 მოძღვარი, ღვთის მსახური და მრევლი, ხალხის მათთან და მათი ხალხთან დამოკიდებულება |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| kato_Bato |
 Apr 3 2007, 05:08 PM
პოსტი
#61
|
 Я тучка, тучка, тучка. Я вовсе не медведь..  ჯგუფი: Senators პოსტები: 15,479 რეგისტრ.: 4-November 06 მდებარ.: Not shureLand.... წევრი № 389  |
ლელუკა, ნუ ფანტაზიორობ, თუ არავინ გასწავლა ჰაერიდან არ ჩაგიფრინდება, რომ რომელიღაცა ცოდვა "ასეთი საშინელი" ყოფილა...
ერთ გოგოს ვიცნობდი, სანათესაოში უამრავი მონაზონი ყავდა წინაპარიც და "თანამედროვეც"... ის ყვებოდა პირველ აღსარებაზე ძლივს მივედი და რომ მივედი მოძღვარს ვეუთხარიო: "მე ვერ ვიტან ადამიანებს"... და მან მიპასუხა: "მათი სიყვარული ძნელია და მოსაპოვებელიო"... ასეთი პასუხით მან სწორი კუთხით შეხედა თავის დამოკიდებულებას, ჩვენ ხშირად გვირჩევნია ახლობლებისგან, "ჩვენნაირი" ცოდვილი ადამიანებისგან ვისმინოთ ცოდვისადმი "შემამსუბუქებელი" დამოკიდებულება და მისი განმარტებები, მაგრამ ეს არ გვასწავლის არაფერს, გვგვრის უბრალოდ ცრუ შვებას და ისიც დროებით.. არაფერს გვიხსნის არაფერში გვწვრთნის.. როცა მოძღვარს ეუბნები იმას, იმ ცოდვას რაც ვერ მოგიშორებია, როგორც ექიმი "გამოგიწერს წამალს" ამ ცოდვასთან საბრძოლველად. ცოდვა რომ ერთი მონანიებით აღმოიფხვრებოდეს, დიდი ხანია უფალს ამ ქვეყნიდან გაყვანილი ვეყოლებოდი, იმიტომ რომ უცოდველი ვიქნებოდი და ჩემი ადგილი მარტო სასუფეველში თუ იქნებოდა, მაგრამ საქმეც ისაა, რომ ცოდვასთან მუდმივი ბრძოლაა საჭირო, განსაკუთრებით იმ ცოდვებთან რომლებიც შემოგეჩვია და გგონია რომ აღარასდროს დაგტოვებს. ასეთი ცოდვის "დემონები" ადვილად არ მიდიან, ერთს რომ განდევნი, წავა და უფრო მეტს მოიყვანს.. ის ცოდვები(უკვე ჩვევები), რომელთაც არ თვლი საჭიროდ რომ უნდა ებრძოლო, ჯაჭვივითაა, უამრავ თავისნაირს მოიკიდებს და ჩაგადენინებს.. ამიტომ გახსენი ყველა ცოდვა, რომელიც გაწუხებს, მიიტანე უფლამდე და ის უკეთ აგიხსის თავის მოძღვრებას, ვიდრე ჩვენი დაბინძურებული გონება... -------------------- მელია დადუმდა და პატარა უფლისწულს მიაჩერდა.
