"ქრისტეს სიყვარულით", დევიდ ჰეთევეი პარამეტრები

[zanneti]

mata
შენ არასწორად გამიგე მონანიება არის ერთჯერადი პროცესი ანუ მე რომ გეუბნები იმ ონანიებაზე ანუ როდესაც ინანიებ იშOბა ახალი ადმაიანი ანუ რაც წერია იოანე 3 თავში სადან იესო ბრძანებს ზეცით შOბაზე აი ეს ხდება მონანიების დროს თორემ ცოდვებს მეც არ ვინანიებ დევიდთან და არც მამაოსთან და არც სხვაგან არამედ უფლის წინაშე

ხოლო დევიდი ქადაგებს მონანიებას როგორც სახარებაშI ქადაგებდნენ მონანიებას მოციქულება მოწაფეები და მახარებლები

ეს მქონდა მხედველობაში აკაკი

რატომღაც უჭირთ, პროტესტანტებს ამ კითხვაზე პასუხი: რომელი სარწმუნოების მიმდევარი ხარ?

კი არ მიჭIრს არამედ აზრს ვერ ვხედავ იმიტომ რომ მე ვარ ქრისტიანი და არა რელიგიის კუთვნილება და საწმუხაროდ არიან ადამიანები რომლებიც იმას ანიჭებენ უპირატესობას რომ რელიგიაშI არიან და რელიგიას რაც ჩემთვის პირადად არაფერია იმიტომ რომ ქრისტე არ გეტყვის შენ რომელც რელიგიაშI იყავი და მინდა გითრათ რომ სულაც არ კი აინტერესებს რომელშI იყავი არამედ გეტყვის იყავი კი შენ ჩემი შვილი და ასრულებდი კი შენ ჩემს ნებას????

დაახლოებით ასეთI ფორმით იქნება და არა რელიგიის კუთვნილებით


ხოლო რაც შეეხება კიდვე სანამ მორწმუნე გავხდებოდი ბაპტისტებზე ამბობდნენ და ახლაც არის ეს ისტორია განთმული რომ ისინი იკეტებოდნენ და შუქს აქრობდნენ და დედას და დას არ ცნობდნენ ისე მრუშობდნენ და ამის მერე მე ისინი მძულდა ასე ვთქვათ სანამ სიმართლე არ გავიგე მათზე რომ ეს უბრალოდ ტყუილია ასეთი რამ მათ არ აქვთ და ვინ გაავრცელა ეს???
ვინ გაუგდო ხმა მათ???

[zanneti]

mata
შენ არასწორად გამიგე მონანიება არის ერთჯერადი პროცესი ანუ მე რომ გეუბნები იმ ონანიებაზე ანუ როდესაც ინანიებ იშOბა ახალი ადმაიანი ანუ რაც წერია იოანე 3 თავში სადან იესო ბრძანებს ზეცით შOბაზე აი ეს ხდება მონანიების დროს თორემ ცოდვებს მეც არ ვინანიებ დევიდთან და არც მამაოსთან და არც სხვაგან არამედ უფლის წინაშე

ხოლო დევიდი ქადაგებს მონანიებას როგორც სახარებაშI ქადაგებდნენ მონანიებას მოციქულება მოწაფეები და მახარებლები

ეს მქონდა მხედველობაში აკაკი

რატომღაც უჭირთ, პროტესტანტებს ამ კითხვაზე პასუხი: რომელი სარწმუნოების მიმდევარი ხარ?

კი არ მიჭIრს არამედ აზრს ვერ ვხედავ იმიტომ რომ მე ვარ ქრისტიანი და არა რელიგიის კუთვნილება და საწმუხაროდ არიან ადამიანები რომლებიც იმას ანიჭებენ უპირატესობას რომ რელიგიაშI არიან და რელიგიას რაც ჩემთვის პირადად არაფერია იმიტომ რომ ქრისტე არ გეტყვის შენ რომელც რელიგიაშI იყავი და მინდა გითრათ რომ სულაც არ კი აინტერესებს რომელშI იყავი არამედ გეტყვის იყავი კი შენ ჩემი შვილი და ასრულებდი კი შენ ჩემს ნებას????

დაახლოებით ასეთI ფორმით იქნება და არა რელიგიის კუთვნილებით


ხოლო რაც შეეხება კიდვე სანამ მორწმუნე გავხდებოდი ბაპტისტებზე ამბობდნენ და ახლაც არის ეს ისტორია განთმული რომ ისინი იკეტებოდნენ და შუქს აქრობდნენ და დედას და დას არ ცნობდნენ ისე მრუშობდნენ და ამის მერე მე ისინი მძულდა ასე ვთქვათ სანამ სიმართლე არ გავიგე მათზე რომ ეს უბრალოდ ტყუილია ასეთი რამ მათ არ აქვთ და ვინ გაავრცელა ეს???
ვინ გაუგდო ხმა მათ???

