პოეზია |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
პოეზია |
marine |
Dec 5 2006, 01:27 PM
პოსტი
#121
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 58,140 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ამ ლექსისთვის შოთა ნიშნიანიძეს გალაკტიონ ტაბიძის სახელობის პრემია მენიჭა... დამსახურებულად უი, ბოლო ნაწილი აკლია: შვილთა სიმრავლე დაგბედებოდეს მტრედის გრუტუნი და მუხის ჩერო, ჩხებით, აკვნებით და ბუდეებით ამაღლდი, ჩვენო ფუძევ და ჭერო!.. გამომრჩენია.. მადლობა, მარიამ, მივამატე არ ვიცოდი პრემიის შესახებ, მართლაც დამსახურებულად მიუნიჭებიათ. საოცარი ლექსია, შეუძლებელია წაიკითხო და ცრემლები არ მოგადგეს თვალზე.. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
teo.. |
Dec 6 2006, 09:42 PM
პოსტი
#122
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 256 რეგისტრ.: 17-November 06 მდებარ.: USA წევრი № 486 |
teo მინდა გითხრა, ესე მაგრა გალაკტიონისა და ჩემი ერთი ძმაკაცის გარდა სხვისი არავის ლექსი არ მომწონებია ძაან მაგარი ლექსები გაქვს ხალხნო ჩემი ლექსია ეს და იმედია მკაცრად არ განსჯით რატომ უნდა განგსაჯოთ მკაცრად ყველას თავისებური სტილი აქვს წერის, ჩემი აზრით შენ ლირიკული ლექსების მოტრფიალე ხარ და იმედია კიდევ ვიხილავთ რაიმეს შენი შემოქმედებიდან. ბექა ამ სმაილიკს ესთი სიწითლე აკლია, დიდი გალაქტიონის სახელის შემდეგ ჩემი ლექსები რა მოსატანია... მაგრამ დიდი მადლობამინდა მოგიხადო შენ, იმათ ვინც კითხულობს და ნასიამოვნები რჩება ჩემი ლექსების კითხვით და ვერ აგიღწერთ როგორ ვმადლობ უფლის განგებას რომ ჩემებური წერის უნარი მიბოძა... ეს ლექსიც სწორედ უფლის განგებას მივუძღვენი: - გ ა ნ გ ე ბ ა ს . . . მადლობა მინდა მოგიხადო, მადლობა დიდი, შენ, მაზიარე პოეზიას, მასწავლე ფიქრი, დიდხანს ვეძებდი, ჩემი სულის, მენახა სახე და უსხეულო, თალხ რითმებში უეცრად ვნახე. რითმათა ქროლვა, ისე მოჰგავს ჩემს სულის ქროლვას, ენკენის თვეში, ათასფერად ფოთოლთა თრთოლვას, რომ, მე მეგონა, თითქოს, გავჩნდი ნარნარა სიოდ, სიოდ, რომელსაც, ხელს ვერ მიაწვდენ, თუნდ ბევრი სდიო და მე ვიპოვე ჩემი სულის სახე სივრცეში, ვერცხლის სირმებად დაჰბნეოდა მთვარეს სხივებში და პოეზიის წრეწირები ქარგავდა ტატნობს . . . ქედს, გიხრი კრძალვით, შენ - იმ ერთადერთს, ყველა, რომ გნატრობს . . . 03.28.02 თეა კანდელაკი ვფიქრობ, შოთა ნიშნიანიძის ეს ლექსი გამოკრული უნდა იყოს ყველა გინეკოლოგიური განყოფილების კართან, სადაც აბორტის გასაკეთებლად მიდიან დედები.. ძახილი I რა გალეულს და ფერწასულს გხედავ, ჩემო პაწია, ცოდვილო დედა, ვაიმე, როცა შენს გულთან მჭრიდნენ, რაიმე ხომ არ გატკინე ნეტა. არ შეგეშინდეს, შვილი ვარ შენი, შენი ტანჯული სისხლი და ხორცი... გაიხარე მარინე, ამ კომენტარის შემდეგ თითქოს პირველად წამეკითხოს ისე გამცრა და შანთივით დამიარა სხეულში, წარმომიდგენია რა დაემართება ამ ლექსის წაკითხვისას აბორტის გასალკეთებლად მისულ დედას -------------------- სასოება ჩემდა მამა, შესავედრებლად ჩემდა ძე, მფარველად ჩემდა სულიწმიდა, სამებაო წმიდაო დიდება შენდა.
|
marine |
Dec 7 2006, 11:55 AM
პოსტი
#123
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 58,140 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
teo..
შენი ლექსი "განგებას..." ძალიან მომეწონა, ძალიან გულწრფელია.. რაც შეეხება ნიშნიანიძის ლექსს, ჩემს ახლობელს, რომელსაც ბევრი აბორტი აქვს გაკეთებული, წავუკითხე და ტირილი დაიწყო.. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
teo.. |
Dec 14 2006, 12:22 AM
პოსტი
#124
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 256 რეგისტრ.: 17-November 06 მდებარ.: USA წევრი № 486 |
არ დაიცალო ფითლები ჩემი გრძნობების სამხელად...
ჩემო პატარა ყვავილო, ჩემო ლამაზო გვირილავ, თუ, მართლა გულით გიყვარვარ, სხვასთან რაღატომ მიდიხარ, რატომ მიტოვებ იარას, გული რად დამიდარდეო, თუ ჩემზე ძლიერ უყვარხარ, ღმერთმანი, გაიხარეო. ჩემო პატარა ალერსო, ცის ანგელოზის დარი ხარ... უშენოდ, როგორ ვიქნები, იქნებ, დამხედო მალი-მალ. ჩემი შენდამი ალერსი, თოვლის ფიფქებზე თეთრია, სიყვარული რით გადმოქცე, სიტყვა - არაფრის მთქმელია. რად გინდა, მისი სიმდიდრე, მისი ფარჩა და ხავერდი, თუ, ეს ალერსი არ იქნა, ან, სიყვარული ნამხელი... არ დაიცალო ფოთლები, ჩემი გრძნობების სამხელად, ჩემო პატარა ალერსო, ამას, რად უნდა გამხელა. არ დაიცალო ფოთლები, სული, ხომ გეტკინებაო, იქნებ, ფოთლებმა -" არა" სთქვან, თვალს, ვრემლი გედინებაო, თუ, არ ენდობი გულის თქმას, ენაც - ეშმაკმა დალახვრა, მაშინ, თვალებში ჩამხედე, თვალებს არ უყვართ დამალვა. ჩემო პატარა ალერსო, ჩემო პატარა გვირილავ, ასე ძლიერ, რომ მიყვარხარ, სხვასთან რ ა ღ ა ტ ო მ მიდიხარ?!. 04.24. 1996 თეა კანდელაკი -------------------- სასოება ჩემდა მამა, შესავედრებლად ჩემდა ძე, მფარველად ჩემდა სულიწმიდა, სამებაო წმიდაო დიდება შენდა.
|
missis_kartveli |
Dec 14 2006, 01:38 AM
პოსტი
#125
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,142 რეგისტრ.: 14-December 06 მდებარ.: tbilisi წევრი № 684 |
dRes
Cveni sicocxle erTi dRe aris, Ar elodo rom xvalc iqneba, Tu es erTi DRe dakarge uqmad, MaS xvalindelic daikargeba. radgan ar ici-xvale icocxleb? Da meore dRe gagiTendeba? Mxolod dRes cocxlob da dRes arsebob Da xvalindelic kvlav dRes iqneba. sicocxle dRes gaqvs da DRes suldgmulob, Gana ici xval ra gelodeba? Tu Sen dRes cocxlob , es ar niSnavs rom xvalec aseve ganmeordeba. xSirad ifiqre, rom DResve kvdebi, rogor warsdgebi uflis winaSe? aRar giSvelis is Seni ‘xvale’ da yovelives maSin mixvdebi. dRes xar? Arsebob? sikeTe Tese! Nnu acden uqmad am boZebul dRes, iloce sulis gadasarCenad, Eende mxolod Sens, Semqmnel ufal-RmerTs. |
teo.. |
Dec 14 2006, 02:25 AM
პოსტი
#126