- მომიშინაურე!.. - შეევედრა იგი უფლისწულს.... - როგორ უნდა მოგიშინაურო? - ჰკითხა პატარა უფლისწულმა. - ამისთვის დიდი მოთმინებაა საჭირო, - მიუგო მელიამ. - ჯერ შორიახლოს დაჯდები მოლზე. აი ასე. მე მალულად დაგიწყებ ცქერას. შენ კი ხმა არ უნდა ამოიღო. საუბარი ხშირად გაუგებრობის მიზეზია. მერე ყოველდღე უფრო და უფრო მომიახლოვდები... |
   |
 
|
| leluka |
Apr 3 2007, 05:25 PM
პოსტი
#62
|
 ♥-ლელუკა-♥ ჯგუფი: Members პოსტები: 5,677 რეგისტრ.: 24-January 07 წევრი № 907 |
ციტატა(kato_Bato @ Apr 3 2007, 04:08 PM)  ის ცოდვები(უკვე ჩვევები), რომელთაც არ თვლი საჭიროდ რომ უნდა ებრძოლო, ჯაჭვივითაა, უამრავ თავისნაირს მოიკიდებს და ჩაგადენინებს.. ამიტომ გახსენი ყველა ცოდვა, რომელიც გაწუხებს, მიიტანე უფლამდე და ის უკეთ აგიხსის თავის მოძღვრებას, ვიდრე ჩვენი დაბინძურებული გონება... მადლობა ვცდილობ ჯერ სად ვარ ...... -------------------- ადამიანი რომ მარტო გულით იყვარებდეს ადამიანს და გონება არაფერ შუაში იყოს დამიჯერეთ განშორება აღარ იქნებოდა ...
|
|
|
|
| მხევალი ნინო |
Apr 3 2007, 06:09 PM
პოსტი
#63
|
 ზღაპრის ბოლო კეთილია.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 25,889 რეგისტრ.: 19-December 06 წევრი № 715 |
რაც უფრო იშვიათად ვამბობ აღსარებას მით უფრო ნაკლებად მაქვს სურვილი კიდევ ერთხელ ვთქვა იგი. აღსარების შემდეგ მაქვს პერიოდი, როცა მამძიმებს ჩადენილი ცოდვები, კვლავ მაქვს სურვილი მოვყვე მათ შესახებ, თუ სხვადასხვა მიზეზების გამო არ მივედი აღსრებაზე, ეს სურვილი კი არა ცოდვების სიმძიმის შეგგრზნებაც მიქრება.
-------------------- ჩვენ ვინც ქრისტიანობა დაგვაბრალა ....
დიდება შენდა, რომელმან მოგვფინე ნათელი -Поверь мне Карлсон, Не в пирогах счастье. -Да ты что, с ума сошёл?! А в чем же ещё? © |
|
|
|
| ქავთარაძე |
Apr 3 2007, 06:17 PM
პოსტი
#64
|
|
დაურეგისტრირებელი |
t.l.
მე 7 წელი  აუ როგორ მიხარია მოძღვარს რომ ვხედავ ქუჩაში თქვენ ხომ აზზე არ ხართ , არ ვიცი რატომ |
|
|
|
| leluka |
Apr 3 2007, 08:13 PM
პოსტი
#65
|
|
♥-ლელუკა-♥ ჯგუფი: Members პოსტები: 5,677 რეგისტრ.: 24-January 07 წევრი № 907 |
მომწერეთ როგორია სწორი აღსარება ,დამეხმარეთ
-------------------- ადამიანი რომ მარტო გულით იყვარებდეს ადამიანს და გონება არაფერ შუაში იყოს დამიჯერეთ განშორება აღარ იქნებოდა ...
|
|
|
|
| tatia24 |
Apr 3 2007, 10:30 PM
პოსტი
#66
|
 Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 77 რეგისტრ.: 6-March 07 წევრი № 1,274 |
მოძღვართან ურთიერთობა მართლაც საიდუმლოა, ჩემთვის პირადად მოძღვარი არის მეგობარიც, მშობელიც, ყველაზე ახლობელი, ამიტომ მისი რჩევა და დარიგება ყველაზე მნიშვნელოვანია ჩემთვის, ვიცი როგორც არ უნდა გამიჭირდეს მყავს მოძღვარი, რომელიც გულით მითანაგრძნობს, ილოცებს ჩემთვის. ეს ყველაზე ამაღლებული ურთიერთობაა, მე ასე მიმაჩნია.