[zanneti]

იცით საკუთარი აზრი მინდა გამოვთქვა:

უმადურება შური ზიზღი ეს არის მრავლად აქ და ცილისწამება რომელსაც ვერ დავივიწყებ უბრალდო ეგოიზმით სასვეა პოსტები და მკრეხელობით

ვინ არის მწვალებელი??? დევიდ ჰათევეი???

უბრალოდ არ შემიძლია მართლა არ შემიძლია ამდენი რაღაცის კითხვა ამ უმადურების კითხვა


ვის არ გჯერათ რომ ადამიანმა ჯოხი გადააგდო??

დასუსტდა ღმერთი?

დაუძლურდა ღმერთის???

ღმერთის მიკერძოებული გახდა????

ადამიანი ქრისტეს ქადაგებს და თქვენ რაღა ცილს სწამებთ მას?


აბა მიდით კითხეთ იმ ადამიანებს ვინც რამოდენი წეილია ცცხოვრებონე და არ განკურნებულან და ახლა განიკურნენ არის თუ არა ეს ეშმაკის სასწაული



იცი მართალი თქვა ესთმა კარგმა პიროვნებამ რომ:

ვიღაც სხვა ადამიანი ცამოდის იხდის ნახევარ მილიონ ლაარს დაახლოებით და ინკურნებიან ადამიანები იღებენ ქრისტეს პირად მხსნელად ხოლო მისი შინაურება მას კიცხავენ


ანუ როგროც იოანეს 9 თავშია აღწერილი სტორია ზუსტად რომ ის არის

რელიგიური სიბრმავე და შიში რომ არ გააგდონ სინაგოგიდან რელიგიიდან როგოც გუშIნ დილით იქადაგა ხუცესმა

[mata]

zanneti

თორემ ცოდვებს მეც არ ვინანიებ დევიდთან და არც მამაოსთან და არც სხვაგან არამედ უფლის წინაშე

აუ ეს დამაინტერესდა ეხლა ძაან უფლის წინაშე ვინანიებო რომ ამბობ, როგორ ინანიებ უფლის წინაშე. დაუშვათ ჩაიდინე რამე ცოდვა. მაგ. იმრუშე. როგორ მოინანიებ? მეტს აღარ იმრუშებ თუ როგორ?

რავიცი თუ გინდა ნუ მიპასუხებ, გაქვს მაგის უფლება, მარა უბრალოდ დამაინტერესდა მართლა

[zanneti]

mata
მონანიება თვითონ ნიშნავს მოქცევას ცოდვისგან დიახ
ანუ

თუ მე ვიმრუშე ქალთან და მოვინანიე მე უკვე არ უნდა ვიმრუშო


მაგრამ არის ცოდვები რომელსაც ადამიანი ვერ ტოვებ ადვილად ანუ მაგალითად ფიქრები ეს გაცილებით ძნელია ვიდრე მაგალითად შეიკავო თავი მრუშობისგან გინებისგან, მოწევისგან იმიტომ რომ ფიქრი წამიერი ხოლო ამ სხვებზე კი დრო არის რომ მოეგო გონს


მონანიება კი ასე ხდება მივდივარ უფლის წინაშე და ვინანიებ მეტი არაფერი სხვა ანუ ვგულისხმობ რაიმე რიტუალს და ა.შ.

ხოლო ცოდვებთან ბრძოლა ამაში თუ უფალი არ გეხმარება ვერაფერს ვერ შეძლებ იმიტომ რომ მის უმისოდ შეუძლებელია გაანებო თავი ცუდვას შეიძლება გაანებო მაგრამ დროებით

[afxazi]

zanneti

ადამიანი ქრისტეს ქადაგებს და თქვენ რაღა ცილს სწამებთ მას?

მაგრად მაინტერესებს რას გულისხმობ ქრისტეს ქადაგებაშ? ამდენი ხანია გაიძახით ამ ფრაზას და ვერ მივაკვლიე რა იგულისხმება ამ ფრაზაში.

