ცოცხალი სამყაროს ევოლუციის თეორია., ანუ რამდენი წლისაა ადამიანი და ფორმირდა თუ არა იგი მაიმუნისგან? პარამეტრები

[კანონისტი]

lingvo

მორწმუნისთვის ყოვლად მიუღებელია ევოლუციის თეორია.

რას ამბობ, ვახო, ნუ გადამრიე? მორწმუნისთვის მიუღებელი კი არა, დოგმატურად აუცილებელია. ანუ, ვინც არ იზიარებს ევოლუციას, ის მართლმადიდებელი ვერ იქნება:

1. თუ როგორ წარმოიშვა სამყარო:

ა. სამყარო მუდმივად არ არსებობს, იგი დროში წარმოიქმნა;

ბ. სამყარო თავისით არ შექმნილა, იგი ამას ღვთის ნებას უნდა უმადლოდეს;

გ. სამყარო მყისიერად არ წარმოშობილა, იგი თანდათანობით იქმნებოდა უმარტივესიდან რთულისაკენ;

დ. სამყარო აუცილებლობით არ შექმნილა, იგი საღვთო თავისუფალი ნების ნაყოფია;

ე. სამყარო შეიქმნა ღვთის სიტყვით და ცხოველმყოფელი სულის მონაწილეობით.

პროტოპრ. მიქაელ პომაზანსკი - http://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/pomazanski/7.htm

[lingvo]

კანონისტი
დავით, მე ვგულისხმობ ჩარლზ დარვინის ევოლუციის თეორიის (ბუნებრივი გადარჩევა) იმ ნაწილს (თემიდან გამომდინარე), რომელიც ლოგიკურად ამტკიცებს, რომ ადამიანმა ევოლუცია განიცადა პრიმატებისგან. აი ესაა მიუღებელი, თორემ შენ რომ ბმული მოიყვანე მაგას ვიზიარებ. ალბათ უფრო უნდა დამეკონკრეტებინა წინა პოსტში.

[კანონისტი]

lingvo
ევოლუცია არის ევოლუცია. თუკი ყველაფერი მარტივიდან რთულიდან განვითარდა, მაშინ ბუნებრივია, რომ რაღაც ვერ განვითარდა. რახან ვერ განვითარდა, მისი ნაწილი გადაშენდებოდა, რადგან ვერ გაუძლებდა გარემო პირობებს.

ადამიანს რაც შეეხება, ეგერ ზემოთ გარკვევით მოიყვანეს ასევე დოგმატიკიდან, რომ მიწისგან გამოძერწვაც და ხელებიც გადატანითი მნიშვნელობითაა.

ჰოდა, რატო არ გინდა გავიგოთ, რა იგულისხმება მასში?

[lingvo]

lingvo
ადამიანს რაც შეეხება, ეგერ ზემოთ გარკვევით მოიყვანეს ასევე დოგმატიკიდან, რომ მიწისგან გამოძერწვაც და ხელებიც გადატანითი მნიშვნელობითაა.

ჰოდა, რატო არ გინდა გავიგოთ, რა იგულისხმება მასში?

დავით, მე ის დავწერე, რომ დარვინის თეორის არ ვიზიარებ ადამიანთან მიმართებაში. და შენ არ მეთანხმები, რომ რასაც დარვინი ამტკიცებდა, პრიმატმა განიცადა ევოლუცია და ასე ფორმირდა ადამიანიაო სიცრუეა? სხვა საკითხებს არ ვეხები.

[კანონისტი]

lingvo

ასე ფორმირდა ადამიანიაო

ადამიანი არის სული და სხეული ერთად. მეცნიერება სულს არ/ვერ იკვლევს. შესაბამისად, უაზრობაა საუბარი იმაზე, როგორ ფორმირდა ადამიანი.

რაც შეეხება, ადამიანის სხეულის ფორმირებას, მე ვერაფერ მიუღებელს ვერ ვხედავ იმაში, რომ იგი მიღებულ იყოს ევოლუციის შედეგად. მე კი არა, ამას არაერთი წმინდა მამაც იზიარებდა. ზემოთ დადო კანუდოსელმა შესაბამისი ციტატები დ ანახე.

[lingvo]

კანონისტი
გასაგებია ყველაერი, ადამიანი ვითარდება. მაგრამ, სწორად გამიგე, მე იმას ვამბობ, რომ დარვინის თეორია არაა მისაღები, ვინაიდან ამტკიცებს პრიმატისაგან ადამიანის ევოლუციას.