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 256 რეგისტრ.: 17-November 06 მდებარ.: USA წევრი № 486 |
* * *
უფალო ღმერთო, რაღაცა მტანჯავს, რაღაც მაწუხებს ყველაზე ძლიერ... საჭმელ - სასმელი?! არ მაკლია შენი წყალობით. არც, სიმდიდრე და თაყვანს ცემა არ მაქვს ურიგო, მაგრამ, სულ სხვაა ის ტკივილი, რაც ასე მტანჯავს, მაგრამ, სულ სხვაა ის განცდები, რასაც განვიცდი. რაც გვსურს, იმწუთას შევისრილებთ გიჟურ წადილით, კაცსაც, კი, მოვკლავთ, ოღონდ ჩვენი - "მე" იყოს კარგად... ასე, გაივლის დრო და ჟამი, ეს საუკუნეც და გვავიწყდება, რომ, ყველა გზა - შენს კართან მოვა... 1994 თეა კანდელაკი ჩემი ცხოვრება მზის ჩასვლას დაემსგავსა ჩემი ცხოვრება, მზის ჩასვლას დაემსგავსა და აიკეცა დაღლილი ფრთები, მაგრამ, სიცოცხლის ნეტარებით უწინდელივით მე ახლაც ვთვრები - შესული ხანში... მაგრამ, ჟამთასვლის ულმობელობას, უკვე ჩემს სულშიც დაუთოვია და ბედის მწერალს, მიმქროლავს ეტლით თვით, ანგელოზიც დაუთხოვია მფარველი სულის... და შევცქერ სიმწრით, საოცარ ხილვას ჩამავალს მზისას, ოქროსფერ ცრემლებს დალალებივით მოლივლივეს თავთუხებისას და ჩემგან შორით - სულიდან თითქოს ამომიფრინდა ფრთა-თეთრი ჩიტი, ვიდრე მეგონა უფრორე მაღლა და მოცელილი სხეული ჩემი მძლავრ მარწუხებით შებოჭა დაღლამ ოქროს ძნასავით... და დავესვენე, კვირტობის თვეში, მწვანე ფოთლებით დაჯავშნულ ხეებს, ცაზე ღრუბლები ჩემს სახელს წერდნენ მე კი მივყავდი, შორს,სულთა მხლებლებს შემოსილებს შარავანდედით და... მზის ჩასვლის დარად, ავიკეცე დაღლილმა ფრთები... 27. 2000 თეა კანდელაკი -------------------- სასოება ჩემდა მამა, შესავედრებლად ჩემდა ძე, მფარველად ჩემდა სულიწმიდა, სამებაო წმიდაო დიდება შენდა.
|
marine |
Dec 14 2006, 02:45 PM
პოსტი
#127
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 58,140 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ეკა ქევანიშვილი
შენ გამოზოგვით შენ გამოზოგვით, როგორც ახალ წლამდე შესანახი ჩურჩხელა, და აუცილებლად ზამთარში დასალევი ატმის კომპოტი. ერთი კილო კოწახურის კარამელი, საგარეო ფეხსაცმელი და ღია ფერის პალტო (წვიმაში ცოდვაა). შენ გამოზოგვით. ნახევარი ჩაის კოვზი, წამლის მეოთხედი უზმოზე, მარტოხელას პენსია, ბოლო ყლუპები უდაბნოში... შენ გამოზოგვით, როგორც მამაჩემის საბძელში თივა, 20 წლის წინ ნაყიდი თოფი - კვირაობით სანადიროდ. გამოგიზოგავ, რომ ბებიობამდე მეყოს შენი სიყვარული. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
teo.. |
Dec 15 2006, 01:54 AM
პოსტი
#128
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 256 რეგისტრ.: 17-November 06 მდებარ.: USA წევრი № 486 |
...სივრცეში გაიფანტა ამინ...
