გავუზიაროთ ერთმანეთს აზრები, უკვე N++++++++ პარამეტრები

[ნაინა]

მხევალი ნინო

აქ ვინ არის?

[.zakaria.]

აბა როგორ ხართ?

[ნაინა]

.zakaria.

აბა როგორ ხართ?

მე გადასარევად, ოღონდ ჯერ ვერ გადავირიე ბოლომდე.
ბევრიც აღარ მიკლია ისე

შენაოოოო?

[.zakaria.]

.zakaria.

მე გადასარევად, ოღონდ ჯერ ვერ გადავირიე ბოლომდე.
ბევრიც აღარ მიკლია ისე

შენაოოოო?

მეც გადასარევად

[ნაინა]

.zakaria.

მეც გადასარევად

გადაირიე ბოლომდე თუ ვერც შენ მიაღწიე მაგ მწვერვალს?

[.zakaria.]

.zakaria.

გადაირიე ბოლომდე თუ ვერც შენ მიაღწიე მაგ მწვერვალს?

მე რაღა გადამრევს აწი

[.ნინო]

მე გადავირიე უკვე, თანაც აშკარად

რა დრო გამხდარა, წავედი ეხლა, თორე ხვალ რა ადგება დილას

მშვიდობიან ღამეს გისურვებთ

[.zakaria.]

მე გადავირიე უკვე, თანაც აშკარად

შენი გადარევა არგვინდა,მერე მასკარადს ვინ გაგვიკეთებს

[ნაინა]

.zakaria.

მე რაღა გადამრევს აწი

ეგ კი ზუსტად გაარტყი

[მხევალი ნინო]

არა რა, გამიტყუებენ თუ არა, გაიტლიკავენ ენებს : ))))

[terra]

მხევალი ნინო

გირჩევ შეცვალო ავატარი.
ეშმაკს, სოსკა უდევს პირში, ბავშვის ჰაბიტუსი აქვს თუ ხელში რეჰანის კონა უჭირავს, მაინც ეშმაკია.
შენ კი - ქრისტიანი.

[terra]

გურიაში დედა ეძახის შვილს:
-ბონდოია სა მიხვალ? დუმილი…
-ბონდოიე სა მიხვალ თქვა? პასუხი კიდევ არ ისმის…
-ბონდოიე შენ გეკითხები, გამეცი პასუხი სა მიხვალ?
-იქინე.
-ვერ იტყვი მერე?!



კახელი ეიფელის კოშკზეა. მოეწონა პარიზი და მობილურით ცოლს ურეკავს ანაგაში:

– ალო, მარო ხარ, ქალო?.. ხოოო, მე ვარ, ეიფელზე ვარ! იცი, რა სილამაზეა აქა? მარჯვნივ გაიხედამ – იმი დედაააა!!! მარცხნივ გაიხედამ და ამი დედააა!!! იქეთ გაიხედამ და ამათი დედაააა!!! მაიცა, შენ რა გატირებს, ქალო?!

– სილამაზემ მამხიბლა!

[kato_Bato]

terra

გურიაში დედა ეძახის შვილს:-ბონდოია სა მიხვალ? დუმილი…-ბონდოიე სა მიხვალ თქვა? პასუხი კიდევ არ ისმის…-ბონდოიე შენ გეკითხები, გამეცი პასუხი სა მიხვალ?-იქინე.-ვერ იტყვი მერე?!

გირჩევ შეცვალო ავატარი.ეშმაკს, სოსკა უდევს პირში, ბავშვის ჰაბიტუსი აქვს თუ ხელში რეჰანის კონა უჭირავს, მაინც ეშმაკია.შენ კი - ქრისტიანი.

მართალიუს

[მხევალი ნინო]

kato_Bato

მართალიუს

ზნაიუს, მაგრამ ვიტოვებ ცოტა ხნით.

თქვენ, როგორც ქრისტიანმა მეგობრებმა მოთმინება გამოიჩინეთ.

[terra]

მხევალი ნინო

ეს შენ ჩემგან.

როგორი მძიმე ხარ. რამდენი დღეა, რაც მოგათრევ ამ ზურგით.
ამ მიწას და სივრცეს შორის რომ კიბეს ჰგავს, გაყინულს, ნაზამთრალს.
ხელების შეხება მომაკვდავ სხეულზე - დანდობა. დაზოგვა.
ხერხემლის მოხრა და... თვალები თითქოსდა სიკვდილთან დაზავდნენ.

ხმელეთზე, აქ, სადაც ჯერ კიდევ სჯერათ, რომ ცხოვრების ნიშნულებს,
სანიშნად კი არა, მოთეთრო ხაზებად გვიგზავნის დროება.
აქ, სადაც წყაროებს, ტბებსა და მდინარეს სხეულზე იშრობენ
და მერე ტკივილად მარცხენა პარკუჭში ზღვასავით ვგროვდებით.

