![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() ![]() |
![]() |
afxazi |
![]()
პოსტი
#121
|
![]() დავითი ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 ![]() |
ციტატა არის თუ არა ადამიანში ჩადებული სიყვარული შობისთანავე? ადამი უკვე არსებობაში მოსვლისას ფლობდა სიყვარულის თვისებას , უბრალოდ ამ თვისებას სჭირდებოდა გამოვლენა და გაზრდა ხო ასეა? ცხადია ეს ასეა, რადგან ადამიანი კეთილად შეიქმნა, მაგრამ ეს იყო ზნეობრივი მდგომარეობა. მე არსებით მიჯნას არ ვავლებ ხატებასა და მსგავსებას შორის, რამდენადაც როგორც მიუთითებენ ეკლესიის მამები ერთი მეორეს გულისხმობს, მაგრამ მათ შორის არის განსხვავება. ყველაზე კლარგად ალბათ კირილე ალექსანდრიელი იტყვის: "თუ ამბობენ, რომ სხვადასხვაა "ხატისებრობა" და "მსგავსებისებრობა", განსხვავება მიუთითონ, ჩვენ კი მივიჩნევთ, რომ სხვას არაფერს ცხადყოფს "ხატისებრობა", თუ არა "მსგავსებისებრობას", ასევე, "მსგავსებისებრობაც" - "ხატისებრობას". ღვთისადმი მსგავსება ხვედრებული გვაქვს პირველი შესაქმიდანვე (τὴν δὲ γε πρὸς θεὸν ὁμοίωσιν ἐλάχομεν ἐν πρώτῃ κατασκευῇ) და ვართ ხატება ღვთისა (εἰκονισμὸς θεοῦ), რადგან, როგორც მითქვამს, მიმღებელია ადამიანური შექმნილობა, უფრო კი ბუნება, სიკეთისაც, სამართლიანობისაც და სიწმინდისაც და ამათი სურვილი შთასაძირკვლებული აქვს (ἐγκαταβεβλημένην ἔχει) ღვთისგან. ამის დანახვა შესაძლებელია შემდეგიდან: ადამიანურ გონებას გადახრა შეემთხვა, მაგრამ არა ცუდიდან კარგისკენ, არამედ კარგიდან - ცუდისკენ. ამრიგად, მართებულია პირველად იმის წინაარსებობა, რისი დამტოვებელიც გადავიხარეთ, რადგან ის, რომ ადამიანის სულში პირველი შექმნისთანავე (ἐκ πρώτης κατασκευῆς) შთაითესა (ἐνεσπάρη) ყოველგვარი კარგის სურვილი და წადილი, და ცოდნა, ამას ასაჩინოებს ყოვლადბრძენი პავლე, რომელიც ამბობს: "რაჟამს წარმართნი, რჯულის არმქონენი, ბუნებით მოქმედებენ რჯულისას, ისინი, რჯულის არმქონენი, თავისი თავის რჯული არიან, რომლებიც აჩვენებენ რჯულის საქმეს, დაწერილს მათ გულებში, თანამოწამეობს რა მათი სინდისი" (რომ. 11. 14-15). თუკი წარმართებსაც, რომლებიც რჯულის გარეთ არიან, ბუნებითად ძალუძთ იცოდნენ რჯული ანუ რჯულმდებლის (მოსეს, ე.ჭ.) მიზანი, ცხადი იყოს ამიერიდან ყველასთვის, რომ მართალი და კეთილი შეიქმნა დასაბამში ადამიანური ბუნება (δῆλον ἔσται παντί τῷ λοιπὸν, ὅτι δικαία καὶ ἀγαθὴ γέγονεν ἐν αρχαῖς ἡ ἀνθρώπου φύσις). და ამისათვის იქნა იგი შემოყვანილი ღვთისაგან, ატარებდა რა მის ხატებას (μόρφωσιν) და ხატს სიკეთისას (εἰκόνα τῆς ἀγαθότητος), რამეთუ წმინდაც (ἅγιος) იყო ადამიანის ცხოვრების პირველი ჟამი (ὁ πρῶτος χρόνος), ხოლო შემოვიდა რა ცოდვა, ღვთისადმი მსგავსების ხატოვნებანი (οἱ τῆς πρὸς θεὸν ὁμοιώσεως χαρακτῆρες) კვლავაც ბრწყინვალე აღარ დარჩა ჩვენში, მაგრამ კიდევ, მას შემდეგ, რაც ადამიანი გახდა მხოლოდშობილი სიტყვა ღვთისა, ხელახლა წმინდა გახდა ადამიანის ბუნება (ἁγία γέγονεν αὖθις ἡ ἀνθρώπου φύσις), სამართლიანობისა და წმინდამყოფელობის მიერ მისდამი (მხოლოდშობილისადმი, ე.ჭ.) უკუდახატული (ἀναμορφουμένη). ასე ამბობს სადღაც ყოვლადბრძენი პავლე: "ხოლო რადგან ჩვენ ყველანი განცხადებული პირით სარკისებრ ვჭვრეტთ (κατοπτριζόμενοι) დიდებას უფლისას, იმავე ხატად გარდავიხატებით (μεταμορφούμεθα), დიდებიდან - დიდებისკენ, როგორც - უფალ სულისგან" (II კორ. 3.18), ხოლო უფალი სულია. ამრიგად, უკუგანახლება (ἀνανέωσις) და თითქოსდა ხელახლაშექმნა (ἀναπλασμός) მოხდა ადამიანური ბუნებისა ქრისტეში, შეენაწევრა რა ჩვენი ხორცი წმინდა ცხოვრებას სულიწმინდაში. მაგრამ თუ თქვა წმინდა წერილმა სადღაც, რომ "შექმნა ღმერთმა ადამიანი თავისი ხატისებრ", დაიდუმა კი "მსგავსებისებრობა", გვამრთებს შევიცნოთ, რომ საკმარისი იყო ეთქვა "ხატისებრობა", როგორც სხვა არაფრის ცხადმყოფელი, თუ არა "მსგავსებისებრობისა", რადგან ზედმეტია იმის თქმა, რომ ეს ("მსგავსებისებრობა", ე.