ქართველობა ძნელია მაგრამ აუცილებელი, მამა გიორგი ბასილაძე პარამეტრები

[მხევალი ნინო]

KAIROS


აუფ კაიროს. ამას რა წაიკიტხავს. ისწავლეთ აწი პატარა ეშმაკობები, ნაწილ-ნაწილ შემოგვაპარეთ, რომ წავიკიტხოთ ხოლმე. ამხელა პოსტებზე დეპრესიაში ვვარდები

[agmsarebeli]

ეუჰ.

ხუთგზის ეუჰ!

[guest1]

თამარ

დღეს საჭიროა სხვანაირი ქადაგება, სასწრაფოდ მოქმედება, თუნდაც, მტკივნეული მეთოდებით, ისე ადამიანთა გაყინულ გულებს ვერ გაათბობ. ასე რომ, არაფერი არ ეშლება მამა გიორგის, არც მამა გაბრიელს ეშლებოდა, იციან იმათ, რას რისთვის ამბობენ. ფაქტია, რომ ადამიანების სწორ გზაზე დაყენების საოცარ ნიჭს ფლობს ორივე.

გეთანხმები. ასე ვიტყოდი, აქ რა ქნა და იქ რას იზამდა მე სხვა კონტინენტზე ვიგრძენი ამ კაცის ძალა და მაქ რომ ვნახო ხომ საერთოდ

ეგ ძალა და ნიჭი მასეთ ხალხს სულიწმინდისგან აქვთ. სულიწმინდა რაშიც მოქმედებს, ის ჭურჭელი წმინდაა! ადამიანს ნიჭი ვერ ექნება. ადამიანის ნიჭი სინამდვილეში ამპარტავნობაა. ყოველგვარი ჭეშმარიტი ნიჭი მოდის მხოლოდ უფლისაგან. ამას მამა გიორგი ბევრგან ამბობს (და ყველა სხვა წმინდანიც იგივეს იმეორებს). გვიმრავლოს უფალმა მამა გიორგის მსგავსნი.

[guest1]

მხევალი ნინო

მამა გიორგის საწინააღდეგო არაფერი ამქვს, მაგრამ თუ მისი ნათვქმი რაიმე სწავლებას ამახინჯებს, ამას სჭირდება აუცილებლად ხაზგამსა, რადგა ჩვენთვის ჯერ ჩვენი სწავლებაა მნიშვნელოვანი. ამ სწავლების დაცვით არიან ჩვენი წმინდანები თვგადაკლულლები და ცვენ ეხლა რაიმე გნსხვავებული ვასწავლოთ?

გამარჯობა ნინო

ჩემს აზრს გამოვთქვავ ამის თაობაზე და საკამათოდ ნუ მიიღებ, თუ შეიძლება არც მამა გიორგის წიგნშია რაიმე ისეთი გამოთქმული, რაც წმინდანებს ადრე არ უთქვამთ. ახლა ვამთავრებ წიგნს დიდი წმინდანის სერაფიმე საროვის შესახებ. წიგნში მისი ბიოგრაფია და მოღვაწეობა დაწვრილებით არის გადმოცემული. თვითონ სერაფიმე საროველი ბევრ რაიმეს არ უმხელდა მრევლს. ვინც კი რაიმეს დაინახავდა (რაც დოგმატური აზროვნებისათვის მიუწვდომელი იყო), წმინდანი ყველას მოწიწებით თხოვდა არ გაეცა წმინდანი. მის შესახებ ცნობები გადმოცემულია დევიევოს ქრონიკებში. უამრავი ფაქტია მოყვანილი, რომელიც ამ წმინდადნის ძალაზე მიუთითებდა. წმინდადნი ყოველნაირად ფლობდა დროსა და სივრცეს და ეს თვითმხილველების მონაყოლშია გადმოცემული. მაგალითისათვის, მონაზვნებს დაუნახიათ წმინდა მამა, როდესაც ლოცვის დროს ლევიტირებდა; ან კიდევ, ნიადაგზე ჰაეში აწეული დადიოდა. თვითმხილველები ყვებიან, რომ ერთიდაიმავე დროს სხვადასხვა ადგილზე ყოფნა შეეძლო (როცა ერთ-ერთ მონაზონთან იყო საუბრის დროს, მაგალითად, ამ დროს რომელიღაც ავადმყოფს ეხმარებოდა). შეეძლი ბუნებრივი სტიქიების მართვა; უამრავი წინასწარმეტყველება გამართლდა; შეეძლო სიზმარში გამოცხადებოდა ხალხს; ეკლესიაში, როცა წირვას ატარებდა, ასევე ხედავდა იმას, რასაც ზეციურ ეკლესიას ეძახიან და რასაც ანგელოზები ესწრებიან თვით ეკლესიაში.

