განსაცდელი, ვისაუბროთ პარამეტრები

[marine]

"იგი ცხოვრებისგან ნაცემი კაცია"

[marine]

"როგორც დათესილი მარცვალი საჭიროებს წვიმას, ასევე ჩვენთვისაც აუცილებელია ცრემლთა ღვრა. როგორც მიწას ესაჭიროება მოხვნა თუ დაბარვა, ასევე ჩვენი სულისთვისაც აუცილებელი ყოფილა განსაცდელნი, საცდურნი და მწუხარებანი, რათა მან ღვარძლი არ აღმოაცენოს, არ გაამპარტავნდეს და არ გასასტიკდეს. საგულდაგულო დამუშავების გარეშე ხომ მიწაც არ გამოსცემს კეთილ ნაყოფს!"

/წმინდა იოანე ოქროპირი/

[marine]

"რადგან ეშმაკი განგცდის, ესე იგი, რაღაც სასიკეთო ხდება. ეშმაკს ეს აწუხებს და ამიტომ განგცდის, თუმცა განსაცდელში მყოფი შენც ბევრს მოიგებ. მოთმინების ჯილდოს გარდა, გამოცდილებასაც შეიძენ და გაარჩევ ადამიანებს. თუკი ქვა ქვას არ მოხვდება, ნაპერწკალი არ წარმოიქმნება, განუცდელი ადამიანი კი არაფრისთვის ივარგებს."


/ბერი იოსებ ათონელი/

[marine]

"ცოდვები მხოლოდ ტკივილის გადატანით დაიძლევა. ცოდვა რომ გაქრეს, სინანული, შინაგანი გლოვა, ტკივილია საჭირო. ვინც მიყვარს, ვსჯიო, - ამბობს უფალი. ხშირად შემოქმედი ადამიანს უხმობს, მაგრამ კაცი არ უსმენს. ამიტომ განსაცდელს, ტკივილს, ტრაგედიას მოუვლენს - რაც მასა და ღმერთს შორის იყო აღმართული, დაუნგრევს. ბევრს განსაცდელი დააფიქრებს და უფლისკენ მოაქცევს, ზოგი კი, სამწუხაროდ, ამის შემდეგაც უგრძნობელი რჩება."

/მეუფე ანტონი (ბულუხია)/

[marine]

"ტანჯვა აუცილებელი თანამგზავრია ყოველი შრომისა. თომას ედისონმა თქვა, გენიოსი არის 1% ნიჭისა და 99% ოფლის ერთობაო."


"საერთოდ ტანჯვა საზომია იმისა, სწორად ვცხოვრობთ თუ არა. ჩვენ თუ არ ვიტანჯებით, მაშინ უნდა დავფიქრდეთ: ალბათ, რაღაც ისე არ არის, ხოლო როდესაც არის ტანჯვა, გვესმის, რომ სწორ გზას ვადგავართ."


/მამა ლევან მათეშვილი/

[marine]

"ღმერთი იყენებს ჩვენს საკუთარ შეცდომებს ჩვენს სასარგებლოდ. შეიძლება ითქვას, რომ ტანჯვა არის გზა გადარჩენისაკენ."


/მამა ლევან მათეშვილი/

[marine]

"ყოველი განსაცდელი ან გაჭირვება ღრმა აზრს შეიცავს და თავისებურ ხიბლს ატარებს. ტკივილის შემდეგ აუცილებლად მოდის შვება, მოულოდნელი სიხარული და პირიქით, რაც აწონასწორებს ჩვენს ცხოვრებას".

/ილია მეორე/

[marine]

"მწუხარება ადამიანს სულიერად ამდიდრებს".

/ბერი ევსევი (მატფოპულოსი)/

[marine]

"განსაცდელები! რამდენადაც მცირეა მოთმინება, იმდენად დიდად გვეჩვენება განსაცდელი. და რამდენადაც ეჩვევა ადამიანი მათ დათმენას, იმდენად მცირდებიან და გაურჯელად სძლევს მათ და კლდესავით მყარი ხდება".

/იოსებ ისიქასტი/

[marine]

"- არ შეიძლება კაცი მწარედ იყოს დამწუხრებული, - ბრძანებს მამა პაისი ათონელი, - ვინაიდან თუ თავის მწუხარებას ქრისტესთან მიიტანს, მაშინ ის ტკბილ ნექტრად გადაიქცევა. თუ ვინმე მწუხარეა, ეს ნიშნავს, კაცი თავისი ნაღველით ქრისტესთან არ მიდის. იცით, როგორ ვჯავრობ, როცა ვხედავ, რომ მონაზონი ისეთი სახით დადის, თითქოს სავაჭრო ფარდულის პატრონი იყოს, რომელმაც იზარალა? სხვა არის უფლისმიერი მწუხარება, სიხარულის მომცემი მწუხარება. ამ დროს კაცი ხარობს. მისი მდუმარება, მისი განკრძალულობა გულში თაფლს უღვრის. როცა ასეთ კაცს ვხედავ, მისი ფეხების დაკოცნა მინდება.

- მამაო, როგორ მიხვდება კაცი, რომ მისი მწუხარება ჭეშმარიტად უფლისმიერია?

- ვთქვათ, ადამიანმა შესცოდა და განიცდის. თუ იმას ჯავრობს, რომ ცოდვით ქრისტე დაამწუხრა, მაშინ გულში საამო მწუხარებას გრძნობს, რადგან ღმერთი გულში სიტკბოებასა და საღმრთო ნუგეშისცემას უღვრის. ასეთია უფლისმიერი მწუხარება. ხოლო თუ კაცი მუდმივად დამწუხრებულია, შიშსა და სასოწარკვეთას გრძნობს, მაშინ უნდა იცოდეს, რომ ეს მწუხარება ღვთისგან არაა. ღვთისმიერი მწუხარება - სულიერი სიხარულია, რომელსაც გულში ნუგეშისცემა მოაქვს. მწუხარებას კი, რომელიც ღვთისგან არაა, აუცილებლად მოაქვს კაცისთვის შიში და უსაშველობის გრძნობა."

[marine]

"როდესაც ადამიანს განსაცდელი და ტკივილი აქვს, თავმდაბალია. თუ არ არის, ასე უნდა გახდეს, რომ შველა და შეწევნა ითხოვოს. ამ დროს გვეხმარება ღმერთი და იწყება ადამიანის გადარჩენა. ამ დროს ცოცხლდება რწმენა, ამ დროს გვასწავლის უფალი, როგორ უნდა ვიცხოვროთ და გადავიტანოთ განსაცდელები. ყოველი ტკივილის დროს ქრისტე ჩვენ გვერდითაა. ჩვენთან ერთად სტკივა და უხილავად გვანუგეშებს; მაგრამ სნეულმა უნდა წამალი დალიოს, რომ მერე კარგად გახდეს. ეს "მერე" არის სწორედ სასუფეველი. სასუფეველში რომ მოვხვდეთ და სხვაგან არ წავიდეთ, დავუთმოთ ბრძენ მკურნალს, გვიმკურნალოს, განგვკურნოს და ასე შეგვიყვანოს სასუფეველში, ამინ".

/მამა ბასილი (მურმანიშვილი)/

[marine]

" - ბოლო დროს მომხდარ უბედურებებში ძალიან ხშირად ვხედავთ ადამიანების ერთნაირ, თითქმის სტანდარტულ რეაქციას. როდესაც ხდება ტრაგედია, ადამიანი კითხულობს: "უფალო, ამ დროს სად იყავი?"

- ამ საკითხზე პასუხის გაცემა შედარებით ადვილია ქრისტიანისათვის. თუ ადამიანი შეკითხვას დარდის სიღრმიდან სვამს: "უფალო, ამ დროს სად იყავი?" - ქრისტიანისათვის პასუხი ნათელია: სატანჯველთა უფსკრულში ის შენზე ადრე იყო. მაშინ შენ არც კი არსებობდი, ის კი უკვე გოლგოთაზე იქნა ჯვარცმული".

/დიაკვანი ანდრეი კურაევი/

[marine]

"შიშისა და ტკივილის წყალობით ნამდვილი, ჭეშმარიტი ადამიანები ვხდებით".

/არქიმანდრიტი ანდრია (კონანოსი)/

[marine]

"დღეს იცინი, ხვალ ტირი, ზეგ ისევ გაიცინებ. ამიტომაც ნუ გეშინია".

[marine]

"როდესაც მეშინია და განსაცდელში ვარ, ცოტა ხნის მერე უფალი მოდის და მპოულობს. ახლა მძიმე წუთები მაქვს და დარწმუნებული ვარ, ეს ის წუთია, როდესაც ღმერთი მოვა!"

/არქიმანდრიტი ანდრია (კონანოსი)/

[marine]

"მიწაზე მწუხარება, შრომა და განსაცდელი ღვთის უდიდესი წყალობაა, რამეთუ ადამიანი სვამს იმავე ბარძიმიდან, რომლიდანაც სვამდა თვით უფალი ჩვენი იესო ქრისტე."

[marine]

"დიდ ტკივილსა და ტანჯვას უფალი უშვებს ჩვენს სასიკეთოდ".

[marine]

"განსაცდელის მეშვეობით ვარკვევთ, რამდენად არის ჩვენში მოცემული სათნოებები და რამდენად მივდივართ სრულყოფილებისკენ."
/დეკ. დავით ციცქიშვილი/

[marine]

"თუ ღმერთი არ დაგიფარავს, არსად არ არის უსაფრთხო ადგილი"

/არქიმანდრიტი ქერუბინი (კარამბელასი)/

[marine]

"მამა იოსებ ისიქასტი წერილით მიმართავს თავის სულიერ შვილს: "იცი კი შენ, როგორ არის, როდესაც განსაცდელს გივლენენ და შენ იმავეთი არ პასუხობ; როდესაც შენ არ იპარავ და თავად კი გპარავენ; როდესაც შენ ლოცავ, თავად კი გწყევლიან; როდესაც შენ იწყალებ, თავად კი სასტიკად გექცევიან; როდესაც შენ აქებ, თავად კი განგიკითხავენ; მოდიან, რათა გამხილონ, გითხრან, რომ თურმე ხიბლში ხარ ცხოვრების ბოლომდე. შენ კი იცი, რომ ეს ასე არ არის, მაგრამ ისინი ჯუტად გაბრალებენ. შენ ხვდები იმ ჩანაფიქრს, რაც მათ ამოძრავებს და ინანიებ, როგორც დამნაშავე. ტირი, რომ ასეთი ხარ. ეს ყველაზე ძნელი რამ არის, რადგან შენ გებრძვიან, თავად კი არ უპირისპირდები და თვითონვე შთააგონებ საკუთარ თავს, რომ რასაც ადამიანები შენზე ამბობენ, მართლაც ასეა. იცი, რომ სრულიად მართალი ხარ, მაგრამ შენს თავს შთააგონებ, რომ მართალი არ ხარ. ეს არის ხელოვნება ხელოვნებათა შორის და მეცნიერება მეცნიერებათა შორის".