[zanneti]

afxazi
სახარებას ქადაგებს


კიდევ განვმეორდება რადგანაც დავწერე უკვე რომ ის ქადაგებს ისე როგორც ქადაგებდა პავლე (ოღონდ რატომ ადარებთ ასე ნუ იტყვით თუ შეიძლება) ანუ ქრისტეზე უფრო მეტის ცოდნა ყველას ჭირდება რომ მიუახლოვდეს მას რადგანაც არ არსებობს ადმაიანი ვინც შეიცნო ქრისტეზე ყველაფერი და ამტიომაც ღმერთის სხვადასხვა გზებით გვიხსნის ტავის ტავს და უფრო მეტ ცოდნას გვაძლევს


ეს არ უნდა ვიფიქროთ თითქოს ქრისტეზე გაიგე რომ ის არსებობს და რომ მოკვდა ეს საკმარისი იყოს მას პირადად უნდა იცნობდე თორემ რა ხეირი ამიდან რომ მე ვიცი რომ არსებობს ამერიკა თუ ის არ შევიცანი მისი ქალაქები ქუჩები შტატები აი მაშინ გავიცნობ მე ამერიკას და შემეძლება ვთქვა რომ ვიცი ამერიკა

შესაბამისად ღმერთას უნდა ვიცნობდეთ და კი არ უნდა ვიცოდეთ მასზე რომ სადღაც არის ღმერთი და რომ ის არსებობს ასე ხომ ეშმაკმაც იცის???

ამიტომ დევიდი ქადაგებს იმას რაც ღმერთმა მის ცხოვრებაში გააკეთა და მოწმობს ღმერთის ძალაზე და ქადაგებს ქრისტეს ანუ რომ ქრისტეა დიადი და რომ ის ცოცხალია და რომ უნდა შევიცნოთ იგი უფრო ახლოს რაშIც ნაწილობრივ გვეხმარება თავად


11. მანვე დაადგინა ზოგი მოციქულად, ზოგი წინასწარმეტყველად, ზოგი მახარებლად, ზოგნიც მწყემსებად და მოძღვრებად.

12. რათა სრულეყოთ წმიდანი მსახურების საქმისათვის - ქრისტეს სხეულის ასაშენებლად,


ბოლო აბზაცი ნახე რა წერია ეს ადამიანები არიან დაყენებული ქრისტეს სხეულის აღსაშნებლად და ასეთი სახის მსახურებები აშენებს ქრისტეს ეკლესიას

[mata]

zanneti
ცოდვების მონანიებასთან დაკავშირებით, საკმაოდ მომწონს თქვენი მიდგომა.

[zecis moqalaqe]

afxazi
იცით რაშია საქმე ჩემი მეზობლები მართლმადიდებლები არიან და მათგან ვიცი რომ ზოგჯერ მოძღვარს აუკრძალავს პროტესტანტებთან ურთიერთობა,(ყველა მოძღვარი არ არის ასეთი) ეს შემდეგ მითხრა, როცა გავიცანით ერთმანეთი გავუზიარეთ აზრები იმდენი რამე ჩვენ აზროვნებაში და შეხედულებებში სიახლე იყო მისთვის რომ გაკვირვებული რჩებოდა, მიხვდა რომ ჩვენც ჩვეულებრივი ქრისტიანები ვართ, თუნდაც ჩემი ძმაკაცები ასე რომ ჩვენ გაუგებრობაშიც შეიძლებ ვიყოთ და ბევრ რამეს როცა ვამბობ შეიძლებ დულის სიღრმეში ერთიდაიგივე რამეს ვგულისხმობთ მაგრამ სინამდვილეში შეხედულება იმდენად სხვანაირი გვაქვს ერთმანეთის მიმართ რომ ამ საერთოს დანახვა არ გვინდა, და რაც არ გივნდა ის არც გვაქ

zanneti
mata
მე მაინც ვფიქრობ რომ რაცა ასეთ ცოდვაზეა ლაპარაკი როგორიც არის მრუშობა, კარგი იქნებოდა რომ ვიღაც სანდო ადამიანთან გეღიარებინა, განა იმიტომ რომ რიტუალია ეს, იმიტომ რომ ხშირად ადამიანი როცა იგივე ცოდვის წინაშე დადგები ადვილი შესაძლებელია შეცდეს. როცა მარტო ხარ ცოდვასთან ადვილი შესაძლებელია გაგეპაროს აზრი როცა რომ შესცოდავ და ისევ მოინანიებ და ეს ჩვეულებად გადაგექცეს, მითუმეტეს როცა ძალიან გინდა რამის კეთება კარგი იქნება თუ გვერდში გეყოლება ადამიანი რომელიც სწორ აზრს შეგაწევს ხან შენ მას და ა,შ

[zanneti]

zecis moqalaqe
ეს რა თქმა უნდა მაგრამ ეს ხდება უკიდურეს შემთხვევაში ანუ თუ ვერ უძლებ უკვე ცოდვას ანუ უკვე ცოდვა მდგომარეობად გექცა ანუ ჩვეულებრივ მოვლენად მაშინ აუცილებელიც კია რომ აღიარო და მაშინ განთავისუფლდები და ძლევ ამ ცოდვას

