 პოეზია |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| იოანა |
 Feb 12 2007, 10:47 PM
პოსტი
#341
|
 აკურთხევს სული ჩემი უფალსა  ჯგუფი: Members პოსტები: 3,554 რეგისტრ.: 23-July 06 წევრი № 5  |
თეკლა
გაიხარე  ციტატა ამ ბოლო დროს ლექსების წერა დავიწყე ნეტა, მეც დავიწყებდე  -------------------- თავის სახედ და ხატად შექმნა ღმერთმა ადამიანი და ამ არსების უპირველესი დანიშნულებაა თანდათანობით უფროდაუფრო ემსაგვსოს შემქმნელს თავისას...
------------------------------------------------------ იყო და არა იყო რა, ღვთის უკეთესი რა იქნებოდა?! იყო შაშვი მგალობელი, ღმერთი ჩვენი მწყალობელი... ------------------------------------------------------ აზროვნება სულის თვისებაა. |
   |
 
|
| ნიკოლოზ_V |
Feb 12 2007, 11:02 PM
პოსტი
#342
|
 მეფე ჯგუფი: Members პოსტები: 3,664 რეგისტრ.: 26-September 06 მდებარ.: London წევრი № 221 |
თეკლა
wow ძალიან მომეწონა მოკლედ რამდენი პოეტი გვყავს ფორუმზე  -------------------- ადამიანი ან ქრისტეს უნდა ეკუთვნოდეს, ან ეშმაკს; საშუალო, გაურკვეველი მდგომარეობა არ არსებობს! |
|
|
|
| თათი87 |
Feb 12 2007, 11:26 PM
პოსტი
#343
|
 თამარი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,290 რეგისტრ.: 13-January 07 მდებარ.: sul axlos წევრი № 852 |
თეკლა
ციტატა ეს მეგობრობის მთავარი აზრია, თვით მეგობრობა _ ცხოვრების აზრი! გეთანხმები!!! ძალიან კარგი ლექსია! -------------------- - ცოდვილთა შორის უცოდვილესი მე ვარ! დე, ასე იყოს! შენში მიყვარს მე ის არსება, ვისაც განგებამ განუწესა ჩემთან მსგავსება. მაუწყე მე, უფალო, რომელი გზით ვიარო ფსალმ. 142,8 |
|
|
|
| d.p |
Feb 12 2007, 11:51 PM
პოსტი
#344
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,115 რეგისტრ.: 29-December 06 წევრი № 763 |
მანდარინი, მანდარინი....
ცოცხალი ანარეკლი ოცნებიდან.... მე ვიყავი მისი სიყვარული, ის კი ჩემი დედოფალი... ეხლა კი ათასი წელია ჩვენს შორის..... რობერტი ))) |
|
|
|
| თათი87 |
Feb 12 2007, 11:58 PM
პოსტი
#345
|
|
თამარი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,290 რეგისტრ.: 13-January 07 მდებარ.: sul axlos წევრი № 852 |
როგორც ყოველთვის, არც ამ წერილს გამოგიგზავნი,
არც ერთი ლოცვა ცამდის არ ადის, ახლა მგზავრი ვარ და დუმილში ვჩურჩულებ მგზავრი : "მშვიდობით იყავ აწ და მარადის" ... ამ განშორებამ არ გაფინა ფერები ფითრის, არც დავიწყებად, არც უკვდავებად, შენ ოცი წელი გებევრება მე ასებს ვითვლი და ათასებიც მეცოტავება... მ.გელოვანი 1942 წელი, ფრონტი -------------------- - ცოდვილთა შორის უცოდვილესი მე ვარ! დე, ასე იყოს! შენში მიყვარს მე ის არსება, ვისაც განგებამ განუწესა ჩემთან მსგავსება. მაუწყე მე, უფალო, რომელი გზით ვიარო ფსალმ. 142,8 |