-------------------- უფალი სუფევს შვენიერება შეიმოსა
|
|
|
|
| ალექსანდრე |
Apr 3 2007, 11:02 PM
პოსტი
#67
|
 Advanced Member ჯგუფი: Moderator პოსტები: 6,232 რეგისტრ.: 24-July 06 მდებარ.: თბილისი წევრი № 7 |
ჩემი აზრით როდესაც ადამიანს საკუთარი ცოდვებს ვერ აღიარებს ეს მისი შინაგანი სიამაყის ბრალია, რაც აუცილებლად დასაძლევია, აღსარებისას ხომ უფალი გვისმენს მოძღვრის მეშვეობით, მთავარი ესაა რომ უფალთან ვაღიარებთ ცოდვებს. ხშირად ასეთი ვერ აღიარების გამო ხან ერთ მოძღვართან გავრბივართ ხან მეორესთან და ბოლობოლო გაურკვეველი რჩება სინამდვილეში ვინ ითვლება ჩვებს მოძღვრად
როცა ავად ვართ და ექიმთან როდესაც მივდივართ მემგონი ექიმს იმის მიხედვით არავინ ვარჩევთ ეს ექიმი ქალი იქნება თუ კაცი, ჩვენ მივდივართ დიაგნოზის დასასმელად და განსაკურნებლად. -------------------- ჩვენისა ცხორებისათვის ჯვარცმული იესუ, ჩვეულებისაებრ ტკბილად გეტყოდა, ნუ მტირ მე, დედაო საყვარელო, გარნა შენ გოდებით ხმობდი, მეცა შენთანა მოვკუდები, ძეო ჩემო საყვარელო. ვითარცა ლეღვსა მას უნაყოფოსა, ნუ მომკვეთ მე მაცხოვარ ცოდვილსა ამას, არამედ მერმეცა მრვალ-ჟამ შენდობაი მომმადლე და მორწყე სული ჩემი, ცრემლითა სინანულისათა, რათა ნაყოფი მოგართვა შენ მოწყალებისა |
|
|
|
| ზებედე |
Apr 3 2007, 11:55 PM
პოსტი
#68
|
 ზეციკეთი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,332 რეგისტრ.: 27-July 06 წევრი № 19 |
ციტატა(ალექსანდრე @ Apr 3 2007, 07:02 PM) როცა ავად ვართ და ექიმთან როდესაც მივდივართ მემგონი ექიმს იმის მიხედვით არავინ ვარჩევთ ეს ექიმი ქალი იქნება თუ კაცი, ჩვენ მივდივართ დიაგნოზის დასასმელად და განსაკურნებლად. ამ შემთხვევაში ფიზიკური და სულიერი ავადმყოფობის შედარება არ მიმაჩნია სწორად...სულიერად გამოუცდელ, და ერში მოღვაწე მღვდელზე უკეთ ჩემის აზრით მონასტერში მცხოვრები სულიერად ძლიერი მონაზონი ან ბერი უფრო დაეხმარება ადამიანს... -------------------- მზეო ამოდი, ამოდი ნუ ეფარები გორასა წიწილის თეთრი ბუმბული, ველად გაჰქონდა ნიავსა |
|
|
|
| სოფიო |
Apr 4 2007, 12:11 AM
პოსტი
#69
|
 ს ო ფ ი ო ჯგუფი: Members პოსტები: 642 რეგისტრ.: 16-March 07 მდებარ.: tbilisi წევრი № 1,383 |
ლელუკა