მაგრამ ეს უკიდურეს შემთხვევაში

ანუ ცუდი იმაშI რომ აღიარო არაფერია პირიქით უკეთესია მაგრამ აქ სიფრთხილეა საჭირო დიდი რადგან ჯერ ერთი რომ მის თვალში ვისთანაც აღიარებ ცოდვებს უნდა იყოს სანდო და მერე კიდევ რომ არ იფიქროს ცუდი შეზე ანუ იმას თუ ვის გაანდო ეს ცოდვა უნდა ილოცო და მიიღო პასუხი წინააღმდეგ შემთხვევაშI ყველაზე ვერ ითქმევა ცოდვები ჩემი აზრით

afxazi

მე არ ვამბობ, რომ ეს ადამიანი მატყუარაა, უბრალოდ ის არ ქადაგებს ჭეშმარიტებას. თავის დროზე ნესტორსაც გულწრფელობა ამოძრავებდა და არაერთი დევნა განიცადა, ისევე როგორც არიოზმა არაერთი გადასახლება, მაგრამ ისინი ისტორიაში დარჩნენ როგორც ერესიარქები.

დაასაბუთე ძალიან გთხოვ თუ არადა მაშინ უბრალოდ სირცხვილია უკვე ამის მოსმენა დ აწკითხვა და მართლაც რაც იქ იქადაგეს რელიგიურ სიბრმავეზე იოანეს 9 თაიდან სრული ჭეშმარიტებაა ამ მდგომარეობასთან

იცი რა ადვილია ცილისწამება შენ კიდევ არ იცი ალბათ რა ადვილი
მაგრამ რაოტმ ასე დადე ფაქტები დადე მისი მხრიდან ღმერთის გმობის ფაქტები თუ არადა რატომ ავრცელებ ცრუ ჭორებს (უკაცრავად მაგრამ ჭორია ყველაფერი მოგონილი) გადაუმოწმებლად??

სხვა ქრისტე რომელია??? ბიბლიაშI რომ წერია იმას ქადაგებს ის ადამიანი და შენ რომელი იცი კიდევ???

ანუ აშკარად არ არის სიმართლე რასაც შენ ამბობ და ეს არის ტყუილი რასაც შენ ამბობ და თუ შენ მორწმუნე ხარ და თუ გინდა სიმართლე ილაპარაკო მაშინ არ უნდა დავწამოთ ცილი იმაში რასაც არ ავკეთებთ

ახლა განა ლამაზი იქნება ვთქვა რომ თქვენ სხვა სამებას არ აღიარებთ ისე როგორც საჭიროა???

ეს სიმართლე იქნება???

რა თქმა უნდა არა და შესაბამისად არც ისაა სიმართლე რასაც შენ ამბობ

[lingvo]

მონანიება კი ასე ხდება მივდივარ უფლის წინაშე და ვინანიებ მეტი არაფერი სხვა ანუ ვგულისხმობ რაიმე რიტუალს და ა.შ.

ცოდვების მიტევების უფლება უფალმა მოციქულებს დაუტოვა, მოციქულებისგან ეს პატივი ეპისკოპოსებს გადაეცათ, ეპისკოპოსებისგან კი მღვდლებს.

ამენ გეტყჳ თქუენ: რაოდენი შეჰკრათ ქუეყანასა ზედა, კრულ იყოს იგი ცათა შინა; და რაოდენი განჰჴსნათ ქუეყანასა ზედა, ჴსნილ იყოს იგი ცათა შინა.

(მათე 18, 18)

უკუეთუ ვიეთნიმე მიუტევნეთ ცოდვანი, მიეტევნენ მათ; და უკუეთუ ვიეთნიმე შეიპყრნეთ, შეპყრობილ იყვნენ.

(იოანე 20, 23)

ასე, რომ მოძღვრის გარეშე ვერავინ შეასრულებს სინანულის საიდუმლოს და შესაბამისად ამ საიდუმლოს გარეშე ვერ ცოდვები მიეტევებათ.

[zanneti]

lingvo
რას გულისხმობ მიტევებაში???

ანუუ ვინმეს აქ უფლება მიუტევოს ცოდვები გარდა იმისა რაც მის წნიააღმდეგ შეუცოდვას????


ანუ მე რომ მივიდე ეპისკოპოსთან და ვუთხრა მაპატიე ცოდვები ჩმეი ის მაპატიებს???

lingvo

ასე, რომ მოძღვრის გარეშე ვერავინ შეასრულებს სინანულის საიდუმლოს და შესაბამისად ამ საიდუმლოს გარეშე ვერ ცოდვები მიეტევებათ.

ტყუილია თან დიდი

[zecis moqalaqe]

მოციქულებისგან ეს პატივი ეპისკოპოსებს გადაეცათ, ეპისკოპოსებისგან კი მღვდლებს.