დოგმატური ღვთისმეტყველება
ადამიანი - გვირგვინი შესაქმისა
პროტოპრესვიტერი მიქაელ პომაზანსკი

ადამიანი მიწიერ ქმენილებათა კიბის უმაღლეს საფეხურზე დგას და თავისი მდგომარეობით ყოველ მიწიერ არსებაზე მეუფებს. თავად მიწიერი, ნიჭით ზეციურ არსებებს უახლოვდება: „დააკლე იგი მცირედ რაჲმე ანგელოზთა...“ (ფს. 8,5). მოსე წინასწარმეტყველი ადამიანის შექმნას ამგვარად აღწერს: მას შემდეგ, რაც მიწიერი არსებები შექმნა, „თქუა ღმერთმან: ვქმნეთ კაცი ხატისაებრ ჩუენისა და მსგავსებისაებრ. და მთავრობდეს თევზთა ზღვისათა და მფრინველთა ცისათა და პირუტყვთა და მხეცთა ყოვლისა ქუეყანისა, ყოველთა ქუეწარმავალთა მავალთა ქუეყანასა ზედა... და შექმნა ღმერთმან კაცი იგი სახედ თჳსად და ხატად ღმრთისა შექმნა იგი...“ (შესაქ. 1,26-27). უკვე თავისთავად ეს საღვთო ბჭობა, რასაც სხვა მიწიერ არსებათა შესაქმის დროს ადგილი არ ჰქონია, ნათლად მიანიშნებს, რომ ადამიანი დედამიწაზე განსაკუთრებული, გამორჩეული, აღმატებული და უსრულყოფილესი, სამყაროში უმაღლესი დანიშნულების მქონე ქმნილება უნდა ყოფილიყო. საღვთო ბჭობით დადგინდა, ადამიანი ღვთის ხატად და მსგავსად შექმნილიყო და ამით კიდევ უფრო იკვეთება აზრი ადამიანის მაღალი მოწოდებისა და განსაკუთრებული მნიშვნელობის შესახებ - იგი, მართლაც, ღვთის ხატად არის შექმნილი ყოველ ხატში აუცილებლად პირველსახესთან მსგავსება იგულისხმება. მაშასადამე, ღვთის ხატის არსებობა ადამიანში ადასტურებს, რომ მის სულიერ ბუნებაში თავად საღვთო თვისებები აისახება. დასასრულ, შესაქმის მეორე თავში ადამის შექმნის ერთგვარად ზედმიწევნითი გადმოცემა კიდევ ერთხელ წარმოაჩენს ადამიანის ბუნების გამორჩეულ უპირატესობებს: „და შექმნა უფალმან ღმერთმან კაცი მტუერისა მიმღებელმა ქუეყანისაგან და შთაბერა პირსა მისსა სული სიცოცხლისაი და იქმნა კაცი იგი სულად ცხოველად“ (შესაქმ. 2,7). აქ განირჩევა ორგვარი ქმედება ან ქმედების ორი მხარე, რომლებიც, უნდა ვიფიქროთ, რომ ერთდროულად მიმდინარეობდნენ; ესენია - სხეულის შექმნა და მისი განცხოველება. ღირსი იოანე დამასკელი შენიშნავს „თანადროულად შეიქმნა სული და სხეული და არა ჯერ სული და შემდგომ სხეული, როგორც ორიგენე ლაყბობს“ 20. შესაქმის წიგნის მიხედვით, ღმერთი ადამიანს სრულიად განსაკუთრებულად, უკვე არსებული მიწისა და სტიქიონთა საწყისებიდან ქმნის. ამას ახორციელებს თავისი უშუალო ქმედებით და არა ოდენ ბრძანებით, ან სიტყვით, როგორც ეს სხვა არსებათა შესაქმის დროს მოხდა. ამით ხდება მინიშნება, რომ თავისი სხეულებრივი ორგანიზაციით ადამიანი შექმნიდანვე არის ყველა ქმნილებაზე აღმატებული არსება. შემდეგ ნათქვამია, რომ ღმერთმა „შთაბერა პირსა მისსა სული სიცოცხლისაჲ. და იქმნა კაცი იგი სულად ცხოველად“ (შესაქმ. 2,7). ხატოვანი გამოთქმით, თავად ღვთიურ ბაგეთაგან სიცოცხლის სულის მიმღები ადამიანი არის მიწიერისა და ზეციურის, მატერიალურისა და სულიერის ცხოველი ნაზავი.

ამიტომ უთმობს წმიდა წერილი ადამიანის სხეულის მნიშვნელობას განსაკუთრებულ ყურადღებას. სხეული სულის თანამგზავრი, მისი ორგანო და თანამშრომელიც კი უნდა იყოს. თავად სულზეა დამოკიდებული, დამდაბლდეს და სხეულის მონა გახდეს, თუ ნათელმოსილ სულს დაუქვემდებაროს მორჩილ შემსრულებლად და თანაშემწედ ქცეული სხეული. სულის წყალობით შეიძლება სხეული უწმიდურებისა და სიბილწის ცოდვის ჭურჭელი შეიქნას, ან მასთან ერთად ღვთის განდიდების თანამონაწილე გახდეს. ამას გვასწავლის წმიდა წერილი (რომ. 3,14; გალ. 3,3; I კორ. 9,27; გალ. 5,24; იუდ. 7-8 მუხლი; I კორ. 3,16-17; I კორ, 6,20). ხორციელი სიკვდილით ადამიანის სულსა და სხეულს შორის კავშირი საბოლოოდ არ წყდება. ოდესმე დადგება ჟამი და ადამიანთა სხეულები აღდგებიან, მიიღებენ ჩვეულ სახეს და სამუდამოდ შეუერთდებიან თავიანთ სულებს, რათა მარადიულ ნეტარებას ან ტანჯვას ეზიარონ იმისდა მიხედვით, თუ მიწიერი ცხოვრების განმავლობაში რა მოიმოქმედეს ადამიანებმა - სიკეთე თუ ბოროტება (2 კორ. 5,10).

უფრო ამაღლებულ თვალთახედვას გვინერგავს საღვთო წერილი სულის ბუნების შესახებ. მისი შექმნისას ღმერთს მიწიერი არაფერი აუღია - სული ადამიანს მან, როგორც შემოქმედმა, შთაბერვით მიანიჭა. ნათელია, რომ საღვთო წერილის მიხედეით სული არის სხეულისაგან და ყოველივე ნივთიერისა და სტიქიონთაგან სრულიად განსხვავებული - იგი არამიწიერია და გააჩნია არაამქვეყნიური, ზეციური ბუნება, ყოველივე მიწიერთან შედარებით ადამიანის სულის უდიდესი უპირატესობა უფალმა იესო ქრისტემ შემდეგი სიტყვებით გამოხატა: „რაჲ სარგებელ ეყოს კაცსა, უკუეთუ სოფელი ყოველი შეიძინოს და სული თჳსი იზღჳოს? ანუ რაჲ მისცეს კაცმან ნაცვლად სულისა თვსისა?“ (მთ. 16,26). უფალი მოძღვრავდა მოწაფეებს: „ნუ გეშინინ მათგან, რომელთა მოსწყვიდნენ ხორცნი, ხოლო სულისა ვერ ჴელ-ეწიფების მოკლვად“ (მთ. 10,28).

სულის მაღალ ღირსებაზე წმ. გრიგოლ ღვთისმეტყველი ამგვარად მსჯელობს: „სული ღვთიური შთაბერვაა, იგი ზეციურია და იძულებულია, მტვერს შეერიოს, ღვთაებრივი ნათელია ჩაუქრობელი, თუმცა კი მღვიმეშია გამომწყვდეული... ბრძანა სიტყვამ (ღმერთმა) და აიღო ახალშექმნილი მიწის პეშვი, უკვდავი ხელებით გამოძერწა ჩემი ხატება და მასში უხილავი ღვთაებრივი ნაკადი - სული წარმართა, რითაც თავის სიცოცხლესთან წილნაყარი გამხადა“21.

ოღონდ წმიდა მამათა ამგვარ ამაღლებულ, ხატოვან გამოთქმებზე დაყრდნობით არ უნდა დავასკვნათ, რომ სული „ღვთაებრივია“ (ამ სიტყვის პირდაპირი მნიშვნელობით) და შესაბამისად იგი მუდამ მყოფთბდა - მანამდეც, სანამ მიწიერ ადამიანში - ადამში განხორციელდებოდა (ამგვარი თვალსაზრისი გვხვდება ვ.ს.სოლოვიოვის მხარდამჭერ ერთ-ერთ თანამედროვე საღვთისმეტყველო-ფილოსოფიურ მიმდინარეობაში) თავისთავად გამოთქმა „სულის ზეციური წარმომავლობა“ არ ნიშნავს, რომ იგი არსით ღვთიურია. უბრალოდ გამოთქმა „შთაბერა სული სიცოცხლისა“ არის ადამიანური აღქმისათვის მისადაგებული ანთროპომორფული ფრაზა და არ უნდა იქნას გაგებული, თითქოს ღმერთმა სული მას თავისი საღვთო სუბსტანციიდან მიანიჭა. არც სუნთქვაა ადამიანის, როგორც ფიზიკური არსების, ელემენტების ამოსუნთქვა. ასევე არ შეიძლება ბიბლიური გამონათქვამიდან დავასკვნათ, რომ სული საღვთო არსიდან წარმოიშვა და მისი შემადგენელი ნაწილია. წმიდა იოანე ოქროპირი წერს: „არიან უგუნურნი, რომლებიც საკუთარ მოსაზრებებს ისე გაუტაციათ, რომ ღვთისთვის სათნოდ აღარაფერს მოიაზრებენ. (წმიდა წერილში) გამოთქმათა მისადაგებას უყურადღებოდ ეკიდებიან და კადნიერად ლაპარაკობენ სულის საღვთო არსებიდან წარმოქმნაზე. ო, სიშლეგევ! ო, უგუნურებავ! რამდენი დამღუპველი გზა უჩვენა ეშმაკმა თავისი მსახურების მოსურნეთ! ამის გასაგებად შეხედე, როგორ ურთიერთსაპირისპიროდ არის ეს ხალხი მომართული: ერთნი ჩასჭიდებიან გამოთქმას „შთაბერა“ და ამბობენ, რომ სულები საღვთო არსიდან წარმოიშვნენ; მეორენი, პირიქით, ამტკიცებენ, რომ სულები შეიძლება უდაბლეს პირუტყვთა არსად გარდაიქმნან. ამ სიგიჟეზე უარესი რა შეიძლება იყოს?!“22.

