"ჩვენ ვსწავლობთ ბიბლიას", ბავშვებს მოსწონთ და იქნებ ჩვენც მოგვეწონოს... პარამეტრები

[lingvo]

კი ბატონო, ერთი მხრივ ეს იყო შემზადება მოციქულებისა იმ დიდი მოვლენისადმი, რაც მოგვიანებით აღსრულდა. მაგრამ ამ მოვლენას სხვა უფრო დიდი მიზანდასახულობაც ქონდა.

ეს საინტერესოა, თუ რა იყო უფრო დიდი მნიშვნელობა. იმედია დაწერენ განმარტებას.

მაგრამ მათეს სხარების X თავში ვკითხულობთ:

განკურნეთ სნეულნი, განწმინდეთ კეთროვანნი, აღადგინეთ მკვდარნი, განდევნეთ ეშმაკნი; უსასყიდლოდ მიგიღიათ და უსასყიდლოდვე გაეცით. (მათე 10,8).

ანუ მე როგორც გავიგე ნეტარი თეოფილაქტე გულისხმობს განმარტებაში, რომ ეს ნიჭები მათ უკვე მიმადლებული ქონდათო, ახლა კი ცოდვათა მიტევების ძალაუფლება მიიღესო.

[tamuna m]

tamuna m
შენ ჯერ კიდევ ძველ აღთქმაში ცხოვრობ? არადა არ გეტყობა

ვა, რატომ ვერ მატყობ?
აშკარად სხვა რამ ვიგულისხმე შენ კითხვაში

[lingvo]

afxazi
დავით, წმ. იოანე ოქროპირის განმარტება მოვიძიე. სამწუხაროდ ქართულად ვერა, მაგრამ მაინც დავდებ. აქაც ფაქტობრივად იგივე შინაარსითაა განმარტებული ეს ადგილი:

«Сказав это, дунул, и говорит им: примите Духа Святаго. Кому простите грехи, тому простятся; на ком оставите, на том останутся» (ст. 22, 23). Как царь, посылая правителей, дает им власть и заключать в темницу, и освобождать из темницы, так и Христос, посылая учеников, облекает их такою же властью. Как же Он прежде сказал: «если Я не пойду, Утешитель не приидет к вам» (Иоан. 16:7), а теперь дает Духа? Некоторые говорят, что Христос не сообщил ученикам Духа, а только посредством дуновения сделал их способными к Его принятию. Ведь если Даниил, при виде ангела, пришел в «ужас» (Дан. 8:17), то чего не испытали бы и ученики, если бы приняли эту неизреченную благодать, не будучи наперед к тому приготовлены? Потому-то, говорят, Христос не сказал: вы приняли Духа Святого, но «примите Духа Святаго». Но не погрешит тот, кто скажет, что и тогда ученики получили некоторую духовную власть и благодать, только — не воскрешать мертвых и совершать чудеса, а отпускать грехи, — так как различны дарования Духа. Потому-то Христос и присовокупил: «кому простите грехи, тому простятся», — показывая, какой род благодатной силы даруется им. А впоследствии, спустя сорок дней, они получили силу чудотворений, почему Христос и говорит: «вы примете силу, когда сойдет на вас Дух Святый; и будете Мне свидетелями в Иерусалиме и во всей Иудее» (Деян. 1:8);

ანუ ამით მაცხოვარმა მოამზადა მოციქულები სულთმოფენობისთვის.

[afxazi]

მოკლედ რთულ შეკითხვებს ვსვამ

ანუ რას ვგულისხმობრი:

კირილე ალექსანდრიელის სიტყვებით გიპასუხებთ:

რადგან ქმნილებათაგან ყოველგვარი სრულყოფილება სულიწმინდის მიერაა, რომლითაც ღვთის ხატადაც გახდა ადამიანი, ეს ნახელოვნები ცოცხალი არსება, როგორც ღვთისადმი ხატქმნილი სულიწმინდის თანაზიარებით. ამასთან ღვთისგან რისი შთაბერვაც დაამტკიცა მოსემ ადამიანებში, იგი განაახლა ჩვენში ქრისტემ მკვდრეთით აღდგომის შემდეგ, შთაჰბერა რა თავის მოწაფეებს და უთხრა: მიიღეთ სულიწმინდა, რომ კვლავ უკუხატქმნილნი დასაბამიერი ხატისადმი, თანახატნი გამოვჩენილიყავით შემოქმედისა სულიწმინდის ზიარების გზით.