ჭ.) ჩვენთვის დაცულია სამერმისო საუკუნეში, რამეთუ თქვა რა ღმერთმა: "შევქმნათ ადამიანი ჩვენი ხატისებრ და მსგავსებისებრ", ვინ გაბედავს თქმას, რომ შეიქმნა იგი "ხატისებრ", მაგრამ - ჯერაც არა "მსგავსებისებრ"? ამასთან, მსგავსნი ვიქნებით ქრისტესი უხრწნელების მიხდვით და სიკვდილზე უმჯობესქმნილობით, აგრეთვე ამ დიდების მიხედვით, რაც თვით მან მოგვმადლა ჩვენ, რადგან კიდევ წერს ღვთივშთაგონებული პავლე: "რამეთუ მოვკვდით და თქვენი ცხოვრება დაფარულია ქრისტესთან ერთად ღმერთში. რაჟამს ქრისტე განცხადდება, - ცხოვრება ჩვენი, - მაშინ თქვენც მასთან ერთად განცხადდებით დიდებაში" (კოლას. 3. 3-4). სხვაგან კიდევ: "რომელიც გარდასახავს ჩვენი სიმდაბლის სხეულს, რომ გახდეს თანახატი მისი დიდების სხეულისა" (ფილიპ. 3.21), რადგან ამჟამადაც არ ვართ "მისი მსგავსებისებრ ყოფნის" გარეთ, თუ ჭეშმარიტია, რომ იგი დაიხატვის ჩვენში სულიწმინდის მიერ, რამეთუ კვლავ წერს პავლე გალატელებს: "შვილნო, რომლებსაც კვლავ სალმობით გშობთ, ვიდრე არ დაიხატება ქრისტე თქვენში" (გალატ. 4.19). მართლაც, რაჟამს ჩვენს თავს მორწმუნეებად და წმინდანებად ვიცავთ, მაშინ იხილვება ქრისტე დახატული (μορφούμενος) ჩვენში, რომელიც ჩვენს გონებებში თავის ხატოვნებათა შთამაელვებელია (ἐναστράπτων)" (ანთროპომორფისტთა წინააღმდეგ, PG. 76, 1085-1088). ვრცლად კი ეს საკითხი აქაა განხილული. კარგი იქნება მისი წაკითხვა: http://library.church.ge/index.php?option=...emid=69&lang=en -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
esre ars cheshmariteba |
![]()
პოსტი
#122
|
Member ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 911 რეგისტრ.: 27-January 12 წევრი № 12,003 ![]() |
esre ars cheshmariteba ალბათ ჩემს პოსტებს არ კითხულობ, ანდა არ გესმის რასაც ვწერ. არსად დამიწერია, რომ პირველშექმნილი ადამიანი ამ თვისებას არ ფლობდა (ვგულისხმობ სიყვარულს). ვთქვი ის, რომ ეს თვისება მასში ხატობრივი არ იყო, ანუ სტრუქტურული. ხატობრივ ანუ სტრუქტურულ თვისებაში ეკლესია მოიაზრებს პირველ რიგში თავისუფალ ნებას, მეუფებრიობას... ანუ თანდაყოლილი თვისებებს. რაც ქონდა ადამს და რაც მას შეუნარჩუნდა ცოდვით დაცემის შემდგომაც. ანუ ეს არის მისგან აღუხოცავი თვისებანი, ისეთი თვისებანი, რომელიც ადამიანს მუდმივად აქვს, როგორ დაცემულ მდგოამრეობაშიც არ უნდა იყოს ის. მაგრამ თუკი ადამიანი ცოდვით დაცემამდე ამ თვისებას მხოლოდ ღვთიურობისკენ, ღვთიურობაში ავლენდა, ცოდვით დაცემის შემდეგ ეს თვისებანი უკვე საპირისპირო მდგოამრეობაშიც ვლინდება. ანუ ერთი და იგივე თავისუფალი ნება შესაძლებელია გამოვლინდეს სიკეთის მიმართულებით და შესაძლებელია გამოვლინდეს უკეთურების მიმართულებით. ანუ შესაძლოა ადამიანმა ინებოს სიკეთე და ასევე ინებოს ბოროტება. ისევე როგორც კეთილად იმეუფოს და მეუფებდა ადამი გარესამყაროზე და ასევე შესაძლებელია იმეუფოს უკეთურადაც. რაც შეეხება სიყვარულს, სამართლიანობას, სიკეთეს... ამ თვისებებს ადამი ფლობდა, მაგრამ ფლობდა როგორც კეთილად შექმნილი და კეთილ სამყოფელში მყოფი, უცოდველი და უფლისგან ნაწინამძღვრები, რომელსაც უნდა დაედასტურებინა ის, რომ ღირსი იყო ამ მდგოამრეობისა. მაგრამ მოხდა ისე, რომ ადამიანმა ეს ვერ დაადასტურა. და სიყვარული რომ სტრუქტურული აღბეჭდილობა ყოფილიყო ადამიანში, მაშინ ის ამას არ დაკარგავდა, ანუ მსგავსებას. მაშ რაგაში მდგოამრეობს ცოდვით დაცემა, თუკი მსგავსება არ დაუკარგავს ადამიანს უფლისადმი. რაღატომ ჭირდება ადამიანს მოღვაწეობა, რომ იყოს სამართლიანი, თავმდაბალი და ა.