საიდან მოიტანე ეს? ვინ გითხრა?

[lingvo]

zanneti
როგორც სახარებიდან ვიცით და ზემოთ მოვიყვანე შესაბამისი ციტატები, ცოდვების მიტევების უფლება მღვდლებს აქვთ.

თუ მართლმორწმუნე ადამიანს სურს ცოდვების მონანიება და მისგან განწმედა უნდა მიიღოს მონაწილეობა სინანულის საიდუმლოში, რომელსაც მღვდელი აღასრულებს. ამ საიდუმლოში მონაწილეობის და ცოდვათა გულრწფელი აღიარების შემდეგ, მას უფლის სახელით მიეტევება ცოდვები.
მღვდელი - ღვთისმსახურია, რომელიც აღასრულებს ამ საიდუმლოს და აღმსარებელს უკითხავს შენდობის ლოცვას.
აქედან გამომდინარეობს რომ ამ საიდუმლოს გვერდის ავლით და მოძღვრის გვერდის ავლით არ მოხდება ცოდვათა მიტევება. ასეა დადგენილი უფლის მიერ.

[zanneti]

lingvo
ტყუილია თან დიდი და ახლა უკვე უფრო დიდი ტყუილია ჯობია შეჩერდე თორემ უკვე ერესში გადახვედი

არ მინდა მეოგბარო გაწყენინოო და სხვანაირი პოსტები გამომივიდეს უბრალოდ ისე არ გამიოგო ვითOმც მე რამე ვიცი და ბრძენი ვარ არა ეს ასე არ არის მაგრამ ის რაც შენ დაწერე ამას ბიბლია არ გვასწავლის ეს ნადვილად ასეა

მე ვიცი შენ არაფერ შუაშI ხარ ანუ ეს შენი გამოცხადება და შენი მოგონილი სწავლება არ არის ამიტომაც შენა რაფერ შუაშI ხარ მაგრამ გეტყვი ის სწავლება ტყუილია რომ ცოდვები არ მიგვეტევება ტყუილაი ეს

[lingvo]

პროტოპრესვიტერი მიქაელ პომაზანსკი

დოგმატური ღვთისმეტყველება

საიდუმლოს დადგინება

სინანულის საიდუმლო არის მადლმოსილი მღვდელმოქმედება, როდესაც მაცხოვრის აღთქმის თანახმად, საღვთო მოწყალებისა და ეკლესიის მწყემსის შუამდგომლობით, მორწმუნეს მიეტევება ცოდვები მათი აღიარებისა და შენანების შემდგომ.

სინანულის საიდუმლო კურნავს ადამიანის სულიერ სნეულებებს, აცილებს სულის მწიკვლს და ქრისტიანი ცოდვათა შენდობის მიღების შემდგომ ისევ უცოდველი და განწმედილი ხდება, ისეთი, როგორიც წყლიდან ამოვიდა ნათლისღების შემდგომ. ამიტომ სინანულის საიდუმლოს „სულის სამკურნალო“ ეწოდება. ნადგურდება ადამიანის დაცემისაკენ წარმმართავი, მისი გონების, გულისა და სინდისის დამაჩლუნგებელი, სულიერი ხედვის დამაბრმავებელი და ქრისტიანული ნების დამაუძლურებელი ცოდვები. ისევ აღდგება ცოცხალი კავშირი ეკლესიასა და უფალ ღმერთთან. ცოდვათა ტვირთის მოხსნით შემსუბუქებული ადამიანი ისევ სულიერად ცოცხლდება და კეთილ, ქრისტიანულ გზაზე შემდგარს ისევ ხელეწიფება განმტკიცება და სრულქმნა.

სინანულის საიდუმლო ორი ძირითადი ქმედებისაგან შედგება:

ა. ეკლესიის მწყემსის წინაშე მონანული ქრისტიანის მიერ თავისი ცოდვების აღიარება;

ბ. მღვდელმსახურის მიერ წარმოთქმული ლოცვითი ვედრება და ცოდვათაგან მონანულის განხსნა.

ამ საიდუმლოს აგრეთვე აღსარების საიდუმლოც ეწოდება (თუმცა ცოდვათა აღიარება მისი მხოლოდ პირველი, შესავალი ნაწილია), რაც სულის გულწრფელად გახსნისა და საკუთარ ცოდვათა გააზრების მნიშვნვლობას უსვამს ხაზს.

„უკუეთუ ვთქუათ, ვითარმედ ცოდვაჲ არა გვაქუს, თავთა თჳსთა ვაცთუნებთ და ჭეშმარიტებაჲ არა არს ჩუენ თანა. უკეთუ აღვიარნეთ ცოდვანი ჩუენნი, სარწმუნო არს და მართალ, რაჲთა მოგვეტევნეს ჩუენ ცოდვანი ჩუენნი და განგუწმინდეს ყოვლისაგან სიცრუისა“ (I ინ. 1,8-9).

აღსარება, ანუ გასაგონად წარმოთქმა, არის შინაგანი სინანულის გამოხატვა, მისი შედეგი და მაჩვენებელი. და რა არის სინანული? იგი მხოლოდ საკუთარი ცოდვილობის შეგნება ან საკუთარი თავის უღირსობის მარტივი აღიარება არ არის: არც დაშვებულ დაცემებსა და სისუსტეებზე გლოვა და წუხილია და არც მარტოოდენ დანანება (თუმცა ყველა ეს მომენტი აუცილებლად შედის სინანულში). სინანული არის გამოსწორების ნების გამოვლინება, სურვილი და მტკიცე გადაწყვეტილება უკეთურ მიდრეკილებებთან ბრძოლისა (სიტყვა სინანული, ბერძნულად μετανοια, ზედმიწევნით ნიშნავს აზროვნების წესის შეცვლას). ცოდვასთან საბრძოლველად სულიერი სინანულის მდგომარეობას უერთდება თხოვნა ღვთის თანადგომისა. საჭიროა გულითადი და წრფელი სინანული, რათა ამ საიდუმლოს მოქმედებით მოიხსნას ცოდვები და, აგრეთვე, გახსნილ სულში შეაღწიოს მადლმოსილმა კურნებამ, რომელიც ცოდვის სიბინძურეში სულის ხელმეორედ დანთქმას აღარ დაუშვებს.

მოძღვრის წინაშე საკუთარ სულიერ სნეულებათა და დაცემათა ხმამაღლა დასახელებით ანუ ცოდვათა აღიარებით გადაილახება:

ა. ამპარტბვნება - ცოდვის ეს მთავარი წყარო;

ბ. საკუთარი გამოსწორების უიმედობისა და გადარჩენის შეუძლებლობის შეგრძენებით გამოწვეული სასოწარკვეთილება.

ცოდვათა გამოაშკარავება მის აღმოფხვრას აახლოვებს.

სინანულის საიდუმლოში მონაწილეობისათვის ადამიანი ემზადება ლოცვითი და მარხვითი ღვაწლით, აგრეთვე საკუთარი ცოდვილობის გახსნისა და გასააზრებლად საკუთარ თავში ჩაღრმავებით.

მწყემსი-მოძღვარი ადასტურებს, რომ მონანულ ქრისტიანს შეეგებება საღვთო მოწყალება და რომ ზეციური მამა ხელს არ ჰკრავს მისკენ მიმავალს, როგორც არ განაგდო უძღები შვილი და მეზვერე. ეს მოწმობა ჩადებულია მღვდელმსახურის მიერ წარმოთქმულ შენდობის განსაკუთრებული ლოცვის სიტყვებში.

საიდუმლოს დადგინება

სინანულის საიდუმლო უფალმა მაშინ დაადგინა, როდესაც აღდგომის შემდგომ გამოეცხადა თავშეყრილ მოწაფეებს (გარდა თომასი) და საზეიმოდ ბრძანა: „მშვდობაჲ თქუენ თანა!... და ვითარცა ესე თქუა, შეჰბერა მათ და რქუა: მიიღეთ სული წმიდაჲ. უკეთუ ვიეთნიმე მიუტევნეთ ცოდვანი, მიეტევნენ მათ; და უკეთუ ვიეთნიმე შეიპყრნეთ, შეპყრობილ იყვნენ“ (ინ. 20,21-23). გარდა ამისა, ქრისტე მაცხოვარმა მანამდე კიდევ ორჯერ აღუთქვა ეს საიდუმლო: პირველად პეტრე მოციქულს, როდესაც მან ყველა მოციქულის სახელით აღიარა იგი ძედ ღვთისად: „და მიგცნე შენ კლიტენი სასუფევლისა ცათაჲსანი; და რომელი შეჰკრა ქუეყანასა ზედა, კრულ იყოს იგი ცათა შინა; და რომელი განხსნა ქუეყანასა ზედა, ხსნილ იყოს იგი ცათა შინა“ (მთ. 16,19): მეორედ კი ყველა მოციქულს და მათ წინაშე დაამოწმა: „უკეთუ მათიცა არა ისმინოს, უთხარ კრებულსა; ხოლო უკეთუ კრებულისაჲცა არა ისმინოს, იყავნ იგი შენდა, ვითარცა მეზუერე და წარმართი. ამენ, გეტყჳ თქუენ: რაოდენი შეჰკრათ ქუეყანასა ზედა, კრულ იყოს იგი ცათა შინა; და რაოდენი განხსნათ ქუეყანასა ზედა, ხსნილ იყოს იგი ცათა შინა“ (მთ. 18,17-18).

