 მიმტევებლობა |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
მართლმადიდებლური ფორუმი > საუბრები რელიგიური საკითხების გარშემო > ზოგადი რელიგიური საუბრები და სიახლენი  |
| lingvo |
 Jul 2 2011, 01:21 PM
პოსტი
#41
|
 ვახტანგი  ჯგუფი: Moderator პოსტები: 4,095 რეგისტრ.: 13-July 07 მდებარ.: თბილისი წევრი № 2,456  |
მხევალი ნინო
მაგარი კაცი არ ვარ. ბევრს ექნება გააზრებული და განცდილიც ნინო.  -------------------- ნათელი იგი ბნელსა შინა ჩანს, და ბნელი იგი მას ვერ ეწია. (ინ.1,5)
|
   |
 
|
| მხევალი ნინო |
Jul 2 2011, 01:36 PM
პოსტი
#42
|
 ზღაპრის ბოლო კეთილია.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 25,889 რეგისტრ.: 19-December 06 წევრი № 715 |
lingvo
ციტატა ბევრს ექნება გააზრებული და განცდილიც ნინო. ვახო, იმას, რომ ცდილობ გაიგო, რა გაიღო უფალმა ჩვენთვის ჯვარცმით, უკვე ძალიან მაგარია, მაგრამ გავიგეო ნუ იტყვი და არც იმის მჯერა, რომ ბევრს აქვს გაგებული. მცდლობა პატიების კარგია და უნდა მოხდეს კიდეც ჩვენს ცხოვრებაში, მაგრამ ცოტა ჭრილობასაც სჭირდება მოშუშება და მერე იწყება გზა მიტევებისკენ. პროცესია ეს ტქო. -------------------- ჩვენ ვინც ქრისტიანობა დაგვაბრალა ....
დიდება შენდა, რომელმან მოგვფინე ნათელი -Поверь мне Карлсон, Не в пирогах счастье. -Да ты что, с ума сошёл?! А в чем же ещё? © |
|
|
|
| lingvo |
Jul 2 2011, 01:43 PM
პოსტი
#43
|
|
ვახტანგი ჯგუფი: Moderator პოსტები: 4,095 რეგისტრ.: 13-July 07 მდებარ.: თბილისი წევრი № 2,456 |
მხევალი ნინო
ხო, პროცესია, ამაში გეთანხმები. მთავარია ამ ცხოვრებაში მოახერხო. თან გაჩქარებს ეს ცხოვრება, არ იცი როდის გახვალ მარადისობაში სადაც უკვე გვიანი იქნება. ცოლ-ქმრული ღალატის პატიება ძნელია. ამას უფალიც არ გვავალდებულებს როგორც სახარებიდან მახსოვს. -------------------- ნათელი იგი ბნელსა შინა ჩანს, და ბნელი იგი მას ვერ ეწია. (ინ.1,5)
|
|
|
|
| .zakaria. |
Jul 2 2011, 04:15 PM
პოსტი
#44
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 3,146 რეგისტრ.: 14-February 10 მდებარ.: TIFLIS წევრი № 8,180 |
ციტატა(lingvo @ Jul 2 2011, 01:43 PM)  ცოლ-ქმრული ღალატის პატიება ძნელია. ამას უფალიც არ გვავალდებულებს როგორც სახარებიდან მახსოვს. ჩემი აზრით უკვე პატიებაა მარტო ცოლის გაშვებას თუ დაჯერდება კაცი სამწუხაროდ დღეს ძაან მომრავლდა ცოლ-ქმრული ღალატი, პანტაპუნტით ინგრევა ოჯახები, ადრე თუ უმეტესწილად კაცები ღალატობდნენ ცოლებს, ეხლა ქალებიც აღარ აკლებენ,მთელი უბედურება კიდევ იმაშია რომ ბევრმა კაცმა იცის რომ ცოლი ღალატობს და პირიქით,და რაღაც მატერიალური ფასეულობების გამო ერთმანეთს არ შორდებიან და თავს იმართლებენ ," ნუ რავქნა კაცო ოჯახს ხომ არ დავანგრევ" და აქვთ " ატნაშენიე ვზაიმოვიგოდნიხ ვუსლოვიახ"  -------------------- ოქროს თევზმა თავი მოიმკვდარუნა,როცა ჩემი სურვილები გავუმხილე.
