დღეს, 08:13 PM ციტატა ღმერთი ვის აცხოვნებს არ ვიცით მე აქ ვიგულისხმე მონათლული ადამიანი , რომელიც ცხოვრობს ეკლესიურად და მიუხედავად რაღაც ყოფითი ცოდვებით გადის ამ ქვეყნიდან, ან შეიძლება მომაკვდინებელი..... მარა ჩვენ არ ვიცით მისი დაფარული ღვაწლი და ამიტომ არ ვიცით ვის აცხოვნებს უფალი,, თორე ის რომ მოუნათლავი ვერ ცხონდება ,, ეს გაგახსენებ ჩვენმა სინოდმაც ასე დაამტკიცა(ხშირად იხსენიიებ ხოლმე სინოდს რატომღაც გალობასთან დაკავშირებით და რაც არ გაწყობს არ იხსენებ,, იმ მამებს და მრევლს ურჩებს ეძახი,,, თვითონ ხო მაგარი მორჩილი ხარ)

ვეშაპო	Apr 10 2008, 10:08 PM პოსტი #711
ბიზონებზე მონადირე ჯგუფი: Moderator პოსტები: 2,860 რეგისტრ.: 1-November 06 წევრი № 360	ilarion_qartveli ციტატა ეს გაგახსენებ ჩვენმა სინოდმაც ასე დაამტკიცა(ხშირად იხსენიიებ ხოლმე სინოდს რატომღაც გალობასთან დაკავშირებით და რაც არ გაწყობს არ იხსენებ,, იმ მამებს და მრევლს ურჩებს ეძახი,,, თვითონ ხო მაგარი მორჩილი ხარ) კი, გასაგებია, ვიზიარებ, ვეთანხმები, ვემორჩილები, მაგრამ აქ არის ერთი მაგრამ: მე თუ სინოდის გადაწყვეტილებებისკენ მიმითითებ და მაიძულებ დავემორჩილო, თქვენ რეიზა არ ემორჩილებით, ჩემგან (ჩვენგან) განსხვავებით? ეპისკოპოსს რომ საკუთარ ეპარქიაში მონასტრის კარებს არ გაუღებ და არ შეუშვებ, რომელი ტიპის მორჩილებაა, მითხარი რა? მერე მეორე, ათონის მთაზე რომ გარბიხართ ყოველ დასლოკინებაზე . . . მოგივიდათ იქედან კონკრეტული პასუხი ამ თემის შესახებ, რომ: "როგორც უწერიათ წმიდა მამებს, ნამდვილად არ ცხონდებიანო, თუმცა ღვთის გზები მაინც არავინ იცისო". როდიდან გახდა სინოდის გადაწყვეტილება თქვენთვის ავტორიტეტული ათონურთან შედარებით? რაც შეეხება ჩემს დამოკიდებულებას ამ საკითხის მიმართ. გარდა სინოდის გადაწყვეტილებისა აქ ფორუმელმა მოძღვარმაც დაწერა მაგის შესახებ სავსებით დამაკმაყოფილებელი პასუხი და არანაირი საფუძველი არ მაქვს, არ დავეთანხმო, ვინაიდან არც მაგდენი განათლება მაქვს (სულიერებას რომ თავი დავანებოთ) და არც მაგდენის ფიქრის თავი. აი ფორუმელი მოძღვრის პასუხიც: ციტატა დეკ. ანდრია მუცელში მომწყდარ ჩვილებზე განცალკავებით არ უსაუბრიათ მამებს იმ მიზეზის გამო, რომ ამის საჭიროება არც იყო. იცოდა ყველამ, რომ დაცემული კაცობრივი ბუნებით, რომლითაც ვიბადებით, სასუფეველს ვერ ვიმკვიდრებთ. დაბადება არ ცვლის ადამიანის ბუნებას. დაბადებით მხოლოდ გვეძლევა საშუალება ნათლობისა, მაგრამ ეს არ არის ბუნების რაიმენაირი ცვლილება. მოდერნისტული ოპტიმიზმისათვის გაუგებარი და დაუტევნელია ის ფაქტი, რომ ადამიანი შეიძლება ვერ ცხოვნდეს მაშინ, როცა მას პიროვნული ნების გამოვლენის საშუალება არ მისცემია. ადამიანური წარმოდგენები სიკეთესა და სიყვარულზე განსხვავდება ღმრთაებრივი სიყვარულისაგან. ადამიანური გადასახედიდან ბევრი რამ საღმრთო განგებულებაში შეიძლება გაუგებარიც იყოს და ვერ ეტეოდეს სიყვარულზე ადამიანური წარმოდგენების საზღვრებში. რატომ არ მოწყვიტა უფალმა იუდა ან პილატე ყრმობისას, როცა იცოდა მათი საშინელი აღსასრული? რატომ დაისაჯნენ იუდეველთა ყრმები იერუსალიმის დაცემისას მამათა ცოდვების გამო? რატომ იტანჯებიან მონათლული და მაზიარებელი ბავშვები სხვადასხვა სნეულებებით? ან თუნდაც რატომ ვერ ცხოვნდებიან ყრმები მხოლოდ იმის გამო, რომ მშობლებმა ვერ ან არ მონათლეს? (იმედია სინოდის განჩინებას არ გავაპროტესტებთ) რატომ გვგონია, რომ ნათლობის საშუალების არმიცემით ღმერთმა არ მისცა ჩვილებს სასუფევლის დამკვიდრების საშუალება, და არ ვფიქრობთ იმაზე, რომ შესაძლოა ამით იგინი უფალმა ჯოჯოხეთში ტანჯვას აარიდა, იცოდა რა მათი შესაძლო ბილწი ცხოვრება? ჩვენ ვერ ჩავწვდებით ღმრთაებრივი სიბრძნის განგებულებას, მაგრამ უნათლავად ცხოვნების იდეის მიღებით სერიოზულ პრობლემებს შევუქმნით მართალ აღმსარებლობას. მივანდოთ ჩვილთა ხვედრი უფალს. მინდა გავიმეორო, რომ ვერავინ იტყვის, თითქოს მოუნათლავად აღსრულებული ყრმა (დაბადებული თუ დაუბადებელი) მიეცემა სატანჯველს. ლაპარაკია მხოლოდ სასუფევლის ვერდამკვიდრებაზე. ამიტომ ყოველგვარი გამონათქვამები იმაზე, რომ ვინმე ქადაგებს მოუნათლავ ყრმათა წარწყმედას (ტანჯვას) ცილისწამებას უფრო წააგავს. და კიდევ, ეკლესია ლოცულობს ყველასათვის, ვისაც აქვს თუნდაც მინიმალური შესაძლებლობა სასუფევლის დამკვიდრებისა. ვიხსენიებთ ჩვენ მონანთლულ ყრმებს, თუმცა მათი ცოდვების შენდობას არ ვითხოვთ, რადგან პიროვნული ცოდვა ვერ ექნებოდათ. მოუნათლავთათვის კი ეკლესიას არასდროს არ ქონია არანაირი ლოცვა. ვგონებ, 20 საუკუნე საკმარისია იმისათვის, რომ ჩამოყალიბებულიყო ეკლესიის ლიტურღიკა. რაც შეეხება უფლის პირის ხედვას, გავიხსენოთ, რას ბრძანებს წმიდა წერილი: "ეკრძალენით, ნუუკუე ვინმე შეურაცხ-ჰყოთ ერთი მცირეთა ამათგანი. გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ანგელოზნი მათნი ცათა შინა მარადის ხედვენ პირსა მამისა ჩემისასა, რომელ არს ცათა შინა" (მთ. 18,10). უფლის პირის ხილვა შესაძლებელია კაცთათვისაც. "და უწოდა იაკობ ადგილსა მას "ხილვაჲ ღმრთისაჲ", რამეთუ ვიხილე ღმერთ პირისპირ და ცხოვნდა სული ჩემი" (შექმნ. 32,30). გავიხსენოთ ფერისცვალების დღესასწაულის კონდაკი: "მთასა ზედა ფერი იცვალე ქრისტე ღმერთო და რაოდენ ძალ-ედვა მოწაფეთა შენთა, დიდებაჲ შენი უჩუენე... " გამოცხადებაში კი მართალთა შესახებ ვკითხულობთ: "მონანი მისნი ჰმსახურებდენ მას. და იხილონ პირი მისი და სახელი მისი შუბლთა ზედა მათთა" (გამოცხ. 22,4) როცა ლაპარაკია იმაზე, რომ ანგელოზთა და კაცთათვის შეუძლებელია ხილვა პირისა ღმრთისა, იგულისხმება ის, რომ მთელი სისავსით უფლის სიდიადის აღქმა ქმნილებას ვერ ძალუძს. ასე რომ, რასაც წერს ეს ადამიანი, სავსებით დამაკმაყოფილებელია ჩემთვის. -------------------- "ვინაც ორიოდე ნოტები ისწავლა, ჩაიგდეს ხელში ეს საცოდავი წირვის წესი და ჯიჯგნიან . . . ყველა მონდომებულია სხვადასხვაგვარი სახე მისცეს, თავის გემოზე გადააკეთოს, ე.ი. ქართული სიტყვები მიუწეროს სლავიანურ სხვა და სხვა გალობათა ხმებს, ამ სიმახინჯით თავი მოსწონთ და სირცხვილათ არ მიაჩნიათ ის, რომ ერთი უბრალო ტროპარი არ იციან გალობით ქართულათ." მღვდელი რაჟდენი (ხუნდაძე) 1911 წ.

