ეკლესიის საიდუმლოებები, ძიებანი და სწავლანი პარამეტრები

[KAIROS]

მე რატომღაც მახსოვდა რომ კათოლიკეებს არა აქვთ სწავლება ბუნების დაზიანების შესახებ და მათი მიხედვით ადამს სამოთხეში ბუნება კი არ დაუზიანდა, არამედ ღვთის მადლი განეშორა, თორემ ბუნებით იგივე დარჩა, თუმცა ალბათ ვცდები.

არა, არ ცდები, უბრალოდ მე "ჩვენებური" ტერმინოლოგიით გადმოვეცი ის რასაც კათოლიკები ასწავლიან, ანუ მართალია არ აქვთ ტერმინი "დაცემული ბუნება", რადგან ის შეცვლილია "პირველქმნილი ცოდვა" და მისი შედეგებით, და ბუნებაზე ნაკლები ხაზგასმაა, თორემ ის რომ ადამიანი ცოდვისაკენ უფრო მიიდრიკა, ამას ყველა წერს, მაგრამ მოდი ვნახოთ ვატიკანის ოფიციალური კატეხიზმოს სწავლება დაცემის შესახებ:

ქვემოთ მოყვანილ ტექტსში ხაზი ესმება:

1) იმას რომ ცოდვა სხვა არაფერს გამოუწვევია ( ადამიანის უსრულობას, ან რაიმე ნაკლულობას, აუცილებლობას და ა.შ.) არამედ თავისუფლების ცუდად გამოყენებას

2) იმას რომ, ცოდვის საწყისი არის პირველქმნილი ცოდვა შესაბამისად ადამი, ხოლო გამომხსნელ-გამომსყიდველი არის ქრისტე

3) იმას რომ მთელი ისტორიაა კაცობრიობისა დაღდასმულია პირველქმნილი ცოდვის მიერ

Paragraph 7. THE FALL

385 God is infinitely good and all his works are good. Yet no one can escape the experience of suffering or the evils in nature which seem to be linked to the limitations proper to creatures: and above all to the question of moral evil. Where does evil come from? "I sought whence evil comes and there was no solution", said St. Augustine, and his own painful quest would only be resolved by his conversion to the living God. For "the mystery of lawlessness" is clarified only in the light of the "mystery of our religion". The revelation of divine love in Christ manifested at the same time the extent of evil and the superabundance of grace. We must therefore approach the question of the origin of evil by fixing the eyes of our faith on him who alone is its conqueror.

I. WHERE SIN ABOUNDED, GRACE ABOUNDED ALL THE MORE

The reality of sin

386 Sin is present in human history; any attempt to ignore it or to give this dark reality other names would be futile. To try to understand what sin is, one must first recognize the profound relation of man to God, for only in this relationship is the evil of sin unmasked in its true identity as humanity's rejection of God and opposition to him, even as it continues to weigh heavy on human life and history.

387 Only the light of divine Revelation clarifies the reality of sin and particularly of the sin committed at mankind's origins. Without the knowledge Revelation gives of God we cannot recognize sin clearly and are tempted to explain it as merely a developmental flaw, a psychological weakness, a mistake, or the necessary consequence of an inadequate social structure, etc. Only in the knowledge of God's plan for man can we grasp that sin is an abuse of the freedom that God gives to created persons so that they are capable of loving him and loving one another.

Original sin - an essential truth of the faith

388 With the progress of Revelation, the reality of sin is also illuminated. Although to some extent the People of God in the Old Testament had tried to understand the pathos of the human condition in the light of the history of the fall narrated in Genesis, they could not grasp this story's ultimate meaning, which is revealed only in the light of the death and Resurrection of Jesus Christ. We must know Christ as the source of grace in order to know Adam as the source of sin. the Spirit-Paraclete, sent by the risen Christ, came to "convict the world concerning sin", by revealing him who is its Redeemer.

389 The doctrine of original sin is, so to speak, the "reverse side" of the Good News that Jesus is the Saviour of all men, that all need salvation and that salvation is offered to all through Christ. the Church, which has the mind of Christ, knows very well that we cannot tamper with the revelation of original sin without undermining the mystery of Christ.

How to read the account of the fall

390 The account of the fall in Genesis 3 uses figurative language, but affirms a primeval event, a deed that took place at the beginning of the history of man. Revelation gives us the certainty of faith that the whole of human history is marked by the original fault freely committed by our first parents.

როგორც ნახეთ სქემა ასეთია: "Original sin- an essential truth of the faith"
პირველქმნილი ცოდვა არსებითი ჭეშმარიტება რწმენისა., სწორედ "დაღდასმად" ანუ "marked by the original fault " ესმით "ბუნების დაზიანების" ჩვენებური გაგება, ჩვენ დაზიანებას შიგ ვნახულობთ, ისინი გარეთ... როგორც ბევრი რამ, ესეც იურიდიულად ესმით, დააშავა, დაისაჯა, ეპატია, გამოსყიდულ იქნა სასჯელი...

რუსული ვარიანტი კათოლიკური კატეხიზმოსი კიდევ უფრო უახლოვდება მართლმადიდებლურ გაგებას დაცემისა:" პირველქმნილი ცოდვა, რომლითაც იბადება ყველა ადამიანი, ეს არის მდგომარეობა, რომელიც ნიშნავს პირველქმნილი სიწმიდისა და სიმართლის გარეშე ყოფნას ", თუმცა იქვე აზუსტებ-აკათოლიკებენ "ნე პოდრაჟანიემ, ნო პროდოლჟენიემ როდა", და ამთავრებენ, რომ როგორ ხდება ეგ ბოლომდე მაინც უცნობიაო...

სწორედ ეს "პოდრაჟანიე" ანუ "დაზიანება" არის მართლმადიდებლური სწავლება, რომელიც გამორიცხავს :" მიღებულ" ( და არა "ჩადენილ") ცოდვის ანუ პირველქმნილი ცოდვის გადასვლას ადამის მოდგმის "პროდოლჟენიეში", უარყოფენ რა "პოდრაჟანიეს", შემოაქცთ "პოვრაჟდენიე", ანუ ეს ერთგვარი დაზიანებაცაა, აღიარებენ, რომ ცოდვის შემდეგ ადამიანი 1) დაზიანდა მის ბუნებრივ ძალებში (პოვრაჟდენ ესტესვენიხ სილახ) 2) დაზიანდა ტკივილით და სიკვდილის მეუფებით ( პოვრაჟდენ სტრადნიუ ე ვლასტი სმერტი) 3) მიდრეკილია ცოდვისადმი, რასაც ისინი უწოდებენ "პოხოტ"-ს ( ქართული შესაბამისი ტერმინოლოგია იქნებოდა საინტერესო :" პოდრაჟანიე" შედარება - "პოვრაჟდენიე" და "პოხოტ".

ვიმეორებ ეს ასე დაწვრილებითი ტერმინოლოგია მხოლოდ რუსულ თარგმანშია, არც იტალიურში და არც ინგლისურში მსგავსი , ინგლისურ-იტალიურის ტექსტი ეყრდნობა ლათინურს, რომლის შინაარსიც ლამის სიტყვა.სიტყვით მისდევს ინგლისურის იმ ტექტს რაც ზემოთაა:

"405 Peccatum originale, licet unicuique proprium, in nullo descendente Adami indolem habet culpae personalis. Originalium sanctitatis et iustitiae est privatio, sed natura humana totaliter corrupta non est: ea in propriis viribus naturalibus est vulnerata, ignorantiae, dolori et mortis imperio submissa, et ad peccatum inclinata (haec ad malum inclinatio « concupiscentia » appellatur). Baptismus, vitam gratiae Christi donans, peccatum delet originale et hominem ad Deum convertit, sed consequentiae pro natura, debilitata et ad malum inclinata, permanent in homine eumque ad luctam vocant spiritualem."

ისე საინტერესოა მათი (ანუ კათოლიკების) მხრიდან დანახული ჩვენი სწავლება

ნამდვილად, ფაქტობრივად ყველაფერში გვეთანხმებიან, უბრალოდ თვლიან, რომ თვითონ ზოგი რამ უფრო განავითარეს და ბევრ რამეს უფრო ჩაუღრმავდნენ, შესაბამისად შეიცვალა კიდეც ბევრი ძველი შეხედულება (მაგ:ლიმბო, უტანჯველი წიაღი ჯოჯოხეთში, ჯერ გამოიგონეს მერე უარყვეს)

აღიარებენ ნეტარი ავგუსტინეს შეცდომას თუ მემკვიდრეობით ცოდვას რამოდენიმე სართულიანი განმარტება დააშენეს?

ნეტარი ავგუსტინეს შეცდომა რომ აღიარობ ყველაფერი უნდა შეცვალონ, ასე რომ არათუ რამოდენიმე სართულიანი არამედ ასობით ტომიანი განმარტება დააშენეს...

ახლა დროებით გავალ და ისევ გეწვევით, თუ რამეა გაუგებარი, აქ ვარ

[death]

ნათლობა რომ აუცილებელია ქრისტეანისათვის ეს ქრისტეს საუბრიდანაც ჩანს ნიკოდემოსთან. იესო ამ საუბრის დროს ამბობდა, რომ ვინც წყლისა და სულისგან არ იშვება, ვერ შევა ღვთის სასუფეველში(იოანე 3,5), რადგან ყოველი ადამიანი იბადება პირველქმნილ ცოდვაში(ცოდვით ბუნებაში) - ხორცისგან შობილი ხორცია(იოანე 3,6). აქ სიტყვა ხორცი ნიშნავს ადამის დაზიანებულ ბუნებას რითაც იბადება ყოველი ადამიანი. ამიტომ, როგორც ერთი ადამიანის მიერ ცოდვა შემოვიდა წუთისოფელში, ხოლო ცოდვის მიერ - სიკვდილი, ასვე სიკვდილი გადავიდა ყველა ადამიანში, რადგან ყველამ შესცოდა(რომ 5,12).

ამ დაცემული ბუნებისგან განწმენდა ხდება ნათლობით:

ამიტომ დავიმარხეთ მასთან სიკვდილში ნათლისღებით, რათა, როგორც მამის დიდებით მკვდრეთით აღდგა ქრისტე, ჩვენც ვიაროთ სიცოცხლის განახლებით.
ვინაიდან, თუ დავენერგეთ მას სიკვდილის მსგავსებაში, ასევე ვიქნებით მისი აღდგომისას(რომ 6:5-6; აგრეთვე კოლ 2,12; ეფეს 4:23;).

Эта благодать и сила Крещения не потопляет мир, как издревле, но очищает грех в каждом человеке и совершенно смывает всякую нечистоту и скверну, привнесенную повреждением. Поскольку же мы состоим из двух естеств, то есть из души и тела, из естества видимого и невидимого, то и очищение двоякое, именно: водой и Духом; и одно приемлется видимо и телесно, а другое, в то же время, совершается нетелесно и невидимо; одно есть образное, а другое истинное и очищающее самые глубины; а это, вспомоществуя первому рождению, из ветхих делает нас новыми, из плотских, каковы мы ныне, богоподобными, разваривая без огня и воссозидая без разрушения. Ибо, кратко сказать, под силой Крещения понимать должно завет с Богом о вступлении в другую жизнь и о соблюдении большей чистоты. (გრიგოლ ღვთისმეტყველი)

აქ გრიგოლ ღვთისმეტყველი ამბობს, რომ: "მონათვლის ძალა მთლიანად წმინდავს ადამიანს ყოველგვარი გადმოცემული უწმინდურობისა და ცოდვისაგან".

აგრეთვე აღნიშნავს რომ: "მიუხედავად იმისა რომ ჩვენ შევდგებით ორი ბუნებისგან სულისა და სხეულისგან, ხილულისგან და უხილავისგან, ამიტომ განწმენდაც ორნაირია: წყლით და სულით; ერთი არის ხილული და ხორციელი ხოლო მეორე სრულდება არა სხეულებრივად(нетелесно) და უხილავად." ანუ მოკლედ რომ ვთქვათ "ეს ჩვენ ხორციელიდან როგორებიც ეხლა ვართ, გვაქცევს ღვთის მსგავსად".

ამიტომ არის ზოგიერთის სწავლება, ადამიანის მონათვლისა და ქრისტესთან თანაზიარების გარეშე გადარჩენის შესახებ მცდარი. აქ დავამატებდი ორიგენეს სიტყვებს:

Если дети крещаются во оставление грехов, спрашивается - каких это грехов9 Когда это они согрешили? Ради чего другого необходима им купель крещения, если не ради того, что никто не может быть чист от грязи, хотя бы он один день прожил на земле? Дети, следовательно, крещаются. ибо таинством крещения очищаются от нечистоты рождения

ორიგენე წერს რომ: "თუ ბავშვები ცოდვებისგან განთავისუფლებისათვის ინათლებიან, იბადება კითხვა – როდის ჩაიდინეს მათ ეს ცოდვები? სხვა რისთვის არის საჭირო მათი მონათვლა, თუ არა იმისა, რომ არავინ არ შეიძლება სუფთა იყოს სიბინძურისაგან, ოღონდაც მან მხოლოდ ერთი დღე იცოცხლოს დედამიწაზე? ბავშვები, მაშასადამე ინათლებიან, იმიტომ რომ, ნათლიღების საიდუმლოთი იწმინდებიან დაბადებისთანავე თანდაყოლილი უწმინდურობისგან."

[ზებედე]

ნათლობა რომ აუცილებელია ქრისტეანისათვის

ქრისტიანისთვის ნათლობა აღარ შეიძლება "აღვიარებ ერთსა ნათლისღებასა მოსატევებელად ცოდვათა" ნათლობა აუცილებელია მოუნათლავი ადამიანისთვის თუ მას სურს!

ეს ქრისტეს საუბრიდანაც ჩანს ნიკოდემოსთან. იესო ამ საუბრის დროს ამბობდა, რომ ვინც წყლისა და სულისგან არ იშვება, ვერ შევა ღვთის სასუფეველში(იოანე 3,5), რადგან ყოველი ადამიანი იბადება პირველქმნილ ცოდვაში(ცოდვით ბუნებაში) - ხორცისგან შობილი ხორცია(იოანე 3,6). აქ სიტყვა ხორცი ნიშნავს ადამის დაზიანებულ ბუნებას რითაც იბადება ყოველი ადამიანი. ამიტომ, როგორც ერთი ადამიანის მიერ ცოდვა შემოვიდა წუთისოფელში, ხოლო ცოდვის მიერ - სიკვდილი, ასვე სიკვდილი გადავიდა ყველა ადამიანში, რადგან ყველამ შესცოდა(რომ 5,12).

ამ დაცემული ბუნებისგან განწმენდა ხდება ნათლობით:

ამიტომ დავიმარხეთ მასთან სიკვდილში ნათლისღებით, რათა, როგორც მამის დიდებით მკვდრეთით აღდგა ქრისტე, ჩვენც ვიაროთ სიცოცხლის განახლებით.
ვინაიდან, თუ დავენერგეთ მას სიკვდილის მსგავსებაში, ასევე ვიქნებით მისი აღდგომისას(რომ 6:5-6; აგრეთვე კოლ 2,12; ეფეს 4:23;).

)[/i]

აქ გრიგოლ ღვთისმეტყველი ამბობს, რომ: "მონათვლის ძალა მთლიანად წმინდავს ადამიანს ყოველგვარი გადმოცემული უწმინდურობისა და ცოდვისაგან".

წმ. გრიგოლ ღვთისმეტყველი ამასაც წერს: "ზოგიერთებს არც კი აქვთ მიიღონ ნიჭი სულიწმინდისა (ანუ მადლი ნათლისღებისა) ან მცირეწლოვანების, ან სხვა რამ მიზეზის, მათგან დამოუკიდებელი ვითარებისა გამო". ამას დავამატებ-წმ. ნიკოლოზ კავასილა თავის "შვიდ სიტყვაში ქრისტეში ცხოვრების შესახებ" წერს: "სადაც არ არის ეკლესია, იქ თვით ეკლესიის თავი, ქრისტე აღასრულებს ნათლისღებას".

ანუ ვინც არ უარყოფს ნათლისღებას და უნდა გახდეს ქრისტიანი, თუმცა არ არის მღვდელი და ა.შ. ქრისტე ნათლავს!

ორიგენე წერს რომ: "თუ ბავშვები ცოდვებისგან განთავისუფლებისათვის ინათლებიან, იბადება კითხვა – როდის ჩაიდინეს მათ ეს ცოდვები? სხვა რისთვის არის საჭირო მათი მონათვლა, თუ არა იმისა, რომ არავინ არ შეიძლება სუფთა იყოს სიბინძურისაგან, ოღონდაც მან მხოლოდ ერთი დღე იცოცხლოს დედამიწაზე? ბავშვები, მაშასადამე ინათლებიან, იმიტომ რომ, ნათლიღების საიდუმლოთი იწმინდებიან დაბადებისთანავე თანდაყოლილი უწმინდურობისგან."

ნუ მოკლედ მამა რაფაემა უდიდესი გავლენა მოახდინა შენზე ისე, ეს ნათლობის თემაში უნდა დაგეწერა ჩემის აზრით

[death]

ქრისტიანისთვის ნათლობა აღარ შეიძლება "აღვიარებ ერთსა ნათლისღებასა მოსატევებელად ცოდვათა" ნათლობა აუცილებელია მოუნათლავი ადამიანისთვის თუ მას სურს!

ადამიანისთვის უნდა დამეწრა. უბრალოდ არ გადამიკითხია რაც დავწერე და შეცდომაც გაიპარა

წმ. გრიგოლ ღვთისმეტყველი ამასაც წერს: "ზოგიერთებს არც კი აქვთ მიიღონ ნიჭი სულიწმინდისა (ანუ მადლი ნათლისღებისა) ან მცირეწლოვანების, ან სხვა რამ მიზეზის, მათგან დამოუკიდებელი ვითარებისა გამო". ამას დავამატებ-წმ. ნიკოლოზ კავასილა თავის "შვიდ სიტყვაში ქრისტეში ცხოვრების შესახებ" წერს: "სადაც არ არის ეკლესია, იქ თვით ეკლესიის თავი, ქრისტე აღასრულებს ნათლისღებას".
ანუ ვინც არ უარყოფს ნათლისღებას და უნდა გახდეს ქრისტიანი, თუმცა არ არის მღვდელი და ა.შ. ქრისტე ნათლავს!

სულიწმინდის ნიჭის მიღება და მონათვლა სულ სხვა რამეა, ერთმანეთში ნუ ურევ. შენ უარყოფ იმას, რომ ადამიანის ცხონებისათვის აუცილებელია მონათვლა? თუ უარყოფ მაშინ განმიმარტე იოანე 3,5-ში დაწერილი.

"სადაც არ არის ეკლესია, იქ თვით ეკლესიის თავი, ქრისტე აღასრულებს ნათლისღებას" - აქ საერთოდ ვერ გავიგე რა წერია იმიტომ, რომ კონტექსტიდან არის ამოგლეჯილი, ბურკინა-ფასოს ჯუნგლებშიც არ არის ეკლესია რა იქაც აღასრულებს ქრისტე ნათლობას? ამაზე კონენტარს ვერ გავაკეთებ სანამ სრულ ტექსტ არ ვნახავ. ისე თუ გაქვს კარგი იქნება თუ ატვირთავ

ნუ მოკლედ მამა რაფაემა უდიდესი გავლენა მოახდინა შენზე ისე, ეს ნათლობის თემაში უნდა დაგეწერა ჩემის აზრით

მამა რაფაელმა მაგარი კაცია , ცუდია მის წიგნებს რომ არ კითხულობ ბევრ კარგს გაიგებდი. ჩვილების გარდა უამრავ რამეზე უწერია. რაც შეეხება გავლენას ჩემზე უფრო დიდი გავლენა ბიბლიამ და წმინდა მამებმა მოახდინა რომელბიც ნათლიღებას ადამინის ცხონებისთვის აუცილებელ პირობად მიიჩნევენ.

[ზებედე]

სულიწმინდის ნიჭის მიღება და მონათვლა სულ სხვა რამეა, ერთმანეთში ნუ ურევ.

არ არის გასაკვირი რომ ვერ გაიგე წმინდა მამის ნათქვამი, მე კი არ ვურევ შენ ვერ გებულობ

შენ უარყოფ იმას, რომ ადამიანის ცხონებისათვის აუცილებელია მონათვლა? თუ უარყოფ მაშინ განმიმარტე იოანე 3,5-ში დაწერილი.

მონათვლა აუცილებელია თუ მას უნდა ცხონება! მაგრამ თუ ცხონება-ქრისტე უნდა მაგრამ არ ხერხდება მონათვლა გარკვეული მიზეზების გამო...ღმერთმა იცის

"სადაც არ არის ეკლესია, იქ თვით ეკლესიის თავი, ქრისტე აღასრულებს ნათლისღებას" - აქ საერთოდ ვერ გავიგე რა წერია იმიტომ, რომ კონტექსტიდან არის ამოგლეჯილი, ბურკინა-ფასოს ჯუნგლებშიც არ არის ეკლესია რა იქაც აღასრულებს ქრისტე ნათლობას? ამაზე კონენტარს ვერ გავაკეთებ სანამ სრულ ტექსტ არ ვნახავ. ისე თუ გაქვს კარგი იქნება თუ ატვირთავ

ეს ხალხიც უფალმა გააჩინა, უფალს ჯოჯოხეთისთვის ტყუილად არავინ ემეტება, მე უფლის მოწყალებას მივანდობ მათ საუკუნო ხვედრს, შენ უფლის სამართლიანობა გგონია მათ განაჩენს გამოუტანს? მოწყალება! ის არის მათი და ყველას მამა! მათ არააქვთ იმდენი ინტელექტი და აზროვნების უნარი რომ ღმერთი იწამონ, ეს მათი ბრალი არაა, და შენ და შენნაირებს თუ გადარდებთ ის რომ მათთან ეკლესია არაა წადით და აუშენეთ, უქადაგეთ

[KAIROS]

კარგით ახლა მორჩით აქ!

ამაზე ხომ იკამათეთ სხვაგან?

ზებედე და სიკვდილა, არ მოგწყინდათ ამ თემაზე კამათი?

ზებედე რა გაილაღებ ხოლმე, ჩვილს რომ გაიგებ, მაგის მეტი ეკლესიას იცი რამდენი პრობლემა აქვს? ეგ არის თითიდან გამოწვეული პრობლემა, რომელიც ფანატიკოსებმე ააგორეს, თორემ აბა რა ლოგიკაა დედამ მომკლა და ჯოჯოხეთში გამიშვა? როგორც ძალით არავის შეუძლია არავინ აცხოვნოს, ასევე ვერავინ ვერავის ძალით ვერ წარწყმედს !

სიკვდილა

მამა რაფაელმა მაგარი კაცია , ცუდია მის წიგნებს რომ არ კითხულობ ბევრ კარგს გაიგებდი

თუ სუბიექტური იქნებოდი, ბევრი ცუდიც უნდა გეთქვა და მორჩით აქ, უკვე ყველასათვის მოსაწყენი გახდა ეგ თემა!

შეგახსენებთ ეს თემა არ არის ჩვილების ხვედრზე დასაწერი, ის უკვე იყო, სიახლეს არაფერს ამბობთ და ის თემაც დაკეტილია, რაც შეეხება ბურკინა-ფასოს მცხოვრებლების ხვედრს, მხოლოდ ერთი კითხვა მებადება, სამოთხე-ჯოჯოხეთში განაწილების იქით, სხვა საფიქრალი არა გაქვთ?

აბა შეწყვიტეთ აქ და თემაზე ისაუბრეთ!

[KAIROS]

აი ქვემოთ რასაც დავწერ თემას ეხება და ჩემდა გასაოცრად სიკვდილას კათოლიკური სწავლების დაცვა გამოუვიდა...

სიკვდილ, არქ. რაფაელის შეცდომებმა ისე გაგიტაცა, მგონი კათოლიკური სწავლების მიღებასაც ქადაგებ წმ. მამათა სწავლების შეცვლის ხარჯზე, აბა როგორ გავიგოთ ეს უცნაური შეცდომები თარგმნისას და ეს ერთგვარი გამოსარჩლება კათოლიკური კატეხიზმოსი? ხომ არ ამართლებ?
ახლა შეცდომები...

პირველქმნილ ცოდვაში(ცოდვით ბუნებაში)

ესეც კათოლიკური სწავლების გადმოცემა!
სიკვდილ რა არის ეს?
როგორ უთანაბრებ ერთმანეთს დაზიანებულ ბუნებას პირველქმნილ ცოდვაში დაბადებას? რომელიც საერთოდ არ გახლავს მართლმადიდებლური სწავლება, არამედ როგორ ნახავდი ზემოთ ეს წმიდა წყლის კათოლიკური სწავლებაა!

თანდაყოლილი უწმინდურობისგან

სიკდილ, თარგმანია მცდარი : "

от нечистоты рождения

, აქ არავითარ თანდაყოლილობაზე საუბარი არაა, ანუ "თანდაყოლილი" აქ არსად წერია და თარგმნისას არ უნდა ჩასვა... როგორც საერთოდ არაა შენს მიერ ისევ რატომღაც არასწორად ნათარგმნ და ასევე არასწორად გაგებულ გრიგოლ ღვთისმეტყველის

привнесенную повреждением.

რატომღაც ესეც თარგმნე უცნაურად:
"

ყოველგვარი გადმოცემული უწმინდურობისა და ცოდვისაგან

, არადა გრიგოლი "გადმოცემულს" საერთოდ არ ახსენებს, როგორც შენ "პოვრეჟდენიეს" არ ახსენებ, აზრი ასეთია "მოტანილს დაზიანების მიერ", რაც ზოგადად გამორიცხავს კათოლიკურ სწავლებას "პეკატო ორიჯინალეს" შესახებ.

[ზებედე]

აბა შეწყვიტეთ აქ და თემაზე ისაუბრეთ!

მე თემაზე ვსაუბრობდი, ეს დაუბრუნდა ძველ თემას!

წინა გვერდზე რატომ არ წაიკითხე გუშინდელი? იქ კითხვები დავსვი, მე და ალექსანდრემ ვისაუბრეთ, იქნებ თეოლოგო შენც გაგვიზიარო შენი აზრი?

[death]

არ არის გასაკვირი რომ ვერ გაიგე წმინდა მამის ნათქვამი, მე კი არ ვურევ შენ ვერ გებულობ
მონათვლა აუცილებელია თუ მას უნდა ცხონება! მაგრამ თუ ცხონება-ქრისტე უნდა მაგრამ არ ხერხდება მონათვლა გარკვეული მიზეზების გამო...ღმერთმა იცის

უბრალოდ ეხლა მეზარება თორემ დიდი სიამოვნებით განვავრცობდი ამ თემას. აქ სრულიად ნათლად ჩანს, რომ ვინც არ იშვება წყლისა და სულისგან ვერ შევა ღვთის სასუფეველში. ესეც იოანე ოქროპირის განმარტება:

"Истинно, истинно говорю тебе, если кто не родится от воды и Духа, не может войти в Царствие Божие". Вот что этим Он дает разуметь: ты считаешь это невозможным; а Я говорю, что это очень возможно, даже и необходимо, и иначе спастись невозможно. А Необходимое Бог соделал для нас и удобным. Рождение земное есть рождение по плоти, от персти, а потому для него и заграждено все небесное, потому что что общего между земле и небом? Но другое рождение, как рождение от Духа, удобно отверзает нам небесные врата. Слышите вы все, чуждые просвещения: ужаснитесь, возрыдайте! Страшна эта угроза, страшно определение! Невозможно, говорит Христос, тому, кто не родится водою и духом, войти в царствие небесное, потому что он еще носит одежду смерти, одежду проклятия, одежду тления, - еще не получил знамения Господнего, он еще не свой, а чужой; не имеет условленного в царстве знака. "Если кто не родится от воды и Духа, не может войти в Царствие Божие". Но Никодим и этого не понял. Нет ничего хуже, как подвергать духовные предметы умствованиям. Это и недопустило Никодима представить себе что-либо великое и возвышенное. Но для того мы и называемся верными, чтобы, оставляя немощь дольних помыслов, восходили на высоту веры, и в ее учении полагали свое высшее благо. Если бы так поступил Никодим, то дело не представилось бы ему невозможным. Итак, чтоже Христос? Отклоняя его от такого пресмыкающегося долу образа мыслей, показывая, что не о плотском рождении Он беседует, Христос говорит: "если кто не родится от воды и Духа, не может войти в Царствие Божие". Он говорил это, желая угрозою привлечь Никодима к вере, - убедить, чтобы он не признавал этого дела невозможным, и стараясь отвлечь его от предположения в этом деле плотского рождения. Никодим, говорит Он, Я говорю о другом рождении. Для чего же ты склоняешь речь к земле? Для чего это дело подчиняешь естественным законам? Рождение это выше естественного рождения, и не имеет ничего общего с вашим. Хотя называется рождением и то и другое, однако, при общем наименовании, они различаются на деле. Отстань от общепринятых понятий; Я ввожу в мир иное рождение; Я хочу, чтобы люди рождались иным образом; Я пришел с необычайным способом создания. Вначале Я создал человека из земли и воды, но это создание оказалось негодным, этот сосуд разбился; затем Я уже не хочу творить из земли и воды, а от воды и духа. А если кто спросит: как от воды? – спрошу и я: как от земли? Как брение преобразовалось в различные виды? Каким образом из вещества однородного (земля ведь одна) произошли творения различные и разнообразные? Откуда кости, нервы, кровеносные и сухие жилы? Откуда перепонки, кровяные сосуды, хрящи, оболочки, печень, селезенка, сердце? Откуда кожа, кровь, слизь, желчь? Откуда столько отправлений? Откуда разнообразие цветов? Это – не из земли и не из брения. Каким образом земля, принимая семена, произращает их; а плоть, та же земля, принимая семена, подвергает их гниению? Как земля бросаемые в нее семена питает; а плоть питается ими, но не питает их? Например: земля, принимая воду, производит вино, а плоть, часто принимая вино, обращает его в воду. Итак, откуда видно, что тело происходит из земли, тогда как земля, как я сказал, имеет свойства, противоположные телу? Умом я постигнуть этого не могу, принимаю только верою. Если же ежедневно бывающие и осязаемые дела требуют веры, тем более – дела неизреченные и духовные. Как бездушная неподвижная земля, по воле Божьей, приняла такую силу, и в ней происходят такие дивные дела, таким же образом, и при действии Духа на воду, легко совершаются те изумительные и превышающие разум дела.

ანუ აქ იოანე ოქროპირი წერს, რომ გადარჩენისთვის აუცილებელი წყლისა და სულისგან შობა წინააღმდეგ შემთხვევაში გადარჩენა შეუძლებელია!

"შეუძლებელია, ამბობს ქრისტე, იმისთვის ვინც არ შობილა წყლით და სულით, შევიდეს ცათა სასუფეველში იმიტომ, რომ ის ჯერ კიდევ ატარებს სიკვდილის, წყევლის და ხრწნის სამოსს"

ეს ხალხიც უფალმა გააჩინა, უფალს ჯოჯოხეთისთვის ტყუილად არავინ ემეტება, მე უფლის მოწყალებას მივანდობ მათ საუკუნო ხვედრს, შენ უფლის სამართლიანობა გგონია მათ განაჩენს გამოუტანს? მოწყალება! ის არის მათი და ყველას მამა! მათ არააქვთ იმდენი ინტელექტი და აზროვნების უნარი რომ ღმერთი იწამონ, ეს მათი ბრალი არაა, და შენ და შენნაირებს თუ გადარდებთ ის რომ მათთან ეკლესია არაა წადით და აუშენეთ, უქადაგეთ

ბიბლიაში ნათლად წერია, რომ ის ვინც არ იწამებს ქრისტეს, არ გამოისყიდის თავის ცოდვებს ქრისტეს საშვალებით რომელმაც ჯვარცმით გამოისყიდა ჩვენი ცოდვები ვერ შევა ცათა სასუფეველში. მხოლოდ ქრისტეს საშვალებით არის შესაძლებელი სამოთხეში შესვლა და ეს შენც მშვენივრად იცი. სხვა ალტერნატიული გზის შესახებ ბიბლიაში არაფერი წერია

[KAIROS]

როგორც ერთი ადამიანის მიერ ცოდვა შემოვიდა წუთისოფელში, ხოლო ცოდვის მიერ - სიკვდილი, ასვე სიკვდილი გადავიდა ყველა ადამიანში,

პავლე მოციქულის ეს სიტყვები არ გუსლიხმობს "სამუდამო სიკვდილს" არამედ ფაქტს," სიკვდილს", ხორციელ სიკვდილს, თორემ სხვაგვარად უსამართლობა იქნებოდა ვინმე სულიერად ეგო პასუხი, იმ დანაშაულისათვის, რომელიც მას არ ჩაუდენია, დაზიანებული ბუნებით მიიღო სიკვდილი, მაგრამ არა წარწყმედა, ეს ორი უნდა განირჩეს...
გადაავლეთ თვალი ამ განმარტებას:

http://www.lopbible.narod.ru/rom/_rom025.htm

უბრალოდ ეხლა მეზარება თორემ დიდი სიამოვნებით განვავრცობდი ამ თემას

არა, ასე არაა ჩემო კარგო, არათუ "უბრალოდ გეზარება" არამედ უბრალოდ აქ არაა ამის ადგილი, ამაზე არის თემა და თხოვე ადმინს და გაგიხსნიან დაკეტილ "აბორტის ცოდვას", ვატყობ შენ არ შეიცვლი პოზიციას და სამოსის გამო, რომელიც ჩვილს არ აურჩევია, არ ჩაუცვია, არ მიუღია თავისუფალი ნებით და თავისუფალი ქმედებით, მაინც ჯოჯოხეთში გააგზავნი, ამიტომ მე უაზროდ მიმაჩნია ამაზე კამათი, რაღაც გამყარებულ სიტუაციაში გადადის უკვე... ასე რომ ან იმ ძველ თემაში ან აღარ, ყოველშემთხვევაში აქ!

იქ კითხვები დავსვი, მე და ალექსანდრემ ვისაუბრეთ, იქნებ თეოლოგო შენც გაგვიზიარო შენი აზრი?

ის რაც შენ დასვი, ზოგადად აფიქრებს მთელი მართლმადიდებლების თეოლოგებს, მე გაგცემ პასუხს რათქმაუნდა, ჩემს აზრს, სადაც შეიძლება ვცდებოდე კიდეც, მაგრამ საინტერესოა, მინდოდა დამეწერა, მაგრამ ვინ გაცალა "ჯოჯოხეთის საკონსულო" აქტიურობს

მე თემაზე ვსაუბრობდი, ეს დაუბრუნდა ძველ თემას

მართალი ხარ და შენ არ გიბრაზდები!

სიკვდილ, აქ ამ თემაზე და გაახსნევინე "აბორტები" მოდერს და წერე იქ ის შენი აზრები!

[ზებედე]

წყევლის და ხრწნის სამოსს"

შენ სხვაგან დაფრინავ

ბიბლიაში ნათლად წერია, რომ ის ვინც არ იწამებს ქრისტეს, არ გამოისყიდის თავის ცოდვებს ქრისტეს საშვალებით რომელმაც ჯვარცმით გამოისყიდა ჩვენი ცოდვები ვერ შევა ცათა სასუფეველში. მხოლოდ ქრისტეს საშვალებით არის შესაძლებელი სამოთხეში შესვლა და ეს შენც მშვენივრად იცი. სხვა ალტერნატიული გზის შესახებ ბიბლიაში არაფერი წერია

ნუ მასე გჯეროდეს, შენი ნებაა, ბიბლიაში-სახარებაში სხვა რამეებიც სწერია ისე ცნობისთვის, აზრი არა აქვს ამ საკითხებზე შენთან საუბარს, უფალი და მართლმადიდებლობა მართლმსაჯული გგონია...

[lado s]

მოგესალმებით, ძმებო და დებო, მე დღეს პირველად შემოვდივარ ამ ფორუმში. გავეცანი თქვენს მოსაზრებებს და უნდა გითხრათ, რომ ძალიან მოხარული ვარ, როდესაც დავინახე, თუ რა ცხოველი ინტერესია ზოგადად მართლმადიდებელი სარწმუნოებისადმი და კერძოდ ეკლესიის საიდუმლოებებისადმი.

ახლა რაც შეეხება ბოლოს წამოჭრილ საკითხს, თუ რა გარეშე აუცილებელი პირობები უნდა დაკმაყოფილდეს, რომ ნათლობა აღსრულებულად ჩაითვალოს.

ვფიქრობ საინტრესო იქნება წმ. ნიკოლოზ კავასილას სწავლების მოხმობა. იგი თავის "შვიდ სიტყვაში ქრისტეში ცხოვრების შესახებ" წერს: "სადაც არ არის ეკლესია, იქ თვით ეკლესიის თავი, ქრისტე აღასრულებს ნათლისღებას".

გამარჯობა, ძმაო მეხელი. თუ შეიძლება ფრთხილად მოვეკიდოთ მამათა ციტატებს, რომ საკუთარი თავი და სხვებიც შეცდომაში არ შევიყვანოთ. წმ. ნიკოლოზ კავასილა აქ საუბრობს მოწამეებზე, რაც გარკვევით ჩანს, თუ ციტატას ამოგლეჯით კი არა, მთლიანად წავიკითხავთ. სისხლით ნათლობა ანუ მოწამებრივი ნათლობა (სულ ერთია სისხლი დაიღვრება თუ არა, უბრალოდ ასე ეძახიან) ეკლესიის მიერ შერაცხილია ჭეშმარიტ ნათლობად და აქ ახალი არაფერია.

Это особенно ясно в мучениках. Ибо из числа их и те, кои были верующими прежде гонений, и те, коим Христос во время самых гонений даровал истинную жизнь, единодушно обнаруживали пред гонителями веру свою во Христа и исповедовали его им и желали смерти и единогласно призывали мучителей и как бы на что-нибудь доброе одинаково устремлялись и женщины, и девы, и мужи, и дети, и люди всякого сословия и рода жизни. Ибо нужно прибавить и сие, потому что немало различий между людьми, ибо не одинаково переносит подвиги и труды тот, кто проводит жизнь трудовую, и тот, кто ведет роскошную жизнь, и на меч и смерть не одними и теми же глазами смотрит воин и человек придворный. Но ничто из сего не могло воспрепятствовать оному дивному влечению и не воспрепятствовало тому, чтобы все одинаково достигали высоты любомудрия, но поелику одна была сила, всех рождающая и творящая, то все достигли последнего предела добродетели, почтили благо и возлюбили его превыше законов естества, иные же ради него презрели и самую душу. Ибо и женщины театральные, и развращенные мужчины, и подобные сему люди принимали слово общего нам спасения и переменялись "и преобразовывались, приходя в прекрасную стройность и так же тихо и так же легко, как бы переменив маску. Случалось, что получали совершенство и в сем лике многие еще не омывшиеся, которых, когда они еще не были крещены водою, крестил Сам Жених церкви. Многим посылал он облако с небеси и воду из земли сверх ожидания и, таким образом крестил их, а большую часть воссоздал сокровенно. Ибо как лишение Христово восполняют члены церкви (Кол.1:24), Павел или иной кто подобный ему, так нет ничего странного, если лишение Церкви восполнит глава церкви. Ибо если бывает нечто, в чем члены, по-видимому, помогают главе, насколько справедливее, чтобы самая Глава приложила то, чего недостает членам? Это так и бывает.

[KAIROS]

ლადოს-ს, სიკვდილას საყურადღებოდ, ჩვილების შესახებ საკითხზე, ჩვენ უკვე ვიმსჯელეთ და ამ თემაში ამაზე ნუ დაწერთ, გაახსნევინეთ "აბორტების" თემა და იქ წერეთ; თქვენი იდეები აქ არ დაწეროთ, აქ მაგაზე არ ვკამათობთ!


მე ვაგრძელებ თემას და მიყევით თემას!

დასავლეთის კათოლიკური ეკლესიის განსხვავებული სწავლებების შესახებ ეკლესიის საიდუმლოებებთან მიმართებაში.

უწინარეს ყოვლისა უნდა ვთქვათ, რომ თავად დასახელებებშიც არის განსხვავება, ჩვენს მირონცხების საიდუმლოს იქ- კონფერმაციონე, ანუ ე.წ. დამტკიცება ქვია ( განვიხილავთ მოგვიანებით), ხოლო სინანულის საიდუმლოს აღსარების საიდუმლო ქვია, ასევე სრულიად განსხვავებულია სხვა ქრისტიანულ მიმართულებებთან დამოკიდებულებაც ამ საკითხში, კერძოდ "საეკლესიო სამართალი" განაჩინებს :"აუცილებლობის ან კათოლიკე მღვდელმსახურის არ არსებობის შემთხვევაში კათოლიკე მორწმუნეებს შეუძლიათ აღსარების ჩაბარება, ზიარება და ზეთისცხება არაკათოლიკებთან( იგულსიხმება მართლმადიდებლები და აღმოსავლური ეკლესიები ( ნესტორიანელები, მონოფიზიტები)


ეს იყო შესავალი,

ახლა ნათლისღების საიდუმლო და განსხვავებები კათოლიკებთან

1) განსხვავება გვხედება თვით ნათლისღების გაგებაში, მართლმადიდებლური სწავლებისაგან განსხვავებით ( ბევრს აქ ეშლება) , კათოლიკები ამტკიცებენ, რომ ნათლისღებით ადამიანს მიეტევება პირველქმნილი ცოდვა, რაც ასე სრულებითაც არ აღიქმება მართლმადიდებლობაში, სადაც ისწავლება, რომ ადამიანზე პირველქმნილი ცოდვა კი არ გადადის ( შესაბამისად, თუ არ გადადის არც პასუხი მოეთხოვება და არც ეპატიება), არამედ მემკვიდრეობით ღებულობს იმ ცოდვის მიერ დაზიანებულ ბუნებას.

2) განსხვავებაა თავად ნათლისღების შესრულების რიტუალშიც, ანუ, ვისაც გაქვს წაკითხული "დიდაქე", მოციქულთა სწავლებაზე დაყრდნობით, იქ წერია, ყველა შემთხვევა, როგორ შეიძლება მოინათლოს ადამიანი, იწყება იდეალურით: გამდინარე წყალში ბოლომდე ჩაფლობა და დადის ექსტრემალურ სიტუაციებამდე, სადაც შეიძლება სხურებით ნათლობაც ( ასევე ქვიშით ნათლობა და ა.შ.), საქმე იმაშია, რომ კათოლიკებთან , ლათინური წესის მიხედვით სხურებითი ნათლობა არის ნორმა, ანუ გამონაკლისი აქციეს ნორმად;

3) არის სხვა ბევრი განსხვავებებიც, მხოლოდ ზოგს ჩამოვთვლი:

ა) მონათვლა ნორმით მხოლოდ კვირაობით ხდება ( გამონაკლისებზე არაა საუბარი)

ბ) ნათლობის საიდუმლოს აღსრულება შეუძლია ასევე დიაკონსაც ( ეს ნორმაა და არა გამონაკლისი, სადაც ვიცით რომ თავად უწმიდურებაში მყოფ ქალსაც შეუძლია ექსტრემალურ სიტუაციაში ადამიანის მონათვლა) და

გ) ნათლობის საიდუმლოს აღსრულება შეუძლია ასევე ექსტრემალურ სიტუაციაში ურწმუნოსაც

დ) ნათლიებად არ შეიძლება მშობლები, დანარჩენი შეიძლება ყველა და არანაირი აკრძალვა არ არსებობს ნათლიებს შორის ქორწინებისა, საერთოდ მირონის ხაზით ნათესაობას არ აღიარებს კათოლიკური ეკლესია, უბრალოდ სულიერ მამად ან დედად აღიქვამს ნათლიებს, მაგრამ მეტ არანაირ აკრძალვას არ განუკუთვნებს!

კონფერმაციონე - მირონცხება

( "დამტკიცება")


განსხვავებას ვხვდებით თავად საიდუმლოს გაგებაში, თუკი მართლმადიდებლობაში მირონცხება ხდება ახლადმონათლულისათვის სულიწმიდის მადლით აღჭურვას ანუ:

" ჩვეულებრივ მირონცხების საიდუმლო უშუალოდ ნათლისღების შემდგომ სრულდება და მასთან ერთად ერთ საღვთისმსახურო წესს შეადგენს. საიდუმლოს აღასრულებს მღვდელმსახური (ეპისკოპოსი ან მღვდელი). იგი მოსანათლავს „სცხებს წმიდა მირონს, გამოსახავს ჯვარს შუბლზე, თვალებზე, ნესტოებთან, ბაგებზე, ყურებთან, მკერდზე, ხელებსა და ფეხებზე“ (კურთხევანი) და სხეულის თითოეული ნაწილის ცხებისას წარმოთქვამს სიტყვებს: „ბეჭედი მონიჭებულ არს სულისა მიერ წმიდისა“. ეს საიდუმლო აგრეთვე აღესრულება იმ პირებზე, რომლების განერიდნენ ერეტიკულ საზოგადოებებსა და შემოუერთდნენ მართლმადიდებელ ეკლესიას. ამ საიდუმლოს აღსრულება მათი შემოერთების ერთ-ერთი საშუალებაა. აღსრულების სიტყვები „ბეჭედი მონიჭებულ არს სულისა მიერ წმიდისა“ მიუთითებს საიდუმლოს მნიშვნელობასა და მოქმედებაზე. მირონცხება არის:

ა. ეკლესიასთან შეერთების აღსრულების აქტი, შემოერთების მტკიცება და ბეჭედი;

ბ. მადლმოსილ ძალთა ბეჭედი, რომელთა მინიჭებით ხდება სულიერ ცხოვრებაში ზრდა და განმტკიცება. "

კათოლიკებთან სწორედ ა. გაგებაა ხაზგასმული და "შემოერთების მტკიცებას" ამატებენ : "ნათლისღების დროს წარმოთქმული აღთქმის განახლება", რომელიც აღესრულება უკვე ნათლისღების შემდეგ ანუ შეიძლება თვეები, წლები გავიდეს....

განსხვავებაა ასევე საიდუმლოს აღმსრულებელშიც, კათოლიკებში უშუალოდ ეპისკოპოსის უფლებაა აღასრულოს ეს საიდუმლო, მხოლოდ გამონაკლის შემთხვევაში შეუძლია ეს საიდუმლო აღასრულოს მღვდელმა.

განსხვავებაა ასევე ცხების ფორმაშიც, კათოილკებთან ცხება ხდება მხოლოდ ერთ ადგილას შუბლზე და მას მოყვება ძველი საეკლესიო ტრადიცია ხელდასხმისა ( ადრე იყო ასე, პირველქრისტიანებში)

განსხვავებაა ასევე მირონის კურთხევაშიც, თუკი ჩვენთან მირონს აქვს ძალიან ღრმა გაგება, თუკი ჩვენთან ის დაკავშირებულია ეკლესიის ავტოკეფალიასთან, თუკი ჩვენთან მირონის კურთხევა დიდი ზეიმით, ცალკე და განსხვავებული რიტუალით ხდება, კათოლიკებთან მირონი ყოველწელს, დიდ ხუთშაბათს ეკურთხება ეპისკოპოსის მიერ, შვიდგზის ზეთისცხების ზეთთან ერთად.

[death]

სიკვდილ, არქ. რაფაელის შეცდომებმა ისე გაგიტაცა, მგონი კათოლიკური სწავლების მიღებასაც ქადაგებ წმ. მამათა სწავლების შეცვლის ხარჯზე, აბა როგორ გავიგოთ ეს უცნაური შეცდომები თარგმნისას და ეს ერთგვარი გამოსარჩლება კათოლიკური კატეხიზმოსი? ხომ არ ამართლებ?

ჯერ ვიტყვი იმას რომ არქ. რაფაელის მიერ პირველქმნილ ცოდვაზე დაწერილი არაფერი წამიკითხია. ეხლა მეორეს რაც შეეხება სიმართლე გითხრა ძაან ცუდად ვერკვევი კათოლიკების სწავლებაში პირველქმნილ ცოდვის შესახებ.

ახლა შეცდომები...
ესეც კათოლიკური სწავლების გადმოცემა!
სიკვდილ რა არის ეს?
როგორ უთანაბრებ ერთმანეთს დაზიანებულ ბუნებას პირველქმნილ ცოდვაში დაბადებას? რომელიც საერთოდ არ გახლავს მართლმადიდებლური სწავლება, არამედ როგორ ნახავდი ზემოთ ეს წმიდა წყლის კათოლიკური სწავლებაა!

მე არ ვიცი რას ასწავლიან კათოლიკები ამიტომ რადგან ვერ გაიგე რისი თქმაც მინდოდა ამასთან დაკავშირებით მოგახსენებ ჩემს პოზოციას. შევეცდები ცოტა მოკლედ დავწერო სიზარმაცის გამო მაგრამ თუ სიტუაცია მოითხოვს შემდგომში ვრცლად დავწერ.

"როგორ უთანაბრებ ერთმანეთს დაზიანებულ ბუნებას პირველქმნილ ცოდვაში დაბადებას?" - როდესაც ადამინი იბადება ის მემკვიდრეობით ღებულობს პირველქმნილ ცოდვას ანუ მივიღეთ რა ადამისგან ადამიანური ბუნება, მასთან ერთად ჩვენ ვიღებთ დაზიანებულ ბუნებას - ვხვდებით "ბუნების რისხვის შვილები"
ჩვენ ყველანი მათ შორის ვცხოვრობდით ოდეზღაც ჩვენი ხორციელი გულისთქმებით და ვასრულებდით ხორცისა და გონებბის ნებას, და ბუნებით რისხვის შვილები ვიყავით სხვების მსგავსად (ეფ. 2,3)
ანუ იმის გამო რომ ჩვენ მემკვიდრეობით გადმოგვეცემა პირველქმნილი ცოდვა, (იგივე პირველქმნილი ცოდვითი ბუნება) - დაზიანებულ ბუნებას (იგივე ცოდვით ბუნებას - ამ ორს მე მოვიხსენიებ ერთ კონტექსტში) ჩვენ ვღებულობთ პირველქმნილი ცოდვისგან ანუ ადამისგან

სიკდილ, თარგმანია მცდარი : ", აქ არავითარ თანდაყოლილობაზე საუბარი არაა, ანუ "თანდაყოლილი" აქ არსად წერია და თარგმნისას არ უნდა ჩასვა... როგორც საერთოდ არაა შენს მიერ ისევ რატომღაც არასწორად ნათარგმნ და ასევე არასწორად გაგებულ გრიგოლ ღვთისმეტყველის
რატომღაც ესეც თარგმნე უცნაურად:
", არადა გრიგოლი "გადმოცემულს" საერთოდ არ ახსენებს, როგორც შენ "პოვრეჟდენიეს" არ ახსენებ, აზრი ასეთია "მოტანილს დაზიანების მიერ", რაც ზოგადად გამორიცხავს კათოლიკურ სწავლებას "პეკატო ორიჯინალეს" შესახებ.

აქ როგორც შეამჩნევდი მე არ გამიკეთებია პირდაპირი თარგმანი. არამედ გადმოვეცი შინაარსი. "თანდაყოლილი უწმინდურება", "от нечистоты рождения" და სხვა არის ის ცოდვითი ბუნება რომელიც ჩვენ ადამისგან გადმოგვეცა პირველქმნილი ცოდვის საშვალებით

პავლე მოციქულის ეს სიტყვები არ გუსლიხმობს "სამუდამო სიკვდილს" არამედ ფაქტს," სიკვდილს", ხორციელ სიკვდილს, თორემ სხვაგვარად უსამართლობა იქნებოდა ვინმე სულიერად ეგო პასუხი, იმ დანაშაულისათვის, რომელიც მას არ ჩაუდენია, დაზიანებული ბუნებით მიიღო სიკვდილი, მაგრამ არა წარწყმედა, ეს ორი უნდა განირჩეს...
გადაავლეთ თვალი ამ განმარტებას:

ნამდვილად არ მეგონა თუ ამ გამოყრუებული ლოპუხინის ლინკს დადებდი. ეგ ადამიანი მართლმადიდებლობისგან შორს არის, ასე რომ მაგის კითხვას ოქროპირის კითხვა მირჩევნია. კარგი ეხლა რაც შეეხება ამ ადგილის განმარტებას. აი რას ამბობს ამაზე თეოფილაქტე ბულგარელი:

Сказав, что Господь Иисус оправдал нас, обращается к корню зла, к греху и смерти, и показывает, что тот и другая, то есть грех и смерть, вошли в мир чрез одного человека, Адама, и опять одним же Человеком, Христом, устранены. Что же значит: в нем все согрешили? То, что все согрешили в Адаме. Как скоро он пал, то чрез него сделались смертными и не евшие от запрещенного древа, как будто они и сами пали, потому что он пал

ესეც ოქროპირი:

Итак, как взошла и возобладала в мире смерть? Чрез грех одного. Что же значит: “В нем все согрешили”? То, что как скоро пал один, чрез него сделались смертными все, даже и не вкусившие запрещенного плода

არა, ასე არაა ჩემო კარგო, არათუ "უბრალოდ გეზარება" არამედ უბრალოდ აქ არაა ამის ადგილი, ამაზე არის თემა და თხოვე ადმინს და გაგიხსნიან დაკეტილ "აბორტის ცოდვას", ვატყობ შენ არ შეიცვლი პოზიციას და სამოსის გამო, რომელიც ჩვილს არ აურჩევია, არ ჩაუცვია, არ მიუღია თავისუფალი ნებით და თავისუფალი ქმედებით, მაინც ჯოჯოხეთში გააგზავნი, ამიტომ მე უაზროდ მიმაჩნია ამაზე კამათი, რაღაც გამყარებულ სიტუაციაში გადადის უკვე... ასე რომ ან იმ ძველ თემაში ან აღარ, ყოველშემთხვევაში აქ!
სიკვდილ, აქ ამ თემაზე და გაახსნევინე "აბორტები" მოდერს და წერე იქ ის შენი აზრები!

ნამდვილად არ მჭირდება აბორტების თემაზე დისკუსიის გაგრძელება თუმცა მაგაზე ოხრად მასალაები მაქვს . მოკლედ ერთს ვიტყვი ის ვინც არ იშვება წყლისა და სულისგან ვერ შევა ცათა სასუფეველში და ვინც ამას შეეწინაღმდეგება ის შეწინაღმდეგება ქრისტეს!

"ჯოჯოხეთის საკონსულო" აქტიურობს

ცოტაც და დანტელიონის პირად მრჩევლადაც დამასახელებთ ალბათ

[KAIROS]

სიკვდილ!

გთხოვე, ხომ რომ ამ თემაზე აქ არ ისაუბრო?

ახლა უნდა აგიხსნა, რომ რასაც შენ წერ , არის კათოლიციზმი, წაიკითხე დალოცვილო რა დავწერე ზემოთ;
"როდესაც ადამინი იბადება ის მემკვიდრეობით ღებულობს პირველქმნილ ცოდვას ანუ მივიღეთ რა ადამისგან ადამიანური ბუნება, მასთან ერთად ჩვენ ვიღებთ დაზიანებულ ბუნებას ". რამხელა შეცდომაა, ადამიანი მემკვიდრეობით ცოდვას კი არ ღებულობს, არამედ მის შედეგს ანუ დაზიანებულ ბუნებას, ცოდვა მემკვიდრეობით არ გადადის!

და ვიმეორებ, არაა აქ ამის ადგილი!

შეწყვიტეთ ამ თემაზე წერა!

მოდერ გაასუფთავე გთხოვ აქაურობა!

თემას ნუ აფუჭებთ და ნუ ცვლით, გეყოთ ერთიდაიგივე თემაზე ჩაციკვლა....

დასავლეთის კათოლიკური ეკლესიის განსხვავებული სწავლებების შესახებ ეკლესიის საიდუმლოებებთან მიმართებაში.

უწინარეს ყოვლისა უნდა ვთქვათ, რომ თავად დასახელებებშიც არის განსხვავება, ჩვენს მირონცხების საიდუმლოს იქ- კონფერმაციონე, ანუ ე.წ. დამტკიცება ქვია ( განვიხილავთ მოგვიანებით), ხოლო სინანულის საიდუმლოს აღსარების საიდუმლო ქვია, ასევე სრულიად განსხვავებულია სხვა ქრისტიანულ მიმართულებებთან დამოკიდებულებაც ამ საკითხში, კერძოდ "საეკლესიო სამართალი" განაჩინებს :"აუცილებლობის ან კათოლიკე მღვდელმსახურის არ არსებობის შემთხვევაში კათოლიკე მორწმუნეებს შეუძლიათ აღსარების ჩაბარება, ზიარება და ზეთისცხება არაკათოლიკებთან( იგულსიხმება მართლმადიდებლები და აღმოსავლური ეკლესიები ( ნესტორიანელები, მონოფიზიტები)


ეს იყო შესავალი,

ახლა ნათლისღების საიდუმლო და განსხვავებები კათოლიკებთან

1) განსხვავება გვხედება თვით ნათლისღების გაგებაში, მართლმადიდებლური სწავლებისაგან განსხვავებით ( ბევრს აქ ეშლება) , კათოლიკები ამტკიცებენ, რომ ნათლისღებით ადამიანს მიეტევება პირველქმნილი ცოდვა, რაც ასე სრულებითაც არ აღიქმება მართლმადიდებლობაში, სადაც ისწავლება, რომ ადამიანზე პირველქმნილი ცოდვა კი არ გადადის ( შესაბამისად, თუ არ გადადის არც პასუხი მოეთხოვება და არც ეპატიება), არამედ მემკვიდრეობით ღებულობს იმ ცოდვის მიერ დაზიანებულ ბუნებას.

2) განსხვავებაა თავად ნათლისღების შესრულების რიტუალშიც, ანუ, ვისაც გაქვს წაკითხული "დიდაქე", მოციქულთა სწავლებაზე დაყრდნობით, იქ წერია, ყველა შემთხვევა, როგორ შეიძლება მოინათლოს ადამიანი, იწყება იდეალურით: გამდინარე წყალში ბოლომდე ჩაფლობა და დადის ექსტრემალურ სიტუაციებამდე, სადაც შეიძლება სხურებით ნათლობაც ( ასევე ქვიშით ნათლობა და ა.შ.), საქმე იმაშია, რომ კათოლიკებთან , ლათინური წესის მიხედვით სხურებითი ნათლობა არის ნორმა, ანუ გამონაკლისი აქციეს ნორმად;

3) არის სხვა ბევრი განსხვავებებიც, მხოლოდ ზოგს ჩამოვთვლი:

ა) მონათვლა ნორმით მხოლოდ კვირაობით ხდება ( გამონაკლისებზე არაა საუბარი)

ბ) ნათლობის საიდუმლოს აღსრულება შეუძლია ასევე დიაკონსაც ( ეს ნორმაა და არა გამონაკლისი, სადაც ვიცით რომ თავად უწმიდურებაში მყოფ ქალსაც შეუძლია ექსტრემალურ სიტუაციაში ადამიანის მონათვლა) და

გ) ნათლობის საიდუმლოს აღსრულება შეუძლია ასევე ექსტრემალურ სიტუაციაში ურწმუნოსაც

დ) ნათლიებად არ შეიძლება მშობლები, დანარჩენი შეიძლება ყველა და არანაირი აკრძალვა არ არსებობს ნათლიებს შორის ქორწინებისა, საერთოდ მირონის ხაზით ნათესაობას არ აღიარებს კათოლიკური ეკლესია, უბრალოდ სულიერ მამად ან დედად აღიქვამს ნათლიებს, მაგრამ მეტ არანაირ აკრძალვას არ განუკუთვნებს!



კონფერმაციონე - მირონცხება

( "დამტკიცება")


განსხვავებას ვხვდებით თავად საიდუმლოს გაგებაში, თუკი მართლმადიდებლობაში მირონცხება ხდება ახლადმონათლულისათვის სულიწმიდის მადლით აღჭურვას ანუ:

" ჩვეულებრივ მირონცხების საიდუმლო უშუალოდ ნათლისღების შემდგომ სრულდება და მასთან ერთად ერთ საღვთისმსახურო წესს შეადგენს. საიდუმლოს აღასრულებს მღვდელმსახური (ეპისკოპოსი ან მღვდელი). იგი მოსანათლავს „სცხებს წმიდა მირონს, გამოსახავს ჯვარს შუბლზე, თვალებზე, ნესტოებთან, ბაგებზე, ყურებთან, მკერდზე, ხელებსა და ფეხებზე“ (კურთხევანი) და სხეულის თითოეული ნაწილის ცხებისას წარმოთქვამს სიტყვებს: „ბეჭედი მონიჭებულ არს სულისა მიერ წმიდისა“. ეს საიდუმლო აგრეთვე აღესრულება იმ პირებზე, რომლების განერიდნენ ერეტიკულ საზოგადოებებსა და შემოუერთდნენ მართლმადიდებელ ეკლესიას. ამ საიდუმლოს აღსრულება მათი შემოერთების ერთ-ერთი საშუალებაა. აღსრულების სიტყვები „ბეჭედი მონიჭებულ არს სულისა მიერ წმიდისა“ მიუთითებს საიდუმლოს მნიშვნელობასა და მოქმედებაზე. მირონცხება არის:

ა. ეკლესიასთან შეერთების აღსრულების აქტი, შემოერთების მტკიცება და ბეჭედი;

ბ. მადლმოსილ ძალთა ბეჭედი, რომელთა მინიჭებით ხდება სულიერ ცხოვრებაში ზრდა და განმტკიცება. "

კათოლიკებთან სწორედ ა. გაგებაა ხაზგასმული და "შემოერთების მტკიცებას" ამატებენ : "ნათლისღების დროს წარმოთქმული აღთქმის განახლება", რომელიც აღესრულება უკვე ნათლისღების შემდეგ ანუ შეიძლება თვეები, წლები გავიდეს....

განსხვავებაა ასევე საიდუმლოს აღმსრულებელშიც, კათოლიკებში უშუალოდ ეპისკოპოსის უფლებაა აღასრულოს ეს საიდუმლო, მხოლოდ გამონაკლის შემთხვევაში შეუძლია ეს საიდუმლო აღასრულოს მღვდელმა.

განსხვავებაა ასევე ცხების ფორმაშიც, კათოილკებთან ცხება ხდება მხოლოდ ერთ ადგილას შუბლზე და მას მოყვება ძველი საეკლესიო ტრადიცია ხელდასხმისა ( ადრე იყო ასე, პირველქრისტიანებში)

განსხვავებაა ასევე მირონის კურთხევაშიც, თუკი ჩვენთან მირონს აქვს ძალიან ღრმა გაგება, თუკი ჩვენთან ის დაკავშირებულია ეკლესიის ავტოკეფალიასთან, თუკი ჩვენთან მირონის კურთხევა დიდი ზეიმით, ცალკე და განსხვავებული რიტუალით ხდება, კათოლიკებთან მირონი ყოველწელს, დიდ ხუთშაბათს ეკურთხება ეპისკოპოსის მიერ, შვიდგზის ზეთისცხების ზეთთან ერთად.

[death]

კარგი მეგობარო აღარ გავაგრძელებ

lado s გაიხარე!

ახლა უნდა აგიხსნა, რომ რასაც შენ წერ , არის კათოლიციზმი, წაიკითხე დალოცვილო რა დავწერე ზემოთ;
"როდესაც ადამინი იბადება ის მემკვიდრეობით ღებულობს პირველქმნილ ცოდვას ანუ მივიღეთ რა ადამისგან ადამიანური ბუნება, მასთან ერთად ჩვენ ვიღებთ დაზიანებულ ბუნებას ". რამხელა შეცდომაა, ადამიანი მემკვიდრეობით ცოდვას კი არ ღებულობს, არამედ მის შედეგს ანუ დაზიანებულ ბუნებას, ცოდვა მემკვიდრეობით არ გადადის!

მე არ ვიცი რას ამბობს კათოლიციზმი მაგრამ ვიცი რას ამბობს მართლმადიდებლობა

ხოდა მეც მაგას ვწერ, რომ ადამიანი მემკვიდრეობით ღებულობს არა ცოდვას არამედ დაზიანებულ - ცოდვით ბუნებას. მე ცოდვაში არ ვგულისხმობ, რომ ის ამაზე (ადმის მიერ ვაშლის ჩაკბეჩაზე, ან ცოდვით ბუნებაზე) პასუხს აგებს როგორც ცოდვაზე არამედ ეს ვლინდება ადამნის ხასიათში, სურვილებსა და მიზნებში. და ამისგან განწმენდა ხდება ნათლობით!

[მეხელი]

[/quote][/ თუ შეიძლება ფრთხილად მოვეკიდოთ მამათა ციტატებს, რომ საკუთარი თავი და სხვებიც შეცდომაში არ შევიყვანოთ. წმ. ნიკოლოზ კავასილა აქ საუბრობს მოწამეებზე, რაც გარკვევით ჩანს, თუ ციტატას ამოგლეჯით კი არა, მთლიანად წავიკითხავთ. სისხლით ნათლობა ანუ მოწამებრივი ნათლობა (სულ ერთია სისხლი დაიღვრება თუ არა, უბრალოდ ასე ეძახიან) ეკლესიის მიერ შერაცხილია ჭეშმარიტ ნათლობად და აქ ახალი არაფერია.
quote]

lado s, მართალია, მოწამეებზე საუბრობს, მაგრამ ამ კერძო შემთხვევას საღვთისმეტყველო ახსნას აძლევს და შესაბამის საღვთისმეტყველო პრინციპს აყალიბებს, რაც შენს მიერვე მოყვანილი ციტატის ბოლოშიც კარგად ჩანს, თუმცა ტექსტი ცოტათი დამახინჯებულია.

მე ამ ციტატაზე ყურადღების გამახვილება იმიტომ არ მსურდა, რომ ეკლესიაში აღსრულებული ნათლისღება დამეკნინებია, არამედ პირიქით, რათა საეკლესიო საიდუმოებები ეკლესიის არსიდან მოწყვეტით არ განგვეხილა. ეკლესიის არსი კი იმაში მდგომარეობს, რომ იგი არის ქრისტეს სხეული და მას ღვთის სული ცხოველყოფს და არა ადამიანები, ხოლო სულს, სადაც უნებს, ქრის (იოან. 3, 8). ვფიქრობ, საიდუმლოს იმიტომ ეწოდება საიდუმლო, რომ მისი არსი გარეგნული ფორმებით არ ამოიწურება და ფორმა მას მხოლოდ გააცხადებს, მაგრამ ისე, რომ მას მაინც დაფარულს ტოვებს. შეიზლება ითქვას, რომ იგი მის დაფარულობას და მიუწვდომლობას აცხადებს.

ჩემი აზრით საიდუმლოებების გარეგნული ფორმების ზედმეტი დეტალიზებას ჯობია თვითონ საიდუმლოს არსის მნიშვნელობაზე ვისაუბროთ. იგივე წმ. ნიკოლოზ კავასილა გვასწავლის, რომ ეკლესია და მისი საიდუმლოებები ამქვეყანაზე გვაზიარებენ ცათა სასუფეველს. რას იტყვით ამაზე?

[lado s]

კაიროს

შენი შიშით ამ ფორუმში ხმა ვეღარ ამოგვიღია, ესეც როუზი ხომ არ არის. ამ თემას ჰქვია „ეკლესიის საიდუმლოებები“ და ჩვენც ნათლობაზე ვსაუბრობთ. ასე რომ, თუ ძალიან არ გიშლით ნერვებს, გვაცალე, ჩვილებზე სხვაგან დავწერ.

მე ამ ციტატაზე ყურადღების გამახვილება იმიტომ არ მსურდა, რომ ეკლესიაში აღსრულებული ნათლისღება დამეკნინებია, არამედ პირიქით, რათა საეკლესიო საიდუმოებები ეკლესიის არსიდან მოწყვეტით არ განგვეხილა. ეკლესიის არსი კი იმაში მდგომარეობს, რომ იგი არის ქრისტეს სხეული და მას ღვთის სული ცხოველყოფს და არა ადამიანები, ხოლო სულს, სადაც უნებს, ქრის (იოან. 3, 8). ვფიქრობ, საიდუმლოს იმიტომ ეწოდება საიდუმლო, რომ მისი არსი გარეგნული ფორმებით არ ამოიწურება და ფორმა მას მხოლოდ გააცხადებს, მაგრამ ისე, რომ მას მაინც დაფარულს ტოვებს. შეიზლება ითქვას, რომ იგი მის დაფარულობას და მიუწვდომლობას აცხადებს.

ჩემი აზრით საიდუმლოებების გარეგნული ფორმების ზედმეტი დეტალიზებას ჯობია თვითონ საიდუმლოს არსის მნიშვნელობაზე ვისაუბროთ. იგივე წმ. ნიკოლოზ კავასილა გვასწავლის, რომ ეკლესია და მისი საიდუმლოებები ამქვეყანაზე გვაზიარებენ ცათა სასუფეველს. რას იტყვით ამაზე?

მეხელი, რასაც შენ ეხები, ეს სერიოზული საკითხებია, ორი სიტყვით ვერ იტყვი. ცხადია, ეკლესია ქრისტეს სხეულია და მადლის მომცემელი ღმერთია, მაგრამ არც მეორე უკიდურესობაში უნდა ჩავვარდეთ, ანუ არ უნდა გამოვრიცხოთ ხილული მოქმედება, რომელიც თვითონ ღმერთმა დაგვიწესა. „სულს, სადაც უნებს, ქრის“ (იოან. 3, 8)., მაგრამ ეს სიტყვები არ უნდა გავიგოთ პროტესტანტული ან თეოსოფიური გაგებით. იმის შესახებ, რომ „ეკლესია და მისი საიდუმლოებები ამქვეყანაზე გვაზიარებენ ცათა სასუფეველს“, მხოლოდ იმას შეუძლია თქვას რაიმე ნამდვილად ღირებული, ვინც ჭეშმარიტად ქრისტიანული ცხოვრებით გათავისუფლდა ვნებების ნისლისაგან და სული წმიდის ჭურჭელი გახდა, განიცადა ღვთის მადლის მოქმედება და ამქვეყნადვე განიცდის ცათა სასუფევლის ნეტარებას, რამდენადაც შესაძლებელია ხორცში მყოფისთვის. ჩვენ კი, ვისაც რამდენიმე წიგნი წაგვიკითხავს და მთელი დღე განკითხვით, დაცინვით და საკუთარი მე-ს წარმოჩენით ვართ დაკავებული, მხოლოდ ოცნება შეგვიძლია ეგეთ საკითხებზე.

[KAIROS]

თუ ძალიან არ გიშლით ნერვებს, გვაცალე, ჩვილებზე სხვაგან დავწერ.

ნერვების მოშლა რა შუაშია, უბრალოდ ჩაიხვიეთ ამ ჩვილების საკითხზე, ორივე მხარე იმეორებს ერთიდაიგივე არგუმენტებს და მოსაწყენი ხდება, ეს თემა არ ეხება ჩვილების საკითხს, არამედ ეკლესიის საიდუმლოებებს, ასე რომ ისე არ გამოვიდეს ამით დაიწყოთ და მერე მაინც დასკვნები იმ მხარეს გამოვიდეს, თუ გინდათ გავხსნათ ახალი თოფიქი "უნათლავად აღსრულებულ ჩვილთა ხვედრის შესახებ" და იქ ვწეროთ....

ხოდა მეც მაგას ვწერ, რომ ადამიანი მემკვიდრეობით ღებულობს არა ცოდვას არამედ დაზიანებულ - ცოდვით ბუნებას. მე ცოდვაში არ ვგულისხმობ, რომ ის ამაზე (ადმის მიერ ვაშლის ჩაკბეჩაზე, ან ცოდვით ბუნებაზე) პასუხს აგებს როგორც ცოდვაზე !

შეგეპასუხები, ოღონდ იმ პირობით რომ ჩვილებზე არ გადავალთ... პირველი ნაწილი მართლაც სწორია, ანუ ცოდვის გადასავლა ან მასზე პასუხისმგებლობის გადასვლა არა მართლმადიდებლურია, ხოლო გაწმენდის და მეორედ შობის ჩვენ სხვადასხვა გზები ვიცით ანუ თავად სახარების სიტყვებშიც"წყლისაგან და სულისა", ხშირად გამონაკლისია და წყალი საერთოდ არ ფუნქციონირებს...
ახლა ამაზე კამათი არ გვინდა, მე უფრო მირონცხების კათოლიკური წესის შესახებ მაინტერესებს თქვენი აზრი

[ზებედე]

წინა გვერდზე დავსვი ეს შეკითხვები, მოვეშვათ ჩვილების ხვედრს და იქნებ მიპასუხოთ ამ კითხვებზე თუ რამე იცით.
მაინტერესებს, სიამის ტყუპების მონათვლა როგორ ხდება? არსებობს მათთვის რაიმე საეკლესიო საიდუმლოება "განსხვავებული წესით?" მაგ: ერთი ტანი და 2 თავი აქვთ სიამის ტყუპებს, როგორ უნდა მოინათლოს ასეთი ადამიანი ან როგორ უნდა ჩააბაროს აღსარება მეორემ რომ არ გაიგოს, ასეთებს არ მოეკითხებათ უფლისგან თუ არის სპეციალური წესები ასეთებისთვის? და კიდევ, ტრანსსექსუალი ბავშვი რომ დაიბადა ქუთაისსში მეუფემაც არ იცოდა როგორ უნდა მოენათლათ როგორც ქალი თუ კაცი, ოპერაციის გაკეთების შემდეგ მონათლეს როგორც გოგო, მაგრამ, ადრე ასეთ ოპერაციებს რომ ვერ აკეთებდნენ რა ხდებოდა ასეთ ადამიანებზე?