ცხოველებს თავისი ხელით კვებავდა (დათვებსაც კი). როცა ეკითხებოდნენ ამას როგორ აკეთებო, ხალხს დაახლოებით ასე პასუხობდა: "ჩემო კარგო, როგორ გგონია ამ ყველაფერს უბრალო სერაფიმი შეძლებს? ეს ყველაფერი უფლისგან ხდება. სერაფიმს არც აქვს ამის ინტერესი, თუ როგორ ხდება ეს ყველაფერი. სერაფიმი მხოლოდ უფალს ემსახურება" (იგივეს ამბობს ზუსტად მამა გიორგიც). წმინდა სერაფიმ საროველს ყავდა სულიერი მოწაფე ნიკოლოზ მოტოვილოვი. მოკლედ რომ გადმოვცე, ერთ დღეს დაიბარა თავისი სულიერი მოწაფე და უხსნიდა სულიწმინდის შესახებ. ნიკოლოზმა ვერ გაიგო (ან არ უნდოდა გაგება, თუ რაც იყო) ეს ყველაფერი და ამის შემდეგ წმინდანმა მოკიდა ხელი ნიკოლოზს და ნიკოლოზში მოხდა ისეთი განცდა, რაც ენისათვის წარმოუდგენელი და გონებისათვის ვერ-წვდომადი იყო. მასზე სულიწმიდა გადმოვიდა სერაფიმის ლოცვით (დროებით იყო ეს ყველაფერი იმ მომენტში, თუმცა). ეს განცდა და წმინდანის კითხვები, ნიკოლოზის ჩანაწერებში 8 ფურცლამდე იკავებს და ვერ დავწერ ყველაფერს.

ბოლო ბოლო, წმინდა წერილშიც არის ეს ყველაფერი მოცემული. პენტაკოსტის დღეზე, როცა მოციქულებზე სულიწმინდა გადმოვიდა, მათ მაშინვე შეეძლოთ უკვე სხვადასხვა ენებზე საუბარი, რათა მოძღვრება გაევრცელებინათ. ეს სულიწმინდა მარტო მათ ხვდა წილად? ქრისტემ დაუბარა მათ, რომ ბოლო დღემდე იქნებოდა სულიწმინდა ეკლესიაში. უწყვეტი ჟაჭვი წმინდანებისა ამ სულიწმიდის საშუალებით მოდისო. რამდენ სასწაულს აღასრულებდნენ და აღასრულებენ წმინდანები დღესაც? რა არის ამაში გასაკვირი? მამა გიორგის ერთი კარგი ნათქვამი აქვს: რაც არ გესმის, იმას ნუ უარყოფ. იმით მხოლოდ გაკვირვება შეიძლება. არც მე მესმის ეს ყველაფერი, მაგრამ მწამს სულის სიღრმემდე. გაგებაში არ ვგულისხმობ გონებით გაგებას, არამედ ამის უშუალოდ ხედვას, სულიწმინდის მადლით.

[მხევალი ნინო]

guest1

ჩემს აზრს გამოვთქვავ ამის თაობაზე და საკამათოდ ნუ მიიღებ, თუ შეიძლება არც მამა გიორგის წიგნშია რაიმე ისეთი გამოთქმული, რაც წმინდანებს ადრე არ უთქვამთ. ახლა ვამთავრებ წიგნს დიდი წმინდანის სერაფიმე საროვის შესახებ. წიგნში მისი ბიოგრაფია და მოღვაწეობა დაწვრილებით არის გადმოცემული. თვითონ სერაფიმე საროველი ბევრ რაიმეს არ უმხელდა მრევლს. ვინც კი რაიმეს დაინახავდა (რაც დოგმატური აზროვნებისათვის მიუწვდომელი იყო), წმინდანი ყველას მოწიწებით თხოვდა არ გაეცა წმინდანი. მის შესახებ ცნობები გადმოცემულია დევიევოს ქრონიკებში. უამრავი ფაქტია მოყვანილი, რომელიც ამ წმინდადნის ძალაზე მიუთითებდა. წმინდადნი ყოველნაირად ფლობდა დროსა და სივრცეს და ეს თვითმხილველების მონაყოლშია გადმოცემული. მაგალითისათვის, მონაზვნებს დაუნახიათ წმინდა მამა, როდესაც ლოცვის დროს ლევიტირებდა; ან კიდევ, ნიადაგზე ჰაეში აწეული დადიოდა. თვითმხილველები ყვებიან, რომ ერთიდაიმავე დროს სხვადასხვა ადგილზე ყოფნა შეეძლო (როცა ერთ-ერთ მონაზონთან იყო საუბრის დროს, მაგალითად, ამ დროს რომელიღაც ავადმყოფს ეხმარებოდა). შეეძლი ბუნებრივი სტიქიების მართვა; უამრავი წინასწარმეტყველება გამართლდა; შეეძლო სიზმარში გამოცხადებოდა ხალხს; ეკლესიაში, როცა წირვას ატარებდა, ასევე ხედავდა იმას, რასაც ზეციურ ეკლესიას ეძახიან და რასაც ანგელოზები ესწრებიან თვით ეკლესიაში.

შენი სახელი არ ვიცი , ამიტომ გოსტით მოგმართავ.

გოსტ, ეს რა შუაშია მამ გიორგისთან?

ზებუნებრივი ძალით დაჯილდეობა რა შუაშია დოგმატური ან კანონიკური საკიტხების არსწორ ქადაგებასთან? მასე, მე როგორც ვიცი, გრიგოლ ხანძთელი უფალს ნათლის სახით ხედავდა და სულ რამოდენიმე მინდანია დედამიწაზე, რომელტაც ასეთ დიდ საფეხურს მიაღწიეს. მერე რა შუაშია ეს მამ გიორგისთან?

გოსტ, ჩვენ არ ვერბღზვით მამამ გიორგის. ოღონდ დავიღალე ერტი და იმავეს გამეორებით. ერთ რამეს ვამბობ პირადად მე, თუ მამა გიორგის წიგნებში რაიმე სახის სწავლება დამახინჯებუულადა გადმოცემული, ის გასწორდეს ან განიმარტოს ტქო. მე არც მის წმინდანობაში, და არც ზებუნებრივი ზალაში ეჭვი არ მეპარება, მაგრამ როგორ წარმოგიდგენია სერაფიმე საროველი, ან გრგიგოლ ხანძთელი, რომელიც რაღაცას განსხვავებულად ქადაგებდა და ასწავლიდა, ვიდრე ამას ასწავლის ჩვენი ეკლესია, ანუ ქრისტე.