taicko	Apr 11 2008, 11:17 AM პოსტი #712
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 80 რეგისტრ.: 8-March 08 წევრი № 4,112	ისა და ნათლობას რაც შეეხება ძვ.აღთქმიდან უამრავი მაგალითია, რომ სამოთხეში მომხვდარან, იმის მერე, რაც ქრისტე ჩავიდა და ჯოჯოხეთიდან ამოიყვანა ადამიანები. ალბათ ის, ვინც ქრისტესთან ეცვა ჯვარზე, მანაც მასეთი ბედი გაიზიარა.

ნინო	Jul 24 2008, 02:52 AM პოსტი #713
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 836 რეგისტრ.: 16-November 07 წევრი № 3,193	იცით მე დგეს სასეირნოდ ვყავდი დედას მოვიარეთ უამრავი ადგილები, ვიგრძენი რომ დაიღალა ვეღარ დგება, აღარ ხიბლავს მშვენიერი ყვავილები... მოიღუშა სახეს ფერი წაუვიდა, ნეტავ რატომ?ალბათ ჩემი ბრალია? ჩემს დედიკოს ხასიათი გავუფუჭე, ისევ ისე გადავღალე ძალიან. მე დედიკოს ყოველ წუთას ვეფერები, სულ ვცდილობ რომ არ მოვაკლო ალერსი, ხელს და ფეხებს ერთნაირად შემოვახვევ, მაგრამ სხვა დროს ჯერ არც კი მაქვს არცერთი. ვიცი დედა დღე და ღამე ჩემზე ფიქრობს, ჩემზე ფიქრში ათენებს და აღამებს. მე ვგრძნობ ამას როცა ხელით შემეხება, რომ გავჩნდები არ მოვაკლებ არაფერს. ჯერ ციცქნა ვარ არ მემჩნევა არაფერი, ერთი თვეა რაც ვიგრძენი სიცოცხლე, მხოლოდ ფეტქვა პაწაწინა გული ჩემი. მიახრია რომ ამ გულით ვიცოცხლებ. ჯერ ვერც თვალი გავახილე ვერ ვხედავ, ირგვლივ მხოლოდ სიბნელეა წყვდიადი, ეს ხომ ჩემი სამყაროა პატარა, ბუნდოვანი მაგრამ მაინც დიადი. რა ნელ-ნელა მიდის ეს დრო რა ნელა, როგორ გავძლო ცრა თვე ამ სიბნელეში? დღეებს ვითვლი ჩემი კალენდარიც მაქვს, ცოტა დამრჩა დედას ვნახავ რვა თვეში.. დედა შენ ხომ ჩემი დედიონა ხარ, მინდა გნახო და შეგახო ხელები, არასოდეს გაგაბრაზებ იცოდე, დღე და ღამე სულ შენ მოგეფერები. რა ტკბილი ხარ დედიკონა დედიკო. ხომ გიყვარვარ მიპასუხე,მითხარი, ვეღარ ვითმენ მინდა შენი დანახვა, ლამაზი ხარ?ერთი ესეც მითხარი. მიყვარს შენი ხმამაღალი კისკისი, გაურკვევლად მესმის შენი სიტყვები. ვიცი ვიცი რა გწყინს რა გიხარია, მესმის შენი იდუმალი ფიქრები. აი უკვე ორ თვეს გადავაბიჯე, უფრო მეტად გავიზარდე გავდიდდი, მე ვიფიქრე გავახარებ დედიკოს, მაგრამ უცებ შენ რატომგაც ატირდი. დღე გატენდა აჭიკჭიკდნენ ჩიტები. შენ სულ ტირი რა გატირტებს ვერ ვხვდები, მეც ავტირდი მაგრეამ ცრემლი არ მომდის და კედლებაზე აქეთ-იქით ვეხლები. ალბათ დღესაც სასეირნოდ მივდივართ, აღარ ტირის შეიმშრალა ცრემლები, მეც გავლაღდი დავისვენე გავიგვიძე, ერთ ადგილას მოვკალათდი გავჩერდი. გავიარეთ რაგაც გზები არ მეცნო, გულმა თითქოს აჩქარება დაიწყო, ბაგი-ბუგმა დამირღვია სიმშვიდე, ეს რა რკინა დავინახე რა იყო? რა ცივია ნეტავ ჩემგან რა უნდა? დედა ნუთუ ჩემი ნახვა არ გინდა/ მეტკინება არ მატირო იცოდე, პატარა ვარ ჯერ სიკვდილი არ მინდა. შემიბრალე რატომ არ გეცოდები, რა ბოროტი რა სასტიკი ყოფილხარ. ამას ადრე როგორ წარმოვიდგენდი,მე კი მაინც ისევ-ისე მიყვარხარ. ცივი რკინა უფრო მიახლოვდება, ვაი როგორ მინდა სადმე დამალვა, დედა ამას არასოდეს გაპატიებ, იმ სასტიკმა ზედ შუაზე გადამჭრა. ვეღარ ვნახავ სილამაზეს სიკეთეს, დედაჩემი რა ბოროტი ყოფილა, მე პატარამ ნეტავ რა დავუსავე? მიტხრას ვინმემ და მოვუხდი ბოდიშსაც. გულმა უკვე ნაზი ძგერა შეწყვიტა, ჩემი დიდი იმედებიც დაიმსხვრა. მაშ რისთვისღა მომიძღვენი სიცოცხლე? თუ კი ასე გამწირავდი უღირსად.. ახლა ვნახე და აქაც დავდე,ალბათ მოგეწონებათ.გული დამეწვა.

