 პოეზია |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| ბიძია თომა |
 Aug 2 2009, 08:43 PM
პოსტი
#1641
|
 t.d  ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 8,628 რეგისტრ.: 29-September 07 მდებარ.: თბილისი წევრი № 2,858  |
ერთხელ მინდა გავიღვიძო
შენს მკლავებთან.. ერთხელ მინდა გავახილო თვალები და... გითხრა,როგორ ჩამეძინა ვარსკვლავებთან კოცნა როგორ აგიკრიფე ხელებიდან... მინდა ერთხელ,თუნდაც ერთხელ ძილში შემკრთალს, შენმა ტუჩმა დააფინოს კოცნა ბაგეს.. ერთხელ მინდა დავიძინო მხოლოდ შენთან გავეჯიბრო შენს სიზმარს და შენს წილ ღამეს. გული მერე სიყვარულმა გამიგიჟოს სულმა ვეღარ დაიტიოს მონატრება მითხრა ჩუმად...მხოლოდ ერთხელ დამიფიცო "შენ თუ წახვალ,ბევრი რამე მომაკლდება" ერთხელ მინდა გავიღვიძო შენს მკლავებთან ერთხელ მინდა გავახილო თვალები და... გითხრა როგორ ჩამეძინა ვარსკვლავებთან კოცნა როგორ აგიკრიფე ხელებიდან!!!! -------------------- უფალო, იესო ქრისტე, ძეო ღვთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი
|
   |
 
|
| ანნო |
Aug 2 2009, 11:22 PM
პოსტი
#1642
|
 Newbie თვითონ ხარ :P :D ჯგუფი: Members პოსტები: 540 რეგისტრ.: 22-June 09 წევრი № 7,163 |
ძლივს შევეჩვიე.. და მტუქსავ თითით:
"არ შეიძლება... აკრძალულია..." თურმე შეჩვევა ყველაზე დიდი, ყველაზე სანდო სიყვარულია. შენი ჩურჩული მე შევიყვარე, როგორც ოჯახის დიდი ნუგეში, შენი ჩურჩული არხევს ფიჭვნარებს, ბალახად წვება ჩიტის ბუდეში. მე შენს ჩურჩულში ვარ შეყუჟული, მთვრალი ვარ შენით და საღამოთი და მეჩვენება, შენი ჩურჩული, სადღაც ბუხარში კვამლად ამოდის. მეხვევა ეგ ხმა, როგორც ვენახი და რას აღმითქვამს, მინდა გავიგო. მაგ ჩურჩულიდან ვიღაც მეძახის გაუბედავად: "მამა... მამიკო..." ძლივს შემეჩვიე და მტუქსავ თითით: "არ შეიძლება... აკრძალულია...." თურმე შეჩვევა ყველაზე დიდი, ყველაზე სანდო სიყვარულია... შ. ნიშნიანიძე -------------------- არ შეგეშინდეს თუნდაც ყოველდღე დაეცე!
არ განეშორო ლოცვას,იდექი მტკიცედ და ანგელოზი შენი მფარველი დააფასებს შენს მოთმინებას! *********************************************************** სიხარულო ჩემო,მოიპოვე სულის სიმშვიდე და ათასობით ადამიანი გადარჩება შენს ირგვლივ! |
|
|
|
| ბიძია თომა |
Aug 3 2009, 09:43 AM
პოსტი
#1643
|
|
t.d ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 8,628 რეგისტრ.: 29-September 07 მდებარ.: თბილისი წევრი № 2,858 |
როცა დაიწყებს წყარო საუბარს,
მზეს რომ მისწვდება ირმის ბღავილი, შემოასკდება როცა ალუბალს მუხლზე კაბა და გულზე ყვავილი. როცა კვირტები აფეთქდებიან, როცა სიმღერას იტყვი სასურველს, როცა ირმები დაფეთდებიან, მზეს შეხედავენ, რქებში ჩაწურვილს. როცა მერცხალი ზეცას შეუტევს, როცა მიწაზე მზე და დარი დგას, ირემი აპრილს კარებს შეუმტვრევს და ატმის რტოებს რქებად დაიდგამს. როცა მზე მინდვრებს კალთებს დაუცლის საგვირილოდ და