[lingvo]

მოკლედ რთულ შეკითხვებს ვსვამ

ანუ რას ვგულისხმობრი:

კირილე ალექსანდრიელის სიტყვებით გიპასუხებთ:

რადგან ქმნილებათაგან ყოველგვარი სრულყოფილება სულიწმინდის მიერაა, რომლითაც ღვთის ხატადაც გახდა ადამიანი, ეს ნახელოვნები ცოცხალი არსება, როგორც ღვთისადმი ხატქმნილი სულიწმინდის თანაზიარებით. ამასთან ღვთისგან რისი შთაბერვაც დაამტკიცა მოსემ ადამიანებში, იგი განაახლა ჩვენში ქრისტემ მკვდრეთით აღდგომის შემდეგ, შთაჰბერა რა თავის მოწაფეებს და უთხრა: მიიღეთ სულიწმინდა, რომ კვლავ უკუხატქმნილნი დასაბამიერი ხატისადმი, თანახატნი გამოვჩენილიყავით შემოქმედისა სულიწმინდის ზიარების გზით.

და შექმნა უფალმან ღმერთმან კაცი მტუერისა მიმღებელმა ქვეყანისაგან. და შთაბერა პირსა მისსა სული სიცოცხლისაჲ და იქმნა კაცი იგი სულად ცხოველად.
(დაბ. 2,7)
ეს განაახლა მაცხოვარმა ხომ?

[afxazi]

lingvo

ხო.

[lingvo]

lingvo
ხო.

ველით მორიგ საინტერესო კითხვას

[afxazi]

lingvo

ველით მორიგ საინტერესო კითხვას

ხო ერთი შეკითხვა მაქვს კიდევ. თუმცა ეს არ ეხება იმდენად წმინდა წერილს, რამდენადაც ღვთისმეტყველებას, თუმცა მაინც აქ დავსვამ ამ შეკითხვას და თუ გაამართლებს ანალოგიურ თემა ღვთისმეტყველებაშიც გავხსნათ.

ხო, კითხვა ასეთია:

მოგეხსენებათ ადამი ცოდვით დაცემამდე სამოთხეში მყოფობდა, იყო უცოდველი და ა.შ. ანუ ის ცხოვრობდა ნეტარებაში.

ხოდა კითხვაც: ხარისხობრივად ადამის სამოთხისეული, ცოდვით დაცემამდელი, მდგომარეობა უფრო აღმატებულია, თუ მაცხოვრის მიერ გამოხსნილი ამა თუ ცხონებულის.

პასუხი უნდა იყოს კარგად ჩამოყალიბებული.

[აკაკი]

afxazi
დიდი არაფერი მესმის მაგრამ:

მე მგონია, რომ ადამის დაცემამდელი მდგომარეობა უფრო აღმატებულია ვიდრე ჩვენი ახლანდელი, ქრისტე უფალმა კი ყველაფერი აღგვიდგინა, ჩვენ მაინც მოკვდავნი ვართ (სამოთხეში კი ადამი დაცემამდე უკვდავი იყო), მაგრამ მკვდრეთით აღვდგებით. - ანდა შეიძლება ითქვას, რომ იგივეა ჩვენი მდგომარეობა?!

[ბადრი]

afxazi

ხარისხობრივად ადამის სამოთხისეული, ცოდვით დაცემამდელი, მდგომარეობა უფრო აღმატებულია, თუ მაცხოვრის მიერ გამოხსნილი ამა თუ ცხონებულის.

ვფიქრობ ეს მდგომარეობები შეიძლება შევადაროთ ადამიანის ბავშვობას (სამოთხე) და ზრდასრულ ასაკს. თუ ზრდასრული ადამიანი ბავშვივით წმიდაა და თან ასაკისამებრ ბრძენი შესაბამისად ის ხარისხობრივად უფრო მაღალ სფეხურზე იმყოფება.

[მხევალი ნინო]

afxazi

ხოდა კითხვაც: ხარისხობრივად ადამის სამოთხისეული, ცოდვით დაცემამდელი, მდგომარეობა უფრო აღმატებულია, თუ მაცხოვრის მიერ გამოხსნილი ამა თუ ცხონებულის.

მე მგონი უფრო აღმატებული ცხონებული ადამიანი იქნება, რადგან მეროგორც მახსოვს ადამის დაცემის ერთ-ერთი საფუძველი, მისი გამოუცდელობა იყო. ანუ,მას ჰქონდა ცოდნა,ცოდვაც უცხო იქნებოდამისტვის, მაგრამ გამოუცდელი იყო.ალბათ,ეს ყველაფერი მას აასე ვთქვათ ნაჩუქარი ჰქონდა.