მე მაგალითად ეს აღსარება რომ ჩავაბარე ამოვწერე ის ცოდვები რაც ლოცვის წიგნშია და ჩემი აზრით ასეც უნდა იყოს დაკონკრეტება საჭიროც არ არის და დროც არ არის მაგისი თორემ რაღაც დაუკმაყოპილებლობის გრძნობა დამრჩა რატომღაც მაგრამ ალბათ ცოტა რომ გავეხსნები მამაოს როცა იქნება მაშინ შევძლებ მასე გარკვევით რამის თქმას [/quote] ჩემი რჩევაა მამაოს კიდევ ერთხელ გაესაუბრო, უფრო გულახდილად არ იფიქრო რომ დრო არააქვს, ეცადე დააკონკრეტო, არაფრის არ მოგერიდოს ყველა ცოდვა თქვი და ეს დაუკმაყოფილებლობის გრძნობაც აღარ დაგჩება დიდი ხნის წინ მეც შენსავით ვიყავი. -------------------- უფალი გფარავდეთ
|
|
|
|
| ხათუნა |
Apr 4 2007, 03:19 AM
პოსტი
#70
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 365 რეგისტრ.: 7-November 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 412 |
მე არანაირი პრობლემა არ მაქვს, რომ მოძღვარი კაცია. საერთოდ რაღაცნაირად არც აღვიქვავ მას კაცად (სწორი გაგებით ოღონდაც) ანუ არ მცხვენია მისი. მგონი გახსნილი რომ იყო აუცილებელია პირველ რიგში გიყვარდეს შენი მოძღვარი. თუ გიყვარს უკვე თავისთავად ენდობი და გჯერა მისი. რომ ამბობმენ მღვდელი რად მინდა უფლის წინაშეო? მე პირიქიტ, ჩემი მოძღვის გარეშე მეშინია კიდეც, ის არის ჩემი დამხმარე ამ დროს და მისი იმედი მაქვს.
ჩამოწერას რაც შეეხება ეს მიჭირს და არ მსიამოვნებს, მე მირჩევნია ზეპირად ვთქვა. თუ აღსარებაზე მისულს რომელიმე ცოდვა გამომრჩება ესეიგი არ მაწუხებს ის ჯერ ალბათ იმდენად, თორემ რა დამავიწყებდა?! პირველად აღსარება დაახლოებით 12-13 წლის წინ ვთქვი (ჩამოწერილი), მოძღვრის დანახვაზეც როგორც თქვენ ამბობთ, მეც პატივისცემის გრძნობა მქონა. ახლა ისე მოხდა ამდენ ხნიანი პაუზის მერე სამების მრევლი გავხდი. და ყველაფერი თითქოს ახლა დაიწყო. ჯერ ერთი წელიც არ არის რაც სამებაში მყავს მოძღვარი მაგრამ მის დანახვაზე პირველ რიგში სიყვარულს ვგრძნობ და არა მარტო პატივისცემას, ამ მოკლე ხანში მეუფემ და მოძღვარმა იმდენი სითბო დამანახეს რომ აღსარებისას არანაირი პრობლემა არ მაქვს (რა თქმა უნდა თვითონ ცოდვის განცდის გარდა) მოძღვარზე ახლობელი ადამიანი არ არსებობს მგონი. მთავარია უფალმა კარგი მოძღვარი შეგახვედროთ, მე ეს საჩუქარი უკვე მაქვს ღვთისგან და უზომოდ ბედნიერი ვარ. ღმერთმა ჯანმრთელი და დღეგრძელი მიმყოფოს მე ჩემი მოძღვარი, თქენ თქვენი მოძღვრები და ყველას ერთად - უწმინდესი ! -------------------- აცხოვნე უფალო, და შეიწყალე სულიერი მამა მოძღვარი მასწავლელი ჩემი, რომელი მარადის იღვიძებს და იღწვის სულისა ჩემისათვის და ლოცვითა მისითა მომანიჭე შენდობა შეცოდებათა ჩემთა.