besik	Jul 24 2008, 12:10 PM პოსტი #714
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 196 რეგისტრ.: 27-January 08 წევრი № 3,769	მართლაც რომ სულის შემძრავი თემაა.ერტს ვიტყვი მხოლოდ,ვიცხოვროთ უფლის რწმენით და სიყვარულით,ეს დაიფარავს ადამიანებს ამ საშინელი ცოდვისაგან.შვილისთვის შეწირული დედა,მანდილოსნის ერთერთი უმთავრესი დანიშნულება ეს უნდა იყოს.თუმცა აქაც მეტად დიდი პასუხისმგებლობა უნდა იყოს მამაკაცის მხრიდანაც. -------------------- გულგრილობა ჩვენი ეპოქის ყველაზე დიდი მტერია.გავუთბოთ ერთმანეთს გულები. უფლის მოყვარული სულმაღალი ადამიანი მტერსაც კი დაიმოყვრებს სიკეტით და მოწყალე გულით.სულ და გულგაციებული კი მოყვარესაც მტრად მოიკიდებს როგორც არუნდა თვლიდეს თავის თავს უფლის მოყვარულათ. skype=besobesiki1

ნინო	Jul 26 2008, 06:43 PM პოსტი #715
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 836 რეგისტრ.: 16-November 07 წევრი № 3,193	მათ სიცოცხლე სურდათ!!! http://www.link.ge/file/88533/------------...------.flv.html

Private.edition	Sep 3 2008, 06:31 AM პოსტი #716
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 41 რეგისტრ.: 3-September 08 წევრი № 5,572	არამგონია აბორტი ცოდვა იყოს იცით რატომ? ის დედა ცოდო არაა რომელსაც არ უდნა შვილი და მთელი თავის ცოხვერბის მანძილზე იძულებულია ეს შვილი ზიდოს? 16-17 წლის გოგომ რატომ უნდა გააჩინოს შვილი? რა თქმა უდნა ქამდე უნდა დაფქრდეს სანამ სექსულუკ კონტაკს დაამყარებს და იხმაროს პრეზერვატივი მაგარმ ეს ასე თუ ვერ მოხერხდა მაშინ რა ნქას? ბავშვმა ბავშვვი გააჩინოოს? -------------------- Rats on ACID