შ. თუკი სიყვარული სტრუქტურულადაა ადამიანში, რატომ არ ვლინდება ყველა ადამიანისგან, რატომ ვლინდება მრავალისგან სიძულვილი. თავისუფალ ნებას ყველა ავლენს, ზოგი კეთილად და ზოგი უკეთურად, მაგრამ ყველა ავლენს. რატომ არ ვლინდება ყველასგან სიყვარული. სიყვარული სიყვარულია. მას ალტერნატივა არ გააჩნია. ასევეა სამართლიანობაც. თუ ეს ხატობრივია, რატომ არაა ყველა სამართლიანი, რატომ არ ვლინდება ის ყველასგან, მსგავსად თავისუფალი ნებისა. სიყვარული, სამართლიანობა... ეს ყოველივე მხოლოდ ერთი მიმართულებით უნდა გამოვლინდეს, საწინააღმდეგოდ თავისუფალი ნებისა, რადგან მათ არ გააჩნიათ სხვა სახე გამოვლინებისა. გამოვლენაზე ნუ მელაპარაკები ჯერ მითხარი _ არის თუ არა ჩადებული ადამიანში თვისება სიყვარული? არის! ხოდა ყველა ადამიანი ბოროტიც კი ავლენს სიყვარულს. შეუძლებელია ადამიანმა არ გამოავლინოს ეს თვისება! იესოც კი ამბობს თუკი თქვენ ბოროტებმა იცით კეთილ მისაცემელი თქვენი შევილებისთვის , განა ღმერთი უფრო არ მისცემს სულს იმას ვინცა სთხოვსო. ეხლა 2) თავისუფალი ნება ესეც თვისებაა მაგრამ მეუფებრიობა რას ქვია? რაზე მეუფებრიობა ? ცხოველებზე? ღმერთს არ შეუქმნია ადამიანი იმ ძალმოსილებით რომ ადამიანზე (პირზე) იბატონოს ! მას არ შეუძლია საკუთარი თავის მართვა (იერემია 10:23 ) . ჯერ დამეთანხმე _ არის თუ არა ადამიანში ჩადებული თვისება სიყვარული შობისთანავე? ჰო თუ არა? ![]() |
esre ars cheshmariteba |
![]()
პოსტი
#123
|
Member ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 911 რეგისტრ.: 27-January 12 წევრი № 12,003 ![]() |
ეხლა გავდივარ ფორუმიდან და არ თქვა ეხლა გაიქეციო! როგორც კი მოვიცლი დავპოსტავ ეგრევე, ეს ფორუმი არსად გაიქცევა და ეს ნაწერებიც არ წაიშლება! იმედია კიდევ ნაჩქარევად არ დახურავ თემას! გაარკვიე ხალხი იმაში თუ რას ასწავლის მართლმადიდებლური ეკლესია ! უვიცი ხარ უვიციო რომ გაიძახი ამით ხალხი უფრო ეჭვში ვარდება
![]() იქნებ მეც ამეხილოს თვალები კაცო და მარტლა ამ სმაილივით დავაჭყიტო თვალები ![]() |
afxazi |
![]()
პოსტი
#124
|
![]() დავითი ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 ![]() |
esre ars cheshmariteba
ციტატა გამოვლენაზე ნუ მელაპარაკები ჯერ მითხარი _ არის თუ არა ჩადებული ადამიანში თვისება სიყვარული? არის! ხოდა ყველა ადამიანი ბოროტიც კი ავლენს სიყვარულს. შეუძლებელია ადამიანმა არ გამოავლინოს ეს თვისება! იესოც კი ამბობს თუკი თქვენ ბოროტებმა იცით კეთილ მისაცემელი თქვენი შევილებისთვის , განა ღმერთი უფრო არ მისცემს სულს იმას ვინცა სთხოვსო. ეხლა 2) თავისუფალი ნება ესეც თვისებაა მაგრამ მეუფებრიობა რას ქვია? რაზე მეუფებრიობა ? ცხოველებზე? ღმერთს არ შეუქმნია ადამიანი იმ ძალმოსილებით რომ ადამიანზე (პირზე) იბატონოს ! მას არ შეუძლია საკუთარი თავის მართვა (იერემია 10:23 ) . ჯერ დამეთანხმე _ არის თუ არა ადამიანში ჩადებული თვისება სიყვარული შობისთანავე? ჰო თუ არა? როგორ მიძნელდება შენთან საუბარი ვერ წარმოიდგენ. მეუფებრიობა ნიშნავს არა ვიღაცაზე ბატონობას, არამედ კეთილად განმგებლობას იმისას, რაც ჩაბარებული ქონდა ადამიანს დედამიწის სახით. სწორედ ძალაუფლების ხარბი და გაუკუღმართებული მდგომარეობაა ის, რასაც ამ თვისების დამახინჯებული გამოვლინება ქმნის. ადამიანის არის კეთილად შექმნილი, მიმღები სიყვარულსიაც და სამართლიანობისაც. ანუ მისი მდგომარეობა არ არის ასეთი: უნდა თუ არა მაინც შეიყვარებს. ადამიანი არის იმ მდგოამრეობით შექმნილი, რომ მას შეუძლია მიიღოს თვისება სიყვარული, მაგრამ არა ისე, რომ მასში ეს თვისება თანდაყოლილი იყოს, ანუ მას მოპოვება არ ჭირდებოდეს (ვგულისხმობ ცოდვით დაცემის შემდგომ მდგომარეობას). მარტივი კითხვა დავსვათ: შეუძლია ადამიანს არ უყვარდეს? ანუ იყოს იმ მდგომარეობაში, რომ არ უყვარდეს? იყოს იმ მდგოამრეობაში, რომ არ იყოს სამართლიანი, თავმდაბალი და ა.შ. esre ars cheshmariteba ციტატა ეხლა გავდივარ ფორუმიდან და არ თქვა ეხლა გაიქეციო მსგავსი რამ არ მიკადრებია შენთვის, უფრო შენ გამოირჩევი ხოლმე მსგავსი მოწოდებებით. ციტატა უვიცი ხარ უვიციო რომ გაიძახი ამით ხალხი უფრო ეჭვში ვარდება არც ეს მიკადრებია შენთვის, უფრო შენ მიწოდებ ხოლმე არაფრის მცოდნეს და ა.შ. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
A.V.M |
![]()
პოსტი
#125
|
![]() მადლობა ამ ფორუმს! ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Senators პოსტები: 13,742 რეგისტრ.: 14-June 11 მდებარ.: ფორუმს გარეთ წევრი № 11,203 ![]() |
afxazi
კაი ნერვები მოგცეს ღმერთმა... -------------------- აბა ჰე და აბა ჰო!
|
esre ars cheshmariteba |
![]()
პოსტი
#126
|
Member ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 911 რეგისტრ.: 27-January 12 წევრი № 12,003 ![]() |
esre ars cheshmariteba როგორ მიძნელდება შენთან საუბარი ვერ წარმოიდგენ. მეუფებრიობა ნიშნავს არა ვიღაცაზე ბატონობას, არამედ კეთილად განმგებლობას იმისას, რაც ჩაბარებული ქონდა ადამიანს დედამიწის სახით. სწორედ ძალაუფლების ხარბი და გაუკუღმართებული მდგომარეობაა ის, რასაც ამ თვისების დამახინჯებული გამოვლინება ქმნის. ადამიანის არის კეთილად შექმნილი, მიმღები სიყვარულსიაც და სამართლიანობისაც. ანუ მისი მდგომარეობა არ არის ასეთი: უნდა თუ არა მაინც შეიყვარებს. ადამიანი არის იმ მდგოამრეობით შექმნილი, რომ მას შეუძლია მიიღოს თვისება სიყვარული, მაგრამ არა ისე, რომ მასში ეს თვისება თანდაყოლილი იყოს, ანუ მას მოპოვება არ ჭირდებოდეს (ვგულისხმობ ცოდვით დაცემის შემდგომ მდგომარეობას). მარტივი კითხვა დავსვათ: შეუძლია ადამიანს არ უყვარდეს? ანუ იყოს იმ მდგომარეობაში, რომ არ უყვარდეს? იყოს იმ მდგოამრეობაში, რომ არ იყოს სამართლიანი, თავმდაბალი და ა.შ. esre ars cheshmariteba მსგავსი რამ არ მიკადრებია შენთვის, უფრო შენ გამოირჩევი ხოლმე მსგავსი მოწოდებებით. არც ეს მიკადრებია შენთვის, უფრო შენ მიწოდებ ხოლმე არაფრის მცოდნეს და ა.შ. ადამიანს არ შეუძლია რომ არ უყვარდეს! ეს შეუძლებელია ! ის თავის თავს ვერ უბრძანებს , რომ მთლიანად ჩაახშოს თავის თავში ჩადებული თვისება სიყვარული. კიდევ ერთიდაიგივეზე მელაპარაკები, ამიტომ კიდევ გავიმეორებ_ ადამიანს აქვს თავისუფალი ნება და მას თუ უნდა გამოხატავს სიყვარულს რომელიც მასშია! მეც დაგისვავ ასეთ კითხვას? არის კი ისეთი ადამიანი , რომელსაც სიყვარული არ შეუძლია? ალბათ დამეთანხმები რომ ყველას შეუძლია , და თუ არ შეუძლია ის უბრალოდ არ არის ღვთის ხატი , რადგან ღმერთი სიყვარულია. მე შემიძლია ყველა შევიძულო და არავინ მიყვარდეს , მაგრამ ჩემში არსებულ სიყვარულს თუ არასოდეს გამოვიყენებ უბრალოდ მოვკვდები ან დეპრესიაში ჩავვარდები . ღმერთმა არა უბრალოდ ჩვენში ჩადო სიყვარული , არამედ ამ თვისების მოთხოვნილებით შეგვქმნა! მოსეს რჯულის უდიდესი მცნება იყო_ რომ შეიყვარე უFალი ღმერთი შენი Yოვლითა გულითა შენითა _____ და ასე .შ . ამ უდიდესი მცნების დაცვა ყველას შეუძლია ყოველ ადამიანს და თუ არ შეუძლია , მაშინ ღმერთი შეცდა ადამიანის შექმნისას, რაც აFსურდია! კითხვას ვიმეორებ არის კი ადამიანი დედამიწის ზურგზე რომელსაც სიყვარული არ შეუძლია? თუ არა , მაშინ უნდა დავასკვნათ აუცილებლად _ რომ სიყვარული და არა მარტო სიყვარული , არამედ ყველა სათნოებითი თვისება თანდაყოლილია და ნება ჩვენია მას გამოვიყენებთ თუ არა ! მეთანხმები ??? |