აქ, სადაც არ სჯერათ და მაინც ჯიუტად დამხობით მუხლებზე,
ადგილს ისაზღვრავენ, ირგვლივ კი ხალიჩად სინანულს იფენენ.
მზერის გადაწევა ჰორიზონტს გადაღმა - გზის შემოსახლება,
წყვეტილი ხაზები ჰორიზონტს გადმოღმა - წარწერა საფლავზე.

როგორი მძიმე ვარ, რამდენი დღეა, რაც ვიგუბებ ფილტვებში
მოწამლულ ჰაერს და ეს ჯვარი მინდა, რომ როგორმე აგყარო.
ვერ ვიტან სამყაროს, დავარცხნილს, დაწყობილს, იქ სადაც ფილტრავენ
გრძნობებს და დატუშულ წამწამით გლოვობენ შეუმდგარ სიყვარულს.

ხმელეთზე, იქ, სადაც მუდმივად ებრძვიან წუთიერ შეგრძნებებს,
რამსიღრმე ორმოა, თვალებს რომ ვერ ვაწვდენ, ისეთი, ჩვენს შორის.
მზერის გადაწევა ჰორიზონტს გადაღმა - ნიშნავს რომ მოგძებნე.
ბელტის ჩამოვარდნა სასახლის კიდეზე - აქ უკვე გიშორებ.

როგორი მძიმე ხარ. რამდენი დღეა, რაც მოგათრევ ამ ზურგით.
ამ მიწას და სივრცეს შორის რომ კიბეს ჰგავს, მორყეულს ტკივილით.
ხელების შეხება მომაკვდავ სხეულზე - დამინდე. დამზოგე.
ხერხემლის მოხრა და...
ხსოვნის ზედაპირზე დარჩენა.
ვტივტივებ.

[terra]

\
პატრიარქებს, ეპისკოპოსებს და საერთოდ, მართლმადიდებელ სამღვდელოებას ნაბრძანები აქვს, იყოს შეურიგებელი, მამხილებელი და განმაკანონებელი ბოროტების ყველა გამოვლინებისა ერში; და ეს რომ ასეა, მოგიყვანთ ამის შესახებ წმიდა ამბროსი მედიოლანელის მაგალ...ითს: „…აღმოსავლეთის ერთ-ერთ ქალაქში ქრისტიანებმა ებრაელთა სინაგოგა დაწვეს იმის გამო, რომ ეს უკანასკნელნი შეურცხყოფდნენ ბერ-მონაზვნებს. იმ მხრის გამგებელმა მომხდარის შესახებ იმპერატორს შეატყობინა და ხელმწიფემაც დაუყონებლივ ბრძანა, რომ იმ ქალაქის ეპისკოპოსს ებრაელებისათვის ახალი სინაგოგა აეშენებინა. წმიდა ამბროსიმ გაიგო თუ არა ამ ბრძანების შესახებ, წერილით მიმართა იმპერატორს და სთხოვა, ბრძანება გაეუქმებინა, რათა ქრისტიანები ებრაელთაგან შეგინებულნი და აბუჩად აგდებულნი არ ყოფილიყვნენ. ხელმწიფემ ყურად არ იღო ეს თხოვნა. მაშინ, მედიოლანში (ახლანდელი მილანი — ავტ.) დაბრუნებულმა ამბროსიმ საჯაროდ ამხილა იმპერატორის უსამართლო ბრძანება და სწორედ მაშინ, როდესაც იმპერატორი ეკლესიაში იმყოფებოდა, ამ სიტყვებით მიმართა: „მე გამოგიყვანე შენ არარაობიდან და მეფედ შეგქმენი! მოგეც ხელთ მტერი შენი და მთელი მისი მხედრობაც დაგიმორჩილე! მე მოვანიჭე სამეფო ტახტი შენს შთამომავლობას! მე ვილოცე უფლის წინაშე, რათა ადვილად გაგემარჯვა მტრებზე. შენ კი საბაბს აძლევ ჩემს მტრებს, „გამარჯვება“ იზეიმონ ჩემზე!..“. ამ სიტყვებით სულით სიღრმემდე შეძრულმა იმპერატორმა სასწრაფოდ გააუქმა თავისი ბრძანება. იმავე ხანებში თესალონიკის მოსახლეობა თავის მმართველ ბოტერიქეს აუჯანყდა, რომელიც თეოდოსის მეგობარი იყო და მოკლეს აჯანყებულმა შეთქმულებმა იგი. ხელმწიფე ამის გამო დიდად განრისხდა და თავისი მეომრებით შვიდიათასამდე თესალონიკელი გაწყვიტა: ქალები, ბავშვები, მოხუცები… ხელმწიფის ჯარისკაცები განურჩევლად ხოცავდნენ, ვინც კი ქუჩაში შეხვდებოდათ! ხელმწიფის ამ განუსჯელმა სისხლისღვრამ განარისხა ამბროსი მედიოლანელი და აი, ერთხელაც, როდესაც ხელმწიფე თავისი ამალით ეკლესიაში დღესასწაულზე მივიდა, წმიდა მღვდელმთავარი სამართლიანი რისხვით აღვსილი გამოვიდა, ტაძრის შესასვლელთან მეფეს გზა გადაუღობა და მიმართა: არა ხარ ღირსი შენ, ხელმწიფეო, წმიდა ტაძარში შემოსვლის და არც წმიდა ზიარების მიღების, რადგან ცოდვად გაწევს მრავალი უდანაშაულოს მკვლელობა და ჯერ არ შეგინანია შენი საქციელი; შენი ხელები ქრისტიანთა სისხლით არის შეღებილი და შენი ბაგეები წმიდა ზიარებას ვერ მიიღებენ, რადგან გასცეს ბრძანება მკვლელობის. იმპერატორი უკან გააბრუნა წმიდა ეპისკოპოსმა შემდეგი ეპიტემიით (სასჯელი — ავტ.): დამხობილიყო ტაძრის შესასვლელში სხვა ეპიტემიადადებულებთან ერთად და ცრემლით მოენანიებინა თავისი დანაშაული; და მხოლოდ მაშინ დაუშვებდა ტაძარში სალოცავად. მართლაც, იმპერატორის გულში მალე ღვთის შიშმა დაისადგურა და იძულებული გახდა, აღესრულებინა ტაძრის შესასვლელში პირქვედამხობილს მღვდელმთავრის ეპიტემია“.