|
|
|
|
| ლილიანა |
Apr 4 2007, 12:22 PM
პოსტი
#71
|
 Advanced Member ჯგუფი: Moderator პოსტები: 4,439 რეგისტრ.: 18-August 06 წევრი № 78 |
აღსარებაზე ხშირად ვსაუბრობ იმაზე ვინ რა დამიშავა რატო ჩავიდინე ესა თუ ის ცოდვა იმიტომ რო იმ ვიღაცამ ესე მითხრა და ა.შ. მიზეზ შედეგების მოყოლა ახსნა განმარტებაში ვყოვნდებოდი საათი მამაოსთან გამოვდიოდი და ვხვდებოდი რო ეს არ იყო აღსარება ეს უფრო თავის მართლებას გავდა შეცოდებას და სიბრალულს ვითხოვდი სულიერი მამისგან ხედავ როგორ იტანჯება შენი სულიერი შვილი მე ჩემ უბედობას ვტიროდი და არა ჩემი ცოდვების შედაგად მიღებულ ტანჯულ დღეებს
სანამ საკუთარი ცოდვებისთვის არ დავიღვრებით ცრემლებათ ნამდვილი ჭეშმარიტი სინანული არ გვეწვევა ამას კი შრომა და მოპოვება უნდა გაგვაძლიეროს უფალმა და მოგვცეს ძალა ვეწიოთ საკუთარი ცოდვების დანახვის სიკეთეს ! -------------------- 21. შემიწყალეთ მე, შემიწყალეთ მე, ჵ მეგობარნო ჩემნო, რამეთუ ჴელი უფლისაჲ შეხებულ არს ჩემდა.
|
|
|
|
| შევრდომილი |
Apr 7 2007, 02:39 PM
პოსტი
#72
|
 მ ა გ დ ა ჯგუფი: Members პოსტები: 459 რეგისტრ.: 1-February 07 წევრი № 987 |
საინტერესო თემაა და მართლა აქტუალური.
მგონი ყველას უნდა ჰქონდეს მსგავსი პრობლემები. მადლობთ უფრო მეტად ჩავუფიქრდები ცოდვებს -------------------- "ღმერთო, მაღალო, შემეწიე
სასურველად მხოლოდ ის მექნას, რაც შენკენ სავალ გზას მაჩვენებს, შენთან მომიყვანს." |
|
|
|
| leluka |
 Apr 7 2007, 05:27 PM
პოსტი
#73
|
|
♥-ლელუკა-♥ ჯგუფი: Members პოსტები: 5,677 რეგისტრ.: 24-January 07 წევრი № 907 |
ციტატა(Floyd @ Feb 11 2007, 12:01 AM) იძულება მართლა არაპერ შუაშია მარა არ გქონია ისეთი გრძნობა რომ ცჰაიდინე ცოდვა და ვერ გრძნობ ამ ცოდვის მიმართ სინანულს  იცით ადამიანმა კარგად იცის რა არის კარგი და რა არის ცუდი ისიც კარგად იცის ცუდს რომ ჩაიდენს აქვს სინანულის გრძნობა მაგრამ "გარემოებათა" გამო ავიწყდებათ უბრალოდ ჩვენ სწორედ ვერ აღვიქვამთ იმ ცოდვის სიცუდეს და დამღუპველობას არის მაგალითად ისეთი რაღაცეები თან საკმაოდ წვრილმანი ცოდვები რომლებსაც ყურადღებას არ ვაქცევთ და არ "მიგვაჩნია" დანაშაულად მეც ვარ მაგალითად მასე ხშირად ეხლა 1ლად რომ ჩავაბარე აღსარება ნუ კონკრეტულად არ მომიყოლია მამაოსთვის მაგრამ მგონია რომ მომიტევა უფალმა იმიტომ რომ ის განცდა როცა მქონდა იმ დროს ცოდვის ჩადენიდან მერე გავარკვიე და ისეთი საშინელება არ ყოფილა უბრალოდ გაუაზრებლად და სხვადასხვა რამის გამო მომივიდა და არ უნდა გამეკეთებინა და განვიცდიდი ძალიან ვტიროდი და ვნერვიულობდი რამაც ძალიან შემცვალა ხოლო ეხლა გადასახედიდან რომ ვუყურებ იმის გამო მოხდა რომ ვერ აღვიქვამდი იმ ცოდვას ისე იმ დროს თორემ მე მაგის გამკეთებელი არ ვიყავი ანუ როცა ვიგრძენი რომ სულ სხვა რაღაცის გამო განვიცდიდი და სულ სხვა რაღაც უნდა განმეცადა ანუ შიში ღმერთის წინაშე და არა ადამიანების მიმართ ... ეხლა კი როცა ჩავაბარე აღსარება ვერ ვგრძნობ თუ რა არის მაგრამ არ ვგრძნობ რაიმეს ისეთს რომ მამძიმებდეს მე უბრალოდ მოვინანიე ის რომ გაურკვევლად და შეუცნობლად ჩავიდინე... ეხლა მაწუხებს ის რომ ვიცი რომ ცუდია მაგრამ ჩემი ასეთი ბუნების გამო არ შემიძლია კი არადა არც მინდა უბრალოდ არ მგონია რომ ეს ძალიან ცუდია ანუ ვერ აღვიქვამ გესმით ? აი ეს არის რისი თქმაც მინდა .... და კიდევ ის რომ რაც კი ჩოდვა ჩამიდენია ჩემი თავისთვის მივნებია და ღმერთი გამინაწყენებია მაგრამ მაშინ არ ვიცოდი არ მესმოდა ან არ მწამდა ვერ აღვიქვამდი.უფალი მოწყალეა და მოთმინებით გველოდება როდის მოვალთ გონს მაგრამ არ უნდა დაგვაგვიანდეს... იჩქარეთ!!! -------------------- ადამიანი რომ მარტო გულით იყვარებდეს ადამიანს და გონება არაფერ შუაში იყოს დამიჯერეთ განშორება აღარ იქნებოდა ...
|
|
|
|
| ქავთარაძე |
Apr 7 2007, 05:30 PM
პოსტი
#74
|
|
დაურეგისტრირებელი |
მნათე
დავით ივერიელი ორივეს პირველ პოსტებს ვეთანხმები. |
|
|
|
| likka |
Apr 7 2007, 07:19 PM
პოსტი
#75
|
 გენა ჯგუფი: Members პოსტები: 5,044 რეგისტრ.: 5-April 07 მდებარ.: Strawberry fields... წევრი № 1,578 |
მე ჯერ კიდევ ვერ მოვერიე მაგ გრზნობას, სირცხვილს....
და აღსარების წინ შიში (თუ მღელვარება) მუდმივად მაწუხებს, არადა "სტაჟიანი" მაზირებელი ვარ მეც, მაგრამ აქ დრო არაფერ შუაშია, მთავარია შეგნებით ჩააბარო აღსარება და სადღაც ეს სირცხვილიც კარგია ალბათ, გრცხვენია ესეიგი ნანობ, აღსარების მთავრი არსიც ხომ ეს არის...სინანული.... თუმცა ამით არანაირად იმის თქმა არ მიდნა, რომ ბედნიერი ვარ ამ გრძნობით...პირიქით, ჩემთვის ყოველი აღსარება ბრზოლააა საკუთარ თავთან... -------------------- ეჰ...
|
|
|
|
| leluka |
Apr 7 2007, 09:10 PM
პოსტი
#76
|
|
♥-ლელუკა-♥ ჯგუფი: Members პოსტები: 5,677 რეგისტრ.: 24-January 07 წევრი № 907 |
Жызн не те дни,что прошли, а те что запомнились! Ѓабриел Гарсиа Маркеc
 -------------------- ადამიანი რომ მარტო გულით იყვარებდეს ადამიანს და გონება არაფერ შუაში იყოს დამიჯერეთ განშორება აღარ იქნებოდა ...
|
|
|
|
| musikosi |
Apr 7 2007, 09:42 PM
პოსტი
#77
|
 მუზარადიანი ქმარი... ჯგუფი: Members პოსტები: 204 რეგისტრ.: 10-January 07 მდებარ.: ხილიანი წევრი № 840 |
ციტატა(likka @ Apr 7 2007, 07:19 PM) მე ჯერ კიდევ ვერ მოვერიე მაგ გრზნობას, სირცხვილს.... და აღსარების წინ შიში (თუ მღელვარება) მუდმივად მაწუხებს, არადა "სტაჟიანი" მაზირებელი ვარ მეც, მაგრამ აქ დრო არაფერ შუაშია, მთავარია შეგნებით ჩააბარო აღსარება და სადღაც ეს სირცხვილიც კარგია ალბათ, გრცხვენია ესეიგი ნანობ, აღსარების მთავრი არსიც ხომ ეს არის...სინანული.... თუმცა ამით არანაირად იმის თქმა არ მიდნა, რომ ბედნიერი ვარ ამ გრძნობით...პირიქით, ჩემთვის ყოველი აღსარება ბრზოლააა საკუთარ თავთან... აი როცა სირცხვილს მოერევი, მაშინ დაიღუპები  სირცხვილი უნდა ქონდეს კაცსაც და ქალსაც,იმიტომ რომ სირცხვილი თავმოყვარეობის და სინდისის ერთ-ერთი გამოხატულებაა და აი როდესაც აღარაფერის არ შეგრცხვება აღარც სინდისი შეგაწუხებს და თავმოყვარეობა პატივმოყვარეობაში გადაგეზრდება ციტატა(leluka @ Apr 7 2007, 09:10 PM) Жызн не те дни,что прошли, а те что запомнились! Ѓабриел Гарсиа Маркеc დიდი ბოდიში,მაგრამ გაბრიელ გარსია მარკესი რუსი არ ყოფილა ხოდა ქართულად დაწერეთ ყველა გამონათქვამი ამოვიდა ყელში ეს რუსული ციტირება,უნიჭო ცეკას მუშაკებივით -------------------- სადღეგრძელო იყოს მისი, ვინც ოცნებით იწოდა, ვინც პოეტის მარადისი აღტაცება იცოდა. |
|
|
|
| leluka |
Apr 7 2007, 09:45 PM
პოსტი
#78
|
|
♥-ლელუკა-♥ ჯგუფი: Members პოსტები: 5,677 რეგისტრ.: 24-January 07 წევრი № 907 |
ციტატა(musikosi @ Apr 7 2007, 08:42 PM) დიდი ბოდიში,მაგრამ გაბრიელ გარსია მარკესი რუსი არ ყოფილა ხოდა ქართულად დაწერეთ ყველა გამონათქვამი ამოვიდა ყელში ეს რუსული ციტირება,უნიჭო ცეკას მუშაკებივით ეუფ  არ დაგვცოფა მე აზრი მომეწონა და ვერ გადაგიქართულებ ბოდიში !-------------------- ადამიანი რომ მარტო გულით იყვარებდეს ადამიანს და გონება არაფერ შუაში იყოს დამიჯერეთ განშორება აღარ იქნებოდა ...
|
|
|
|
| likka |
Apr 7 2007, 11:24 PM
პოსტი
#79
|
|
გენა ჯგუფი: Members პოსტები: 5,044 რეგისტრ.: 5-April 07 მდებარ.: Strawberry fields... წევრი № 1,578 |
ციტატა Жызн не те дни,что прошли, а те что запомнились! Ѓабриел Гарсиа Маркеc მიხარია თუ მოგეწონა.... ჩემი უსაყვარლესი ფრაზა, და ცხოვრებისეული "სლოგანია"....არის კიდე ერთი, მარა ის შვედურია, და თარგმანში არც ისე კარგად ჯგერს, როგორც დედანში და ამიტომ ეგ ვარჩიე აქ სადაწერად .იმედია ამ "გაოფტოპიკებისთვის" არ გადვსჯიან... -------------------- ეჰ...
|
|
|
|
| ქავთარაძე |
Apr 8 2007, 12:02 PM
პოსტი
#80
|
|
დაურეგისტრირებელი |
misheli
რა გინდა მნათესგან? შენ არ განიკითხავ ახალგაზრდავ? |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 2 მომხმარებელი (მათ შორის 2 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 4th August 2025 - 12:56 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2025
Licensed to: church.ge