(ორთოდოქს ებრაელ პაციენტთან მუშაობის დროს) ახლა ლოცვაში დამღამებია და სივრცეში იფანტება - ამინ! აგერ ერთის სულში რწმენამ დაივანა მეორე მიკედვლია - დარვინს. რა საოცარია ეს წუთისოფელი ნეტავ რისთვის არის დავა, სანამ ამ ქაოსში სიმართლეს გავარკვევთ წლები ფეხაკრეფით გავა. წავა და გადივლის ღრმა უღელტეხილებს, ჭიუხვებს, მთებსა და სერებს, მათ ნაკვალევზე კი ვით მიქელანჯელო "სხვები" მოხატავენ ფერებს და აირ-დაირევა ამ ფერთა ციალში შავსა და თეთრ შორის ზღვარი, კეთილს, ბოროტისგან ნისლი გადაფარავს, სიყალბის მოვარდება ღვარი... "ძველი" და "ახალი" ერთმანეთს შეეხლება, ვიღაც სულს მიყიდის მოლას, მე უფალ იესოს ლოცვა აღვუვლინე , ჩემს გვერდით კითხულობდნენ - თორას. შემაკრთო "ერთ-არსის" დანაწევრებამ მკერდზე მოვიძიე ჯვარი დაე, უფალმა განსაჯოს ჩვენს შორის რაოდენ დიდი იყო ზღვარი, ჩემსა და მას შორის - თორას რომ ფურცლავდა, მას შორის - ვინც სწავლობდა დარვინს, მე "ჩემს" ღმერთს მოვუხმე, მათ უხმეს "თავისას" და სივრცეში გაიფანტა - ამინ! 03.23.04 თეა კანდელაკი -------------------- სასოება ჩემდა მამა, შესავედრებლად ჩემდა ძე, მფარველად ჩემდა სულიწმიდა, სამებაო წმიდაო დიდება შენდა.
|
ბექა |
Dec 15 2006, 02:18 AM
პოსტი
#129
|
Advanced Member ჯგუფი: Moderator პოსტები: 5,748 რეგისტრ.: 26-October 06 წევრი № 333 |
teas kidev erti genialuri leqsi gaixare
|
კანონისტი |
Dec 15 2006, 12:37 PM
პოსტი
#130
|
დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 |
დღეს ანა კალანდაძის დაბადების დღეა
ფეხი დამადგით, გულზე დამადგით ფეხი ყოველმან, წყალობა ჰყავით, საქართველოის ყოვლის მპყრობელმან ვისურვე დავით ფეხქვეშ გაცვითეთ საფლავის ლოდი ყურძნის მტევნებით ასეთი ცოდვა რა გაქვს მეფეო მიუტევები? ღირს მსახურებდი ქართულ მიწა-წყალს რაი გადარდებს? გასწიე იგი ნიკოფსიიდან დარუბანდამდე თუ ეს მაღალთა თავმდაბლობაა ოდით და ოდით? თუ ცოდვილი ხარ, მაშინ, მეფეო, რაღა ქნან ცოდვილთ? სულის სიმშვიდის, სულის სიმშვიდის ვერსით მპოველთა... ფეხი დამადგით, გულზე დამადგით ფეხი ყოველთა... -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
marine |
Dec 15 2006, 12:40 PM
პოსტი
#131
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 58,140 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
teo..
ძალიან ლამაზი ლექსია ძალიან მომეწონა!!! შენ გაბრალებ შენ გაბრალებ დეკემბერში უთოვლობას, და პირამდე ემოციის თასით დაცლას, რა როგორ და რანაირად დაგაჯერო, ანგელოზებს ველოდები ფიფქის ნაცვლად. შენ გაბრალებ, გული ღელავს დამუნჯებით, პატარა ხნით გააყუჩე ფეთქვა მისი, რია-რია ფანტელებით დაგაბრალებ, რომ გაცალე ემოციის ეს სასმისი. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Dec 15 2006, 02:51 PM
პოსტი
#132
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 58,140 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
დღეს ანა კალანდაძის დაბადების დღეა ეს ანა კალანდაძის ვებ-გვერდია: http://publish.dlf.ge/anakalandadze/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
მატასი |
Dec 15 2006, 03:25 PM
პოსტი
#133
|
თამ... ჯგუფი: Members პოსტები: 2,614 რეგისტრ.: 10-November 06 მდებარ.: dedamiweli :) წევრი № 440 |
მე რატი ამაღლობელის ლექსს დავწერ.....