Eddie	Sep 3 2008, 06:44 AM პოსტი #717
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 23 რეგისტრ.: 3-September 08 წევრი № 5,571	ციტატა(Private.edition @ Sep 3 2008, 06:31 AM) არამგონია აბორტი ცოდვა იყოს იცით რატომ? ის დედა ცოდო არაა რომელსაც არ უდნა შვილი და მთელი თავის ცოხვერბის მანძილზე იძულებულია ეს შვილი ზიდოს? 16-17 წლის გოგომ რატომ უნდა გააჩინოს შვილი? რა თქმა უდნა ქამდე უნდა დაფქრდეს სანამ სექსულუკ კონტაკს დაამყარებს და იხმაროს პრეზერვატივი მაგარმ ეს ასე თუ ვერ მოხერხდა მაშინ რა ნქას? ბავშვმა ბავშვვი გააჩინოოს? 16-17? 13 წლის გოგოები გამიგია ბავშვიანი. იცი ყველანაირად კლავ ბავშ და ნუ ტანჯავ მაინც. უღარიბესი ოჯახებიდან აჩენენ ბავშ არც თავისი პატივისცემა და არც მშობლების არ გააჩნიათ. დღესაც დადიან ეს ბავშვები თბილისში წებოს ისუნთქავენ ქუჩებში. ამ თემაზე რეპორტაჟის გაკეთებაში ვმონაწილეობდი და თითქმის ყველას მშობელი ძალიან ახალგაზრდა იყო რომ მათთვის მოეარათ და მაგიტომ არიან ასე ...

Private.edition	Sep 3 2008, 06:50 AM პოსტი #718
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 41 რეგისტრ.: 3-September 08 წევრი № 5,572	ვიცი მესმის მე ციგნებთან მქონია შეხება ( რაც კარმენი წავიკიტხე იმის მერე ავადექი ციგნებს ) და საშინელება ხდება მანდ 12 წლის გოებს ჩვილი ბავშვები ყავდათ.... ჩამოუყალიბებელ ადამინს კატასტროფაა ერის დეგრადაცია და მორლური ფასეულობების მნიწასთან გასწორება -------------------- Rats on ACID

kato_Bato	Sep 3 2008, 09:43 AM პოსტი #719
Я тучка, тучка, тучка. Я вовсе не медведь.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 15,479 რეგისტრ.: 4-November 06 მდებარ.: Not shureLand.... წევრი № 389	ჩვენ თუ დაგვავიწყდა, რისთვის ვართ ამ ქვეყნად, მაშინ ეგ მიზეზები სიმართლედ მოგვეჩვენება. არსებობს მკვლელობის გამართლება? საშინელებაა რასაც თქვენ ამბობთ. -------------------- მელია დადუმდა და პატარა უფლისწულს მიაჩერდა. - მომიშინაურე!.. - შეევედრა იგი უფლისწულს.... - როგორ უნდა მოგიშინაურო? - ჰკითხა პატარა უფლისწულმა. - ამისთვის დიდი მოთმინებაა საჭირო, - მიუგო მელიამ. - ჯერ შორიახლოს დაჯდები მოლზე. აი ასე. მე მალულად დაგიწყებ ცქერას. შენ კი ხმა არ უნდა ამოიღო. საუბარი ხშირად გაუგებრობის მიზეზია. მერე ყოველდღე უფრო და უფრო მომიახლოვდები...

nino kiwo	Sep 3 2008, 10:16 AM პოსტი #720
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 153 რეგისტრ.: 19-June 08 წევრი № 5,123	თუ საკუთარი სიცოცხლე გვიყვარს . სხვისასაც უნდა ვაფასებდეთ. თვითონ განსაჯეთ, ჩანასახშივე რომ მოეკლათ და არ დაბადებულიყვნენ შოთა რუსთაველი, დავით აღმაშენებელი, თამარ მეფე, ილია ჭავჭავაძე, ვაჟა ფშაველა, კათალიკოს-პატრიარქნი კირიონი და კალისტრატე და სხვანი, რა იქნებოდა ჩვენი ენა, ისტორია, კულტურა და საერთოდ ,სულიერი სახე საქართველოსი. შეიძლება ბავშვს რომლის მოკვლაც მშობლებმა გადაწყვიტეს, ელოდა მომავალი უდიდესი მეცნიერისა, პოეტისა ან წმინდანისა. შესაძლოა ის ერთ-ერთი იმათგანი ყოფილიყო , ვისაც ჩვენი ერის დიდებასა და სიამაყეს უწოდებენ. ილია II

« შემდეგი ძველი თემა · ფსიქოლოგია და მედიცინა · შემდეგი ახალი თემა »

ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)

0 წევრი: