როგორი ბუნება მიიღო ქრისტემ?, პირველქმნილი ცოდვით დაზიანებული თუ დაუზიანებელი პარამეტრები

[athos]

agmsarebeli

ქალის თავდაჭერილობაზე მეტს აღარ გეტყვი, თუ გაითვალისწინებ კაია, თუ არა, მე რა

არა მგონია უფლება გქონდეს რამეზე მიმითითო.
თავშეკავება ორივე სქესისთვის კარგია, წმინდა წერილი როგორც ამბობ კარგად გაქვს წაკითხული, მაგრამ ეტყობა ციტატა საკუთარი თვალიდან დირეს ამოღებაზე გამოგრჩა

შენი პასუხი რა შუაშია? მე ზოგადად დამოკიდებულებას გეუბნები წმინდა მამების ამ საკითხზე. უბრალოდ წმინდა იოანე დამასკელს შეჯამაბეული აქვს მამათა სწავლება და ბევრი წვალება, რომ აღარ დაგჭირდეს მაგიტო მიგითითე ეს. შენ შეგიძლია,ნახო ცალ-ცალკე წმინდა მამების, ბასილი დიდის, იოანე ოქროპირის, გრიგოლ ღვთისმეტყველის,გრიგოლ ნოსელის, ათანასე და კირილე ალექსანდრიელების და სხვათა სწავლება მაცხოვრის ბუნებაზე და ნახვა, რომ ისინიც პირველ რიგში წმინდა წერილს იმოწმებენ.

კვლავ არავითარი კონკრეტიკა.
იქნებ ბოლოს და ბოლოს შენი აზრიც გვითხრა?
(შენი სიტყვებით ჩამოაყალიბო მამათა სწავლება)
და მოიყვანო სახარებიდან მუხლები, შენი მოსაზრების განსამტკიცებლად, ხომ ამბობ, რომ წმიდა წერილში ყველაფერი წერია.

[agmsarebeli]

და შენ ისეთი ადამიანის პოზიციიდან მეკითხები, ვისაც წარმოდგენა არ აქვს ამ საკითხზე და ახსნას ითხოვს?

უფლება შენმა ტონმა მომცა.

[afxazi]

სრულიად ზედმეტია ეს დაძაბული საუბარი, მითუმეტეს როცა ერთმანეთის მიმართ არასასურველი სიტყვები წარმოითქმის.

პატივისცემა გამოიჩინეთ ერთმანეთის მიმართ.

[afxazi]

რაც შეეხება თემას. კარგი იქნება თუკი ათოსი გვითარგმნის რუსულ ტექსტს, ისე სრულყოფილად არ ვიცი რუსული (სამწუხაროდ), რომ ამომწურავად ვიმსჯელო ამ სტატიაზე, თუმცა ზედაპირული ცოდნით თითქოს ამ სტატიაში არ არის მტკიცება იმისა, რომ მაცხოვარმა ცოდვით დაცემამდელ მდგომარეობაში მყოფი ადამიანური ბუნება მიიღო.

რაც შეეხება აქ ნათქვამ ფრაზებს:

k@the

ამ საკითხის გარშემო სხვადასხვა აზრი არის მართლმადიდებლებში-თეოლოგებში

ვერანაირად ვერ დაგეთანხმები ქეთი, რადგან საკითხი დოგმატურია და აქ რაიმე სახის პირადი მოსაზრებები, რბილად რომ ვთქვათ ზედმეტია.

მეორე არის ედიშერ ჭელიძის.

ესეც ჩემთვის გაურკვეველია. ედიშერ ჭელიძის აზრი რის შესახებ, დოგმატის შესახებ? ეს ხომ წარმოუდგენელია, მითუმეტეს იმ სტატიაში, რომელიც მან დაწერა, მისი აზრები საერთოდ არ არის, არამედ მამათა ციტატებია მოტანილი. ასე რომ თუკი ამგვარი აზრი გვაქვს, მაშინ ედიშერ ჭელიძეს კი არა იმ მამებს უნდა დავაბრალოდ პირადი აზრები დოგმატის მიმართ, რომელსაც ის ეხება.

ვფიქრობ საკითხი მარტივია. ლეონ დიდის ტომოსი, რომელსაც რუსულ ტექსტშიც ეხებიან, პირადად მე დავამუშავე (ძველი ქართული თარგმანი) სადიპლომო თემად და უნდა ვთქვა, რომ ეს ეპისტოლე უმტკიცესი დოკუმენტია მაცხოვრის ორბუნებოვნების დოგმატის შესახებ. ლეონი ცხადად აჩვენებს იმას, თუ როგორ ბუნება მიიღო უფალმა (დავწერე კიდეც არსენ იყალთოელის თარგმანით ციტატა)". აი რას ამბობს ლეონი:

"საღმრთოჲ ბუნებაჲ შეეერთა ბუნებასა ვნებულსა, რაჲთა მომზავებელ იყოს იგი კურნებათა ჩუენთა."

მე მგონი ჩანს, რომ აქ არაერთგვაროვნება გამორიცხულია. უმკვეთრესადაა ნათქვამი ყველაფერი. ტერმინი "ვნებული" სწორედ დაზიანებულს ნიშნავს, რასაც კურნება ჭირდება.

პაპი ეპისტოლეში შემოკრებს იმ სახარებისეულ მონაცემებს, რომელიც ადამიანურ ბუნებაზე მეტყველებს, ამასთან როგორ ადამიანურ ბუნებაზე. (ვეცდები ამ ეპისტოლის ძველი ქართული თარგმანი ჩვენს ბიბლიოთეკაში დავდო). აქ მოტანილია ციტატები სახარებიდან, სადაც საუბარია იმაზე, რომ მაცხოვარს მოშივდა, მოწყურდა, ეძინა, დაიღალა... ამ ყველაფრის განცდა ანუ ეს თვისებები ადამს არ ქონდა ცოდვით დაცემამდე, ეს ყველაფერი ცოდვამ მოიტანა. შესაბამისად ან ის უნდა ვაღიაროთ, რომ მაცხოვარი ამ ყველაფერს მოჩვენებითად იქმოდა, რაც დოკეტიზმია, ანდა ის უნდა ვთქვათ, რომ ეს თვისებები რეალური იყო, ანუ მაცხოვარს რეალურად მოშივდა, რეალურად მოწყურდა და ა.შ. ხოლო ეს თვისებები კი ცოდვით დაცემის შემდგომდროინდელია.

ერთი კითხვა მინდა დავსვა:

ჯვარზე განცდილი ტკივილი მაცხოვრისა იყო თუ არა რეალური?

[athos]

afxazi
დავით სამწუხაროდ ნამდვილად არ მაქვს დრო ახლა ამხელა სტატიის თარგმნის. არც საქართველოში ვარ და ფორუმზე რომ შემოვდივარ ხანდახან ამ ბოლო დროს ისიც მიკვირს როგორ ვახერხებ.
რაც შეეხება სტატიას, უკვე მოვიყვანე რამდენიმე ფრაზა:
Учение о том, что Христос имел совершенное человеческое естество, непричастное первородному греху, является существенно важным в контексте правосл. сотериологии.
სწავლება იმის შესახებ, რომ ქრისტეს ჰქონდა სრული ადამიანური ბუნება, არანაზიარები პირველქმნილ ცოდვას, არსებითია მართლმადიდებლური სოტერიოლოგიის კონტექსტში.

ლეონ დიდის ტომოსი, რომელსაც რუსულ ტექსტშიც ეხებიან, პირადად მე დავამუშავე (ძველი ქართული თარგმანი) სადიპლომო თემად და უნდა ვთქვა, რომ ეს ეპისტოლე უმტკიცესი დოკუმენტია მაცხოვრის ორბუნებოვნების დოგმატის შესახებ.

ორბუნებოვნება რა შუაშია?
სასწაული პირდაპირ, რამე ეჭვი ორ ბუნებაზე იყო გამოთქმული ამ თემაში?

პაპი ეპისტოლეში შემოკრებს იმ სახარებისეულ მონაცემებს, რომელიც ადამიანურ ბუნებაზე მეტყველებს, ამასთან როგორ ადამიანურ ბუნებაზე. (ვეცდები ამ ეპისტოლის ძველი ქართული თარგმანი ჩვენს ბიბლიოთეკაში დავდო). აქ მოტანილია ციტატები სახარებიდან, სადაც საუბარია იმაზე, რომ მაცხოვარს მოშივდა, მოწყურდა, ეძინა, დაიღალა... ამ ყველაფრის განცდა ანუ ეს თვისებები ადამს არ ქონდა ცოდვით დაცემამდე, ეს ყველაფერი ცოდვამ მოიტანა. შესაბამისად ან ის უნდა ვაღიაროთ, რომ მაცხოვარი ამ ყველაფერს მოჩვენებითად იქმოდა, რაც დოკეტიზმია, ანდა ის უნდა ვთქვათ, რომ ეს თვისებები რეალური იყო, ანუ მაცხოვარს რეალურად მოშივდა, რეალურად მოწყურდა და ა.შ. ხოლო ეს თვისებები კი ცოდვით დაცემის შემდგომდროინდელია.

ერთი კითხვა მინდა დავსვა:

ჯვარზე განცდილი ტკივილი მაცხოვრისა იყო თუ არა რეალური?

არაფერი იყო მოჩვენებითი დავით, უბრალოდ სტატიაში ნახსენებია უყვედრებელი ვნებულებანი, რომელიც მიიღო მაცხოვარმა, მაგრამ მიიღო ნებაყოფლობით. ანუ, ის რასაც ადამიანი თავს ვერ აარიდებს, ანუ რაც პირველქმნილი ცოდვის შედეგია, იმას ბუნებითად კი არ ექვემდებარებოდა მაცხოვარი, არამედ ნებაყოფლობით.


პ.ს. ეს კანუდოსელის კითხვებია თემასთან დაკავშირებით

იესომ რა გამოასწორა? განა ის ახალი ადამი არ არის? და თუ ახალი, ე.ი. ის უნდა ჩამდგარიყო იგივე საწყის პირობაში,რაშიც - ადამი და გაეარა იგივე გზა და მოეცა მაგალითი, რომ სიკვდილზე გამარჯვება შესაძლებელია... ანუ მას უნდა მიეღო დაუზიანებელი ნება, წინააღმდეგ შემთხვევაში, გამოდის, რომ იესო კურნავს მხოლოდ გარკვეული მომენტიდან დაწყებულ
სნეულებებს და გადის მხოლოდ გარკვეულ გზას ადამისა, გარკვეულს და არა სრულს, და რა ვუყოთ ადამის თავისუფალ არჩევანს, როდესაც ადამი ჯერ არ იყო ნებით დაზიანებული?...იესომ გაიარა ის გზა?...თუ იესოს უნდა გაეარა მარტო ის გზა, რომელიც დაზიანდა და არ იყო საჭირო გავლა დაუზიანებელი მომენტიდან? მგონი სწორედ იმიტომ რომ რღვევა დაიწყო საწყისი მომენტიდან, იესოს ბუნებაც უნდა შეესაბამებოდეს იმავე მომენტს - საწყის მდგომარეობას.

[afxazi]

athos

სწავლება იმის შესახებ, რომ ქრისტეს ჰქონდა სრული ადამიანური ბუნება, არანაზიარები პირველქმნილ ცოდვას, არსებითია მართლმადიდებლური სოტერიოლოგიის კონტექსტში.

ეს ციტატა ჭეშმარიტებაა.

იმას ბუნებითად კი არ ექვემდებარებოდა მაცხოვარი, არამედ ნებაყოფლობით.

ეს ციტატა კი ვერ გავიგე. მაცხოვრის კაცობრივი ბუნება ბუნებითად არ ფლობდა ვთქვათ შიმშილის თვისებას?

ამიტომ ვამბობ, რომ კარგი იქნებოდა სტატიის გაცნობა (როცა მოიცლი აუცილებლად თარგმნე).

მე ვფიქრობ გამოთქმაში "ბუნებითად არ ექვემდებარებოდა", იგულისხმება ის, რომ კაცობრივი თვისებები მძლავრებითად არ იყო მაცხოვარში, ანუ რომ შევადაროთ: ჩვენ, რომელსაც გვაქვს, ვთქვათ შიმშილის თვისება, ძალიანაც რომ მოვინდომოთ მაინც მოგვშივდება და კიდევაც რომ გავძლოთ რამდენიმე დღე, უარს მაინც ვერ ვიტყვით საჭმელზე. მაცხოვარში კი არ იყო ამგვარად. მისი ადამიანური ბუნების თვისებები მოქმედებაში მოდიოდა მაშინ, როცა ინებებდა საღვთო ჰიპოსტასი. ისე კი არა რომ, უნდოდა თუ არა მაინც მოშივდებოდა, არამედ ინებებდა რა მაცხოვარი - მოშივდებოდა. თუმცა ეს არ ნიშნავს, რომ თვისება შიმშილი მისი ადამიანური ბუნების თვისება არ იყო, ეს წარმოუდგენელია, მაშ რაღას გამოხატავდა ის? უეჭველია, რომ ბუნება დამოუკიდებლად არ არსებობს და ის ჰიპოსტასის მიერ შეიცნობა, ხოლო თუკი ჰიპოსტასი ამჟღავნებს ამა თუ იმ თვისებას, ცხადია, რომ ის თვისება ბუნებითია მისთვის. წარმოუდგენელია არ ქონდეს ბუნებას თვისება და ჰიპოსტასი იმას ამჟღავნებდეს მოქმდებაში. ეს არალოგიკურია.

ამიტომ ვამბობ, რომ ძალიან დამაინტერესა სტატიამ. შესაძლოა სულაც არ არის იქ საუბარი არასწორ სწავლებაზე.

იესომ რა გამოასწორა? განა ის ახალი ადამი არ არის? და თუ ახალი, ე.ი. ის უნდა ჩამდგარიყო იგივე საწყის პირობაში,რაშიც - ადამი და გაეარა იგივე გზა და მოეცა მაგალითი, რომ სიკვდილზე გამარჯვება შესაძლებელია... ანუ მას უნდა მიეღო დაუზიანებელი ნება, წინააღმდეგ შემთხვევაში, გამოდის, რომ იესო კურნავს მხოლოდ გარკვეული მომენტიდან დაწყებულ
სნეულებებს და გადის მხოლოდ გარკვეულ გზას ადამისა, გარკვეულს და არა სრულს, და რა ვუყოთ ადამის თავისუფალ არჩევანს, როდესაც ადამი ჯერ არ იყო ნებით დაზიანებული?...იესომ გაიარა ის გზა?...თუ იესოს უნდა გაეარა მარტო ის გზა, რომელიც დაზიანდა და არ იყო საჭირო გავლა დაუზიანებელი მომენტიდან? მგონი სწორედ იმიტომ რომ რღვევა დაიწყო საწყისი მომენტიდან, იესოს ბუნებაც უნდა შეესაბამებოდეს იმავე მომენტს - საწყის მდგომარეობას.

ერთია რა კითხვებია დასმული აქ და მეორეა რას გვეუბნება სახარება. სახარება კი გვეუბნება რომ მაცხოვარს მოშივდა, მოწყურდა...

რაც შეეხება კითხვებს. იმხელა შეუსაბამობაა, რომ არ ვიცი რა ვთქვა.

კონტრ შეკითხვას დავსვამ: როდესაც მაცხოვარი უდაბნოში გამოიცადა, შესაძლებელია იყო რომ დაცემულიყო?