თუ როგორ უნდა გავიგოთ ანთროპომორფული გამოთქმები ღმერთზე, ამის შესახებ ვისაუბრეთ თავებში „საღვთო თეისებები“ და „ღმერთი - სული“. აქ კი გამოვიყენოთ ნეტარი თეოდორიტეს მსჯელობა: „როდესაც მოსეს მონათხრობში ვისმენთ, რომ ღმერთმა აიღო მიწიდან მტვერი და შექმნა ადამიანი, ამ გამოთქმის აზრის გამოძიებისას ვხვდებით, თუ რაოდენ გამორჩეულად კეთილგანწყობილია ღმერთი კაცთა მოდგმის მიმართ. შესაქმის აღწერისას დიდი წინასწარმეტყველი შენიშნავს, რომ ღმერთმა ყოველი სხვა ქმნილება „თქუა“ და შექმნა, ადამიანი კი თავისი ხელებით გამოძერწა. როგორც [უფლის] „ნათქვამში“ ვგულისხმობთ მხოლოდ ნებას და არა ბრძანების გაცემას, მსგავსადვე ხელებით ქმედება სხეულის აგების საქმისადმი მისი უდიდესი ყურადღების მიმანიშნებელია. საღვთო ნებით ახლაც ისახება ნაყოფი დედის წიაღში და ბუნება დასაბამითვე მის მიერ დადგენილ კანონებს აღასრულებს, მისივე ნებით შეიქმნა მიწისაგან ადამიანის სხეული და მტვერი ხორცად იქცა“. სხვაგან ნეტარი თეოდორიტე უფრო განზოგადებული ფორმით მსჯელობს: „არ ვამბობთ, თითქოს ღვთაებას ხელები ქონდეს... მაგრამ ვამტკიცებთ, თითოეული ამგვარი გამოთქმა მიანიშნებს, რომ სხვა ქმნილებებთან შედარებით საღვთო მზრუნველობა ადამიანის მიმართ მეტია“23.

სული, როგორც სხეულისაგან განსხვავებული, თვითმყოფადი სუბსტანცია

სულის თვითმყოფადობისა და თვითღირებულებათა გასააზრებლად ეკლესიის ძველი მამები და მასწავლებლები ზედმიწევნით მიჰყვებოდნენ წმიდა წერილს. ისინი განმარტავდნენ და ცხადყოფდნევნ, თუ რა განსხვავებაა სულსა და სხეულს შორის, რათა უკუეგდოთ მატერიალისტური აზრი, რომლის მიხედვითაც სული საკუთარ სუბსტანციას ანუ ბუნებას მოკლებულია და მხოლოდ სხეულის ნაწილთა ჰარმონიულ გამოხატულებას ან სხეულის ფიზიკური ქმვდების შედეგს წარმოადგენს. ეკლესიის მამათა უბრალო დაკვირვებებიც ცხადყოფს, რომ

ა. სულს ახასიათებს სხეულებრივ მისწრაფებათა მართვა, სხეული კი ბრძანებას ემორჩილება (ათინაგორა და სხვანი);

ბ. სხეული იარაღი თუ ინსტრუმენტია ხელოვანის ხელში, თავად ხელოვანი კი სულია (წმ. ირინეოს ლიონელი, წმ. გრიგოლ ნოსელი, წმ. კირილე იერუსალიმელი და სხვანი);

გ. ძილის დროს სული ერთგვარად ივიწყებს სხეულის არსებობას, მისგან განყენებულად შრომობს, ქმნის, ოცნებობს და აზროვნებს (ტერტულიანე);

დ. სული სხეულს უპირობოდ არ ემორჩილება, შეუძლია მისთვის უცხო და მტრულ მისწრაფებებს შეებრძოლოს და მათზე გამარჯვება მოიპოვოს. ამით დასტურდება, რომ სული და სხეული ერთი და იგივე არ არის. სული უხილავი, ყოველივე სხეულებრივზე აღმატებული, გამორჩეული ბუნების მქონეა (ორიგენე);

ე. სულს ხელს ვერ შეახებ, იგი მოუხელთებელია, სისხლი, ჰაერი ან ცეცხლი კი არ არის, არამედ თვითმოძრავი საწყისია (ლაქტანციუსი);

ვ. სული არის ძალა, რომელსაც ორგანიზმის ყველა ნაწილი მოჰყავს სრულ ერთობასა და თანხმობაში (წმ. ათანასე დიდი, წმ. ბასილი დიდი);

ზ. სული გონიერია, არის თვითშემცნობი და გააჩნია თავისუფალი ნება (ორიგენე და სხვანი);

თ. ადამიანი სხეულით დედამიწაზეა, გონებით ზეციურზე ფიქრობს და მას შეჰყურებს. სხეულით მოკვდავი უკვავებაზე მსჯელობს; არცთუ იშვიათად სათნოებათა სიყვარულის გამო ტანჯვასა და სიკვდილზე მიდის. სხეულით წარმავალია, გონებით კი მარადიული. მიილტვის მარადისობისკენ და არ აინტერესებს, რა ხდება მის ფერხთით - სხეული კი მსგავსს ვერაფერს განიზრახავდა (წმ ათანასე დიდი);

ი. სულის ბუნებაზე საუბრისას ეკლესიის წმიდა მამები და მასწავლებლები მიუთითებენ, რომ იგი მარტივია და უნივთო, სხეულისა კი პირიქით - შედგენილია და მატერიალური, ტლანქი. საერთოდ, უხილავი და ყოველგვარ ფორმას მოკლებული სული სხეულისათვის მისაღებ საზომებით (სივრცე, წონა და ა.შ.) არ განიზომება (ორიგენე და სხვანი).

სხეულის მდგომარეობა სულზეც აისახება. მას შეუძლია სული ქმედებათა დასუსტება და გამრუდებაც კი. ასე ხდება დაავადებების, სიბერის ან სიმთვრალის დროს. ამ მოვლენის განხილვისას ეკლესიის მამები სხეულს ხშირად ადარებენ მართვად იარაღს. სულის განსხვავებული სიმძაფრით გამოვლენა სხეულში მხოლოდ ამ უკანასკნელის, როგორც იარაღის, გაუმართაობაზე მეტყველებს. სხეულში სულის გამოსავლენად არახელსაყრელი მდგომარეობა შეიძლება მივამსგავსოთ ზღვაზე უცებ ამოვარდნილ ქარიშხალს, რომელიც მესაჭეს მისი ოსტატობის გამოვლენაში უშლის ხელს. ამის მაგალითად, აგრეთვე, გამოდგება აუწყობელი ქნარი, რომელიც ყველაზე დახვეწილი მუსიკოსის ხელშიც კი ვერ გამოსცემს კეთილხმოვანებას (ლაქტანციუსი). არც უხეირო ცხენები აძლევენ მხედარს სიჩაუქის გამოვლენის საშუალებას (ნეტარი თეოდორიტე).

ზოგი ძველი მამა (წმ. ამბროსი მედიოლანელი, პაპი გრიგოლ დიდი, ღირსი იოანე დამასკელი) აღიარებდნენ სულის არამატერიალურ ბუნებას (განსხვავებით სხეულისგან) იმავდროულად თვლიდნენ, რომ ის გარკვეულწილად მაინც სხეულებრივი ანუ ნივთიერი ბუნებისაა. ამ სავარაუდო თვისების წარმოჩენით მამებს სურდათ, ეჩვენებინათ, რომ ადამიანისა და ანგელოზის სულიერება განსხვავდება უწმიდესი საღვთო სულიერებისგან, რომელთან შედარებითაც ყოველივე ნივთიერი და ტლანქი გვეჩვენება.

http://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/pomazanski/8.htm

[damiane80]

რაც შეეხება, ადამიანის სხეულის ფორმირებას, მე ვერაფერ მიუღებელს ვერ ვხედავ იმაში, რომ იგი მიღებულ იყოს ევოლუციის შედეგად. მე კი არა, ამას არაერთი წმინდა მამაც იზიარებდა. ზემოთ დადო კანუდოსელმა შესაბამისი ციტატები დ ანახე.

კანონისტი, ნუ ავურევთ ახლა, რომელი წმინდა მამა იზიარებდა ევოლუციის თეორიას (ვგულისხმობთ ადამიანის წარმოშობას მაიმუნისგან) ?? თან არაერთი???. ასეთი რამე კანუდოსელს არ დაუდევს. . კანუდოსელმა დადო შემდეგი რამ "Сперва образуется тело, а потом вдыхается душа... Почтил же Бог тело сим преимуществом по времени, чтобы установить равенство. Поелику душу сотворил бессмертною, а тело смертным, то телу дал старейшинство по времени, чтобы душа не величалась перед ним, преимуществуя и по естеству и по времени» (блаж. Феодорит Кирский. Сокращенное изложение Божественных догматов. 1,9. // Творения. ч.6. М., 1859, с. 39)."


აქ საუბარია მხოლოდ იმაზე, რომ დროში ჯერ ღმერმა ხორცი შექმნა, შემდეგ კი შექმნილს სული შთაბერა, მაგრამ თავად ამ ტექსტში არსად ჩანს, რომ ხორცი შეიქმნა მანამდე არსებული გარდაქმნის შედეგად და სული შთაებერა მაიმუნს.

აგერ კანუდიოსელის კომენტარიც "ანუ სხეული რომ გაეთანაბრებინა სულისთვის რომელიც უკვდავია და სხეული არაო, სხეულს ღმერთმა მისცა დროში დიდი ხანგრძლივობა რაც მისი ადრე შექმნით განახორციელაო"

ამ ყველაფერს კი მოჰყვა "მხევალი ნინოს შენიშვნა :

"კანუდოს, მე მეგონა ადამიანი უკვდავი შიქმნა და მოკვდავობა ცოდვით შეიძინა ... ანუ, მე მგონა, რომ ხორციც უკვდავი იყო, ანუ არ ბერდებოდა. თუ ასე იყო, ეს ამოსაზრება ვეღარ გავიგე"


და აფხაზის ასევე ფოსტი #237


სწორედ ამიტომ, მე უკვე არაერხელ გავიმეორე და კიდევ ვიტყვი, თუ ვინმე იცით არაერთი წმინდა მამის აზრი, ან დღევანდელი ღვისმეტყვბელების მოსაზრებები ამ თემაზე დავდოთ მაქსიმალურად ბევრი (ოღონდ საკითხთან შემხებლობაში) და მერე ვაკეთოთ დასკვნები.

აქვე მოვიყვან იმ მოსაზრებებს, რომელიც კანუდოსელმა დადო ასევე:

სრული ამონარიდი რაც მაქვს არის თეოფანე დაყუდებულის ტექსტიდან:
Созда Господь тело человека из персти. Это тело что было? Глиняная тетерка или живое тело? - Оно было живое тело - было животное в образе человека, с душою животною . Потом Бог вдунул в него Дух Свой - и из животного стал челове

ისევ კანუდოსელის მითიტება ლიტერატურაზე

წმ სერაფიმე საროველი:До того как Бог вдунул в Адама душу, он был подобен животному

თუმცა კანუდოსელს არ ახსოვს წყარო (წიგნი) და თქვა , რომ აქვს მხოლოდ ამონარიდები

საკმაოდ საინტერესო ვარიანტებია, მაგრამ აქაც თეოფანე დაყუდებული ახსენებს, რომ

Созда Господь тело человека из персти

ანუ საუბრობს ადამიანის შექმნის დამოუკიდებელ პროცესზე და არა გარდაქმნაზე, თუმცა თავისთავად ეს საინტერესო განმარტებაა.

მე იმის თქმა მინდა, რომ უმრავლესი მართლმადიდებლებისათვის "ევოლუციის თეორია" არის მეცნიერული ბოდვა და იმწუთშივე ჩნდება წინააღმდეგობის გრძნობა, ამიტომ საჭიროა მეტი წავიკითხოთ წმინდა მამათა და თეოლოგიური განმარტებები. როგორც ვხედავთ შესაძლებელია წინააღმდეგობა საერთოდაც არ იყოს და სამყაროს (ადამიანის) შექმნის ბიბლიური პროცესის თვალსაჩინო გამოხატულება იყოს ევოლუცია.

კიდევ ერთხელ ვამბობ, საჭიროა დაიდოს უფრო მეტი საღვთისმეტყველო ლიტერატურა და თუ პრინციპული წინააღმდეგობა არ იქმნება ადამიანის წარმოშობნის საღვთისმეტყველო განმარტებასა და მეცნიერულს შორის აგვწყობია საქმე და ეგ არის.

[გიორგი]

damiane80

უმრავლესი მართლმადიდებლებისათვის "ევოლუციის თეორია" არის მეცნიერული ბოდვა

სამწუხაროა, რომ ეს ასეა.
ეს არის მხოლოდ და მხოლოდ შესაბამის დარგში გაუნათლებლობის და სტერეოტიპული დამოკიდებულების შედეგი.

ევოლუციის თეორიაზე ძალიან ბევრი დავწერეთ, ცხადია ის არავითარი ბოდვა არ არის, პირიქით ძალიან ლოგიკური და მრავალმხრივ არგუმენტირებული თეორიაა, და თუ მაინც ვინმეს ეჭვი ეპარება მასში ამ "ნაბოდვარს" ერთი გამართული ალტერნატიული მეცნიერული თეორია ვერ უნდა დაუპირისპიროს? ან არსებული თეორიის შეცდომები მაინც ვერ უნდა იპოვოს?

P.S. ჩემი აზრით საჭიროა მოწვეულ იქნას მსოფლიო საეკლესიო კრება, რომელიც საბოლოოდ დააფიქსირებს ეკლესიის პოზიციას თუ არა ცუდ მდგომარეობაში ჩავვარდებით მორწმუნეები, შეგვრჩება ეს წმ. მამათა შრომები და რეალური დამტკიცებული ფაქტი კი სხვა რაიმე იქნება.

[lingvo]

შეგვრჩება ეს წმ. მამათა შრომები და რეალური დამტკიცებული ფაქტი კი სხვა რაიმე იქნება.

მე წმიდა მამათა შრომების მჯერა. ყველას აქვს არჩევანის უფლება

[კანუდოსელი]

მე წმიდა მამათა შრომების მჯერა. ყველას აქვს არჩევანის უფლება

ერთი მთავარი ლოგიკური შეცდომაა ის, რომ შუა საუკუნეების წმინდა მამებს ვთხოვთ ისაუბრონ 19-20-ე საუკუნეების სამეცნიერო ტერმინებით. ანუ, იმის თქმა მინდა, რომ წმინდა მამები ვერც იტყოდნენ ვერაფერს ევოლუციის თეორიის თაობაზე, ვინაიდან მაშინ ეს თეორია არ არსებობდა.

ხოლო ჩემს მიერ მოყვანილი თეოფანე დაყუდებულის ტექსტი ბოლომდე რატომ არ მოიყვანეთ,სადაც ის ამბობს, რომ
Было животное в образе человека с душею животного. Потом Бог вдунул в него Свой Дух, и из животного стал человек
და რაც შეეხება არ ახსოვს წყაროო, არასწორია. აი წყარო:
Собрание писем святителя Феофана. Вып. I. М: Издание Афонского Русского Пантелеимонова монастыря. 1898. С. 98

lingvo

ადამიანი დედამიწაზე განსაკუთრებული, გამორჩეული, აღმატებული და უსრულყოფილესი

ადამიანი შექმნიდანვე არის ყველა ქმნილებაზე აღმატებული არსება

დოგმატური ღვთისმეტყველების თვალსაზრისით ადამიანად ითვლება სული და სხეული ერთად და არა მარტო სული ან მარტო სხეული. ამიტომ ევოლუცის თეორიის მიხედვით სხეული ფორმირდა,მაგრამ სულის შეძენა რაღაც მომენტში მოხდა და ის მომენტი არის ადამიანის დაბადების მომენტი და ცხადია ის არსება იმ მომენტში უკვე ადამიანია. იქამდე მას ადამიანი არც ეწოდება. ახლა აიღეთ ეს განმარტება და მიუყენეთ აი ზემოთ ამონარიდებს პომაზანსკიდან...მიხვდებით, რომ არანაირი წინააღმდეგობა არაა.

[თამარი_ცქნაფო]

აი,ა სეთი ტემები იმენნა მეზიზღება რა... სულ ზიზღით ვკითხულობ, მოდერატორობას რა ვუთხარი მე

[კანუდოსელი]

აი,ა სეთი ტემები იმენნა მეზიზღება რა... სულ ზიზღით ვკითხულობ, მოდერატორობას რა ვუთხარი მე

რათა რათა რათა

[dariala]

თეორია, რომელშიც არის ამდენი კითხვის ნიშანი თავისთავად რჩება მხოლოდ და მხოლოდ თეორიად, რომლის დამტკიცებაც შეუძლებელია. ვისაც გონია რომ პრიმატი ჰომინიდი იყო მისი წინაპარი დაე სჯეროდეს, რა პრობლემაა. მე ადამი და ევა მირჩევნია

[გიორგი]

lingvo

მე წმიდა მამათა შრომების მჯერა. ყველას აქვს არჩევანის უფლება

არჩევანის უფლება ნამდვილად გაქვს.
ასევე წმინდა მამების ნააზრევს შორისაც გაქვს არჩევანის გაკეთების უფლება, რადგან წმინდანობა საერთოდ (ოდნავადაც) არ ნიშნავს უცდომელობას.

წმ. თეოფანე დაყუდებული(ქართულად გადმოგითარგმნი):

იყო ცხოველი ადამიანისებრი სახით ცხოველის სულით. შემდეგ ღმერთმა შთაბერა მასში საკუთარი სული, და ის ცხოველისაგან გახდა ადამიანი.

წმინდანების ასეთი მოსაზრების არ გჯერა?

dariala

თეორია, რომელშიც არის ამდენი კითხვის ნიშანი თავისთავად რჩება

არც ისე ბევრი კითხვის ნიშანია და რაც მთავარია ეს კითხვის ნიშნები არის ძალიან მეორადი ხასიათის, ევოლუციის თვალსაჩინო სურათი კი კონკრეტულ ნივთმტკიცებულებებს ეფუძნება.

რომლის დამტკიცებაც შეუძლებელია.

შესაძლებელია და დამტკიცებულიც არის. მთავარია ადამიანის სურვილი, მოიტყუოს საკუთარი თავი თუ აღიაროს ის რაც არის რეალობა.