საენძელოდა, ირემი ირემს ბალახს გაუწვდის და რქას მიურტყამს სადღეგრძელოდა. როცა ძეწნები ატირდებიან და აკოცებენ ვაზებს ხარდნები, შევხედავ ზეცას ნატვრისთვლებიანს, ავტირდები და ავხარხარდები. მოიგონებენ წარსულს მკვიდრები, აბუბუნდება ქვეყნად ყველა მთა, გავდიადდები, გავსულდიდდები და ავენთები მამულს კელაპტრად, დავდგები ცერზე, როგორც ავაზა, ერთს გადავხედავ დღეებს გაფრენილს, მერე მოვკვდები ისე ლამაზად, ვით დაიბადა ეს ყველაფერი. -------------------- უფალო, იესო ქრისტე, ძეო ღვთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი
|
|
|
|
| ლურჯი ბუ |
Aug 3 2009, 11:51 AM
პოსტი
#1644
|
 ...ანუ მე!!! ჯგუფი: Members პოსტები: 1,030 რეგისტრ.: 1-August 09 მდებარ.: Neverland წევრი № 7,332 |
***
რაც დასახარჯი არსებობს – ვხარჯავ. რაც სანახავი არსებობს – ვნახე. და სანამ ქარი მისინჯავს მაჯას, მიშვერილი მაქვს წვიმისთვის სახე. ვერ დავარბიე ჩემში ველური, კანდაშაშრული მზით და მარილით, ვერ მივაჭედე სულს სახელური, რომ გამოაღოს ყველამ კარივით. ყველა ზეიმზე დავიგვიანე, ყველაზე ადრე მოსულმა დღემდე. არც მდიდარი ვარ და არც ჭკვიანი, მაინც ვერავინ ვერ ცხოვრობს ჩემდენს. მე ყველა სიტყვის წარმოთქმა მტანჯავს, თვალს ყოველ დილით ტკივილით ვახელ და სანამ ქარი მისინჯავს მაჯას, მიშვერილი მაქვს წვიმისთვის სახე. *** ვწევარ და ვუსმენ. ქარია გარეთ. მე ბნელ ოთახში ვწევარ და ვუსმენ: გრძელ თმებში ტოტებგაჩრილი ქარი კედელზე როგორ აჭედებს ლურსმნებს. სად გაქრა შენი ფერკმთალი სახე, სუნთქვა სიჩუმის და ფოთოლცვენის, ან ის სიზმრები, ერთად რომ ვნახეთ, აუხდენელი სიზმრები ჩვენი. ახლა მჭირდები... შენ არც კი იცი, შენ ვერც იფიქრებ, როგორ მჭირდები... შეეძლო მარტო შენს ბავშვურ სიცილს გაევსო სახლი მზით და ჩიტებით. სად გაქრი... საით გაყევი ქუჩებს... სად დაგავიწყდი... სად ვიყავ მაშინ... ან იქნებ ვინმეს მოუნდა უცებ, ჩემი ყვირილი გაიგოს ქარში. საბრალო სული! დე, იყოს ასე! მე არ მრცხვენია ვნებები ჩემი, მე ყოველ ღამეს - შენი ხმით სავსეს - ვხვდები ცახცახით და გულისცემით. მაგრამ შენ სად ხარ... ქარია გარეთ, ისევ ქარია და ისევ ვუსმენ: გრძელ თმებში ტოტებგაჩრილი ქარი კედლებზე როგორ აჭედებს ლურსმნებს. [ოთარ ჭილაძე] -------------------- "დაღაცათუ იხილო კაცის მკვლელი, გინა მეძავი, გინა ლოთი მიწაზე ეგდოს, ნურავის განიკითხავ დაბადებულსა ღვთისასა, რამეთუ მათი სადავეები უფალს მიშვებული აქვს, შენი სადავეები ხელში უჭირავს, რომ მიგიშვას, უარეს დღეში ჩავარდები და დაიღუპები, როგორც ძაფმა უნდა გაიაროს ნემსის ყუნწში, ისე უნდა გაიარო იმ ცოდვაში, რაშიც განიკითხავ სხვას“
|
|
|
|
| nino84 |
Aug 3 2009, 10:18 PM
პოსტი
#1645
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,108 რეგისტრ.: 27-May 09 წევრი № 7,041 |
შენ იწექი საძინებლის კარისკენ ზურგით