სამწუხარო რა არი იცი? რამეს ვიტყვით და იმავე წამს სააულთმოქმედებაზე მიდის ხაზგასმა. ანუ, ჩვენი შეფასება მხოლოდ ამ შკალით იზომება, ვინ ლივლივებს ჰაერში. ამ დროს დიდი ბერები და მოღვაწეები ღვაწლით, სულიერი გამოცდილებით, ლოცვით ფასდება და არა ჭექა-ქუხილზე ბატონობით. ჩვენთვის მაინც ,,ფოკუსია,, გადამწყვეტი. მამა გაბრიელისწიგნებიც იმიტომ იყიდება, რომ მასში ბევრი სასწაულია და ამით ერტობა თუ აღფრთოვანდება ხალხი. ამ სასწაულის გვერდით დოგმატურ სწავლებაზე რა სიმახინჯეც არ უნდა დაიწეროს, ყველა მიიღებს, რადგან მნიშვნელოვანი და აღმაფრთოვანებელი ჩვენთვის და განმსაზღვრელიც სასწაულია.

მე არც მამა გიორგის და არც მამა გაბრიელის საწინააღდეგო არაფერი მაქვს, დამიჯერეტ. როცა ასეთს ვწერ, ამით ჩვენ სახეს წარმოვაჩენ, ჩვენ მიდრეკილებებს და არა ამ მოძღვრებს.

ეტხელ ერთმა მოძრავრმა მიტხრა, გული მწყდება, რომ მამა გაბრიელზე მხოლოდ სასწაულები იბეჭდება , არადა ის უდიდესი მლოცველი იყოო. წარმოიდგინე, მის ლოცვებზე, ლოვის მნიშვნელობაზე, ბრძოლაზე და ქადაგება ლოცვებზე რომ გამოვიდეს წიგნი, რამდენი იყიდის? იმის მესამედი ვინც დღეს სასწულებზე წიგნებს კიტხულობს და ყიდულობს. ხომ გესმის რასაც ვამბობ. მამა გაბრიელი დიდი მლოცველი ყოფილა, განსაკუტრებული ძალა ჰქონია ამ საკითხში, წარმომიდგენია მისი ქადაგებები ლოცვებზე, მაგრამ ჩვენ სხვა რამ გვაინტერსებს. უფრო მარტივი, პრიმიტიული, გასართობი -სასწაული! უფრო სოწრად, ცვენ დავაკნინეთ ასე სასწაული. მიეცით ხალხს პური და სანახაობაო, ეს მგონი რომაული გამოტქმაა ხომ, ხოდა აჰა ცვენ სანახაობა სასწაულის სახით. აბა ვინმემ გაბედს და ამის მერ შენიშვნა დაწეროს. ამ დროს, რაღაც სწავლება მახინჯდება და ამის დანახვა არავის უნდა. ეგებ, მამა გირგიმ ასე არც ტქვა, ან რაიმე იგულისმხა ან ნათქვამის ქვეშ, არც არავის უნდა ამის გამოძიება, მტავარი სანახაობაა და იმიტომ. იტყვი რამეს და მამა გიოგი სასამართლოს უწყობო

ბოლო ბოლო, წმინდა წერილშიც არის ეს ყველაფერი მოცემული. პენტაკოსტის დღეზე, როცა მოციქულებზე სულიწმინდა გადმოვიდა, მათ მაშინვე შეეძლოთ უკვე სხვადასხვა ენებზე საუბარი, რათა მოძღვრება გაევრცელებინათ. ეს სულიწმინდა მარტო მათ ხვდა წილად? ქრისტემ დაუბარა მათ, რომ ბოლო დღემდე იქნებოდა სულიწმინდა ეკლესიაში. უწყვეტი ჟაჭვი წმინდანებისა ამ სულიწმიდის საშუალებით მოდისო. რამდენ სასწაულს აღასრულებდნენ და აღასრულებენ წმინდანები დღესაც? რა არის ამაში გასაკვირი? მამა გიორგის ერთი კარგი ნათქვამი აქვს: რაც არ გესმის, იმას ნუ უარყოფ. იმით მხოლოდ გაკვირვება შეიძლება. არც მე მესმის ეს ყველაფერი, მაგრამ მწამს სულის სიღრმემდე. გაგებაში არ ვგულისხმობ გონებით გაგებას, არამედ ამის უშუალოდ ხედვას, სულიწმინდის მადლით

ვაიმე, რა ვტქვა აღარ ვიცი. გოსტი შვილო, ის რასაც მამ გიორგი ამბობს, უკვე ნასწავლია, გადმოცემული და შენახულ-განმარტებული ეკლესიის მიერ,. თითქოს ამის საინააღდეგოს ამბობს მამა გიორგი და ამ საწინააღდეგოს განმარტება ვინდა ჩვენ. რატომ ამბობს საწინააღდეგოს, ამის ქვეშ სხვა რაიმეს ხომ არ გულისმხობს. დაანებეთ ტავი სასწაულებს და დათვების ხელით კვებას. არც სერაფიმ საროველი და არც სხვა წმინდანი ეკლესიის სწავლებას განსხვავებულად არ ქადაგება. შეიუძლება არის საკიტხები, რომელიც ჩვენ ვერ გავიბ=გებთ, მაგრამ ვერ გავიგებთ ჩვენი სულიერი სისუსტის გამო და არა იმის გამო, რომ ეკლესიისგან განსხვავებულს ქადაგებს. დოგმატური საკიტხების გარკვევა ძნელია, არც არავის გვტხოვს , მაგრამ თუ ვინმე მის ახნას შეეცდება, ისე უნდა ახსნას, როგორც ამას ეკლესია ასწავლის, ჩვნ გავიგებთ თუ არა ჩვენს სულიერ სიმაღლეზეა დამოკიდებული.

ღმეტო, რას ვამბობ ასე გაუგებარს? მტავრია ქადაგება ეკლესიის სწავლებას არ ეწინააღდეგებოდეს ტქო. ამას ვამბობ თორემ, გოინდა აჭამე დათვს ხელით და გინდა არა, ეს არ ადასტურებს წმინდანოაბს. ნუ მხოლოდ ეს არ ადასტურებს.

[მხევალი ნინო]

რა ვიცი, რა ვიცი... მე მართლა არაფერი მაქვს სწინააღდეგო მამა გიორგისთან. პირიქტით, სიამოვნებით გავიცნობდი და გავესაუბრებოდი.

[Atman]

მტავრია ქადაგება ეკლესიის სწავლებას არ ეწინააღდეგებოდეს ტქო.

არაა ეს მთავარი.

[მხევალი ნინო]

Atman

არაა ეს მთავარი.

ნუ, მაშინ მტავარია, ვედებს არ ეწინააღდეგებოდეს.

[guest1]

მხევალი ნინო

შენი სახელი არ ვიცი , ამიტომ გოსტით მოგმართავ.

გოსტ, ეს რა შუაშია მამ გიორგისთან?

ზებუნებრივი ძალით დაჯილდეობა რა შუაშია დოგმატური ან კანონიკური საკიტხების არსწორ ქადაგებასთან? მასე, მე როგორც ვიცი, გრიგოლ ხანძთელი უფალს ნათლის სახით ხედავდა და სულ რამოდენიმე მინდანია დედამიწაზე, რომელტაც ასეთ დიდ საფეხურს მიაღწიეს. მერე რა შუაშია ეს მამ გიორგისთან?

ჩემი სახელია ვანო, მარა თუ გინდა გოსტი დამიძახე

რა შუაშია ჩემო კარგო და აი ამ შუაშია: მაგ კაცში საუბრობს სულიწმინდა! სულიწმინდა სადაც საუბრობს, იქ დოგმატებზე საუბარი მიუღებელია. წმინდა მამები იმდენ რაიმეს საუბრობენ (და არაერთი-უბრალოდ ნახვა უნდა მათ ნაწერებს უფრო მეტი), რომ საერთოდ ვერ ჩაეტევა დოგმებში. როცა ქრისტიანს სასწაულების ჩადენა შეუძლია, ეს სასწაული მას სულიწმინდისაგან ეძლევა და ის სიტყვაც სულიწმინდისაგან გამოდის. ჩვენ თუ ამას არ მივაქციეთ ყურადღება, საერთოდ ყველაზე უმთავრეს დოგმას ვუარყოფთ-ადამიანის განღმრთობას აქ, დედამიწაზე და ახლა. ჭეშმარიტი ქრისტიანისათვის, ასე ამბობენ წმინდა მამები, ეს უნდა იყოს მიზანი. მამა გიორგი ასეთი წმინდანია, საიდანაც სულიწმინდა საუბრობს. საინტერესო კი არ იქნებოდა მისი გაცნობა, არამედ ჩვენთვის წყალივით და ჰაერივით აუცილებელია ასეთი კაცის ნახვა.

და რა არის მიუღებელი მისი სწავლებიდან? რა არის ის, რაც ეწინააღმდეგება დოგმებს?

[მხევალი ნინო]

guest1

სულიწმინდა სადაც საუბრობს, იქ დოგმატებზე საუბარი მიუღებელია.

ამ სიტყვების შემდეგ მარტივად დავეთანხმები კანუდოსელს

ეკლესიის სახელით ისლამი რომ იქადაგო, ამასაც მიიღებს ზოგი, იმ მოტივით, რომ არ გვესმის ბევრი რამო...

ამასი

წმინდა მამები იმდენ რაიმეს საუბრობენ (და არაერთი-უბრალოდ ნახვა უნდა მათ ნაწერებს უფრო მეტი), რომ საერთოდ ვერ ჩაეტევა დოგმებში.

ვაი, ვაი, ვაი , ვაი და ვაი!

ეხლა კიდევ გრიგოლ ხანძთლს და წმინდა ნიკოლოზს დასდე ბრალი .
რას ამბობ მაინც იცი???????????????????? ვაიმე , გავგიჯი. რას ჰქვია დოგმებსი არ ეტევა? ვაიმე ვანო, დაფიქრდი მაინც რას ამბობ.

[guest1]

მხევალი ნინო

ეხლა კიდევ გრიგოლ ხანძთლს და წმინდა ნიკოლოზს დასდე ბრალი .
რას ამბობ მაინც იცი???????????????????? ვაიმე , გავგიჯი. რას ჰქვია დოგმებსი არ ეტევა? ვაიმე ვანო, დაფიქრდი მაინც რას ამბობ.

დიონისე არიოპაგელის "დაფარული ღვთისმეტყველება" რომელ დოგმაში ეტევა? დანარჩენი მამების ნათქვამს ნელ-ნელა შემოვამატებ.