*** ღმერთო, მაპატიე აპათია, რაც კი მაბადია - მაპატიე... ერთსაც ვერ ვასრულებ შენაპირებს, ნეტავ მოვაგნებდე შენს ნაპირებს. თორემ უშენობა უმზეოა, არ ვიცი ვისავით უმწეო ვარ... ქვიშაზე ნაწერივით წავიშლები, უშენოდ სიზმარშიც არ გავიშვები მე მივატოვე მზის შენობა, ჩემიც აღარ მახსოვს მნიშვნელობა იქნებ გამახსენო? გამახსენე ყველაფერი თავიდან ამიხსენი შენი სამი ცალი სამოსელი, ღმერთო ფარდებივით ჩამოხსენი. იქნებ მომაშორო ეს ნიღაბი... უფალო მე კი არა - შენ იყავი. -------------------- მუჭაში ვაგროვებდი მზეს შენთვის...
აჰა, მიიღე... "ერთხანს შორიშორს იდგნენ და ოდნავი შეხედვისაც ეშინოდათ, რადგან აშკარად გრძნობდნენ გატრუნულნი, როგორ ამოდიოდა მათ სხეულში უცნაური, მჩხვლეტავი მცენარე - სიყვარულის კაკტუსი..." |
marine |
Dec 15 2006, 03:28 PM
პოსტი
#134
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 58,140 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
_MATASI_
ეს ლექსი არ ვიცოდი, რა ლამაზია!!! დიდი მადლობა რომ განათავსე აქ. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
კანონისტი |
Dec 15 2006, 04:09 PM
პოსტი
#135
|
დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 |
ესეც ჩემი ლექსი:
წმიდა ანდრია მეორედ მოდის ხვალ, 5 სექტემბერს საქართველოში ჩამოაბრძანებენ ქართველი ერის განმანათლებლის, წმიდა ანდრია მოციქულის თავის ქალას... ოდეს უფალი ამაღლდა ზეცად და დაგვიტოვა მან წმიდა მცნება, ყოველ წარმართთა ერთა მოქცევა მან მოციქულთა ხელით ინება და აი, ჟამსა წილისყრისასა, სად წასულიყვნენ მოციქულები, ივერიაში საქადაგებლად ღმერთმა ინება თვით ღვთისმშობელი. მაგრამ ღვთის დედა გრძნობდა რა უკვე თვის მიძინებას მოახლოებულს საქართველოში წასვლის კურთხევა მისცა ანდრია პირველწოდებულს წმიდა ანდრიამ ლოცვით და მარხვით და ქადაგებით მან სახიერით თვისითა მადლით და ღვთის განგებით ჯოჯოხეთისგან იხსნა ივერი საცხონებელად სულის და ხორცის მან დაგვიტოვა ჩვენ ეკლესია სისხლი და ხორცი უფლისა ჩვენის სარწმუნოება უწმიდესია ეს იყო პირველ საუკუნეში. მას აქეთ ბევრმა დრომ ჩაიარა და სამწუხაროდ, ნაცვლად უფლისა ბევრმა ეშმაკიც კი აღიარა მძიმე ჟამი აქვს ჩვენს საქართველოს ურწმუნოება მძლავრობს დღეს ჩვენში, მაგრამ უფალი დაინდობს იმ ხალხს მორწმუნე თუნდაც რომ იყოს ერთი დიდება ძალსა უფლის ჩვენის რომ მოიბრუნა მან გული ჩვენზე რომ არ გაგვწირა, არ მიგვატოვა გარდმოიხილა ქართველთა ერზე ნიშნად წყალობის უზენაესის და სიყვარულის ერთა ქართველთა წმიდა ანდრია მეორედ მოდის ქრისტიანობის საქადაგებლად იყავნ დიდება უკუნისამდე უფლისა, ღვთისა და მაცხოვრისა! ეჰა, ქართველნო, "უფალი მეფობს" და არა შვილნი ამა სოფლისა ვძლიოთ ჯვრის ძალით მომავალ ბოროტს და ნუ დავკარგავთ ღვთის ამ წყალობას ქრისტეს ნათელით გაბრწყინებული რწმენით დავუხვდეთ მეორედ მოსვლას! 4 სექტემბერი, 2002 წელი -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