და მე, კართან მდგარს, ვერ მხედავდი. შენ კითხულობდი, მე კი ქეჯნა მახრჩობდა, დედი. დედი, დახურე ჩემი წიგნი, გადადე სკამზე. ლამპას გადაწვდი და ჩააქრე. დაიძინე. არაფერზე იფიქრო, დედი. არც აქ, დედი, არც ამ წიგნში არაფერი წერია შენზე. და შენ დახურე ჩემი წიგნი, გადადე სკამზე. ლამპას გადაწვდი და ჩააქრე. შემდეგ ბნელოდა და ვეღარ მივხვდი, გეძინა თუ ფიქრობდი, დედი. გამახსენდა, როგორ განვიცდიდი ადრე, რომ ჩემი ლექსები არ გავდნენ ცხოვრებას. გამეცინა საკუთარ თავზე. ზვიად რატიანი -------------------- ...თამაშობს ბავშვი,
მთელი ცხოვრების სამყოფს თამაშობს. |
|
|
|
| nino84 |
Aug 4 2009, 12:06 AM
პოსტი
#1646
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,108 რეგისტრ.: 27-May 09 წევრი № 7,041 |
...ამ ფოტოზე კი ორნი ჩანხართ - შენა და დარდი,
ბავშვი ხარ შენ და, ცხადი არის, დარდიც - ბავშვია, იმ ყველაფერში, რაც იცხოვრე, შენ როდი ჩანდი, მხოლოდ იქ ჩანხარ, სადაც რამე გითამაშია. ბესიკ ხარანაული -------------------- ...თამაშობს ბავშვი,
მთელი ცხოვრების სამყოფს თამაშობს. |
|
|
|
| ლურჯი ბუ |
Aug 4 2009, 11:20 AM
პოსტი
#1647
|
|
...ანუ მე!!! ჯგუფი: Members პოსტები: 1,030 რეგისტრ.: 1-August 09 მდებარ.: Neverland წევრი № 7,332 |
თვალს არ აშორებდა
ის მიდიოდა ფერშეცვლილ გზებით, წყალგაღმით ჩრდილებს აენთოთ კვარი, იწოდა კაცი ჩუმი, მგზნებარე, თან სიცოცხლეზე რჩებოდა თვალი. წყევლა ესმოდათ ფეხმძიმე ნისლებს, სადღაც კი ყეფდნენ ქუში ქედები, მღვიმეში იდგა ჟამთა სისველე დაოსებული შემოქმედებით. ცისკრის ამოსვლა ბეწვზე ეკიდა, ნანგრევს დაეხრა სამრეკლოს კარი, ის მიდიოდა და მაინც კიდევ სულ სიცოცხლეზე ეჭირა თვალი. *** მარადისობა და მესაფლავე ჭრელი მტრედები კუბოს ასწევენ, ზარებს დარეკავს მიწების რიგი, დაუშენს წვიმა და ელვის ეტლი ცის კრამიტებზე ასტეხავს ხრიგინს. მოვარდნილ გრიგალს ფერწასულს, დაღლილს, ჩემს სიკვდილს კიდევ დაუმალავენ, შორს კი ვარსკვლავზე ბარით ჩაივლის მარადისობის ყრუ მესაფლავე. აქ ჭოტი ძახილს წყალში გაურევს, შეკრთება სადღაც მკვდარი ბუნება, უკან კი მძლავრად დაიხმაურებს ათასი ღამის უდაბურება. როდესაც ყველა იქნება გრილი, როცა ლოდებიც ვერ დამფარავენ, წავა და ცისკენ დაიწყებს ტირილს მარადისობის ყრუ მესაფლავე. [ნიკო სამადაშვილი] -------------------- "დაღაცათუ იხილო კაცის მკვლელი, გინა მეძავი, გინა ლოთი მიწაზე ეგდოს, ნურავის განიკითხავ დაბადებულსა ღვთისასა, რამეთუ მათი სადავეები უფალს მიშვებული აქვს, შენი სადავეები ხელში უჭირავს, რომ მიგიშვას, უარეს დღეში ჩავარდები და დაიღუპები, როგორც ძაფმა უნდა გაიაროს ნემსის ყუნწში, ისე უნდა გაიარო იმ ცოდვაში, რაშიც განიკითხავ სხვას“
|
|
|
|
| თამარი_ცქნაფო |
Aug 4 2009, 01:19 PM
პოსტი
#1648
|
 მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს... ჯგუფი: Members პოსტები: 15,854 რეგისტრ.: 1-November 06 მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს'' წევრი № 362 |
Sagittarius1980
ოო, მონ დიო! -------------------- ''ადამიანზე გამძლეა თიხა,
მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა, ის შეიძლება უბრალო იყოს და აუტანელ ტკივილად ითქვას''... |
|
|
|
| ლურჯი ბუ |
Aug 4 2009, 01:36 PM
პოსტი
#1649
|
|
...ანუ მე!!! ჯგუფი: Members პოსტები: 1,030 რეგისტრ.: 1-August 09 მდებარ.: Neverland წევრი № 7,332 |
ციტატა(თამარი_ცქნაფო @ Aug 4 2009, 01:19 PM)  Sagittarius1980 ოო, მონ დიო! თამარი_ცქნაფო დამაყურე ელანძე, აქანეც მივანკლიე გუშხამ ლექსებს  -------------------- "დაღაცათუ იხილო კაცის მკვლელი, გინა მეძავი, გინა ლოთი მიწაზე ეგდოს, ნურავის განიკითხავ დაბადებულსა ღვთისასა, რამეთუ მათი სადავეები უფალს მიშვებული აქვს, შენი სადავეები ხელში უჭირავს, რომ მიგიშვას, უარეს დღეში ჩავარდები და დაიღუპები, როგორც ძაფმა უნდა გაიაროს ნემსის ყუნწში, ისე უნდა გაიარო იმ ცოდვაში, რაშიც განიკითხავ სხვას“
|
|
|
|
| თამარი_ცქნაფო |
Aug 4 2009, 01:45 PM
პოსტი
#1650
|
|
მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს... ჯგუფი: Members პოსტები: 15,854 რეგისტრ.: 1-November 06 მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს'' წევრი № 362 |
ციტატა(Sagittarius1980 @ Aug 4 2009, 02:36 PM) თამარი_ცქნაფო დამაყურე ელანძე, აქანეც მივანკლიე გუშხამ ლექსებს  -------------------- ''ადამიანზე გამძლეა თიხა,
მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა, ის შეიძლება უბრალო იყოს და აუტანელ ტკივილად ითქვას''... |
|
|
|
| ლურჯი ბუ |
Aug 4 2009, 01:49 PM
პოსტი
#1651
|
|
...ანუ მე!!! ჯგუფი: Members პოსტები: 1,030 რეგისტრ.: 1-August 09 მდებარ.: Neverland წევრი № 7,332 |
ციტატა(თამარი_ცქნაფო @ Aug 4 2009, 01:45 PM) ჩემი დაიეეეე  კაი ცავ, ნუ გავაოფებთ თვარა ამ განყოფილების მოდერი ბანს დაგვადებს (გურული ციცაა და ავიაო - ჩივა ხალხი).  -------------------- "დაღაცათუ იხილო კაცის მკვლელი, გინა მეძავი, გინა ლოთი მიწაზე ეგდოს, ნურავის განიკითხავ დაბადებულსა ღვთისასა, რამეთუ მათი სადავეები უფალს მიშვებული აქვს, შენი სადავეები ხელში უჭირავს, რომ მიგიშვას, უარეს დღეში ჩავარდები და დაიღუპები, როგორც ძაფმა უნდა გაიაროს ნემსის ყუნწში, ისე უნდა გაიარო იმ ცოდვაში, რაშიც განიკითხავ სხვას“
|
|
|
|
| თამარი_ცქნაფო |
Aug 4 2009, 02:13 PM
პოსტი
#1652
|
|
მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს... ჯგუფი: Members პოსტები: 15,854 რეგისტრ.: 1-November 06 მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს'' წევრი № 362 |
ციტატა(Sagittarius1980 @ Aug 4 2009, 02:49 PM) ჩემი დაიეეეე კაი ცავ, ნუ გავაოფებთ თვარა ამ განყოფილების მოდერი ბანს დაგვადებს (გურული ციცაა და ავიაო - ჩივა ხალხი). ლექსი დადე, ლექსი! -------------------- ''ადამიანზე გამძლეა თიხა,
მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა, ის შეიძლება უბრალო იყოს და აუტანელ ტკივილად ითქვას''... |
|
|
|