http://www.youtube.com/watch?v=UEFWEadY9-w |
|
|
|
| A.V.M |
Jul 3 2011, 12:39 AM
პოსტი
#45
|
 მადლობა ამ ფორუმს! ჯგუფი: Senators პოსტები: 13,742 რეგისტრ.: 14-June 11 მდებარ.: ფორუმს გარეთ წევრი № 11,203 |
ციტატა სამწუხაროდ დღეს ძაან მომრავლდა ცოლ-ქმრული ღალატი, პანტაპუნტით ინგრევა ოჯახები, ადრე თუ უმეტესწილად კაცები ღალატობდნენ ცოლებს, ეხლა ქალებიც აღარ აკლებენ მიმკალი და ეგეთებს ცოლ-ქმარს ვერ დავარქმევთ.ერთი შესანიშნავი სიტყვა ვიცი-საყვარლები. ჩემი აზრით ოჯახს,ცოლ-ქმრობას(მით უმეტეს ქართულს და ქრისტიანულს)ცოტა სხვანაირი გააზრება და მოპყრობა უნდა,რომელიც დღეს ასე გვაკლია ქართველებს(უცხოეთმა თავის თავზე თვითონ იდარდოს) -------------------- აბა ჰე და აბა ჰო!
|
|
|
|
| ნაინა |
Jul 4 2011, 11:35 AM
პოსტი
#46
|
 პროვინციელი ალქაჯი!!!!! ჯგუფი: Senators პოსტები: 15,155 რეგისტრ.: 11-May 07 მდებარ.: ,,მოუსავლეთი'' მიჩიგანის კოლმეურნეობა. წევრი № 1,886 |
lingvo
ციტატა თან გაჩქარებს ეს ცხოვრება, არ იცი როდის გახვალ მარადისობაში სადაც უკვე გვიანი იქნება. ხვალ შეიძლება მოვკვდეო, არავინ ფიქრობს მაგას, სიკვდილის შიშით პასტიება რამდენად გულწრფელი საქციელია არ ვიცი. გააზრებულად უნდა აპატიო ადამიანს და არა რამის შიშით. მე ასე მგონია და რა ვიცი. .zakaria. ციტატა " ატნაშენიე ვზაიმოვიგოდნიხ ვუსლოვიახ" -------------------- ________________________________________________
გიგრძვნიათ ოდესმე სუსხიან ზამთარში, მზისგან მოგზავნილი სხივების სინაზე? ხანდახან გულნატკენს ტირილი რომ გინდათ... და მაინც იცინით სუყველას ჯინაზე... ________________________________________________ |
|
|
|
| marine |
Jul 4 2011, 01:49 PM
პოსტი
#47
|
 მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 61,894 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ჩვენი მამაო ასე გვიქადაგებს, რომ შეცდომა ყოველთვის უნდა შევუნდოთ ადამიანს, დანაშაული კი არასოდეს, რადგან უარესს გააკეთებს.
-------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
 |
|
| მაშიკო |
Jul 4 2011, 01:59 PM
პოსტი
#48
|
 მარიამი ჯგუფი: Members პოსტები: 2,850 რეგისტრ.: 18-May 09 მდებარ.: ქუთაისი წევრი № 7,002 |
დანაშაულსა და შეცდომას შორის რა განსხვავებაა?
-------------------- უფალო იესო ქრისტე, ძე ღვთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი. მომეც ძალა და უნარი, ვადიდო სახელი შენი.