და რა არის მამა გიორგის ნათქვამში ის, რაც დოგმაში არ ეტევა? ან, უფრო სწორად ის, რაც წმინდა მამებს არ უთქვამთ აქამდის?

[Atman]

guest1

კამათს აზრი არა აქვს

[მხევალი ნინო]

guest1

დიონისე არიოპაგელის "დაფარული ღვთისმეტყველება" რომელ დოგმაში ეტევა? დანარჩენი მამების ნათქვამს ნელ-ნელა შემოვამატებ.და რა არის მამა გიორგის ნათქვამში ის, რაც დოგმაში არ ეტევა? ან, უფრო სწორად ის, რაც წმინდა მამებს არ უთქვამთ აქამდის?

ჩემო კარგო, ერთ სიტყვასი განსხვავება ჩვენი და კათოლიკეების მრწამსი, იქნებ მათაც გამოეცხადათ რამე და ამას ჩვნი გონება ვერ იტევს? ასე ადვილად შესაცვლელია და საბრუნებელია სწავლებები და დოგმატები???

[murzaqan]

მხევალი ნინო

ჩემო კარგო, ერთ სიტყვასი განსხვავება ჩვენი და კათოლიკეების მრწამსი, იქნებ მათაც გამოეცხადათ რამე და ამას ჩვნი გონება ვერ იტევს?

იმათ ის "გამოცხადათ", რაც აქ ეცხადება ზოგიერთს. საწმუნოების დაცვა მოინდომეს სულიერი ცოდნის გარეშე. არიანელობის ერესის "საბოლოოდ უარსაყოფად" ჩაწერეს ბიჭებმა ფილიოქვე, აქაოდა ქრისტე ისეა ღმერთი, რომ სულიწმინდა მისგანაც გამოდისო.
ხომ ხვდები, აფაფხურდნენ ბიჭები, რწმენა თვითონ დაიცვეს და....

[მხევალი ნინო]

murzaqan

იმათ ის "გამოცხადათ", რაც აქ ეცხადება ზოგიერთს. საწმუნოების დაცვა მოინდომეს სულიერი ცოდნის გარეშე. არიანელობის ერესის "საბოლოოდ უარსაყოფად" ჩაწერეს ბიჭებმა ფილიოქვე, აქაოდა ქრისტე ისეა ღმერთი, რომ სულიწმინდა მისგანაც გამოდისო. ხომ ხვდები, აფაფხურდნენ ბიჭები, რწმენა თვითონ დაიცვეს და....

და??? ამიტომ, ჩვენც ავყვეტ და ყველა არასწორი სწავლება გაზიაროთ, აქაოდა ახალი და ახალ რელესებზე გადავდივართო. ამას რა ჰქვია?

[damiane80]

და რა არის მამა გიორგის ნათქვამში ის, რაც დოგმაში არ ეტევა? ან, უფრო სწორად ის, რაც წმინდა მამებს არ უთქვამთ აქამდის?

ამ საკითხზე მსჯელობა იყო ამ ტემის 8-12 გვერდებზე აი მაგალიტად:

რამდენადავ ვიცი წიგნში წერია შემდეგი:

გვერდები 43-46 მიდის საეკლესიო სამართალთან შეუსაბამო მტკიცებები, რომ

1. ეძიეთ ცოცხალი წმიდანები.

2. რომ შეიძლება მღვდელმა მოგიტევოს ცოდვა და არ იყოს მოტევებული, ამიტომ უნდა ეძიოთ წმიდა მღვდელი

რამდენადაც მე ვიცი ეს სწავლება ეწინააღმდეგება დოგმატურს, რადგან ცოდვების მიტევება არ ხდება მღვდელის წმინდანობის მიხედვით, არამედ ხელსასხმის (სულიწმინდის) მადლით. ანუ მღვდელი შეიძლება უღირსიც იყოს, მაგრამ მასთან ჩაბარებული გულწრფელი აღსარებით და შენდობის ლოცვის წაკითხვით ადამიანს ცოდვები მიეტევება.

ამ მსჯელობის არგუმენტად მოყვანილი იქნა წმინდა იოანე ოქროპირის სიტყვები (მღვდლებთან მიმართებაში ნათქვამი), რომ что "не всех Бог рукополагает, но действует через всех" ანუ მადლის სამკვიდრებელი თავად მღვდელი შეიძლება არც იყოს, მაგრამ უფლის ნებით უღირსი მღვდელის მეშვეობიტაც კი მოქმედებს ღმერთი.

ახლა რატომაა საფრთხილო ასეთი სწავლება(რომ ყველა მღვდელისაგან არ მიეტრევება კაცს ცოდვა):

აი ჩემი აზრი:

მაგალითად, თუ ადამიანი წაიკითხავს, რომ მხოლოდ წმინდა მღვდელს შეუძლია ცოდვების მიტევება და დაიჯერებს ამას, იგი დაიწყებს მისი შეხედულებით "წმინდა მღვდელის" ძიებას და მისთვის ბევრი მღვდელი იქნება ასე ვთქვათ "რიგითი", ვისაც "შენდობა არ შეუძლია" და მერე ნახე შენ მღვდლების განკითხვა.

ეს განსაკუთრებით დამწყებთათვის არის საშიში, ეს ის ნაწილია ჩვენი საზოგადოების, რომელიც ეკლესიაში არ დადის და თავს იმით იმართლებს, რომ "მღვდლები არ არიან წმინდები" ან "ეკლესიის მჯერა - მღვდელის არა" და სხვა. ეს ფრაზები ხომ გაგიგონია. ხოდა ეხლა ასეთ ხალს შენ რომ იმას ეტყვი, რომ "რიგით მღვდელს" (თუ ის წმინდა არ არის) არ შეუძლია ცოდვების მიტევება, ამით არგუმენტი შეემატება, თვითრჯულში განმტკიცდება და მე მგონი უფრო დაბრკოლდება.

საერთოდაც მგონია, რომ მართლა ძალიან ფაქიზი თემაა, ერთის მხრივ არ უნდა ჩავარდეთ განკითხვაში და მით უფრო მოქმედი სასულიერი პირის, მეორეს მხრივ, არის საკითხები რომელიც ერთგვარ წინააღმდეგობას იწვევს.

მე პირადად მგონია, რომ ამ წიგნის დამწერმა, (ავტორმა) შეიძლება ყველაფერი კარგად ვერ გაიგო, არა მგონია ავტორი დოგმატიკაში გარკვეული ყოფილიყო, უბრალოდ წიგნი აგებულია ემოციებზე და განცდებზე, ნუ კონტექსტი მაინც მთავარი და არსებითია.

მაG: შეიძლება მამა გიორგი ფრაზაში ეძიეთ "წმინდა მღვდელი" გულისხმობდა არა "წმინდას" როგორც ასეთს, არამედ მოძღვარს, მასწავლებელს ამ სიტყვის საუკეთესო გაგებით, რომელიც არა მხოლოდ ასე ვთქვათ შენდობის ლოცვებს წაუკითხავს მრევლს, არამედ თავისი პირადი მაგალითით, მოღვაწეობით, ადამიანის სულიერი წინამძღოლი გახდება და დააყენებს და ატარებს სწორ გზაზე, რასაც გზა უფლისა ჰქვია.

ისიყვარულეთ:0

დამიანე

[მხევალი ნინო]

damiane80


:პუა: გაიხარე შენ კაი აადამიანო

მაG: შეიძლება მამა გიორგი ფრაზაში ეძიეთ "წმინდა მღვდელი" გულისხმობდა არა "წმინდას" როგორც ასეთს, არამედ მოძღვარს,

მეც ამას გავკივი, იქნებ, ან ცამწერმა ვერ გაიგო, ან განმარტებას საჭიროებს თქო და პასუხად ვიღებ იმას, რომ თურმე ახალ რელსებზე გადავდივართ და ახალ მოძღვრებას ვსუმენთ და ამას უპრობემოდ მეუბნებიან

გვირილა მარი ძალიან მმიყვარს, თვითონაც იცის ეს, მაგრამ რა ვქნა, არის რაღაც რაშიც მის აზრს ვერ გავიზიარებ. არანაირი ახალი და გნსხვავებული სწავლება!!!

[მხევალი ნინო]

თუ მოძღვარი რაიმე არამართლმადიდებლურს ქადაგებს და გადადის სჯულიდან, განერიდე მას, როგორც მტერს და ბოროტს.

ვაი სულო, არადა, ახალი რელსებიო, ახალი აღმოჩენები და ახალი სიტყვები მართლმაიდებლობასიო. ამას ჩვენი გონება ვერ მივდებოდა გუშინო და დღეს გვიქადაგებენო, დაფარული სწავლებაო.
მე არ ვვამბობ, რომ მამა გიორგი ცუდია, მაგრამ ამ სიტყვებით უნდა მიხვდე მაინც, განსხვავებული ქადაგება ახალი სიტყვა კი არაა მართლმადიდებლობასი, არამედ, მწვალებლობაა.

მამა გიორგის არ ვებრძვი და არ ვამბობ, რომ მწვალებელია, მაგრამ გაფეტიშება რომ ვიცით მოძღვრების ესაა ცუდი ტქო.


--------------------
აღიმსთვე შუაღამესა, და ხმობდე: წმიდა ხარ, წმიდა ხარ, წმიდა ხარ შენ ღმერთო ჩუენო, ღვთისმშობელისა მიერ შეგვიწყალენ ჩუენ.

[თამარ]

guest1

ყოველგვარი ჭეშმარიტი ნიჭი მოდის მხოლოდ უფლისაგან. ამას მამა გიორგი ბევრგან ამბობს

დიახ და კარგი იქნება, თუ დავამატებთ, რომ ეს ფრაზა სახარებასა და სამოციქულოში არაერთხელ წერია, თორემ ვინმეს ეჭვი გაუჩნდეს შეიძლება.
მე ვფიქრობ, რომ ეს დავიდარაბა გამოწვეულია იმით, რომ ხშირად ხდება ელემენტარული გაუგებრობები. როგორც ნინოც ამბობს, ერთი სიტყვის შეცვლა იწვევს დიდ გაუგებრობებს, მით უმეტეს, როცა ადამიანი ან სიმბოლურად, ანდა სალოსურად ამბობს რაიმეს.
საბოლოო ჯამში, ის, რაც მომისმენია მამა გიორგისგან (ბევრით ვერ დავიკვეხნი), შემდეგ შემხვედრია სახარებაში. ასევე, არეოპაგიტიკაშიც შემხვდა მისი სწავლებები. ანუ, ყველაფერი, რასაც ის ასწავლის, მოდის ნამდვილად წმიდა წერილიდან, ასევე წმიდა მამების ნაშრომებიდან. ის საუბრობს საკმაოდ ცოტას, და მე ჯერ არ გამიგია რაიმე ისეთი (ხაზგასმით მინდა ვთქვა, პირადად მისგან), რაც ეწინააღმდეგება მართლმადიდებლურ დოგმატიკას და რაიმე პროტესტის გრძნობას გამოიწვევდეს ან მიუღებელი იყოს.
მე მგონი, ვცდებით, როცა გვგონია, რომ რაიმე ახალ სწავლებას აქვს ადგილი. სწავლება არ იცვლება, მამა გაბრიელიც ამბობდა, ვაი მას, ვინც სახარებას შეცვლისო. მაგრამ ეს სწავლება არის უზარმაზარი. იოანეს სახარების ბოლოში რა წერია? ყველაფერი რომ აღმეწერა, ვერ დაიტევდა წიგნებიო!
რაც შეეხება მამა გიორგის შესახებ შედგენილ წიგნებში არსებულ გაუგებარ და პრობლემურ ადგილებს, ამის შესახებ უკვე ბევრჯერ ითქვა, რომ შესაძლოა, შეცდომით იყოს ჩაწერილი ან ზოგიერთი ფიგურალური ნათქვამი პირდაპირ იქნას გაგებული.
გარდა ამისა, ჩვენ ვერ დავიჩემებთ, რომ ვიცით ყველაფერი და მთლიან მართლმადიდებლურ გარდამოცემებსა და ყველა ნაშრომს ვიცნობთ.
გარდა ყბადაღებული მიცვალებულთა სულების მდგომარეობის ამსახველი ეპიზოდებისა, მე მგონი, ამ წიგნებში არაფერი ისეთი პრობლემური არ არის. ხოლო მათი ზემოქმედება ასეთია: ადამიანები კითხულობენ დიდი ინტერესით და პოულობენ იმედს, ნუგეშს, ბრუნდებიან ეკლესიაში, ხვდებიან, რომ მთელი ერის გულის გაწმენდა და მონანიება არის ქვეყნის მდგომარეობის შეცვლისკენ ერთადერთი გზა. მე არ მინახავს ჯერ ადამიანი, რომ ამ წიგნებს ეკლესიისთვის ჩამოეშორებინოს - ერთი პერიოდი ასეთი ტიპის ხმები ვრცელდებოდა მრევლში. მინახავს პირიქით - სიკეთისკენ შემობრუნებულები, როგორც მარიამიც აღნიშნავს საკუთარ მაგალითზე, აღმსარებლები და მაზიარებლები.
მე პირადად მაქვს მოძღვრისაგან კურთხევა მამა გიორგისთან ურთიერთობასა და ასევე წიგნების კითხვაზე, არავითარი პრობლემა ამაზე არ მაქვს. ბოლოს და ბოლოს, ყველას გვაქვს თავისუფალი ნება და საკუთარ ცოდვებზე თავად ვაგებთ პასუხს უფლის წინაშე. ამიტომ ყველამ საკუთარ გულში ჩავიხედოთ კარგად და გვახსოვდეს, ვინ ვართ, საიდან მოვდივართ, კარგი თვისებები განვამტკიცოთ, ცუდს ვებრძოლოთ. ვიფიქროთ ჩვენს დაჯიჯგნილ და დატანჯულ ქვეყანაზე. თითოეულ ჩვენგანს უამრავის გაკეთება შეუძლია.
მამა გაბრიელი ხომ ამბობდა, "ვაი იმ ბერსა და მონაზონს, ვისაც თავისი ერის სატკივარი არ სტკივაო". ის ასევე ასწავლიდა - "სახარებაში არის პასუხი ყველაფერზე".
ახლა ვკითხულობ წიგნს "მადლმოსილი ბერი", რომელიც არქიმანდრიტი იოანე მასლოვის შესახებ მოგვითხრობს. ვერ წარმოიდგენთ, რამდენი საერთოა მამა გიორგისა და მამა გაბრიელთან. მამა იოანეც ხაზგასმით ამბობდა, რომ პატრიოტი უნდა იყოს სასულიერო პირი. ეს ისეთივე ჭეშმარიტებაა, როგორც ის, რომ თუ დედა არ გიყვარს, სხვა ქალს ვერ შეიყვარებ; თუ ოჯახის წევრი არ გიყვარს, ვერ შეიყვარებ მოყვასს. და თუ მოყვასი არ გიყვარს, ვერ შეიყვარებ ღმერთს.
მამა გიორგის ახლობლობაში იყო ერთი შესანიშნავი ქალბატონი, მარიამ ფარცვანია, რომელსაც ყველაზე უკეთ ესმოდა მისი (თავად აღნიშნავს ამას მამა გიორგი). სამწუხაროდ, შარშან ტრაგიკულ ვითარებაში გარდაიცვალა, გარდაიცვალა ძალადობრივი (მოწამეობრივი) სიკვდილით. ის იყო პირველი წიგნის რედაქტორი.
მხევალი ნინო
წმინდა მღვდელი ეძიეთო, რომ ამბობს, ნამდვილი ღვთისმსახური ეძიეთო, ეს იგულისხმება. ამას თვით სიმონ ახალი ღვთისმეტყველიც არაერთხელ უსვამს ხაზს. ანუ რაღაცა ზებუნებრივ თვისებებზე კი არაა აქ ლაპარაკი. ყველა თავისი სულიერი მდგომარეობის შესაბამისად პოულობს მოძღვარს, ასე მგონია მე. როდესაც ნამდვილის ძებნას იწყებს, პოულობს კიდეც. არც ისე ცოტანი არიან, ღვთის მადლით. რუსმა მონაზონმა მითხრა თბილისში, იოანე ღვთისმეტყველის ტაძარში - ნუ იტყვიო, კარგი მოძღვარიო - ამაში განკითხვის ელემენტია, ესე იგი, ვიღაცას ცუდ მოძღვრად მიიჩნევო. თქვი - ნამდვილი ღვთისმსახურიო (истинный слуга божий).
გაუგებრობას იწვევს-ხოლმე ასეთი ფრაზებიც - უბრალო ადამიანებში, მასწავლებლებში, ექიმებში, ხელოვანებში, მსახიობებშიც არიან წმიდანები.
ვაჟა-ფშაველა უხრწნელი იყო.
ამის მაგალითი არაერთი გვაქვს - დიმიტრი ყიფიანი, ილია ჭავჭავაძე; ხატმწერი რუბლიოვი. რამდენი წმიდა მეფე და დედოფალია, მაგრამ რამდენი იქნება ისეთი, ვის შესახებაც ვერ გავიგებთ ვერასოდეს.
ამის დამამტკიცებლად არის მოყვანილი მაგალითი მაკარი დიდის ცხოვრებიდან, სადაც ორი უბრალო დიასახლისი დასახელებულია, როგორც თვით მაკარი დიდზე მეტნი.
ხიბლის რომ გვეშინია, კარგია და სწორიც, მაგრამ ხიბლის ზედმეტი შიშის გამო ცოდვაში ვიბანავოთ და სიწმიდისკენ არც კი მივისწრაფვოდეთ - ეს ხომ არ აწყობს ზუსტად ბოროტს?
პავლე მოციქული ქრისტიანებს წმიდანებად მოიხსენიებს. დღეს ამ იდეალს ხალხი ძალიან ჩამოშორდა, მაგრამ საბოლოო მიზანი ადამიანის ცხოვრების ზუსტად განწმენდა უნდა იყოს. ერის ადამიანიც უნდა მიისწრაფვოდეს სიწმინდისაკენ სიმდაბლისა და გულშემუსვრილების გზით და ამ მისწრაფებით ცხონდება.

[მხევალი ნინო]

თამარ


თამარ, მგონია ერთსა და იმავეს ვამბობთ და ტან ვკამათობთ.

ფაქტიურად შენც ამბობ, რომ რაღაც ისე არ წერია წიგნში, ოღონდ ამას ტავისი ახსნა აქვსო. ამას ვამბობ მეც, რაღაც ისე არ წერია და ამას თუ აქვს ახსნა, თუ ამბობს მამაგიორგი ამ სიტყვების ქვეშ რას გულისმობს ტქო.


არავის წინააღდეგი არ ვარ, რაზეა საუბარი, მაგრამ თუ რაიმე არასწორად გადმოიცემა, ის უნდა განიმარტოს, რომ პირველ რიგში ხალხმა არ დაიწყოს არასწორი სწავლების გამეორება. პირადად ჩემი მიზანი ესაა.

მაგრამ ეს სწავლება არის უზარმაზარი

ამ ,,უზარმაზარიდან,, ამბობს მამა გიორგი რამეს? არ მგონია, იამს ამბობს , რაც ჩვენც ვიით და თიტქოს განსხვავებულად

რაც შეეხება ,,უზარმაზარ,, სწავლებას, ამაში რას გულისმობ, ვერ გავიგე. რაც არ უნდა დიდი იყოს სწავლება, ის რაღაცა სახით არსებობს და მეორე სახით ვერ იარსებებს. ანუ, იმ ,,უზარმაზარიდანაც,, ის უნდა ტქვას და იქადაგოს ყველამ, რაც მიღებულია ეკლესიის მიერ, რასაც ეკლესია ასწავლის.

რაც შეეხება ამას,

წმინდა მღვდელი ეძიეთო, რომ ამბობს, ნამდვილი ღვთისმსახური ეძიეთო, ეს იგულისხმება

თვითონ წიგნი მე არ წამიკიტხია, მაგრამ ამას შენ განმარტავ, ეს იგულისმებაო, თუ როცა წიგნს კიტხულობ , ხვდები რომ ეს იგულისმება? ანუ, რისი ტქმა მინდა, თუ მხოლოდ შენ ხვდები და სხვა ისე იგებს როგოც წერია, ანუ ის სხვა არასწორ სწავლებას იღებს, ხომ ხვდები. თორემ, მე არ ვამბობ, რომ მამა გიორგი მწვლებელია ან ცუდია. შესაძლოა, ვიღაც უნიჭოდ ცაიწერა მისი ქადაგება. ნაწერი, ცოტა ცივია და უმეტყველო, საუბარს გამომსახველობა სდებს ტან, ემოციები, ამიტომ, უფრო ხვდები ვინ რას გულისმობს რაღაც სიტყვებში, რაც ნაწერში არ ცანს ხოლმე. ან ძალიან კარგი მწერალი უნდა იყო, რომ ეს გამოაჩინო. ვინ რა ცაწერა, როგორ ჩაწერა, ცვენ არ ვიცით.შეიძლება რაღაც დამახინჯდა კიდეც. მტავარია, მკიტხევლს არასწორი წარმოდგენა არ შექმანს რიგ საკიტხებზე, თორემ, მე პირადად ეჭვი არ მეპარება, რომ მამა გიოგი გამორცეული პიროვნებაა.

ეტყობა ამ წიგნში მაინც არის რაღაც არსწორი სწავლებები გაპარული და რედაქტირებას საჭიროებს, რადგან როგორც მე ვიცი (თუ არ ვცდები) აიკრძალა მისი გაყიდვა. წერასაც ნიჭი და ცოდნა უნდა, რომ მიადგებიან და ვისაც არ ეზარება წერს, სადაა მასე.