marine |
Dec 15 2006, 04:18 PM
პოსტი
#136
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 58,140 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
კანონისტი
რა კარგი ლექსი დაგიწერია!! ესეც ჩემი პოეზიიდან: უფალს როცა მარტო ვარ, მე არ ვარ მარტო, შენ არ ხარ ჩემთან და ჩემთანა ხარ, სავსე ვარ შენით, შენზე ფიქრებით, ეს სიყვარულიც შენისთანაა. დავდივარ მარტო და შენთან ერთად, ვდუმვარ და თან გღლი ჩემი სიტყვებით, მერე შენს სახლში სტურმად შემოვალ და სიყვარულში გამოგიტყდები. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
teo.. |
Dec 15 2006, 09:20 PM
პოსტი
#137
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 256 რეგისტრ.: 17-November 06 მდებარ.: USA წევრი № 486 |
ესეც ჩემი ლექსი: წმიდა ანდრია მეორედ მოდის ...ნიშნად წყალობის უზენაესის და სიყვარულის ერთა ქართველთა წმიდა ანდრია მეორედ მოდის ქრისტიანობის საქადაგებლად იყავნ დიდება უკუნისამდე უფლისა, ღვთისა და მაცხოვრისა! ეჰა, ქართველნო, "უფალი მეფობს" და არა შვილნი ამა სოფლისა... ულამაზესია აზრიც და რითმაც ... "...ნიშნად წყალობის უზენაესის და სიყვარულის ერთა ქართველთა..." დაგლოცოს უფალმა მე რატი ამაღლობელის ლექსს დავწერ..... *** ღმერთო, მაპატიე აპათია, რაც კი მაბადია - მაპატიე... ერთსაც ვერ ვასრულებ შენაპირებს, ნეტავ მოვაგნებდე შენს ნაპირებს. თორემ უშენობა უმზეოა, არ ვიცი ვისავით უმწეო ვარ... ქვიშაზე ნაწერივით წავიშლები, უშენოდ სიზმარშიც არ გავიშვები მე მივატოვე მზის შენობა, ჩემიც აღარ მახსოვს მნიშვნელობა იქნებ გამახსენო? გამახსენე ყველაფერი თავიდან ამიხსენი შენი სამი ცალი სამოსელი, ღმერთო ფარდებივით ჩამოხსენი. იქნებ მომაშორო ეს ნიღაბი... უფალო მე კი არა - შენ იყავი. დიდებულია ... მატასი იქნებ კიდევ შემოგვთავაზოთ მისი ლექსები დიდი სიამოვნებით გავეცნობოდი. გმადლობთ მარინე ულამაზესი ლირიკა გაქვს ცუდია რომ ტაშის სმაილიკი არ გვაქვს აქ მარინე ულამაზესი ლირიკა გაქვს ცუდია რომ ტაშის სმაილიკი არ გვაქვს აქ -------------------- სასოება ჩემდა მამა, შესავედრებლად ჩემდა ძე, მფარველად ჩემდა სულიწმიდა, სამებაო წმიდაო დიდება შენდა.
|
მატასი |
Dec 15 2006, 09:20 PM
პოსტი
#138
|
თამ... ჯგუფი: Members პოსტები: 2,614 რეგისტრ.: 10-November 06 მდებარ.: dedamiweli :) წევრი № 440 |
ესეც კიდევ ერთი რატის ლექსი
უძღები შვილის ლოცვა მონატრების მონატრება მომეძალა, მამავ, წმინდა სიყვარულის მომე ძალა. მიმოვფანტე თუკი შენგნით მომეცა რა უმეცრებით ყველგან ხელი მომეცარა. მამავ, წმინდა სიყვარულის მომე ძალა რომ მეძავმა ანგელოზის სახით მდგარმა არ წაბილწოს ჩემი ფიქრის სამყოფელი, მომე ძალა სიცოცხლისთვის სამყოფელი. გზა შინისკენ ვერ ვიპოვე, დამეკარგა, გულზე სევდის ვრცელი ქსელი დამექარგა. მამავ ცჰემო, ყოველტა უწინარესთა, იქნებ შემხვდე სინანულის მდინარესთან. -------------------- მუჭაში ვაგროვებდი მზეს შენთვის...