afxazi |
![]()
პოსტი
#127
|
![]() დავითი ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 ![]() |
esre ars cheshmariteba
ციტატა მეც დაგისვავ ასეთ კითხვას? არის კი ისეთი ადამიანი , რომელსაც სიყვარული არ შეუძლია? ალბათ დამეთანხმები რომ ყველას შეუძლია , და თუ არ შეუძლია ის უბრალოდ არ არის ღვთის ხატი , რადგან ღმერთი სიყვარულია. ეს ამას გავს: არის კი დედამიწის ზურგზე ადამიანი, რომელსაც ცხონება არ შეუძლია. ცხადია, რომ გამონაკლისის გარეშე ყველას ეძლევა ამის საშუალება (წინააღმდეგ შემთხვევაში ღმერთი მიკერძოებული გამოვიდოდა), თუმცა ყველა ვერ არის ცხონებული და მრავალი წარწყმედილი. და სწორედ იმის გამო, რომ ადამიანს "კოდირებულად" (თანდაყოლილად) აქვს თავისუფალი ნება და სწორედ იგია განმგებელი საკუთარი თავისა, უნდა ცხონდება, არ უნდა არ ცხონდება. და ამის ღმერთს რაიმე აკლდება. ადამიანი რომ წარწყმდება ღმერთს ამით რამე აკლდება? ცხადია არა, რადგან წარწყმედაში ადამიანი თავადვეა დამნაშავე. მაგრამ ადამიანი მოწოდებულია ცხონებისაკენ, ამისკენ მას ღმერთმა მოუწოდა, მოწოდება ყოველ წამს, ყოველ წუთს სახეზეა, მაგრამ მრავალი ამ მოწოდებას არ ეხმიანება, ისევა და ისევ მისივე ნებით. ადამიანის მომავალი რომ განსაზღვრული ყოფილიყო წინასწარ, მაშინ მას ცხონებაში წილი არ ექნებოდა და ეს იქნებოდა რაღაც მექანიკური ფროცესი, უაზროვნო, ნების არ მქონე ადამიანის ნეტარებაში შეყვანა, რობოტის მსგავს მექანიზმამდე დაყვანა ადამიანისა. რაც შეეხება სიყვარულს. ვამბობ იმას, რომ ადამიანში კოდირებულად არ არის ეს თვისება ჩადებული. ასე რომ ყოფილიყო ყველგან და ყველა შემთხვევაში უნდა გამოევლინა მას ეს თვისება (ვგულისხმობ ცოდვით დაცემის შემდგომ მდგომარეობას, თორემ ადამი, ცხადია ყველგან და ყველა შემთხვევაში ავლენდა ამ თვისებას, რადგან ცოდვისგან შებღალული არ იყო), მაშინაც კი როცა არ უნდოდა, რომ შეყვარებოდა. და რა გამოვიდოდა, ადამიანი იქნებოდა სურვილის ბრმა მონა. არ უნდა რომ უყვარდეს და მაინც უყვარს. ციტატა თუ არა , მაშინ უნდა დავასკვნათ აუცილებლად _ რომ სიყვარული და არა მარტო სიყვარული , არამედ ყველა სათნოებითი თვისება თანდაყოლილია და ნება ჩვენია მას გამოვიყენებთ თუ არა ! ნამეტანი უაზრო დასკვნა გააკეთე და რატომ? თუკი სათნოებითი თვისებები (კვლავ და კვლავ ვგულისხმობ ცოდვით დაცემის შემდგომ მდგოამრეობას) თანდაყოლილია, ანუ ის არ დაგვიკარგავს ცოდვით დაცემის შემდგომ, მაშინ რატომაა, რომ ადამიანი ბოროტებას ჩადის. ასე უფრო უძლური არ აღმოჩნდება აღმერთი, ასე უფრო ძლეული არ გამოდის სიყვარული. თუ ჩვენში ჩაიდო სიყვარული, რატომ არ გვიყვარს ყოველთვის? (ის რომ ამა თუ იმ წუთს ყველამ შეიძლება გამოავლინოს სიყვარული, ეს არაფერს ნიშნავს, მან შეიძლება მეორე წუთში ადამიანი მოკლას), რატომ არ ვართ ყოველთვის სამართლიანები? რატომ არ ვართ ყოველთვის კეთილნი? ბოროტებისგან იძლევიან ეს თვისებები? და თუ ჩვენში თანდაყოლილად ჩადებულია ეს თვისებები, რატომ რის მიმართ კედება არჩევანი? თუ სიყვარული კოდირებულად არის ჩვენში, რატომ არ ვირჩევთ მას და რატომ ვირჩებთ ზოგჯერ ბოროტებას? ისიც თანდაყოლილია? ეს ხომ საშინელებაა. მაშ რას ნიშნავს არჩევანი? თუ არჩევანი კეთდება, მაშინ ორივე მდგომარეობა თანდაყოლილი უნდა იყოს, თუ ერთია მხოლოდ (სიყვარული) რაღა არჩევანია საჭირო. საქმეც იმაშია, რომ ადამი, რომელიც უცოდველი იყო და შეუბღალავი ბუნება ქონდა, სრულად მყოფობდა ნეტარებაში და დაჯილდოებული იყო ზნეობრივი თვისებებით, ანუ ის შექმნიდანვე იყო სამართლიანი, კეთილი, მოსიყვარულე და ა.შ. მაგრამ ამას განაპირობებდა უცოდველობა და სამოთხეში მყოფობა და ეს ყოველივე ჯილდო იყო მისთვის. მაგრამ დაეცა რა ადამიანი და ცოდვით შეიბღალა რა ადამიანური ბუნება, ეს მდგომარეობაც განშორდა მას და დიახ ადამიანმა არჩევანი უნდა გააკეთოს ამის შემდეგ სათნოებასა და უკეთურებას შორის, ანუ კვლავ აღიწიოს იმ მდგოამრეობამდე, როგორშიც ადამი იყო თავდაპირველად და რითაც ის მიემსგავსებოდა უფალს. ანუ კვლავ უნდა დაიბრუნოსო და არა ის, რომ უნდა თუ არა გამოავლინოს. და თუ ეს ყველაფერი კვლავ შეუნარჩუნდა ადამიანს (ანუ ისეთივე სიყვარულის მქონე იყო, ისეთივე სამართლიანი... როგორც ადამი), მაშ რაღა დაკარგა მან, რაღას ნიშნავს ცოდვით დაცემა? -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
esre ars cheshmariteba |
![]()
პოსტი
#128
|
Member ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 911 რეგისტრ.: 27-January 12 წევრი № 12,003 ![]() |
esre ars cheshmariteba ეს ამას გავს: არის კი დედამიწის ზურგზე ადამიანი, რომელსაც ცხონება არ შეუძლია. ცხადია, რომ გამონაკლისის გარეშე ყველას ეძლევა ამის საშუალება (წინააღმდეგ შემთხვევაში ღმერთი მიკერძოებული გამოვიდოდა), თუმცა ყველა ვერ არის ცხონებული და მრავალი წარწყმედილი. და სწორედ იმის გამო, რომ ადამიანს "კოდირებულად" (თანდაყოლილად) აქვს თავისუფალი ნება და სწორედ იგია განმგებელი საკუთარი თავისა, უნდა ცხონდება, არ უნდა არ ცხონდება. და ამის ღმერთს რაიმე აკლდება. ადამიანი რომ წარწყმდება ღმერთს ამით რამე აკლდება? ცხადია არა, რადგან წარწყმედაში ადამიანი თავადვეა დამნაშავე. მაგრამ ადამიანი მოწოდებულია ცხონებისაკენ, ამისკენ მას ღმერთმა მოუწოდა, მოწოდება ყოველ წამს, ყოველ წუთს სახეზეა, მაგრამ მრავალი ამ მოწოდებას არ ეხმიანება, ისევა და ისევ მისივე ნებით. ადამიანის მომავალი რომ განსაზღვრული ყოფილიყო წინასწარ, მაშინ მას ცხონებაში წილი არ ექნებოდა და ეს იქნებოდა რაღაც მექანიკური ფროცესი, უაზროვნო, ნების არ მქონე ადამიანის ნეტარებაში შეყვანა, რობოტის მსგავს მექანიზმამდე დაყვანა ადამიანისა. რაც შეეხება სიყვარულს. ვამბობ იმას, რომ ადამიანში კოდირებულად არ არის ეს თვისება ჩადებული. ასე რომ ყოფილიყო ყველგან და ყველა შემთხვევაში უნდა გამოევლინა მას ეს თვისება (ვგულისხმობ ცოდვით დაცემის შემდგომ მდგომარეობას, თორემ ადამი, ცხადია ყველგან და ყველა შემთხვევაში ავლენდა ამ თვისებას, რადგან ცოდვისგან შებღალული არ იყო), მაშინაც კი როცა არ უნდოდა, რომ შეყვარებოდა. და რა გამოვიდოდა, ადამიანი იქნებოდა სურვილის ბრმა მონა. არ უნდა რომ უყვარდეს და მაინც უყვარს. ნამეტანი უაზრო დასკვნა გააკეთე და რატომ? თუკი სათნოებითი თვისებები (კვლავ და კვლავ ვგულისხმობ ცოდვით დაცემის შემდგომ მდგოამრეობას) თანდაყოლილია, ანუ ის არ დაგვიკარგავს ცოდვით დაცემის შემდგომ, მაშინ რატომაა, რომ ადამიანი ბოროტებას ჩადის. ასე უფრო უძლური არ აღმოჩნდება აღმერთი, ასე უფრო ძლეული არ გამოდის სიყვარული. თუ ჩვენში ჩაიდო სიყვარული, რატომ არ გვიყვარს ყოველთვის? (ის რომ ამა თუ იმ წუთს ყველამ შეიძლება გამოავლინოს სიყვარული, ეს არაფერს ნიშნავს, მან შეიძლება მეორე წუთში ადამიანი მოკლას), რატომ არ ვართ ყოველთვის სამართლიანები? რატომ არ ვართ ყოველთვის კეთილნი? ბოროტებისგან იძლევიან ეს თვისებები? და თუ ჩვენში თანდაყოლილად ჩადებულია ეს თვისებები, რატომ რის მიმართ კედება არჩევანი? თუ სიყვარული კოდირებულად არის ჩვენში, რატომ არ ვირჩევთ მას და რატომ ვირჩებთ ზოგჯერ ბოროტებას? ისიც თანდაყოლილია? ეს ხომ საშინელებაა. მაშ რას ნიშნავს არჩევანი? თუ არჩევანი კეთდება, მაშინ ორივე მდგომარეობა თანდაყოლილი უნდა იყოს, თუ ერთია მხოლოდ (სიყვარული) რაღა არჩევანია საჭირო. საქმეც იმაშია, რომ ადამი, რომელიც უცოდველი იყო და შეუბღალავი ბუნება ქონდა, სრულად მყოფობდა ნეტარებაში და დაჯილდოებული იყო ზნეობრივი თვისებებით, ანუ ის შექმნიდანვე იყო სამართლიანი, კეთილი, მოსიყვარულე და ა.