ეხლა გზა გაიარა ადამის მოდგმამ დაგაიზრადა,ისწავა და აშ და ის სიწმინდე რაც ცხონებულებმამიაღწიეს ბრძოლის შედეგია.
მოკლედ, რაღაცეებს ვმსჯელობ მე აქ და არ ცქმოლოთ...

[afxazi]

მხევალი ნინო

პრინციპში მართალი ხარ

[მხევალი ნინო]

afxazi

პრინციპში მართალი ხარ

:გავამაყდისმაილიკი:

ეხლა, შენ თქვი უფრო დასაბუთებულად დასრულყოფილად, რაც მე აქ ვიცოდვილე ის

[athos]

ბადრი

რატო შეგიძლია აგვიხსნა?

ბოდიში, რომ ასე დაგვიანებით ვწერ პასუხს.

მართლმადიდებელი ეკლესია ყოველთვის ავტორიტეტულად მიიჩნევდა სამოცდაათი განმმარტებლის თარგმანს (სეპტუაგინტას).
ეს თარგმანი შესრულებულია ძვ. წელთ აღრიცხვით მე-3-2 სუკუნეში. გადმოცემით ის ბერძნულად თარგმნეს ებრაელმა სწავლულებმა მეფე პტოლემეოს II-ის დაკვეთით.
სახარებაში მოყვანილი ძვ. აღთქმის ციტატებიდან უმრავლესობა, სეპტუაგინტას მიხედვითაა.

რაც შეეხება ებრაულ ტექსტს, მას მასორეთულსაც უწოდებენ. ამ ტექსტის საბოლოო სახით ჩამოყალიბება ახ. წელთაღრიცხვის I საუკუნეში დაიწყო და საბოლოოდ VII-IX საუკუნეებში დამთავრდა. მის რედაქტორებს მასორეთებს უწოდებდნენ (მასორა ტრადიციას ნიშნავს) და ტექსტის სახელიც აქედან მოდის.
მასორეტები ცდილობდნენ თავიანთი ტექსტის დამკვიდრებას, ამიტომ ხდებოდა ყველა სხვა ვერსიის განადგურება. ეს ხდებოდა ხელნაწერების დამარხვით. ძალიან საინტერესო ებრაული წესი იყო. ისინი თვლიდნენ, რომ დამარხვას შეეძლო ეხსნა ყოველივე კეთილი ხელყოფისგან და აღეკვეთა ყოველივე ბოროტი.

მასორეთული ბიბლიის მიხედვით ბევრი ქრისტიანებისთვის ძალიან მნიშვნელოვანი წინასწარმეტყველება სხვანაირად ჟღერს.
ებრაული ტექსტისა და ბერძნული თარგმანის განსხვავებებზე ჯერ კიდევ ძველი მამები წერდნენ. მაგალითად იუსტინე მარტვილი (ის ადანაშაულებს იუდეველებს, რომ მათ მრავალი წინასწარმეტყველება ამოიღეს თავიანთ ხელნაწერებში, რაც ბერძნულში არის).
წმ. ირინეოს ლიონელი წერს: "ბერძნულად თვითონ იუდეველებმა თარგმნეს გაცილებით ადრე, ვიდრე უფალი მოვიდოდა, რათა არავის არავითარი ეჭვი არ გასჩენოდა, თითქოს იუდეველებმა ჩვენს საამებლად თარგმნეს ასე".
წმ. იოანე ოქროპირი წერს: "70 მთარგმნელი სამართლიანად იმსახურებს ყველაზე მეტ ნდობას. ისინი (ებრაული ტექსტის ავტორები) ქრისტეს მოსვლის შემდეგ თარგმნიდნენ და იუდეველებად რჩებოდნენ, ამიტომ თამამად შეიძლება მოველოდეთ, რომ მათ უფრო მტრული მოსაზრებებით დაამახინჯეს წინასწარმეტყველებები. 70-მა მთარგმნელმა კი ქრისტეს მოსვლამდე 100 და მეტი წლის წინ წამოიწყეს ეს საქმე და თან თავიანთი მრავალრიცხოვნების გამო ყოველგვარი ეჭვისგან თავისუფალნი არიან. ისინი დროითაც, სიმრავლითაც და ერთმანეთთან თანხმობითაც უფრო მეტ ნდობას იმსახურებენ"

საკმაოდ ვრცელი თემაა. ვეცადე შეძლებისდაგვარად მოკლედ დამეწერა. იმედია გასაგებია.

[athos]

მხევალი ნინო

იქ წერია, ''და განავლინა ყორანი ხილვად, უკუეთუ მოაკლდა წყალი და განსრული არა კუალად იქცა ვიდრე განჴმობადმდე წყლისა ქუეყანისაგან''



ანუ მაინც დაბრუნებულა, ოღონდ ბოლოს?