აჰა, მიიღე... "ერთხანს შორიშორს იდგნენ და ოდნავი შეხედვისაც ეშინოდათ, რადგან აშკარად გრძნობდნენ გატრუნულნი, როგორ ამოდიოდა მათ სხეულში უცნაური, მჩხვლეტავი მცენარე - სიყვარულის კაკტუსი..." |
მარინე |
Dec 15 2006, 09:52 PM
პოსტი
#139
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 348 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: tbilisi წევრი № 432 |
ერთისთვის ერთი არსებობს მხოლოდ
ემ ერთის პოვნის თუ გახდი ღირსი! არაერთს ისე მოეღო ბოლო,- თვალიც ვერ მოჰკრა გაჩენილს მისთვის. ერთისთვის ერთი არსებობს მხოლოდ, სად არის იგი,- ეს ღმერთმა იცის! იმ ერთის ხილვის,- იმ ერთის პოვნის,- ათასში ერთი გამხდარა ღირსი! ესეც ჩემი(!) მუხრანი უნდა იცოდე! შენ რომ ქუჩაში ვაჟი გხვდება - ყოველდღე თითქმის; ხან მოწყენილი, ხან მხიარული... ვაჟი - სიმაღლით შენზე ერთი მტკაველით დიდი, - მძიმე ნაბიჯით მოსიარულე, - ის როცა ფიქრობს, - შენ ხარ ხოლმე იმისი ფიქრი. ღიმილი შენი არ გეგონოს მარტო შენი. ცრემლსაც ნუ ჩასთვლი ნურასოდეს შენ მარტო შენად. ღმერთმა ნუ ჰქნას და... შენ რომ იყო გადასარჩენი, - თავს არ დაზოგავს ის ვაჟი შენს გადასარჩენად. შენ რომ ქუჩაში ვაჟი გხვდება - ყოველდღე თითქმის; ხან მოწყენილი, ხან მხიარული... ვაჟი - სიმაღლით შენზე ერთი მტკაველით დიდი, - მძიმე ნაბიჯით მოსიარულე, - შენი ერთგული კაცია იგი! -------------------- ვეზიარე ქრისტიანობას და ჩემივე ნებით ჯვარს ვაცვი საკუთარი აზრები, მაგრამ ჯვარი, რომელიც ვიტვირთე, მხოლოდ სიხარულს მანიჭებს. მე ყველაფერი შევიძინე და არაფერი დამიკარგავს.
მღვდელმონაზონი სერაფიმე როუზი |
მარინე |
Dec 15 2006, 10:06 PM
პოსტი
#140
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 348 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: tbilisi წევრი № 432 |
საქართველო და... უსვეტიცხოვლო?!
სვეტიცხოველი ნუთუ მართლა არ იყო ერთდროს?! „ - ჰე, ღმერთო, - ერთო!“ - ნუთუ მართლა არ ჟღერდა ერთდროს?! მემატიანეს ვენდოთ?! საქართველო და, - უსვეტიცხოვლო?! საქართველო და, - უალავერდო?! საქართველოა, რა საქართველო?! - უსვეტიცხოვლო, უგელათო, უალავერდო?! არყოფილს ერთდროს არ ასცდება არყოფნა თუკი! - ვით ბრძანებს ანი, ლაპარაკობს როგორც მარდუკი. ერთხელ რომ იდგა, - იხელახლებს იმგვარი დრო და... სადღაა შენი ალავარდი, გელათი, შოთა!.. სვეტიცხოველი ნუთუ აღარ იქნება როსმე?! „ - ჰე, ღმერთო, - ერთო!“ - ნუთუ აღარ იჟღერებს როსმე?! არყოფნის ნუთუ არყოფილი მართლაა მოძმე?! ეს რომ ასეა, მზეა ნუთუ ამისი მოწმე?! საქართველო და, - უსვეტიცხოვლო?! საქართველო და, - უალავერდო?! საქართველოა, რა საქართველო?! უსვეტიცხოვლო, უგელათო, უალავერდო?! მგონი მოგეწონებათ ეს ლექსი -------------------- ვეზიარე ქრისტიანობას და ჩემივე ნებით ჯვარს ვაცვი საკუთარი აზრები, მაგრამ ჯვარი, რომელიც ვიტვირთე, მხოლოდ სიხარულს მანიჭებს. მე ყველაფერი შევიძინე და არაფერი დამიკარგავს.
მღვდელმონაზონი სერაფიმე როუზი |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 27th May 2024 - 03:40 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი