პოეზია პარამეტრები

[ნონა]

athos
პოეზიის იტალიაურად მეხოტბეებიც გვყავს ფორუმზე?

ლამაზი ენაა... როცა სხვა მიკითხავს

[athos]

ნონა

რუსული თარგმანიც არის

[ნონა]

ნონა
რუსული თარგმანიც არის

athos
შევამჩნიე და წავიკითხე
უბრალოდ ამ ფორუმზე უცხო ენების ”შემსწავლელ” საიტს ვკითხულობდი და მანდ იტალიურის პოპულარობამ მაფიქრებინა...

[athos]

ნონა

იტალიური დიდი ხანია ვიცი, მანდ "შესწავლის" გარეშეც



ვაოფებთ

[ლურჯი ბუ]

ოღონდ რუსულად ნუ მომთხოვთ....


Altes Lied

Du bist gestorben und weißt es nicht,
Erloschen ist dein Augenlicht,
Erblichen ist dein rotes Mündchen,
Und du bist tot, mein totes Kindchen.

In einer schaurigen Sommernacht
Hab ich dich selber zu Grabe gebracht;
Klaglieder die Nachtigallen sangen,
Die Sterne sind mit zur Leiche gegangen.

Der Zug, der zog den Wald vorbei,
Dort widerhallt die Litanei;
Die Tannen, in Trauermänteln vermummt,
Sie haben Totengebete gebrummt.

Am Weidensee vorüber gings,
Die Elfen tanzten inmitten des Rings;
Sie blieben plötzlich stehn und schienen
Uns anzuschaun mit Beileidsmienen.

Und als wir kamen zu deinem Grab,
Da stieg der Mond vom Himmel herab.
Er hielt eine Rede. Ein Schluchzen und Stöhnen,
Und in der Ferne die Glocken tönen.




[Heinrich Heine]

[athos]

ეს გერმანული პოეზია რა სულ მკვდრებზეა




პ.ს. ლამაზი ლექსია

[ლურჯი ბუ]

ეს გერმანული პოეზია რა სულ მკვდრებზეა

არა, ეგ უბრალოდ რაც მომწონს, იმას ვდებ მარტო გერმანულებს არ "ვერჩი", ჩემი დადებული არც რუსული, არც ინგლისური და არც ქართული მთლად სიცოცხლის საგალობლებად არ გამოდგება

[ნონა]

ოღონდ რუსულად ნუ მომთხოვთ....
Altes Lied
[Heinrich Heine]

არა, არ მოგთხოვთ
ძლივს გამოვიტანე შინაარსი
მოხუცი მაინც ვიყო ენა რო მავიწყდება


ახლა კი ბოდლერის დროა ... ჩემთან
- იდუმალებით მოცულო კაცო, მითხარ, ვინ გიყვარს ყველაზე მეტად: დედა, მამა, დაჲ თუ ძმა?

- არა მყავს დედა, არც მამა, არც ძმა და არცა დაჲ.

- მაშ მეგობრები?

- მაგ სიტყვების აზრი დღემდე უცნობია ჩემთვის.

- იქნებ სამშობლო?

- არც კი ვუწყი, რომელ განედზე მდებარეობს იგი.

- მშვენიერება?

- მე მზადა ვარ შევიყვარო მშვენიერება, თუ იგი ღვთაებრივი იქნება და უკვდავი.

- ოქრო?

- მე მძულს ოქრო, ისევე როგორც თქვენ გძულთ ღმერთი.

- მაშ რაღა გიყვარს ბოლოს და ბოლოს, საოცარო უცხოელო?

- ღრუბლები მიყვარს... ჰე, ცის ტატნობზე რომ მისცურავენ... ის საოცარი ღრუბლები.

[ლურჯი ბუ]

Abendlied

Augen, meine lieben Fensterlein,
Gebt mir schon so lange holden Schein,
Lasset freundlich Bild um Bild herein:
Einmal werdet ihr verdunkelt sein!

Fallen einst die müden Lider zu,
Löscht ihr aus, dann hat die Seele Ruh’,
Tastend streift sie ab die Wanderschuh’,
Legt sich auch in ihre finstre Truh’.

Noch zwei Fünklein sieht sie glimmend stehn
Wie zwei Sternlein, innerlich zu sehn,
Bis sie schwanken und dann auch vergehn,
Wie von eines Falters Flügelwehn.

Doch noch wandl’ ich auf dem Abendfeld,
Nur dem sinkenden Gestirn gesellt;
Trinkt, O Augen, was die Wimper hält,
Von dem goldnen Überfluss der Welt!


[Gottfried Keller]

[ნონა]

ვინაც გართობა არჩია გარჯას,
რა ვქნა,იმისი საშველი არ ჩანს;
ვინც თვისთავი ვერ დაიმონა,
ის სამუდამოდ სხვის მონად დარჩა

გოეთე

[ნანინა]

ლურჯი ბუ
გერმანული პოეზია მიყვარს (კლასიკა)
გამახსენა ძველი დრო...
გოეთეს ერთი ლექსია _ "Erlkonig" ("ტყის მეფე"). ცნობილი ლექსია
ერთ დროს ზეპირადაც ვიცოდი ორიგინალში და შეგიძლია დადო?

[თამარი_ცქნაფო]

ვაიმე, გენაცვალეთ რა, ძლივს გამოვიხედე თვალში, თორემ სულ რატიანი ან ხარანაული იდებოდა, გადვირიე ქალი, ვიფიქრე, გავუხსნა ამ პოეტებს ცალკე თემა-მეთქი. კარგია მრავალფეროვნება, მით უფრო კლასიკა, ნამეტნავად კონსერვატორი ქალი ვარ მე და ნუ მიწყენთ

ნანინა
''ტყის მეფე'' არა და ეს კი ბრძნულია

***
ყავლი გასვლია მუყაითს, გამრჯეს,
არჩეულ გეზის ბეჯითად მიმყოლს;
არავის არ სურს რაღაცა გახდეს,
სუყველას უნდა რაღაცა იყოს.

გოეთე

[ႲႭႡႰႠႬ]

თამარი_ცქნაფო

თორემ სულ რატიანი ან ხარანაული იდებოდა,

ხო რა, ამოვიდა ყელში . . .


ყავლი გასვლია მუყაითს, გამრჯეს,
არჩეულ გეზის ბეჯითად მიმყოლს;
არავის არ სურს რაღაცა გახდეს,
სუყველას უნდა რაღაცა იყოს.

გოეთე

აი ეს არ ჯობია? თარგმანია - მკვდარს აატირებს

[ლურჯი ბუ]

ლურჯი ბუ
გერმანული პოეზია მიყვარს (კლასიკა)
გამახსენა ძველი დრო...
გოეთეს ერთი ლექსია _ "Erlkonig" ("ტყის მეფე"). ცნობილი ლექსია
ერთ დროს ზეპირადაც ვიცოდი ორიგინალში და შეგიძლია დადო?

ეს ზეპირად იცოდი????
Mein Respeckt! არც თუ ისე პატარაა...



Erlenkönig

Wer reitet so spät durch Nacht und Wind?
Es ist der Vater mit seinem Kind;
Er hat den Knaben wohl in dem Arm,
Er faßt ihn sicher, er hält ihn warm.

"Mein Sohn, was birgst du so bang dein Gesicht?" —
"Siehst, Vater, du den Erlkönig nicht?
Den Erlenkönig mit Kron und Schweif?" —
"Mein Sohn, es ist ein Nebelstreif."

"Du liebes Kind, komm, geh mit mir!
Gar schöne Spiele spiel' ich mit dir;
Manch' bunte Blumen sind an dem Strand,
Meine Mutter hat manch gülden Gewand." —

"Mein Vater, mein Vater, und hörest du nicht,
Was Erlenkönig mir leise verspricht?" —
"Sei ruhig, bleibe ruhig, mein Kind;
In dürren Blättern säuselt der Wind." —

"Willst, feiner Knabe, du mit mir gehen?
Meine Töchter sollen dich warten schön;
Meine Töchter führen den nächtlichen Reihn,
Und wiegen und tanzen und singen dich ein." —

"Mein Vater, mein Vater, und siehst du nicht dort
Erlkönigs Töchter am düstern Ort?" —
"Mein Sohn, mein Sohn, ich seh es genau:
Es scheinen die alten Weiden so grau. —"

"Ich liebe dich, mich reizt deine schöne Gestalt;
Und bist du nicht willig, so brauch ich Gewalt." —
"Mein Vater, mein Vater, jetzt faßt er mich an!
Erlkönig hat mir ein Leids getan!" —

Dem Vater grauset's, er reitet geschwind,
Er hält in Armen das ächzende Kind,
Erreicht den Hof mit Müh' und Not;
In seinen Armen das Kind war tot.


[Johann Wolfgang von Goethe]

[თამარი_ცქნაფო]

syd
რა გინდა, რას იკბინები?


მე არ მითარგმნია ნამდვილად და თუ რატიანზე გწყინს, შეგიძლია ცალკე თემა გაუხსნა, ცოტა გამოცოცხლება უნდა ამ თემას, მრავალფეროვნება, თორემ სულ 2-3 პოეტის ლექსი იდება ძირითადად

[ნანინა]

ლურჯი ბუ

ეს ზეპირად იცოდი????

კი მადლობა გაიხარე
ძალიან მიყვარს

[ნონა]

ისევ ბოდლერი

შხამი

ბახუსმა იცის ვით შეამკოს ბნელი მიწური
სასწაულებრივ დიდებულებით
და ვით აღმართოს ზღაპრულ სვეტთა მწკრივი ულევი
ოქროვან ორთქლში ამოისრული,
თითქოს მზის ჩასვლით იღებება შავი ღრუბლები.

თრიაქი უფრო აუკვდავებს უკვდავ არსებებს,
ახანგრძლივებს უსაზღვროებას,
აღრმავებს დროს და მარადიულს ხდის სიტკბოებას,
და ეს ლხენანი ჭარბად ავსებენ
სულს სიპირქუშით და არღვევენ მის მყუდროებას.

ეს ყოველივე ვერ ედრება შენი თვალების,
მწვანე თვალების შხამიან სურას,
ტბას, სადაც სული ჩემი თრთის და თავდაღმა სცურავს...
სად ოცნებები, შენით მთვრალები,
ილტვიან, რათა დაეწაფონ მწარე გუბურას.

ეს ყოველივე არ ღირს არც იმ მძლავრ სასწაულად
შენი მეტად მსუსხავი ნერწყვის,
ჩემს სულს რომ მარხავს არყოფნაში, უღონოდ სეტყვილს,
ვინც თავბრუსხვევას ვერსად წაუვა
და, ბანცალ-ბანცალ, საიქიოს ნაპირებს ერწყმის!

[ႲႭႡႰႠႬ]

თამარი_ცქნაფო

ჩვენც რო არ დავდოთ ეგ ორი სამი პოეტი, ჩაგაკვდება ხელში ეს თემა. მადლობა გვითხარი!

[თამარი_ცქნაფო]

ლურჯი ბუ

კი მადლობა გაიხარე
ძალიან მიყვარს

რაცხა შენთვის მემეტება ეს ლექსი
***

ვახუშტი კოტეტიშვილი
მდინარე იწვა უხმოდ
მოხუც მეთევზის ქოხთან.
მზემ ტირიფს გადაუხმო
რტო და ფოთლები კოხტა.
იმ დღეთა მქრქალი ქარგა
დრომ კარგად გადაკარგა
და ყველაფერი, კარგო,
იმ შემოდგომით მოხდა...



ვახუშტი კოტეტიშვილი

თამარი_ცქნაფო

ჩვენც რო არ დავდოთ ეგ ორი სამი პოეტი, ჩაგაკვდება ხელში ეს თემა. მადლობა გვითხარი!

გმადლობ, დიდი მადლობა.

[ლურჯი ბუ]

ვაიმე, გენაცვალეთ რა, ძლივს გამოვიხედე თვალში, თორემ სულ რატიანი ან ხარანაული იდებოდა, გადვირიე ქალი, ვიფიქრე, გავუხსნა ამ პოეტებს ცალკე თემა-მეთქი.

მე არ მესმის მაგ პოეტების არც რომანტიკა და არც ფილოსოფია, თუმცა ალაგალაგ ნამდვილად მომწონს... მე თუ მკითხავ, ფრთამოტეხილ ანგელოზებს გვანან ეგენი, ვერ მიფრინავენ და ბოღმა ახრჩობთ. მაპატიოს ყველამ, თუ შეურაცხყოფასავით გამომდის, მარა ჩემი აზრია ეს, რომანტიკასთან მწყრალად არიან ეგენი