განსაცდელი, ვისაუბროთ პარამეტრები

[marine]

"ქრისტიანობა გვიჩვენებს საკუთარი თავის სრულყოფის გზას და გვასწავლის განსაცდელთა და გაჭირვებათა ღირსეულად დათმენის ხელოვნებას."

/მამა დავით ციცქიშვილი/

[marine]

"ანტონი დიდის ცხოვრებაში ვკითხულობთ, თუ როგორი სასოწარკვეთილი ებრძოდა წმინდა მამა საცდურს. ისეთი თავგანწირვით ებრძოდა, რომ ბოლოს ღონემიხდილი დაეცა მიწაზე. უეცრად ქრისტე გამოეცხადა.
კითხვაზე - სად იყავი, უფალო, სასოწარკვეთილი რომ ვიბრძოდიო, - მაცხოვარმა ანტონს მიუგო: "გვერდით გედექი, რათა თუ საჭირო გახდებოდა, მოგშველებოდი. მაგრამ შენ ეს არ დაგჭირდა, არ დათმე და გაიმარჯვეო".
ღმერთი ზოგჯერ ჩვენი თავის ანაბარა გვტოვებს, რათა გამოცდილებით შევიცნოთ, მარტონი რა უღონონი ვართ, და ამ გამოცდილებით აღჭურვილნი განუშორებლად ვიყოთ ღმერთთან, რამეთუ მხოლოდ მას ძალუძს დაამარცხოს ცოდვა მათში, ვისაც ეს ჭეშმარიტად სწყურია."

[marine]

"ნაირგვარი ცდუნებები და განსაცდელი"

[marine]

"იმდენს გატირებს სოფელი, რამდენიც გაგიცინიაო".

[marine]

"დალხინებულ ადამიანს იშვიათად თუ ახსოვს ღმერთი, წუხილი კი სულიერ კალაპოტში აყენებს".

[marine]

"მოთმინება, ყურადღება, სიმტკიცე - აუცილებელი საშუალებანია სულიერი სურლყოფილების გზაზე. ნუ შეგვეშინდება განსაცდელისა, რადგან მასში სიბრძნეს ვპოვებთ, დაცემაში - ადგომას, უძლურებაში - უფლის ძლიერებას, მოთმინებაში - სულგრძელობას და კაცთმოყვარეობას. მადლიერნი ვიყოთ უფლისა ყველგან და ყველაფერში და ვნახავთ, რა მალე გადაიყრება ჩვენს სულში ჩაბუდებული შავი ღრუბლები და გამოანათებს მზე სიმართლისა - იესო ქრისტე, აღგვივსებს გულს გამოუთქმელი სიხარულით, რამეთუ იგია ერთადერთი ნათელი, სიხარული და ცხოვრება ქვეყნიერებისა თანა მამით და სულიწმიდითურთ აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ!"

[marine]

"ნუ ველოდებით სულიერ გაზაფხულს, თუ სულიერი ზამთარი არ გამოგვივლია".

/ღირსი პაისი ათონელი/

[marine]

"ღვთისმოსავს ცხოვრებისეული ოკეანის ტალღებშიც ძალუძს, შეიგრძნოს ღვთის სიახლოვე. სასტიკი მწუხარებანი, მძიმე განსაცდელნი არყევენ მის სულს, მაგრამ ტანჯვა ღვთისმოსავი ადამიანისა ყოველთვის უხმოა, მშვიდი, ქედდადრეკილი, მორჩილი. განმარტოებულ სიმყუდროვეში, წიგნების კითხვით, თავის ოჯახში, ის ებრძვის მოწყენილობასა და ტანჯვას; ლოცვებში, სხვათაგან ფარულად, წმიდა ხატებთან თავის საწუხარს გამოიტირებს და ევედრება უფალს დღეთა მშვიდთა, ანგელოზს მშვიდობისას და აღსასრულსა მშვიდსა."

/მიტროპოლიტი ანტონ სუროჟელი/

[marine]

"როდესაც ჭეშმარიტად მორწმუნეთ განსაცდელი თუ სხვადასხვა ცხოვრებისეული დაბრკოლება მიეცემათ, მადლობას სწირავენ უფალს, რადგან ამის საშუალებით სულიერი თვალი აეხილათ და გონს მოვიდნენ. ეს ხომ სულის განსაწმენდად და სანუგეშოდ გვეძლევა. თუ სნეულება მოგვეცა, მას უნდა ვებრძოლოთ და განვიკურნოთ თავი, თუ ცოდვა მოგვეცა, უნდა შევძლოთ მისგან თავის დაღწევა. როდესაც ტკივილს იგრძნობ, იფიქრებ, რა არის ამის მიზეზი. ყოველივე ჩვენი სულის საცხოვნებლად გვეძლევა."

[marine]

"ბოლო ამოსუნთქვამდე ცდუნებას ელოდე".

/წმ. ანტონი დიდი/

[marine]

"როდესაც ღმერთს მიენდობი, მაშინ იგრძნობ, როგორ მოგეშვება".

/არქიმანდრიტი ანდრია კონანოსი/

[marine]

"იცით, რომ სიმშვიდეც და მღელვარებაც გადამდებია?"

/არქიმანდრიტი ანდრია კონანოსი/

[marine]

"ეს ღვთისადმი ლოცვა და ვედრება სასწაულივით მოქმედებს ჩემზედ. არამც თუ მარტო განსაცდელისაგან მათავისუფლებს, არამედ წინანდელზე ორ წილს სიყვარულსაც აჩენს ჩემში; ამისთვის, ზოგჯერ კიდევაც მიამება, როცა განსაცდელი მომადგება და ხშირად კიდევაც მოვუხმობ ჩემთ განმცდელთ: მოდით, მოდით, ნუ გეშინიათ, ჩემ გულს მაინც ვერ შეარყევთ-მეთქი. ყოველი დაბრკოლება და განსაცდელი უფრო მაქეზებს, უფრო ხელს მიწყობს ღვთის სამსახურსა და კეთილ საქმეში."

[marine]

"გიხაროდეს! წვეთი შენი გლოვისა ჯვარცმული უფლის გლოვის ზღვას წააგავს. ის განგამტკიცებს ბურუსით გაზრდილ მძიმე დღეებში".

/ღირსი პაისი ათონელი/

[marine]

"ლოცვის ერთი წვეთი უფრო ძვირი ღირს, ვიდრე საწუხარის მთელი ზღვა".

[marine]

"რაც უნდა დიდი უბედურების მნახველი იყოს, უფლის სასოებით მყოფი,ყოველთვის მოძებნის სულში იმედის ნაპერწკალს, მოუვლის, მოუფრთხილდება და დიდ ცეცხლად ააგიზგიზებს".

[marine]

"მარცხი და შეცდომა აუცილებელიც კია ადამიანის განვითარებისათვის. ამ დროს ხდება გამოცდილების დაგროვება."

ოპტიმიზმი და პესიმიზმი - სამყაროს ხედვის ეს ორი განსხვავებული გზა გავლენას ახდენს გადაწყვეტილებაზე, გუნება-განწყობილებაზე, ქცევაზე. ნუ მისცემთ უფლებას დროებით ჩავარდნებს, შეგირყიონ წამოდგომის მოტივაცია. საკუთარი ძალებისა და უფლის მოწყალების რწმენა განაპირობებს, გვექნება თუ არა წარმატების მიღწევის სურვილი. სწორედ ამიტომ არის, რომ, როგორც ფსიქოლოგი ზიმბარდო აღნიშნავდა, მხოლოდ ერთეულები გადალახავენ ლა მანშის სრუტეს, სხვები კი ნაპირიდან სევდიანად დაუქნევენ მათ ხელს.

"უფალი ლმობიერია და ბევრ ჩვენს ცოდვას უსაზღვრო გულმოწყალებით ხვდება, მაშინვე არ გვსჯის, თუმცა სასჯელი სავსებით დამსახურებულია."

[marine]

"ერთ დაცემულ ბერს წამოდგომა და ყველაფრის თავიდან დაწყება სურდა, მაგრამ სულს მწუხარება უღრღნიდა: განა ოდესმე ვიხილავ საკუთარ თავს ისეთს, ადრე რომ ვიყავიო? მიადგა ერთ ღირს მამას და თავისი გასაჭირი შესჩივლა. მან პასუხად იგავი უთხრა: - ერთი კაცის ყანა სარეველა ბალახს და ეკალბარდს დაეფარა. მამამ შვილი გაგზავნა მინდვრის გასაწმენდად. მაგრამ ვაჟს გულს შემოეყარა - განა ოდესმე შევძლებ ამ მინდვრის გასუფთავებასო? წამოწვა და დაიძინა. ასე იქცეოდა ყოველდღე. გაუწყრა მინდვრის სანახავად მისული მამა, აქამდე რატომ არაფერი გააკეთეო? ამდენი საქმე რომ ვნახე, სასოწარკვეთილი მიწაზე დავეცი და დამეძინაო. მაშინ მამამ უთხრა: - შვილო, ყოველდღე მინდვრის იმხელა ნაწილი გაწმინდე, რამდენსაც იკავებს შენი სარეცელი, ამგვარად წაიგდე საქმე წინ და სასოს ნუ წარიკვეთო. დაუჯერა შვილმა და მცირე ხანში მინდორი გაწმინდა. ასე მოიქეცი შენც, ძმაო, ცოტ-ცოტა იღვაწე, სასოს ნუ წარიკვეთ და ღმერთი თავისი მადლით აღგიდგენს ძველ მდგომარეობასო. წამოვიდა ბერი დამშვიდებული. მალევე წამოდგა და წარემატა სულიერად ქრისტეს მადლით."

[marine]

"ჩვენ არასდროს ვყოფილვართ მარტონი მწუხარებაში, "ახლოს ხარ შენ, უფალო!" (ფსალმუნი 118,151). ისე ახლოს, რომ ყოველი ჩვენი გადაჩურჩულება ისმის, ამჩნევს ყოველ ამოოხვრას. ზეციური მამა თანაგვიგრძნობს და ელის იმ წუთს, როდესაც მზად ვიქნებით მივიღოთ მისი დახმარება; მაშინ ის წარმოგვიგზავნის შვებას. მაცხოვარი თავადაც საჭიროებდა თანაგრძნობას, მაგრამ ხორციელი უძლურების გამო მოწაფეებმა ვერ შეძლეს უმძიმეს წუთებში თანაგრძნობით მისი გამხნევება. მასზე უკეთ ვინ გაიგებს ჩვენს წუხილს? იგი ყოველთვის ახლოსაა ჩვენთან და შეგვეწევა, თუ გამოვეხმაურებით მის მოწოდებას: "იღვიძებდით ჩემთანა". დიახ, უფალო! შემეწიენ ჩვენ, გამოგვაღვიძე ცოდვილი ძილიდან, იმდენად შეგვაძლებინე შენთან ერთობა, რომ ვერ შევძლოთ თვლემა სულით, ოდეს გვიხმობენ საქმენი შენნი. "სამკალი ფრიად არს, ხოლო მუშაკნი მცირედ" (მათე 9,37), - სთქვი შენ. შენ თავად წარხვედ ზეცად, გარნა საქმენი შენნი დაშთა ქვეყანასა ზედა: შეგვაძლებინე, რომ ჩვენი მცონარებისა გამო ამ წმინდა საქმემ რაიმე დანაკლისი არ ნახოს!"

[marine]

"დაეცი? - წამოდექი! ვიდრემდის, მამაო? - სიცოცხლის ბოლომდე!"