ვისაც გონია რომ პრიმატი ჰომინიდი იყო მისი წინაპარი დაე სჯეროდეს

და ეს დაჯერება/არ დაჯერების კატეგორია არ არის.
შეიძლება ადამიანმა თქვა, რომ მე არ მჯერა რომ შიმპანზე აფრიკაში ცხოვრობსო. ის რაც ფაქტია, იმის წინააღმდეგ არგუმენტს ვერ მოიყვან.

ჩემიც, შენიც და ყველას წინაპარიც ჰომინიდი იყო განურჩევლად იმისა ეს გვესიამოვნება თუ არა.

[dariala]

გიორგი
პირდაპირ რატომ გებულობთ
შავით თეთრზე ხომ წერია, რომ იყო ცხოველი ადამინისებრი სახით. ანუ აქ საუბარია სულიერ უწმინდურებაზე. ადამიანი იყო, მაგრამ სულიერად იყო ცხოველი. ხოლო მას შემდეგ, რაც ღმერთი შეიცნო გახდა სრულფასოვანი ადამიანი. რა ვიცი, შესაძლოა მე მესმის არასწორად

კარგი, რახან თვლით რომ კითხვის ნიშნები ამ თეორიაში ცოტაა, მაშინ თუ შეძლებთ ქრონოლოგიურად ზუსტად ჩამომიყალიბოთ რომელ პერიოდში რა სახის პრიმატი არსებობდა. ანუ ევოლუციის საფეხურების ერთგვარი კლასიფიკაცია რომ გააკეთოთ

[გიორგი]

dariala

იყო ცხოველი ადამინისებრი სახით

და ზუსტად ეს არის ჰომინიდი.

აქ საუბარია სულიერ უწმინდურებაზე.

არა მგონია...

P.S. თუ პირველივე გვერდიდან გაეცანი თემას დეტალურად, მითხარი რა კონკრეტული მეცნიერული არგუმენტები გაქვს ევოლუციის წინააღმდეგ.

[dariala]

გიორგი
პირველმა მე დავსვი მგონი კითხვა - რახან თვლით რომ კითხვის ნიშნები ამ თეორიაში ცოტაა, მაშინ თუ შეძლებთ ქრონოლოგიურად ზუსტად ჩამომიყალიბოთ რომელ პერიოდში რა სახის პრიმატი არსებობდა. ანუ ევოლუციის საფეხურების ერთგვარი კლასიფიკაცია რომ გააკეთოთ. თუ ისევ არ გამცემთ პასუხს, მაშინ ჩავთვლი, რომ თავს არიდებთ პასუხის გაცემას
პ.ს. სხვათაშორის ისტორიის მეცნიერებათა მაგისტრი ვარ, ასე რომ ცოტა რამ გამეგება ამ საკითხში

[გიორგი]

dariala

კარგი, რახან თვლით რომ კითხვის ნიშნები ამ თეორიაში ცოტაა, მაშინ თუ შეძლებთ ქრონოლოგიურად ზუსტად ჩამომიყალიბოთ რომელ პერიოდში რა სახის პრიმატი არსებობდა. ანუ ევოლუციის საფეხურების ერთგვარი კლასიფიკაცია რომ გააკეთოთ

რა თქმა უნდა:


ფართო ინფორმაცია ადამიანის ევოლუციის შესახებ იხილე აქ:

Human Evolution

და თუ უფრო დეტალური ინფორმაცია გაინტერესებს ქვემოთ არის ლინკები, შეგიძლია მიაკითხო კონკრეტული ინსტიტუტების საიტებს, სადაც დაცულია ყველა ადამიანისებრი მაიმუნის, ჰომინიდის თუ პრე-ისტორიული ხანის ადამიანის ნაშთები. მათი რიცხვი რამოდენიმე ათასია.

[dariala]

ქრონოლოგიურ წყვეტილებზე რას მეტყვი?
ეს სია ჩემთვისაც კარგადაა ცნობილი, ისევე როგორც მისი სხვა ვერსიებიც და საერთოდაც ვიკიპედიას ნაკლებად ვენდობი ხოლმე

[გიორგი]

dariala

და საერთოდაც ვიკიპედიას ნაკლებად ვენდობი ხოლმე

მაშინ შედი შესაბამისი ინსტიტუტების საიტებზე. მანდაა ლინკები.
(ისე, პრინციპულად უნდობი არაფერი სჭირს ვიკიპედიას, გარდა იმისა რომ არასრული ინფორმაციია ზოგჯერ)

ქრონოლოგიურ წყვეტილებზე რას მეტყვი?

არ არის არავითარი წყვეტილები. ძალიან ბევრი შუალედური სახეობა არსებობს.

გაეცანი იმ საიტებს, უყურე იმ ფილმებს და შემდეგ რამოდენიმე კითხვას დაგისვამ დნმ-ის ანალიზებზე და მიპასუხე, ოკ?