შ. მაგრამ ამას განაპირობებდა უცოდველობა და სამოთხეში მყოფობა და ეს ყოველივე ჯილდო იყო მისთვის. მაგრამ დაეცა რა ადამიანი და ცოდვით შეიბღალა რა ადამიანური ბუნება, ეს მდგომარეობაც განშორდა მას და დიახ ადამიანმა არჩევანი უნდა გააკეთოს ამის შემდეგ სათნოებასა და უკეთურებას შორის, ანუ კვლავ აღიწიოს იმ მდგოამრეობამდე, როგორშიც ადამი იყო თავდაპირველად და რითაც ის მიემსგავსებოდა უფალს. ანუ კვლავ უნდა დაიბრუნოსო და არა ის, რომ უნდა თუ არა გამოავლინოს. და თუ ეს ყველაფერი კვლავ შეუნარჩუნდა ადამიანს (ანუ ისეთივე სიყვარულის მქონე იყო, ისეთივე სამართლიანი... როგორც ადამი), მაშ რაღა დაკარგა მან, რაღას ნიშნავს ცოდვით დაცემა? გეთანხმები ! გეთანხმები ! გეთანხმები! დავით რაზე ფიქრობ? მაპატიე მაგრამ 1) ჯერ კიდევ როდის გაგიმახვილე ყურადღება ადამზე, მე გითხარი წინა პოსტში მეგობარო რომ საუბარი მაქ ადამზე ცოდვით დაცემამდე!!! მე გესაუბრები სრულყოფილ ადამიანზე _ ადამზე , ანუ მასსა Dა ღმერთს შორის გამოვლენილ თვისებებში თუ იყო მეთქი სხვაობა? ![]() ![]() |
esre ars cheshmariteba |
![]()
პოსტი
#129
|
Member ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 911 რეგისტრ.: 27-January 12 წევრი № 12,003 ![]() |
ნუ ცდილობ კატა დაიჭირო იქ სადაც ის არ არის!
![]() |
A.V.M |
![]()
პოსტი
#130
|
![]() მადლობა ამ ფორუმს! ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Senators პოსტები: 13,742 რეგისტრ.: 14-June 11 მდებარ.: ფორუმს გარეთ წევრი № 11,203 ![]() |
ციტატა ნუ ცდილობ კატა დაიჭირო იქ სადაც ის არ არის! კიდე TOM AND JERY-ს უყურებ? რად გინდა ეგეთი რაღაცეების წერა თუ მართლა პოლემიკა გაინტერესებს და ნორმალურ რეჟიმსი განვითარება საუბრის? -------------------- აბა ჰე და აბა ჰო!
|
esre ars cheshmariteba |
![]()
პოსტი
#131
|
Member ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 911 რეგისტრ.: 27-January 12 წევრი № 12,003 ![]() |
|
†სერგი† |
![]()
პოსტი
#132
|
![]() უბრალოდ სერგი ![]() ![]() ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 335 რეგისტრ.: 18-August 13 წევრი № 13,299 ![]() |
ციტატა esre ars cheshmariteba ძალიან გთხოვ სანამ ესეთ სერიოზულ თემებზე დაქოქავ ხოლმე შენს ტვინს ძმობილო აუცილებლად გადახედე ლექსიკონებს თუ რას მოვიაზრებთ ჩვენ მართლმადიდებლები "ჰიპოსტასში" "ბუნებაში" "ნებაში" და ა.შ. ![]() კეთილი სურვილებით სერგი ![]() |
afxazi |
![]()
პოსტი
#133
|
![]() დავითი ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 ![]() |
esre ars cheshmariteba
მართლა დამღლელია ეს უკვე. პასუხი იმ პოსტზე, რომელზეც იძახდი რომ არ გამეციო გავეცი და შენთან პოლემიკის გაგრძელება მაინცდამაინც არ მხიბლავს. თან იმ ფონზე, რომ ტერმინების მნიშვნელობა არ გესმის საერთოდ. თავად გაქვს რაღაც ჩამოყალიბებული და ახირებულივით არ ცვლი პირველ ჩვენებას. მე დავამთავრე შენთან კამათი და დაიწყე ეხლა დაგამარცხეო, ამით თავმოყვარეობას ვერ შემილახავ. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
A.V.M |
![]()
პოსტი
#134
|
![]() მადლობა ამ ფორუმს! ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Senators პოსტები: 13,742 რეგისტრ.: 14-June 11 მდებარ.: ფორუმს გარეთ წევრი № 11,203 ![]() |
afxazi
შეინახე ძალა და ემოციები . ხვალ დიდ ამბავში მივდივართ ხო იცი !:d -------------------- აბა ჰე და აბა ჰო!