არა.
ვიდრე არ ნიშნავს რომ განხმობის შემდეგ დაბრუნდა.

შეადარე: 25. და არა იცოდა იგი, ვიდრემდე შვა ძე იგი მისი პირმშოჲ და უწოდა სახელი მისი იესუ.

[ბადრი]

athos

ბოდიში, რომ ასე დაგვიანებით ვწერ პასუხს.მართლმადიდებელი ეკლესია ყოველთვის ავტორიტეტულად მიიჩნევდა სამოცდაათი განმმარტებლის თარგმანს (სეპტუაგინტას). ეს თარგმანი შესრულებულია ძვ. წელთ აღრიცხვით მე-3-2 სუკუნეში. გადმოცემით ის ბერძნულად თარგმნეს ებრაელმა სწავლულებმა მეფე პტოლემეოს II-ის დაკვეთით.სახარებაში მოყვანილი ძვ. აღთქმის ციტატებიდან უმრავლესობა, სეპტუაგინტას მიხედვითაა.რაც შეეხება ებრაულ ტექსტს, მას მასორეთულსაც უწოდებენ. ამ ტექსტის საბოლოო სახით ჩამოყალიბება ახ. წელთაღრიცხვის I საუკუნეში დაიწყო და საბოლოოდ VII-IX საუკუნეებში დამთავრდა. მის რედაქტორებს მასორეთებს უწოდებდნენ (მასორა ტრადიციას ნიშნავს) და ტექსტის სახელიც აქედან მოდის.მასორეტები ცდილობდნენ თავიანთი ტექსტის დამკვიდრებას, ამიტომ ხდებოდა ყველა სხვა ვერსიის განადგურება. ეს ხდებოდა ხელნაწერების დამარხვით. ძალიან საინტერესო ებრაული წესი იყო. ისინი თვლიდნენ, რომ დამარხვას შეეძლო ეხსნა ყოველივე კეთილი ხელყოფისგან და აღეკვეთა ყოველივე ბოროტი.მასორეთული ბიბლიის მიხედვით ბევრი ქრისტიანებისთვის ძალიან მნიშვნელოვანი წინასწარმეტყველება სხვანაირად ჟღერს.ებრაული ტექსტისა და ბერძნული თარგმანის განსხვავებებზე ჯერ კიდევ ძველი მამები წერდნენ. მაგალითად იუსტინე მარტვილი (ის ადანაშაულებს იუდეველებს, რომ მათ მრავალი წინასწარმეტყველება ამოიღეს თავიანთ ხელნაწერებში, რაც ბერძნულში არის).წმ. ირინეოს ლიონელი წერს: "ბერძნულად თვითონ იუდეველებმა თარგმნეს გაცილებით ადრე, ვიდრე უფალი მოვიდოდა, რათა არავის არავითარი ეჭვი არ გასჩენოდა, თითქოს იუდეველებმა ჩვენს საამებლად თარგმნეს ასე".წმ. იოანე ოქროპირი წერს: "70 მთარგმნელი სამართლიანად იმსახურებს ყველაზე მეტ ნდობას. ისინი (ებრაული ტექსტის ავტორები) ქრისტეს მოსვლის შემდეგ თარგმნიდნენ და იუდეველებად რჩებოდნენ, ამიტომ თამამად შეიძლება მოველოდეთ, რომ მათ უფრო მტრული მოსაზრებებით დაამახინჯეს წინასწარმეტყველებები. 70-მა მთარგმნელმა კი ქრისტეს მოსვლამდე 100 და მეტი წლის წინ წამოიწყეს ეს საქმე და თან თავიანთი მრავალრიცხოვნების გამო ყოველგვარი ეჭვისგან თავისუფალნი არიან. ისინი დროითაც, სიმრავლითაც და ერთმანეთთან თანხმობითაც უფრო მეტ ნდობას იმსახურებენ"საკმაოდ ვრცელი თემაა. ვეცადე შეძლებისდაგვარად მოკლედ დამეწერა. იმედია გასაგებია.

გასაგებია

[mari-mari15]

რაღაც სიმშვიდეა აქ და კითხვას შემოგთავაზებთ.
სად ხდება პირველად ტერმინ,,ქრისტიანის,, ხსენება?

[Berckley]

სად ხდება პირველად ტერმინ,,ქრისტიანის,, ხსენება?

მოციქულთა საქმეში

[ბადრი]

mari-mari15
რომელ ქალაქში გულისხმობ?

[კესო]

ანტიოქიაში