[მხევალი ნინო]

terra

ეს შენ ჩემგან.

გიორგი, ჩამოდი ამბიონიდან, არც გიხდება და არც გამოგდის, დამიჯერე...

ჩვენ, რომ მსაჯულის უფლებები მოგვცეს უფალმა, ან ხმელეთზე ან ზეცაში, წარმომიდგენია ერთმანეთს რა მძიმე განაჩენებს გამოვუტანდით... თუ რაიმე შეგვეშალა ან არ მოგვეწონა ერთმანეთის და იმ წუთასვე მიდის ბილბორდები დარიგეგებისა, ბასიდი დიდისგან, იოანე ოქროპირისგან და აშ, რაც შეიძლება დიდი, რაც შეიძლება სულში ცამწვდომი და რაც შეიძლება მკაცრი... რა ულმობესლი მსაჯულები ხარტ ხალხნო, რა დეგამართათ, დარბილდით ცოტა...

ყველაზე ულმობელი მაინც ეკლესიური ადამიანია : D

[terra]

მხევალი ნინო

თუ გინდა აღსარებას გეტყვი და მიხვდები, რომ ამბიონზე კი არა, წუმპეში ვაგდივარ. ოღონდ - რეალურში.
ნუ ხარ გამუდმებით დაძაბული.
ჭკუას არ გარიგებ. გირჩიე უბრალოდ. სიმართლე ვთქვი.
აწი შენ იცი.

და ის ბოლო პოსტი, პატრიარქებთან დაკავშირებით, საერთოდ არ გეხებოდა შენ და არც ამ სიტუაციას.
იყო ზოგადი და ყველასთვის.

ლექსი კი, უბრალოდ, ძალიან მომეწონა და მოგიძღვენი, კეთილი სურვილებით.
სულ ეს.

[მხევალი ნინო]

terra

თუ გინდა აღსარებას გეტყვი და მიხვდები, რომ ამბიონზე კი არა, წუმპეში ვაგდივარ. ოღონდ - რეალურში.ნუ ხარ გამუდმებით დაძაბული.

მე არ მითხოვია შენი აღსარება გიორგი. თუ რაიმე გინოდდა პმ-ში მოგეწერა. იქ რაღაც უფრო სოტყვაძუნწი იყავი... თანაც, ღია ფორუმზე მეტი ეფექტი აქვს. მეცინება...

ადვილია სხვისი დარიგება და ისიც სხვისი სიტყვაბით და რა თქმა უნდა მკაცრად...

საწყენია უბრალოდ..

არადა, ვითხოვე..

მოვხსენი ავატარი... მართლები იყავით არ უნდა დამეყენებინა. მე შევცდი, მაპატიეთ.

მაგრამ ვითხოვე გიორგი... ყველას გვიყვარს დარიგება. ეს მხოლოდ შენ არ გჭირს. საერთოდ სენია. მსაჯულებიც ყველა ვართ, უბრალოდ, განაჩენის გამოტანის უფლება არ მმოგვნიჭებია თორემ, ამბავს დავატრიალებდით...ჩვენ რომ ჩვენს თავს წუმპეში ვთვლიდეთ, სხვას ფეხის დასვრის გამო ბილბორდეს არ გავუკრავდით...ამ შემთხვვაზე არ ვამბობ, საერთოდ ვამბობ.

[lingvo]

Православная Церковь не только учит о необходимости исцеления, но указывает и способ его достижения. Поскольку обычный человек имеет нечистый ум и нечистое сердце, он должен пройти три этапа духовного становления - очищение сердца, просвещение ума и обожение. Православие имеет сходство не с философией, а с прикладными дисциплинами, главным образом с медициной. Дело в том, что действенность лечебной практики Православной Церкви может быть подтверждена ее результатами. Три этапа духовной жизни - это, по сути, приобщение очистительной, просвещающей и обоживающей энергии Святой Троицы, ибо эти этапы достигаются посредством благодати Божией.