| ლურჯი ბუ |
Aug 4 2009, 02:32 PM
პოსტი
#1653
|
|
...ანუ მე!!! ჯგუფი: Members პოსტები: 1,030 რეგისტრ.: 1-August 09 მდებარ.: Neverland წევრი № 7,332 |
იმ სილამაზეს წარსულს
ჩემი ბავშვობის სახლთან ვხვდებოდი ფერმკრთალ ასულს და შენ მაგონებ ახლა იმ სილამაზეს წარსულს. სხვა რამ, შაირის გარდა, როგორ გაკადრო, აბა? რარიგ გიხდება და გრთავს ეს შინდისფერი კაბა! ხედავ? ზამთარი ქრება, ყვავილებს გაშლის ნუში; ყველგან ხალისი… სევდა მხოლოდ პოეტის გულში. წუხილს წაიღებს ქნარი და სტრიქონებად დაქსოვს. — საღამო იყო წყნარი, თქვენთან ვიყავი, მახსოვს… [ლადო ასათიანი] -------------------- "დაღაცათუ იხილო კაცის მკვლელი, გინა მეძავი, გინა ლოთი მიწაზე ეგდოს, ნურავის განიკითხავ დაბადებულსა ღვთისასა, რამეთუ მათი სადავეები უფალს მიშვებული აქვს, შენი სადავეები ხელში უჭირავს, რომ მიგიშვას, უარეს დღეში ჩავარდები და დაიღუპები, როგორც ძაფმა უნდა გაიაროს ნემსის ყუნწში, ისე უნდა გაიარო იმ ცოდვაში, რაშიც განიკითხავ სხვას“
|
|
|
|
| თამარი_ცქნაფო |
Aug 4 2009, 02:45 PM
პოსტი
#1654
|
|
მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს... ჯგუფი: Members პოსტები: 15,854 რეგისტრ.: 1-November 06 მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს'' წევრი № 362 |
ციტატა(Sagittarius1980 @ Aug 4 2009, 03:32 PM) იმ სილამაზეს წარსულს ჩემი ბავშვობის სახლთან ვხვდებოდი ფერმკრთალ ასულს და შენ მაგონებ ახლა იმ სილამაზეს წარსულს. სხვა რამ, შაირის გარდა, როგორ გაკადრო, აბა? რარიგ გიხდება და გრთავს ეს შინდისფერი კაბა! ხედავ? ზამთარი ქრება, ყვავილებს გაშლის ნუში; ყველგან ხალისი… სევდა მხოლოდ პოეტის გულში. წუხილს წაიღებს ქნარი და სტრიქონებად დაქსოვს. — საღამო იყო წყნარი, თქვენთან ვიყავი, მახსოვს… [ლადო ასათიანი] შეყვარებული რომ არ ვიყო, შეგიყვარებდი რა -------------------- ''ადამიანზე გამძლეა თიხა,
მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა, ის შეიძლება უბრალო იყოს და აუტანელ ტკივილად ითქვას''... |
|
|
|
| ლურჯი ბუ |
Aug 4 2009, 03:22 PM
პოსტი
#1655
|
|
...ანუ მე!!! ჯგუფი: Members პოსტები: 1,030 რეგისტრ.: 1-August 09 მდებარ.: Neverland წევრი № 7,332 |
ციტატა(თამარი_ცქნაფო @ Aug 4 2009, 02:45 PM) შეყვარებული რომ არ ვიყო, შეგიყვარებდი რა დამიჯერე, ბეწვზე ხარ გადარჩენილი -------------------- "დაღაცათუ იხილო კაცის მკვლელი, გინა მეძავი, გინა ლოთი მიწაზე ეგდოს, ნურავის განიკითხავ დაბადებულსა ღვთისასა, რამეთუ მათი სადავეები უფალს მიშვებული აქვს, შენი სადავეები ხელში უჭირავს, რომ მიგიშვას, უარეს დღეში ჩავარდები და დაიღუპები, როგორც ძაფმა უნდა გაიაროს ნემსის ყუნწში, ისე უნდა გაიარო იმ ცოდვაში, რაშიც განიკითხავ სხვას“
|
|
|
|
| nino84 |
Aug 4 2009, 03:34 PM
პოსტი
#1656
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,108 რეგისტრ.: 27-May 09 წევრი № 7,041 |
რად აქრობ, ენთოს!