მღვდელმსახური მხოლოდ ხილული იარაღია ამ საიდუმლოს აღსასრულებლად, რომელსაც უხილავად თავად ღმერთი აღასრულებს.

როდესაც წმ. იოანე ოქროპირი საუბრობდა ეკლესიის მწყემსთა მიერ შეკვრისა და განხსნის უფლების დადგინებაზე, მას მხედველობაში ჰქონდა საღვთო დადგინება: „მღვდლები განსაზღვრავენ, თუ რა არის ქვენა, ღმერთი ადგენს ზენას და უფალი ეთანხმება თავის მონათა აზრს“15. მღვდელი ამ შემთხვევაში საღვთო მოწყალების იარაღია და განხსნის ცოდვებს არა თავისი, არამედ წმიდა სამების სახელით.

მადლის უხილავი მოქმედება სინანულის საიდუმლოში თავისი მომცველობითა და ძალმოსილებით ვრცელდება ყოველგვარ ადამიანურ ურჯულოებაზე; არ არსებობს მიუტევებელი ცოდვა, თუკი ადამიანები გულწრფელად შეინანებენ და სასოებითა და ცოცხალი რწმენით აღიარებენ უფალ იესოს და მის მოწყალებას: „არა მოვედ წოდებად მართალთა, არამედ ცოდვილთა“ (მთ. 9,13) - ამბობდა მაცხოვარი. რაოდენ დიდი იყო პეტრე მოციქულის ცოდვით დაცემა, მაგრამ უფალმა მიუტევა იგი, როდესაც მან ჭეშმარიტად შეინანა. ცნობილია, რომ წმ. პეტრე მოციქული სინანულისაკენ მოუწოდებდა იმ იუდეველებს, რომლებმაც ჭეშმარიტი მესია აცვეს ჯვარს (საქმ. 2,36-38), და მოგვიანებით ყველა ერეტიკოსის მამამთავარ სიმონ-მოგვს (საქმ. 8,22). პავლე მოციქულმა განხსნა სისხლის აღრევის ცოდვით დაცემული მონანული, რომელიც მანამდე დროებით შერისხა (2 კორ. 2,7).

მაგრამ უნდა გვახსოვდეს, რომ საიდუმლოში ცოდვათა მიტევება გულმოწყალების აქტია და არა წუთიერი სიბრალულისა. იგი გვებოძა ადამიანის სულის სასარგებლოდ, „აღსაშენებელად და არა დასარღველად“ (2 კორ. 10,8). საიდუმლოს აღმასრულებელს ეს დიდ პასუხისმგელობას აკისრებს.

წმიდა წერილი შეგვახსენებს იმ შემთხვევებსა თუ პირობებს, რომელთა დროსაც ცოდვათა მიტევება არ ხდება. საღვთო წერილი გვეუბნება, რომ სულიწმიდის გმობა „არა მიეტეოს მას (კაცს) არცა ამას სოფელსა, არცა მერმესა მას“ (მთ. 12,31-32) და რომ არსებობს „ცოდვა სასიკვდინე“, რომლის მიტევებაზე ლოცვაც კი არ შეიძლება (I ინ. 5,16). დასასრულ, პავლე მოციქული გვარიგებს, რომ „შეუძლებელ არს ერთგზის განათლებულთა მათ, რომელთა გემოჲ ეხილვოს ნიჭთა მათ ზეცისათაჲ და ზიარ-ქმნულ იყვნენ სულისა წმიდისა და კეთილი გემოჲ ეხილვოს სიტყჳსა ღმრთისაჲ და ძალი იგი მერმისა მის საუკუნოჲსაჲ და დაცემულთა კუალად განახლებაჲ სინანულად, თანა-ჯუარცუმად თავთა მათთა ძესა ღმრთისასა და განქიქებად“ (ებრ. 6,4-6).

ყველა ამ შემთხვევაში ცოდვათა მიუტევებლობის მიზეზი თავად ცოდვილებში და ცოდვათა მოუნანიებლობაში მდგომარეობს და არა ღვთის ნებაში. როგორ შეიძლება სულიწმიდის მადლით მიეტეოთ ცოდვა, როდესაც ამ მადლზე მკრეხელობას ანთხევენ?! მაგრამ უნდა გვჯეროდეს, რომ ამ ცოდვაში ჩავარდნილებსაც მიეტევებათ, თუ გულწრფელად შეინანებენ და ცოდვებს აღიარებენ. „უკეთუ შეინანებენ, - ამბობს წმ. იოანე ოქროპირი სულიწმიდის მგმობელებზე, - ეს ცოდვაც მიეტევებათ მონანულთ. სულიწმიდის მგმობელთაგან შემდგომში მიეტევა ყველას, ვინც იწამა მისი“16. VII მსოფლიო კრების მამები ამბობენ სასიკვდილო ცოდვათა მიტევების შესაძლებლობაზეც: „სასიკვდილო ცოდვა მაშინ არის, როდესაც ცოდვის ჩამდენნი გამოუსწორებელნი რჩებიან... მათთან არ იქნება უფალი იესო, თუ არ დამდაბლდებიან და არ გამოფხიზლდებიან თავიანთი ცოდვით დაცემისაგან. ჯეროვანია, ისინი გულშემუსვრილებით მიეახლონ ღმერთს და ცოდვათა შენდობა და მიტევება ითხოვონ და უკეთური საქმეებით არ ქედმაღლობდნენ, რამეთუ მახლობელ არს უფალი შემუსვრილთა გულითა“ (ფს. 33,19).

„ესრეთ იყოს სიხარული ცათა შინა ერთისათვის ცოდვილისა, რომელმან შეინანოს, ვიდრეცა არა ოთხმეოც და ათცხრამეტთა მათ მართალთა, რომელთა არა უხმს სინანულიი (ლკ. 15,7) - სახარების ამ სიტყვებიდან ცხადი ხდება ცოდვათა შენანებისაკენ მოწოდება და პირდაპირი მითხოვნაც კი. წმ. იოანე ღვთისმეტყველის გამოცხადებაში ვკითხულობთ: „ანგელოზსა ეფესოჲსა ეკლესიისასა არქუ... მოვალ ადრე და აღვძრა სასანთლე შენი ადგილისაგან თჳსისა, უკუეთუ არა შეინანო“ (გამოცხ. 2,1,5).


წყარო: http://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/pomazanski/18.htm

[zecis moqalaqe]

მის მოციქულებს განკურნების ძალაუფლებაც მისცა სულიწმიდის ენები და მრავალი რამ და რაღა მარტო ცოდვების მიტევების ნება გადასცეს და მეტი არაფერი
კარგი რა ეგ მართლა დიდი ტყუილია რომ მხოლოდ მღვდელს შეუძლია მიტევება

[afxazi]

zecis moqalaqe
[b]zanneti[/b

მე ვიცი შენ არაფერ შუაშI ხარ ანუ ეს შენი გამოცხადება და შენი მოგონილი სწავლება არ არის ამიტომაც შენა რაფერ შუაშI ხარ მაგრამ გეტყვი ის სწავლება ტყუილია რომ ცოდვები არ მიგვეტევება ტყუილაი ეს

აქ ძალიან ბევრ საკითხზე მიდის მსჯელობა და მე მგონი ეს ცოტა დაბნეულობას იწვევს. თუ სურვილი გექნებათ გახსენით თემა, რომელიც ერთ კონკრეტულ საკითხს მიეძღვნება, თორემ ასე საუბარი გაძნელდება.

[lingvo]

zecis moqalaqe
zanneti
სახარებიდანაც და დოგმატური ღვთისმეტყველებიდანაც დაგიმოწმეთ, მაგრამ მაინც არ გჯერათ. თქვენი ნებაა.

[afxazi]

zecis moqalaqe

მის მოციქულებს განკურნების ძალაუფლებაც მისცა სულიწმიდის ენები და მრავალი რამ და რაღა მარტო ცოდვების მიტევების ნება გადასცეს და მეტი არაფერი biggrin.gif
კარგი რა ეგ მართლა დიდი ტყუილია რომ მხოლოდ მღვდელს შეუძლია მიტევება smile.gif

საკითხისადმი ცინიკური დამოკიდებულებაა ეს.

იქნებ განგვიმარტო ვინ არიან მოციქულები? ვგულისხმობ მათ სტატუსს.

მე მგონი ნორმალური საუბრისათვის პოსტის წაკითხვა და გააზრებაა საჭირო. პატიება აბსოლუტურად ყველა ქრისტიანის ბუნებრივი მოვლენა უნდა იყოს, აქ ამაზე არავინ დაობს. აქ საუბარია ცოდვაზე, როგორც სულის დამაზიანებელ მოვლენაზე, რისი განკურნებაც მაცხოვრის მიერ აღსრულებულმა გოლგოთის მსხვერპლმა მოახერხა. მაგრამ ამისთვის საჭიროა ადამიანის მიერ გამოვლენილი სინანული, ანუ აღიარება ცოდვისა, რაც მიტევებულ იქნება შუამავლის დახმარებით, რომელიც მღვდლად იწოდება და რომლის წინასახენიც მრავალია წმინდა წერილში. ამაზე ზემოთ იყო საუბარი და თუ შეიძლება წაიკითხეთ.