|
afxazi |
![]()
პოსტი
#135
|
![]() დავითი ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 ![]() |
A.V.M
ციტატა შეინახე ძალა და ემოციები . ხვალ დიდ ამბავში მივდივართ ხო იცი ხვალე ლოკომოტივი დაინგრევა. ![]() -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
A.V.M |
![]()
პოსტი
#136
|
![]() მადლობა ამ ფორუმს! ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Senators პოსტები: 13,742 რეგისტრ.: 14-June 11 მდებარ.: ფორუმს გარეთ წევრი № 11,203 ![]() |
afxazi
ციტატა ხვალე ლოკომოტივი დაინგრევა. და რაპიდის დაცვის ხაზიც... ![]() -------------------- აბა ჰე და აბა ჰო!
|
†სერგი† |
![]()
პოსტი
#137
|
![]() უბრალოდ სერგი ![]() ![]() ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 335 რეგისტრ.: 18-August 13 წევრი № 13,299 ![]() |
ციტატა და რაპიდის დაცვის ხაზიც... მორწმუნე კაცი მაინც არ იყო ![]() |
G_saxva |
![]()
პოსტი
#138
|
![]() I n t e r n e t ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 4,913 რეგისტრ.: 11-March 13 მდებარ.: i n t e r n e t წევრი № 13,010 ![]() |
afxazi და რაპიდის დაცვის ხაზიც... ![]() ეს თეოლოგიურად გადაწყვეტილი ჯერ არ არის ![]() -------------------- და მეცხრესა ოდენ ჟამსა ჴმა-ყო იესუ ჴმითა დიდითა და თქუა: ილი, ილი! ლიმა საბაქთანი? ესე არს: ღმერთო ჩემო, ღმერთო ჩემო! რაჲსათჳს დამიტევე მე? კაცი პატივსა შინა იყო და არა გულისხმა-ყო, ჰბაძვიდა იგი პირუტყუთა უგუნურთა და მიემსგავსა მათ. ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
A.V.M |
![]()
პოსტი
#139
|
![]() მადლობა ამ ფორუმს! ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Senators პოსტები: 13,742 რეგისტრ.: 14-June 11 მდებარ.: ფორუმს გარეთ წევრი № 11,203 ![]() |
G_saxva
ოფდება თემა და მოვრჩეთ! G_saxva ციტატა ეს თეოლოგიურად გადაწყვეტილი ჯერ არ არის ანათემა რაპიდის დაცვას! ესეც შენი თეოლოგიური გადაწყვეტილება... ![]() -------------------- აბა ჰე და აბა ჰო!
|
esre ars cheshmariteba |
![]()
პოსტი
#140
|
Member ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 911 რეგისტრ.: 27-January 12 წევრი № 12,003 ![]() |
esre ars cheshmariteba მართლა დამღლელია ეს უკვე. პასუხი იმ პოსტზე, რომელზეც იძახდი რომ არ გამეციო გავეცი და შენთან პოლემიკის გაგრძელება მაინცდამაინც არ მხიბლავს. თან იმ ფონზე, რომ ტერმინების მნიშვნელობა არ გესმის საერთოდ. თავად გაქვს რაღაც ჩამოყალიბებული და ახირებულივით არ ცვლი პირველ ჩვენებას. მე დავამთავრე შენთან კამათი და დაიწყე ეხლა დაგამარცხეო, ამით თავმოყვარეობას ვერ შემილახავ. დავით რა დამარცხება რის დამარცხება საქმე სულ სხვა რამეშია. გაითვალისწინე რომ ტერმინებს და მათ მნიშვნელობებს არ ვცნობ რადგან სრული უაზრობაა ტერმინებზე საუბარი! რადგან ტერმინმა შეიძლება შეცდომაში შეგვიყვანოს! გეყოს თავმდაბლობა და აღიარე რომ გაიგე ის რასაც მე გეუბნები და გაეცი პასუხი კითხვას, ძალიან მარტივი კითხვაა და პასუხიც მარტივია _ ადამის თვისებებსა და ღვთის თვისებებს შორის სხვაობა არაა, რადგან ადამიანს ყოველი თვისება მადლით აქვს მიღებული ღვთისგან და ყოველგვარი სათნოებითი თვისების საწყისი ღმერთია! ცხადია მე არ მაქ საუბარი იმაზე რომ ადამიანი აფსოლიტურად ყველა თვისებას იზიარებს რაც ღმერთს გააჩნია! რაც შეეხება ნებას _ ადამიანური ნება უბრალოდ არ არსებობს ანუ ცხადია აქაც სათნოებით ნებაზე მაქვს საუბარი, თორემ არსებობს ბოროტისეული ნება რომლისკენ მიდრეკილებაც ცოდვილ ადამიანს აქვს! საუბარი მაქ კვლავ და კვლავ სრულყოფილ ადამიანზე . არსებობს ერთი ნება _ ესაა ღვთის ნება და ამ ნების აღსრულება ხდება მისი მცნებების დაცვით |
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 15th July 2025 - 03:19 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი