ღმერთის მცნებები თუ ტრადიციები პარამეტრები

[loen]

რატომ ემსახურებით და ეთაყვანებით ხატებს და რატომ იცავთ კვირას შაბათის მაგივრად.

ათი მცნებიდან ორს არღვევთ და აკეთებთ ამას იესოს სახელით,რომელმაც თქვა: "...არ იფიქროთ, თითქოს რჯულის ან წინასწარმეტყველთა გასაუქმებლად მოვედი. გასაუქმებლად კი არა, აღსასრულებლად მოვედი. ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ვიდრე ცა და მიწა არ გადაივლის, არცერთი იოტა ანდა არცერთი წერტილი არ გადაივლის რჯულისა, ვიდრე ყოველივე არ აღსრულდება..." (მათე 5:17-18).

იგნორს არა მგონია აზრი ქონდეს იმიტომ, რომ თუ თქვენ მართლები ხართ არც უნდა შეგეშინდეთ ახსნათ თქვენი სიმართლე, თუ არა და მე მგონი ჯობდა დაფიქრებულიყავით და ადამიანთა სიამოვნებას, ღმერთს ასიამოვნოთ და ადამიანთა შიშს, ღმერთის გეშინოდეთ სჯობდა.
მე პირადად არ ვცემ თაყვანს ხატებს და ვიცავ შაბათს კვირის მაგივრად. და აქედან გამომდინარე ვეწინააღმდეგები კათოლიკური და მართმადიდებული ეკლესიის უმთავრეს კანონებს, მაგრამ ვიცავ ღმერთის კანონებს, და არა იმიტომ ,რომ ამით დავიმსახურებ სამოთხეს და ცოდვების პატიებას (რადგან მჯერა ,რომ მხოლოდ იესო ქრისტეშია ეს ყველაფერი) , არამედ იმიტომ რომ იესო ქრისტე ეწამა, მოკვდა და აღდგა ჩემი გულისთვის, და მე ყველაზე ცოტა რაც შემიძლია გავაკეთო მისი რწმუნების შემდეგ, არის მისი მცნებების დაცვა. და ამას ვაკეთებ რწმენით: სიყვარულით და არა ვალდებულებით, თავისუფლებით და არა ძალდატანებით. ვინც არ იცის და აკეთებს, მჯერა, რომ ღმერთი მოწყალეა და გვაპატიებს, მაგრამ ვინც იცის და განზრახ ამახინჯებს ღმერთის მცნებებს, ეს სხვა საქმეა. მე ვერავის ვერ განვსჯი, ღმერთია ყველას მსაჯული და რმერთმა იცის ყველას გული.
ერთი კიდევ: ხატებიც და კვირაც მოდის კათოლიკური ეკლესიიდან. კვირა დააკანონა რომის იმპერატორმა (მე მგონი კონსტანტინე იყო) და წმინდანთა ხატების თაყვანისცემა კი ეკლესიის ლიდერების შემოღებულია. ერთიც და მეორეც ემსახურებოდა იმ დროინდელი კერპთაყვანისცემელთა ეკლესიაში მოზიდვას და წესრიგის დამყარებას. კვირა იყო მზის დღე, რომელიც იყო მათი მთავარი ღმერთი და ხატები კი მათ კერპების მაგივრად დაულაგეს ეკლესიაში.
ამსთან ერთად შაბათის შეცვლა კვირით გამოწვეული იყო იმდროინდელი ზიზღით ებრაელთა მიმართ. ხატები რომ შემოეტანათ ეკლესიაში, რომის პაპმა და იმდროინდელმა საეკლესიო ლიდერებმა მე-2-ე მცნება ამოიღეს და მე-10ე
ორად გაყვეს,რომ ისევ ათი დარჩენილიყო და ბიბილია ხალხში აკრძალეს. მაგ დროისათვის ეხლანდელი მართმადიდებული ეკლესია და ასევე ყველა ეკლესია შედიოდა რომის პაპის გავლენის ქვეშ და იქიდან არის შემორჩენილი ეს ყველაფერი.
სანამ ამ თემას დავწერდი ბიბილიში ვეძებე ახსნა ,მაგრამ ვერ ვიპოვე. სხვათა შორის ეხლაც კი კათოლიკური ეკლესიის ლიდერები აღიარებენ, რომ კვირა მათი შემოღებულია და, რომ არსად ბიბილიაში არ არის ამის გამართლება და ამით ამტკიცებენ,რომ პაპს აქვს უფლება შეცვალოს ღმერთის მცნებები.
შაბათი რომ რჩება უფლის დღედ სამუდამოდ, სჩანს ესაია 66:22-23 დან:
"..."და რადგან როგორც ახალი ცა და ახალი მიწა, რომელთაც მე შევქმნი, დადგებიან ჩემს წინაშე,"- სიტყვა უფლისა,-"ასევე დადგება თქვენი თესლი და თქვენი სახელი. და ყოველ თვეს და ყოველ შაბათს მოვა ყოველი ხორციელი თაყვანისსაცემლად ჩემს წინაშე!"-ამბობს უფალი..."
აქედან ჩანს ,რომ თუნდაც ახალი მიწის და ახალი ცის დროს , შაბათი რჩება უფლის დღედ. ჯერჯერობით კი როგორც მოგეხსენებათ ისევ ძველ მიწაზე და ძველი ცის ქვეშ ვცხოვრობთ.
ხატების შესახებ კი შეგიძლიათ ნახოთ ჩემი პოსტი აქ: http://church.ge/index.php?showtopic=32&st=800 (ჩემი ბოლო პოსტია მაგ გვერდზე).
ასე რომ გიწვევთ სასაუბროდ ვისაც სურვილი გაქვთ და არა სადაოდ. ვიმსჯელოთ, ვეძებოთ სიმართლე და ღმერთი გვპირდება, რომ ვინც ეძებს-იპოვის.


P.S. გთხოვთ ნუ მოიყვანთ ციტატებს ადამიანთა ნაშრომებიდან. მიუხედავათ ჩვენი აზრთა სხვაობისა, ერთი რამ მაინც გვაქვს საერთო- ბიბილია.
კიდევ ერთხელ გთხოვთ ნუ წაშლით ამ თემას და ნუ დააიგნორებთ.(მე ამით არაფერი დამაკლდება).


სიყვარულით.

loen.

[loen]

ძალიან კარგი, ე.ი. როგორც გავიგე ჩვენც, ვიჩოქებთ რა ხატების წინაშე, მათ თაყვანს ვცემთ და შედეგად კერპთაყვანისმცემლობაში ვვარდებით...ასე გესმით ხომ? ძალიან გთხოვთ ამაზე მიპასუხეთ პირდაპირ
მაშინ მაინტერესებს შესცოდა თუ არა მაკაბელთა წიგნში ნახსენებმა მღვდელმთავარმა, როდესაც მუხლი მოიდრიკა საკურთხევლის წინაშე?

Третья книга Маккавейская, глава 2
1. А первосвященник Симон, преклонив колени пред святилищем и благоговейно распростерши руки, творил молитву

კანუდოსელი,


უნდა გამეცა პასუხი ამ კითხვისთვის პირველად რომ შემეკითხე, მაგრამ იმდენი შეკითხვები იყო, უბრალოდ გამომრჩა( იგნორი არ ყოფილა).

არ მითქვამს, რომ კერპთაყვანისცემლობაში ვარდებით, რადგან არ აღმერთებთ რაღაცას ან ვიღაცას. იცით ვინ არის ჭეშმარიტი ღმერთი და იცით რომ იესო ქრისტე არის ძე ღვთისა.
მაგრამ ამართლებთ იმას რასაც ეს ჭეშმარიტი ღმერთი კრძალავს - ხატთაყვანისცემას და მსახურებას.
მაგალითს მოვიყვან ძველი აღთქმის ერთერთი წიგნიდან:
"...და უთხრა მათ აარონმა: "ჩამოხსენით ოქროს საყურეები, რომელნიც თქვენს ცოლთა, ძეთა და ასულთა ყურებზეა, და მოიტანეთ ჩემთან"..... და აიღო მათი ხელიდან და გააკეთა მისგან ჩამოსხმული ხბო, და გამოკვეთა იგი საჭრელით, და მათ თქვეს:"ესაა ღმერთი შენი, ისრაელო, რომელმაც ამოგიყვანა შენ ეგვიპტის ქვეყნიდან." და როცა დაინახა აარონმა ეს, ააშენა სამსხვერპლო მის წინაშე, და თქვა აარონმა:"უფლის დღესასწაულია ხვალ." (გამოსვლა 32:2-5)
ერთი შეხედვით კაცი იტყვის, რომ ეს ხბო იყო კერპი(ე.ი. ჭეშმარიტი ღმერთი უარყვეს და ხბო გააღმერთეს), მაგრამ თუ დავუკვირდებით მათ ძალიან კარგად იცოდნენ ჭეშმარიტი ღმერთი ვინ არის და თავიანთ ჭკვაში გააკეთეს ღმერთის ხატება იმისაგან , რაც ძვირფასი რამ ქუნდათ და ამით ეგონად , რომ ღმერთს აამებდნენ. ეს ხბო კერპი რომ არ იყო, იქიდან ჩანს, რომ თქვეს , ეს ის ღმერთიაო , რომელმაც ეგვიპტიდან გამოგიყვანათო. მათ კი კარგად იცოდნენე, რომ "ხბოს ღმერთმა" კი არა არამედ, ჭეშმარიტმა ღმერთმა გამოიყვანა ეგვიპტიდან ისინი. ასევე - უფლის დღესასწაულიაო ხვალეო. კი არ იძახოდნენ "ხბოს ღმერთისო" ანდა ზოგადად ღმერთისო, არამედ კონკრეტულად უფლისო. აქედან გამომდინარე ეს ოქროს ხბო არ ყოფილა კერპი, არამედ იყო ხატება (იმათ ჭკვაში) უფალი ღმერთისა. მაგ დროს არ ყავდათ წმინდანები რომ მათი ხატები გაეკეთებინად, არამედ პირდაპირ ღმერთის ხატი გააკეთეს. ასევე იცოდნენ, რომ მოსე იყო მთაზე ასული უფალთან სალაპარაკოთ და დარწმუნებული ვარ დიდი რაოდენობით ოქრო, დრო და ენერგია დახარჯეს ამ ხბოს გაკეთებაში და ეგონათ, რომ ღმერთი ამას რომ ნახავდა შეაქებდა მათ.მაგრამ თუ გააგრძელებთ წაკითხვას, ღმერთი ისე განრისხდა,რომ მოსეს უთხრა:"...ახლა მიმიშვი, რათა აღეგზნოს ჩემი რისხვა მათზე და მოვსპო ისინი..." (გამოსვლა 32:10).
იგივე არ ხდება? ხატებს ცემთ თაყვანს და ფიქრობთ, რომ ამით ღმერთს აამებთ. თუ დავფიქრდებით ღმერთის მცნებების დარღვევასთან ერთად, იმათაც შეურწყოფთ, ვინც მაგ ხატებზეა გამოსახული იმიტომ, რომ მათ იმისთვის იცოცხლეს და თავი შეაკლეს თავიანთ რწმენას, რომ ამით ღმერთი განედიდებინათ და არა თავიანთი თავი, თქვენ კი მათ ადიდებთ ღმერთის მაგივრად.

მაკაბელთა წიგნი არ წამიკითხავს და არ ვიცი საიდან მოდის, ვისი დაწერილია.
თუ ბიბლიის ერთერთი წიგნია, მაშინ შეიძლება ქართულად სხვა სახელი ქვია.
შემდეგში თუ დამიზუსტებ სად შეიძლება წავიკითხო, კარგი იქნება.

ჯერ ამაზე არ გვინდა, თუმცა მოკლედ გეტყვი, რომ არ იცი ნამდვილად რა და როგორ

ყველაფერი კარგად ვიცი, ვხედავ და მესმის ყველაფერი.
თუ ვიტყვიტ, რომ ხატებს მხოლოდ "დაღუპულთა სურათების" დანიშნულება აქვს დღევანდელ მართმადიდებელ ეკლესიაში, თავს მოვიტყუებთ.(შეიძლება ოდესღაც ქონდათ ეს დანიშნულება). ეხლა კი ხატები არის ქცეული თაყვანსაცემ საგნებად.
ეხლა კი ერთ ციტატას მოვიყვან პავლეს წერილიდან და თქვენ როგორც გინდათ ისე ახსენით. მკაცრი სიტვებია , მაგრამ სიმართლეა. თქვენ შეიძლება თქვათ, რომ ამ ხატებზე არ არის აქ ლაპარაკიო, მაგრამ პავლე ამბობს ადამიანის ხატებიო, და წმინდანთა ხატებიც ამ კატეგორიაში შედის:
"...რადგან შეიცნეს ღმერთი და არ ადიდეს, როგორც ღმერთი, არც მადლობდნენ, არამედ ამაო გახდა მათი გონიერება და დაუბნელდათ უმეცარი გული. თავიანთ თავს ბრძენს უწოდებენ და გამოსულელდნენ. და უხრწნელი ღვთის დიდება გაცვალეს ხრწნადი ადამიანის, ფრინველთა, ოთხფეხთა და ქვეწარმავალთა ხატების მსგავსებაში..." (რომაელთა 1:21-23)
აქ ის წერს არა კერპიო , არამედ ხატიო. და ასევე წერს იციანო ღმერთი ვინც არისო "შეიცნეს ღმერთი". ე.ი. კერპი კი არ გაიკეთესო, არამედ ხატებიო.
ასე მკაცრად თუ წერია რამე ბიბლიაში, ნიშნავს იმას რომ ღმერთს ვუყვარვართ და გვაფრთხილებს, რომ ეს არ არის სახუმარო ანდა რაღაც უმნიშვნელო. მაგრამ თუ მოვინანიებთ, ღმერთი მოწყალეა და გვპირდება, რომ გვაპატიებს.

პირველ რიგში თქვენ გმართებთ ეს - რადგან ასე უაპელაციოდ კერპთაყვანისმცემლებად ნუ გვაცხადებთ

არ განვსაჯოთ მეთქი , რომ დავწერე, პირველ რიგში ჩემი მისამართით დავწერე ეს. იმის თქმა მინდოდა, რომ ნუ მიიღებთ მეთქი განსჯად. და სხვანაირად როგორ შეიძლება არ ვიცი, თუ არ ვთქვი პირდაპირ, როგორ გითხრათ სხვანაირად. განსჯად კი არა, მიიღეთ როგორც "მოყვარის პირში ძრახება". ბიბლიაში არ წერია ზუსტად ამ სიტყვებით, მაგრამ იესო მოგვიწოდებს მოყვასის მხილებას, თუ ვხედავთ , რომ ის სცოდავს.
ასე რომ მიიღეთ მოყვასისაგან სიყვარულით მხილებად.
მე რომ ვინმემ მიმითითოს ჩემს ცოდვაზე, ბუნებრივი რეაქცია მეც მასეთი მექნება, არ მესიამოვნება, მაგრამ რო დავფიქრდები მივხვდები, რომ ამ ადამიანს კარგი უნდა ჩემთვის.
ამასთან, კერპთაყვანისმცემლებად არ გაცხადებთ, არამედ თქვენ თვითონ აღიარებთ ხატების თაყვანისცემას, და უბრალოდ იმას გეუბნებით , რომ ღმერთი კრძალავს ამასაც.

ამ ადამიანს(ლეონს) სახლში სურათი ააქვს?

agmsarebeli,

რა დაგიშავე, რომ აღარ მელაპარაკები და პირდაპირ მე აღარ მეკითხები? (ვხუმრობ)

გაგცემ მაინც პასუხს. სურათები ბევრი მაქვს, მაგრამ თაყვანს არცერთს არ ვცემ. და არც შენ გირჩევ ძმაო.(იმედია არ გეწყინება ჩემგან ძმაოდ მომართვა).


სიყვარულით,

loen.

[კანუდოსელი]

ლოენ, მეჩვენება რომ ალოგიკურად მპასუხობ და აი რატომ:

არ მითქვამს, რომ კერპთაყვანისცემლობაში ვარდებით, რადგან არ აღმერთებთ რაღაცას ან ვიღაცას. იცით ვინ არის ჭეშმარიტი ღმერთი და იცით რომ იესო ქრისტე არის ძე ღვთისა.

თუ აეა, მაშინ:

მაგრამ ამართლებთ იმას რასაც ეს ჭეშმარიტი ღმერთი კრძალავს - ხატთაყვანისცემას და მსახურებას.

და განა ეს ძველ აღთქმაში კერპთაყვანისცემის საწინააღმდეგოდ არ მიეცა ადამიანებს?

ე.ი. თუ ღმერთი კრძალავს, კრძალავს სწორედ კერპთაყვანისცემის გამო
თუმცა აქ მოგყავს შენეული ვერსია, რომ ის გამოსახულება არ იყო კერპი:

"...და უთხრა მათ აარონმა: "ჩამოხსენით ოქროს საყურეები, რომელნიც თქვენს ცოლთა, ძეთა და ასულთა ყურებზეა, და მოიტანეთ ჩემთან"..... და აიღო მათი ხელიდან და გააკეთა მისგან ჩამოსხმული ხბო, და გამოკვეთა იგი საჭრელით, და მათ თქვეს:"ესაა ღმერთი შენი, ისრაელო, რომელმაც ამოგიყვანა შენ ეგვიპტის ქვეყნიდან." და როცა დაინახა აარონმა ეს, ააშენა სამსხვერპლო მის წინაშე, და თქვა აარონმა:"უფლის დღესასწაულია ხვალ." (გამოსვლა 32:2-5)
ერთი შეხედვით კაცი იტყვის, რომ ეს ხბო იყო კერპი(ე.ი. ჭეშმარიტი ღმერთი უარყვეს და ხბო გააღმერთეს), მაგრამ თუ დავუკვირდებით მათ ძალიან კარგად იცოდნენ ჭეშმარიტი ღმერთი ვინ არის და თავიანთ ჭკვაში გააკეთეს ღმერთის ხატება იმისაგან ,

მეჩვენება, რომ კარგდ არ გესმის შინაარსი...
თვითონ ამბობენ:ესაა ღმერთი შენი, თავად ამბობ: "ღმერთის ხატება იმისაგან " - ე.ი. მათ ღმერთი ასეთად წარმოუდგენიათ და ასევე: ხბოს და ხარის კულტი ერთერთი უძველესი კულტია და ეს უნდა იცოდე...

ანუ მიწერ რომ: ერთი შეხედვით კაცი იტყვის, რომ ეს ხბო იყო კერპი - და არ იყო?
ლუკა მოციქული ასე არ თვლის, აი რას წერს ის მოციქულთა საქმეებში ამ ამბის გახსენებისას:
"და გააკეთეს იმ დღეებში ხბო, შესწირეს მსხვერპლი კერპს" საქ. 7 41
წაკითხვას კიდევ გაგებაც უნდა

და განა ასე რომ არ ყოფილიყო ისე მკაცრად დასჯიდა ღმერთი მათ...იმედია გახსოვს რა ჟლეტა მოაწია იმ ხალხს მოსემ ღმერთის დავალებით...

ამიტომ შენი დასკვნა:

იგივე არ ხდება? ხატებს ცემთ თაყვანს

უბრალოდ არასწორია

მაკაბელთა წიგნი არ წამიკითხავს და არ ვიცი საიდან მოდის, ვისი დაწერილია.

ეს ერთერთი ე.წ. არაკანონიკური წიგნია ბიბლიისა, თუმცა მაინც ძალზედ საინტერესო და ბევრისმთქმელი

და მაინც ის ადამიანი (თუნდაც თვლიდე, რომ წიგნი არ გადმოსცემს კანონიკურის ტოლფასს), სიმეონი, რაც იმ ისტორიაშია აღწერილი - ჩავარდა კერპთაყვანსცემაში (თუნდაც ხატის მსახურებაში - როგორც არასწორად განმარტე გამოსვლის ადგილი) თუ არა, მხოლოდ იმ მოტივით, რომ მუხლი მოიყარა ქმნილების წინ? მიპასუხე ძალიან გთხოვ
და თუ მაინც ჩავარდა, რატომ არ წერია იმავე წიგნში ეს ფაქტი - რომ მან შესცოდა - ეს ხომ მნიშვნელოვანია ძალიან და ამისი გამოტოვება უადგილოა...