ამ უსასრულო სიბნელეში ციცინათელას ჰგონია, რომ ღამეს ანათებს. გივი ალხაზიშვილი -------------------- ...თამაშობს ბავშვი,
მთელი ცხოვრების სამყოფს თამაშობს. |
|
|
|
| ლურჯი ბუ |
Aug 4 2009, 03:37 PM
პოსტი
#1657
|
|
...ანუ მე!!! ჯგუფი: Members პოსტები: 1,030 რეგისტრ.: 1-August 09 მდებარ.: Neverland წევრი № 7,332 |
მე არ ვიცი, რა მიტევს, რა არის თუ ვინ?
ჩემში მარად მბორგავი, რომ არ მტოვებს შინ, ძარღვში სისხლს მიშადრევნებს, მექაჩება წინ, როგორც გალაკტიონის: «ტა-რა-რა-რა-ძინ!» დღე და ღამე ჩამძახის მისი მყიფე ხმა: _ ნურასოდეს გახდები ამა სოფლის ყმა, მიატოვე ნადიმი, ღრეობა და სმა, ამას გირჩევ, უბრალოდ, როგორც ღვიძლი ძმა. ამქვეყნად საქარავნოდ მუდამ იყავ მზად, არაფერმა არასდროს შეგაფერხოს გზად, თუნდაც ქვეყნის სიმდიდრე რომ გიქციონ ზღვად, იმად დარჩი, ვინცა ხარ, არ გარდიქცე სხვად. მე ვპასუხობ: _ მოგყვები, თუმც არ ვიცი, სად? ამ გზის ბოლოს რა მელის, ან ვიქცევი რად? ერთი ვიცი და მისთვის მუდამ ვიყავ მზად: ხორცი მიწად მექცევა, სული წავა ცად. ხორცი არ მედარდება, სულს რა ელის, რა? სული ილტვის ცისაკენ, ხორცს ვერ ვუქენ ძვრა. აღარ ძალმიძს, მომბეზრდა ეს ძარღვების ხვრა, ნაცრის ფუჭად ქექვა და მერე თავზე ყრა. როდის შთამნთქას ცხოვრების უსიერმა ტყემ, ბედითობის ღამემ თუ ავბედითმა დღემ, როდის სად მიმატოვონ მთვარემა თუ მზემ, უწყის ოდენ უფალმა და იმისმა ძემ. ასე რომ, გენაცვალე, გთხოვ, დამტოვო შინ, შენ ნუღარ გენაღვლება, რა მაწუხებს, ვინ? მაინც კი მეამება, რომ მიმიხმობ წინ, როგორც გალაკტიონის: «ტა-რა-რა-რა-ძინ!» [ვახუშტი კოტეტიშვილი] |
|
|
|
| ბიძია თომა |
Aug 5 2009, 01:35 PM
პოსტი
#1658
|
|
t.d ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 8,628 რეგისტრ.: 29-September 07 მდებარ.: თბილისი წევრი № 2,858 |
თბილისს ვარდისფერი სახე გაუფრინდა,
ყელზე დაეკიდა მთვარე... როგორ მენატრება... როგორ მენატრება, ნაღდი თბილისური ღამე. სანთლის სიჩუმეში მკრთალი ფოთოლცვენა, ბაღში - მოწყენილი გედი, ტაძრის სინაზეში ჩიტის გადაფრენა, თმები - მოქნეული ფრთები. მტკვარი მოჩითული ჭადრის ფარდაგებით, ცხელი სიყვარულის როკვა, მერე ცრემლები და მერე სინანული, სიონს გალობა და ლოცვა. მერე მთაწმინდაზე დიდი ღამისთევა, ვაჟას პოეზიის ცეცხლი. ცისფერ ბილიკებზე ლურჯი გარინდება, გალას სისხლიანი ლექსი. მერე სიგიჟე და თეთრი მწუხარება, გული - გაგლეჯილი მთვარე. ღმერთო, მენატრება, როგორ მენატრება ნაღდი თბილისური ღამე. -------------------- უფალო, იესო ქრისტე, ძეო ღვთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი
|
|
|
|
| ანნო |
Aug 5 2009, 04:07 PM
პოსტი
#1659
|
|
Newbie თვითონ ხარ :P :D ჯგუფი: Members პოსტები: 540 რეგისტრ.: 22-June 09 წევრი № 7,163 |
მივალ, მივდივარ და მივიმღერი, თან საქართველოს მიმაქვს ოცნება, ვარ გაუთლელი ლერწამის ღერი, ტუჩმიუდებლად რომ იკოცნება. ათასი გული რომ ერთად მქონდეს, ათას გულს ერთად ამოვიჭრიდი, ოღონდ, ლამაზო, არ დამიღონდე, მახსენე კაცად, როცა დაგჭირდე. ათას სალამურს გააქვს გუგუნი, ერთად ამღერდნენ გურიის მტები, თუ ამ სიმღერით სიკვდილს მარგუნებ, არც სიკვდილისთვის დაგემდურები. ერთ საწყალ პოეტს ამაზე მეტი სინდისით აღარ მოეთხოვება, დამადეთ გულზე ტყვია ცამეტი, მაგ თქვენი მამის სულის ცხონებას. ტიციან ტაბიძე -------------------- არ შეგეშინდეს თუნდაც ყოველდღე დაეცე!
არ განეშორო ლოცვას,იდექი მტკიცედ და ანგელოზი შენი მფარველი დააფასებს შენს მოთმინებას! *********************************************************** სიხარულო ჩემო,მოიპოვე სულის სიმშვიდე და ათასობით ადამიანი გადარჩება შენს ირგვლივ! |
|
|
|
| ლურჯი ბუ |
Aug 6 2009, 11:03 AM
პოსტი
#1660
|
|
...ანუ მე!!! ჯგუფი: Members პოსტები: 1,030 რეგისტრ.: 1-August 09 მდებარ.: Neverland წევრი № 7,332 |
ვშლი, ვფურცლავ ედგარს, კიპლინგს, ბაირონს,
(აქ პოეზია ნაირნარობს!) მიუსეს, ვერჰარდს, ვიონს, ბოდლერს, (აქ პოეზია სხვადასხვას ჰგოდებს!) ძველებს - ხაიამს, ნიზამის, ჰაფიზს (აქ პოეზია აბრეშუმს გვაფენს!) ახლებს - პოლ ვალერს, ელიოტს, ლორკას (აქ პოეზია სხვა ცეცხლით ბორგავს!) რამდენი ოქრო, რამდენი ვერცხლი გულის რამდენი ნამდვილი რეჩხი ბლოკს, საფოს, მისტრალს, მარინას, ბელლას... ბოლოს რიგ რიგად გადავდებ ყველას. დავწვდები ტატოს, დავწვდები გალას, გადავშლი ლადოს, გადავშლი ანას... შენ, შენ! მაინც შენ, ქართულო წიგნო! ბოლოს შენ გაგშლი, შენ გაგშლი ვინძლო საკუთარ სიტყვის ფერი და ხორცი, საკუთარ სისხლის თქრიალი ვიგრძნო! [მურმან ლებანიძე] P.S.: რაც ზეპირად მახსოვდა, ის დავწერე და თუ შეცდომებია, ნუ შემრისხავთ.... -------------------- "დაღაცათუ იხილო კაცის მკვლელი, გინა მეძავი, გინა ლოთი მიწაზე ეგდოს, ნურავის განიკითხავ დაბადებულსა ღვთისასა, რამეთუ მათი სადავეები უფალს მიშვებული აქვს, შენი სადავეები ხელში უჭირავს, რომ მიგიშვას, უარეს დღეში ჩავარდები და დაიღუპები, როგორც ძაფმა უნდა გაიაროს ნემსის ყუნწში, ისე უნდა გაიარო იმ ცოდვაში, რაშიც განიკითხავ სხვას“
|
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 27th June 2025 - 11:34 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2025
Licensed to: church.ge