|
|
|
|
| George Leluashvili |
Jul 4 2011, 02:55 PM
პოსტი
#49
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 5,088 რეგისტრ.: 27-February 11 წევრი № 10,559 |
მაშიკო
ციტატა დანაშაულსა და შეცდომას შორის რა განსხვავებაა? შეცდომა უფრო ადვილად გეპატიება -------------------- ________________________________________________________________________
შეიძულე სიმდიდრე და იქნები მდიდარი; შეიძულე დიდება და იქნები დიდებული; შეიძულე შეურაცხება და იქნები უძლეველი; შეიძულე დასვენება და იპოვი მოსვენებას; შეიძულე დედამიწა და იპოვი ზეცას. ________________________________________________________________________ |
|
|
|
| marine |
Jul 4 2011, 03:27 PM
პოსტი
#50
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 61,894 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ციტატა(მაშიკო @ Jul 4 2011, 01:59 PM) დანაშაულსა და შეცდომას შორის რა განსხვავებაა? შეცდომას ადამიანი უნებლიეთ ჩადის, დანაშაულს კი გააზრებულად და მიზანმიმართულად. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| მაშიკო |
Jul 5 2011, 12:56 AM
პოსტი
#51
|
|
მარიამი ჯგუფი: Members პოსტები: 2,850 რეგისტრ.: 18-May 09 მდებარ.: ქუთაისი წევრი № 7,002 |
ციტატა(marine @ Jul 4 2011, 03:27 AM) შეცდომას ადამიანი უნებლიეთ ჩადის, დანაშაულს კი გააზრებულად და მიზანმიმართულად. კარგი ახსნაა. ერთმა მეგობარმა მიღალატა, მერე კი მითხრა შევცდი და მაპატიეო, ვერ შევძელი პატიება იმიტომ რომ ჩავთვალე მეორედაც ადვილად მიღალატებდა  დღემდე მაწუხებს ეგ ....-------------------- უფალო იესო ქრისტე, ძე ღვთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი. მომეც ძალა და უნარი, ვადიდო სახელი შენი.
|
|
|
|
| თერალ ი |
Jul 5 2011, 11:35 PM
პოსტი
#52
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 273 რეგისტრ.: 26-July 08 წევრი № 5,402 |
კარგი თემააა
გინდ დანაშაული დაარქვი, გინდა შეცდომა ... ძააან მტკივა გული მაინც ვითომ ვაპატიე მათ, მარა .... ჩატეხილია ხიდი, ურთიერთობის . ბილიკებსაც ძვლის ვინარჩუნებ ამ ხალხთან ... ადრე კი გზატკეცილები იყო ... |
|
|
|
| beso777 |
Oct 19 2011, 07:39 PM
პოსტი
#53
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 984 რეგისტრ.: 8-December 10 წევრი № 10,059 |
ციტატა(ნაინა @ Jul 4 2011, 12:35 PM) lingvo ხვალ შეიძლება მოვკვდეო, არავინ ფიქრობს მაგას, სიკვდილის შიშით პასტიება რამდენად გულწრფელი საქციელია არ ვიცი. გააზრებულად უნდა აპატიო ადამიანს და არა რამის შიშით. მე ასე მგონია და რა ვიცი. როცა სიყვარული არა აქვს ადამიანს რომ მიუტევოს შიშით მაინც უნდა გააკეტოს თუ თავში ტვინი აქვს,თუ უნდა რომ მდუღარე კუპრში არ მოიხარშოს.მდუღარე კუპრის ერტ წვეთს მაინც ვინც შეუშვერს თავს და მისგან მიყენებულ საშინელ სიმწარეს და ტკივილს იგემებს არა მგონია ბევრი ფიქრი დასჭირდეს იმისთვის ვაპატიო თუ არა მიყენებული წყენა მოყვასსაო.სულ ხვეწნა ხვეწნით მუხლდაჩოქილი შეევედრება მაწყინარს იქით მაპატიე ყველაფერიო თავად რომ აპატიებს ხომ ხედმეტია ამაზე საუბარი. -------------------- ***დაიფასე თავი იმდენათ,რამდენადაც ღირსი ხარ,თორემ ოდნავადაც რომ გადააჭარბო,სულ მთლათ გაუფასურდები***
|
|
|
|
| ნაინა |
Oct 19 2011, 11:57 PM
პოსტი
#54
|
|
პროვინციელი ალქაჯი!!!!! ჯგუფი: Senators პოსტები: 15,155 რეგისტრ.: 11-May 07 მდებარ.: ,,მოუსავლეთი'' მიჩიგანის კოლმეურნეობა. წევრი № 1,886 |
beso777
ციტატა სულ ხვეწნა ხვეწნით მუხლდაჩოქილი შეევედრება მაწყინარს იქით მაპატიე ყველაფერიო თავად რომ აპატიებს ხომ ხედმეტია ამაზე საუბარი. აღარ ვაპატიებ არავის არაფერს და არც მე ვითხოვ პატიებას ვინმესგან. მით უმეტეს ზუსტად ვიცი არავის არაფერს ვუშავებ საკუთარი თავის გარდა. ნურავინ შემეხება ნურც კარგად და ნურც ცუდად, ხოდა არც მე შევეხები არავის. წერტილი ყველას და ყველაფერს. ასე უკეთრსია. -------------------- ________________________________________________
გიგრძვნიათ ოდესმე სუსხიან ზამთარში, მზისგან მოგზავნილი სხივების სინაზე? ხანდახან გულნატკენს ტირილი რომ გინდათ... და მაინც იცინით სუყველას ჯინაზე... ________________________________________________ |
|
|
|
| იაკობ |
Oct 20 2011, 12:30 AM
პოსტი
#55
|
 ფშაველი ჯგუფი: Members პოსტები: 626 რეგისტრ.: 21-April 08 მდებარ.: tbilisi წევრი № 4,622 |
არის ხალხის კატეგორია ვისაც ადვილად ვერ აწყენინებ. ზოგიერთი ქმედება შეიძლება ბევრს ეწყინოს, მაგრამ ზოგს არ წყინს. ასეთი ადამიანისთვის რათქმაუნდა ადვილია პატიება. ეს ალბათ უფრო თავმდაბალ ადამიანებს ახასიათებს.
-------------------- სული - შენ, ლეში - მიწასა, -
აღარა ვგლოვობ ამასა; თევზი - წყალს, ცასა - ვარსკვლავი, შვილი - დედას და მამასა. |
|
|
|
| beso777 |
Oct 20 2011, 08:18 PM
პოსტი
#56
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 984 რეგისტრ.: 8-December 10 წევრი № 10,059 |
ციტატა(ნაინა @ Oct 20 2011, 12:57 AM) beso777 აღარ ვაპატიებ არავის არაფერს და არც მე ვითხოვ პატიებას ვინმესგან. მით უმეტეს ზუსტად ვიცი არავის არაფერს ვუშავებ საკუთარი თავის გარდა. ნურავინ შემეხება ნურც კარგად და ნურც ცუდად, ხოდა არც მე შევეხები არავის. წერტილი ყველას და ყველაფერს. ასე უკეთრსია. ნელია და შეცდომაა ისე იცხოვრო რომ შენს ნაჭუჭში ჩაიკეტო,არავის მიმარტ გასცე და არც მიიღო,მით უფრო თუ ქრისტიანათ თვლის თავს ადამიანი.თავის თავზე მხოლოთ გარეული მხეცები ფიქრობენ,ჩვენ კი ადამიანები ვართ და უფრო მეტი მოგვეტხოვება,შეუმცდარი არავინაა,ვინ იცის იქნებ რაც ჩვენ გვეჩვენება უპატიებლათ ,გაცილებით ბევრათ უფრო უპატიებელი ცოდვები გვაქვს უფლის მიმართ,რატომგა ვლოცულობთ,ვთხოვთ მიტევებას თუ ჩვენ არ გვსურს თავათ იგივე გავაკეთოთ.რა საწყაულითაც მიუწყავ სხვას შენს იმ საწყაულით მოგეწყობაო.მე ამქვეყნათ წველაზე უღირს ადამიანსაც კი მივუტევებ წყენას თუ ყველაზე დიდ ტკივილსაც კი,თუ მისი სიმდაბლით და გულწრფელი სინანულით აღვსილი იქნება,რაც აღძრავს ჩემში ამ მიტევების გრძნობას,კაცთმოყვარეობას,იმი ს შეგრძნებას რომ ყველანი უფლის შვილები ვართ და არ უნდა გვემეტებოდეს მოყვასები ჯოჯოხეთი გასასტუმრებლათ.გვძულდეს მათი უღირსი ქცევები და არა თვით ადამიანები.მაგრამ თუ ეს ყოველივე ასე არ მოხდება ,გულიდან წამოსული სიყვარულით არ შეგვეძლება მივუტევოს ,ჩნდება მეორე უკიდურესობა,უფლისადმი მოშიშებით მაინც უნდა გავაკეთოთ ეს,რადგან არ არსებობს სხვა გზა მიტევების არმქონე ადამიანი,ულმობელი სასუფეველში შევიდეს.თუ ამასაც არ გავაკეთებთ გამოვა რომ ჩვენ თავათ ვაცხადებთ უარს სასუფეველზე ამპარტავნობის გამო,ამპარტავანი ხომ არასოდეს მოიდრეკს ქედს არავის წინაშე მიტევების სათხოვნელათ არც თავათ მიუტევებს,რამაც დაღუპა სწორეთ იუდა,უფლის გვერდით მყოფი ადამიანი. აი,შენ კი ნამდვილათ ვერ შეძლებ მაგ გადაწყვეტილების განხორციელებას როგორც არ უნდა მოიწადინო ცხელ გულზე,რა ბაჯაღლო გულიც გაქვს ისეთივედ დარჩება,რკინათ ვერ გადაკეთდება  -------------------- ***დაიფასე თავი იმდენათ,რამდენადაც ღირსი ხარ,თორემ ოდნავადაც რომ გადააჭარბო,სულ მთლათ გაუფასურდები***
|
|
|
|
| Otherguy |
Oct 24 2011, 12:42 AM
პოსტი
#57
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,802 რეგისტრ.: 25-February 09 მდებარ.: Sorrow Hill წევრი № 6,554 |
პატიება ერთია და კონკრეტული სასჯელი მეორე.
დიდი რჯულის კანონის მიხედვით, ცოდვილებს უზიარებლობას და სხვა რამეებს განუწესებდნენ. პავლე მოციქული გვეუბნება: "მაშ მოიკვეთეთ უკეთური. პურიც კი არ ჭამოთ ცოდვილებთან ერთად." არ ამბობს რომ უნდა გვძულდეს ცხადია, მაგრამ ამბობს: "მცირეოდენი საფუარი მთელ ცომს აფუებს"-ო, ამიტომ უნდა განვერიდოთ მათო... პ.ს. ხოლო პატიება მნიშვნელოვანია და არამგონია რთული იყოს მისთვის ვინც მართლა მორწმუნეა. თუმცა სამწუხაროდ ნამდვილი მორწმუნის ნახვა რთულია, უმეტესობა ამქვეყნიურ ცხოვრებას არგებს თავის ქრისტიანობას და ცდილობს ორივეგან ბედნიერი იყოს, თუნდაც დათმოს ცოტაოდენი(ან ბევრი) ქრისტიანული ცხოვრების დეტალები. ჩემთვის ტერორისტი რომელიც თავს იფეთქებს უფრო მორწმუნეა ვიდრე ცოდვილი ქრისტიანი. -------------------- 43. ვინაიდან არ არის ვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს უვარგისი ნაყოფი, და არც უვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს ვარგისი ნაყოფი.
44. რადგანაც ყოველი ხე თავისი ნაყოფით იცნობა... 46. რად მეუბნებით: უფალო, უფალო! და ჩემს ნათქვამს კი არ ასრულებთ? |
|
|
|
| beso777 |
Oct 24 2011, 09:16 PM
პოსტი
#58
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 984 რეგისტრ.: 8-December 10 წევრი № 10,059 |
ციტატა(Otherguy @ Oct 24 2011, 01:42 AM) პატიება ერთია და კონკრეტული სასჯელი მეორე. დიდი რჯულის კანონის მიხედვით, ცოდვილებს უზიარებლობას და სხვა რამეებს განუწესებდნენ. პავლე მოციქული გვეუბნება: "მაშ მოიკვეთეთ უკეთური. პურიც კი არ ჭამოთ ცოდვილებთან ერთად." არ ამბობს რომ უნდა გვძულდეს ცხადია, მაგრამ ამბობს: "მცირეოდენი საფუარი მთელ ცომს აფუებს"-ო, ამიტომ უნდა განვერიდოთ მათო... აქ საუბარია ერთმანეთის მიმართ პატიებაზე,რადგან შეუმცდარი არავინაა და არც დაფრთიანებული,ხოლო რაც შეეხება უკეთურთა მოკვეთას,ამაზე დაფიქრება გვმართებს,იქნებ თავათ ვართ იმაზე გაცილებით მეტი უკეთურები უფლის გადმოსახედიდან ვიდრე ჩვენ მიგვაჩნია ჩვენი თავი,თუნდაც მორწმუნეებათ ვთვლიდეთ თავს.ამიტომ მგონია რომ ვინც სულით მორწმუნეა და არა გარეგნული გვაწლიღ შემოისაზღვრება,სხვებზე უკეთესათ და მაღლა აყენებდეს მის თავს,რაც გამოიხატება სხვების მოკვეთაში.ასეთ ადამიანს ვერ წაახდენს უკეთური,პირıქით,ეცდება უკეთური ადამიანი ადამიანობას და უფალს დაუბრუნოს,როგორც უფალია მბობს გარედან შემავალი ვერას დააკლებს ადამიანს,მას მხოლოთ შინაგანიდან გამომავალი ღუპავს,ანუ რაც მისი სულიდან გამოდის ცუდი. ციტატა(Otherguy @ Oct 24 2011, 01:42 AM) [b]პ.ს. ხოლო პატიება მნიშვნელოვანია და არამგონია რთული იყოს მისთვის ვინც მართლა მორწმუნეა. ამაში გეთანხმები სრულათ. -------------------- ***დაიფასე თავი იმდენათ,რამდენადაც ღირსი ხარ,თორემ ოდნავადაც რომ გადააჭარბო,სულ მთლათ გაუფასურდები***
|
|
|
|
| beso777 |
Oct 24 2011, 09:32 PM
პოსტი
#59
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 984 რეგისტრ.: 8-December 10 წევრი № 10,059 |
ციტატა(Otherguy @ Oct 24 2011, 01:42 AM) თუმცა სამწუხაროდ ნამდვილი მორწმუნის ნახვა რთულია, უმეტესობა ამქვეყნიურ ცხოვრებას არგებს თავის ქრისტიანობას და ცდილობს ორივეგან ბედნიერი იყოს, თუნდაც დათმოს ცოტაოდენი(ან ბევრი) ქრისტიანული ცხოვრების დეტალები. აქაც ჩემი სათქმელი თქვი თითქოს.არადა გარეგნულათ ყველაზე უფრო ასეთები ირგებენ მორწმუნის როლს,თითქოს უკვე არგაც სიმაღლეზე ავიდნენ სულიერების საფეხურზე და გაკერპებულნი სიჯიუტით აღსავსენი ,სხვებისაგან განდგომილნი არიან,მათი აზროვნებით გვერდს უვლიან მათზე სუილერათ დაბლა მყოფთ,გარეგნული გვაწლით შემოიფარგლებიან,უამრავს ლოცულობენ,თუმცა სულდა გულგაყინულნი რჩებიან მაინც.მათი აზროვნებით რაც უფრო მოიკვეთენ ყოველგვარ დრზნობას და მარტო ცივი გონებით განსჯიან ყველაფერს მით უფრო მაღლა წავლენ სულიერებაში,ერთი რამ რატომგაც ავიწყდებათ რომ გული და გონება ერტმანეთის გვერდიგვერდ უნდა იყოს,თორემ უგრძნობ რობოტს უფრო წააგავენ რაღაც მიმარრთულებით დაპროგრამებულს.მთლიანობაში კი ამბიციები მართავს ე.წ.თანამედროვე მორწმუნეთაც ანუ ორმაგი თამაშით მოთამაშეთაც და ურწმუნოთაც.ამბიციურობით სავსე და უსიყვარულო ,მიტევების არმქონე ადამიანი თავმდაბალი ვერ იქნება,ისევე როგორც მორწმუნე.ფარისევლობა სუფევს დღეს თანამედროვე მორწმუნეების უდიდეს უმრავლესობაში და ეს ცხოვრების ჩვეულ რიტმადაა ქცეული. -------------------- ***დაიფასე თავი იმდენათ,რამდენადაც ღირსი ხარ,თორემ ოდნავადაც რომ გადააჭარბო,სულ მთლათ გაუფასურდები***
|
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 6th July 2025 - 08:50 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2025
Licensed to: church.ge