|
|
|
| Маиа |
 Feb 13 2007, 12:53 AM
პოსტი
#346
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 553 რეგისტრ.: 30-December 06 წევრი № 768 |
ციტატა(თეკლა @ Feb 12 2007, 08:32 PM)  ამ ბოლო დროს ლექსების წერა დავიწყე..პოეზიითაც დავინტერესდი..აქამდე ლექსი ვერ ვპოულობდი აზრს_ეხლა ვპოულობ.. ძალიან მომეწონა. ლამაზი ლექსებია.. უფრო მეორე მომეწონა ყოჩაღ შენ! -------------------- "კლდესა ზედა აღვაშენო ეკლესიაი ჩემი და
ბჭენი ჯოჯოხეთისანი ვერ ერეოდის მას." (მათე 16. 18) |
|
|
|
| teo.. |
Feb 13 2007, 05:09 AM
პოსტი
#347
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 256 რეგისტრ.: 17-November 06 მდებარ.: USA წევრი № 486 |
თეკლა
გაიხარე კიდევ მოგვაწოდე შენი შემოქმედებიდან რაიმე ისე საინტერესოა ფორუმელებიდან რამდენი წერს ლექსებს? ან ხომ არ გაგვეხსნა ცალკე თემა - ფორუმელთა პოეზია? მე დაბადება არ მითხოვია მე დაბადება არ მითხოვია, თავად ღმერთია ამისი მოწმე. და თუ, განგებამ ასე ინება, გზას ნუ მომიჭრით სიკეთის მყოფელს. სულს არ მიშფოთებს ქვეყნად არავინ - თვალთმაქცობის და ღალატის გარდა. არ მინდა მოვკვდე მარტოობაში, ვით, განდევნილი ღმერთისგან მარად. მინდა, მხარგაშლილ მდინარეს ვგავდე, ანდა, დავქროდე ქარიშხლის მსგავსად, არ მიყვარს სული დატყვევებული გაფიქრებაც კი, ამისი მზარავს . . . და თუ მომართვით სიცოცხლის თასი, მინდა ბოლომდე მეც რომ დავცალო და რომ გავიგო ამ ქვეყნის ფასი, სულ ცოტა ხანიც უნდა მაცალოთ. დე, უკვდავებას მეც ვეზიარო, მაშ, სიყვარულის თასიც მომართვით ! "იალქანს" - სიოც ააფრიალებს, თუ შეცურდება ზღვაში ხომალდი . . . და როცა გავალ ეკლიან ბილიკს, მე აღსარებას ყველას გაგანდობთ და თავად ღმერთი თუ მაზიარებს, სულს მოეცხება, როგორც მალამო . . . ქვეყნად - დიდებაც არ მითხოვია, თვითონ, ღმერთია ამისი მოწმე და თუ განგება მომიზღავს თავად, გზას ნუ მომიჭრით - სიკეთის მყოფელს. 10.04.1996 თეა კანდელაკი -------------------- სასოება ჩემდა მამა, შესავედრებლად ჩემდა ძე, მფარველად ჩემდა სულიწმიდა, სამებაო წმიდაო დიდება შენდა.
|
|
|
|
| თეკლა |
Feb 14 2007, 11:04 PM
პოსტი
#348
|
 დაკარგული :) ჯგუფი: Members პოსტები: 238 რეგისტრ.: 22-August 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 105 |
ბავშვებო ძალიან გამეხარდა რომ მოგეწონათ ჩემი ე.წ. ლექსები
დიდი მადლობა ყველას!!! თქვენ უფრო მაგრები ხართ_სიყვარულით გულ-ანთებულნოოოოო..... -------------------- გამითბეთ გული, გამიღიმეთ და გულში ჩამიკარით...ღმერთო ყოვლისმომცველი სიყვარულით ამავსე...
მომეც მე სიხარული მაცხოვარებისა შენისაი და სულითა მთავრობისათა დამამტკიცე მე... |
|
|
|
| marine |
Feb 15 2007, 03:44 PM
პოსტი
#349
|
 მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 61,796 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
მირზა გელოვანი
ფოთოლი მსუბუქი ტანი გაქვს, სურვილს აყოლილი, ნეტა შენ... არ ვგავართ ერთმანეთს მე და შენ. ქარს გინდა რომ აჰყვე და სივრცეს სულ ევლო? დედიკოს რომ მოსწყდე, დასჭკნები, სულელო. 1933 წელი, თიანეთი -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| თათი87 |
Feb 16 2007, 11:18 PM
პოსტი
#350
|
|
თამარი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,290 რეგისტრ.: 13-January 07 მდებარ.: sul axlos წევრი № 852 |
marine
ძალიან ლამაზი ლექსია მიყვარს მირზა გელოვანის შემოქმედება ო, მაპატიეთ ბედმა უცნობი გზით გამაქანა თქვენ დარჩით შორი... ცაზედაც შორი... და, როგორც კარტში აგურის ქალებს გქონდათ ქერა თმა და ყელი ბროლის. მე გპირდებოდით, რომ დავბრუნდები, რომ თქვენი თმები დამაბრუნებენ, მაგრამ დღეები, როგორც ქურდები, ჩემს შეპირებას ანადგურებენ. და სადმე ტყვია თუ გააციებს გულს საშინელი განადგურებით, თქვენ მაპატიეთ , ჰო, მაპატიეთ დანაშაული არდაბრუნების! 1942 წელი, ფრონტი მირზა გელოვანი -------------------- - ცოდვილთა შორის უცოდვილესი მე ვარ! დე, ასე იყოს! შენში მიყვარს მე ის არსება, ვისაც განგებამ განუწესა ჩემთან მსგავსება. მაუწყე მე, უფალო, რომელი გზით ვიარო ფსალმ. 142,8 |
|
|
|
| ნიკოლოზ_V |
Feb 16 2007, 11:22 PM
პოსტი
#351
|
|
მეფე ჯგუფი: Members პოსტები: 3,664 რეგისტრ.: 26-September 06 მდებარ.: London წევრი № 221 |
-------------------- ადამიანი ან ქრისტეს უნდა ეკუთვნოდეს, ან ეშმაკს; საშუალო, გაურკვეველი მდგომარეობა არ არსებობს! |
|
|
|
| S W A T |
Feb 16 2007, 11:28 PM
პოსტი
#352
|
|
დაურეგისტრირებელი |
ბრმატა ყურები, მუნჯის თვალები!
თავად მუნჯები ვართ მზვერავები! ივერიელეის გვიდუღს ჩვენ სისხლი! და სამშობლოსთვის ფარულად ვიბრძვით. ცხონებულ ბაბუაჩემს მივუძღვენი 83 წლის რომ გახდა. საბჭოთა კა-გე-ბე-ს გენერალი იყო. მზვერავი. |
|
|
|
| თათი87 |
Feb 16 2007, 11:29 PM
პოსტი
#353
|
|
თამარი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,290 რეგისტრ.: 13-January 07 მდებარ.: sul axlos წევრი № 852 |
შეყვარებულნი ოდეს ქარები
იასამანი სველ კიბეებთან რაზე ფიქრობდა? მისი გაძრცვილი რტო, უყვავილო, ქარს არ მიქონდა... გულდახურული მისი რტოები თავს ძირს იხრიდნენ... შეყვარებულნი ოდეს ქარები მუხლს არ იყრიდნენ... უკვე ზიზღი და სიცივე კრთოდა მათი თვალებით... როგორ გულგრილად, ო რა გულგრილად ქროდნენ ქარები... ანა კალანდაძე 1954 წელი -------------------- - ცოდვილთა შორის უცოდვილესი მე ვარ! დე, ასე იყოს! შენში მიყვარს მე ის არსება, ვისაც განგებამ განუწესა ჩემთან მსგავსება. მაუწყე მე, უფალო, რომელი გზით ვიარო ფსალმ. 142,8 |
|
|
|
| თათი87 |
Feb 17 2007, 01:25 AM
პოსტი
#354
|
|
თამარი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,290 რეგისტრ.: 13-January 07 მდებარ.: sul axlos წევრი № 852 |
ჩამავალი მზის ზოლი გაწვა საღამოს ზღვაზე...
ნანატრი სატრფო ტალღათ გულზე მიიკრეს , მაგრამ... ზოლი შეთრთოლდა, გაინაბა, მერე... სულ გაქრა... 1955 წელი ა. კალანდაძე -------------------- - ცოდვილთა შორის უცოდვილესი მე ვარ! დე, ასე იყოს! შენში მიყვარს მე ის არსება, ვისაც განგებამ განუწესა ჩემთან მსგავსება. მაუწყე მე, უფალო, რომელი გზით ვიარო ფსალმ. 142,8 |
|
|
|
| ნიკოლოზ_V |
Feb 17 2007, 01:35 AM
პოსტი
#355
|
|
მეფე ჯგუფი: Members პოსტები: 3,664 რეგისტრ.: 26-September 06 მდებარ.: London წევრი № 221 |
ბიჭო, ნუ იჭერ პეპელას
ბიჭო, ნუ იჭერ პეპელას, ფრთამაღალია, ბრალია, კოპწია ყვავილებისა და მინდვრის ტურფა ქალია, სუყველას დიდს და პატარას, უმზერის თანაგრძნობითა, დაეხსენ, თორემ ყველანი მოგიგონებენ გმობითა. ობლად რომ ხედავ ყვავილსა, ე, მინდვრის განაპირასა, სულ მუდამ ღამე პეპელა იძინებს იმის ძირასა. დილაადრიან ადგება, მიესალმება ტბილადა და მერე ფოთლებს უკოცნის მოწიწებით და ფრთხილადა. სხვა ყვავილებსაც ნახულობს, უვლის მთელ არემარესა, არ ეკარება ეკალსა, შხამიანსა და მწარესა. საღამოს ობოლ ყვავლითან მიდის კვლავ დასაწოლადა, შენ რომ მოუკლა საბრალოს ვინღა მიუვა ტოლადა? წმ. შიო მღვიმელი არ მეძინება ღამეა მშვიდი, ღამეა ნაზი. ვოცნებობ ჩემთვის ვარ მარტოდ მარტო. თვლემენ ვენახში მტევნები ვაზის ნიავი მართობს, არ მეძინება და ჰანგი ღამის იწყებს ნელინელ სულში დინებას ილევა ღამე, წუთები მიჰქრის! შენს ახლოს, ალბათ, ჰყვავის ნიავი, არ მსურს მან ჩემი გადმოქცეს ფიქრი, ჩემი ტკვილი, ჩემი სიამე! თვლემენ ვენახში მტევნები ვაზის, იწყებენ გაშლას ფურცლები ვარდის, ჩემშიც შემოდის ეს ღამე ნაზი, ნიავი მართობს არ მეძინება... და მხოლდ ცრემლთა, დაფარულ ცრემლთა ნეტარება გულს ეფინება... კ. ნადირაძე -------------------- ადამიანი ან ქრისტეს უნდა ეკუთვნოდეს, ან ეშმაკს; საშუალო, გაურკვეველი მდგომარეობა არ არსებობს! |
|
|
|
| მამფალი |
Feb 17 2007, 01:53 AM
პოსტი
#356
|
 შეფიცული ჯგუფი: Members პოსტები: 1,279 რეგისტრ.: 13-February 07 მდებარ.: apsni axeintkarra წევრი № 1,066 |
წარსული კარგი?!
ძალიან დიდიც! აუგი ვინ თქვა? მაგრამ ერთს ვიტყვი, პირდაპირ ვიტყვი- გაწი გამოწი დღეს რაც ხარ ის ხარ! თქვენი არ ვიცი მაგრამ მაჭავარიანის ამ სიტყვებს მთლიანად ვეთანხმები. -------------------- არააა, ზაქიჭამია არ იყო. თურმე სტუმრებსაც უტოვებდაო ლუკმასო. :ხოხვასმაილი:
|
|
|
|
| ნიკოლოზ_V |
Feb 17 2007, 02:01 AM
პოსტი
#357
|
|
მეფე ჯგუფი: Members პოსტები: 3,664 რეგისტრ.: 26-September 06 მდებარ.: London წევრი № 221 |
ეს ლექსი ბებიაჩემა მიუძღვნა ტრაგიკულად დაღუპულ დედას
საყვარელ დედა სასტიკმა ბედმა სასიკვდილოდ შენ გაგიმეტა ჩემო ძვირფასო, საყვარელო და ტკბილო დედა! დაგკარგე დედა, მიგაბარე შავ ბნელსა მიწას მიკვირს ეს გული ამ სიმწუხრეს როგორღა იტანს. ჩემო დედიკო! ვეღარ დავტკბები შენი ალერსით ოხ! მინდა მინდა მშობლიური მზრუნველი ხელი მინდა რო მყავდე, ჩემთან იყო, ჩემს ახლოს იჯდე მე შენზე ვფიქრობ, შენ გნატრულობ და შენ მოგელი. ჩემო ძვრფასო! აწ ვინ მეტყვის მშობლიურ სიტყვებს , ვინ დაამშვიდებს ჩენსა დატანჯულ და ობოლ გულსა, მე როგორც დედა აწ აღარავინ არ შემიყვარებს და ვერეასოდეს ვერ განვიცდი ამ სიყვარულსა ცეცილია -------------------- ადამიანი ან ქრისტეს უნდა ეკუთვნოდეს, ან ეშმაკს; საშუალო, გაურკვეველი მდგომარეობა არ არსებობს! |
|
|
|
| ნიკოლოზ_V |
Feb 17 2007, 02:19 AM
პოსტი
#358
|
|
მეფე ჯგუფი: Members პოსტები: 3,664 რეგისტრ.: 26-September 06 მდებარ.: London წევრი № 221 |
თოვლი თოვს
თოვლი თოვს, თეთრი ქარია, თეთრ სამოსელით ვირთვები. ჩიტებო რა გიხარიათ რისთვის მღერი ხართ ჩიტები? დიდი ზამთარი იქნება? ნეტამაც ასე ინებოს! თქვენ მაინც რა გეფიქრებათ რა გენანებათ, ჩიტებო? გადივლის, დაიფარება, ფიქებით, თოვლის ქულებით... თქვენ მაინც ვინ გეყვარებათ ამ პაწაწინა გულებიტ თოვლი თოვს, უფრო თოვდება, თეთრ სამოსელით ვირთვები მივდივარ აღარ მშორდება მკერდგაღეღილი ჩიტები. კოშკები ქარები, ქარები, ქარები იცოდა და ყოველ გაფრენას მოსდევდა ახალი... ეს მისთვის ავაგე, ეს მისთვის მინდოდა, ასეთი ძვირფასი, ასეთი მაღალი და მაშინ დასრულდა ამბავი იმ ღამის, ათასი ვარსკვლავი ქარიქარ ვიდოდა. კარები? სარკმელი ასეთი მაღალი, ასეთი კოშკები მე მისთვის მინდოდა. მაგრამ კვლავ მარტო ვარ და ზესაც დაღვრემილს ვარსკვლავი ბრწყინვალე მეასედ მოსწყდება მხოლოდ ეს კოშკები, თეთრი და მაღლები, მხოლოდ ის უმანკო პოეტის ოცნება. მირზა გელოვანი ************* თოვლი იყო ირიბი, ალმაცერი თოვლი იყო ირიბი, ალმაცერი დიკენსის გმირივით ცეცხლთან ჩაფიქრება. ელვარებს ღუმელი, ვფიქრობ, საცაა ცეცხლიც ჩამიქრება. გაიღო ფანჯარა, თოვლი იყო ირიბი, ალმაცერი, იფანტება თეთრი ფიქრები , იფერფლება ხელნაწერი... ნუ ჩამიქრები, და იქაც შიგნით სულში... თოვლი იყო ირიბი, ალმაცერი გალაკტიონ ტაბიძე -------------------- ადამიანი ან ქრისტეს უნდა ეკუთვნოდეს, ან ეშმაკს; საშუალო, გაურკვეველი მდგომარეობა არ არსებობს! |
|
|
|
| ნიკოლოზ_V |
Feb 17 2007, 02:38 AM
პოსტი
#359
|
|
მეფე ჯგუფი: Members პოსტები: 3,664 რეგისტრ.: 26-September 06 მდებარ.: London წევრი № 221 |
მიყვარხარ
მიყვარხარ ძლიერ ... ძლიერ... რაც გადის დრო და ხანი, მე უფრო მეტად მიყვარს შენი პატარა ტანი. შენი შავი თმის ბუჩქი, თვალები გიშრის ფერი, ლოყები ვარდისფერი. შენი თითებიც მიყვარს, ორი პატარა თათი, ო, იცი როგორ მიყვარს ოდნავ შეხებაც მათი, ო, იცი როგორ მიყვარს გამოუთქმელი ენით?- შენი გრძნობების სიღრმე, სულის სიმაღლე შენი. მე დარდიც მიყვარს შენი, შენი ღიმილც ფართო, მე ცრემლიც მიყვარს შენი, შენი კისკისიც მართობს, მე შუქი მიყვარს შენი, რა არის მისი ფასი! მე ჩრდილიც მიყვარს შენი, მზის დაბნელების მსგავსი. მიყვარხარ ძლიერ, ძლიერ... მთელი გრძნობით და ძალით. მთელი სამყარო ვრცელი შენით არსებობს ჩემთვის, რაზეც კი ვფიქრობ, ყველა ფიქრს შენზე ფიქრები ერთვის. ძილში ჩემთან ხარ სიზმრად, ფიქრში ჩემთან ხარ დღისით. გულის ძგერის ხმა მესმის- შენი ხმა არის ისიც. შენთვის მივწვდები მწვერვალს, დიდების ყველა მნათობს, დიდებას დავთმობ შენთვის შენთვის მწვერვალებს დავთმობ. შენი ოცნებით ვხარობ, შენს დარდს ვატარებ დარდად, მე სხვა სურვილი არ მაქვს, შენი სურვილის გარდა. მე მეჩვენება მცირედ, რადგან შენ გსურდა იგი, შენს მცირეოდენ წყენას, სულ უმნიშვნელო წვრილმანს სდევს ჩემი სევდა დიდი, ჩემი ცრემლების წვიმა. მიყვარხარ ძლიერ ... ძლიერ ... მიყვარხარ ცხადად, მალვით როგორც არასდროს არვინ არ ჰყვარებია არვის. ეს სიკვდილს უდრის თითქმის, ეს შეუძლია თითქმის, შენ ერთს გეკუთვნის ყველა; ძმაც ვარ სატრფოც ვარ შენი. მამაც, დაო და დედავ მე შეყვარებულს ყველას შენს სახებაში ვხედავ, ჩემო ძვირფასო ცოლო, ყველას მაგივრად, ერთად, მე შენ მიყვარხარ მხოლოდ. რა მაბადია ქვეყნად ამ სიყვარულზე კარგი, ძლიერ მიყვარხარ, ძლიერ, ვარ შენი ტრფობის შმაგი. თუ ტრფობისათვის რამე ჯილდო იქნება ბოლოს, ის შენ გეკუთვნის მარტო, ის შენ გეკუთვნის მხოლოდ, ნაყუოფი მისი არი, ვინც ნორჩი ნერგი დარგო, ეს სიყვარული დიდი შენ შემასწავლე, კარგო. შანდორ პეტეფი -------------------- ადამიანი ან ქრისტეს უნდა ეკუთვნოდეს, ან ეშმაკს; საშუალო, გაურკვეველი მდგომარეობა არ არსებობს! |
|
|
|
| ნიკოლოზ_V |
Feb 17 2007, 02:53 AM
პოსტი
#360
|
|
მეფე ჯგუფი: Members პოსტები: 3,664 რეგისტრ.: 26-September 06 მდებარ.: London წევრი № 221 |
ეს ლექსი, ბებიას მიუძღნა თავისმა დამ
ცხრამეტი წლის ხარ, ნათელია შენი წარსული, ედემის ბაღში აკოკრებულ ვარდისა ფერად, ცხოვრება შენი დიდების და სახელის მთხზველი, იყვეს მარადი სხივს სცემს მზე მინდორ-ველად ლექსი უბრალო, ურითმო ღარიბი ენით იქნებ არ მოგწწონს რომ გიძღვნი სპეტაკი გულით მაგრამ ნუ მიწყენ, დამერწმუნე ყოველი სიტვა მსურდა ამენთო მხოლოდ შენი მე სიყვარული 1952.30.03 ციალა -------------------- ადამიანი ან ქრისტეს უნდა ეკუთვნოდეს, ან ეშმაკს; საშუალო, გაურკვეველი მდგომარეობა არ არსებობს! |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 2 მომხმარებელი (მათ შორის 2 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 23rd June 2025 - 12:01 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2025
Licensed to: church.ge